Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Barbaricum"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
Knives with full tang handle construction from the Luboszyce culture
Noże z pełnym trzpieniem w kulturze luboszyckiej
Autorzy:
Andrzejewska, Agata
Demkowicz, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682024.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kultura luboszycka
nóż
wpływy skandynawskie
północnoeuropejskie Barbaricum
krąg nadłabski
Luboszyce culture
knife
Scandinavian influence
Northern Barbaricum
Elbian circle
Opis:
Kultura luboszycka rozwijała się w okresie od fazy B2b do fazy C3 (poł. II w. n.e. – II poł. IV w. n.e.) na obszarze obejmującym środkowe dorzecza Odry i sięgającym aż po prawy brzeg Łaby. Charakterystyczną cechą zaliczanych do niej zabytków są niezwykle liczne zapożyczenia od sąsiadujących z nią jednostek taksonomicznych. Oprócz wpływów z terenów kultury przeworskiej, wielbarskiej czy kręgu nadłabskiego daje się zauważyć wyraźny horyzont przedmiotów nawiązujących do terenów północnoeuropejskich. Wspomniany trend jest bardzo wyraźny wśród znalezisk uzbrojenia, ale też występuje w mniej prominentnych kategoriach zabytków, takich jak chociażby noże. Niniejszy artykuł omawia dosyć szczególną grupę tych narzędzi i elementów uzbrojenia, a mianowicie noże z tzw. pełnym trzpieniem, czy też dokładniej, z trzpieniem przechodzącym przez całą długość rękojeści. Cecha ta jest niezwykle rzadko spotykana wśród noży znanych ze środkowoeuropejskiego Barbaricum, za to niemalże dominująca wśród egzemplarzy znajdowanych w Skandynawii. Szczegółowa analiza inwentarza kultury luboszyckiej wykazała nie tylko zauważalnie wysoką na jej terenie frekwencję tego typu artefaktów, ale również dostarczyła znalezisk, które mogą posłużyć jako przesłanki do bardzo wczesnego (tj. sięgającego nawet okresu wczesnorzymskiego) datowania początków omawianego zjawiska w interesującej nas jednostce taksonomicznej.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2016, 31
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cmentarzysko kultury przeworskiej z Grzebska na północnym Mazowszu
Cemetery of the Przeworsk Culture at Grzebsk, Northern Mazovia
Autorzy:
Andrzejowski, Jacek
Rakowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551161.pdf
Data publikacji:
2020-01-28
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
Barbaricum
okres wpływów rzymskich
kultura przeworska
cmentarzyska
archeologia archiwalna
Roman Period
Przeworsk Culture
cemeteries
archival archaeology
Opis:
In June 1927, two artefacts – an iron shield boss and a fragment of a small clay bowl – were donated to the National Museum in Warsaw; both were found under unknown circumstances at Grzebsk, Mława County. The shield boss can now be found in the collection of the Polish Army Museum, where it was moved as a deposit of the National Museum before 1939, while the bowl appeared – quite unexpectedly – in the pottery storage of the Iron Age Department of the State Archaeological Museum (PMA) in Warsaw, where it was ‘discovered’ in 1988. It is not quite clear how it found its way to the PMA; what is known is that this must have happened no later than in 1980. According to notes on the catalogue cards of both artefacts, drawn up still in the National Museum, they were found in a grave “covered with a flat stone, with smaller stones around it”, together with “a clay idol, which crumbled after unearthing, an iron sword, and a couple of spurs”. The grave marks an otherwise unknown cemetery of the Przeworsk Culture. We do not have any details about its location other than it was (is?) probably situated on the grounds of the former estate in the village of Grzebsk. The catalogue cards and inventory book of the National Museum list the artefacts as donated by Damian Gniazdowski, however, a different name – Wacław Gniazdowski – can be found in the delivery book of the Museum. The latter is true, as we know that Damian took possession of the Grzebsk estate no earlier than in 1889 and no later than in 1892, then sold the manor farm in 1902 or 1903, and moved with his family to Łępice, Pułtusk County, where he died in January 1922. The grave would have been discovered between 1889/1892 and 1902/1903, thus Damian’s son Wacław, born in 1894, must have recounted the description of the grave that he heard from his father. The small bowl from Grzebsk (Fig. 1) is typical of Przeworsk Culture pottery from the Early Roman Period and corresponds to type VI/1 in the classic typology by Teresa Liana; its unpreserved base could have been convex or concave, possibly – although this would have been completely unique – flat. Similar bowls are common at cemeteries in northern and eastern Mazovia, for example, Niedanowo 2, Nidzica County, Modła 2, Mława County, or Kamieńczyk 2, Wyszków County. Their chronology at the three cemeteries falls within the horizon of phase B1 and the older stage of phase B2. The characteristic star-like ornament on the body connects the bowl from Grzebsk with a group of vessels considered – with reservations – as more or less distant imitations of ribbed Roman glass bowls. Our specimen can be regarded – after Morten Hegewisch – as a “creative plagiarism”. The shield boss (Fig. 2:a.b) belongs to conical forms corresponding to interregional types Bohnsack 8, Jahn 5, and Zieling I1a, typical of the end of the Late Pre-Roman Period and the beginning of the Roman Period. Its surface, especially on the flange, is heavily corroded. Nevertheless, there are visible remains of so-called fire patina, attesting that the object was at some point on a funeral pyre. Only one rivet with a slightly convex, circular head has been preserved, however, rivet holes indicate that the boss was originally attached to a shield with twelve regularly spaced rivets (Fig. 2:c). Such a large number of rivets indicates that the boss should be counted among the older conical forms of Late Pre-Roman shield bosses of the Przeworsk Culture corresponding to type Bochnak 15 and dated to phases A3 and A3/B1, i.e. the end of the 1st century BC and very beginning of the 1st century AD. This fits with dating of other north-Mazovian graves with shield bosses type Bochnak 15, e.g. from Lemany, Pułtusk County, Legionowo, Legionowo County, and possibly also from Niedanowo 1, Nidzica County and Łysa Góra at Gródki, Działdowo County. The small iron nail stuck in the head of the preserved rivet is an interesting element (Fig. 3). Similar to the rest of the artefact, it is covered with fire patina, which indicates its original, ancient provenance. It may indicate an unusual manner of repairing the shield, probably following damage it sustained in a fight. Such a solution, consisting of hammering in another rivet, or a nail as it may be, instead of replacing the damaged rivet, may indicated the ad hoc nature of the repair or lack of access to a specialised workshop. The location of the cemetery remains unknown. It was certainly situated within Damian Gniazdowski’s estate. It is probably what a primary school teacher from Grzebsk referred to in 1926 as a “pagan cemetery” on the grounds of the manor farm, already in the possession of the Rudowski family, where “pots with ashes” were being unearthed. It may be the site registered during field walking in 1998 within the limits of a large gravel pit in the northern part of the village of Grzebsk (Fig. 4, 5). Potsherds and damaged graves in the walls of the gravel pit were discovered there – the site was identified as a Przeworsk Culture cemetery from the “Roman Period”. During verification of the site in 2018, traces of graves in the gravel pit could no longer be observed, however, fragments of characteristic sepulchral pottery of the Przeworsk Culture from the Early Roman Period were found in the gravel pit itself and its immediate vicinity. More information about this site can only be obtained through archaeological excavations. However, we will probably never know whether the cemetery that yielded the artefacts described here and the cemetery discovered in 1998 are one and the same.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2020, LXX, 70; 211-218
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mort de l’home, mort de l’objet. Étude de l’inventaire des sépultures germaniques dans le Barbaricum, du IIe siècle av.J.-C. au IVe siècle ap.J.-C.
Autorzy:
Błażejewski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762885.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Opis:
Paper contains the remarks on funeral customs of the Germanic tribes in the Barbaricum. The main idea of the study is, that the grave finds (objects used during the funeral ceremony) are personalized, in the sense of concrete property, but also in the sense of being ‘alive’ as well.
Źródło:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2016, 1; 64-77
2544-4379
Pojawia się w:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman Provincial Coins Found in Lesser Poland: an Overview
Rzymskie monety prowincjonalne znalezione w Małopolsce: przegląd
Autorzy:
Bodzek, Jarosław
Jellonek, Szymon
Zając, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584898.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Barbaricum, Bosporan Kingdom, coins, Lesser Poland, Roman provincial coinage
Barbaricum, Królestwo Bosporańskie, monety, Małopolska, prowincje, rzymskie mennictwo prowincjonalne
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest podsumowanie aktualnego stanu badań na temat napływu monet prowincjonalnych zarejestrowanych na obszarze historycznej Małopolski. Pod pojęciem „mennictwa prowincjonalnego” rozumiane są tutaj zarówno monety prowincjonalne bite w mennicach produkujących monety na użytek danej prowincji, jak i tzw. monety pseudoautonomiczne i autonomiczne bite w mennicach lokalnych. W niniejszym tekście uwzględnione zostały monety produkowane w mennicach zlokalizowanych we wschodniej części Cesarstwa Rzymskiego poczynając od Dacji i Mezji, i położonych dalej na Wschód i Południe aż po prowincje w Azji Mniejszej, Syrię i Egipt, jak również monety bite przez władców Królestwa Bosporańskiego. Ramy chronologiczne niniejszych rozważań wyznaczają końcowe dziesięciolecia Republiki / początek Cesarstwa oraz reforma Dioklecjana (294 r. n.e.). Pod uwagę zostały wzięte przede wszystkim znaleziska monet brązowych i tzw. bilonowych. Jedynie krótki akapit poświęcony został monecie srebrnej.
The aim of the present article is to summarize a current state of research on the problem of inflow of Roman provincial coins into Lesser Poland in antiquity. The term “provincial coinage” as used here refers to coins from the mints producing coinages for the purpose of provincial circulation, as well as to the so-called pseudo-autonomous and autonomous coinages struck by various local mints. We consider coins produced in mints located in the Eastern part of the Roman Empire, beginning from Dacia and Moesia, and farther east and south to the provinces of Asia Minor, Syria, and Egypt as well as these struck by the rulers of the Bosporan Kingdom. The chronological scope of this presentation is defined by the final decades of the Roman Republic/the beginning of the Roman Empire and the Diocletian’s reform (AD 294). We shall concentrate on the relevant finds of bronze coinage and the so-called billon coins. Only one brief paragraph is devoted to silver issues.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2019, 65; 51-82
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złote medaliony rzymskie w Barbaricum: symbolika prestiżu i władzy społeczeństw barbarzyńskich u schyłku starożytności
Autorzy:
Bursche, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/1623085.epub
https://bibliotekanauki.pl/books/1623085.mobi
https://bibliotekanauki.pl/books/1623085.pdf
https://bibliotekanauki.pl/books/1623085.zip
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Historyczny. Instytut Archeologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Is the So-called the Abritus Horizon Clear in the Finds of Silver Roman Coins from the Mid-Third Century from Poland?
Czy tzw. horyzont Abritus jest czytelny w znaleziskach srebrnych monet rzymskich z połowy III w. z terenu Polski?
Autorzy:
Dymowski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16230078.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Roman coins
coin finds
coin hoards
Barbaricum
Chernyakhov culture
Wielbark culture
Goths
monety rzymskie
znaleziska monet
skarby monet
kultura czerniachowska
kultura wielbarska
Goci
Opis:
In the areas occupied by the Cherniakhiv and Wielbark archaeological cultures during the Roman period, including the areas of eastern and northern Poland, there are relatively numerous finds of Roman aurei of Trajan Decius (249–251) and his direct predecessors on the imperial throne. These coins are interpreted as part of the imperial treasury looted by the barbarians (Goths) after they won the Battle of Abritus in 251. In the same areas one can distinguish a horizon of finds of silver Roman coins, denarii and antoniniani, which cannot be directly linked to the Battle of Abritus, but more broadly, with the Goth raids on the Roman provinces in the early 250s, the spectacular culmination of which was the Battle of Abritus. This horizon is not clear in finds from southern, central and western Poland, occupied in the Roman period by the Przeworsk and Luboszyce cultures, not related to the Goths.
Na terenach zajmowanych w okresie rzymskim przez kultury archeologiczne czerniachowską i wielbarską, w tym na obszarach wschodniej i północnej Polski, występują stosunkowo liczne znaleziska rzymskich aureusów Decjusza (249–251) i jego bezpośrednich poprzedników na cesarskim tronie. Monety te interpretowane są jako część skarbca cesarskiego zagrabionego przez barbarzyńców (Gotów) po wygranej przez nich bitwie pod Abritus w 251 r. Na tych samych obszarach można wyróżnić horyzont znalezisk srebrnych monet rzymskich, denarów i antoninianów, których co prawda nie da się wprost połączyć z bitwą pod Abritus, ale nieco szerzej, z rajdami gockimi na rzymskie prowincje we wczesnych latach 50. III w., których spektakularną kulminacją była właśnie bitwa pod Abritus. Horyzont ten nie jest czytelny w znaleziskach z Polski południowej, środkowej i zachodniej, zajmowanych w okresie rzymskim przez kultury przeworską i luboszycką, nie wiązane z Gotami.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2021, 65; 1-13
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some comments on the typology and chronology of the fibulae AV 107–108 from the North European Barbaricum
Autorzy:
Franczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442507.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
Tematy:
fibulae AV 107–108
North European Barbaricum
Roman period
female graves
Opis:
The main subject of this article are fibulae AV 107–108, known only from the area of North European Barbaricum. There are 35 discovered objects of this kind of specimen so far, of which 31 are Norwegian imitations. The discussed brooches are generally dated to phase B2 – especially its later part. It should be noted, however, that a few specimens may occur within phase C1a. The currently used division of the AV brooches of series 6 type 107 and 108 does not seem to take into account typological criteria other than just a form of the transition between the upper part of the bow and the head-plate covering the spring. For this reason, a new classification has been proposed of the discussed fibulae into four variants: 107A, 107B, 108A and 108B. AV series 6 brooches are mainly made of bronze, occasionally of silver. They are often very richly decorated with thin plates, filigree or granulation of precious metals and usually come as a part of grave inventories of women of high social status.
Źródło:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2013-2014, 5-6; 101-111
0137-3285
Pojawia się w:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inkrustowane miecze rzymskie z Barbaricum i obszarów przylimesowych Imperium Romanum. Wybrane zagadnienia
Inlaid Roman Swords from Barbaricum and Limes Territories Areas of Imperium Romanum. Chosen Problems
Autorzy:
Horbacz, Tadeusz J
Olędzki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941947.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Authors discuss the group of swords of Roman origin the blade of which were inlaid with bronze, copper or brass with symbols understood exclusively in the context or religious and cultural changes of Imperium Romanum. The majority of these findings come from Barbaricum (Fig. 1). The set of motifs inlaid on blade is relatively poor and is limited to three groups of symbols (Fig. 6-8). The first one includes figural representations of Roman Gods connected with fighting, victory, purification and reversal of Evil (Mars, Victoria, Minerva). In the second group there are signa militaria in literal meaning (the eagle - the sign of the legion which is accompanied by emblems of smaller organizational units of the legion), the third group consists of images being the symbols of triumph (ornamenta/insignia/triumphalia): laurel wreath and palm of victory. The palmette of Piaski (Fig. 6, 6 b) being the stylized motif of the palm of victory and in such a shape as it is met on shields of Roman legionaries was included among the third group. The stylistics of inlaid works indicates on two lines of plastic solution of the symbol: realistic and schematic convention. In case of figural representation (Mars, Victoria) we face here "static" and "dynamic" canon of the presentation of the figure. The "static" canon is clearly related to realistic convention while the "dynamic" canon to the schematic one.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 1992, 17
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman republican coins found at Zagórzyce, Kazimierza Wielka district, Świętokrzyskie Province
Monety Republiki Rzymskiej odkryte na stanowisku w Zagórzycach, pow. kazimierski, woj. świętokrzyskie
Autorzy:
Jarosław, Bodzek
Bulas, Jan
Grygiel, Michał
Pikulski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442404.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
Tematy:
Barbaricum
Przeworsk culture
settlement archaeology
Roman Republican coins
Roman imports
Opis:
The study is focused on finds from the complex of settlements at Zagórzyce, Kazimierza Wielka district (sites nos. 1–3), inhabited by the communities of Przeworsk culture in the Late Pre-Roman Iron Age and in the Roman Period. During the long lasting archaeological investigations 5 Roman Republican denarii were found. The artefacts were spread over a wide area and in various stratigraphical contexts, precluding the possibility of regarding them as a part of dispersed hoard. The coins were minted in the names of C. Servilius, L. Appuleius Saturninus, C. Allius Bala, C. Vibius Pansa, in the second half of the 2nd century BC and in the early 1st century BC. The latest issue is represented by a denarius of L. Hostilius Saserna from the year 48 BC. Bad state of preservation of discussed coins indicates their long period of usage. Only two of the denarii, found during excavations on site 1, can be linked with a precise stratigraphical context pointing to their connection with the intensive settlement of Przeworsk culture that existed at Zagórzyce in the course of the B2 phase and in the early C1 phase of the Roman Period. The other coins, loosely found on the surface, should be most probably associated with this particular settlement phase. This would mean that the coins of the Roman Republic could have been deposited in the ground between the end of the 1st century AD and the end of the 2nd century AD, i.e. fairly long after the dates of their issue. The relatively large number of precisely dated finds of Roman Republican coins ranks the settlement complex at Zagórzyce among the most significant in this respect, archaeologically explored, settlement sites in Poland.
Najliczniejszą kategorią importów rzymskich jakie dotarły na teren środkowoeuropejskiego Barbaricum są monety. Przeważająca część z nich to emisje cesarskie z okresu pryncypatu. Mniejszą choć bynajmniej nie marginalną grupę stanowią egzemplarze wybite w czasach Republiki Rzymskiej. Od dłuższego czasu dyskutowana jest chronologia napływu i czas użytkowania pieniądza republikańskiego na obszarach zamieszkałych przez północnych barbarzyńców. Zasadnicze znaczenie dla podejmowanej dyskusji mają coraz liczniejsze ostatnimi czasy znaleziska monet republikańskich z terenu Barbaricum posiadające ścisły kontekst archeologiczny, pozwalający je odnieść do lokalnych systemów periodyzacji młodszego okresu przedrzymskiego i okresu rzymskiego. Interesujący przykład takich znalezisk pochodzi z badanego archeologicznie przez Instytut Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego kompleksu osadniczego kultury przeworskiej w miejscowości Zagórzyce, pow. kazimierski. Kompleks ten, położony w sąsiedztwie znanej osady z okresu rzymskiego i wczesnej fazy okresu wędrówek ludów w Jakuszowicach, składa się z pozostałości osad odkrytych na trzech niewielkich stanowiskach, rozlokowanych na odrębnych formach terenowych, znajdujących się w środkowym biegu Zagórzanki – małego cieku wodnego będącego lewobrzeżnym dopływem Nidzicy (ryc. 1). Jedno z tych stanowisk (nr 1), rozpoznano w znaczącej części wykopaliskowo. Struktura zasiedlenia pozostałych dwóch stanowisk została ustalona podczas prac sondażowych i wielokrotnie powtarzanej prospekcji powierzchniowej (ryc. 2). Wyniki dotychczasowych badań wskazują na dużą niestabilność osadnictwa „przeworskiego” w Zagórzycach, nie tworzącego ciągłej sekwencji osadniczej, lecz składającego się z odrębnych, różnoczasowych horyzontów osadniczych, wyznaczonych krótkimi pobytami ludności kultury przeworskiej. Przyczyny tej niestabilności obserwowanej w stosunkowo krótkim odcinku czasu pozostają w dużym stopniu zagadkowe. Zaistniałe przemiany nie miały raczej charakteru zjawisk gwałtownych, którym towarzyszą zwykle warstwy zniszczeń i pożarów na osadach, czego nie odnotowano na kompleksie zagórzyckim. Do częstych przekształceń osadnictwa mogły natomiast przyczynić się ulegające dynamicznym zmianom warunki gospodarowania wynikające z działania określonych czynników klimatyczno-glebowych. Jednym z nich była najpewniej niewielka wydajność lekkich gleb rolnych wykształconych na glinach i piaskach dominujących w otoczeniu Zagórzyc, zmuszająca zamieszkujące tu społeczności pradziejowe, do częstej zmiany miejsca pobytu. W obrębie kompleksu zagórzyckiego najwyraźniej wyodrębnia się horyzont intensywnego osadnictwa istniejącego w fazie B2 i na początku fazy C1 okresu rzymskiego na sąsiadujących ze sobą stanowiskach 1 i 2. Z tym horyzontem, oddzielonym od pozostałych faz osadniczych długimi okresami, w których obszar obu stanowisk pozostawał prawdopodobnie nie zasiedlony, związane są odkryte w ich obrębie importy i naśladownictwa wyrobów pochodzenia rzymskiego, reprezentujące w przewadze formy z I i II w. AD. Znacząca liczba importów, jak i wysoka ranga niektórych z zabytków pochodzenia rzymskiego zdeponowanych w stosunkowo krótkim czasie trwania osadnictwa, wskazują na rozległość kontaktów dalekosiężnych zamieszkującej tu społeczności barbarzyńskiej, a także świadczyć mogą o jej nieprzeciętnym statusie ekonomicznym. Wśród importów znajduje się kilkanaście monet rzymskich znalezionych w dużym rozrzucie i w różnych kontekstach stratygraficznych, wykluczających możliwość traktowania numizmatów jako elementów rozproszonego skarbu (ryc. 3). Aż pięć z tych monet to denary republikańskie (kat. 1–5; ryc. 4). Są to emisje C. Serviliusa, L. Appuleiusa Saturninusa, C. Alliusa Bala, C.Vibiusa Pansy wybite w drugiej połowie II w. BC oraz na początku I w. BC. Najmłodszą emisją jest denar L. Hostiliusa Saserny z 48 roku BC (tabela 1). Stan zachowania monet z Zagórzyc jest zróżnicowany, generalnie jednak widoczne na nich ślady wytarcia wskazują na ich najpewniej długie użytkowanie. Dwa z wymienionych denarów republikańskich, odkryte podczas badań wykopaliskowych prowadzonych na stanowisku 1, można powiązać z wypełniskami przyziemi dwóch budynków, które dostarczyły też bogatych materiałów kultury przeworskiej datowanych na przełom wczesnego i młodszego okresu rzymskiego (ryc. 5–14). Pozostałe monety, znalezione luźno na powierzchni stanowisk 1 i 2, możemy łączyć jedynie pośrednio z osadnictwem z tego okresu, biorąc pod uwagę jego znaczącą intensywność oraz obecność w jego kontekście również innych importów rzymskich. Zakładając bardzo prawdopodobny związek wszystkich odkrytych w Zagórzycach denarów Republiki Rzymskiej z horyzontem intensywnego osadnictwa ludności kultury przeworskiej na stanowiskach 1–2 możemy przypuszczać, że trafiły one do ziemi najwcześniej dopiero na początku fazy B2 okresu rzymskiego, tj. pod koniec I w. AD, a więc na długo po datach ich emisji. Najpóźniejszą, możliwą datę depozycji numizmatów wyznacza zanik osadnictwa przeworskiego na wspomnianych stanowiskach, który w świetle wyjątkowo mocnych przesłanek umieścić należy na początku fazy C1 okresu rzymskiego, w okresie nie wykraczającym poza drugą połowę II w. AD (ryc. 15). Omówione szczegółowo denary mogły dostać się w ręce barbarzyńców na długo przed ich dotarciem do osady w Zagórzycach. Można nawet założyć, że napłynęły one w obrębie różnych, odległych czasowo od siebie fal, co sugeruje niejednorodna struktura chronologiczna emisji zagórzyckich. W ramach początkowej fali napływu pieniądza republikańskiego, zaczynającej się na ziemiach polskich według propozycji A. Dymowskiego jeszcze w I w. BC, do Barbaricum mogły trafić cztery wybite najwcześniej denary z Zagórzyc (kat. 1–4), a w dalszej kolejności przejęty został wyraźnie młodszy denar L. Hostiliusa Saserny (kat. 5). Oczywiście nakreślony powyżej scenariusz jest wysoce hipotetyczny i struktura chronologiczna złożona z zaledwie kilku monet może być całkowicie przypadkowa. Monety mogły trafić poza granice świata antycznego równie dobrze w jednym momencie lub w nieznacznych odstępach czasowych tuż przed zdeponowaniem ich w Zagórzycach, co potwierdzałoby jedynie przypuszczenia o powszechnym długim obrocie denarami republikańskimi cenionymi z uwagi na wysoką jakość kruszcu użytego do ich wyrobu. Niewykluczone, że monety zagórzyckie, podobnie jak kilka innych denarów republikańskich zdeponowanych na osadach kultury przeworskiej w ciągu II w. AD (tabela 2), przeniknęły do Barbaricum po reformie monetarnej przeprowadzonej przez Trajana, wycofującej z obiegu na terenie cesarstwa pieniądz wybity przed 63 r. AD. Nie sposób szczegółowo odtworzyć drogi jaką przebyły monety zanim trafiły do Zagórzyc. A. Dymowski w swojej analizie napływu monet republikańskich na ziemie polskie, wysunął hipotezę o dackim, czy też naddunajskim kierunku ich napływu, na co wskazuje jego zdaniem podobieństwo w strukturze pieniądza republikańskiego odkrytego w Polsce i Rumunii, a także obecność dackich naśladownictw denarów w materiale polskim. Dodatkowo na taki, tzn. dacki, kierunek napływu importów na ziemie położone na północ od Karpat, zdają się wskazywać „pomostowe” znaleziska monet republikańskich z obszaru zachodniej Ukrainy, penetrowanego przez ludność kultury przeworskiej. Istnienia takiej drogi napływu nie możemy wykluczyć również w przypadku monet z Zagórzyc, albowiem wśród odkrytych tu bogatych materiałów z przełomu wczesnego i młodszego okresu rzymskiego, z którymi związane są numizmaty, znajduje się pokaźna komponenta ceramiki wykonanej w tzw. stylu puchowsko-dackim, wskazująca na utrzymywanie przez miejscową ludność kultury przeworskiej głębszych więzi ze społecznościami zamieszkującymi strefę karpacką i tereny Zakarpacia. Zresztą zbliżony obraz kontaktów dalekosiężnych rysuje się w oparciu o analizę znalezisk pochodzących z szeregu innych, podobnie datowanych osad w szeroko pojętym regionie podkrakowskim.
Źródło:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2016, 8; 143-172
0137-3285
Pojawia się w:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o stanie i potrzebach badań nad uzbrojeniem na terenie Barbaricum w okresie wpływów rzymskich
Remarks on the Condition and Prospects o f Researches on Armament in the Territory of Barbaricum in Times of Roman Influence
Autorzy:
Kaczanowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941843.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Cultural transformations caused by the latenization at the beginning of early pre-Roman period brought fundamental changes in the quantity and character of archaeological sources from the territories of the European Barbaricum. Consequently, our cognitive possibilities as fаг as reconstruction of history of the territories of central and northern Europe is concerned significantly increased, in comparison to former chronological period of Iron Age. The above remarks also refer to armament. Finds from the younger pre-Roman period, grave material particularly, allowed to undertake broader studies on armament of tribes inhabiting the territories o f central and northern Europe.The finds of weapons are treated by archaeologists who deal with the late Laten and Roman issues mainly as sources enabling studies on chronology. Despite relatively high level of advancement of studies on typology and chronology of weapons from the younger pre-Roman period and the period of Roman influences it would be difficult to consider the state of researches as satisfactory. The problem of martial arts, in a broad sense of the word, of tribes inhabiting the European Barbaricum have not been subjected to detailed analyses so far. Few publications on this topic arc either of a very general character or just contributory and range of these studies does not reflect the importance of the issue. Most of the studies include numerous simplifications, not to say errors, mainly of methodological nature, particularly as far as chronology is concerned. Many of grave units less richly furnished and thus devoid of good date-makers are often mechanically assigned to wide chronological periods, whereas the inventories of fuller sets of weapons, richer and consequently better dated, are analysed within narrower phases or even sub-phases, which hardly corresponds to the life time of more than two generations. Despite the above described reservations we have a rich source base, allowing to make attempts to reconstruct armament and, at least partly, fighting techniques among the population inhabiting the European Barbaricum. The author of the paper describes a variety of military finds and conducts a thorough analysis of their location and origin. He deals with problems related to import of weapons from the territory of the Roman Empire in respective chronological periods and in various territories.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2001, 23 T.1
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miecz obosieczny z okolic Bydgoszczy. Krótki przyczynek do badań nad uzbrojeniem w okresie przedrzymskim
Autorzy:
Kaczmarek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631393.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
DOUBLE-EDGED SWORD
EARLIER PRE-ROMAN PERIOD
WARRIORS
CELTS
BARBARICUM
CONTACTS
OKSYWIE CULTURE
PRZEWORSK CULTURE
Opis:
The analysed sword, discovered in one of the lakes in the environs of Bydgoszcz, found now in the collection of MPPP in Gniezno, is to associated with the earlier pre-Roman period.   It may be classified as type II two-edged sword from the aforesaid period, after typology suggested by P. Łuczkiewicz. His chronology, following typological analysis and analogous finds in the areas of the Oksywie and the Przeworsk culture should be estimated as phase  A2 – A3. The most proximate analogy comes from the area of Cuiavia, where, in similar conditions, a sword was discovered in Inowrocław-Mątwy (recovered from the Noteć river). A singular feature of the sword is the armourer’s mark which permits to ascribe it to a Celtic workshop. The sword from Bydgoszcz was probably made in a local workshop, in imitation of the Celtic swords. The occurrence of two-edged swords on the areas inhabited by Celts has a mass character, which is probably why swords of this type in the lands  of Poland need to be associated with their temporary presence in Silesia and in Małopolska, or with the strong influence of the Latenian culture streaming from the south of Europe. A double-edged was a basic weapon, and of huge significance, which corresponded with the Celtic model of armament. Its co-occurrence with a weapon of a different kind reflected various groups of warriors, perhaps it existed not only as a weapon but also as a manifestation of a certain social status. The analysed sword supplements the group of finds of the type for earlier pre-Roman period, and may attest to a contact of societies inhabiting the basin of the Oder and the Vistula with Celts, also with regard to other areas of life.   
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2012, 5; 157-164
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Not only the Tisa River basin. The martial activities of the Przeworsk culture peoples and their allies in the Roman Period
Autorzy:
Kontny, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042474.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Przeworsk culture
warfare
Barbaricum
sacrificial sites
retinue
Opis:
The author presents the movements of the Przeworsk culture warriors basing on written and archaeological sources but utilizes also the results of anthropological research. The warriors participated in military enterprises, viz. the raids but also more important ventures aimed at different areas (i.a. to the north – Vimose on Funen, and south-east – Čatyr Dag on Crimean Peninsula). Anthropological studies suggest that what was important for them was not the permanent direction, but tantalizing goals accomplishable in a military way. Possibly the warriors participated in retinues, also multi-ethnical ones, as described by Tacitus. It seems possible that the Przeworsk culture warriors occasionally collaborated with the Balts, but also the Wielbark culture warriors. Whether they occupied a privileged position among the Barbarians is still uncertain, but the Przeworsk culture forms of weapons imported and imitated in neighbouring cultures seem to suggest that for a long time they were treated as ‘role model’ warriors. The loss of their leading military impact in the Younger Roman Period should be linked with the increasing position of the Scandinavians with their well-equipped and stratified armies, probably fighting in the battle order. Written sources and weapons appearing as elements of grave furnishing, although not so frequent due to changes in the burial rite, suggest that it did not erase Przeworsk culture zealots from the military sphere. Detailed studies of sacrificial bog/watery sites, found in the territory of Poland, Scandinavia, and maybe also Lithuania and Latvia, have allowed finding further evidences of distant warlike expeditions.
Źródło:
Acta Archaeologica Carpathica; 2019, 54; 159-190
0001-5229
2719-4841
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Carpathica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Novaesium type chape from the area of Międzyrzecz
Autorzy:
Kontny, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1774651.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Wielbark Culture
Roman Empire
weapons
Novaesium type chape
Barbaricum
Crisis of the Third Century
Opis:
A copper alloy chape was found by chance by a detectorist, Ernest Buczkowski, at Silna – several kilometers to the east of Międzyrzecz. It is a unipartite form with an openwork crescent decoration on the front side fastened to the scabbard with the use of a nail. One should attribute the item to the Roman type Novaesium, dated to the late 2nd century and the first half of the 3rd century. Outside the Roman limes, it was popular in the Elbe Circle as well as the Isle of Funen and the Jutland Peninsula during Subphases C1a and C1b. Some of the chapes of the said type (specifically the multipartite specimens) may be treated as barbarian replicas of Roman originals. However, it is not the case for the finding from Międzyrzecz. It is the second find of this type from the territory of Poland. It should be associated with the Wielbark Culture, which was situated in the Międzyrzecz region in the beginning of the Early Roman Period. It makes the finding very intriguing, as this cultural unit is characterised by the lack of weapons among the grave goods; therefore, the one in question sheds some light on the problem of armament in the Wielbark Culture.
Źródło:
Światowit; 2018, 57; 83-88
0082-044X
Pojawia się w:
Światowit
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapinki bałtyjskie z Janowca nad Wisłą
Balt Brooches from Janowiec on the Vistula River
Autorzy:
Kuś, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048971.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
wczesne średniowiecze
Barbaricum
okres wędrówek ludów
badania powierzchniowe
zapinka szczeblowa
zapinka typu Dollkeim/Kovrovo
Migration Period
early Middle Ages
rung brooch
brooch type Dollkeim/Kovrovo
Opis:
Zaprezentowane materiały zostały znalezione na stanowisku nr 3 (AZP 76-74/47) w miejscowości Janowiec (dawniej Janowiec nad Wisłą), gm. loco, pow. puławski. Stanowisko jest położone na piaszczystej terasie zamykającej od zachodu dolinę Wisły. W pobliżu stanowiska przepływa niewielki ciek wodny nazywany lokalnie „Nieciecz” oraz rzeka Plewka znajdującą swe ujście do Wisły powyżej Janowca. Obecne koryto Wisły jest oddalone o ok. 2 km od stanowiska (ryc. 1). Stanowisko zostało odkryte w roku 1981 podczas badań powierzchniowych, prowadzonych w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski. Od roku 2016 prowadzone są tu regularne badania powierzchniowe i wykopaliskowe, którymi kieruje Grzegorz Kuś. Pracami wykopaliskowymi objęto dotychczas obszar o powierzchni zaledwie 1,8 ara, a szczegółową prospekcją powierzchniową objęto obszar ok. 3 ha. Pozyskano przy tym materiały, które można datować na okres wpływów rzymskich, wczesne średniowiecze oraz liczne znaleziska nowożytne. Podczas prospekcji powierzchniowej pozyskano również dwa omawiane przedmioty, które można datować na okres wędrówek ludów. Pierwszym znaleziskiem jest wykonany ze stopu miedzi fragment fibuli z pełną pochewką, o kuszowatej konstrukcji (ryc. 2: a, b). Fibulę można zaliczyć do wydzielonego przez A. Bitner-Wróblewską typu Dollkeim/Kovrovo. Zapinki tego typu wiązane są głównie z kręgiem zachodniobałtyjskim, gdzie występują najliczniej. Znane są również z Pomorza, Bornholmu, Olandii, Gotlandii oraz obszarów fińskich. Jeden egzemplarz został również znaleziony w miejscowości Tomasze pow. ostrołęcki oraz w bliżej nieokreślonej miejscowości w dorzeczu Dniepru. W kręgu zachodniobałtyjskim zapinki typu Dollkeim/Kovrovo datowane są na młodsze odcinki fazy D i początki fazy E okresu wędrówek ludów. Drugim znaleziskiem z Janowca jest wykonany ze stopu miedzi fragment sprężyny zapinki szczeblowej o konstrukcji „pseudokuszowatej” (ryc.2: c, d). Zapinki tego typu znane są niemal wyłącznie z obszarów bałtyjskich, gdzie są datowane na rozwinięte odcinki fazy E okresu wędrówek ludów. Znalezisk z Janowca, można chyba traktować jako ślady krótkotrwałego pobytu, czy raczej postoju, w trakcie wyprawy niewielkich grup Estiów szlakiem wzdłuż Wisły. Nie można jednak wykluczyć, że wzdłuż takiego szklaku funkcjonowała sieć bardzo rozproszonego osadnictwa, a miejscowa ludność była zaangażowana w organizację dalekosiężnej wymiany. W wyjaśnieniu tej kwestii mogą jednak pomóc tylko kolejne odkrycia.
The artefacts presented were found at site no. 3 (AZP 76-75/47) in Janowiec in the commune of Janowiec, Puławy County, located on a sandy terrace closing the Vistula River valley from the north-west. At the foot of the terrace, below the site, flows a small watercourse, which the locals call “Nieciecz”; it feeds the Plewka River, which has its confluence with the Vistula above Janowiec. The current bed of the Vistula River is about 2 km from the site (Fig. 1). The site, which can be described as a multicultural settlement, was discovered in 1981 during a surface survey conducted as part of the Archaeological Record of Poland; since 2016, fieldwalking and excavations have been regularly carried out at the site. Apart from isolated sherds of Trzciniec Culture pottery, the site also yielded Przeworsk Culture material, the oldest of which can be dated to phase A3, and the most numerous can be attributed to phases B2 and B2/C1–C1a. The youngest settlement horizon of the Przeworsk Culture is marked by a brooch of Almgren type 158, which can be classified as the Jakuszowice variant (according to I. Jakubczyk 2014), and a belt buckle similar to type H12 in the classification of R. Madyda-Legutko (1987). Fragments of the two brooches of Balt provenance, discussed in the article, can be dated to the later sections of the Early Migration Period and to the Late Migration Period. The beginning of early Slavic settlement is marked by fragments of bracelets with trumpet-shaped, ornamented terminals, which, with some reservations, can be dated to the 7th–8th century, as well as by late Avar belt fittings, dated to the 8th/9th century. The youngest early medieval artefacts can be dated to the 12th–13th century. During the excavations, modern period material was also recovered. The first of the finds discussed here is a copper-alloy fragment of a fibula with solid catchplate (Fig. 2:a.b). The fibula belongs to the Dollkeim/Kovrovo type, distinguished by A. Bitner-Wróblewska. Brooches of this type are mainly associated with the West Balt circle, where they are the most numerous. They are also known from Pomerania, Bornholm, Öland, Gotland and Finnish areas. One specimen was also found in Tomasze, Ostrołeka County, and in an unspecified locality in the Dnieper River basin. In the West Balt circle, Dollkeim/Kovrovo-type brooches are dated to the later stages of phase D and the beginning of phase E of the Migration period. The second find from Janowiec is a copper-alloy fragment of a spring from a rung brooch of a “pseudo-crossbow” construction (Fig. 2:c.d). Brooches of this type are found almost exclusively in the Balt areas, where they mark the developed stages of phase E of the Migration period. The finds from Janowiec can probably be regarded as signs of movement of small groups of West Balt people along the Vistula River.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2021, LXXII, 72; 194-199
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies