Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Akordeon"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Giovanni Gagliardi – wirtuoz i wizjoner akordeonu
Giovanni Gagliardi – a virtuoso and a visionary of the accordion
Autorzy:
Rosińska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1358180.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Giovanni Gagliardi
akordeon
akordeon z manuałem melodycznym
wirtuoz
accordion
free-bass accordion
virtuoso
Opis:
Giovanni Gagliardi (1882–1964), an Italian composer and accordionist is now a forgotten artist. As early as in 1911, in Manualetto del fisarmonicista published in Paris, he postulated modifications in the construction of the accordion, so as to improve the instrument's technical performance. The suggested modernisation of the accordion contributed to the development of the accordion repertoire, with new sound possibilities and new aesthetics. The life of the artist, who began his career as an itinerant player and reached the position of a virtuoso who was highly appreciated by Paris’ bohemian artists, changed dramatically after the entry of Italy into World War I in 1915. His refusal to perform military service and after the end of the war also to perform public concerts, as well as 3.5 years of internment during World War II – show Gagliardi as a man engaged not only in musical matters, but also in public affairs. Until the end of his life, he played music in the comfort of his home, and in his correspondence with accordionists and in press interviews he promoted the instrument with free-bass system. Giovanni Gagliardi was decades ahead of his time, but it was him that the history proved right.
Giovanni Gagliardi (1882–1964), włoski kompozytor i akordeonista, to postać obecnie zapomniana. Już w 1911 roku postulował – w wydanym w Paryżu Manualetto del fisarmonicista – zmiany w budowie akordeonu mające na celu ulepszenie techniczne tego instrumentu. Zaproponowana mo- dernizacja akordeonu przyczyniła się do rozwoju akordeonowego repertuaru, o nowych możliwościach brzmieniowych i nowej estetyce. Życie artysty, który swoją karierę rozpoczął jako wędrowny grajek, a doszedł do pozycji cieszącego się uznaniem paryskiej bohemy wirtuoza, zmieniło diametralnie przystąpienie Włoch do I wojny światowej w roku 1915. Odmowa służby wojskowej, a po zakończeniu wojny także publicznych koncertów, oraz 3,5-letnie internowanie w czasie II wojny światowej – przedstawiają Gagliardiego jako człowieka zaangażowanego nie tylko w sprawy muzyczne, ale i publiczne. Do końca życia muzykował w domowym zaciszu, a w korespondencji z akordeonistami oraz w wywiadach prasowych propagował instrument z manuałem melodycznym. Giovanni Gagliardi wyprzedzał poglądami o dziesiątki lat swoją epokę, ale to właśnie jemu historia przyznała rację.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 373-391
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trio z taśmą hommage à Chopin na fortepian, akordeon i perkusję Krzysztofa Olczaka jako przykład aleatoryzmu w twórczości kompozytora
Autorzy:
Krawczyk, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144030.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
aleatoryzm
forma otwarta
Olczak Krzysztof
trio
hommage
Opis:
Jednym z przejawów aleatorycznej techniki kompozytorskiej jest niedookreślenie układu formalnego dzieła i pozostawienie kolejności jego części lub fragmentów do decyzji wykonawcy. Trio z taśmą hommage à Chopin na fortepian, akordeon i perkusję Krzysztofa Olczaka czerpie inspirację z tego typu form, jednocześnie jednak od typowego aleatoryzmu montażowego odróżnia się większym stopniem niedookreślenia, rozszerzającym się na inne aspekty dzieła. Zgodnie z koncepcją kompozytora, materiał zawarty w partyturze może być traktowany bardzo swobodnie, z dużym udziałem czynnika improwizacyjnego. O koherencji dzieła decyduje spójność stylistyczna poszczególnych propozycji materiałowych, mogących stanowić bazę do improwizacji. W stylistyce tej widoczne są wpływy sonoryzmu, a jednym z ich przejawów jest zastosowanie tytułowej taśmy — nie jako nośnika materiału dźwiękowego, lecz jako obiektu służącego do preparacji fortepianu. Chwytem artystycznym decydującym o unikalności utworu jest zastosowanie jako klamry kompozycyjnej cytatu z Mazurka a-moll op. 17 nr 4 Fryderyka Chopina.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2020, 10; 113-138
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompozycje na akordeon solo w twórczoci Edwarda Bogusławskiego
Accordion Solo Compositions in the Works of Edward Bogusławski
Autorzy:
STACHURA-BOGUSŁAWSKA, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454104.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Silesian composers
contemporary Polish accordion music
Bogusławski Edward
kompozytor śląski
współczesna polska muzyka akordeonowa
Opis:
The purpose of this article is presentation of accordion solo works by Edward Bogusawski, a contemporary Polish composer, who died in 2003. The list of all the accordion works by the composer contains over a dozen compositions. They are works that significantly contributed to Polish accordion literature, and they were all written after 1980. They include solo, chamber, vocal-instrumental works, as well as a concert for accordion and an orchestra. In the article, the works for accordion solo are thoroughly analysed: Three postludia (1980– 81), Capriccioso per accordeono (1985), and Continuo II per accordeono solo (1988). These works have not been thoroughly discussed in the musicological literature so far – they were just mentioned. When discussing the selected works, the authoress concentrates particularly on the sound material, the formal shape and general emotional expression. She outlines Bogusawski’s artistic career and his shaping up his own sound language. She points out the composer’s fascination with the tone of the accordion. The most characteristic traits sound language are discussed, also in his other works composed in the 80s of the 20th century.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2013, 8; 11-25
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies