Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Czystki etniczne"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    ILAN PAPPÉ, CZYSTKI ETNICZNE W PALESTYNIE (PRZEKŁ. ANNA SAK), INSTYTUT WYDAWNICZY KSIĄŻKA I PRASA, WARSZAWA 2017, SS. 366
    Autorzy:
    Belica, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483969.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
    Źródło:
    Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2017, 1(8) Moldova on the geopolitical map of Europe; 281-283
    2353-6306
    Pojawia się w:
    Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Philipp Ther, Ciemna strona państw narodowych. Czystki etniczne w nowoczesnej Europie, tłum. T. Gabiś, Poznań 2012; Timothy Snyder, Skrwawione ziemie. Europa między Hitlerem a Stalinem, tłum. B. Pietrzyk, Warszawa 2011
    Autorzy:
    Wawrzyniak, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603215.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Źródło:
    Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2012, 72
    0080-3634
    Pojawia się w:
    Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ciemna strona państw narodowych : czystki etniczne w nowoczesnej Europie
    Dunkle Seite der Nationalstaaten : "etnische säuberungen" im modern Europa
    Autorzy:
    Ther, Philipp (1967- ).
    Współwytwórcy:
    Gabiś, Tomasz (1955- ). Tłumaczenie
    Borodziej, Włodzimierz (1956-2021) Przedmowa
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Poznań : Wydawnictwo Poznańskie
    Tematy:
    Stosunki etniczne
    Ludobójstwo
    Nacjonalizm
    Opis:
    Bibliogr. komentowana s. 446-[471]. Indeksy.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Mniejszości niemieckie z Europy Środkowej i Wschodniej w polityce germanizacji kraju Warty (1939-1945)
    Autorzy:
    Kiec, Olgierd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/450401.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    Niemiecki Wschód
    mniejszości niemieckie w Europie niemiecka polityka okupacyjna w Polsce 1939-1945
    czystki etniczne w Europie
    German East
    German minorities in Europe German occupation policy in Poland 1939-1945
    ethnic cleansing in Europe
    Opis:
    During the Second World War, the Western part of the occupied Poland was incorporated directly into the Third Reich as Reichsgau Danzig-Westpreussen, Reichsgau Wartheland (with the main city Posen/Poznań), Regierungsbezirk Kattowitz (part of the Provinz Schlesien) and Regierungsbezirk Zichenau (Ciechanów, part of the Provinz Ostpreussen). The most radical efforts for the creation of the new German society were implemented in Reichsgau Wartheland, an administration unit founded from the parts of former Prussian (until 1918) Provinz Posen as well as former Russian-Poland with the large industrial city Lodz. The governor (Statthalter) and Nazi-party leader (Gauleiter) of Warthegau, Arthur Greiser resided in Posen and was independent from the ministers of the Third Reich – his province was not regarded as the Prussian territory. Greiser coordinated his efforts mainly with the Nazi-party centre in Munich and personally with Martin Bormann and Reinhard Heydrich. The domination of the Polish population in this “model province” (Mustergau) determined the using of means of the “ethnic cleansing”. The German occupation administration began already in 1939 with the confiscation of Polish properties (real estates, factories, workshops, stores) and expulsion of the Poles to central Poland. Between 1939 and 1945 the number of the Polish people in this region declined from 4,2 millions to 3,5 millions, whereas the number of the Germans increased from 325 thousend to almost 1 million. `e main source of the German settlers was not the “old” Reich, but Eastern and Central Europe. Over 536 thousend ethnic Germans came from the “German East”, the half of them already in 1939-1941. That first wave of the newcomers arrived from Estland, Latvia, Western Ukraine, Bessarabia and Bukovina, in other words – from states and territories, which were annexed and occupied by the Soviet Union. The second wave of the German settlers came in 1944 from Crimea, Odessa, Southern Ukraine and Eastern Volhynia. Almost all of them were Soviet citizens, who collaborated with the German and Romanian occupants and fled before the returning Soviet authorities.
    Źródło:
    Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2015, 4; 153 - 168
    2084-848X
    Pojawia się w:
    Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Interwencja humanitarna w prawie i polityce międzynarodowej
    Humanitarian intervention in interna onal law and politics
    Autorzy:
    Czaja, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476551.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    humanitarian intervention
    Westphalian order
    principles of International Law
    massive human rights violations
    doctrine of humanitarian intervention
    ethnic cleansing
    acts of genocid
    interwencja humanitarna
    porządek westfalski
    zasada suwerenności
    zasada nieinterwencji
    masowe naruszenia praw człowieka
    praktyka interwencji humanitarnej
    czystki etniczne
    akty ludobójstwa
    Opis:
    Humanitarian intervention is understood as an action undertaken by international society, against the sovereign state, that is intended to alleviate extensive human suffering as mass murders, ethnic cleanings, acts of genocide, within the borders of this state. Such intervention is breaking the rules of Westphal Order, particularly the principles of sovereignty of states and non-intervention. Though humanitarian intervention do not necessarily requires the use of military force, because it could include for example impose of sanctions, the term intervention refers practically to situations in which military power is used. As such intervention, especially without authorization of UN Security Council, is against the main principle of International Law, is becoming a major focus of debate within governments, international organizations (UN for example), academic circles, especially among lawyers, political and moral philosophers. The doctrine of humanitarian intervention was widely criticized, both in cases in which intervention was undertaken (Somalia, Iraq and Afghanistan, Kosovo, Sierra Leone) and in the cases in which was relinquished (Biafra, Rwanda). The author of the article describes different aspects of that important question.
    Interwencja humanitarna w klasycznym rozumieniu jest działaniem militarnym przedsięwziętym przez społeczność międzynarodową (organizację międzynarodową, grupę państw, państwo) przeciw państwu i na jego obszarze, w celu przeciwdziałania dokonującym się tam ekstremalnym naruszeniom praw człowieka, w tym masowym mordom, czystkom etnicznym i ludobójstwu. Nie musi mieć jednak charakteru militarnego – może przybrać formę sankcji. Interwencja humanitarna jest sprzeczna z dwoma podstawowymi zasadami prawa międzynarodowego: suwerenności i nieinterwencji, utrwalonymi w Europie wraz z pokojem westfalskim, zawartym w 1648 r. Prawo do interwencji humanitarnej (nawet bez upoważnienia Rady Bezpieczeństwa ONZ) jako moralna powinność społeczności międzynarodowej w sytuacjach brutalnych naruszeń praw człowieka lansowane jest zarówno przez doktrynę prawa międzynarodowego – lub jej część – jak i kształtowane równocześnie przez praktykę międzynarodową. Kwestia ta jest nadal przedmiotem debat politycznych, a także dyskusji wśród filozofów, prawników i organizacji pozarządowych. Podkreśla się wybiórczość podejmowania interwencji, które dokonywane są częściej na obszarach politycznych i gospodarczych interesów, np. na Bliskim Wschodzie (Irak, Afganistan, Syria), a rzadziej w regionach uznawanych z punktu widzenia takich interesów za mniej ważne (Biafra, Rwanda). Autor rozważa w artykule różne formalne i praktyczne aspekty interwencji humanitarnej.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2018, 2(23); 3-19
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Interwencja NATO w Jugosławii w 1999 roku. W dwudziestą rocznicę ataku – przyczyny i konsekwencje
    NATO’s Intervention in Yugoslavia in 1999. On the Twentieth Anniversary of the Attack – Causes and Consequences
    Autorzy:
    Gibas-Krzak, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953900.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Kosovo
    Yugoslavia
    Serbia
    NATO
    new wars ethnic conflict
    ethnic cleansing
    organized crime
    Kosowo
    Jugosławia
    NATO, nowe wojny
    konflikt narodowościowy
    czystki etniczne
    przestępczość zorganizowana
    Opis:
    The main aim is to present the historical and political conditions of NATO’s attack on Yugoslavia and to show the consequences of this operation, the main effect of which was the creation of the so-called the independent state of Kosovo, which is essentially an unstable controversial territory, constituting the basis for the development of organized crime and other asymmetrical threats. The air operation codenamed „Allied Force” began a new chapter in the history of the Alliance, which for the first time undertook military action without the mandate of the UN Security Council, thus creating a dangerous precedent for the future. The Serbs were forced to leave Kosovo under the supervision of the UN as a result of this operation. However, it is hard to talk about the defeat of the Serbs, because the army was not defeated, and the soldiers did not give up and could fight further. Their involvement could, however, lead to the total economic extermination of the country by the coalition of NATO states, which proved that it has no scruples in destroying civilian (also economic) purposes. The author emphasizes that the developed structures of organized crime and corruption of the so-called Kosovo states do not give hope for positive forecasting in the development of its statehood.
    Głównym celem jest przedstawienie uwarunkowań historycznych i politycznych ataku NATO na Jugosławię oraz ukazanie konsekwencji tej operacji, której głównym efektem było powstanie tzw. niezależnego państwa Kosowa, będącego w istocie niestabilnym terytorium spornym, stanowiącym bazę dla rozwoju przestępczości zorganizowanej i innych zagrożeń asymetrycznych. Operacja powietrzna o kryptonimie „Allied Force” rozpoczęła nowy rozdział w historii Sojuszu, który po raz pierwszy podjął działania zbrojne bez mandatu Rady Bezpieczeństwa ONZ, stwarzając tym samym niebezpieczny precedens na przyszłość. Serbowie w wyniku tej operacji zostali zmuszeni do pozostawienia Kosowa pod nadzorem ONZ. Trudno jednak mówić o porażce Serbów, bowiem armia nie została pokonana, a żołnierze nie poddali się i mogli walczyć dalej. Ich zaangażowanie mogłyby jednak doprowadzić do całkowitego wyniszczenia ekonomicznego państwa przez koalicję państw NATO, która udowodniła, że nie ma skrupułów w niszczeniu celów cywilnych (także gospodarczych). Autorka podkreśla, że rozwinięte struktury przestępczości zorganizowanej i korupcja przywódców tzw. państwa kosowskiego nie stwarzają nadziei na pozytywne prognozowanie w zakresie rozwoju jego państwowości
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2019, 1; 299-318
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany dyskursu o inżynierii społecznej pod wpływem pierwszej i drugiej wojny światowej jako czynnik stabilizaji/destablilizacj ładu międzynarodowego
    Changes in the Discourse on the Social Engineering Influenced by WW1 and WW2 as a Destabilising/Stabilising Factor of the International Order
    Autorzy:
    Madajczyk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601582.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    public health
    public hygiene
    racism
    eugenics
    national state
    ethnic cleansing
    bio-politics
    social engineering
    zdrowie publiczne
    higiena publiczna
    rasizm
    eugenika
    państwo narodowe
    czystki etniczne
    biopolityka
    inżynieria społeczna
    Opis:
    W końcu XIX wieku nabrał na sile dyskurs o inżynierii społecznej jako narzędziu kształtowania nowoczesnych społeczeństw. W dalszych rozważaniach interesować będzie nas pytanie, jak powiązanie między polityką i nauką – zawężone do relacji między geopolityką a biopolityką i czystkami etnicznymi – funkcjonowało po pierwszej i drugiej wojnie światowej, a szczególnie w jaki sposób wpływało stabilizująco albo destabilizująco na ład międzynarodowy.
    The discourse on the social engineering as an instrument of shaping modern societies gained strength at the end of the 19th century. In further deliberations the attention is paid to the question of how the connection between politics and science – restricted to the relation between geopolitics, bio-politics and ethnic cleansing – functioned after WW1 and WW2, and particularly how it affected the international order.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2016, 29; 203-215
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terror rewolucyjny i represje komunistyczne w Jugosławii w latach 1941–1946. Zarys problematyki
    Revolutionary Terror and Communist Repressions in Yugoslavia in 1941–1946. Outline of the Problem
    Autorzy:
    Zajączkowski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33758707.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Yugoslavia 1941–1946
    communist terror and repression
    Tito's partisans
    Chetniks
    Ustashe
    collaboration
    ethnic cleansing
    communist revolution
    civil war
    Jugosławia 1941–1946
    terror i represje komunistyczne
    partyzantka Josipa Broza Tity
    czetnicy
    ustasze
    kolaboracja
    czystki etniczne
    rewolucja komunistyczna
    wojna domowa
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest naukowym opracowaniem zagadnienia raczej mało znanego polskiemu czytelnikowi. Komunistyczny terror i represje w Jugosławii w czasie II wojny światowej były stosowane przez partyzantkę Josipa Broza Tity, a później żołnierzy i funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa komunistycznego państwa jugosłowiańskiego. Jego ofiarami w latach 1941–1946 były dziesiątki tysięcy politycznych i klasowych przeciwników KPJ, faktyczni lub jedynie rzekomi współpracownicy okupantów, a także przedstawiciele mniejszości narodowych. Opisywane w artykule wydarzenia tworzyły niezwykle złożony obraz rzeczywistości lat wojny i pierwszego roku rządów komunistycznych w Jugosławii, na które składały się: kolaboracja, czystki etniczne, rewolucja komunistyczna, wojna domowa i początki komunistycznego ładu. Prezentowany artykuł powstał w oparciu o dostępną literaturę przedmiotu: jugosłowiańską, w tym emigracyjną, jak również opracowania naukowe wydawane po 1991 r. w Chorwacji, Serbii oraz Bośni i Hercegowinie. Zostały one uzupełnione wybranymi pozycjami z zachodniej i polskiej literatury przedmiotu.
    This article is a scientific study of an issue that is rather little known to the Polish reader. The communist terror and repression in Yugoslavia during World War II were used by Tito's partisans and later by soldiers and functionaries of the security apparatus of the communist Yugoslav state. In the years 1941–1946 the victims of communist terror were tens of thousands of political and class opponents of the KPJ, actual or merely alleged collaborators of the occupiers, as well as representatives of national minorities. The events described in the article created an extremely complex picture of the reality of the years of war and the first year of communist rule in Yugoslavia, which included: collaboration, ethnic cleansing, communist revolution, civil war and the beginnings of the communist order. The presented article is based on the available literature on the subject: Yugoslav literature, including emigration literature, as well as scientific studies published after 1991 in Croatia, Serbia and Bosnia and Herzegovina. They have been supplemented with selected items from Western and Polish literature on the subject.
    Źródło:
    Res Historica; 2022, 53; 479-514
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Some legal aspects of Russian policy towards neighbouring countries
    Wybrane aspekty prawne rosyjskiej polityki wobec państw sąsiednich
    Отдельные правовые аспекты политики России в отношении соседних государств
    Окремі правові аспекти російської політики щодо сусідніх держав
    Autorzy:
    Goradze, George
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33510541.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Росія
    нацизм
    геноцид
    етнічні чистки
    кримінальна відповідальність
    Україна
    Грузія
    Абхазія
    Південна Осетія
    Россия
    этнические чистки
    ответственность
    Украина
    Грузия
    Абхазия
    Южная Осетия
    Rosja
    nazim
    ludobójstwo
    czystki etniczne
    odpowiedzialność
    Ukraina
    Gruzja
    Abchazja
    Osetia Południowa
    Russia
    Nazi
    ethnic cleansing
    responsibility
    Ukraine
    Georgia
    Abkhazia
    South Ossetia
    Opis:
    Russia’s policy towards neighbouring countries and nations has always been dictated by imperialist and expansionist goals. To achieve them, Russia used brutal methods, including direct military aggression, inciting ethnic conflicts, genocide and ethnic cleansing. There are many examples of this in history in the form of the genocide of the Caucasian nations in the 19th century, the Holodomor against Ukrainian people, Soviet repressions, the ethnic cleansing of Georgians in the Abkhazia and Tskhinvali region at the end of the 20th and the beginning of the 21st century, and others. Nevertheless, Russia has not been held accountable for its actions. The war against Ukraine, which started in February 2022, dispelled all illusions of the democratic world towards Russia. Today, the democratic world is united, and the primary basis of this unity is the values, which it must bear responsibility for protecting. For this purpose, all international legal levers and institutions should be used. Russia’s leadership must be brought to justice, and the country must be held financially accountable. The only way for peace between Russia and the world is the democratisation of Russia, which is only possible through international legal coercion, as happened in the case of Nazi Germany. This article is an attempt to present the specific facts of Russia’s aggressive and imperialist policy towards neighbouring countries, especially towards Georgia, the specific legal levers for combating this policy, and future perspectives.
    Політика Росії щодо сусідніх держав і народів завжди була продиктована імперіалістичними та експансіоністськими цілями. Для досягнення цих цілей Росія використовувала жорстокі методи, включаючи пряму збройну агресію, розпалювання міжнаціональних конфліктів, геноцид та етнічні чистки. Існує багато прикладів з історії, таких як геноцид кавказьких народів у 19-му столітті, Голодомор в Україні, радянські репресії та етнічні чистки грузинів в Абхазії та Цхінвальському регіоні наприкінці 20-го та на початку 21-го століть. Росія ніколи не була притягнута до відповідальності за свої дії. Війна проти України, що розпочалася в лютому 2022 року, зруйнувала будь-які ілюзії демократичного світу щодо Росії. Сьогодні демократичний світ єдиний, і головною основою цієї єдності є цінності, за захист яких він має взяти на себе відповідальність. Для цього мають бути задіяні всі міжнародні інституції та правові інструменти. Винні керівники Росії мають бути притягнуті до відповідальності, а держава – нести фінансову відповідальність. Єдиний спосіб досягти миру в Росії та світі – це демократизація Росії, яка можлива лише через міжнародно-правовий примус, як це було у випадку з нацистською Німеччиною. Ця стаття є спробою представити окремі факти агресивної та імперіалістичної політики Росії по відношенню до сусідніх країн, особливо до Грузії, та конкретні правові інструменти боротьби з цією політикою, а також перспективи на майбутнє.
    Политика России в отношении соседних государств и народов всегда диктовалась империалистическими и экспансионистскими целями. Для достижения этих целей Россия использовала жестокие методы, в том числе прибегала к прямой вооруженной агрессии, разжиганию межнациональных конфликтов, геноциду и этническим чисткам. Примеров тому из истории много: геноцид кавказских народов в XIX веке, Голодомор на Украине, советские репрессии, этнические чистки грузин в Абхазии и Цхинвальском регионе в конце XX – начале XXI века. Россия никогда не была привлечена к ответственности за свои действия. Война против Украины, начавшаяся в феврале 2022 года, разрушила все иллюзии демократического мира в отношении России. Сегодня демократический мир объединен, и главной основой этого единства являются ценности, за защиту которых он должен взять на себя ответственность. Для этого должны быть задействованы все международные институты и правовые инструменты. Виновные руководители России должны быть привлечены к ответственности, а государство – нести финансовую ответственность. Единственным путем достижения мира в России и во всем мире является демократизация России, которая возможна только путем международного правового принуждения, как это было в случае с нацистской Германией. Данная статья является попыткой представить отдельные факты агрессивной и империалистической политики России в отношении соседних стран, особенно Грузии, и конкретные правовые инструменты противодействия этой политике, а также перспективы на будущее.
    Polityka Rosji wobec sąsiednich państw i narodów zawsze była podyktowana imperialistycznymi i ekspansjonistycznymi celami. Aby osiągnąć te cele, Rosja stosowała brutalne metody, w tym uciekała się do bezpośredniej agresji zbrojnej, podżegania do konfliktów etnicznych, ludobójstwa i czystek etnicznych. Jest na to wiele przykładów z historii, takich jak ludobójstwo narodów kaukaskich w XIX w., Holodomor na Ukrainie, represje sowieckie, czystki etniczne Gruzinów w Abchazji i regionie Cchinwali pod koniec XX i na początku XXI w. Rosja nigdy nie została pociągnięta do odpowiedzialności za swoje działania. Wojna przeciwko Ukrainie, która rozpoczęła się w lutym 2022 r., rozwiała wszelkie złudzenia demokratycznego świata wobec Rosji. Dziś demokratyczny świat jest zjednoczony, a główną podstawą tej jedności są wartości, za których ochronę musi wziąć odpowiedzialność. W tym celu należy wykorzystać wszystkie międzynarodowe instytucje i instrumenty prawne. Winni przywódcy Rosji muszą zostać postawieni przed sądem, a państwo musi zostać pociągnięte do odpowiedzialności finansowej. Jedynym sposobem na osiągnięcie pokoju w Rosji i na świecie jest demokratyzacja Rosji, która jest możliwa tylko za sprawą międzynarodowego przymusu prawnego, tak jak to miało miejsce w przypadku nazistowskich Niemiec. Artykuł jest próbą przedstawienia poszczególnych faktów agresywnej i imperialistycznej polityki Rosji wobec państw sąsiednich, zwłaszcza wobec Gruzji, oraz konkretnych instrumentów prawnych służących zwalczaniu tej polityki, jak również perspektyw na przyszłość.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 49-65
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies