Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Appeasement"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-22 z 22
    Tytuł:
    Samouspokojenie
    Self-appeasement
    Autorzy:
    Schuman, Celestyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645649.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-05
    Wydawca:
    Fundacja Terytoria Książki
    Opis:
    The text written as a result of applying the S+7 method to the name of Bruno Schulz. The method consists in replacing every noun in an already existing text by another noun listed seven entries below in a selected dictionary. Its inventor was Jean Lescure, a member of the OuLiPo (Ouvroir de Littérature Potentielle) – a group of writers who based their literary works on a number of mathematical constraints.
    Źródło:
    Schulz/Forum; 2016, 8; 153-154
    2300-5823
    Pojawia się w:
    Schulz/Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Appeasement a dozbrojenie. Pomonachijska polityka brytyjska w opinii polskiej służby dyplomatycznej (październik 1938 r. – marzec 1939 r.)
    Autorzy:
    Rodzik, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/608862.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Appeasement
    Wielka Brytania
    Polska
    Raczyński
    Beck
    Chamberlain
    Opis:
    Przełom w postrzeganiu polityki gabinetu Chamberlaina wobec Niemiec dokonał się w polskim MSZ w marcu i kwietniu 1939 r. – po nawiązaniu bliższej współpracy z Wielką Brytanią – ale jego źródeł należy poszukiwać wcześniej. Celem artykułu jest próba naszkicowania odbioru polityki brytyjskiej wobec Niemiec – od zakończenia kryzysu sudeckiego po złamanie układu monachijskiego – przez polską służbę dyplomatyczną. A breakthrough in perceiving the policy pursued by Chamberlain’s cabinet towards Germany took place in the Polish Ministry of Foreign Affairs in March and April of 1939 – after a closer cooperation with Great Britain began – but its origins should be looked for in the earlier period. The purpose of the article (based mainly on the archival search in the Warsaw’s Archives of Modern Records) is to outline the way of perceiving the British policy towards Germany – from the end of the Sudeten Crisis to the breaking of the Munich Pact – by the Polish diplomatic service of that time.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 2
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Izolacjonizm i appeasement: Waszyngton i Londyn wobec imperium sowieckiego oraz polskiego kryzysu latem 1920 r.
    Autorzy:
    Nowak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/602143.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Opis:
    Isolationism and Appeasement: Washington and London vis-à-vis the Soviet Empire and the Polish Crisis in the Summer of 1920The article analyses the attitude of the political elites of the USA and Great Britain towards the question of Russia and the Soviet Union in the summer of 1920. The analysis is based on the B. Colby Papers associated with the US Secretary of State Bainbridge Colby, as well as material concerning President Woodrow Wilson (the Congress Library in Washington), together with heretofore unexamined documents regarding Philipp Kerr, private secretary to the British Prime Minister David Lloyd George and the actual éminence gris of his cabinet (P. Kerr Papers, National Archives of Scotland, Edinburgh) and the Cabinet Papers at the National Archives in London. From January 1920 Lloyd George conducted a consistent policy of maintaining an agreement with Soviet Russia, known as “peace through trade”. Its culmination was an invitation to London issued to a political delegation headed by Lev Kamenev, member of the Political Bureau. At the same time, the United States withdrew from active policy in Europe after the Senate rejected the Versailles Treaty. Within this context the author analysed the reaction of the Wilson Administration and the Lloyd George cabinet towards Soviet aggression in Central Europe, when in August 1920 the Red Army reached Warsaw and Lenin proclaimed the Sovietisation of Poland. The British response to this challenge to the entire Versailles system assumed the form of a decision made by Lloyd George (also on 10 August 1920), urging Poland to capitulate in the face of the demands formulated by Moscow. By relinquishing Poland to the Soviet empire the British prime minister hoped to achieve reconciliation with Lenin at a diplomatic conference that was to take place in London in the autumn of 1920. The Americans responded to Soviet aggression by declaring passivity, announced by Bainbridge Colby in his famous note of 10 August. The author presented the origin of this act as well as the motives for the Lloyd George resolution conceived as an historical prefiguration of the isolationism policy (in the case of the USA) and appeasement (in the case of Great Britain).
    Źródło:
    Kwartalnik Historyczny; 2014, 121, 4
    0023-5903
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Appeasement jako ostrzeżenie. Rozważania o historiografii i polityce historycznej. (Wokół Pierwszej zdrady Zachodu Andrzeja Nowaka)
    Autorzy:
    Pomorski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/608735.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 3
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pierwsza zdrada Zachodu. Wokół książki Andrzeja Nowaka
    Autorzy:
    Kornat, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/601810.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Ład wersalski
    wojna polsko-sowiecka 1919–1920
    Wielka Brytania
    appeasement
    Andrzej Nowak
    Opis:
    Artykuł jest komentarzem do nowej książki Andrzeja Nowaka Pierwsza zdrada Zachodu. 1920 – zapomniany appeasement (Kraków 2015). Monografia ta daje nową analizę międzynarodowych aspektów wojny polsko-sowieckiej (1919–1920). Znaczenie tej wojny było i jest bardzo często spychane na margines historii Europy, podczas gdy były to zmagania decydujące dla przyszłości kontynentu europejskiego, a przede wszystkim ładu wersalskiego. Nie sposób sobie nie wyobrazić jego załamania i sowietyzacji przynajmniej wschodniej i środkowej części Europy, gdyby wojna ta zakończyła się klęską armii polskiej. Książka Nowaka nie jest jednak analityczną monografią wojny polsko-sowieckiej, lecz studium nad ustosunkowaniem zwycięskich mocarstw Zachodu wobec tego konfliktu. Wśród tych mocarstw decydujące znaczenie odrywała Wielka Brytania. Autor doszedł do przekonania, iż w polityce tej wolno widzieć prefigurację późniejszego appeasementu z lat trzydziestych XX w. Rząd Zjednoczonego Królestwa czynił w 1920 r. wszystko, aby doprowadzić do ugody polsko-sowieckiej, która w istocie rzeczy byłaby równoznaczna z hegemonią sowiecką nad odbudowaną Polską. Zwycięstwo armii polskiej w bitwie nad Wisłą udaremniło ten plan. Monografia ma w tytule sformułowanie „zdrada”, ale książka – jak napisał we wstępie do niej jej Autor – nie jest „traktatem moralnym”. Nie jest usiłowaniem sądu nad twórcami polityki mocarstw cudzoziemskich, które nie mają obowiązku służyć interesom Polski. Jest wyłącznie analizą pewnego zjawiska z polityki międzynarodowej. A zjawisko to nie jest zamkniętą kartą historii. Może się ono powtórzyć w naszych czasach. Książkę może spotkać zarzut, że jest polonocentryczna. Tak wszakże nie jest, bowiem Autor ma świadomość uwarunkowań polityki brytyjskiej i zawsze stosuje zasadę audiatur et altera pars. Książka Nowaka udokumentowana została nieznanymi (lub słabo zbadanymi) archiwaliami brytyjskimi. Autor wprowadza pojęcie brytyjskiego appeasementu wobec sowieckiej Rosji w roku 1920. Daje wnikliwą rekonstrukcję podejścia elit Zachodu do odrodzonej Polski, analizuje dzieje dwudziestowiecznej wyobraźni politycznej. Ukazuje także znaczenie polskiego zwycięstwa nad Wisłą w nowym świetle. Za jego sprawą ład wersalski został ocalony i uzupełniony pokojem ryskim (1921), czego często nie dostrzega historiografia narodów Zachodu. The First Treachery of the West. On the book by Andrzej NowakThe paper is a review of the new book by Andrzej Nowak Pierwsza zdrada Zachodu. 1920 – zapomniany appeasement (2015). The monograph provides a new analysis of the international aspects of the Polish-Soviet War (1919–1920). The conflict has often been marginalised in the history of Europe, while being decisive for the future shape of the European continent, and first and foremost for the Versailles governance. A collapse of the Versailles governance and sovietisation of at least Eastern and Central Europe are difficult to imagine but would have become a reality if the Polish-Soviet War had ended with a defeat for the Polish army. Nowak proposes a study of attitude of the winning Western superpowers to that conflict rather than an analytical monograph. Among the superpowers, Great Britain had the decisive voice. The author perceives the British policy as a prefiguration of appeasement applied in the 1930s. In 1920, the government of the United Kingdom used every effort to facilitate a Polish-Soviet settlement, what in fact would have turned into Soviet hegemony over reborn Poland. The victory of the Polish army in the Battle of Warsaw thwarted the plan. In spite of the word “treachery” in the title and as mentioned by the author in the introduction, the monograph is not a “treatise on morality”. No attempt is made to judge the architects of foreign policies pursued by the world’s superpowers, which have no obligation to serve the interest of Poland. The author merely undertakes an analysis of a phenomenon in international relations, which does not only belong to history, but continues to resonate throughout the world today. The book may be unfairly considered too Polocentric, yet the author shows awareness of the reality in which the British foreign policy was shaped, and always applies the audiatur et altera pars principle. The work is based on unknown or little examined British archive records. The author introduces the concept of appeasement towards the Soviet Russia in 1920. The book provides a thorough analysis of the attitude of Western elites to reborn Poland, and in this sense constitutes a review of the 20th century political imagination. It casts a new light on Poland’s victory in the Battle of Warsaw. Owing to this victory, the Versailles governance was saved and strengthened by the Treaty of Riga (1921) – a fact which remains unnoticed in the historiography of Western nations.
    Źródło:
    Kwartalnik Historyczny; 2017, 124, 1
    0023-5903
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The First Treachery of the West. On the Book by Andrzej Nowak
    Autorzy:
    Kornat, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953772.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Versailles deal
    Polish-Soviet War 1919–20
    Great Britain
    appeasement
    Opis:
    The Polish-Soviet War (1919–20) is one of the key events in the process of implementation of the Versailles order in Eastern Europe. Having saved the Versailles deal, the war gave the nations of Central and Eastern Europe an extremely valuable opportunity, for twenty years, to decide about themselves and build their own nation states on the remnants of three empires, which disintegrated in the aftermath of the geopolitical revolution brought by the Great War (1914–18). From the very beginning, the West did not understand the geopolitical significance of the Polish-Soviet War, seen as a local conflict of two countries, triggered by ‘Polish imperialism’.
    Źródło:
    Kwartalnik Historyczny; 2017, 124
    0023-5903
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brytyjska polityka ustępstw, a wybuch Drugiej Wojny Światowej
    British policy of appeasement and outbreak of World War II
    Autorzy:
    Kania, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/519455.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    Wlk. Brytania
    polityka zagraniczna
    Stosunki Międzynarodowe
    Opis:
    The aim of the article is to present British foreign policy called 'policy of appeasement’ in the period between May 1937 and September 1939. The article describes among other things English-German, English-Italian, English-Polish relations with regard to situation in Europę, mainly her Central-Eastern part. British foreign policy in Neville Chamberlain’s term of office was typified by larger and larger concessions to Germany i.a. Austria, Czecho-Slovakia, Memel (Klaipeda). Chamberlain, upsetby developmentof situation in Europę, decided to grant Poland unilateral guarantees (31 March 1939), which were altered by Józef Beck into bilateral obligation early in April. This change in British foreign policy, concessions replaced with guarantees, did notfinished the policy of appeasement. British politicians still considered peaceful solutions atthe cost of other countries - in September 1939 Poland fell victim to appeasement policy. The Anglo-Polish agreement regarding a provision of mutual aid concluded on 25th August 1939, which in its assumption was supposed to help avoiding the war, only postponed it for a few days. Although the English joined World War II (3 September), at the beginning they reduced their participation only to propaganda activities, like dropping leaflets on German territory. Conduct of British foreign policy was a great disappointment for Polish governement and society. Great Britain put away direct confrontation with the III Reich and gained time for preparation. According to British opinion the abovementioned actions were one of the factors which contributed to win World War II.
    Źródło:
    Historia i Polityka; 2010, 4(11); 157-171
    1899-5160
    2391-7652
    Pojawia się w:
    Historia i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ukraine 2014 – the End of the Second European Belle Époque
    Autorzy:
    Żurawski vel Grajewski, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648392.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Ukraine
    Russia
    Polska
    Polish-Lithuanian Commonwealth
    Yanukovych
    Maidan revolution
    European Union
    NATO
    appeasement
    war
    Opis:
    This article is devoted to the roots of the developments that have taken place in Ukraine since Autumn 2013 and up to the Russian invasion. It stresses the historical differences between Ukraine and Russia, presents the international milieu of Ukrainian independence in the years 1991–2013, and ends with a description of the nature of the Maidan revolution and the pan-European challenge created by the Russian aggression against Ukraine. The main thesis is that the struggle for Ukraine ends the post-Cold War epoch marked with an illusion of eternal peace in Europe and with the groundless hope for Russian imperialism to expire.
    Źródło:
    International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal; 2016, 18, 2
    1641-4233
    2300-8695
    Pojawia się w:
    International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brytyjsko-niemiecki układ morski z 18 czerwca 1935 roku
    Anglo-German naval agreement of 18 June 1935
    Autorzy:
    Szudarek, Krystian Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600701.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Great Britain
    Germany
    Anglo-German relations
    disarmament
    rearmament
    appeasement
    Wielka Brytania
    Niemcy
    stosunki brytyjsko-niemieckie
    rozbrojenie
    remilitaryzacja
    Opis:
    Brytyjsko-niemiecki układ morski został zawarty 18 czerwca 1935 roku w Londynie w formie wymiany not pomiędzy brytyjskim sekretarzem stanu do spraw zagranicznych sir Samuelem Hoarem i przedstawicielem III Rzeszy Joachimem von Ribbentropem. W porozumieniu tym rząd brytyjski zaakceptował prawo Niemiec do rozbudowy floty wojennej do poziomu 35% połączonych sił morskich członków Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Z punktu widzenia militarnego oznaczało to możliwość czterokrotnego wzrostu tonażu globalnego Kriegsmarine (z poziomu 108 000 ton, przyznanego Niemcom w traktacie wersalskim, do poziomu 420 500 ton). Z punktu widzenia formalnoprawnego układ oznaczał rewizję traktatu wersalskiego i legalizację przez Wielką Brytanię wypowiedzenia części V traktatu wersalskiego przez Adolfa Hitlera w marcu 1935 roku. W wymiarze politycznym układ uwidocznił tendencję polityki brytyjskiej do poszukiwania porozumienia z Berlinem poprzez rewizję systemu wersalskiego w ramach tzw. polityki appeasementu. Oznaczał również zerwanie wspólnego brytyjsko-francusko-włoskiego frontu wobec Niemiec i odejście od polityki zakładającej zgodę mocarstw zachodnich na rewizję militarnych klauzul traktatu wersalskiego w zamian za pewne ustępstwa ze strony Hitlera (powrót Niemiec do Ligi Narodów i na Konferencję Rozbrojeniową oraz przystąpienie Niemiec do regionalnych paktów bezpieczeństwa – paktu lotniczego, paktu wschodniego i paktu dunajskiego). W artykule przedstawiono genezę tego układu z brytyjskiej perspektywy i przeanalizowano przyczyny, które skłoniły brytyjski rząd do akceptacji żądań Hitlera i zawarcia porozumienia na warunkach niemieckich. Brytyjski rząd zawarł porozumienie, mając na uwadze czynniki polityczne, strategiczne, militarne i ekonomiczne. Wielka Brytania nie była skłonna reagować na remilitaryzację Niemiec za pomocą sankcji. W Londynie uważano, że zawarcie porozumienia na warunkach niemieckich jest jedyną alternatywą dla nieograniczonego rozwoju niemieckiej floty. Brytyjscy ministrowie byli zdania, że nie można było odrzucić niemieckiej „oferty” przez wzgląd na własną opinię publiczną w przededniu wyborów do Izby Gmin. Porozumienie na warunkach niemieckich akceptowała brytyjska Admiralicja, która analizowała układ w szerszej perspektywie, w kontekście japońskiego zagrożenia na Dalekim Wschodzie. W Foreign Office zakładano natomiast, że bilateralne porozumienie z Berlinem będzie punktem wyjścia do ogólnego porozumienia z Niemcami, obejmującego inne elementy, w tym ważny dla brytyjskiego bezpieczeństwa pakt lotniczy.
    The Anglo-German Naval Agreement was signed on 18 June 1935 in London through the exchange of notes between the British Foreign Secretary, Sir Samuel Hoare and the representative of the Third Reich, Joachim von Ribbentrop. In this agreement the British government accepted Germany’s right to grow their Navy up to the level equalling 35% of the aggregate naval strength of the members the British Commonwealth of Nations. From a military perspective it meant that Germany could increase their Kriegsmarine’s global tonnage fourfold (from 108,000 tonnes limit set in the Treaty of Versailles to 420,500 tonnes). From an official and legal point of view it meant a revision of the Treaty of Versailles and legalisation of Adolf Hitler’s renunciation of the Part V of the Treaty of Versailles in March 1935 by Great Britain. The political dimension highlighted a trend in British policy to seek an agreement with Berlin through a revision of the Versailles order within the so-called policy of Appeasement. It also meant a break in the joint British, French and Italian front towards Germany and a move away from a policy of agreement between western powers on revising military caveats of the Treaty of Versailles in exchange for some concessions by Adolf Hitler (Germany’s return to the League of Nations and to the Disarmament Conference and Germany’s accession to the regional security pacts: the Air Pact, the Eastern Pact and the Danubian Pact. This article presents the background to this agreement from the British point of view and the analysis of the logic that made British government accept Hitler’s demands and conclude the agreement on German terms. British government signed the agreement taking into consideration political, strategic, military and economic factors. Great Britain was not keen to react to the remilitarisation of Germany with sanctions. London believed that concluding the agreement on German terms is the only alternative to the unlimited growth of the Germany Navy. British ministers considered the rejection of the German “offer” off the table due to the view of their public opinion in the run-up to the General Election. Signing the agreement on German terms was accepted by the British Admiralty where the deal was analysed in a broader perspective through the lenses of the Japanese threat to the Far East. Foreign Office, on the other hand, assumed that a bilateral agreement with Berlin would be a good opening towards a general settlement with Germany that would embrace other elements including the Air Pact so significant for the security of Britain.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2017, 30; 151-189
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza realizacji polityki zagranicznej państwa na przykładzie Wielkiej Brytanii czasu II wojny światowej : fakty i mity
    Autorzy:
    Kochanowski, Piotr.
    Współwytwórcy:
    Wydawnictwo Adam Marszałek. Wydawca
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Toruń : Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Churchill, Winston (1874-1965)
    II wojna światowa (1939-1945)
    Appeasement
    Polityka międzynarodowa
    Polityka zagraniczna
    Opracowanie
    Opis:
    Bibliografia, netografia na stronach 493-500.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Przed gwarancjami. Próby oddziaływania politycznego Wielkiej Brytanii na Polskę. Od kryzysu sudeckiego do marca 1939 r.
    Before Guarantees. Britain’s Attempts at Political Influence on Poland. From the Sudeten Crisis to March 1939
    Autorzy:
    Rodzik, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233694.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    appeasement
    polityka równowagi
    kryzys sudecki
    gwarancje brytyjskie dla Polski
    policy of balance
    Sudeten crisis
    British guarantees for Poland
    Opis:
    Celem tekstu jest analiza stosunków polsko-brytyjskich od kryzysu sudeckiego po 31 III 1939 r., z naciskiem na zainteresowanie gospodarcze Londynu Polską o charakterze politycznym w kontekście starań tego rodzaju względem Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej ze świadomością, że było ono wtórne względem realizowanego wówczas appeasementu. Tekst koncentruje się wokół pytania, na ile pośrednich źródeł gwarancji brytyjskich dla Polski można próbować upatrywać w tym okresie.
    The text analyses the Polish-British relations between the Sudeten crisis and 31 March 1939, with an emphasis on London’s economic interest in Poland in the context of British efforts to establish such ties in Central and South-Eastern Europe. The text focuses on the question of how many indirect sources of British guarantees for Poland could be sought during this period. The author reminds the reader that they were secondary to the appeasement then being implemented.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 2; 63-83
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ukrzyżowanie Syna Bożego uśmierzające gniew Boga Ojca. Szkic z historii myśli teologicznej
    The Crucifixion of the Son of God as Appeasement of the Wrath of God the Father. A Sketch from the History of Theological Thought
    Autorzy:
    Składanowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044584.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ukrzyżowanie
    odkupienie
    zadośćuczynienie
    gniew Boży
    historia teologii
    crucifixion
    redemption
    satisfaction
    wrath of God
    history of theology
    Opis:
    Zbawcze znaczenie śmierci Chrystusa oraz gniew jako nienawiść Boga względem grzechu przeplatały się w dziejach teologii. W pewnych ujęciach próbowano nawet powiązać krzyżową śmierć Chrystusa z gniewem Bożym w taki sposób, jak gdyby Jego śmierć miałaby ten gniew uśmierzać. Artykuł zarysowuje główne fazy takiej syntezy teologicznej, dążąc do prześledzenia zależności między wiarą w zbawczą wartość śmierci Chrystusa a interpretacjami gniewu Bożego. Najpierw przedstawiany jest rozwój interpretacji śmierci Jezusa w teologii patrystycznej i scholastycznej. Na drugim etapie omawiany jest moment kulminacyjny związku teologii krzyża z teorią gniewu Bożego wyrażający się w reformacyjnej koncepcji zastępstwa karnego i w przejawach jej kontestacji. Z kolei trzeci etap prezentuje współczesne próby ukazania relacji pomiędzy zbawczą wartością krzyża a ideą Bożego gniewu.
    The salvific meaning of the death of Christ and the problem of God’s wrath, understood as God’s hatred of sin, have long been intertwined in the history of theology. In some soteriological formulations, we can observe attempts to directly link the death of Christ with God’s wrath, that is, that the chief meaning of Christ’s passion lies in providing appeasement. The article outlines the main historical phases of this kind of theological synthesis. It seeks to trace the relationship between the salvific dimension of the cross of Jesus and theological interpretations of God’s wrath. The article has been divided into three parts. The first presents the development of the interpretation of the death of Christ in Patristic and Scholastic theology. The second part discusses the culmination stage of the theological link between the death of Christ and God’s wrath, beginning with the Reformation concept of “penal substitution” and then following this idea's contestation over time. The article's third part explores contemporary attempts at understanding this relationship, i.e. the death of Christ viewed within the context of God’s wrath.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2018, 34; 393-419
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Munich Crisis and Collapse of the Versailles System on the Eve of World War II
    МЮНХЕНСЬКА КРИЗА І КРАХ ВЕРСАЛЬСЬКОЇ СИСТЕМИ НАПЕРЕДОДНІ ДРУГОЇ СВІТОВОЇ ВІЙНИ
    Autorzy:
    Pavlenko, V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894365.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    the Versailles system, international relations, the Munich Agreement, appeasement policy, security, crisis occasions, dictatorial regime, Western democracies
    Версальська система, міжнародні відносини, Мюнхенська угода, політика умиротворення, безпека, кризові явища, диктаторський режим, західні демократії
    Opis:
    У статті досліджується процес розвитку кризових явищ Версальської системи напередодні Другої світової війни. Особлива увага надається тому, як і за яких обставин йшла підготовка та підписання Мюнхенської угоди. Зазначається, що поява на авансцені європейської політики нацистської  Німеччини, без сумніву, стимулювало весь комплекс міждержавних протиріч. Це призвело до  зниження стабільності Версальської системи. Аналізуються прояви реакції великих держав на агресивну політику Берліна та наголошується на тому, що політика умиротворення була хибною і призвела до поглиблення кризи Версальської системи в кінці 30-х рр. ХХ ст.  В даному дослідженні робиться наголос на тому, що в результаті політики умиротворення кардинально змінюється баланс сил на континенті, а підписання Мюнхенської угоди у вересні 1938 р. стало вирішальним у розвитку кризи Версальської системи і поклало початок розпаду даної моделі міжнародних відносин.Констатовано, що західні демократії так і не зрозуміли суті диктаторських режимів, а таке нерозуміння призвело не тільки до руйнації міжнародної системи, але й до початку Другої світової війни.
    The article examines the development of the crisis manifestations of the Versailles system on the eve of World War II. Special attention is paid to how and under what circumstances the preparation and signing of the Munich Agreement took place. It is noted that the emergence of Nazi Germany’s European politics at the forefront undoubtedly stimulated a whole range of interstate contradictions. This led to a decrease in the stability of the Versailles system. The manifestations of the reaction of the great powers to the aggressive policy of Berlin are analyzed and attention is focused on the fact that the policy of appeasement was erroneous and led to the aggravation of the Versailles system crisis in the late 30s XX century. This study emphasizes that as a result of the policy of appeasement, the balance of forces on the continent changes dramatically, and the signing of the Munich Agreement in September 1938 was decisive in the development of the Versailles system crisis and determined the beginning of the collapse of this model of international relations. It was stated that the Western democracies did not understand the essence of dictatorial regimes, and such a misunderstanding led not only to the collapse of the international system, but also to the beginning of the World War II
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2019, 7; 20-31
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Górny Śląsk a wojna polsko-bolszewicka na łamach „Gwiazdki Cieszyńskiej”. Relacje i komentarze
    Upper Silesia and the Polish-Bloshevik war in Gwiazdka Cieszyńska. Reports and opinions
    Autorzy:
    Janeczek, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1202867.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    powstania śląskie
    wojna polsko-bolszewicka
    „Warschau gefallen”
    „cud nad Wisłą”
    „cud nad Odrą”
    plebiscyt
    Górny Śląsk
    traktat wersalski
    appeasement
    Sicherheitswehr
    POW G.Śl.
    Silesia uprising
    Polish-Bolshevik war
    “Warschau gefallen”
    “miracle of the Vistula”
    “miracle of the Oder”
    plebiscite
    Upper Silesia
    treaty of Versailles
    Opis:
    Autor na podstawie kwerendy prasy, głównie „Gwiazdki Cieszyńskiej” z lat 1920-1921, zaprezentował zależności, jakie łączyły Górny Śląsk i Rzeczpospolitą w okresie wojny polsko-bolszewickiej, a w szczególności latem 1920 r., gdy rozegrała się bitwa warszawska. Pokłosiem „cudu nad Wisłą” był „cud nad Odrą”. Powodzenie militarne bitwy warszawskiej i trzeciego powstania śląskiego skutkowało włączeniem w granice II Rzeczypospolitej wschodniej części Górnego Śląska, która była drugim zagłębiem przemysłowym Europy. Wydarzenie to zmieniło w znaczący sposób strukturę gospodarczą rolniczej Polski, upodobniając stosunki polskie do krajów o kulturze kapitalistycznej. Przyłączenie części tej historycznej prowincji, którą Jan Długosz zaliczał do części „ciała Korony Polskiej”, ze względu na wielkość potencjału przemysłowego i wojskowego tego obszaru było dużym wydarzeniem nie tylko politycznym, ale i gospodarczym, a także wojskowym. Górny Śląsk był największym okręgiem przemysłowym w kraju. Fakt ten podkreślała „Gwiazdka Cieszyńska” w artykule O znaczeniu Górnego Śląska opublikowanym w numerze 215 z 1920 r.
    Based in the analysis of press materials, mainly from Gwiazdka Cieszyńska (The Cieszyn Starlet), from 1920-1921, the article presents the links between Upper Silesia and the Republic during the Polish-Bolshevik war, especially in the summer of 1920, when the battle of Warsaw took place. The outcome of “the Miracle of the Vistula” was “the Miracle of the Oder”. The military success of the battle of Warsaw and the third Silesia uprising resulted in the incorporation of Upper Silesia, the second most industrialized region in Europe, into the Republic. The event significantly changed the economic structure of agricultural Poland, making it more similar to capitalist states. Due to its industrial and military potential, incorporating this historical region, which Jan Długosz counted among the parts of “the body of the Polish Crown,” was an important political, economic, and military event. Upper Silesia was the biggest industrial region in the country. This fact was emphasized by Gwiazdka Cieszyńska in the article O znaczeniu Górnego Śląska (“On the importance of Upper Silesia”) published in issue 215 from 1920.
    Źródło:
    Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2020, 2(17); 103-134
    2658-1175
    2719-3144
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.
    Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe.
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501533.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    przemoc
    bezpieczeństwo
    deradykalizacja
    dżihad
    dżihadyści
    ekstremiści
    euroislam
    imigranci
    islam
    Koran
    Muhammad
    multikulturalizm
    muzułmanie
    Państwo Islamskie
    poprawność polityczna
    prawa człowieka
    prorok
    radykalizacja
    salafici
    szariat
    terroryzm
    wahhabizm
    zagraniczni bojownicy
    zagrożenie
    zamach
    appeasement
    assassination attempt
    deradicalization
    extremists
    foreign fighters
    human rights
    immigrants
    Islamic State
    jihad
    jihadists
    the Koran
    Mohammad
    multicultural
    muslims
    political correctness
    prophet
    radicalization
    salafists
    security
    sharia
    terrorism
    threat
    violence
    wahhabism
    Opis:
    Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
    Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 104-137
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe
    Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501761.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    appeasement
    assassination attempt
    deradicalization
    euroislam
    extremists
    foreign fighters
    human rights
    immigrants
    islam
    Islamic State
    jihad
    jihadists
    the Koran
    Mohammad
    multicultural
    muslims
    political correctness
    prophet
    radicalization
    salafists
    security
    sharia
    terrorism
    threat
    violence
    wahhabism
    bezpieczeństwo
    deradykalizacja
    dżihad
    dżihadyści
    ekstremiści
    imigranci
    Koran
    Muhammad
    multikulturalizm
    muzułmanie
    Państwo Islamskie
    poprawność polityczna
    prawa człowieka
    prorok
    przemoc
    radykalizacja
    salafici
    szariat
    terroryzm
    wahhabizm
    zagraniczni bojownicy
    zagrożenie
    zamach
    Opis:
    Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
    Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 342-369
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-22 z 22

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies