Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Dyplomacja papieska"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Nuncjusz w Wiedniu arcybiskup Antonio Eugenio Visconti a Polska w dobie pierwszego rozbioru
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082736.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    dyplomacja papieska
    nuncjusz Antonio Eugenio Visconti
    Giuseppe Garampi
    nuncjatura wiedeńska
    I rozbiór Polski
    Opis:
    W okresie pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej, któremu bezskutecznie usiłowała zapobiec dyplomacja papieska, istotną rolę w zabiegach Rzymu ratowania sytuacji – zarówno suwerenności Polski, jak i Kościoła polskiego przypadła nuncjaturze wiedeńskiej. Jakkolwiek Austria w ostatnim momencie zrywając dotychczasowy sojusz z państwami katolickimi przeszła na stronę państw akatolickich, to wśród trzech mocarstw zaborczych jedynie Wiedeń był skłonny uwzględniać niektóre postulaty Stolicy Apostolskiej. Zarazem odgrywająca kluczową rolę na scenie politycznej caryca Katarzyna II o ile nie liczyła się ze Stanisławem Augustem, to musiała liczyć się z cesarzową Maria Teresą. Z tych to względów wynikało duże znaczenie nuncjatury wiedeńskiej w zabiegach Rzymu o obronę Kościoła katolickiego w Polsce, zwłaszcza pod zaborem austriackim i ważna rola papieskich dyplomatów prowadzących rokowania w tych sprawach: arcybiskupów Viscontiego i Garampiego. Jakkolwiek nie osiągnęli oni z oczywistych powodów głównego celu zabiegów, czyli wsparcia przez cesarzowa Marie Teresę działań Stolicy Apostolskiej występującej w obronie Polski, to udało im się skłonić Marie Teresę do wystąpienia w obronie Kościoła katolickiego w Polsce.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2018, 25; 5-15
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prymas Wyszyński wobec Ziem Zachodnich
    Autorzy:
    Zamiatała, Dominik (1967- ).
    Powiązania:
    Biuletyn IPN 2020, nr 6, s. 74-81
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    Stefan Wyszyński (błogosławiony ; 1901-1981)
    Kościół katolicki
    Administratury apostolskie
    Duchowieństwo katolickie
    Dyplomacja papieska
    Prymasi
    Artykuł z czasopisma historycznego
    Opis:
    Artykuł przedstawia relacje między polskim kościołem katolickim a polskimi Ziemiami Zachodnimi. Omówiono działania Prymasa Stefana Wyszyńskiego w kraju i w Watykanie. Na prośbę Episkopatu i Prymasa Polski już w 1951 roku papież Pius XII konsekrował polskich biskupów dla ziem zachodnich. Działania Prymasa Wyszyńskiego cechowało duszpasterskie zaangażowanie w życie i rozwój diecezji na Ziemiach Odzyskanych. Uważał, że działalność polskich duchownych na Ziemiach Zachodnich najsilniej połączy te tereny z katolicką Polską. Odwoływał się do piastowskiej przeszłości Ziem Odzyskanych.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    O nuncjuszu Durinim i dyplomacji Stolicy Apostolskiej w relacjach z Polską raz jeszcze
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19924087.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    nunciature in Poland
    nuncio Angelo Maria Durini
    papal diplomacy
    Bar Confederation
    King Stanisław August Poniatowski
    nuncjatura w Polsce
    nuncjusz Angelo Maria Durini
    dyplomacja papieska
    konfederacja barska
    król Stanisław August Poniatowski
    Opis:
    Niniejszy artykuł recenzyjny stanowi polemikę metodologiczną z tezami artykułu P. Zająca o działalności nuncjusza Angela Marii Duriniego w Rzeczypospolitej w latach 1767–1769 („Kwartalnik Historyczny” nr 3 z 2019 r.). Wbrew opinii P. Zająca, który swoje dociekania oparł na wąskiej bazie źródłowej obejmującej tylko korespondencję Duriniego z Rzymem, nuncjusz nie podchodził „jednostronnie do dyrektyw papieskich”, będąc niechętnym kompromisowi, lecz zgodnie z zaleceniami Stolicy Apostolskiej energicznie zabiegał o interesy Kościoła katolickiego i wiernych w Rzeczypospolitej.
    This article is a review of the methodological polemic in the theses of the article by P. Zając regarding the activities of nuncio Angelo Maria Durini in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the years 1767-1769 (“Kwartalnik Historyczny” nr 3, 2019). Contrary to the opinion of P. Zając, who based his inquiries on a narrow source base covering only Durini’s correspondence with Rome, the nuncio did not approach “unilaterally from papal directives”, reluctant to compromise, but according to the instructions of the Holy See, vigorously pursued the interests of the Catholic Church and the faithful in the Republic.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2020, 27; 393-403
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O nuncjuszu Durinim i dyplomacji Stolicy Apostolskiej w relacjach z Polską raz jeszcze – odpowiedź na polemikę
    Concerning Nuncio Durini and the Diplomacy of the Holy See in Relations with Poland Once Again – A Response to the Polemics
    Autorzy:
    Zając, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19944793.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    nuncjatura w Polsce
    nuncjusz Angelo Maria Durini
    dyplomacja papieska
    konfederacja barska
    król Stanisław August Poniatowski
    nunciature in Poland
    nuncio Angelo Maria Durini
    papal diplomacy
    Bar Confederation
    King Stanisław August Poniatowski
    Opis:
    Niniejszy tekst stanowi odpowiedź na polemikę Wojciecha Kędera dotyczącą artykułu o działalności nuncjusza Angela Marii Duriniego w Rzeczypospolitej w latach 1767–1769 („Kwartalnik Historyczny” nr 3 z 2019 r.). Wykazano tu błędy w zarzutach co do podstawy źródłowej oraz interpretacji faktów historycznych, które skierował pod adresem autora artykułu prof. Kęder. W udokumentowany sposób zwraca się uwagę na niesłuszność krytyki opublikowanej w „Studiach Sandomierskich”nr 27 z 2020 r. (s. 393–403). 
    The article is a response to a polemic by Wojciech Kęder regarding an article about the activities of nuncio Angel Maria Durini in the Polish-Lithuanian Commonwealth during the years 1767–1769 (“Kwartalnik Historyczny” No. 3 of 2019). In this article the errors committed by Prof. Kęder are addressed, particularly the allegations regarding the source basis and the interpretation of historical facts. In a documented manner, attention is drawn to the specific errors of the criticism published in “Studia Sandomierskie” 27 (2020), pp. 393–403.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 337-347
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Giovanni Andrea Archetti i Stanisław August Poniatowski. Obraz króla i wzajemnych relacji w depeszach Nuncjusza do Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej z lat 1776–1784
    Autorzy:
    Zając, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/602419.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    papal diplomacy
    papal nuncio
    Secretariat of State at the Apostolic See
    Stanisław August Poniatowski
    Giovanni Andrea Archetti
    Pius VI
    Cistercian abbeys in Ląd and Bledzew
    Otto Stackelberg
    Kajetan Sołtyk
    Andrzej Zamoyski
    dyplomacja papieska
    nuncjatura
    sejm 1776
    cystersi
    Ląd
    Bledzew
    opactwa komendatoryjne
    Kodeks Zamoyskiego
    Otton Stackelberg
    Wiśniowiec
    Opis:
    The article studies mutual relations between King Stanisław August Poniatowski and Giovanni Andrea Archetti, the papal nuncio in the Commonwealth from 1776 to 1784. Information about the Polish king was an important part of the dispatches sent by the nuncio to the Roman secretariat of state. The king was concerned with creating a positive image of a ruler respecting the rights of the Roman Catholic Church. During this period several potential crises involving the state and the Church were resolved amicably.The correspondence conducted by Archetti frequently mentions royal declarations of loyalty towards the Apostolic See and the monarch’s attachment to Pope Pius VI. Stanisław August “silently” consented to a backstage campaign conducted by the nuncio against the election of a dissident envoy at a sejmik held in Wschowa in 1776, and disagreed with projects of additional taxes to be paid by Church institutions on royal landed estates. At the same time, the Polish monarch rather decisively insisted on assuming control over the estates of the Cistercian abbeys in Ląd and Bledzew and did not meet all the demands made by Archetti regarding custody over Bishop Kajetan Sołtyk of Cracow. The king behaved in a more conciliatory fashion during the trial of Benedykt Oganowski, who having accepted ordination was subjected to Church jurisdiction although he was to be tried for earlier crimes committed as a layman. Despite the involvement of the nuncio the failed project of a legal code by Andrzej Zamoyski did not alter the way in which the king declared his total loyalty towards Pius VI and demonstrated his good will towards the papal diplomat. Archetti wrote about the monarch with sympathy and even compassion as he observed royal efforts aimed at a reform of the Commonwealth together with simultaneous political ineffectiveness sustained in particular by Russia. Stanisław August confimed his positive personal contacts with the nuncio by decorating the latter’s nephew, Giovanni Battista Vertova, with the Order of St. Stanislas and the Order of the White Eagle despite the fact that the recipient’s only merit was kinship with Giovanni Andrea Archetti.
    W artykule omówione zostały wzajemne stosunki króla Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz Giovanniego Andrei Archettiego, nuncjusza papieskiego w Rzeczypospolitej w latach 1776–1784. Informacje na temat polskiego króla były ważną częścią depesz przesyłanych przez nuncjusza do rzymskiego sekretariatu stanu. Królowi zależało na pozytywnym wizerunku. Kilka potencjalnie kryzysowych sytuacji na płaszczyźnie państwo–Kościół rozwiązano w tym okresie ugodowo. W korespondencji Archettiego mowa jest często o królewskich deklaracjach wierności Stolicy Apostolskiej i przywiązaniu monarchy do papieża Piusa VI. Stanisław August milcząco przyzwolił na zakulisową akcję nuncjusza przeciw wyborowi posła-dysydenta na sejmiku we Wschowie w 1776 r., nie zgadzał się także na projekty dodatkowych podatków na instytucje kościelne w dobrach królewskich. Jednocześnie dość stanowczo nalegał na przejęcie kontroli nad dobrami opackimi klasztorów cysterskich w Lądzie i Bledzewie i nie spełnił wszystkich żądań Archettiego co do procedury objęcia kuratelą biskupa krakowskiego Kajetana Sołtyka. Bardziej pojednawczo zachował się przy okazji procesu Benedykta Oganowskiego, który z racji przyjętych święceń podlegał jurysdykcji kościelnej, choć miał być sądzony za wcześniejsze przestępstwa, popełnione jeszcze w stanie świeckim. Upadek projektu Kodeksu praw Andrzeja Zamoyskiego, mimo zaangażowania w tę sprawę nuncjusza, nie wpłynął na zmianę tonu, w jakim król deklarował pełną lojalność wobec Piusa VI i manifestował życzliwość wobec papieskiego dyplomaty. Archetti pisał o królu z sympatią, a nawet współczuciem, widząc jego starania o reformę Rzeczypospolitej i jednoczesną polityczną niemoc, podtrzymywaną zwłaszcza przez Rosję. W tym tonie relacjonował podróż króla do Wiśniowca w 1781 r. na spotkanie z parą wielkoksiążęcą, Pawłem i Marią Fiodorowną. Pozytywne osobiste kontakty z nuncjuszem Stanisław August potwierdził, dekorując Orderem św. Stanisława i Orderem Orła Białego siostrzeńca Archettiego, Giovanniego Battistę Vertovę, którego jedynym atutem było pokrewieństwo z Giovannim Andreą.
    Źródło:
    Kwartalnik Historyczny; 2016, 123, 2
    0023-5903
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Europejska prasa jako narzędzie dyplomacji rosyjskiej w jej walce ze Stolicą Apostolską w okresie sejmu radomskiego 1767/1768
    The European Press as a Tool of Russian Diplomacy in its Struggle with the Holy See During the Radom Sejm of 1767-1768
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19944758.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    dyplomacja papieska
    nuncjatura warszawska
    gazety europejskie
    nuncjusz Angelo Maria Durini
    Gazeta Leydeyska
    Gazeta Cologne
    Papal diplomacy
    Warsaw nunciature
    European newspapers
    nuncio Angelo Maria Durini
    Jan Evangelista Stefanini auditor of the Warsaw nunciature
    Cologne Gazette
    Gazette de Leyde
    Opis:
    W artykule przedstawiono rosyjską ofensywę w gazetach europejskich z początku 1768 r., kiedy to Petersburg, dążąc do wymuszenia na polskim sejmie przyznania specjalnych praw dla innowierców, skierował swoje działania przeciwko nuncjaturze warszawskiej, stawiającej w obronie praw katolików opór tym działaniom. W związku z wycofaniem się carycy Katarzyny II z działań skierowanych przeciwko nuncjaturze całą akcję rozpoczętą w marcu 1768 r. szybko zakończono.
    This article presents the Russian operation in European newspapers from the beginning of 1768 when St. Petersburg, seeking to force the Polish Sejm to grant special rights for religious dissidents, directed his actions against the Warsaw nunciature, which resisted these actions in defense of the rights of Catholics. Due to the withdrawal of Tsarina Catherine II from her actions against the nunciature, the whole action, which began in March 1768, was quickly terminated.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 27-39
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea jedności słowiańskiej w działalności dyplomatycznej w Europie Środkowo-Wschodniej nuncjusza papieskiego Aleksandra Komulovića w latach 1594-1597
    The Idea of Slavic Unity in the Diplomacy of Alexander Komulović, the Papal Nuncio to Central and Eastern Europe in 1594-1597
    Autorzy:
    Smołucha, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52575509.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Umiejętności
    Tematy:
    papiestwo
    Rzeczpospolita Obojga Narodów
    Moskwa
    Słowianie
    dyplomacja papieska
    Turcja
    Liga Święta
    papacy
    Polish-Lithuanian Commonwealth
    Muscovy
    the Slavs
    papal diplomacy
    Turkey
    the Holy League
    Opis:
    Gdy w 1593 roku wybuchła kolejna wojna austriacko-turecka, papież Klemens VIII rozpoczął budowanie Ligi Świętej, złożonej głównie z państw Europy Środkowej i Wschodniej, która miała się przeciwstawić kolejnej agresji ze strony muzułmanów. Ze swoich planów kuria rzymska nie wyłączała Moskwy. Ideę bliskiej z nią współpracy pozostałych państw słowiańskich głosił w tamtym czasie pochodzący z Dalmacji duchowny i dyplomata papieski, Aleksander Komulović. Autor postarał się zrekonstruować misję dyplomatyczną Komulovicia do Europy Środkowo-Wschodniej w latach 1594-1597 wraz z oceną szans jej powodzenia w ówczesnych warunkach religijnych i geopolitycznych.
    The outbreak of another Austro-Turkish war in 1593, urged Pope Clement VIII to establish the Holy League which mainly consisted of the Central and Eastern European states, and the aim of which was to oppose another Muslim aggression against Christians. The Roman Curia decided to include Muscovy in the plan as well. The idea of close cooperation with all Slavic states was put forward at that time by Aleksander Komulović – a priest and papal diplomat from Dalmatia. The author’s aim was to reconstruct the Komulović’s diplomatic mission to Central and Eastern Europe in 1594-1597, and provide an assessment of the chances of its success in the light of religious and geopolitical underpinnings of the period.
    Źródło:
    Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2021, XVII; 33-59
    2451-4985
    2543-9561
    Pojawia się w:
    Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies