- Tytuł:
-
A mineral profile of winter oilseed rape in critical stages of growth - nitrogen
Profil mineralny rzepaku ozimego w krytycznych fazach rozwoju - azot - Autorzy:
- Szczepaniak, W.
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/14495.pdf
- Data publikacji:
- 2014
- Wydawca:
- Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
- Tematy:
-
mineral profile
plant part
winter oilseed rape
oilseed rape
critical stage
growth stage
nitrogen
yield
structural component
seed - Opis:
-
Winter oilseed rape is the key oil crop in temperate climate regions of the world. Yield of
seeds depends the most on nitrogen management throughout the season. The evaluation of N
status in the oil-seed rape canopy was studied in 2008, 2009, and 2010 seasons. The one factorial
experiment to verify the formulated hypothesis, consisting of six treatments, was as follows:
absolute control (AC), NP, NPK, NPK + MgS - 1/3 rate of total planned rate applied in Spring
(NPKMgS1), NPKMgS - 1.0 rate in Autumn (NPKMgMgS2), NPK+MgS - 2/3 in Autumn + 1/3 in
Spring (NPKMgS3). Plant samples were taken at three stages: i) full rosette (BBCH 30), ii) the
onset of flowering (BBCH 61), iii) maturity (BBCH 89). The total plant sample was partitioning
in accordance with the growth stage among main plant organs such as leaves, stems, straw, and
seeds. Yield of biomass, nitrogen concentration and content were determined in each part of the
plant. The study showed an existence of two strategies of dry matter and nitrogen accumulation
by oil-seed rape throughout the season. In 2008, and partly in 2010 revealed the strategy of
yield formation relying on relatively slow, but at the same time a permanent increase in nitrogen
and biomass accumulation during the season. This strategy resulted in a high seed density
in the main branch. The size of this yield component significantly depended on nitrogen content
in leaves at the onset of flowering. In 2009 revealed the second strategy of yield formation by
oilseed rape. Its attribute was a very high rate of nitrogen accumulation during the vegetative
growth, resulting in a huge biomass of leaves at the onset of flowering. This growth pattern, as
corroborated by yield of seeds, was not as effective as the first one. The main reason of its lower
productivity was the reduced seed density, especially in pods of the secondary branch, resulting
from an excessive nitrogen content in leaves at the onset of flowering. Irrespectively on the
strategy of nitrogen management by the oilseed rape canopy, the best predictor of the final yield
was nitrogen content in seeds. It can be concluded that any growth factor leading to the nitrogen
sink decrease, such as reduced plant density and/or disturbed N management throughout
the season, can be considered as a factor negatively impacting yield of seeds.
Rzepak ozimy jest kluczową rośliną oleistą w umiarkowanych pod względem klimatu regionach świata. Plon nasion w największym stopniu zależy od gospodarki azotem w okresie wegetacji. Ocenę gospodarki azotem w łanie rzepaku przeprowadzono w latach 2008-2010. Hipotezę badawczą weryfikowano w 1-czynnikowym doświadczeniu, obejmującym 6 kombinacji: kontrola absolutna (AC), NP, NPK, NPK – 1/3 całkowitej planowej dawki MgS wiosną (NPKMgS1), NPK + 1,0 dawka MgS jesienią (NPKMgS2), NPK + MgS – 2/3 dawki jesienią i 1/3 – wiosną (NPKMgS3). Próbki roślin pobierano w 3 stadiach: i) rozety (BBCH 30), ii) początku kwitnienia (BBCH 61), iii) dojrzałości fizjologicznej (BBCH 89). Pobrane próbki roślin dzielono, zależnie od fazy rozwoju rzepaku, na główne części, jak liście, łodygi, słoma + plewy, nasiona. Plon biomasy, koncentrację i akumulację azotu oznaczano w każdej części rośliny. Wykazano funkcjonowanie dwóch strategii akumulacji biomasy i azotu przez łan rzepaku. W 2008 r., a w mniejszym stopniu w 2010 r., ujawniła się strategia formowania plonu, polegająca na względnie powolnej, lecz ciągłej akumulacji azotu i biomasy w okresie wegetacji. Ta strategia formowania plonu przez rzepak przejawiła się dużą liczbą nasion w łuszczynach pędu głównego. Ten element struktury plony wykazał istotną i dodatnią reakcję na ilość zakumulowanego azotu w liściach na początku kwitnienia rzepaku. W 2009 r. ujawnił się drugi model formowania plonu przez rzepak. Plonotwórcza istota tej strategii przejawiała się bardzo intensywną akumulacją azotu, a tym samym biomasy przez łan rzepaku w okresie przed kwitnieniem. Strategia ta, jak wynika z plonu nasion, nie była tak efektywna jak pierwsza, dominująca w 2008 roku. Główną przyczyną mniejszej efektywności tej strategii była zredukowana liczba nasion w łuszczynach, zwłaszcza pędów bocznych, wynikająca z nadmiaru azotu w liściach na początku kwitnienia. Niezależnie od strategii gospodarki azotem w łanie rzepaku, najważniejszym wskaźnikiem finalnego plonu nasion był potencjał nasion do akumulacji tego składnika. Stwierdzono, że jakikolwiek czynnik wzrostu prowadzący do spadku potencjału ujścia fizjologicznego azotu, jak zbyt mała liczba roślin lub też zakłócona gospodarka azotem w łanie w okresie wegetacji, może być traktowany jako ujemnie kształtujący plon. - Źródło:
-
Journal of Elementology; 2014, 19, 3
1644-2296 - Pojawia się w:
- Journal of Elementology
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł