Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Dominikanie"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-100 z 103
Tytuł:
Dominikanie w sieci. Fenomen kaznodziejstwa internetowego
Autorzy:
Rysak, Malwina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676761.pdf
Data publikacji:
2021-06-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Adam Szustak
dominikanie
ewangelizacja
kaznodziejstwo internetowe
komunikowanie religijne
Dominicans
evangelism
internet preaching
religious communication
Opis:
The main purpose of the article was to investigate the Internet activities of the Dominican Order and to determine what contributes to their media success. The content analysis method and the Internet survey method were used in the undertaken research. The publication presents the history of the religious congregation, paying attention to the charism. The first part of the work presents the definitions and issues related to preaching and new evangelization as well as the possibility of using the Web in relation to preaching. The second part of the article contains an analysis of the activities of Dominicans on the Internet based on the YouTube channel of Father Adam Szustak „Langusta na palmie” and the videoportal dominikanie.pl, which is enriched with the results of the survey. The third part of the work consists of conclusions and verification of the research hypotheses put forward by the author.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2021, 30, 1; 113-143
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dominikanie krakowscy w księgach święceń biskupów poznańskich
Kraków Dominicans in the accounts of ordinations of bishops of Poznań
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560443.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Dominikanie krakowscy
księgi święceń
biskupi poznańscy
Kraków Dominicans
accounts of ordinations
bishops of Poznań
Opis:
W badaniach prozopograficznych nad średniowiecznym i nowożytnym duchowieństwem istotną rolę zajmują analizy zawartości wykazów i ksiąg święceń. Lektura tych materiałów daje możliwość odtworzenia procesu formacji kleru w drodze przyjmowania kolejnych stopni święceń niższych oraz wyższych. Materiały te zachowują swe znaczenie także w badaniach nad duchownymi wywodzącymi się ze środowisk zakonnych, zwłaszcza mendykanckich – z tego względu, iż to właśnie bracia ze wspólnot żebraczych szczególnie często stawali do święceń z uwagi na podejmowane zadania duszpasterskie. Studia nad święceniami dominikanów z klasztoru św. Trójcy koncentrowały się dotąd na analizach zawartości ksiąg święceń prowadzonych w kręgu biskupów krakowskich (badania ks. J. Szczepaniaka), jednak wstępna kwerenda przeprowadzona w aktach biskupów innych diecezji pokazała, że część z nich zawiera ważne dane obrazujące przygotowanie do pracy duszpasterskiej braci z krakowskiego klasztoru Braci Kaznodziejów. Użyteczność w takich badaniach zachowują także księgi biskupów poznańskich z przełomu XVI i XVII wieku. Przeprowadzona w nich kwerenda pozwoliła na sporządzenie wykazu 9 zakonników z konwentu św. Trójcy, którzy w latach 1597–1628 przyjęli z rąk poznańskich sufraganów święcenia subdiakonatu, diakonatu i prezbiteratu.
The analysis of inventories and accounts of ordinations occupies a prominent role in the prosopographical study on medieval and modern clergy. The reading of these materials makes it possible to reproduce the process of formation of the clergy through taking further ranks in minor and major holy orders. These materials are also important in the study of the clergy derived from religious communities, especially from Mendicant orders – due to the fact it was friars from Mendicant orders who often took holy orders because of the pastoral tasks they undertook. Studies on the ordination of the Dominicans from the Monastery of St. Trinity have so far focused on the analysis of the accounts of ordinations kept by the bishops of Kraków (research by Father J. Szczepaniak), but the initial query performed in the files of bishops from other dioceses showed that some of them contained important data reflecting preparations for pastoral work of brothers from the Krakow monastery of the Order of Preachers. The accounts of ordinations, kept by the bishops of Poznań from the turn of the 16th and 17th centuries, are of significant help in such kind of research. A query carried out on these accounts made it possible to draw up a list of nine monks from the monastery of St. Trinity, who in the years 1597–1628 were ordained subdeacons, deacons and presbyters by the Poznań suffragan bishops.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2013, 19; 59-72
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evangelizing on YouTube – a Case Study of the Dominikanie Szczecin Channel in 2020
Ewangelizacja na YouTube – studium przypadku kanału Dominikanie Szczecin w 2020 roku
Autorzy:
Daraż-Duda, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37481935.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ewangelizacja na YouTube
media katolickie
katolicy
dominikanie
pandemia COVID-19
YouTube evangelism
Catholic media
Catholics
Dominicans
COVID-19 pandemic
Opis:
The text is a result of a research project titled “The significance of parish-distributed press for the evangelization and formation activities of the Szczecin-Kamień Church (2016–2020).” The project was realized by members of the Department of Media Evangelism of the Institute of Journalism as part of the basic statutory activity of the Faculty of Philosophy of the Jesuit University Ignatianum in Krakow. The article touches on the use of YouTube in the work of evangelization by the Dominicans of the Roman Catholic Parish of St. Dominic in Szczecin in 2020, when, due to the outbreak of the COVID-19 pandemic, for many of the faithful, online media was the primary way to stay in touch with clergy and attend Mass.
Tekst jest efektem projektu badawczego pt. „Znaczenie prasy kolportowanej w parafiach dla działalności ewangelizacyjnej i formacyjnej Kościoła szczecińsko-kamieńskiego (2016–2020)”. Projekt został zrealizowany przez członków Katedry Ewangelizacji Medialnej Instytutu Dziennikarstwa w ramach podstawowej działalności statutowej Wydziału Filozoficznego Akademii Ignatianum w Krakowie. Artykuł porusza tematykę wykorzystania YouTube w dziele ewangelizacji przez dominikanów z Parafii Rzymskokatolickiej pw. św. Dominika w Szczecinie w 2020 r., gdy z powodu wybuchu pandemii COVID-19 dla wielu wiernych media internetowe stały się podstawowym sposobem na utrzymanie kontaktu z duchownymi oraz uczestnictwo we mszach świętych.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/2; 375-388
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzeum Klasztoru Ojców Dominikanów w Janowie Lubelskim – nowa placówka muzealna Kościoła katolickiego w Polsce
Autorzy:
Szulc, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039408.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dominikanie
muzeum
klasztor
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2010, 94; 391-394
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyki kwestarskie dominikanów z Brzegu
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954956.pdf
Data publikacji:
2022-01-07
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Dominicans
Silesia
Brzeg
charity collecting
16th century
dominikanie
Śląsk
kwesta
XVI w.
Opis:
Dominikanie z klasztoru w Brzegu prowadzili intensywną działalność kwestarską w mieście i innych miejscowościach na Śląsku położonych w granicach należącego do nich okręgu. Praktyki kwestarskie zakonników można odtworzyć na podstawie wykazów dochodów oraz wydatków konwentu zachowanych w Oddziale Rękopisów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Ich lektura pokazuje, że dominikańska kwesta była intensywna, dobrze zorganizowana i prowadzona przez zakonników wyspecjalizowanych w pozyskiwaniu datków pieniężnych oraz naturaliów.
The Dominicans from the monastery in Brzeg held intensive charity collecting activity, both in that city and in other localities of Silesia, within the boundaries of the area belonging to them. The collecting practices can be reconstructed on the basis of the accounts of revenues and expenditures of the convent preserved in the Department of Manuscripts of the Wrocław University Library. They show that the Dominican collecting was intensive, well organised and carried out by monks specialising in acquiring monetary donations and natural goods.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2021, 87; 107-145
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikołaja Duthorowa error condemnatus ab Ecclesia. Dominikanie polscy wobec herezji i nowych nurtów pobożności w pierwszej połowie XIV w.
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602444.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Opis:
Mikołaj Duthorow and his error condemnatus ab Ecclesia. Polish Dominicans, Heresy, and New Piety Currents in the First Half of the Fourteenth CenturyThe purpose of this study is to analyse a fragment of the documents of a provincial chapter of the Polish Domicans from 1338, containing a poenitentia imposed on the Polish Dominican Mikołaj Duthorow and an ordinatio addressed to local representatives of the Inquisition. Mikołaj Duthorow was probably a member of the Dominican monastery in Gryfia (German: Greifswald), where as a preacher he voiced views regarded by his co-brethren as error condemnatus ab Ecclesia. A theological-historical analysis enabled Tomasz Gałuszka to show that the doctrine proclaimed by Mikołaj contains distinct references to the thoughts and activity of two German Dominicans: Master Eckhart of Hochheim and Heinrich Seuse. The case of Mikołaj Duthorow inclined the Polish chapter (1338) to take a closer look at the orthodoxy of the remaining members of the province. It thus transferred to papal inquisitors the right to trace and try those brethren whose lifestyle, religious practices, and views were evidently at odds with universally accepted monastic customs. The provincial chapter from 1338 addressed its edict to papal inquisitors, probably: Mikołaj, Jan Schwenkenfeld and Stanisław of Cracow. The process of entrusting them with potestas libera incarcerandi and inclusion into the Dominican penitentiary system was an important stage in the history of the papal Inquisition in Poland. From that time, the range of the activity of local inquisitors was almost un limited – they could deal not only with heretics sensu stricto but also with errantes within the province. The case of Mikołaj Duthorow comprises original evidence of the reaction of Polish Dominicans to new devotion currents appearing in the first half of the fourteenth century and accentuating mystical experiences, individualism, and emotional life.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2014, 121, 1
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Puciłowski OP, Portrety imienne i bezimienne. Polscy dominikanie i bezpieka 1945-1989, Wydawnictwo Esprit, Kraków 2017, 240 ss.
Autorzy:
Sołga, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032432.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Źródło:
Collectanea Theologica; 2020, 90, 4; 188-192
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(...) klasztor ubogi tuteczny pogorzaly, zubożały, spustoszały (...) − uwagi o najstarszym katalogu przeorów klasztoru dominikanów w Oświęcimiu
Autorzy:
Szymborski, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560545.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Oświęcim
Dominicans
prosopography
Dominikanie
prozopografia
Opis:
The aim of this essay was to present the catalogue of priors of the Dominican Monastery in Oświęcim. The subject of analysis was the oldest preserved catalogue of priors, kept in the collections of Dominican archive in Cracow – this particular catalogue was set down at the beginning of the 17th century. The other most important sources concerning the history of the Oświęcim Dominicans were also discussed, works that can be found in archives in Cracow, Wrocław, Lviv and Rome. Among the Oświęcim priors, one can find Father Mikołaj Ursinus, who was behind the plan to divide the Polish province into two. One can also find royal confessors, preachers at Wawel Cathedral, and figures who likewise served as prior of Cracow’s Dominican monastery. One of the priors was Father Leonard Niezabitowski, who, according to Dominican tradition, translated the Bible into Polish.
Celem niniejszego eseju jest przestawienie katalogu przeorów Klasztoru Dominikanów w Oświęcimiu. Przedmiotem analizy był najstarszy zachowany katalog przeorów, przechowywany w zbiorach archiwum Dominikanów w Krakowie, który został utworzony na początku XVII w. Omawiane są również inne ważne źródła dotyczące historii oświęcimskich dominikanów – dzieła znajdujące się w archiwach w Krakowie, Wrocławiu, we Lwowie i w Rzymie. Wśród oświęcimskich przeorów znajdujemy m.in. ojca Mikołaja Ursinusa, który był pomysłodawcą planu podzielenia polskiej prowincji zakonu na dwie części, a także królewskich spowiedników, kaznodziejów z Katedry Wawelskiej oraz zakonników, którzy służyli również jako przeorzy w krakowskim klasztorze Dominikanów. Jednym z tych przeorów był ojciec Leonard Niezabitowski, który, jak głosi dominikańska tradycja, przetłumaczył na język polski Biblię.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2019, 25, 1
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezwykłe odkrycie w Krasnobrodzie
Eine besondere Entdeckung in Krasnobród
Autorzy:
Walewander, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039827.pdf
Data publikacji:
2008-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Krasnobród
Gottesmutter
die Dominikaner
Matka Boża
dominikanie
Our Lady
Black Friar
Opis:
Der Text stellt eine eingehende Analyse eines aufschlussreichen Dokumentes aus der Zeit des Januaraufstandes dar. Es wurde am 20 Oktober 2008 in der Kuppel des renovierten Daches der Pfarrkirche in Krasnobrod bei Zamość aufgefunden. Sein Inhalt bezieht sich auf die schwierige Lage der katholischen Kirche in den polnischen Gebieten unter russischer Herrschaft in der Zeit des Aufstandes. Das Dokument ist vor allem ein guter Beitrag zur Erforschung der Verfolgung der Kirche und zugleich eine starke Kritik an den russischen Repressionen.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2008, 90; 205-211
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polonika w Archiwum Głównym Zakonu OO. Dominikanów w Rzymie
Autorzy:
Madura, Robert Fabian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044655.pdf
Data publikacji:
1978
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dominikanie
zakon
Rzym
archiwum
zbiory
Dominicans
order
Rome
archive
repertory
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1978, 37; 297-307
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ze Lwowa poprzez Włochy, Austrię do odrodzonej Polski – sylwetka i dorobek naukowy O. Romana Fabiana Madury
Autorzy:
Szymborski, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436584.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
historiografia
Dominikanie/Konwent
edycja źródeł
Opis:
The subject of this essay is to present the scientific achievements of Father Roman Fabian Madura and his personality as well. Father Roman Fabian Madura graduaed Black Friar Convent in Lvov (Poland at that time), where he passed his novice, later he studied in Rome and Vienna. Before the WWII, he served as an academic teacher at Lvov and Cracow Convents. The WWII caught up to him at Ternopol where he had been arrested by the Soviet Secret Service, fortunately he survived the prison time and finally he was released. From Tarnopol, via Lvov he reached Cracow. Afterwards he was shied to Tarnobrzeg Convent where he served as Convent Prior. During the WWII at Tarnobrzeg Convent he organized the convent chorus, unfortunately shut down by German occupied authority. One must underline that during the WWII, the Tarnobrzeg’s Black Friars were deeply engaged in the Polish underground education system and in the Convent premises the Polish Homeland Army. After the WWII Father Madura served as the convent prior at Gdańsk, Gidle and Warsaw convents. During the WWII, Father Madura started editorial work for publishing the Black Friars provinces documents which have been archived at the National Library in Warsaw. ese materials were completely destroyed during Warsaw Uprising. His scientific achievements accounted as records published is rather limited, but due to its subject matter they have to be considered as great and valuable. His work enables others researchers to go deep at the history of Black Friars in Poland as he prepared to published the Black Friar provinces documents. Only one volume was published but the remaining ones are still in typescript format and were archived at the Cracow Convent.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2017, 4; 96-121
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nos fratres conventus sancti Adalberti. Dokumenty wystawione przez konwent dominikanów wrocławskich w latach 1390–1424
Autorzy:
Turek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603503.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
dominikanie
dokumenty
konwent
Wrocław
Dominicans
documents
convent
Opis:
W Archiwum Państwowym we Wrocławiu zachowało się 10 dokumentów z lat 1390–1424, których wystawcą jest dominikański konwent św. Wojciecha we Wrocławiu. Grupa ta jest wyjątkowa na tle całej polskiej prowincji Zakonu Kaznodziejów. Przedmiotem artykułu jest edycja wspomnianych dokumentów oraz omówienie ich wartości źródłowej do dziejów dominikanów wrocławskich na przełomie XIV i XV stulecia.
There are ten documents from 1390–1424 preserved in the State Archives in Wrocław, issued by the Dominican convent of St. Adalbert in Wrocław. This group is unique for the entire Polish province of the Dominican Order. The subject of the article is the edition of the abovementioned documents and a presentation of their source value for the history of Wrocław’s Dominicans at the turn of the fifteenth century.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2019, 57
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dominicans and Franciscans in Warka. The religious and social context of monastic foundations
Dominikanie i franciszkanie w Warce. Kontekst religijno-społeczny fundacji klasztornych
Autorzy:
Marszalska, Jolanta M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407987.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Warka
fundacje
klasztory
dominikanie
franciszkanie
foundations
monasteries
Dominicans
Franciscans
Opis:
The mendican Orders, Dominicans and Franciscans, played a significant religious, economic, and cultural role over the past centuries at Warka in Mazovia. The foundation of the Dominican monastery was historically linked to the person of Duke Siemowit I. The Warka Dominican monastery, founded in the middle of the 13th century, next to the monasteries of St Dominic in Płock and of St Nicholas at Sochaczew belonging to the Mazovian contrat, is considered one of the oldest foundations of this order in Poland. In the mid-17th century, the Franciscans were brought to Warka. The foundress of the monastery was Katarzyna of Boglewice Trzebińska. With their presence, the Franciscans contributed to the religious revival of the town.
Zakony mendykanckie, dominikanie i franciszkanie odegrali znaczącą rolę religijną, gospodarczą i kulturową na przestrzeni minionych wieków w Warce na Mazowszu. Fundacja klasztoru dominikanów historycznie związana była z osobą księcia Siemowita I. Klasztor dominikanów w Warce, fundowany w połowie XIII stulecia, obok klasztorów pw. św. Dominika w Płocku i św. Mikołaja w Sochaczewie należących do kontraty mazowieckiej, zaliczany jest do najstarszych fundacji tego zakonu na ziemiach polskich. W połowie XVII w. do Warki zostali sprowadzeni franciszkanie. Fundatorką klasztoru była  Katarzyna z Boglewic Trzebińska.  Swoją obecnością franciszkanie przyczynili się do ożywienia religijnego miasta. 
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 1, 30; 99-108
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba uruchomienia studium generalnego dominikanów we Wrocławiu na początku XV wieku
Autorzy:
Turek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949365.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Dominicans
province
convent
schools
studium
lecturer
regens
dominikanie
prowincja
konwent
szkolnictwo
lektor
Opis:
The author argues that in 1407 the Dominicans of Wrocław made an attempt at forming the studium generale in their monastery. It was to be moved from Cracow, where its functioning was endangered by lack of faculty members. The idea was initially supported by the provincial of the order and the decision was to be made at the meeting of the general chapter in Wrocław. However, as the brethren of Cracow opposed the project, the plan was not realised.
Autor stara się wykazać, że w 1407 r. dominikanie we Wrocławiu podjęli próbę uruchomienia przy swoim konwencie studium generale. Miało zostać przeniesione z Krakowa, gdzie jego funkcjonowanie napotkało problemy kadrowe. Pomysł przeniesienia studium popierał zrazu prowincjał zakonu, a zwieńczeniem zabiegów miała być kapituła generalna we Wrocławiu. Wobec oporu braci z Krakowa plan nie został jednak zrealizowany. The author argues that in 1407 the Dominicans of Wrocław made an attempt at forming the studium generale in their monastery. It was to be moved from Cracow, where its functioning was endangered by lack of faculty members. The idea was initially supported by the provincial of the order and the decision was to be made at the meeting of the general chapter in Wrocław. However, as the brethren of Cracow opposed the project, the plan was not realised.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2018, 84
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontakty zakonów mendykanckich z organizacjami cechowymi w Prusach Krzyżackich i Królewskich
Autorzy:
Kubicki, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364583.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
zakony mendykanckie (dominikanie, franciszkanie, augustianie eremici)
cechy
bractwa cechowe,
Prusy Krzyżackie,
Prusy Królewskie
Opis:
he article examines the mutual relations between the mendicants and guilds in the towns of Teutonic Order and Royal Prussia in the 14th–16th centuries. The preserved sources, in their widest extent, concern the issue of monastic prayer commitments. They show that, in relation to costs, only the largest and richest guilds could afford to have their own chapels, more had altars within monastic churches, and the poorest could only perhaps afford to pay individual monasteries for prayer obligations. The documents also indicate that at the time of the monastic economic crisis, caused by the progress of the Reformation and, consequently, the loss of income from the collection of alms and indulgences, they sought compensation for establishing cooperation with non–guild craftsmen, who, in exchange for paying fees to monasteries, were able to manufacture their products within their service buildings. These rights in Gdańsk and Toruń were confirmed by the king, usually specifying that the named individual could work only for the needs of the monasteries. Subsequent practice indicated that these provisions were violated, and attempts to sell goods caused numerous conflicts in which the town council became involved.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2018, 301, 3; 440-461
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblioteka OO. Dominikanów w Krakowie
Autorzy:
Świętochowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044796.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dominikanie
biblioteka
Kraków
zbiory
XIII wiek
XV wiek
Dominican friar
library
Krakow
repertory
13th century
15th century
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1976, 33; 299-311
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Exultante spiritu". Dominikanie wobec powstania wydziału teologicznego na Uniwersytecie Krakowskim
"Exultante spiritu". Dominicans and the Establishment of a Theological Faculty at the University of Krakow
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37217232.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Uniwersytet Krakowski
dominikanie
Kazimierz Wielki
Aleksander IV
University of Krakow
Dominicans
Casimir the Great
Alexander IV
Opis:
W prezentowanym artykule autor przedstawia dwie hipotezy oraz nowe źródło dotyczące zagadnienia powstania Uniwersytetu Krakowskiego w 1364 r. i erygowania wydziału teologicznego w 1397 r. Poczynione obserwacje pozwalają w nowy sposób spojrzeć na zagadnienie stosunku dominikanów do powstania wydziału teologicznego na Uniwersytecie Krakowskim. W latach 60. XIV w. bracia mogli rzeczywiście wspierać projekt króla Kazimierza Wielkiego trójwydziałowego uniwersytetu, zaplanowanego na model boloński. Zapewne ze spokojem przyjęli oni decyzję papieża Urbana V z 1364 r. o erygowaniu uczelni, która nie posiadała wydziału teologicznego. Pozycja dominikańskiej szkoły w Krakowie nie była więc zagrożona i bracia w kolejnych dziesięcioleciach kontynuowali rozwój miejscowego ośrodka oraz struktury szkolnictwa w całej prowincji zakonnej. Jednak na początku 90. lat XIV w. plany odnowienia Uniwersytetu Krakowskiego wraz z erygowaniem wydziału teologicznego musiały zaniepokoić krakowskich dominikanów. Zgodnie bowiem ze specjalnym przywilejem papieża Aleksandra IV ogłoszonym w bulli Exultante spiritu z 28 marca 1257 r. dopóki zakonna szkoła była jedynym tego rodzaju studium teologii w mieście, dominikański wykładowca mógł się obyć bez przechodzenia procedury zdobywania stopni uniwersyteckich. Otwarcie zaś wydziału teologicznego oznaczało nie tyle nawet reformę, ile rewolucję w dominikańskiego studium, w tym konieczność wypracowania nowej polityki kadrowej. 11 stycznia 1397 r. papież Bonifacy IX podjął historyczną decyzję o erygowaniu wydziału teologicznego w Krakowie. Pojawienie się nowego wydziału teologicznego musiało poruszyć tutejsze grono dominikańskich profesorów i – jak można przypuszczać – faktu tego nie przyjęli, „radując się w duchuˮ (exultante spiritu). Od tego momentu wszyscy miejscowi regensi dominikańscy musieli się legitymować posiadaniem odpowiednich stopni akademickich. 
In this article, the author proposes two hypotheses and a new source on the establishment of the University of Krakow in 1364 and the foundation of the theological faculty in 1397. The text opens up a new way of looking at the question of the Dominicans’ attitude to the creation of the theological faculty at the University of Krakow. In the 1460s, the friars may indeed have backed King Casimir the Great’s project of a three-faculty university, which was based the Bologna model. They probably calmly accepted Pope Urban V’s 1364 decision to found a university that did not have a theological faculty. The position of the Dominican school in Krakow was therefore not threatened, and the friars continued to develop the local center and the educational structure of the entire monastic province in the following decades. However, in the early 1490s, plans to restore the University of Krakow with a theological faculty must have worried Krakow’s Dominicans. According to the special privilege by Pope Alexander IV which was announced in the Exultante spiritu bull of March 28, 1257, as long as the monastic school was the only theological college of its kind in the city, a Dominican lecturer did not have to go through the procedure of obtaining university degrees. The opening of the theological faculty, on the other hand, marked not so much even a reform as a revolution in Dominican college, which included the need to develop a new personnel policy. On January 11, 1397, Pope Boniface IX made the historic decision to open a theological faculty in Krakow. The emergence of the new theological faculty must have unsettled the local group of Dominican professors, and – as one might assume – they did not accept the fact exultante spiritu. From then on, all local Dominican regens were required to hold appropriate academic degrees.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/1; 43-62
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Liber Consiliorum” konwentu dominikanów w Poznaniu
„Liber Consiliorum” of Dominican Convent in Poznan
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023706.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dominikanie
archiwum
XVIII wiek
biblioteka
Dominicans
archive
18th century
library
Opis:
The purpose of this study has been to introduce the hitherto absent documentary proof – Liber Consiliorum of the Dominican Convent in Poznań – into the scientific workflow and to preliminarily analyse the internal structure and content of this historic writing. The author has touched upon this subject, believing that Dominican „Soviet Books” are of greatest significance for understanding internal mechanisms of operations of the Friars Preachers Monastery in the contemporary world, and indirectly the operations of the Polish Dominican Province as a whole in that time interval. The Book of Poznan came to existence in January 1724 and was maintained until 1822. It is plausible to state that it is the documentary proof for the operations of Saint Dominic’s Convent in the period – more or less – of the last hundred years of its existence. The content of the Book has its primary significance for the research on the head-count of the Convent in 18th Century and at the beginning of 19th Century. It is also difficult to overestimate the importance of its content from the point of view of the studies on the modern administration of the Convent in Poznan. The comprehensive study on the content of other books of councils of Saint Dominic’s Convents in the post-Tridentine Era, as preserved in archive collections, would certainly facilitate to understand the mechanisms of the Convents’ operations and would expand the knowledge on their human resources to a great extent.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2013, 100; 231-243
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Niewiasta obleczona w słońce” (Ap 12, 1) w interpretacji dominikanów XIII wieku
Autorzy:
Kochaniewicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950840.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Revelation
interpretation
Dominicans
Middle Age
Mariology
preaching
Apokalipsa
interpretacja
dominikanie
Średniowiecze
mariologia
kaznodziejstwo
Opis:
The analysis of the Dominican writings of 13th century allowed to formulate the following conclusions. The interpretation of the text Rev 12 : 1 in the Dominican preaching is richer than previously thought. Apart from the ecclesiological and Marian perspectives they reveal a new way of interpretation: the symbol of the apocalyptic woman clothed with the sun is referred to the saints. It is also necessary to point out a wide range of meanings attributed to the image, the object of our analysis. The symbols of sun and moon had been read in light of the antithesis of the passing of time and eternity or of the other antithetical parallel: Christ and the Church. Reflected in this perspective, Mary has been shown not only in the mystery of the Assumption, but also as a mediatrix interceding for the people of God at the side of his Son. The bright robe, with which was clothed the apocalyptic woman, revealed either glorious body of Mary, either her whole person (the soul and body), participating in God’s glory. While the crown of twelve stars refers not only to the legions of angels and saints that surround Mary, but also to the spiritual virtues and the gifts that characterize the figure of Our Lady. Finally, it is necessary to add an unusual interpretation of the image of woman clothed with the sun in the light of the mystery of the Incarnation. The analysis of the sermons allowed us to discover a wide spectrum of the interpretation of the text Rev 12 : 1 by the thirteenth century Dominicans. Their sermons are witnesses of excellent theological and practical preparation of the medieval preachers.
Analiza pism dominikanów z XIII wieku pozwoliła na sformułowanie następujących wniosków. Interpretacja Ap 12, 1 w kazaniach dominikańskich autorów XIII wieku jest bogatsza, niż do tej pory przypuszczano. Obok egzegezy w perspektywie eklezjalnej i maryjnej ukazuje się nowy sposób interpretacji: odniesienie postaci apokaliptycznej Niewiasty do świętych Pańskich. O takiej interpretacji figury apokaliptycznej Niewiasty milczą biblijne opracowania. Należy również podkreślić szeroki zakres znaczeniowy innych elementów wchodzących w skład analizowanego przez nas obrazu. Słońce i księżyc odczytane w świetle antytezy wieczność, czas i przemijalność, Chrystus i Kościół. Umiejscowiona w tej perspektywie Maryja została ukazana nie tylko w tajemnicy wniebowzięcia, lecz również jako pośredniczka wstawiająca się za ludem Bożym u boku swojego Syna. Szata, w którą została obleczona Niewiasta, objawia bądź to Jej chwalebne ciało, bądź to całą osobę Maryi (dusza i ciało) uczestniczącą w Bożej chwale. Natomiast korona z gwiazd dwunastu odnosi się nie tylko do zastępów aniołów i świętych otaczających Maryję, lecz także do duchowych cnót i darów charakteryzujących postać Matki Pana. Warto także zwrócić uwagę na wyjaśnienia obrazu Niewiasty obleczonej w słońce w świetle tajemnicy wcielenia. Dokonana analiza ujawnia szerokie spectrum interpretacji obrazu Ap 12, 1 zawarte w kazaniach dominikanów XIII wieku. Dobrze to świadczy o teologicznym przygotowaniu, jak i o warsztacie ówczesnych kaznodziejów.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 2
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Saint Adalbert – the Apostle of Silesia
Święty Wojciech – Apostoł Śląska
Autorzy:
Pobóg-Lenartowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560311.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
saint Adalbert
cult
Opole
Dominicans
chronicle
Middle Ages
św. Wojciech
kult
dominikanie
kronika
średniowiecze
Opis:
Bishop Adalbert is known under many names but only one source refers to him as the ‘Apostle of Silesia’: a mediaeval chronicle of the Opole Dominicans. Since the II World War the chronicle is lost. The contents of the chronicle were recently reconstructed thanks to an archival research in the manuscript department of the Wrocław University Library, the National Archive in Prague and the Dominican General Archive on Aventine hill in Rome. According to the source, saint Adalbert had visited Opole about 984. In Górka (the Hill) he was supposed to christianize local society and baptize them. When he was run out of baptizing water, the fountain came to the top and lasted till the beginning of the 20th century. Close to the fountain the church dedicated to Blessed Virgin Mary was founded and, according to the chronicle, was the first temple in Opole. In 15th century saint Adalbert has been already worshiped as city’s patron. His cult encircled entire Silesia so term ‘the Apostle of Silesia’ didn’t seem then extraordinary at all.
Święty Wojciech doczekał się wielu określeń i godności. Ale tylko w jednym źródle nazwany jest „apostołem Śląska”. Źródłem tym jest średniowieczna kronika dominikanów opolskich, która od końca II wojny światowej uchodzi za zaginioną. Jej treść udało się odtworzyć na podstawie kodeksów zachowanych w bibliotekach i archiwach polskich (Biblioteka Uniwersytetu Wrocławskiego), czeskich (Narodny Archiv Praha) i rzymskich (Archiwum Generalne Dominikanów). W kronice tej czytamy o pobycie Wojciecha w Opolu „około roku 984”. Na tzw. górce miał chrystianizować okoliczną ludność i udzielać sakramentu chrztu. Gdy zabrakło mu wody do udzielania tego sakramentu natychmiast wypłynęło cudowne źródełko, które w formie studni funkcjonowało aż do początku XX wieku. Tuż obok niego wybudował kościół ku czci NMP, który – według kroniki – był najstarszą świątynią w mieście. W XV w. św. Wojciech czczony już był w Opolu jako patron miasta. Kult świętego w tym czasie objął ziemie całego Śląska, stąd określenie Wojciecha „apostołem Śląska” nie wydawało się wówczas niczym nadzwyczajnym.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/1; 91-103
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces fundacji dominikanów w Raciborzu
The process of the foundation of Dominicans in Racibórz
Autorzy:
Kublin, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595675.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Racibórz; dominikanie; Śląsk; wiek XIII;
Racibórz; Dominican Order; Silesia; XIII Century;
Opis:
Zakon dominikanów, zatwierdzony w 1216 r. przez papieża Honoriusza III, bardzo szybko rozprzestrzenił się, licząc już w 1228 r. dwanaście prowincji. Zdaniem Jana Andrzeja Spieża, w 1221 r. św. Jacek i jego towarzysze, jako Bracia Kaznodzieje, przybyli z Italii do Krakowa, goszcząc najpierw na dworze biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża. Potem około 25 marca 1222 r. zamieszkali oni przy kościele Świętej Trójcy w Krakowie. W tych wydarzeniach można upatrywać zalążki polskiej prowincji dominikanów. W 1224 lub 1225 r. prowincjałem polskim został Gerard z Wrocławia, który rozesłał braci do: Wrocławia, Pragi, Kamienia, Płocka, Gdańska i Sandomierza. Od tego czasu można mówić o istnieniu polskiej prowincji zakonu dominikanów, obejmującej również teren Czech i Moraw. W latach trzydziestych i czterdziestych XIII w. powstały kolejne klasztory, m.in. w Raciborzu. Przybycie dominikanów do Raciborza można datować na lata 1241–1244. Otrzymali oni wówczas dom w mieście i pierwotny kościół św. Jakuba. Fundatorami raciborskiego klasztoru byli książęta opolscy, Mieszko II Otyły i Władysław I, oraz ich matka, Wiola. Utworzenie konwentu dominikanów w Raciborzu mogło nastąpić w 1243 lub 1244 r. Dokument z 29 października 1245 r. zawiera informacje o pierwszej donacji księcia Mieszka II Otyłego na rzecz raciborskich dominikanów i o ich przeorze oraz wylicza imiona ośmiu zakonników. Można przyjąć, że już w 1255 r. została zakończona budowa (względnie przebudowa) klasztoru i kościoła św. Jakuba, zgodnie z potrzebami dominikanów, chociaż tzw. dokument fundacyjny (raczej konfirmacyjny) został wystawiony dopiero 14 kwietnia 1258 r. Z tego dokumentu wiadomo o fundatorach raciborskiego klasztoru i jego pierwotnym uposażeniu. Baza źródłowa pozwala na uchwycenie najstarszych dochodów raciborskich zakonników.
The Dominicans, approved in 1216, by Pope Honorius III, very quickly spread, having already twelve provinces by 1228. According to John Andrew Spież, in 1221 St. Jack and his companions, the Brothers Preachers, came from Italy to Kraków, hosting first the court of the bishop of Kraków – Iwon Odrowąż. Then on March 25th 1222 they lived at the St. Trinity Church in Kraków. These events are credited as being the seedbed of the Polish province for the Dominicans. In 1224 or 1225 the Polish provincial head was Gerard of Wrocław, which had sent the brothers to Wroclaw, Prague, Kamień, Płock, Gdańsk and Sandomierz. Since that time, we can talk about the existence of the Polish Province of the Dominicans, which also includes the area of Bohemia and Moravia. In the thirties and forties in the XIII Century they built more monasteries, including Racibórz. The arrival of the Dominicans to Racibórz can be dated to the years 1241–1244. They owned a house in the city and the early St. Jacob’s church. The founders of the monastery were the Princes of Opole, Mieszko II Otyły and Władysław I and their mother Viola. The creation of the Dominican convent in Racibórz may have taken place in 1243 or 1244. A document from October 29th 1245 contains information about the first donation of Prince Mieszko II Otyły to the Dominicans in Racibórz, it also contains information about their Prior as well as lists of the names of eight monks. It can be assumed that by 1255 construction (or reconstruction) of the monastery was completed as well as St. Jacob’s church, according to the needs of Dominicans. Although the so-called foundation document was not issued until April 14th 1258 and it is this document which provides information concerning the founders of the monastery and its original salary. Database sources enable the capturing of data concerning the oldest religious incomes in Racibórz.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 189-216
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zostaję raz na zawsze życzliwym przyjacielem. Korespondencja pomiędzy historykami Augustem Bielowskim i dominikaninem Sadokiem Barączem
Autorzy:
Miławicki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441978.pdf
Data publikacji:
2018-01-05
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
August Bielowski
Sadok Barącz
dominikanie
Ormianie
korespondencja
historia
Ossolineum
Lwów
Podkamień
Opis:
August Bielowski and Dominican Sadok Barącz were connected not only by means of friendship but also common passion which was history. It is confirmed by their mutual correspondence from years 1854–1872. This text is a critical editing of the letters by both scientists with a preface and comments. This correspondence brings both historians’ scientific view closer, it shows their relations, the reality of contemporary life and it characterizes the scientific environment of Galicia at that time. It also reveals problems which both researchers had to face.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2017, 3: "200 lat Ossolineum"; 277-349
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sigillum provincialatus cum Beata Maria Virgine. Studium pieczęci polskich prowincjałów dominikańskich z XIV i XV wieku
Autorzy:
Turek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603547.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
pieczęć
dominikanie
prowincjał
Matka Boska
seal
Dominicans
provincial
the Mather of God
Opis:
Zarys treści: Na podstawie dziesieciu zachowanych odcisków pieczęci prowincjałów polskich dominikanów z XIV i XV w. można wyodrębnić cztery typariusze. Wszystkie są hagiograficzne, a w ich polu wyobrażona została Matka Boska z Dzieciątkiem oraz klęcząca i modląca się postać symbolizująca dysponenta. Wyobrażenia i legendy są stereotypowe, co umożliwiało przejmowanie typariusza przez kolejnych następców na tym samym urzędzie. Dysponentami jednej pieczęci było kilku prowincjałów (dwóch lub trzech), a jeden tłok funkcjonował przez ok. dwadzieścia-trzydzieści lat. Pieczęć prowincjalska miała charakter urzędowy. Ponadto, odgrywała znaczną rolę w propagandzie ich władzy, była symbolem jej ciągłości i jedności prowincji. Prowincjałowie pieczętowali nią swoje listy oraz współpieczętowali dokumenty wystawiane przez konwenty.Abstract: Four stamps may be distinguished upon the basis of the preserved imprints of seals used by Polish Dominican provincial superiors in the fourteenth and fifteenth century. All are hagiographic and their field displays the Madonna and Child as well as a kneeling and praying figure symbolising the holder. The images and legends are stereotypical, making it possible for the stamp to be passed to successors holding the office in question. A single seal was at the disposal of several (two or three) provincial priors and a single stamp functioned for about 20–30 years. The seal was official and performed a prominent part in the propaganda of the holders’ power as well as being a symbol of its continuum and the unity of the office. The provincial superiors used it to seal both their letters and the documents issued by monasteries.
Dominican documents at the State Archive in Wrocław offer an opportunity for taking a close look at seven imprints of seals used by provincial superiors during the fourteenth and fifteenth century. Another three such monuments are kept at the State Archives in Opole and Toruń. An analysis of the iconography and legends makes it possible to determine that we are dealing with four stamps. The first was at the disposal of Maciej of Cracow (I), the second – of Piotr Wasserrabe (II), the third (III) – of three provincial superiors: Andrzej Rusiniec, Jan Arnsberg and Jan Biskupiec, and the fourth (IV) – of Jan Advocati and Jakub of Bydgoszcz. All four are hagiographic, with a field featuring the Madonna and Child as well as a kneeling and praying person symbolising the provincial prior. The legend is stereotypical, making it possible for the stamp to be passed on to successors to the office. The seals remained at the disposal of several (two or three) provincial superiors, with a single stamp functioning for about 20–30 years. The provincial superiors used an official seal attached below their letters and the documents of assorted monasteries, which they attested. The corroboration of the former described the seal as: sigillum mei provincialatus. In the second instance, information about the consent of the provincial superior was included in the contents of the document and the corroboration mentioned: sigillum prioris provincialis. Only Jan Arnsberg, by way of exception, added his own formula below the basic contents. The seal of the provincial prior was attached in the middle or as the first seal to the left. The seal in question played a considerable role in the propaganda of the provincials’ power by symbolising its continuum and the unity of the given province. An analysis of the mediaeval seals of provincial superiors allows us to assert that their constant programme involved the Madonna.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2016, 54
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dominikanie na kresach wschodnich Rzeczypospolitej Obojga Narodów (teren dzisiejszej Białorusi)
The Dominican on the Eastern frontier of the Republic of Both Nations (the terrirory of today’s Belarus)
Autorzy:
Miławicki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560508.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
dominikanie
zakon kaznodziejski
Białoruś
Wielkie Księstwo Litewskie
Rzeczypospolita Obojga Narodów
Kresy
fundacje
duszpasterstwo
edukacja
kasaty klasztorów
powstania narodowe
Great Principality of Lithuania
Dominicans in Belarus
Polish national uprisings in the 19 th c.
education and culture of Dominican
Opis:
Celem artykułu jest zarysowanie historii obecności zakonu dominikańskiego na tej części Kresów Wschodnich dawnej Rzeczypospolitej (Wielkie Księstwo Litewskie), które obecnie leżą w granicach państwa białoruskiego, począwszy od średniowiecza do drugiej połowy XIX wieku. Na terenie tym istniało 45 placówek dominikańskich, które zostały skasowane przez władze zaboru rosyjskiego w XIX wieku. Dominikanie prowadzili nie tylko działalność duszpasterską (głównie kaznodziejstwo i parafie), ale także oświatową i kulturalną. W okresie powstań zakonnicy również czynnie brali w nich udział, za co spotkały ich represje (emigracja, zsyłki na Syberię, kasaty klasztorów i konfiskata mienia i dóbr kultury).
he purpose of the article is to provide an outline of the history of the Dominican presence on the Eastern Frontier of the former Republic (The Great Principality of Lithuania), in the region which now belongs to Belarus. The analysis includes the period between the Middle Ages until the late 19th century. In this territory, fourty-five Dominican locations existed and they were cassated by the Russian partition authorities in the 19th century. The Dominicans were active not only in the pastoral ministry (mostly preaching and parish-keeping), but also in education and culture. At the time of Polish national uprisings, the religious took active part in the efforts and endured the oppressing consqequences of their involvement (emigration, expulsion to Siberia, convent cassations and confiscation of property and cultural goods).
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2014, 20; 95-153
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fragment księgozbioru wileńskich dominikanów w kolekcji klemensowskiej Książnicy Zamojskiej im. Stanisława Kostki Zamoyskiego
Autorzy:
Juda, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088405.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
book
old print
library
Dominicans
Vilnius
Zamojski Library
książka
stary druk
biblioteka
dominikanie
Wilno
Książnica Zamojska
Opis:
Stare druki, stanowiące fragment księgozbioru dominikanów wileńskich, obecnie przechowywane w Książnicy Zamojskiej im. Stanisława Kostki Zamoyskiego, pochodzą z XVI, XVII i XVIII wieku i są wytworem licznych oficyn zagranicznych i krajowych. Licząca 92 pozycji bibliograficznych kolekcja zawiera dzieła odnoszące się do różnych ówczesnych dziedzin wiedzy ludzkiej, ale ukierunkowana jest na potrzeby zgromadzenia. Książki miały bowiem służyć członkom konwentu w ich pracy duszpasterskiej i kształceniowej. Znaki i noty proweniencyjne pokazują wcześniejszych właścicieli poszczególnych egzemplarzy i sposoby gromadzenia, a ślady użytkowania rzeczywistych czytelników. Są istotnym przyczynkiem do odtworzenia tego rozproszonego księgozbioru.
Old prints, part of the Vilnius Dominican collection, currently held in the Zamojski Library named after Stanisław Kostka Zamoyski, originate from the 16th, 17th and 18th centuries and are the product of numerous foreign and domestic publishing houses. The collection of 92 bibliographic items includes works relating to various areas of human knowledge at the time but is directed at the needs of the congregation. The books were intended to serve the members of the convent in their pastoral and educational work. The provenance marks and notes show the previous owners of individual copies and the methods of collecting them, as well as the traces of use by actual readers. They are an important contribution to the reconstruction of this scattered book collection.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 117-138
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza kazań Jana Frankensteina scio quid faciam
The genesis of Jan Frankenstein sermons Scio quid facim
Autorzy:
Zapała, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1217282.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
dominikanie
Jan Frankenstein
inkwizytor
kazania
zaraza
kaznodziejstwo
Wrocław
Dominicans
inquisitor
homilys
plague
preaching
Opis:
W bibliotece Uniwersytetu Wrocławskiego przechowywany jest rękopis BUWr I Q 377, zawierający kolekcję przykładowych kazań Jana Frankensteina, wybitnego piętnastowiecznego intelektualisty, kaznodziei, inkwizytora Wrocławskiego, zaangażowanego w późnośredniowieczny ruch odnowy Kościoła. Choć rękopis ten był wielokrotnie wzmiankowany w historiografii, to jednak duża część kazań w nim zawartych nie doczekała się do tej pory omówienia. Niniejszy artykuł poświęcony jest genezie dwóch spośród rzeczonych kazań. Kazania Scio quid faciam odnoszą się do tego samego tematu i w dużej mierze są tożsame w treści (choć jedno ma 15 stron, drugie zaś tylko 5). Są to kazania przeznaczone na czas zarazy i zawierają rady dotyczące życia i pełnienia posługi duszpasterskiej w zakażonym mieście. Zostały one przygotowane podczas zarazy 1439 roku we Wrocławiu, dla podniesienia poziomu moralnego tamtejszych ojców dominikanów i zapisane w przez Frankensteina jako dwie wersje modelowego tekstu na czas zarazy.
The library of the Wroclaw University houses a manuscript BUWr I Q 377, which comprises a compilation of exemplary sermons of Jan Frankenstein, an outstanding 15th century intellectual, preacher, Wroclaw inquisitor engaged in late medieval movement of Church renewal. Although the manuscript has been frequently mentioned in historiog-raphy, a considerable part of the sermons has not been reviewed yet. The present article is devoted to the genesis of two of the abovementioned sermons. Sermons Scio quid faciam refer to the same topic and their contents are to a large extent the same (although one is 15 pages long, while the other is 5). These are ser-mons intended for the time of plague and they contain advice pertaining to life and priestly service in the infected city. They were prepared during the plague of 1439 in Wroclaw to raise the moral level of the Dominican Fathers and written by Franken-stein as two versions of a model text for the time of plague.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 122; 15-32
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archiwum parafi i rzymskokatolickiej w Klimontowie
The Archive of the Roman Catholic Parish in Klimontów
Autorzy:
Dywan, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023388.pdf
Data publikacji:
2014-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Klimontów
dominikanie
archiwum
parafia
klasztor
inwentarz
katalog
the Dominicans
archive
parish
monastery
inventory
catalogue
Opis:
The parish in Klimontów (Diocese of Sandomierz) has an archive, which stores various documents concerning the history of this institution. The materials from this archive were rarely used by historians. Only the ones who dealt with regional history were interested in the above mentioned materials. A parish priest from Klimontów Wawrzyniec Kukliński (1828-1912) published the content of the most important documents in the years 1909-1911. This content was the basis for writing an amateur treatise on the history of the town, where in 1626 the parish was erected. From the beginning of the twentieth century, the documentation stored at the parish church was damaged, some materials were lost. The author therefore undertook the effort to professionally organize the archival materials that are stored in the parish of Klimontów. Two fonds: Documents of the Roman Catholic Parish in Klimontów (documents since 1626) and Parish registers of Klimontów (since 1667) are connected with the parish office. These two fonds were divided into individual archival units, mainly based on chronological criteria. Apart from the materials closely related to the activities of the parish, the archive includes an incomplete collection of the documents which belonged to the monastery of the Dominicans in Klimontów. That collection was brought to the parish archive in unclear circumstances, possibly just after the dissolution of the monastery in 1901. It is a closed fond, which includes diverse documents from the years 1418-1863. It should be noted that this fold also contains a significant number of documents relating to the salaries of the parish in Olbierzowice, the patronage of which was granted to the monastery of the Dominicans under Jan Zbigniew Ossoliński’s foundation privilege of 1613.The parish archive also includes the books which are the remnants of the once prosperous parish library.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2014, 102; 5-43
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o dominikańskich kazaniach XVIII wieku
A few remarks about Dominican sermons of the 18th century
Autorzy:
Rok, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891889.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dominikanie
kazania
mentalność
religijność
kultura staropolska
dominicans
sermons
mentality
religiousness
Old Polish culture
Opis:
In the article vast possibilities are indicated of using Old Polish sermons to study culture, first of all popular culture. First, a typical collection of Sunday sermons is analyzed, presenting their rich contents and broad possibilities of their pastoral influence. Apart from that the reader's attention is drawn to Marian sermons shaping a peculiar religiousness connected with sanctuaries devoted to the Virgin Mary. In essence sermons of those times formed the faithful's sphere of axiotics, and besides that they shaped a specific image of the world. They also contributed to forming social bonds.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 209-220
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fragment „zaginionej kroniki dominikańskiej” w zbiorach Rosyjskiej Biblioteki Narodowej w Petersburgu
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052793.pdf
Data publikacji:
2021-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Medieval Dominicans
Dominican chronicle
Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis
St Hyacinth of Poland
Jan Długosz
dominikanie
kronika dominikańska
św. Jacek Odrowąż
Opis:
Przedmiotem artykułu jest prezentacja odnalezionego w zbiorach Rosyjskiej Biblioteki Narodowej w Petersburgu nowego źródła do najstarszych dziejów polskich dominikanów. Powstało ono zapewne w pierwszej połowie XIII w. Zawiera wiele nowych informacji, m.in. ostatecznie przecina spekulacje na temat czasu przybycia św. Jacka do Krakowa, który niewątpliwie został posłany do Polski w 1222 r. Odnaleziony tekst jest najprawdopodobniej fragmentem tzw. zaginionej kroniki dominikańskiej.
The article presents a new source found in the National Library of Russia in Saint Petersburg. This is the oldest source for the history of the Polish Dominicans. It was probably produced in the first half of the thirteenth century. It contains some new information, among others it finally puts an end to speculation about the time of St Hyacinth arrival in Cracow, who was undoubtedly sent to Poland in 1222. The found text is most probably a fragment of the so-called ‘lost Dominican chronicle’.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2021, 59; 11-24
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dyktatura totalna”. Podstawy reżimu Rafaela Trujillo w Dominikanie (1930-1961)
“Total Dictatorship.” Basiss of the Rafael Trujillo Regime in the Dominican Republic (1930-1961)
Autorzy:
Fatalski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148047.pdf
Data publikacji:
2022-05-05
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
Dominikana
Trujillo
dyktatura
totalitaryzm
Dominican Republic
dictatorship
totalitarism
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie podstaw reżimu Rafaela Trujillo w Dominikanie oraz polityki, która zapewniała długie trwanie dyktaturze. Przedmiotem rozważań są działania Trujillo, które zapewniły mu poparcie społeczne, w szczególności charakter prowadzonej przez reżim modernizacji społeczno-gospodarczej. Analiza społecznych podstaw dyktatury oraz za-kresu jej kontroli nad państwem i społeczeństwem prowadzi do wniosku o wyraźnie totalitar-nym charakterze dyktatury. Warunkiem ukształtowania przez reżim Trujillo w pełni totalitar-nego modelu państwa było osiągnięcie wyższego poziomu rozwoju gospodarczego i zmiana struktury społecznej. Umiarkowana modernizacja oraz „totalny” charakter dyktatury zapewniły stabilne rządy Trujillo przez trzy dekady. W tym kontekście analizowany jest potencjał ruchu rewolucyjnego, który skłonił USA do poparcia zamachu na dyktatora.
The article discusses foundations of Rafael Trujillo regime in the Dominican Republic as well as the dictator’s policy that guaranteed the long-term dictatorship. It is a study of Trujillo’s policies that secured a social support, especially the regime’s policy of social and economic modernization. A study of social basis of the dictatorship and the scope of its control of the state and the society leads to a conclusion that Trujillo dictatorship had totalitarian nature. A full totalitarian model of the state in the Dominican Republic would have been possible only if a higher stage of economic development had been achieved and social structure changed. Partial modernization and “total” character of the dictatorship guaranteed stable rule of the Trujillo regime for three decades. The potential of revolutionary movement that influenced U.S. decision to support the overthrow of Trujillo is also debated.
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2022, 30, 1 (115); 95-110
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Dominicans of Opole as promoters of rosary prayer (on the example of the Book of the Rosary Confraternity of Krapkowice of the 18th century)
Dominikanie opolscy jako promotorzy modlitwy różańcowej (na przykładzie Księgi Bractwa Różańcowego z Krapkowic z XVIII wieku)
Autorzy:
Pobóg-Lenartowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407295.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Dominikanie
Śląsk
Opole
Krapkowice
Bractwo Różańcowe
Dominicans
Silesia
Rosary Confraternity
Opis:
The article aims to show the role of the Dominicans of Opole in promoting of rosary prayer in the 18th century. The basis for considerations is the Book of the Rosary Confraternity from the parish of St. Saint Nicholas at Krapkowice (currently Opole voivodeship). It has not been the subject of interest to researchers so far. The confraternity was founded by the Dominicans of Opole in 1728 and functioned until 1810 (1812). During this period, over 2,800 people from over one hundred and fifty towns and villages in Silesia enrolled. It contributed to the consolidation of Catholicism among the inhabitants of this part of Silesia.
Artykuł ma na celu pokazanie roli dominikanów opolskich w promocji modlitwy różańcowej w XVIII wieku. Podstawą rozważań jest Księga Bractwa Różańcowego z parafii pw. św. Mikołaja w Krapkowicach (obecne woj. opolskie). Nie była ona do tej pory przedmiotem zainteresowania badaczy. Bractwo zostało założone za sprawą dominikanów opolskich w 1728 roku i funkcjonowało do roku 1810 (1812). W tym okresie zapisało się do niego ponad 2800 osób z ponad stu pięćdziesięciu miejscowości leżących na terenie Śląska. Przyczyniło się do utrwalenia katolicyzmu wśród mieszkańców tej części Śląska.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 30, 2; 182-193
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Szkaplerza nie zdejmę, rannych nie opuszczę" : wspomnienie o Ojcu Michale Czartoryskim
Autorzy:
Kasznica, Eleonora.
Powiązania:
Barykada Powiśla 1999, nr 17, s. 3
Data publikacji:
1999
Tematy:
Czartoryski, Michał
Armia Krajowa. Grupa "Krybar" duszpasterstwo pamiętniki
Warszawa. Kościół św. Teresy sierpień-wrzesień 1944 r.
Dominikanie Warszawa sierpień-wrzesień 1944 r. pamiętniki
Opis:
Wspomnienia o kapelanie III Zgrupowania "Konrad" Grupy Bojowej "Krybar".
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Słynna gdańska polonuska: Siostra Lucjana Maria Wanda Makurath (1911-1999)
Eine berühmte Polin: Schwester Lucjana Maria Wanda Makurath (1911-1999)
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559034.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Wanda Makurath
Wolne Miasto Gdańsk
dominikanki
dominikanie świeccy
Freie Stadt Danzig
Dominikanerinnen
Dominikanische Tertiaren
Opis:
Wanda Makurath pochodziła z dawna zasiedziałej w Gdańsku polskiej rodziny Kaszubów. Urodziła się w Stegnie (Steegen) 5 maja 1911 r. Uczęszczała do Polskiej Szkoły Senackiej. W 1928 r. wstąpiła do Zgromadzenia Dominikanek Kontemplacyjno-Czynnych III Zakonu Św. Dominika. Tam złożyła 19 listopada 1934 r. śluby wieczyste. W 1934 r. uzyskała w Tarnowie dyplom nauczycielki. Zaraz też podjęła pracę pedagogiczną, kolejno w Kielcach i Skarszewach koło Kościerzyny. W dniu 17 kwietnia 1937 r. została wysłana do Wolnego Miasta Gdańska, by objąć posadę nauczycielki w mieszczącej się w Domu Polskim szkole w miejscowości Piekło (Peickel). W dniu 1 września 1939 r. hitlerowcy aresztowali trzy dominikanki, po uwolnieniu siostra Lucjana przyjechała do Gdańska, skąd została wysiedlona do Generalnego Gubernatorstwa. Podjęła się tam prowadzenia tajnych kompletów w ramach działalności w Polskim Komitecie Rady Głównej Opiekuńczej. Po wyzwoleniu powróciła do pracy szkolnej: była zatrudniona (1945-1953) w Orzeszu koło Pszczyny na Górnym Śląsku. Od 1 września 1956 r. pracowała w szkole w Gdańsku. Do 1957 r. była związana ze Zgromadzeniem Dominikanek Życia Apostolskiego. Potem związała się ślubami z Fraternią Gdańską Trzeciego Zakonu Dominikańskiego. Jako przełożona tercjarzy dominikańskich w Gdańsku wiele wysiłku włożyła w rozwój fraterni. Zmarła 16 grudnia 1999 r. zamykając rozdział, jakim byli niegdyś niezłomni Polacy w Gdańsku.
Wanda Makurath stammte aus einer seit langer Zeit in Danzig wohnenden polnischen Kaschuben Familie. Sie wurde in Steegen am 5. Mai 1911 geboren. Sie besuchte die Polnische Schule des Senats. Im Jahre 1928 trat sie in die beschaulich-tätige Kongregation der Dominikanerinnen des Dritten Ordens des Hl. Dominikus. Dort legte sie am 19. November 1934 die ewige Profess. 1934 erlangte sie das Lehrerdiplom. Gleich begann sie die pädagogische Arbeit, zuerst in Kielce dann in Skaryszewa bei Kościerzyna. Am 17. April 1937 wurde sie in die Freie Stadt Danzig gesandt, um dort den Lehrerposten in einer polnischen Schule in Peickel anzutreten, die in der Gabel der Weichsel und des Nogat lag. Hier zeigte sich die heroische und heldenhafte Haltung der Sr. Lucjana als Polin und als Ordensfrau. In der Schule leitete sie den Gesangsunterricht, einen Chor, Pfadfinder für Mädchen und Buben, einen Kunstkreis. Sie begeisterte Mädchen für den Polnisch Unterricht, die Handarbeit und das Turnen. Sie setzte sich beträchtlich in der Pfarre Pieklo ein, und gründete den Eucharistischen Kreuzzug, den Katholischen Jugendverein, den Katholischen Mütterverein, den Katholischen Jugendverein für die Mädchen und den Lebendigen Rosenkranz. Am 1. September 1939 verhafteten die Nazis drei Dominikanerinnen, und fuhren sie in die Haft in Elbląg. Nach dem Freispruch kam Sr. Lucjana nach Danzig aber bald wurde sie nach Generalgouvernement vertrieben. Dort begann sie heimlich zu unterrichten, im Rahmen der Tätigkeit des Polnischen Komitees des Rats der Wohlfahrt. Sr. Lucjana hielt sich zuerst in Nozdrzec bei Przeworsk auf, wo sie einen Kindergarten für die Dorfkinder mitorganisierte. Dann vom 1. August 1942 bis 31. Januar 1943 lebte sie im Kloster in Bieliny und arbeitete im Polnischen Rat der Wohlfahrt. Von März 1943 bis Mai 1945 hielt sich Sr. Lucjana im Generalhaus der Kongregation im Biała Niżna auf. Dort arbeitete sie in einer halblegalen Volksschule. Gleichzeitig leitete sie den hiesigen Chor und lehrte dabei die Jugendlichen Polnisch, Geschichte und Gesang. Nach der Freisetzung nahm sie den Lehrposten wieder auf. Sie arbeitete: 1945-1953 in Orzesz bei Pszczyna in Oberschlesien, vom 1. September 1956 in einer Schule in Danzig. Bis 1957 war sie mit der Kongregation der Dominikanerinnen des Hl. Dominikus verbunden. Dann legte sie in Danzig die Gelübde in der Fraternität des dominikanischen Dritten Ordens ab. Als langjährige Oberin (1973-1993) diente sie ihr fruchtbar mit großem Engagement und Hingabe. Sie war ein Mitglied des Provinzrates (1972-1991). Treu ihrem dominikanischen Charisma wirkte sie im Geiste ihrer verborgenen Weihe an Gott, als Lehrerin in der Grundschule Nr. 27 in Danzig bis zur ihrer Pensionierung im Jahre 1968. Als Oberin der dortigen dominikanischen Terziaren gab sie sich viel Mühe um die Entwicklung der Fraternität zu fördern. Sie starb am 16. Dezember 1999 und schloss das Kapitel der unbeugsamen Polen in Danzig.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2015, 36; 231-248
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Alan Bardziński – dominikanin, kaznodzieja, tłumacz. Próba nakreślenia sylwetki twórczej
Autorzy:
Rusnak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030434.pdf
Data publikacji:
2021-06-06
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
the Dominican Order
translation
Lucan
Seneca
Lucian of Samosata
Boethius
St. Thomas Acquinas
Bardziński Jan Alan
dominikanie
tłumaczenia
Lukan
Seneka
Lukian z Samosat
Boecjusz
Opis:
  The article casts light on a poorly known and rarely appreciated figure of a late-Baroque Dominican, keen preacher and devoted translator of both laic and religious texts, Jan Alan Bardziński. The author firmly states that Bardziński’s literary activity remains strongly connected to his multiple duties as a monk as one of the main values he searches for in his readings is a didactic one. Nevertheless he certainly can be defined as a consistent adapter of some renowned ancient works as well, which puts him among other 17th and 18th century followers of the humanistic and classicist traditions and enables us to rank high his erudition and philological preparation. The essay makes a brief survey of his works, describing their content and underlining some important notes given by the translator himself regarding his goals and prorities. Some general observations on the characteristics of his texts are made and the question of integrity or disintegrity of his literary production is highlighted as well. The article casts light on a poorly known and rarely appreciated figure of a late-Baroque Dominican, keen preacher and devoted translator of both laic and religious texts, Jan Alan Bardziński. The author firmly states that Bardziński’s literary activity remains strongly connected to his multiple duties as a monk as one of the main values he searches for in his readings is a didactic one. Nevertheless he certainly can be defined as a consistent adapter of some renowned ancient works as well, which puts him among other 17th and 18th century followers of the humanistic and classicist traditions and enables us to rank high his erudition and philological preparation. The essay makes a brief survey of his works, describing their content and underlining some important notes given by the translator himself regarding his goals and prorities. Some general observations on the characteristics of his texts are made and the question of integrity or disintegrity of his literary production is highlighted as well.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2014, 9, 4; 203-224
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Edward Walewander, Proboszczowie Krasnobrodzcy od połowy XIX wieku, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2012, ss. 104 + 4 nlb, ISBN 978-83-7306-559-8
Autorzy:
Flaga, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023824.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
biografia
Krasnobród
dominikanie
biography
Dominicans
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2013, 99; 349-355
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Systemy emerytalne w Dominikanie i Haiti: bogactwo i bieda na jednej wyspie
Pension Systems in Dominican Republic and Haiti: Wealth and Poverty on the One Island
Autorzy:
Poteraj, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/548090.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
emerytury
systemy emerytalne
Dominikana
Haiti
pensions
pension systems
Dominican Republic
Opis:
Na wyspie Haiti w Wielkich Antylach położone są dwa zupełnie różne państwa – we wschodniej jej części bogata Republika Dominikany, a w zachodniej ubogie Haiti. Olbrzymie zróżnicowanie gospodarcze tych dwóch sąsiadujących ze sobą krajów było inspiracją do porówna-nia systemów emerytalnych funkcjonujących w tych państwach. Celem badawczym pracy jest analiza porównawcza historycznych i aktualnych rozwiązań w systemach emerytalnych Domini-kany i Haiti. Autor stawia hipotezę o przenoszeniu stanu jakości gospodarki w badanych krajach na jakość ich systemów emerytalnych. Artykuł prezentowany jest w układzie: 1. Rozwój histo-ryczny systemów emerytalnych, 2. Stan obecny systemów emerytalnych, 3. Podobieństwa i różni-ce oraz 4. Wyzwania i przewidywane zmiany w systemach emerytalnych. W podsumowaniu autor stwierdza, że system emerytalny w Dominikanie wydaje się wykorzystywać doświadczenia innych krajów Ameryki Łacińskiej, a jednocześnie pojawiły się w niej oryginalne rozwiązania, jak Fun-dusz Solidarności, Dyrekcja Informacji i Ochrony Uczestników oraz Zasób Zabezpieczenia Spo-łecznego, świadczące o twórczym rozwoju wykorzystywanych doświadczeń innych krajów. Sys-tem emerytalny w Haiti stanowi kuriozalny w skali światowej przykład bałaganu w bałaganiar-skim kraju, gdzie permanentny niedobór charakteryzuje całe życie gospodarcze, a stan ten w sku-mulowany sposób przenoszony jest na funkcjonowanie sytemu emerytalnego. Postawiona na wstępie hipoteza o przenoszeniu stanu jakości gospodarki w badanych krajach na jakość ich sys-temów emerytalnych uzyskała potwierdzenie.
On the island of Haiti in the Great Antilles two very different countries are located: in the eastern part of it, the rich Dominican Republic, and in the western part, poor Haiti. Huge economic diversification of the two neighboring countries was the inspiration for the comparison of pension systems operating in those countries. The purpose of the research study is a comparative analysis of past and present solutions of the pension systems of the Dominican Republic and Haiti. The author poses the hypothesis of transmission of the quality status of the economy in the countries on the quality of their pension systems. The article presents: The historical development of pension systems, The present state of pension systems, Similarities and differences, as well as challenges and changes planned in the pension systems. In conclusion, the author states that the pension system in the Dominican Republic seems to use the experience of other countries in Latin Ameri-ca, but the original solutions, such as the Solidarity Fund, Directorate of Information and Protec-tion of Participants and Social Security Resource have also appeared, demonstrating the creative development based on the experience of other countries. The pension system of Haiti is a curious example of a mess in a disordered country where the permanent shortage has got a long economic life, and the state is directly transfers to the functioning of the pension system. The hypothesis of transmission of the quality status of the economy in the examined countries to the quality of their pension systems stated at the beginning has been confirmed.
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2014, 38; 224-239
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konwent Dominikanów w Brzegu w XIV-XVI wieku
The Dominican monastery in the 14th-16th centuries
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784066.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dominikanie
klasztor
Śląsk
Brzeg
średniowiecze
XIV-XVI w.
the Dominicans
a monastery
Silesia
the Middle Ages
14th-16th centuries
Opis:
Historians have not been much interested in the history of the Dominican monastery in Brzeg. The basic work by K. Eisert is several dozen years old and is based on a limited number of sources. The following study presents the members of the monastery in Brzeg and its internal structure. Founded in the middle of the 14th century, the monastery had – as it seems – two periods of magnificence - right after its foundation and at the turn of the 16th century. The 15th century, especially its second half, was the time of its lesser importance. The decline of the monastery was caused by the Hussite invasions of Silesia.
Historia klasztoru dominikanów w Brzegu nie cieszyła się dotąd wielkim zainteresowaniem historyków. Podstawowe do dziś opracowanie autorstwa K. Eiserta liczy kilkadziesiąt lat i jest oparte na ograniczonej podstawie źródłowej. W niniejszym opracowaniu odtworzono stan osobowy konwentu w Brzegu i jego wewnętrzną strukturę. Założony w połowie XIV w. konwent miał (jak się) wydaje dwa okresu świetności - zaraz po fundacji oraz na przełomie XV i XVI stulecia. Wiek XV natomiast, zwłaszcza jego druga połowa, to czasy mniejszego znaczenia domu w Brzegu w polskiej prowincji dominikanów. Powodem takiego stanu rzeczy był upadek klasztoru w dobie najazdów husyckich na Śląsk.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 109; 243-267
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz zespołu akt Gidle. Klasztor ojców dominikanów z lat (1479) 1615-1998
The inventory of the fonds of Gilde, the Dominican Monastery from the years (1479) 1615-1998
Autorzy:
Litewka, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023891.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zbiory archiwalne
dominikanie
archiwum klasztorne
inwentarz
archival repertory
Dominicans
monastic archive
inventory
Opis:
The Dominican Monastery dedicated to the Assumption of the Blessed Virgin Mary in Gidle near Częstochowa was founded in 1615. A small fonds of archival materials from this monastery covering the years 1615- 1998 is now stored in the Archives of the Polish Province of the Dominicans in Cracow. The fonds measures 5 linear metres. Records of this fonds were arranged and described by Aleksander Litewka in the years 2010-2011. He also prepared an inventory, including 226 archival units, grouped into 12 series. In addition, the inventory contains the information about two units of the records of category B –records of no historical value. The first series includes documents, mainly paper ones, from the years 1623- 1942. Some of them concern the organization and property of the monastery. The content of other documents relates to religious matters; establishing days of indulgence and special services by the popes and bishops, the cult of relics, production and distribution of images of Our Lady of Gidle, finally coronation of the miraculous figure, which occurred in 1923. The next two series of the Gilde Archive include issues connected with the supervision of the monastery, organizational and personal records of the monastery. Series four and five contain records presenting the attitude of the church hierarchy and the secular authorities towards the monastery in Gilde. The sixth series of documents, titled „Religious Life”, comprises records related to the cult of Our Lady of Gidle, healings thanks to Her intercession and the coronation of the figure in 1923. The seventh series of the records contains materials connected with the construction and restoration of the church and monastery in Gilde. The largest, eighth series covers property and business records and books of account. The most important and largest part here is subseries of property records, mainly from the seventeenth and eighteenth centuries. The ninth series of the records includes materials regarding the library and subscriptions to publications taken out by the Dominicans. Another series of this fonds contains historical works and monastic chronicles of the nineteenth and twentieth centuries. The next, eleventh series of archival materials and documents is linked with the previous one. It includes iconography and records associated with it. The last, twelfth series of the fonds concerns the records of Polish organizations connected with the monastery, created in the First World War and Polish-Soviet War in 1920.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2013, 99; 111-191
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vice-regents of the Dominican studium generale in Krakow in the modern period – selected aspects
Bakałarze dominikańskiego Studium Generalnego w Krakowie w epoce nowożytnej – wybrane zagadnienia
Autorzy:
Szymborski, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560445.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Dominicans
education system
studium generale
vice-regents
Krakow
dominikanie
system edukacji
studium generalne
bakałarz
Kraków
Opis:
The purpose of the study is to present selected aspects of the work of bachelors (vice-regents) of Krakow’s studium generale in modern period, especially in XVII century. One of the aspects shown in the text was the importance of studying outside the province in Italy, France and Spain for the intellectual formation of the bachelors of the studium generale. Next attention has been given particularly to the fraternal movement as bachelors were involved in promoting this form of piety especially membership in rosary confraternities.
Celem pracy było ukazanie wybranych aspektów działalności bakałarzy studium generalnego w Krakowie w okresie nowożytnym; w tekście skoncentrowano się na analizie szczególnie wieku XVII. W toku pracy podkreślono wagę i znaczenie studiów odbywanych przez przyszłych bakałarzy studium – vice-regens, poza granicami prowincji, szczególnie we Włoszech, Francji i Hiszpanii. Okres zagranicznych studiów miał kluczowe znaczenie dla formacji intelektualnej przyszłych vice-regens studium generalnego. W dalszej części pracy zasygnalizowano aspekty związane z udziałem w ruchu brackim. Na uwagę zasługuje fakt zaangażowania bakałarzy studium w promowanie wśród wiernych idei bractw różańcowych.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2015, 21; 169-188
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys historii ewangelizacji Meksyku od XVI do XVII wieku
AN OUTLINE OF THE HISTORY OF THE EVANGELIZATION OF MEXICO IN THE 16TH-17TH CENTURY
Autorzy:
Szyszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618081.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Mexico; evangelization; Indians; catechisms; Franciscans; Dominicans; Jesuits
Meksyk; ewangelizacja; Indianie; katechizmy; franciszkanie; dominikanie; jezuici
Opis:
The evangelization of Mexico in the 16th and 17th centuries is a fascinating period in the history of Christianization of the New World. The creative confrontation of the then missionaries (Franciscans, Dominicans, Augustinians, and Jesuits) with local cultures and beliefs and the Spanish conquest system resulted in the development of innovative methods of working with indigenous peoples (catechisms, education, art, hospitality, scientifi c research) and the creation of stable church structures in Mexico.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2019, 24; 7-30
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księgozbiór klasztoru dominikańskiego w Krasnymborze w XVIII wieku
The library of the Dominican monastery in Krasnybór in the 18th century
Autorzy:
Zimnoch, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783982.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
księgozbiory historyczne
księgozbiory klasztorne
Krasnybór
dominikanie (prowincja litewska, województwo trockie)
historical book collections
monastery book collections
Dominicans (Lithuanian province, Trakai voivodeship)
Opis:
The Dominican monastery in Krasnybór in Trakai voivodeship was founded in 1684 by Konstancja Chreptowiczowa of Dolscy, Samuel Litawor Chreptowicz, the Ensign of Starodubow’s widow and her son Andrzej. It was a small Dominican convent affiliated with the Lithuanian Guardian Angel province, which functioned on the border of the Polish Crown and Lithuania. Since its creation, the monks tried to gather an appropriate book collection. We can explore the 18th century’s Dominican Library of Krasnybór thanks to the preserved Acts of the General Consistory of the Augustów Diocese, currently stored in the Diocesan Archive in Łomża. The contents of the book collection indicate that it was to serve the religious and spiritual advancement and the monks’ pastoral work. A significant part of the monastery’s library was theological and homiletic literature. It was supporting preaching and missionary activities. The Dominicans in Krasnybór also took care of the Marian painting (the painting of Our Lady of the Rosary), which also influenced the contents of the book collection. The convent also gathered literature that can be described as polemical. It is worth mentioning that the discussed Dominican library contains several very valuable writing monuments.
Dominikański klasztor w Krasnymborze w województwie trockim został ufundowany w 1684 roku przez Konstancję Chreptowiczową z Dolskich, wdowę po Samuelu Litaworze Chreptowiczu, chorążym starodubowskim, i jej syna Andrzeja. Był to niewielki konwent dominikański należący do prowincji litewskiej pw. Anioła Stróża, który funkcjonował na pograniczu Korony Polskiej i Litwy. Od początku jego powstania zakonnicy starali się zgromadzić odpowiedni księgozbiór. Dzięki zachowanym źródłom, Aktom Konsystorza Generalnego Diecezji Augustowskiej, obecnie przechowywanym w Archiwum Diecezjalnym w Łomży, możemy poznać krasnoborską bibliotekę dominikańską w XVIII wieku. Zawartość księgozbioru wskazuje, że miał on służyć zakonnikom w formacji duchowej i ich pracy duszpasterskiej. Zakon kaznodziejski słynął z ewangeliczno-apostolskiego stylu w walce o dusze ludzkie, stąd znaczną część księgozbioru klasztornego stanowiła literatura teologiczna i homiletyczna, miała ona pomagać w działalności kaznodziejskiej oraz w prowadzeniu misji. Dominikanie krasnoborscy sprawowali również opiekę nad obrazem maryjnym (obraz Matki Bożej Różańcowej), co również wpłynęło na zawartość księgozbioru. W konwencie zgromadzono także literaturę, którą można określić jako polemiczną. Warto zwrócić uwagę, że w omawianym dominikańskim księgozbiorze, mimo że należał do niewielkiego konwentu, znalazło się kilka bardzo cennych zabytków piśmienniczych. Są to ważne ślady po istniejącej niegdyś w tym miejscu placówce zakonnej, która miała być siłą duchową i kulturową oddziałującą na region w którym funkcjonowała.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 449-468
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analogia ad legendum. Funkcja znaczeniowa, użytkowa i kompozycyjna dwóch ambon w kościele oo. Dominikanów w Lublinie
Analogia ad legendum. Semantic, practical and compositional function of two pulpits in the Dominican church in Lublin
Autorzy:
Kluz, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560426.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
funkcja znaczeniowa
kompozycja
ambona
dominikanie
Lublin
semantic function
composition
pulpit
Dominicans
Opis:
W kościele dominikanów w Lublinie odnajdujemy nietypowy przykład znajdujących się we wnętrzu sakralnym dwóch ambon usytuowanych vis-à-vis na łuku tęczowym. Są one dziełem rzeźbiarza Sebastiana Zeisla, który wraz z warsztatem w latach ok. 1756–1761 wykonał rokokowe wyposażenie dla tej świątyni. Rzeźbiarska dekoracja ambon buduje odniesienia do ich funkcji kaznodziejskiej, jak również do duchowości dominikańskiej. Rozwiązanie to formalnie wydaje się zainspirowane modelem kompozycyjnym ambona–antyambona, który był wynikiem rozwinięcia posoborowej koncepcji symetrycznej (kulisowej) organizacji wnętrza sakralnego. Jego znajomość przez wykonawcę mogła być wynikiem inspiracji lokalnej (np. kościółem św. Anny w Lubartowie) bądź wcześniejszego środkowoeuropejskiego doświadczenia artysty, w tym jego edukacji odbytej prawdopodobnie w kręgu artystów wiedeńskich. Jednak budowa dwóch dominikańskich ambon, spośród których obie były użytkowane (żadna z nich nie jest pozorna), świadczy o tym, że prócz kompozycyjnej pełniły również inne funkcje. Wydaje się, że na ich powstanie miały wpływ indywidualne potrzeby lubelskiego zakonu dominikanów, przede wszystkim praktyka kaznodziejska. Dotychczasowy stan wiedzy pozwala domniemywać, że budowa dwóch ambon ma związek z ich rolą podczas liturgii, a mianowicie prowadzeniem kazań polemicznych przez Braci Kaznodziejów w Lublinie.
The Dominican church in Lublin contains an unusual example of two pulpits in a sacred interior, which are situated vis-à-vis at the rood arch. They were sculpted by Sebastian Zeisl, who, with the aid of his workshop, made the rococo furnishing of the church in the years 1756–1761. The sculptural decoration of the pulpits makes references to their preaching function, as well as to Dominican spirituality. The solution formally seems to have been inspired by the compositional model of two pulpits on either side of the altar, an elaboration of the symmetrical (stage-like) organization of the sacred interior. The fact that the contractor was familiar with such layout could stem from the impact exerted by local inspiration (e.g. St. Anne’s church in Lubartów) or the artist’s earlier Central European experience, probably including his education among Viennese artists. However, the construction of two Dominican pulpits, both of which were used (none of them is apparent) may indicate that their roles could go beyond merely compositional ones. It seems that their emergence was influenced by individual needs of the Lublin Dominican monastery, especially their preaching practices. The knowledge gained so far allows us to suspect that the construction of the two pulpits is related to their role in the liturgy, namely the polemical sermons practised by the Order of Preachers in Lublin.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 141-155
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Folwark w Mętowie jako własność lubelskiego konwentu oo. dominikanów w XVIIIi XIX wieku
Folwark in Mętów as a property of the Dominican friars convent in XVIII and XIX centuries
Autorzy:
Kumor-Mielnik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545084.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
folwar
dominikanie
dobra ziemskie
dochody
inwentarz
zabudowania folwarczne
folwark
Dominicans
estates
income
inventory
folwark buildings
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest charakterystyka folwarku funkcjonującego w XVII i XIX wieku w podlubelskiej wsi Mętów, którego właścicielami od lat 20-tych XVIII w. stali się oo. dominikanie z Lublina. Szczegółowy opis XIX-wiecznych zabudowań i dóbr folwarcznych, ale także dochodów, jakie czerpał zakon z posiadanego majątku ziemskiego oparty został głównie na materiale źródłowym dostępnym w postaci inwentarzy spisanych w 1864 r. po kasacie lubelskiego konwentu oo. dominikanów, ale także w postaci szczegółowych opisów folwarku z I połowy XIX w. Zabudowania i obszar folwarku, wartość jego majątku żywego oraz ruchomego i nieruchomego, a także wykaz i rodzaje powinności poddanych zamieszkujących w dobrach folwarcznych w XIX w. każą nam zaliczyć mętowskie dobra braci kaznodziejów do bardzo znaczących dla funkcjonowania zakonu, a jednocześnie do porównywalnych w stosunku do innych folwarków istniejących w tym okresie na terenach Rzeczypospolitej. Celem podkreślenia i uwydatnienia roli folwarku w Mętowie, biorąc pod uwagę aspekt ekonomiczny, podjęto próbę porównania go z innymi, funkcjonującym w tym samym czasie dobrami ziemskimi, należącymi do lubelskiego konwentu oo. dominikanów (z podlubelskim folwarkiem na Trześniowie oraz posiadłościami dworskimi na Hajdowie). Przedstawiona w artykule wielkość, a zarazem wartość majątku klasztornego w Mętowie rodzi potrzebę badań porównawczych w stosunku do majątków innych zakonów (lubelskich i pozalubelskich), skasowanych w XIX w. przez władze carskie.
The subject of this paper is a folwark which operated in XVII and XIX century in a village of Mętów near Lublin. Its owners have been Dominican friars from Lublin since the twenties of XVIII century. A detailed description of XIX-century folwark buildings and goods as well as income which the order derived from these grounds was based mainly on source material accessible in form of inventories written down in 1864 after dismantlement of Dominican Friars’ Lublin convent. We also have detailed descriptions of the folwark which date back to the first half of XIX century. Buildings and the territory of folwark, the value of its living, mobile and immobile property as well as a list of duties to be performed by the subjects residing within its scope make us perceive the goods in Mętów as crucial to the order’s life and simultaneously as comparable to other folwarks of this time in the Republic. To expose the role of the folwark in Mętów with special attention paid to economy, the paper sought to juxtapose it with other estates belonging to the Dominican Friars’ Lublin convent (with the folwark in Trześnów near Lublin and court’s goods in Hajdów). The size and value of the cloister’s estates in Mętów makes us see the need to launch comparative research into properties of other orders (in Lublin and beyond) which were dismantled in XIX century by tsarist authorities.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 129; 181-209
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość świątobliwej Eufemii z Raciborza w nowym świetle
A new light on the spirituality of the Venerable Euphemia of Racibórz
Autorzy:
Kochaniewicz OP, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595722.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Eufemia z Raciborza
Peregryn z Opola
mistyka
pobożność
duchowość
dominikanie
XIV w.
Euphemia of Raciborz
Peregrine of Opole
mysticism
devotion
spirituality
Dominicans
fourteenth century
Opis:
Artykuł prezentuje po raz pierwszy duchowość świątobliwej Eufemii (Ofki) z Raciborza, dominikańskiej mniszki z XIV w., w świetle kazań jej osobistego spowiednika – przeora klasztoru św. Jakuba w Raciborzu – Peregryna z Opola. Otrzymane wyniki analiz potwierdzają stawiane przez współczesnych historyków dotychczasowe hipotezy odnośnie do znajomości praktyk devotio moderna wśród polskich dominikanów i dominikanek. Negatywnie natomiast weryfikują słabo udokumentowane hipotezy odnośnie do domniemanego wpływu mistyki nadreńskiej na duchowość raciborskich mniszek.
This article stresses evidence of the devotion of the Venerable Euphemia of Raciborz, a Dominican nun who lived in the fourteenth century Silesian monastery. The results of the analysis are based on the seventeenth century work by Abraham Bzovius which were deemed insufficient, mainly because they did not take into account the collection of sermons de tempore et de sanctis written by Peregrine of Opole, a fourteenth century Polish Dominican, the Confessor of Euphemia and the other Dominican nuns from Raciborz. The information included in this paper seems to verify the existing arrangements. They confirm the image of spirituality of the Venerable Euphemia, based on piety, well-known in the Middle Ages, as devotio moderna, characterized by the veneration of the Passion of Christ, veneration of the Eucharist, devotion to the Holy Spirit and to Our Lady. Despite certain thematic analogies included in the sermons of Johannes Tauler and of Peregrine from Opole, the hypothesis developed by contemporary historians, about the influence of the Rhine school of mysticism on the spirituality of the Dominican nuns in Raciborz, must be rejected.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 157-172
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół obrazów w dawnym dominikańskim sanktuarium św. Zofii w Zofiborze
Complexof the Paintings in the Former Dominican Shrine of St. Sofia in Zofibor
Autorzy:
Rolska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1550435.pdf
Data publikacji:
2021-07-07
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Zofibór
Dominicans
Stanisław Szczerbic
St. Dominic
St. Vincent Ferrer
Eleusa
St. Sophia Widow
dominikanie
św. Dominik
św. Wincenty
Ferreriusz
św. Zofia Wdowa
Opis:
W roku 1710 Jan Domaszewski funduje w swojej wsi Domaszewice drewniany kościół. W latach 1721-1722 Franciszek i Zofia Nowosielscy wznoszą i uposażają dla dominikanów drewniany klasztor. Od tego też czasu część wsi należąca do dominikanów nosi nazwę Zofibór. Dominikanie prowadzili w Zofiborze misje ludowe i zajmowali się prowadzeniem przyklasztornego folwarku. Obecny drewniany kościół został wybudowany po pożarze poprzedniego w 1854 wieku. W 1864 zakon dominikanów uległ kasacie. Dopiero w 1914 roku utworzona została przy kościele św. Zofii parafia. Przez lata zatarła się pamięć o zofiborskich dominikanach. Pamiątką po nich są zachowane we wnętrzu kościoła podominikańskie barokowe wizerunki świętych dominikańskich Dominika i Wincentego Ferreusza, namalowany przez Stanisława Szczerbica obraz Matki Boskiej w typie Eleusa (1628) oraz obraz  patronki sanktuarium św. Zofii.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 57, 1; 257-274
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mokotowski oddział Kedywu Okręgu Warszawa Armii Krajowej
Autorzy:
Jaegermann, Tadeusz.
Pietrzykowski, Jerzy.
Współwytwórcy:
Piskunowicz, Henryk. Wstęp
Rybicka, Hanna. Opracowanie
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Warszawa : Instytut Historii PAN
Tematy:
Dobecki Stanisław, o.
Wlazło Antoni, o.
Armia Krajowa. Okręg Warszawa. Obwód V Warszawa Mokotów
Dominikanie Warszawa lipiec-wrzesień 1944 r. kronika
Zakony męskie Warszawa lipiec-wrzesień 1944 r. kronika
Opis:
Losy klasztoru, okolicznej ludności i uciekających lub wypędzonych z Warszawy ludzi. Także o Niemcach.
S. 11-131, Z kroniki klasztoru oo. dominikanów na Służewie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
[Recenzja]: Zakon w przestrzeni miejskiej i jego wpływ na mentalność ludzi w dawnej Polsce. Rozważania nad rozprawą Wiktora Szymborskiego, Bracia z ulicy Freta. Studia nad dominikanami warszawskimi w epoce nowożytnej.
Autorzy:
Kicińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784009.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zakon
kult Matki Bożek
XVIII wiek
dominikanie
monastery
cult of Our Lady
18th century
Dominicans friar
Opis:
-
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 111; 459-470
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okręg klasztoru dominikanów w Świdnicy w XVI wieku
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33337471.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Silesia
Świdnica
Dominicans
mendicant orders
monastery
16th century
Śląsk
dominikanie
mendykanci
klasztor
XVI wiek
Opis:
Klasztor Dominikanów pw. Świętego Krzyża w Świdnicy powstał pod koniec XIII wieku. W okresie poprzedzającym reformację bracia działali aktywnie zarówno na terenie miasta, jak i w jego okolicy. Dokładny zasięg ich wpływów był dotąd nieznany; wiadomo było tylko, że w bezpośrednim sąsiedztwie klasztoru świdnickiego znajdowało się kilka innych domów zakonnych braci kaznodziejów (Wrocław, Brzeg, Ząbkowice, Legnica). Wypowiedzianą przed wielu laty przez Jerzego Kłoczowskiego opinię, iż nie da się wyznaczyć dokładnych granic okręgów klasztornych śląskich dominikanów, można zweryfikować dzięki informacjom z księgi rachunkowej konwentu w Świdnicy, która została założona w latach 30. XVI wieku przez jego ówczesnego przeora, brata Jerzego Leopoldiego. Do księgi tej został wpisany wykaz miejscowości, w których świdniccy dominikanie prowadzili kwestę, a także spis ośrodków, w których pod ich patronatem działały konfraternie różańcowe. Naniesienie na mapę tych miejscowości pozwoliło wyznaczyć granice okręgu klasztoru Krzyża Świętego. Terytorium tego okręgu było rozległe: na osi północ-południe jego średnica sięgała około 60 km, zaś na linii wschód-zachód przekraczała 70 km. Uwzględniając położenie klasztoru świdnickiego wobec innych fundacji dominikańskich na Śląsku oraz wyniki wcześniejszych badań nad okręgiem klasztoru Braci Kaznodziejów w Brzegu, można wyznaczyć dokładny zasięg okręgów klasztornych w Świdnicy, Ząbkowicach oraz Brzegu, a także przybliżony przebieg granic okręgów klasztorów z Wrocławia oraz Legnicy. Prezentowane w artykule wyniki badań mają istotne znaczenie dla studiów nad działalnością dominikanów z kontraty śląskiej u schyłku średniowiecza i pozwalają wyznaczyć granice duszpasterskiego oraz ekonomicznego oddziaływania poszczególnych konwentów.
The Holy Cross Dominican Monastery in Świdnica was founded at the end of the 13th century. In the period leading up to the Reformation, the brothers were active both in and around the city. The exact extent of their influence was so far unknown; it was only evident that there were several other monastic houses of the preaching brothers in the immediate vicinity of the Świdnica monastery (Wrocław, Brzeg, Ząbkowice, Legnica). The opinion, voiced many years ago by Jerzy Kłoczowski, that it is impossible to determine the exact boundaries of the monastic districts of the Silesian Dominicans, can be reviewed thanks to information from the account book of the Świdnica convent, which was drawn up in the 1530s by its then prior, Brother Jerzy Leopoldi. The book includes a list of towns and cities where the Dominicans of Świdnica conducted fund-raising, as well as a list of centres where rosary confraternities operated under their patronage. By plotting these localities on the map, the determining of the boundaries of the district of the Monastery of the Holy Cross became possible. The territory of this district was vast: along the north-south axis, its diameter reached about 60 km, while along the east-west line it exceeded 70 km. Taking into account the location of the Świdnica monastery in relation to other Dominican foundations in Silesia and the results of earlier research on the district of the Monastery of the Order of Preachers in Brzeg, it is possible to determine the exact extent of the monastic districts of Świdnica, Ząbkowice and Brzeg, as well as the approximate course of the districts of the monasteries of Wrocław and Legnica. The results of the research presented in the article are important for the study of the activities of the Dominicans of the Silesian Province at the end of the Middle Ages and allow us to determine the boundaries of the pastoral and economic influence of individual convents.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 181-208
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z DZIEJÓW SZKÓŁ KATOLICKICH W PŁOCKU I W POLSCE DO XVII WIEKU
FROM THE HISTORY OF CATHOLIC SCHOOLS IN PŁOCK AND IN POLAND UNTIL THE 17TH CENTURY
Autorzy:
Kuźniewska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/491132.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Płockie
Tematy:
parafia
szkoła
katedra
biskup
Benedyktyni
Norbertanki
Dominikanie
Jezuici
Seminarium Duchowne
parishes
school
cathedral
bishop
Benedictins
Norbertains
Dominicans
Jesuits
Seminary
Opis:
Szkoły parafialne w Polsce pojawiły się już w XI w. Więcej informacji na temat szkolnictwa prowadzonego przez Kościół pochodzi dopiero z XVI w. Również w Płocku pierwsze wiadomości o szkole parafialnej pochodzą z ok. 1085 r. Była to szkoła katedralna. Oprócz niej znajdowało się tu jeszcze wiele innych szkół: W XII w. szkoła kolegiacka św. Michała, znajdująca się pod opieką kanoników regularnych w Czerwińsku. Istniała także szkoła parafialna przy kościele św. Bartłomieja. Również benedyktyni posiadali tu swoją szkołę, ale w XIII w. już przestała istnieć. Szkołę konwentualną posiadali również Dominikanie. Siostry Norbertanki prowadziły szkołę dla dziewcząt. W roku 1607 biskup płocki Marcin Szyszkowski sprowadził do Płocka Jezuitów. Prowadzili oni swoją szkołę aż do 1773 r. W 1710 r. biskup płocki Ludwik Załuski erygował w Płocku Seminarium Duchowne. W XVII w. pod wpływem przemian, jakie się w tym czasie pojawiły w Polsce, sytuacja szkół znajdujących się pod opieką Kościoła zaczęła się zmieniać.
The parish schools in Poland appeared in the 11 th century. More informations about parish education comes from the 16 th century. In Płock the first information about the parish school comes from about 1085. It was a school at the cathedral of Płock. In Płock were many schools: at the collegiate church of St. Michael existed schools in the XIIth century. It was under the care of Regular Canons in Czerwińsk. In Płock was a parish school at the church of St. Bartolomew too. The Benedictines had school here too, but in the 13th century it wasn’t exist. The Dominicans have conventual school. The Norbertine had a convent school for girls. In 1607 Bishop marcin Szyszkowski brought the Jesuits to Płock. They had a school in Płock until 1773. In 1710 Bishop Ludwik Załuski erected the Seminary in Płock. In the 17th century, the situations of schools under the protection of the Church began to change under the influence of changes that appeared in Poland at that time.
Źródło:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2019, 2(259); 3-10
0029-389X
Pojawia się w:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niedrukowany dokument biskupa wrocławskiego Przecława z 9 lutego 1370 r. dotyczący klasztoru Dominikanek w Racibor
A Non-printed Document of the Bishop of Wrocław Przecław from February 9, 1370 Concerning the Dominican Monastery in Racibórz
Autorzy:
Kublin, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595416.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
dominikanki
dominikanie
Racibórz
Eufemia raciborska
Dominican sisters
Domincans
Eufemia of Racibórz
Opis:
The paper presents a document of the bishop of Wrocław, Przecław of Pogarell, which was issued on 9 February 1370 in Otmuchów, in which the said bishop confirms the diploma of Opawa-Racibórz Prince John I of 12 November 1368. The prince’s document concerns the sale of the annual rent (11 pounds “grzywna”) in Nowe Zagrody (which is a part of Racibórz today) by the city council of Racibórz to the monastery of the Dominican Sister’s convent in the same town. Both diplomas constitute a valuable source for research in the history of the monastery of the Dominican Sister’s convent in Racibórz, and of the town itself. The particular value is that of the references to persons mentioned in both documents, among others, a mayor, and members of the city council, lay judges and guild masters.
W artykule przedstawiono dokument biskupa wrocławskiego Przecława z Pogorzeli, wystawiony 9 lutego 1370 r. w Otmuchowie, w którym potwierdza on dyplom księcia opawsko-raciborskiego Jana I z 12 listopada 1368 r. Książęcy dokument dotyczy sprzedaży rocznego czynszu 11 grzywien w Nowych Zagrodach (dziś część Raciborza) przez radę miasta Raciborza klasztorowi Dominikanek w Raciborzu. Oba dyplomy stanowią cenne źródło do dziejów klasztoru raciborskich zakonnic św. Dominika i miasta Raciborza. Szczególną wartość stanowią osoby wskazane w dokumentach, m.in. burmistrz, rajcy, ławnicy, cechmistrzowie.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2020, 40, 1; 155-177
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania architektoniczne dzwonnicy kościoła pw. św. Jakuba Apostoła w Sandomierzu
The architectural research of the belfry of the church of St James the Apostle in Sandomierz
Autorzy:
Doroz-Turek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294085.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
dominikanie
średniowiecze
architektura
dzwonnica
kościół św. Jakuba Apostoła
Sandomierz
Dominicans
Middle Ages
architecture
belfry
church of St James the Apostle
Opis:
W artykule zaprezentowano wyniki badań architektonicznych przeprowadzonych w dzwonnicy kościoła pw. św. Jakuba Apostoła klasztoru dominikanów w Sandomierzu. Celem badań było ukazanie autentycznej formy dzwonnicy na tle późniejszych przeobrażeń i prac remontowo-konserwatorskich. Przedstawiony został krótki zarys historii powstania zakonu dominikanów, erekcji klasztoru w Sandomierzu oraz początki średniowiecznej architektury dominikańskiego kościoła. Kwerenda archiwalna i stan badań pozwoliły na przeprowadzenie analizy i interpretacji źródeł ikonograficznych na tle historycznych dokumentów. Dzięki temu i na podstawie własnych badań architektonicznych, opartych na dokładnej inwentaryzacji tej części kościoła, autorka podjęła się próby określenia faz budowy dzwonnicy.
The article presents the results of an architectural research carried out in the belfry of the church of St James the Apostle of the Dominican Monastery in Sandomierz. The aim of the research was to show the authentic form of the belfry in the light of the subsequent transformations as well as renovation and conservation works. A short outline of the history of founding the monastery in Sandomierz along with the beginnings of the medieval architecture of the Dominican church were presented. The archival searchquery and the state of research permitted an analysis and interpretation of iconographic sources in the light of historical documents. In view of the above-mentioned research and by virtue of her own architectural study based on a thorough architectural inventory of this part of the church, the author undertook an attempt to determine the phases of the construction of the belfry.
Źródło:
Architectus; 2018, 4 (56); 13-30
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje sanktuarium Matki Bożej w Gidlach w świetle akt z Archiwum Dominikanów w Krakowie
The History of the Sanctuary of our Lady of Gidle in view of the Records from the Archive of the Dominicans in Krakow
Autorzy:
Cholewiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040576.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dominikanie
sanktuarium
figura
modlitwa
cuda
Dominicans
sanctuary
figure
prayer
miracles
Opis:
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie i przybliżenie historii Sanktuarium Matki Bożej w Gidlach. Temat ten nie doczekał się jak do tej pory swojego opracowania. Artykuł może stać się przyczynkiem do napisania pełnej monografii. Autor oparł swoje badania na materiałach zgromadzonych w Archiwum Dominikanów w Krakowie. Wykorzystał także dostępną literaturę przedmiotu. W swojej pracy omówił dzieje klasztoru do 1914 r. Szczególna uwaga skierowana została na kwestię budowy świątyni, gdzie umieszczono cudowną figurkę Matki Bożej. W artykule poruszone zostały także kwestie związane z rozwijającym się ruchem pątniczym. Elementy te złożyły się na historiograficzną wizję dziejów sanktuarium od XVI do XXwieku.
The purpose of this paper is to present and to familiarize the history of the Shrine of Our Lady of Gidle. Until now, it did not live his monograph. This work is a contribution to the full monograph. The author relied on the Dominican Archives in Krakow, available sources and literature. It discusses the history of the sanctuary to 1914. Particular attention is paid to build the temple. Discusses the stages of its construction. In the text the author draws attention also to the cult of the Mother of God in Gidle. It is characterized by problems that came pilgrims. Together form a picture of the sanctuary in the period from the sixteenth to the twentieth century.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 4; 85-103
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henry Bitterfeld, Thomas Aquinas and Identifying Sources in Late Medieval Texts. A Case Study of De formatione et reformatione Ordinis Fratrum Praedicatorum
Autorzy:
Zajchowska-Bołtromiuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052880.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
dominikanie
średniowiecze
Henryk Bitterfeld z Brzegu
reforma Kościoła
edycja źródeł średniowiecznych
Order of Preachers
Middle Ages
Henry Bitterfeld of Brzeg
Church Reform
editing medieval texts
Opis:
Artykuł poświęcony jest sposobom wykorzystania tekstów św. Tomasza z Akwinu w napisanym u schyłku XIV w. traktacie Henryka Bitterfelda z Brzegu De formatione et reformatione Ordinis Fratrum Praedicatorum. W dziele Bitterfelda Akwinata jest nie tylko najczęściej cytowanym autorytetem, ale jego teksty stanowią dla autora budulec dla jego własnego tekstu. Szczególne miejsce dzieła Akwinaty w traktacie śląskiego dominikanina wynika z praktycznej realizacji założeń dominikańskiego ruchu obserwanckiego, na potrzeby którego powstał analizowany traktat, wzywający do wierności zakonnym przepisom. Te nakazywały wszystkim dominikanom studiowanie i propagowanie nauczania św. Tomasza.
The article deals with the ways in which St Thomas Aquinas’s texts were used by Henry Bitterfeld in his late-14th-century treatise De formatione et reformatione Ordinis Fratrum Praedicatorum. Not only is Aquinas the most often quoted authority in Bitterfeld’s writing but also his texts are the building materials for Bitterfeld. This special place of St Thomas in the treatise by the Silesian Dominican resulted from a practical realisation of the assumptions of the Dominican Observant Reform for the needs of which the analysed treatise was written, calling for the return of the Dominicans to faithful observance of the Order’s regulations. Those ordered the friars to study and propagate St Thomas’s teachings.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2020, 58; 55-64
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykaz dominikanów i dominikanek śląskiej kongregacji bł. Czesława z 1774 roku
List of Dominican brothers and sisters of the Silesian Congregation of Bl. Ceslaus from 1774
Autorzy:
Kublin, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595494.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
dominikanie
dominikanki
kongregacja bł. Czesława
Śląsk
Zakon Kaznodziejski
zakon dominikański
Dominicans
Dominican sisters
Congregation of blessed Ceslaus
Silesia
Order of Preachers
Dominican Order
Opis:
The article presents a list of members of the brothers and sisters of the Dominican Order from 1774, when they were forming the Silesian Congregation of bl. Ceslaus (1754–1810). This list, in addition to their names and surnames, includes also information about the offices and functions of the brothers and sisters. This text is a contribution to the comprehensive description of personal depots of individual Dominican monasteries throughout the centuries of their functioning in Silesia.
Artykuł przedstawia wykaz dominikanów i dominikanek z 1774 r., tworzących śląską kongregację bł. Czesława (1754–1810). Tenże wykaz oprócz ich imion i nazwisk zawiera m.in. informacje o pełnionych przez braci i siostry urzędach i funkcjach. Niniejszy tekst jest przyczynkiem do kompleksowego opracowania składów osobowych poszczególnych klasztorów dominikańskich w ciągu wieków ich funkcjonowania na Śląsku.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 225-241
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siedemnastowieczne inwentarze biblioteczne klasztorów dominikańskich w Gidlach, Łęczycy, Łowiczu, Piotrkowie Trybunalskim i Sieradzu
The 17th-century library inventories of the Dominican monasteries in Gidle, Łęczyca, Łowicz, Piotrków Trybunalski and Sieradz
Autorzy:
Stolarczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1021987.pdf
Data publikacji:
2016-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Łowicz
Gidle
Piotrków Trybunalski
Sieradz
inwentarze biblioteczne
dominikanie
XVII wiek
library inventories
the Dominican Order
17th century
Opis:
The following article presents the 17th-century library inventories from the Dominican monasteries in Gidle, Łęczyca, Łowicz, Piotrków Trybunalski and Sieradz. The inventories of the monasteries from Łęczyca, Łowicz, Piotrków and Sieradz are part of the chartularies of the aforementioned monasteries, held today in the Archives of the Polish Province of the Dominicans in Krakow, while the inventory of the monastery in Gidle is part of a ledger of that monastery and is in the Diocesan Archive of Włocławek. The inventories of the Order of Preachers completely ignore the publishing addresses of the prints, sometimes they include the author's surname without his first name, or just the other way round; sometimes there is the author’s full name without the book title; if the title is included, it is always shortened and without the author’s name. In some cases only the nickname of the writer is mentioned. The inventories of the monasteries in Gidle, Łęczyca, Sieradz, Łowicz and older register of the Piotrków monastery do not have the numbering of the individual entries, only almost every entry begins with a new line. Such numbering was added to the newer inventory of the monastery in Piotrków Trybunalski. The older inventories of Łęczyca and Łowicz did not use any criterion for presenting the books (so it was probably the way the books were arranged on the shelves of the library). However, in the Piotrków inventory and both inventories of Sieradz, the books were divided according to the print format: in folio, quartq, octavo, sedecimo and duodecimo. The books within the formats were arranged randomly: the works of the same author were mentioned in several places. The newer inventories of these monasteries were better organized, as the works held in Łęczyca, Łowicz and Piotrków were also divided according to the print format. In the inventories of all these monasteries the books written by the same author were generally put in one place (although it was not always so), and there was also a tendency to put the works of the same type together: Bibliae and comments on the Bible, concordances, Summae, Sermones, Contiones, Postillae and  Homiliae, history, legends of the saints, the books by the Fathers of the Church, liturgics, works of dogmatic, moral and speculative theology, polemics, dictionaries, works of philosophy and rhetoric, ancient authors. Moreover, the newer inventory of Łowicz includes Libri seculares, although among them are also church writings; and the inventory of Piotrków contains Libri oratorum. Almost all the inventories, except the Gidle one have the information about the manuscripts and damage of volumes. The inventories differ significantly in the number of works they include.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 106; 219-279
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy materialne klasztoru dominikanów w Sieradzu w świetle kopiariusza klasztornego z początku XVII wieku
Financial basis of the Dominican monastery in Sieradz in the light of monastic csrtulary from the beginning of the 17 th century
Autorzy:
Wierzchowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1217230.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
klasztor
dominikanie
uposażenie klasztorów
wykaz dochodów
Sieradz
cloister
Dominicans
salary cloisters
income register
Opis:
W artykule omówione zostały podstawy ekonomiczne funkcjonowania klasztoru dominikanów w Sieradzu w początkach XVII wieku. Najważniejszym źródłem do opracowania tego zagadnienia jest wykaz dochodów klasztoru zawarty w kopiariuszu klasztoru sieradzkich dominikanów przechowywanym w Archiwum OO. Dominikanów w Krakowie. W skład uposażenia sieradzkiego klasztoru dominikanów na początku XVII wieku wchodziły przywileje, z których najważniejszymi były prawo pobierania piątej miary słodu z młyna królewskiego, prawo połowu ryb w rzece Warcie oraz dochody z jatek rzeźniczych. Ponadto dominikanie czerpali dochody z posiadanych w mieście domów na zasadach wieczystej renty gruntowej. Duże znaczenie dla gospodarki klasztornej miały również znajdujące się w posiadaniu klasztoru ogrody oraz łąki. Jednak najwyższy udział (około 92 % rocznych dochodów) w systemie utrzymania sieradzkich dominikanów miały renty zabezpieczone najczęściej dobrami ziemskimi. Analizowane źródło nie zawiera pełnych informacji o dochodach klasztoru. Nie uwzględnione w nim zostały bowiem dochody uzyskiwane z działalności duszpasterskiej oraz kwesty w okręgu klasztornym. Na podstawie zgromadzonych danych można jednak stwierdzić, iż w początkach XVII stulecia klasztor znajdował się w dobrej kondycji materialnej, która umożliwiła jego szybki rozwój w tym okresie.
The article presents economical basis of the Dominican monastery in Sieradz at the beginning of the 17th century. The main source for the subject is the register of the monastic income found in the monastic cartulary kept in the Archives of the Dominican Fathers in Cracow. The income of the Dominican monastery in Sieradz at the beginning of the 17th century consisted of privileges, the most important of which was the right to collect one fifth of the malt measure from the royal mill, the right to catch fish in the Warta river and the profits from the butchery. Moreover the Dominicans earned income from the perpetual ground rent from town houses they owned. Gardens and meadows in the possession of the monastery were also of great significance for the monastic economy. However the greatest share (about 92%) in the upkeep of the Dominicans in Sieradz was earned from rents secured against land property. The analysed source does not contain full information about monastic income. Income from pastoral activity and collections in the monastic district was not registered. On the basis of the gathered data, however, it can be stated that at the beginning of the 17th century the monastery was in a good financial condition, which facilitated its fast development at that time.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 121; 131-152
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Забельскі рукапісны зборнік: праблемы атрыбуцыі і тэксталогіі
The Zabelsky Manuscript Collection: Problems of Attribution and Textology
Zabialski zbiór rękopisów – problemy atrybucji i tekstologii
Autorzy:
Хаўстовіч, Мікола
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932698.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:
Walyncy
Zabely
Dominicans
manuscript
comedy
attribution
textology
Kayatan Marasheŭvski
Wołyncy
Zabiały
Dominikanie
rękopis
komedia
atrybucja
tekstologia
Kajetan Moraszweski
Валынцы
Забелы
дамініканцы
рукапіс
камедыя
тэксталогія Каятан Марашэўскі
Opis:
The article examines the history of the Zabelsky manuscript collection, the problems of reading one of its texts – the famous Comedy, authored by Kayatan Marashevsky. The question is: did the Zabelsky Dominican Monastery have a college – an educational institution for the children of the wealthy nobility – and a theatre? In our opinion, in Walyncy there was a scriptorium – a kind of center for the preparation and rewriting of "exercises" for the training of clerics of the Dominican Order. Carefully analyzing the Zabel manuscript of 1787, we came to the conclusion that it can be neither an autograph of K. Marashevsky nor an autograph of M. Tetersky. Another question that will have to be answered by literary historians: Are Liberty in Captivity and Comedy are K. Marashevsky's own works or texts that he prepared (collected, composed, reworked, etc.) for classes with students in lectures on poetry or rhetoric?
Artykuł omawia historię zabialskiego zbioru rękopisów, problemy z odczytaniem jednego z jego tekstów – słynnej Komedii autorstwa Kajetana Moraszewskiego. Stawiane są pytania: czy klasztor Dominikanów Zabielskich miał kolegium – instytucję edukacyjną dla dzieci zamożnej szlachty – i teatr? Naszym zdaniem w Wołyńcach znajdowało się skryptorium – rodzaj centrum przygoto¬wania i przepisywania „ćwiczeń” do szkolenia duchownych Zakonu Domini¬kanów. Uważnie analizując zabialski rękopis z 1787 r. doszliśmy do wniosku, że nie może to być ani autograf K. Moraszewskiego, ani autograf M. Ciecierskiego. Kolejne pytanie, na które historycy literatury będą musieli odpowiedzieć sobie: czy Wolność w niewoli i Komedii to utwory K. Moraszewskiego lub teksty, które on przygotował (zebrał, komponował, przerabiał itp.) na zajęcia ze studentami z poetyki lub retoryki?
У артыкуле разглядаецца гісторыя забельскага рукапіснага зборніка, праблемы расчытання аднаго з ягоных тэкстаў – славутае Камедыі, аўтарам якое лічыцца Каятан Марашэўскі. Ставіцца пытанне: ці існаваў пры Забель-скім дамініканскім кляштары калегіум – навучальная ўстанова для дзяцей заможнае шляхты – і тэатар? На нашую думку, у Валынцах “дзейнічаў” скрыпторый – своеасаблівы асяродак па падрыхтоўцы і перапісванні “прак-тыкаванняў” дзеля навучання клерыкаў дамініканскага ордэна. Уважліва прааналізаваўшы забельскі рукапіс 1787 г., мы прыйшлі да высновы, што ён не можа з’яўляцца ні аўтографам К. Марашэўскага, ні аўтографам М. Цяцер-скага. Чарговае пытанне, на якое неабходна будзе адказаць гісторыкам літаратуры: Вольнасць у няволі і Камедыя – гэта ўласныя творы К. Марашэўскага ці тэксты, якія ён падрыхтаваў (сабраў, склаў, перапрацаваў і інш.) дзеля заняткаў са студэнтамі на лекцыях паэтыкі альбо рыторыкі?
Źródło:
Acta Albaruthenica; 2021, 21; 53-69
1898-8091
Pojawia się w:
Acta Albaruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dominikanie na tropie, czyli w służbie Jego Świątobliwości. Agenci w habitach w prozie polskiej XXI wieku
Dominicans on the scent or in the service of His Holiness. Agents in habits in Polish prose of the XXI century
Autorzy:
Głąb, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231109.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
detektyw
agent
zakonnik
literatura sensacyjna
literatura kryminalna
detective
monk
sensational literature
crime literature
Opis:
W powieściach Officium Secretum. Pies pański Marcina Wrońskiego i Agent Jego Świątobliwości Karola Kowala bohaterami pierwszoplanowymi są „nietypowi duchowni”. Owa „nietypowość” zasadza się na tym, że dominikanie – ojciec Marek Gliński i ojciec Władysław Klonowiejski – zostali wykreowani przez twórców na agentów tajnych służb watykańskich. W odróżnieniu od innych postaci duchownych z kart literatury najnowszej nie pełnią oni funkcji typowo kościelnych, pastoralnych, lecz są duchownymi-tajniakami. Protagonista z dzieła Wrońskiego to zakonny James Bond, który zwerbowany do Officium Secretum, czyli wewnętrznej służby kościelnej będącej spadkobierczynią Inkwizycji, w okresie PRL służył Kościołowi jako podwójny agent (został funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa). Agentem specjalnym jest także ojciec Klonowiejski. W książce Kowala jawi się on jako wszechstronnie wyszkolony wywiadowca Świętego Przymierza, który podróżuje przez dziewiętnastowieczną Europę w celu unieszkodliwienia agenta o pseudonimie „Haman”. Czy osadzenie bohaterów w habitach w przestrzeni występku oraz wszelkiego rodzaju zbrodni należy uznać za kontrowersyjną koncepcję artystyczną? Wnikliwa analiza dzieł Wrońskiego i Kowala pozwala na stwierdzenie, że w tym przypadku – podobnie jak w innych powieściach z kapłanem w roli głównej napisanych w ostatnich dwóch dekadach – nie można mówić o desakralizacji kapłaństwa czy chęci niszczenia autorytetu Kościoła. Kreacje zakonników należy uznać za swoisty znak czasów współczesnych, w których zmniejszenie dystansu między przedstawicielami Kościoła hierarchicznego i wiernymi sprawił, że duchowni poznawani są i oceniani za działalność także poza sferą sacrum. W Officium Secretum i Agencie Jego Świątobliwości „niecodzienna” aktywność bohaterów w habitach jest pretekstem do ujawniania przez twórców nie tylko spraw eklezjalnych – tajemnic działania instytucji kościelnych – ale także mechanizmów działania instytucji państwowych oraz istotnych problemów życia politycznego i społecznego.
In the novels of Officium Secretum. The Lord’s Dog by Marcin Wroński and The Agent of His Holiness by Karol Kowal, the main characters are “atypical clergymen”. This “atypicality” is based on the fact that the Dominicans – father Marek Gliński and father Władysław Klonowiejski – were created by the authors as agents of the Vatican secret services. The protagonist from Wroński’s work is a monastic James Bond, who was recruited to the Officium Secretum – the internal church service that was the heir of the Inquisition, and during the Polish People’s Republic he served the Church as a double agent (he became an officer of the Security Service). Father Klonowiejski is also a special agent. In Kowal’s novel, he appears as a well-trained Holy Alliance’s scout who travels through nineteenth-century Europe in order to neutralize an agent nicknamed “Haman”. The undercover monks (in Wroński’s novel we also have a supporting character of father Jakub), however, were not described by the authors as ideal agents. Both father Gliński, who conducts the investigation inside the church structures, and father Klonowiejski as a spy at the service of “His Holiness”, make mistakes, are oversensitive, experience doubts and remorse. In the case of both characters, intelligence activity also turns out to be a way to learn the truth about themselves and conversion. All this makes father Marek from Wroński’s work and father Władysław from Kowal’s novel deserve the name of “agents with a soul”.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2023, 66, 1; 317-343
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Donos na dominikanina. Studium historyczne i edycja tekstu listu denuncjacyjnego Stanisława ze Skarbimierza i akt sprawy brata Mikołaja z Brześcia z około 1421 roku
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608158.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Stanisław ze Skarbimierza
dominikanie
prowincjał Mikołaj z Brześcia
Wojciech Jastrzębiec
Uniwersytet Krakowski
husytyzm
wiklefizm
proces denuncjacyjny
kaznodziejstwo
inkwizycja
Stanisław of Skarbimierz
Dominicans
provincial Mikołaj of Brześć
Opis:
Artykuł dotyczy procesu denuncjacyjnego przeciwko byłemu prowincjałowi dominikanów krakowskich Mikołajowi z Brzezia z około 1421 r. Jego kazania oburzyły krakowskich duchownych, których prokuratorem stał się Stanisław ze Skarbimierza. Sprawa stanowi odbicie napięć związanych z poczuciem zagrożenia przez husytyzm.
The paper deals with the denunciatory proceedings against the former provincial of the Cracovian Dominicans, Mikołaj of Brzezie, in circa 1421. His sermons outraged the clergy of Cracow, whose procurator became Stanisław of Skarbimierz. The matter reflects the tensions connected with the feeling of the threat of Hussitism.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2017, 83
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mater Polonia. Z badań nad oficjum brewiarzowym ku czci św. Stanisława ze Szczepanowa Dies adest celebris autorstwa Wincentego dominikanina
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608121.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
St. Stanislaus of Szczepanów
St. Dominic of Caleruega
Dominicans
Dominican Vincent of Kielcza (Kielce)
liturgy
breviary officium
św. Stanisław ze Szczepanowa
św. Dominik z Caleruegi
dominikanie
dominikanin Wincenty z Kielczy (Kielc)
liturgia
oficjum brewiarzowe
Opis:
The paper is concerned with the history of creating the breviary officium in hon-our of St. Stanislaus of Szczepanów Dies adest celebris, authored by Vincent the Dominican (mid-13th c.). The source analysis focuses on some parts of the officium, including the hymn Gaude mater Polonia. The author argues that the officium together with the hymn was writ-ten in the milieu of Polish Dominicans and should be interpreted in the context of thirteenth century philosophical and theological debates.
Artykuł dotyczy dziejów powstania oficjum brewiarzowego ku czci św. Sta-nisława ze Szczepanowa Dies adest celebris autorstwa dominikanina Wincentego (połowa XIII w.). Analizie źródłoznawczej zostały poddane niektóre części oficjum, w tym również hymn Gaude mater Polonia. Autor dowodzi, że oficjum wraz z hymnem powstało w środowi-sku polskich dominikanów i należy je interpretować w kontekście trzynastowiecznych debat filozoficzno-teologicznych.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2019, 85
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Książka i biblioteka w życiu średniowiecznych i staropolskich konwentów dominikańskich na przykładzie klasztorów środkowopolskich w świetle inwentarzy bibliotecznych
Book and Library in Life of Medieval and Old Polish St Dominic’s Convents exemplified by Monasteries in Central Poland in View of Library Collection
Autorzy:
Stolarczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023681.pdf
Data publikacji:
2013-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
klasztor
dominikanie
średniowiecze
księgozbiór
monastery
Dominicans
Middle Ages
library
Opis:
A book accompanied a Dominican monk from the moment of joining the novitiate till his death. It was indispensable during the studies and lifelong learning that was required by the rules or laws made by the Convent, and during daily chores of months: preaching, celebrating the mass, providing the sacraments, fasting and praying, contemplating and meditating the Holy Scriptures, and writings by the Fathers and Doctors of the Church, as well as combating the heresy. One can ascertain about it through analyzing the Dominican book collections maintained in the libraries of the monasteries in Gidly, Łęczyca, Łowicz, Piotrkow Trybunalski and Sieradz, by browsing through 8 library collection sets dating back to 17th Century and the one collection set dating back to 20th Century. The major objective of the Order of Friars Preachers (Ordo Fratrum Praedicatorum) was and still is to disseminate the Words of God, namely preaching. The large emphasis was put on education. Special Dominican studies providing education in theology and philosophy served these purposes. After establishment of every monastery, an affiliated Conventual school was set up. In a number of convents, particularistic studies, later substantive studies as well as advanced education institutions were opened in each province. Libraries, indispensable for schools, were inseparable from schools because they actually were the scientific base and workplace. There were as many libraries as monasteries. Their operations were governed by the rules or laws made by the Convent, beginning with the very specific rules and the constitution, and ending with monastic chronicles and records of expenditure. Within one year in Dominican Churches from 240 to 250 sermons were preached. Collections of sermons occupied a prominent place in every Dominican monastery. Given the aforementioned library collections, the largest of them was found in the conventual library in Sieradz - approximately 100 volumes. Preparing a homily, Dominican preachers from Gidla, Łowicz, Łęczyca, Piotrkow Trybunalski and Sieradz could make use of the sermons inter alia by Bernard de Bustis, Pelbart de Themeswar, Nicholas of Lyra, Pseudo-Pierre’a de La Paluda, Wilhelm Meffreth, Johannes Wilda (Ferusa), Piotr Skarga, Fryderyk Nausea (Blandicampianusa), Johanna Herold (Discipulusa), Wincenty Ferreriusz, Jakub de Voragine, Luis of Grenada called Granatensis, Johannes Hoffmeister, Johanna Eck (Eckiusa), Saint Bernard of Clairvaux, Peter Comestor, Saint Bonaventure, Gabriel Biela, Marcin Białobrzeski, Saint Beda, Stanisław Karnkowski, Saint Bernardine of Siena, Dionysius the Great, Hugon de Prato Florido, Nicholas of Błonia. Dominican confessors, when getting ready for the award of the Sacrament of the Penance, read the manuals for confessors and works on moral theology inter alia by Gregory the Great, Angel de Clavasio, Andreas de Escobar, Martinus Azpilcuety, Thomas Stapleton, Saint Rajmund of Peñafort, Peter of Soto, Antonii Pierozzi (Antonii de Foligno) and Jan Gerson. In Friars Preachers Monasteries the Bible and Concordance were also diligently studied. The list of readings covered the writings of Dominican Fathers, Doctors and Apologists for the Church: Saint Augustyn of Hippony, Saint Thomas of Aquin, Saint Gregory of Nazianzus, Saint Ambrose, Lactantius, Saint Cyprian, Saint Isidore of Seville, Saint John Chrysostom, Saint Hieronymus, Saint John Damascene, Pope Saint Eusebius, Saint Gregory the Great, Saint Atanazy, Saint Basil the Great, Saint Cyril of Alexandria. In the seclusion offered by monasteries, Dominicans also practised asceticism and contemplated. Spiritual exercises in the convents under consideration were supported by the works of Denis the Carthusian, Hendrik Herp, Thomas a Kempis, Alain de la Roche (Alanusa de Rupe), Johannes Wild (Ferusa), Humbert de Romanis, Thomas Stapleton, Diego Estella, Luis of Granada. The monks also read the hagiographic works by: Wincenty of Kielcza Vita sancti Stanislai Cracoviensis episcopi (Vita maior) or Vita sancti Stanislai episcopi Cracoviensis (Vita minor), Jacobus de Voragine: Legenda aurea Sanctorum, sive Lombardica Historia, and Peter Kanijs Notae de Sanctis, Piotr Skarga Żywoty Świętych [Eng.: Lives of Saints], Antonii Grodzicki and Seweryn Lubomlczyk, Life of Saint Jacek Odrowąż, Gregory of Tours Vita Patrum, Bartłomiej Paweł Szotarewicz Byssus et Purpura Seu Vita et Martyrium D. Stanislai Episcopi Cracoviensis. Pope Gregory IX made Dominicans inquisitors who had to be perfect theologians to challenge infidels and heretics. Therefore they studied speculative and dogmatic theology and related works as well as polemical writings by: first of all Saint Thomas of Aquin, Piotr Lombard, Thomas de Vio Cajetan, Stanisław Hozjusz, Franciszek Kostera, Johann Eck, Walenty Poznański (Wróbel), Robert Bellarmin, Wojciech Nowopolski, Marcin Białobrzeski, Stanisław Orzechowski, Jakub Wujek.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2013, 100; 341-354
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oto są baranki młode – an extraordinary paschal journey
Oto są baranki młode – niezwykła paschalna podróż
Autorzy:
Ryan, Fergus Michael Timothy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232930.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Apocalypse
Baptism
Easter
Eucharist
Hymn
Neophytes
Dominican
Responsory
Tyniec
Kraków
Apokalipsa
chrzest
Wielkanoc
Eucharystia
hymn
neofici
dominikanie
responsorium
Opis:
Oto są baranki młode to popularna pieśń liturgiczna, wyrastająca z nurtu odnowy liturgicznej i duszpasterskiej, jaka miała miejsce w środowisku krakowskich dominikanów we wczesnych latach 90. ubiegłego wieku. W artykule zbadane są źródła muzyki oraz tekstu, poczynając od długiego responsorium z końca pierwszego millenium, przez nowy tekst i muzykę powstałe we Francji na początku XX w., aż po kolejną wersję tekstu z Tyńca w lalach 60. i wreszcie nową muzykę skomponowaną w klasztorze krakowskim. Słowa połączone z dominikańską muzyką współtworzą śpiew liturgiczny pełen intensywnych paschalnych odniesień, celebrujący przyjęcie chrztu i Eucharystii. Autor przyrównuje powstanie dominikańskiego połączenia tekstu i motywów muzycznych z najwcześniejszymi śpiewanymi propria Missae w Mszy rzymskiej.
Oto są baranki młode is a popular religious song born in the renewed liturgical and pastoral activity of Dominican friars in Kraków in the early 1990s. The sources of the music and text are explored here, beginning with a long responsory at the end of the first millennium, through new text and music in France about 1900, to another textual variant at Tyniec in 1960 and finally new music at Kraków. Text and Dominican music combine to build a religious song with intense paschal overtones celebrating the reception of Baptism and the Eucharist. The author compares the generation of the Dominican mix of text and musical motifs favourably with the earliest Sung Propers of the Roman Mass.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2020, 18; 137-151
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasata klasztoru dominikanów przy kościele św. Jakuba w Sandomierzu w 1864 r. i jej konsekwencje
Autorzy:
Burdzy, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041179.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the dissolution of the Dominican monastery in 1864
Dominikan Order
Sandomierz
Klimontów
the monastery’s library
the archconfraternity of the Rosary
S. Jacob church
Sandomierz’s diocese
kasata klasztoru 1864 r.
dominikanie
biblioteka klasztorna
arcybractwo różańcowe
kościół św. Jakuba
diecezja sandomierska
Opis:
The dissolution of the Dominican convent at the St. James Church was conducted on November 8, 1864. This was not an exception in the Kingdom of Poland at that time, when many other religious institutions were dissolved as well. To achieve the effect of full surprise the dissolution was conducted according to an arbitrarily fixed pattern. The friars were transported to a permanent monastery in Klimontów. Only the then vice Prior was left at the St. James Church to ensure the continuity of worship until the appointment of a diocesan priest. Also, the arch-confraternity of the Rosary was left at the church with the aim of supporting the cult of Mary, illuminating the altars and visiting the sick. The authority over the temple was passed into the hands of the Bishop of Sandomierz, whose responsibility was to choose a diocesan priest with the title of Rector to perform pastoral duties.For the acquisition of the assets a committee was appointed which included Economic Assessor at the Provincial Government of Radom, President of the city of Sandomierz and Dean of Sandomierz. All the activities were conducted in the presence of Dominican Prior Paulin Machnicki. A detailed report was drawn up which described the buildings and lands belonging to the Dominicans in Sandomierz as well as the farms in Gołębice and Jugoszów. The property was acquired for the benefit of the Kingdom of Poland.
Kasata dominikańskiego klasztoru przy kościele św. Jakuba, tak jak innych placówek zakonnych w całym Królestwie Polskim, nastąpiła 8 listopada 1864 r. według odgórnie ustalonego schematu, dzięki czemu chciano uzyskać pełne zaskoczenie. Zakonnicy zostali przewiezieni do klasztoru etatowego w Klimontowie. Przy kościele św. Jakuba pozostawiono dotychczasowego podprzeora, który miał zadbać o ciągłość nabożeństw aż do momentu wyznaczenia na to miejsce duchownego diecezjalnego. Przy kościele pozostało również arcybractwo różańcowe, którego celem było podtrzymywanie kultu maryjnego, oświetlanie ołtarzy i wizytowanie chorych. Zwierzchnictwo nad świątynią przeszło w ręce biskupa sandomierskiego, który miał wyznaczać spośród duchowieństwa diecezjalnego kapłana z tytułem rektora do pełnienia obowiązków duszpasterskich.W przejęciu majątku brała udział komisja, w skład której wchodzili asesor ekonomiczny przy Rządzie Gubernialnym Radomskim, prezydent miasta Sandomierza oraz dziekan sandomierski. Przy wszystkich czynnościach obecny był przeor dominikanów Paulin Machnicki. W szczegółowym protokole sporządzonym w momencie kasaty opisano zabudowania i grunty należące do dominikanów, które znajdowały się w Sandomierzu, a także folwarki w Gołębicach i Jugoszowie. Majątek ten został przejęty na rzecz Skarbu Królestwa Polskiego.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 431-477
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otoczone kultem obrazy maryjne w kościele OO. Dominikanów w Lublinie
The Marian paintings worshipped in the Dominican Church in Lublin
Autorzy:
Kierczuk-Macieszko, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887879.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dominikanie w Lublinie
cudowne obrazy maryjne
Matka Boska Trynitarska
Matka Boska Ruszelska
Hodegetria
Mater Misericodiae
the Dominicans in Lublin
miraculous Marian paintings
Trinitarian Mother of God
Mother of God of Ruszel
Hodogetria
Mater Misericordiae
Opis:
The Lublin Dominican monastery prided itself on having four images of the Mother of God, famous for their graces, that were worshipped from the beginning of the 17th century. Three of them have survived and still draw many believers. They are: the late-Gothic Mother of God „with fruit” in the type of Hodegetria, and two paintings dating from the 17th century – the Mother of God of Ruszel and the Tribunal Mother of God. The fourth one, that has not survived, a miraculous Marian image, was mentioned in the middle of the 18th century by Felicjan Nowowiejski. In the altar of the chapel erected with the funds supplied by Katarzyna Ossolińska nee Bierecka (de Bierce) for the confraternity of the Holy Rosary there was a painting showing the Assumption of the Virgin Mary surrounded by smaller pictures of Rosary Mysteries. In the course of centuries all four images were decorated with many costly votive offerings – a clear form of expressing gratitude for the graces received through their intercession. The present article is an attempt at collecting historical information about the Marian images famous for miracles that are found in the Stanisław Church in Lublin.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 269-289
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkrycie reliktów średniowiecznego kościoła klasztornego dominikanów pw. św. Idziego w Kamieniu Pomorskim. Wstępne wyniki badań architektoniczno-archeologicznych
The discovery of remains of medieval Dominican monastery church of St Giles in Kamień Pomorski. Preliminary results of architectural and archaeological research
Autorzy:
Kustosz, Henryk
Sobucki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440528.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Tematy:
Kamień Pomorski
średniowiecze
kościół św. Idziego
dominikanie
klasztor
Middle Ages
St Giles’ church
Dominican monastery
Opis:
Abstract: The article presents the results of architectural and archaeological research conducted in Kamień Pomorski in the area of alleged sacral complex of former Dominican monastery. Its goal was to record survived remains of St Giles’ monastery church, an attempt to recreate its original plan and shape, as well as preliminary determination of scope and chronology of successive transformations. The research results indicate that initially was built a single-nave aisless structure with a rectangular, elongated, straight closed chancel. In its north side was located monastery, probably with cloister garth surrounded by cloisters. Probably in the 15th century, in order to enlarge the church, in the south side an aisle was built. It was created back then most likely an asymmetrical two-aisled church.
Źródło:
Materiały Zachodniopomorskie; 2016, 12; 483-546
0076-5236
Pojawia się w:
Materiały Zachodniopomorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Dominikanerklosterkreis Brzeg (Brieg) im 16. Jahrhundert. Versuch einer Rekonstruktion
District of the Dominican Monastery in Brzeg in the 16th century. A Reconstruction Attempt
Okręg klasztoru dominikanów w Brzegu w XVI wieku. Próba rekonstrukcji
Autorzy:
Krzysztof, Kaczmarek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602486.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Brzeg
Dominikaner
Kloster
Klosterkreis
16. Jahrhundert
dominikanie
klasztor
XVI wiek
Dolny Śląsk
Dominicans
monastery
16th century
Lower Silesia
Opis:
Das Dominikanerkloster in Brieg endstand in der Mitte des 14. Jahrhundert. Das Heilig-Kreutz-Kloster war die letzte Stiftung des Dominikanerordens in mittelalterlichen Schlesien. In der Nähe dieses Klosters wurden auch andere Klōster gegrūndet (Breslau, Schweidnitz, Franckenstein, Löwen un Oppeln). Alle diese Klöster hatte Bezierke, in denen pastorale und wirtschaftliche Tätigkeit ausübten. Die Grenzen des Klosters in Brzeg umfasten des Gebiet am linken Ufer der Oder, zwischen Oława und Nysa Kłodzka, sowie Städte und Dōfer am rechten Ufer der Oder, zwischen Widawa und Prosna.
Klasztor dominikanów w Brzegu powstał w połowie XIV w. Był ostatnią fundacją Braci Kaznodziejów na terenie średniowiecznego Śląska i sąsiadował z kilkoma innymi konwentami dominikańskimi: we Wrocławiu, Świdnicy, Ząbkowicach Śląskich, Lewinie Brzeskim i Opolu. Dla rozgraniczenia wpływów tych klasztorów wytyczono należące do nich okręgi, w których mogły one prowadzić działalność duszpasterską i gospodarczą. Wiadomości o zasięgu okręgu klasztoru w Brzegu czerpiemy z XVI-wiecznych wykazów dochodów i wydatków konwentu. Wytyczone na ich podstawie granice okręgu klasztoru brzeskiego obejmują tereny na lewym brzegu Odry położone w widłach Olawy i Nysy Kłodzkiej; dominikanie z Brzegu działali też w niektórych miastach i wsiach na prawym brzegu Odry położonych między Widawą oraz Prosną.  
The Dominican monastery in Brzeg was established in the mid-fourteenth century. It was the last foundation of the Order of Preachers in medieval Silesia and was adjacent to several other Dominican convents: in Wrocław, Świdnica, Ząbkowice Śląskie, Lewin Brzeski and Opole. To establish the range of authority of these monasteries, separate districts were marked out for each to carry out their pastoral and economic activities in. Information on the range of the monastery district in Brzeg is extracted from the 16th-century records of revenues and expenses of the convent. The territory of the Brzeg monastery district, with borders delineated on the basis of records, include the areas on the left bank of the Oder, located at the confluence of the Oława and Nysa Kłodzka; Dominicans from Brzeg were also active in some towns and villages on the right bank of the Oder, located between Widawa and Prosna.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 149-174
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura intelektualna i duchowa dominikanów wileńskich w świetle inwentarza biblioteki z I połowy XVII wieku
The Intellectual and Spiritual Culture of the Dominicans of Vilnius in the Light of the Library Inventory from the First Half of the 17th Century
Autorzy:
Juda, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022860.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
książka
biblioteka
inwentarz
dominikanie
Wilno
XVII wiek
book
library
inventory
Dominicans
Vilnius
17th century
Opis:
Inwentarz biblioteki dominikanów wileńskich z 1. połowy XVII wieku rejestruje 506 pozycji wydawniczych. Są wśród nich druki opublikowane w XV, XVI i w niewielkiej liczbie w XVII stuleciu. Wydrukowane zostały przede wszystkim przez oficyny zagraniczne: włoskie, francuskie, niemieckie, niderlandzkie i szwajcarskie. Pod względem treściowym reprezentują wszystkie ówczesne obszary wiedzy ludzkiej, a ich liczebność w poszczególnych działach odzwierciedla zapotrzebowanie przez dominikanów wileńskich na określone piśmiennictwo, które pozwalało im właściwie wypełniać zadania wobec własnego zgromadzenia, klasztoru i otoczenia zewnętrznego.
The inventory of the Vilnius Dominican library from the first half of the 17th century records 506 publishing items. These include prints published in the 15th, 16th and a small number from the 17th century. They were printed mainly by foreign publishing houses: Italian, French, German, Dutch and Swiss. In terms of content, they represent all areas of human knowledge at the time, and their number in individual sections reflects the demand of the Dominicans of Vilnius for specific literature that allowed them to properly fulfil their tasks towards their own congregation, monastery and external environment.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 123-143
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sermones varii. Kazania w średniowiecznych rękopisach ze zbiorów Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów w Krakowie jako świadectwo praktyki kaznodziejskiej polskich dominikanów
Sermones varii: Sermons in medieval manuscripts from the Archives of the Polish Province of the Dominicans in Cracow as evidence of preaching practices of the Polish Dominican friars
Autorzy:
Zajchowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472194.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
dominikanie
kaznodziejstwo
rękopisy
Kraków
średniowiecze
Dominicans
preaching
manuscripts
Cracow
Middle Ages
Opis:
Kazania od dłuższego czasu przyciągają uwagę mediewistów. Widziano w nich teksty literackie, traktaty teologiczne, źródła do badań nad mentalnością i życiem codziennym etc. Niniejszy tekst jest próbą spojrzenia na rękopiśmienne teksty kazań przede wszystkim jako na świadectwo średniowiecznej praktyki kaznodziejskiej w Polskiej Prowincji Dominikanów w średniowieczu. Podstawę źródłową badań stanowi zbiór średniowiecznych rękopisów przechowywany obecnie w Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów. W oparciu o osiemnaście przechowywanych tam kodeksów zawierających kazania podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, co, kiedy i do kogo głosili polscy Bracia Kaznodzieje.
Sermons are of particular interest to medievalists for quite some time now. These texts are examined as literary pieces, theological treatises, sources for the history of the mind, of everyday life, etc. A. Zajchowska attempts to look at them primarily as evidence of medieval preaching practice of the Dominicans who belonged to the Polish Province of the order. Sources for Zajchowska’s survey were furnished by the eighteen manuscript volumes of sermons extant at the Provincial Archives of the Dominicans in Cracow. On the basis of these collections she attempts to answer the questions: what, when, and to whom did the friars preach.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2015, 9; 171-186
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o poźnośredniowiecznych i nowożytnych peregrynacjach podejmowanych przez braci kaznodziejów
Notes on Late Medieval and Modern Peregrinations Undertaken by Preaching Friars
Autorzy:
Szymborski, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37246859.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
średniowiecze
okres nowożytny
dominikanie
pielgrzymi
pielgrzymka
Rzym
Bolonia
Santiago de Compostella
Soriano
Middle Ages
modern period
Dominicans
pilgrims
pilgrimage
Rome
Bologna
Opis:
Celem artykułu jest zapoznanie czytelnika z pielgrzymkami podejmowanymi przez dominikanów z prowincji polskiej i ruskiej w późnym średniowieczu (druga połowa XV w.) oraz w okresie nowożytnym (XVI–XVIII w.). Zgodnie z konstytucjami dominikańskimi wszyscy bracia przed opuszczeniem swojej prowincji potrzebowali specjalnego pozwolenia wydanego przez ich władze. Zezwolenia takie znajdują się wśród innych materiałów, które zostały przygotowane do przyszłej edycji przez o. R.F. Madurę i są obecnie przechowywane w bibliotece krakowskiego klasztoru dominikanów oraz w Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów. Studiowanie takich zezwoleń pozwala znaleźć miejsca, które były tak ważne dla ich religijności, jak Bolonia, Rzym czy Soriano.
The aim of the article is to acquaint the reader with the pilgrimages made by Dominicans from the Polish and Ruthenian provinces in the late Middle Ages (second half of the 15th century) and in the modern period (16th–18th centuries). According to the Dominican Constitutions, before leaving their province, all friars needed special permission from their authorities. Such permissions, among other materials, were collected for future edition by Fr. R.F. Madura and today are kept in the library of the Krakow Dominican Monastery and in the archive of the Polish Dominican Province. The study of such permissions allows to find places that were so important for their religiosity, such as Bologne, Rome or Soriano.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 553-574
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Skarbiec przemożny drogich pamiątek”. Zarys dziejów Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów w Krakowie
‘A considerable treasure of valuable mementoes’. An outline of the history of the Archives of the Polish Province of Dominicans in Krakow
Autorzy:
Sanak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783871.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów
archiwum
dominikanie
Polska Prowincja Dominikanów
klasztor Dominikanów w Krakowie
Kraków
Archive of the Polish Dominican Province
archive
Dominicans
Polish Dominican Province
Dominicans monastery in Kraków
Opis:
In the Middle Ages, brothers preachers held archival material in trunks and manuscripts of the deceased monks in monastic libraries. The term ‘archivio communi provinciae’ (‘a common provincial archive’) appeared for the first time in the records of the general chapter of the Dominicans in Venice in 1592. The subsequent chapters recommended storing privileges, bulls and trial files in safe places, registering sources for the history of the province and producing inventories of movables and immovables, whose duplicates were to be held in the central provincial archive. Finally, provincial archives were legally established at the general chapter in Rome in 1756. In the 18th century, the Archive of the Polish Province was held in the library of the Krakow monastery dedicated to St Trinity; due to the beatification plans of the Sandomierz martyrs, the general of the order directed that this archive should be catalogued. In the first half of the next century, it was held in a separate room, and thanks to that, it survived the fire of the monastery in 1850.  In the following decades the archive was stored in the library again; at the turn of the 20th century, Brother Kazimierz Jucewicz looked after it, and in the second decade of the 20th century, Father Jacek Woroniecki was responsible for arranging and describing it. In 1926, a post of provincial archivist was established, and it was taken up by the following fathers respectively: Fabian Madura, Zygmunt Ogarek, Andrzej Gmurowski, Robert Świętochowski and Efrem Gliński. In 1937, the archive was transferred to a separate room. The fact that a large number of materials from the liquidated monasteries in the South-Eastern Borderlands were placed in Krakow contributed to establishing the Archive of the Polish Dominican Province in its present shape in 1947.  After that year, the office of the provincial archivist was held by the following fathers: Robert Świętochowski, Paweł Kielar, Zygmunt Bruno Mazur and Jan Andrzej Spież. Since 2009 Father Ireneusz Wysokiński has been in charge of the archive.
W średniowieczu bracia kaznodzieje przechowywali archiwalia w skrzyniach, a rękopisy po zmarłych zakonnikach w bibliotekach klasztornych. Sformułowanie „archivio communi provinciae” („wspólne archiwum prowincji”) po raz pierwszy pojawiło się w aktach kapituły generalnej dominikanów w Wenecji w 1592 r. Kolejne kapituły polecały braciom bezpieczne przechowywanie przywilejów, bulli i akt procesów, spisywanie źródeł do historii prowincji oraz tworzenie inwentarzy dóbr, których duplikaty miały trafiać do centralnego archiwum prowincji. Ostateczne prawne ustanowienie archiwów prowincji miało miejsce na kapitule generalnej w Rzymie w 1756 r. Archiwum prowincji polskiej w XVIII w. przechowywano w bibliotece konwentu krakowskiego pw. św. Trójcy; w związku z planami beatyfikacji Męczenników Sandomierskich, generał zakonu polecił jego katalogowanie. W pierwszej połowie następnego stulecia mieściło się już w odrębnym pomieszczeniu, dzięki czemu przetrwało pożar klasztoru w 1850 r. W następnych dekadach archiwum ponownie znajdowało się w bibliotece; na przełomie XIX i XX w. opiekował się nim br. Kazimierz Jucewicz, a w drugiej dekadzie XX w. prac porządkowych podjął się o. Jacek Woroniecki OP. W 1926 r. ustanowiono urząd archiwariusza prowincji, który sprawowali kolejno ojcowie: Fabian Madura, Zygmunt Ogarek, Andrzej Gmurowski, Robert Świętochowski i Efrem Gliński. W 1937 r. archiwum zostało przeniesione do odrębnego magazynu. Na powojenne zorganizowanie Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów w obecnym kształcie duży wpływ miało ulokowanie w Krakowie licznych materiałów z likwidowanych klasztorów na Kresach południowo-wschodnich. Urząd archiwisty prowincji od 1946 r. pełnili ojcowie: Robert Świętochowski, Paweł Kielar, Zygmunt Bruno Mazur i Jan Andrzej Spież. Od 2009 r. archiwum kieruje o. Ireneusz Wysokiński OP.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 111; 281-329
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misjonarska działalność polskich dominikanów w Chinach w świetle listów o. Sadoka Maćkowiaka do redakcji „Róży Duchownej” z lat 1937–1939
Polish Dominicans’ missionary activity in China in the light of letters of Father Sadok Maćkowiak to the editorial staff of „Róża Duchowna” from years 1937–1939
Autorzy:
Cieślik, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7033881.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Polish Dominican
China
missions
Father Sadok Maćkowiak
periodical “Róża Duchowna”
dominikanie
Chiny
misje
Sadok Maćkowiak OP
periodyk „Róża Duchowna”
Opis:
Misjonarska działalność polskich dominikanów w Chinach w świetle listów o. Sadoka Maćkowiaka do redakcji „Róży Duchownej” z lat 1937–1939. Dewizą programową członków Zakonu Kaznodziejskiego, czyli dominikanów, są słowa: „głosić wszystkim, wszędzie i na wszystkie sposoby”. Doskonałą okolicznością głoszenia słowa Bożego jest działalność misyjna w krajach dalekich. Taka właśnie idea przyświecała dominikanom z polskiej prowincji, którzy od 1937 roku podjęli pracę duszpasterską w Chinach. Zwłaszcza jeden z nich, o. Sadok Maćkowiak, dzielił się swoimi przeżyciami i refleksjami, przesyłając listy do redakcji „Róży Duchownej” – dominikańskiego periodyku bractw różańcowych, chętnie czytanego w międzywojennej Polsce. Niniejszy artykuł traktuje właśnie o działalności polskich dominikanów w Chinach w świetle tych listów, przechowywanych obecnie w Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów w Krakowie.
Polish Dominicans’ missionary activity in China in the light of letters of Father Sadok Maćkowiak to the editorial staff of „Róża Duchowna” from years 1937–1939. The motto of the members of the Order of Preachers, i.e. the Dominicans, are the words: “proclaim to everyone, everywhere and in all ways.” A perfect circumstance to proclaim the Word of God is a missionary activity in faraway countries and this idea guided the Dominicans from the Polish province. In 1937 they began their pastoral activity in China. One of them – Father Sadok Maćkowiak was particularly willingly to share his experiences and reflections by sending letters to the editorial office of “Róża Duchowna” – the Dominican periodical of the Rosary Brotherhoods, which was popular in interwar Poland. The activities of Polish Dominicans in China in light of these letters, that are currently kept in the Archives of the Polish Dominican Province in Krakow, are presented in the article.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2019, 11; 141-159
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polonika w księgozbiorach bibliotecznych dominikanów w Gidlach, Łęczycy, Łowiczu, Piotrkowie Trybunalskim i Sieradzu w XVI–XVIII wieku
Polonica in the Libraries of the Dominican Monasteries in Gidle, Łęczyca, Łowicz, Piotrków Trybunalski and Sieradz, from the Sixteenth to the Eighteenth century
Autorzy:
Stolarczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571045.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Biblioteki klasztorne
dominikanie
Polska Środkowa
polonika
XVI–XVIII wiek
Monastic libraries
Dominicans
Middle Poland
polonica
the period from the sixteenth to the eighteenth century
Opis:
W bibliotekach Braci Kaznodziejów w Gidlach, Łęczycy, Łowiczu, Piotrkowie Trybunalskim i Sieradzu były 54 polonika. Z gidelskiej biblioteki pochodziło 16 dzieł, z łęczyckiej 2 dzieła, łowickiej 6 dzieł, piotrkowskiej 4 dzieła, sieradzkiej 26 dzieł. Stanowiło to około 4% wszystkich ksiąg z wymienionych bibliotek dominikańskich. Można to stwierdzić na podstawie inwentarzy bibliotecznych przechowywanych w Archiwum Polskiej Prowincji Dominikańskiej w Krakowie i Archiwum Diecezjalnym we Włocławku oraz zbiorom ksiąg podominikańskich zachowanych w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie, w Bibliotece Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku i w Bibliotece Kolegium Filozoficzno-Teologicznego Ojców Dominikanów w Krakowie.
In the libraries of the Dominican monasteries in Gidle, Łęczyca, Łowicz, Piotrków Trybunalski and Sieradz there were 54 polonica: 16 works in the library in Gidle, 2 in Łęczyca, 6 in Łowicz, 4 in Piotrków and 26 in Sieradz. This amounted to about four per cent of all the volumes held by these Dominican libraries, as can be proved on the basis of the library inventories in the Archive of the Polish Province of Dominicans in Cracow, the Diocesan Archive in Włocławek as well as on the basis of the ex-Dominican book collections held by the University Library in Warsaw, the Library of the Higher Theological Seminary in Włocławek and the Library of the Dominican College of Philosophy and Theology in Cracow.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2016, 66; 85-90
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenia fizyczne Nayiaśnieyszemu PANU… okazywane roku 1793. W Grodnie przez JXX Dominikanów Konwentu tamecznego. Analiza tekstu.
An analysis of a historical report on experiments in physics conducted by the Dominicans in Grodno in 1793 for the Polish king
Autorzy:
Wyka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783404.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Grodno
dominikanie
Stanisław August Poniatowski
XVIII wiek
pokazy (doświadczenia) fizyczne
gabinety fizyczne
wyposażenie szkół
Dominicans
the eighteenth century
physical shows
physical cabinets
school equipment
Opis:
W okresie od czerwca do listopada 1793 r. w Grodnie (obecnie Białoruś), z udziałem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, obradował ostatni Sejm I Rzeczypospolitej, podczas którego zatwierdzono II rozbiór Polski. Na dni wolne od sesji sejmowych dominikanie grodzieńscy przygotowali dla monarchy cykl 18 spotkań w gabinecie fizycznym szkoły gimnazjalnej prowadzonej przez zakon. Tematyka i przebieg spotkań opisana została w 2. numerze (1794) Pisma Peryodycznego Korrespondenta w formie raportu z dzienną datacją każdego spotkania. Główna tematyka prowadzonych doświadczeń dotyczyła dwóch dziedzin fizyki eksperymentalnej: elektryczności oraz praw i własności gazów. Mocno zaakcentowane zostały również aspekty praktycznego wykorzystania prezentowanych zjawisk i przedmiotów. Raport jest źródłem wiedzy o zasobach gabinetu fizycznego gimnazjum dominikanów. Stanowi także przyczynek do badań nad mecenatem naukowym Stanisława Augusta. W konwencji raportu (uwzględniając daty dzienne), skomponowano także niniejszy artykuł. Eksperymenty przedstawiono w szerszym kontekście naukowym. W celu ukazania uwarunkowań historycznych zacytowano fragmenty diariusza sejmowego. Niniejsza analiza jest pierwszą tego typu w literaturze przedmiotu.
From June to November 1793 Grodno (now Belarus) was the place of the last session of Parliament of the Polish-Lithuanian Commonwealth, with the participation of king Stanisław August Poniatowski, and it was where the second partition of Poland was approved. In the days free of parliamentary debates, Grodno’s Dominicans prepared a series of physics experiments for the king. The course of the experiments and their subject matter is known from a press release (Pismo Peryodyczne Korrespondenta 2, January 9, 1794, pp. 35–42). It is a type of daily report informing about 18 meetings, each time indicating their subject matter. This report was sufficient to recreate the course and the type of the experiments. Three thematic groups presented by the Dominicans can be distinguished. The first is a presentation of the physics cabinet – the king was visited, among others, the Nooth’s apparatus to produce “carbonated water”, a geological collection and other items used in the later shows. The second series of demonstrations was devoted to issues related to electricity. The idea and nature of lightning was also demonstrated. The third series of presentations concerned the properties of gases. In addition to other demonstrations, the Dominicans prepared an experiment which presented the process of producing water from oxygen and hydrogen. The experiment lasted all day, during which the reagents were measured: the volume of gases that were used and the mass of the water obtained. The report brings a lot of important information, indicating the level of scientific knowledge and the experimental skills of the Dominicans. It is evidence of how modern physics was taught by the Dominicans with the use of appropriate instruments for this purpose. It is also a source of knowledge about school equipment in Poland. Additionally, the report is so far one of the few well-documented public demonstrations prepared for the king. It also confirms the view that the king Stanislaus August was a broad-minded intellectual interested in science.
Źródło:
Studia Historiae Scientiarum; 2016, 15; 111-156
2451-3202
Pojawia się w:
Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medieval architecture of the Dominican church in Opole (the so-called "na Górce") and its transformations from the end of the 13th century to the beginning of the 18th century
Średniowieczna architektura kościoła dominikańskiego w Opolu (tzw. na Górce) i jej przekształcenia od schyłku XIII w. do początku XVIII w.
Autorzy:
Lasota, Czesław
Legendziewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2203597.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Silesia
architecture
Middle Ages
church
Dominicans
Opole
Śląsk
architektura
średniowiecze
kościół
dominikanie
Opis:
The article concerns the transformations of the architecture of the Dominican church of Our Lady of Sorrows and St. Wojciech (the so-called "na Górce") in Opole. The paper presents the results of original architectural research conducted from 2008 to 2017. Previous analyses regarding the construction and transformation of the church "na Górce" are based on the findings of pre-war researchers, which relied on a general inspection of the plastered building. The discussed architectural research enabled the scope of the original monastic church, and its expansion from around 1361, to be distinguished. This also applies to the enlargement of the chancel and its adaptation, as well as to the construction of a two-nave, four-bay nave. The chancel of this church was enlarged in around 1399 by adding a polygonal eastern closure, and the church itself was probably renovated and enlarged in around 1430 by the construction of an outbuilding adjacent to the nave. The presented research results significantly change the previously published description concerning the construction and transformation of the architecture of the Dominican church in Opole.
Tematem artykułu są przekształcenia architektury kościoła dominikańskiego pw. Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha (tzw. na Górce) w Opolu. W pracy przedstawiono rezultaty autorskich badań architektonicznych prowadzonych między 2009 a 2017 r. Dotychczasowe analizy powstania i przekształceń kościoła na Górce opierają się na ustaleniach badaczy przedwojennych bazujących na ogólnym oglądzie otynkowanej budowli. Omówione badania architektoniczne umożliwiły wydzielenie zasięgu pierwotnego kościoła zakonnego oraz jego rozbudowy około 1361 r. obejmującej powiększenie prezbiterium i dostosowanie go do funkcji chóru zakonnego, a także wzniesienie dwunawowego, czteroprzęsłowego korpusu. Prezbiterium tej świątyni powiększono o wieloboczne wschodnie zamknięcie około 1399 r., a kościół odnowiono i powiększono o przybudówkę przy korpusie zapewne około 1430 r. Nowożytne przekształcenia bryły kościoła związane są ze wzniesieniem nawy południowej oraz przebudową korpusu i szczytu zachodniego po dwóch pożarach w 1682 i 1739 r. Zaprezentowane wyniki badań znacząco zmieniają dotychczas publikowany obraz powstania i przekształceń architektury kościoła dominikańskiego w Opolu.
Źródło:
Architectus; 2022, 4 (72); 37--46
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Statut Prowincji Polskiej Zakonu Braci Kaznodziejów – miejsce w prawie zakonu i zarys historyczny
Statute of the Polish Province of the Order of Preachers – place in the law of the order and historical outline
Autorzy:
Przytulski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40022808.pdf
Data publikacji:
2023-03-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
dominikanie
prawo własne
zakon
historia
statut
prowincja zakonna
dominicans
proper law
religious order
history
statute
province of the order
Opis:
Autor artykułu przedstawia umiejscowienie w prawie zakonu dominikanów Statutu Prowincji Polskiej Zakonu Braci Kaznodziejów oraz jego historię. Dokument ten jest aktem normatywnym dla Prowincji Polskiej dominikanów i stanowi jej prawo własne. Autor podejmując ten temat jako pierwszy, wskazał w opracowaniu szczegółowe materiały źródłowe. Na ich podstawie dowiódł, że statut prowincji powstał jako wynik kapituły prowincjalnej w 1969 roku. Statut ten ma swoje umocowanie w przepisach konstytucji zakonnych dominikanów i postanowień Kapituły Generalnej w River Forest w USA z 1968 roku. Statut prowincji jest dokumentem, który od ponad pół wieku reguluje szczegółowe kwestie życia polskich dominikanów, dlatego jego historia przenika historię całej prowincji. Autor opracowania na podstawie analizy zmian dokonywanych w statucie podczas kapituł prowincjalnych ostatnich ponad 50 lat wykazał trzy cezury czasowe pozwalające wskazać najistotniejsze wydarzenia wpływające na prawo własne prowincji.
The author of this article presents the location of the Statute of the Polish Province of the Order of Preachers in the law of the Dominican Order and its history. This document is a normative act for the Polish Dominican province and constitutes its own law. The author, taking up this topic as the first one, indicated in the study detailed source materials. On their basis he proved that the provincial statute came into being as a result of the provincial chapter of 1969. The statute is also grounded in the provisions of the Dominican religious constitutions and in the decisions of the general chapter in River Forest in the USA from 1968. The author of the study, on the basis of an analysis of the changes made to the Statute during the provincial chapters of the last 50 years, has shown three time caesuras that make it possible to indicate the most significant events influencing the provincial law.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 2(43); 193-210
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między legendą a kultem. Wokół osoby i dzieła o. Honoriusza Kowalczyka OP (1935-1983)
Between legend and cult. Around the person and works of Father Honoriusz Kowalczyk OP (1935-1983)
Autorzy:
Zygner, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407993.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
o. Honoriusz Kowalczyk
dominikanie
duszpasterstwo akademickie
Kościół katolicki w Polsce
P. Honoriusz Kowalczyk
Dominicans
academic chaplaincy
Catholic Church in Poland
Opis:
Artykuł omawia działalność o. Honoriusza Kowalczyka, duszpasterza akademickiego z Poznania, którego pamięć pozostaje wciąż żywa, mimo że od jego śmierci mija 40 lat. Jest on uważany przez wiele osób za ofiarę represji komunistycznych wobec Kościoła katolickiego w Polsce. Uchodzi za postać, która już za życia owiana była legendą, a po śmierci stała się przedmiotem swoistego kultu.
The article discusses the activity of Father Honoriusz Kowalczyk, the academic chaplain of Poznań, whose memory is still alive, even though 40 years have passed since his death. He is considered by many to be a victim of communist repression against the Catholic Church in Poland. That is why he is regarded as a figure who was shrouded in legend during his lifetime, and after his death he became the object of a specific cult.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 1, 30; 241-258
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przybycie św. Jacka Odrowąża do Krakowa w 1222 roku w świetle nowo odkrytego źródła
The arrival of St. Jacek Odrowąż to Cracow in 1222 in the light of a newly discovered source
Autorzy:
Gałuszka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763480.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
dominikanie
św. Jacek Odrowąż
klasztor Świętej Trójcy w Krakowie
Jan Długosz
Dominicans
St. Jacek Odrowąż
Monastery of the Holy Trinity in Cracow
Opis:
Artykuł dotyczy zagadnienia daty i okoliczności przybycia św. Jacka Odrowąża do Krakowa. Dzięki odnalezienie w zbiorach Rosyjskiej Biblioteki Narodowej w Petersburgu średniowiecznego rękopisu, można ostatecznie przeciąć spekulacje na temat czasu pojawienia się Jacka w Krakowie. Niewątpliwie został on posłany do Polski nie przez św. Dominika, ale przez drugiego generała Zakonu, bł. Jordana z Saksonii, a przybył do Krakowa w drugiej połowie 1222 r.
The paper deals with the problem of the time and circumstance of St. Jacek Odrowąż’s arrival in Cracow. Thanks to the medieval manuscript discovered in the Russian National Library in St. Petersburg, the speculations about the time of Jacek’s appearance in Cracow can finally be brought to an end. Without any doubt he was sent to Poland not by St. Dominic, but by the second general of the Order, Blessed Jordan of Saxony, and came to Cracow in the second half of 1222.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2023, 88; 55-76
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grenzstreiten der Zisterzienser von Zyrich (Szczyrzyc) mit kleinpolnischen Klöstern verschiedener Ordensobservanz (Chorherren vom Heiligen Geist, Dominikaner, Unbeschuhte Karmeliten) vom 15. bis zum Ende des 18. Jhs.
Border disputes of the Szczyrzyc Cistercians with Lesser Poland monasteries of various observances (Spiritualists, Dominicans, Discalced Carmelites) from the 15th to the end of the 18th centuries
Autorzy:
Marszalska, Jolanta M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106684.pdf
Data publikacji:
2021-12-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
klasztory
cystersi
Szczyrzyc
duchacy
dominikanie
Kraków
karmelici bosi
Nowy Wiśnicz
spory graniczne
monasteries
Cistercians
spiritualists
Dominicans
Discalced Carmelites
border disputes
Opis:
Zachowane źródła archiwalne, stare kroniki i dokumenty klasztoru cystersów w Szczyrzycu, ujawniają oprócz wielu aspektów działalności religijno-gospodarczej również kwestie sporów. Najazdy na dobra klasztorne, niszczenie mienia (podpalenia zabudowań folwarcznych czy zbiorów) były dokonywane nie tylko za sprawą niezadowolonych i roszczeniowych sąsiadów, których dobra graniczyły z dobrami cystersów szczyrzyckich, ale też za sprawą zakonów różnych obserwancji. Jak poświadczają zachowane dokumenty, każdy sposób na obronę własnych dóbr czy ich granic był dla konwentów toczących spory do przyjęcia, co wielokrotnie było naruszeniem etycznej, braterskiej postawy. Prawo własności z nadania fundatora było tutaj święte i nietykalne. Nie można już tego powiedzieć w kontekście postawy moralnej samych zakonników broniących swych dóbr w sposób bezwzględny, często przy użyciu siły (br. Baltazar od św. Agnieszki, karmelita bosy) czy posługując się kłamstwem, bądź zatajeniem faktów (opat Mikołaj Romiszowski) a także chorobliwą nadgorliwością strzegąc prawa własności swego klasztoru (prepozyt duchaków krakowskich Mateusz Regiomontanus) nie wspominając notorycznego łamania wydawanych postanowień sędziowskich niemal w każdym toczącym się procesie. Dotyczy to wszystkich omawianych konwentów. Niechęć między konwentami zakonnymi na płaszczyźnie materialnej różnych obserwancji przekładała się również na trudne relacje między ich poddanymi, którzy wyrządzali sobie wzajemnie krzywdy. Nie były to budujące przykłady wzajemnego, nieraz trudnego sąsiedztwa w ciągu minionych wieków, gdzie przebiegłość a często również fizyczna przemoc w dochodzeniu swojego prawa własności była na porządku dziennym.
The preserved archival sources, old chronicles, and documents of the Cistercian monastery in Szczyrzyc reveal, apart from many aspects of religious and economic activity, also the issues of disputes. The invasions on the monastery property, destruction of property (arson of farm buildings or collections) were not only carried out by dissatisfied and demanding neighbours, whose property bordered on the Szczyrzyc Cistercians' property, but also by orders of various observances. As evidenced by surviving documents, any way of defending their own properties or their borders was acceptable to the disputing clerics, which many a time was a violation of the ethical, fraternal attitude. The right to property granted by the founder was sacred and inviolable there. This cannot be said in the context of the moral attitude of the monks themselves, who defended their property in a ruthless manner, often using force (Br. Baltazar of St. Agnes, a Discalced Carmelite), lies or concealment of facts (Abbot Mikołaj Romiszowski), as well as a morbid overzealous guardianship of the property rights of their monastery (Mateusz Regiomontanus, a provost of the Krakow clergy), not to mention notorious violations of judicial decisions in almost every pending case. This was true of all the convents in question. Dislike between convents of different observances on the material level also translated into difficult relations between their subjects, who inflicted harm on each other. These were not edifying examples of a sometimes-difficult neighbourhood in past centuries, where cunning and often physical violence in asserting one's right to property was the order of the day.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, 28, 2; 95-112
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szaty liturgiczne z fundacji księżnej Barbary Franciszki z Zawiszów Kieżgajłło Radziwiłłowej (1690-1770) w klasztorze OO. Dominikanów w Lublinie
Liturgical Paraments Donated by Duchess Barbara Franciszka Radziwiłł, née Zawisza Kieżgajłło (1690-1770) in the Monastery of the Dominican Order in Lublin
Autorzy:
Pieczykolan, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056543.pdf
Data publikacji:
2022-05-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Barbara Franciszka z Zawiszów Kieżgajłło Radziwiłłowa
Mikołaj Faustyn Radziwiłł
dominikanie w Lublinie
paramenty liturgiczne
Duchess Barbara Franciszka Radziwiłł (née Zawisza Kieżgajłło)
Duke Mikołaj Faustyn Radziwiłł
monastery of the Dominican Order in Lublin
liturgical paraments
Opis:
Przechowywane w klasztorze OO. Dominikanów w Lublinie paramenty liturgiczne, związane z fundacją księżnej Barbary Franciszki z Zawiszów Kieżgajłło Radziwiłłowej, wojewodziny nowogrodzkiej (1690-1770), to kilka, niewymienianych dotąd w opracowaniach, wysokiej klasy szat liturgicznych. Zamieszczona na ornacie niebieskim inskrypcja, wykonana pismem o pięknym odręcznym dukcie, wskazuje na donatorkę. Darowane na chwałę Drzewa Krzyża Świętego paramenty są przyczynkiem do poszukiwań na temat mecenatu księżnej Barbary Franciszki Radziwiłł, jej zainteresowań sztuką oraz rzemiosłem artystycznym. Znakomite hafty wykonane na kosztownych jedwabnych adamaszkach, przekazanych przez księżną aparatów kościelnych, reprezentują wyrafinowany kunszt rzemiosła artystycznego pierwszej połowy XVIII wieku, zapewne polskiej, dworskiej manufaktury lub pracowni hafciarskiej. Barbara z Zawiszów, żona wojewody nowogródzkiego księcia Mikołaja Faustyna Radziwiłła, jedna z najbardziej aktywnych politycznie członkiń familii Radziwiłłów, była postacią publiczną w Wielkim Księstwie Litewskim. Świadectwem wspomnianej aktywności są między innymi portrety reprezentacyjne księżnej Barbary Franciszki de Kieżgajłło Zawiszanki, ukazujące ją jako znaczącą przedstawicielkę w dziejach rodu Radziwiłłów, damę Krzyża Gwiaździstego, humanistkę. Wykształcona kreatorka życia intelektualnego, donatorka, zaangażowana w dobro ojczyzny i rodziny, dbała z sukcesem o sprawy majątkowe dóbr ziemskich Radziwiłłów na Ukrainie, dzisiejszej Białorusi i Litwie. Odziedziczone przez Barbarę Radziwiłłową wielkie dobra Berdyczów wyróżniły linię rodu Radziwiłłów, przez historyków nazwaną mianem „berdyczowskiej”.
The liturgical paraments donated by Duchess Barbara Franciszka Radziwiłł (née Zawisza Kieżgajłło), the wife of the voivode of Nowogródek, which are stored in the Monastery of the Dominican Order in Lublin, include a few high-quality liturgical garments not previously mentioned in any records. An impressive handwritten inscription on the blue chasuble identifies the donor.   The paraments donated to the glory of the Wood of the Holy Cross have inspired an inquiry into the patronage of Duchess Barbara Franciszka Radziwiłł, including her interests in art and handicraft. The liturgical items donated by the Duchess, with exquisite embroideries made on costly silk damask fabric, represent the refined craftsmanship of the first half of the 18th century, probably of the Polish royal court manufactory or embroidery workshop. Barbara Zawisza, the wife of Duke Mikołaj Faustyn Radziwiłł, voivode of Nowogródek, was a public figure in the Grand Duchy of Lithuania and one of the most active female members of the Radziwiłł family on the political scene. That activity is evidenced, inter alia, by representative portraits of Duchess Barbara Franciszka Radziwiłł, depicting her as a significant figure in the history of the Radziwiłł family, Grand Mistress of the Order of the Starry Cross, and a humanist. A well-educated creator of intellectual life dedicated to her homeland and family, she successfully took care of the property matters of the Radziwiłł estates in Ukraine ‒ today’s Belarus and Lithuania. The great estate in Berdychiv inherited by Barbara Radziwiłł distinguished the Radziwiłł family line referred to by historians as the “Berdychiv line”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 4; 137-162
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konferencja ojca Marcina Chrostowskiego wygłoszona w obozie w Rothesay. Przyczynek do życia religijnego oficerów przebywających na wyspie Bute
The conference of Father Marcin Chrostowski held in the camp of Rothesay. A contribution to reserarch on religious life of officers of the Isle of Bute
Autorzy:
Szymborski, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1215376.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
II wojna światowa
dominikanie
kazania
konferencje religijne
Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie
Zgrupowanie Oficerów Nieprzydzielonych
World War II
Dominicans
homilies
religious conferences
Polish
Armed Forces in the West
Officers without allocation
Opis:
Przedmiotem opracowania jest edycja źródła przybliżającego życie religijne oficerów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie przebywających na wyspie Bute. Decyzją naczelnego wodza gen. Władysława Sikorskiego zlokalizowano tam Zgrupowanie Oficerów Nieprzydzielonych (Samodzielny Obóz Oficerski) Stacja Zborna Oficerów, do której kierowano zarówno oficerów starszych wiekiem nienadających się do służby liniowej, osoby skonfliktowane z przełożonymi jak również przeciwników politycznych gen. Sikorskiego. Wspomniany obóz funkcjonował od 1940 r. do 1944 r., przebywało w nim w tym okresie ponad 800 oficerów. Tematyka życia religijnego jest wzmiankowana jedynie na marginesie wspomnień pisanych w Rothesay. Szczęśliwie w spuściźnie dominikanina Marcina Chrostowskiego, który w 1940 r. pełnił obowiązki kapelana wspomnianej stacji zachował się tekst wygłoszonej przezeń konferencji religijnej. Warto wspomnieć, że ojciec Marcin przed wstąpieniem do zakonu uczestniczył jako ochotnik w kampanii 1920 r., walcząc z bolszewikami. W czasie II wojny światowej był między innymi kapelanem biskupa polowego Gawliny, z którym odbył podróż i wizytację oddziałów polskich w ZSRR. Następnie ojciec Marcin Chrostowski służył w szeregach 1. Dywizji Pancernej, jego bohaterska post awa została nagrodzona między innymi krzyżem Virtuti Militarii.
The object of this paper is the edition of a textual source which shows religious life of the Polish Armed Forces in the West which were staying on the Isle of Bute. Commander-in-chief, general Władysław Sikorski decided that officers without allocation (Independent Officers’ Camp), Officer Concentration Station, are to be placed there. Both elderly officers (incapable of liner service), people conflicted with superiors and political enemies of gen. Sikorski were directed to this station. This camp existed since 1940 till 1944. More than 800 officers were staying there at this time. Religious matters have been only marginally mentioned in recollections from Rothesay. Fortunately, in the legacy of father Marcin Chrostowski OP (who served as the station’s chaplain) a text of his religious conference has been passed down to our day. It needs to be said that father Marcin volunteered in 1920 campaign against the Soviets, i.e. before he entered the Dominican order. During WWII he was (among his other tasks) a chaplain of the field bishop Gawlina with whom he went to visit Polish soldiers in USSR. Later, father Chrostowski served in the 1st Armored Division. His heroism was rewarded (among other things) by the War Order of Virtuti Militari.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2020, 134; 233-250
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykazy członków bractwa różańcowego przy klasztorze dominikanów w Świdnicy z XVI wieku
Lists of members of the Confraternity of the Holy Rosary at the Dominican monastery in Świdnica from the 16th century
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763507.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
bractwo różańcowe
dominikanie
klasztor
Świdnica
Śląsk
antroponimia
XVI w.
confraternities of the Holy Rosary
Dominicans
monastery
Silesia
antroponymy
16th century
Opis:
Artykuł dotyczy pochodzących z ok. 1530-1535 r. wykazów członków bractwa różańcowego, działającego pod patronatem klasztoru dominikanów w Świdnicy. Analiza zawartości tych rejestrów została uzupełniona edycją źródła zawartą w Aneksie. Wykazy te przynoszą istotne dane do badań nad działalnością duszpasterską świdnickiego konwentu oraz studiów nad antroponimią ludności zamieszkującej okolice Świdnicy w późnym średniowieczu.
The paper deals with lists of members of the Confraternity of the Rosary, functioning under the patronage of the Dominican monastery in Świdnica, from about 1530-1535. The analysis of their contents is supplemented with the edition of that source in the appendix. The lists provide important data for further research on the pastoral activities of the monastery in Świdnica and on antroponymy of inhabitants from the surroundings of Świdnica in late Middle Ages.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2023, 89; 121-178
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakonotwórcza misja Kolumby Białeckiej (1838-1887) i duchowe znaczenie jej imienia
The Order-Making Mission of Kolumba Białecka (1838-1887) and the Spiritual Significance of Her Name
Autorzy:
Walewander, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340054.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duchowość
duchowość dominikańska
dominikanie
dominikanki
imię i jego znaczenie w życiu człowieka
dom rodzinny
rodzice
matka
spirituality
Dominican spirituality
Dominicans
Dominican nunnery
name and its significance
family home
parents
mother
Opis:
The Dominican order was established by St. Dominic in 1216 for the defence of faith through teaching. It played an enormous role not only directly in the life of the Universal Church herself, but also in the general spiritual and intellectual development. The basic purpose of apostleship is the glory of God and the salvation of people. It is interesting to look at the history of the Dominica charisma in Poland, especially St. Dominic's spiritual daughter, the Venerable Mother Kolumba Białecka. This paper therefore deals with the history of Dominican sisters in Poland, shows Kolumba Białecka against this backdrop, and depicts her order-making mission. Then it focuses on the significance of her religious name „Kolumba,” and on Białecka's family home. Mother Kolumba Białecka endowed the Church with a kind of religious life that is fulfilled in the service to our neighbours through our perfection. This is our home initiative that stems from Polish spirituality and Polish needs, and at the same time it refers to the purest models of Dominican spirituality. The religious congregation founded by the Venerable Mother Kolumba Białecka has been effective not only in Poland, but it has been developing in various countries on four continents.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2009, 1; 199-205
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dominikańskie procesje różańcowe i tradycja śpiewanych różańców na ziemiach polskich w świetle procesjonału PL-Kd 75L oraz innych źródeł XVIII i początku XIX wieku
Dominican Rosary Processions and the Tradition of Sung Rosaries in the Polish Lands, in the Light of the Processional PL-Kd 75L and Other Eighteenth- and Early Nineteenth-Century Sources
Autorzy:
Grabiec, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806580.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
procesjonał
procesja
bractwa różańcowe
dominikanie
modlitwa różańcowa
liturgia potrydencka
chorał
processional
procession
brotherhoods of the rosary
rosary preyer
Dominican Order
post-Tridentine liturgy
plainchant
Opis:
Procesjonał sygn. 75L z krakowskiego Archiwum Polskiej Prowincji oo. Dominikanów jest prawdopodobnie jedynym zachowanym rękopiśmiennym procesjonałem dominikańskim z czasów potrydenckich. Pomimo skromnych rozmiarów jest to księga szczególna ponieważ zawiera unikatowy zapis czytań, modlitw i śpiewów przeznaczonych na uroczystą procesję w święto Obrzezania oraz czytań na procesję w święto Różańca, a także liczne wzmianki o aktywnym udziale Arcybractwa Różańcowego, prowadzącego śpiew różańca w trakcie pochodu także w święto Bożego Ciała oraz pieśni wielkanocnych podczas procesji rezurekcyjnej. Rękopis mógł powstać w drugiej połowie XVIII w., na co wskazują m.in. jego cechy kodykologiczne oraz warianty tekstów modlitw różańcowych zbieżne z wersją zamieszczoną w drukowanym modlitewniku z 1752 r. Każdy z sześciu odnalezionych podczas kwerendy przekazów różańców różni się w jakimś stopniu od pozostałych wariantami językowymi, kolejnością oraz ilością modlitw, wskazówkami dotyczącymi sposobu jego odmawiania, a nawet treścią wybranych strof pieśni. Ta rozbudowana, śpiewana forma różańca, przypominająca godziny brewiarzowe, ukształtowała się na początku XVII w. w Rzymie, następnie upowszechniła w całych Włoszech, a później także w innych krajach. Do Polski dotarła ona najpóźniej na początku XVIII w. i została przetłumaczona w całości z języka łacińskiego na polski, także gregoriański hymn zastąpiony został jego polskim tłumaczeniem z nową melodią. W polskiej wersji dodane zostały też pieśni poprzedzające każdą z części oraz krótkie śpiewane strofy zastępujące medytacje poprzedzające poszczególne tajemnice różańcowe. O powszechnej znajomości śpiewanych różańców w dawnej Polsce świadczą nie tylko zachowane egzemplarze drukowanych modlitewników i śpiewników, wydawane w różnych ośrodkach, m.in. w Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Wilnie, ale także wzmianki o nich w Opisie obyczajów Jędrzeja Kitowicza oraz w dominikańskim Procesjonale 75L.    
The processional kept in Krakow’s Archives of the Polish Province of the Dominican Order (shelf mark 75L) is probably the only surviving handwritten Dominican processional from the post-Tridentine period. Despite its modest dimensions, it offers a unique record of readings, prayers, and songs for the solemn procession on the Feast of the Circumcision of Christ and readings for the Feast of the Rosary, complete with numerous notes on the active participation of the Rosary Confraternity, which led the singing of the rosary also during Corpus Christi processions and of Easter songs at the Resurrection procession. Several factors, including the codicological features of the manuscript and variants of rosary prayers (the same as those in a printed prayer book of 1752), indicate that the manuscript may have been compiled in the second half of the eighteenth century. The six rosary records found during the archival research all differ from one another to some extent in linguistic variants, sequence and number of prayers, instructions for their use in prayer practice, and even the contents of some song verses. This extended sung rosary form, which resembles the Liturgy of the Hours, took shape in the early seventeenth century in Rome and was then disseminated throughout Italy, later also in other countries. Having reached Poland by the early eighteenth century at the latest, it was translated from Latin to Polish in its entirety, and the Gregorian hymn was likewise replaced with a Polish translation with a new melody. The Polish version also adds songs preceding each section, as well as brief sung verses that substitute for the meditations preceding the individual mysteries of the Rosary. That sung rosaries were widely known in old Poland is confirmed not only by the surviving copies of prayer- and songbooks published in Kraków, Poznań, Warsaw, Vilnius, and other places, but also by mentions of this practice in Jędrzej Kitowicz’s ‘Description of Customs and Culture under the Reign of Augustus III’ by Jędrzej Kitowicz, and in the Dominican Processional 75L.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 3; 52-77
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The traces of the cult of St. Raymond of Penyafort in the preaching of Fabian Birkowski. A contribution to studies on the Dominicans’ hagiographic writings in Old Poland
Ślady kultu św. Rajmunda z Penyafort w przepowiadaniu Fabiana Birkowskiego. Przyczynek do badań nad dominikańskim piśmiennictwem hagiograficznym w dawnej Polsce
Autorzy:
Rowińska-Szczepaniak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31007543.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
hagiografia
kaznodziejstwo
dominikanie
Fabian Birkowski
św. Rajmund z Penyafort
hagiography
preaching
Dominicans
Saint Raymond of Penyafort
Opis:
St. Raymond of Penyafort is not contemporarily a well-known figure in Poland. Neither was he in the days of Old Poland, when he enjoyed popularity only within rather narrow circles. Without a doubt, in that period he was known in the environment of scholars connected with the Faculty of Law of Cracow Academy, where the chair dealing with his compilation of The Decretals of Gregory IX, stipulated in the foundation act issued already by Casimir III the Great, survived until the reform introduced by Hugo Kołłątaj (the second half of the 18th century). If he was regarded as an outstanding legal theorist in the circle of lawyers, he was worshipped as a saint primarily in the Order of Preachers, the third General in the history of which he had been. The evidence of the presence of his cult among the Dominicans are, among others, the two texts of Fabian Birkowski, OP, a Baroque preacher, which are discussed in this article. They are Kazanie na dzień S. Raymunda [A sermon for the Feast Day of St. Raymond] included in the collection Kazania na święta doroczne [Sermons for Annual Holidays] (Cracow 1620) and the Latin speech under the title S. Raymundus sive mare liberum Sanctis, from the collection Orationes ecclesiasticae (Cracow 1622). In both texts, while making a presentation of the figure of St. Raymond, the preacher concentrated his attention on the Saint’s crossing the sea between Majorca and Barcelona on his Dominican’s cape. The miracle attributed to the Saint made for Birkowski the starting point for further considerations which – in the case of the sermon – concerned the spiritual light, whereas in that of the Latin oration – the missionary’s activity of the Church and in particular – Dominicans’ missions. In the sermon devoted to St. Raymond, the preacherappears as a theologian, skillfully making use of various quotations from the Bible and theological literature. In turn, the oration reveals his potential of an experienced erudite, skillfully combining biblical motifs with elements drawn from the literature of Greek-Roman antiquity. The comparative analysis of the texts confirms the Maria Rowińska-Szczepaniak, The traces of the cult of St. Raymond of Penyafort… 41 particular character of the collection Orationes ecclesiasticae in the output of Father Birkowski, encouraging scholars to conduct further studies on the speeches included in it, as well as on their place in the literature written in Latin in the days of Old Poland.
Święty Rajmund z Penyafort nie jest współcześnie w Polsce postacią powszechnie znaną. Podobnie było w okresie staropolskim, kiedy to popularnością cieszył się jedynie w dość wąskich kręgach. Niewątpliwie znany był on wówczas w środowisku Wydziału Prawa Akademii Krakowskiej, gdzie katedra opracowanych przez niego Dekretałów Grzegorza IX, przewidziana w akcie fundacyjnym wydanym przez Kazimierza Wielkiego, przetrwała aż do reformy kołłątajowskiej. Jeśli w gronie prawników Rajmund ceniony był jako wybitny jurysta, to jako świętego czczono go przede wszystkim w Zakonie Kaznodziejskim, którego był trzecim w historii generałem. O obecności jego kultu wśród dominikanów świadczą m.in. omówione w artykule dwa teksty barokowego kaznodziei Fabiana Birkowskiego OP. Jest to Kazanie na dzień S. Raymunda, zamieszczone w zbiorze Kazań na święta doroczne (Kraków 1620) oraz łacińska mowa zatytułowana S. Raymundus sive mare liberum Sanctis, pochodząca ze zbioru Orationes ecclesiasticae (Kraków 1622). Prezentując sylwetkę Rajmunda, kaznodzieja w obu tekstach skoncentrował swoją uwagę na jego przepłynięciu na płaszczu dominikańskim z Majorki do Barcelony. Cud przypisywany świętemu stanowił dla Birkowskiego punkt wyjścia do dalszych rozważań, które w przypadku kazania dotyczyły duchowej światłości, w przypadku zaś łacińskiej oracji – misyjnej działalności Kościoła, a zwłaszcza misji dominikańskich. W kazaniu o św. Rajmundzie autor daje się poznać jako teolog sprawnie posługujący się różnorakimi cytatami z Biblii i literatury teologicznej, z kolei w łacińskiej oracji jawi się on jako wytrawny erudyta, umiejętnie łączący wątki biblijne z elementami zaczerpniętymi z literatury grecko-rzymskiego antyku. Analiza porównawcza tekstów potwierdza szczególny charakter zbioru Orationes ecclesiasticae w twórczości Birkowskiego, zachęcając do dalszych studiów nad zamieszczonymi w nim mowami oraz ich miejscem w literaturze łacińskiej dawnej Rzeczypospolitej.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2021, 27, 2; 7-41
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Mowy kościelne Fabiana Birkowskiego o świętym Jacku / Orationes Ecclesiasticae Fabiani Bircovii Hyacinthinae, przełożyła Beata Gaj, opracowała Maria Rowińska-Szczepaniak, Uniwersytet Opolski, Instytut Filologii Polskiej, Opole 2007, 52 [2] s., il.
The Ecclesiastical Speech of Fabian Birkowski about Saint Hyacinth / Orationes Ecclesiasticae Fabiani Bircovii Hyacinthinae
Autorzy:
Tytko, Marek Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441068.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Fabian Birkowski OP (1566-1635)
St. Hyacinth Odrowaz (1183-1257)
The Roman Catholic Church
sermon
old Polish literature
homiletics
theology
hagiography
history of Roman Catholic Church
Dominicans
św. Jacek Odrowąż (1183-1257)
Kościół Rzymsko-Katolicki
Polska
kazanie
literatura staropolska
homiletyka
teologia
hagiografia
historia Kościoła Rzymskokatolickiego
Dominikanie
Opis:
Książka Mowy kościelne Fabiana Birkowskiego o świętym Jacku (Orationes Ecclesiasticae Fabiani Bircovii Hyacinthiae) w przekładzie z łaciny na język polski dokonanym przez Beatę Gaj oraz w opracowaniu Marii Rowińskiej-Szczepaniak – wprowadza na nowo do kultury polskiej łacińskojęzyczne dzieło kaznodziei królewskiego sprzed czterystu lat. Dominikanin Fabian Birkowski (1566-1636), bakałarz i magister Akademii Krakowskiej, wykładowca literatury greckiej i rzymskiej w tejże Akademii, znany był z mów pogrzebowych z okazji zgonu sławnych osób (np. Jana Zamoyskiego, ks. Piotra Skargi, Jana Karola Chodkiewicza, Bartłomieja Nowodworskiego, króla Zygmunta III Wazy) oraz tzw. ‘mów obozowych’, kierowanych m.in. do rycerstwa w związku z jakąś ważną dla Rzeczypospolitej bitwą. F.Birkowski uczestniczył w wyprawie królewicza Władysława IV pod Chocim ‘na Turka’ oraz wcześniej w jego wyprawie ‘na Moskala’. Żył więc w czasach zajęcia Moskwy przez Polaków na pocz. XVII w., czyli wydarzenia historycznego dotąd bez precedensu. Trzeba przypomnieć, że tylko Polakom w latach 1610-1612 i Napoleonowi Bonapartemu w 1812 r. udało się zająć Moskwę. Fabian Birkowski zwycięstwo chocimskie uczcił kazaniem pt. Panu Bogu podziękowanie za uspokojenie Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego (1621), był autorem Kazania obozowego o Bogarodzicy (1623). Kazania na niedziele i święta (1628) i Orationes Ecclesiasticae (1622) stanowią zbiory jego mów kościelnych. Dzięki tłumaczeniu Beaty Gaj na jezyk polski czytelnik może się po prawie czterystu latach od powstania dzieła – zapoznać się z treścią wyboru Mów kościelnych w polskim języku literackim. W istocie jest to ważne wydarzenie kulturalne i edytorskie. Książka pt. Mowy kościelne Fabiana Birkowskiego o świętym Jacku (2007) składa się z czterech części. W części pierwszej Maria Rowińska-Szczepaniak w studium pt. Święty Jacek – Patron Królestwa Polskiego (s.VII-XXX) analizuje osobę i dzieło tego polskiego świętego także kontekście trzech mów Fabiana Birkowskiego. Studium zawiera skróconą bibliografię przedmiotu. W części drugiej zaprezentowano faksymile (fotoreprodukcje) tekstu łacińskiego z oryginalnego wydania pt. Fabiani Bircovii, Orationes ecclesiasticae z 1622 r. Są to trzy mowy Birkowskiego po łacinie: 1) Hyacinthina prima, sive de votis religiosis S. Hyacinthi (s. [196-211]), 2) Hyacinthina secunda, sive de itineribus aeternitatis (s. [211-225]), 3) Hyacinthina tertia, sive de ornamentis religiosorum (s. [225-234]). W części trzeciej pt. Fabiana Birkowskiego, Mowy kościelne zawarte też same trzy mowy w tłumaczeniu na język polski: 1) Pierwsza mowa ku czci św. Jacka, czyli o zakonnych ślubach św. Jacka (s. 4-19), 2) Druga mowa ku czci św. Jacka, czyli o drogach do wieczności (s. 19-33), 3) Trzecia mowa ku czci św. Jacka, czyli o zbroi zakonnej (s. 33-42). W części czwartej autorstwa Beaty Gaj pt. „Łaciński” święty Jacek Fabiana Birkowskiego, czyli kilka słów od tłumaczki (s. 43-52) zawarto pogłębioną analizę tłumaczonego dzieła łacińskiego, m.in. kontekstu kulturowego i chwytów retorycznych. Artykuł Beaty Gaj z odniesieniami do kultury antycznej i staropolskiej ukazuje we właściwym świetle historycznym pięknie przyswojone polszczyźnie dzieło F.Birkowskiego. Przekład jest zrozumiały, zadbano o uwspółcześnienie językowe tłumaczonego tekstu, co także jest zasługą Beaty Gaj.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 151-152
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Auctoritates ethicorum Jana z Ząbkowic († 1446): autor, charakter tekstu i wykorzystane źródła (od „translacio arabica” do Akwinaty)
Auctoritates ethicorum by John of Ząbkowice († 1446): the author, the features of the text, the quoted sources (from „translacio arabica” to Aquinas)
Autorzy:
Bukała, Marcin W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5955941.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Jan z Ząbkowic
Arystoteles
Etyka nikomachejska
Auctoritates ethicorum
Tomasz z Akwinu
Albert Wielki
Herman Niemiec
Summa Alexandrinorum
historia filozofii średniowiecznej
XV wiek
dominikanie
wrocławski klasztor dominikański
John of Ząbkowice
Aristotle
Nicomachean Ethics
Thomas Aquinas
Albert the Great
Herman of Germany
Dominicans
history of medieval philosophy
15th century
Wrocław Dominican monastery
Opis:
The article is dedicated to the abbreviation of Nicomachean ethics written by Wrocław Dominican John of Ząbkowice (in manuscripts: „Johannes de Franckenstein”). The text, titled Auctoritates ethicorum, is preserved in only one manuscript – Wrocław, Bibl. Univ. Wrocł., ms. IV Q 52, scriptum per manus Johannis de Franckenstein – together with Auctoritates politicorum, Auctoritates yconomicorum and Auctoritates rethoricorum. The authorship of the texts is not certain, but in the previous works of histo-rians it is attributed to John (that thesis is followed also by Ch. Lohr listing the Aristotelian medieval commentaries, and by T. Kaeppeli in his compendium on the medieval Dominican scriptores). Only the part of Auctoritates ethicorum has been edited so far: the fragment, concerning the geometrical model of economic exchange and nature of money from the Book V. The author of the article published it in his book Zagadnienia ekonomiczne w nauczaniu wrocławskiej szkoły dominikańskiej w późnym średniowieczu (Wrocław 2004); this fragment was later referred in details also in the book of the same author: „Oeco-nomica mediaevalia” of Wrocław Dominicans. Library and Studies of Friars, and Ethical-Economic Ideas: the Example from Silesia (Spoleto 2010). The sources of the text of Auctoritates ethicorum are the following: translatio Lincoliensis of the Aristotelian text, Sententia libri ethicorum by Thomas Aquinas, paraphrasis of Ethica by Albertus Magnus, and Summa Alexandrinorum (called translacio arabica). The fragments of the Book IV and Book V, described in the article, shed light on the method applied in the Auctoritates. Summa Alexandrinorum is quoted in the description of the virtue of liberalitas. Writing about diversity of artes and occupations the author cites Albertus Magnus, quoting after him the sentence delivered from Michael Ephesius, erroneously attributed to Eustratius by Albert. However, the Albertinian reference to the role of compensation of labores and expensa is omitted. The author of the Auctoritates refers mainly to points the common to St. Thomas and St. Albert.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2022, 11; 211-225
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-100 z 103

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies