Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "związki niesakramentalne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Włączanie wiernych w sytuacjach nieregularnych w życie wspólnoty Kościoła
Integrating of the Believers in Irregular Situations into the Life of the Church
Autorzy:
Rojowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571496.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
związki niesakramentalne
duszpasterstwo
włączenie
towarzyszenie
rozeznanie
non-sacramental unions
pastoral care
integrating
accompanying
discerning
Opis:
Adhortacja Amoris laetitia daje zdecydowany impuls do działań na rzecz pełniejszego włączenia w życie Kościoła wiernych, którzy znajdują się w sytuacjach nieregularnych. Ma się to dokonać dzięki procesowi towarzyszenia i rozeznania, który po uwzględnieniu złożoności i różnorodności sytuacji, okoliczności łagodzących, i innych czynników wskaże konkretne możliwości ich szerszej integracji. Powinna się ona wyrażać w podejmowaniu różnych posług i form aktywności w dziedzinie liturgicznej, duszpasterskiej, edukacyjnej, instytucjonalnej i dobroczynnej. Przykładem wdrażania nauczania Franciszka w tej materii jest dokument Pastoral guidelines for implementing Amoris laetitia wypracowany przez archidiecezję w Filadelfii. Łączy on w swoich rozwiązaniach wskazania zawarte w Amoris laetitia z wcześniejszym nauczaniem Kościoła, zwłaszcza tym wyrażonym w Familiaris consortio. Normy tego dokumentu z jednej strony promują włączanie wiernych w sytuacjach nieregularnych w życie Kościoła, a z drugiej określają zadania, które nie mogą przez nich być podjęte. Jest to uzasadnione koniecznością kierowania się nie tylko miłością i miłosierdziem, ale też prawdą o nierozerwalności małżeństwa.
Exhortation Amoris laetitia gives strong impuls to integrate into Church life the faithful who are in irregular situations. It is to make through a process of accompaniment and discernment which, after taking account of the complexity and the diversity of situations, mitigating circumstances and other factors, will identify the specific opportunities for their widen integration. They might hold different ecclesial services and be involved in many forms of activity in the liturgical, pastoral, educational, institutional and charitable framework. An example of implementation of Francis’ teaching in this matter is a document entitled Pastoral guidelines for implementing Amoris laetitia issued by the Archdiocese in Philadelphia. It combines in practical solutions the indications of Amoris laetitia with the earlier teachings of the Church especially that expressed in Familiaris consortio. Regulations of Pastoral guidelines promote on the one hand the more full participation of the faithful in irregular situations in the life and mission of the Church, and on the other hand indicate activities they shouldn’t carry out. It is justified by the need to follow not only love and mercy, but also the truth of indissolubility of marriage.
Źródło:
Polonia Sacra; 2018, 22, 4(53); 87-106
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elżbieta Szczot (1965-2024) W służbie rodzinie, nauce, Kościołowi
Elżbieta Szczot (1965–2024). Serving Family, Science, and the Church
Autorzy:
Fiejdasz-Buczek, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33521027.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo sakramentów świętych
Bronisław Wenanty Zubert OFM
Nauki o polityce
ochrona rodziny
związki niesakramentalne
Opis:
W artykule zaprezentowano życie, dorobek naukowy, dydaktyczny, organizacyjny i społeczny dr hab. Elżbiety Szczot, prof. KUL, która z Wydziałem Prawa KUL związała się najpierw poprzez studia na kierunku prawo (1985-1990) i prawo kanoniczne (1990-1993), a następnie przez zatrudnienie, gdzie przez ponad 30 lat twórczo i owocnie wypełniała powierzone jej obowiązki nauczyciela akademickiego. Była Osobą niezwykle pracowitą, skromną, serdeczną. Zapisała się w pamięci współpracowników jako prawnik i wybitna kanonistka, wychowawczyni młodzieży akademickiej. Elżbieta Szczot została zatrudniona na Wydziale Prawa Kanonicznego i Świeckiego KUL 1 października 1993 r. w charakterze asystenta przy Katedrze Prawa Sakramentów. W 1998 r. uzyskała stopień doktora w zakresie nauk prawnych na podstawie rozprawy Prawo wiernego do Eucharystii według kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku. W 2011 r. habilitowała się na podstawie dorobku naukowego i monografii Ochrona rodziny w prawie Kościoła łacińskiego, Lublin 2010 uzyskując stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego, specjalność – kościelne prawo rodzinne. Z dniem 1 października 2014 r. awansowała na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 2011-2017 była kierownikiem Katedry Nauk o Polityce w Instytucie Europeistyki KUL. We wrześniu 2023 r. Instytut Prawa Kanonicznego poparł jej kandydaturę i została wybrana na członka Rady Doskonałości Naukowej na kadencję 2024-2027 w dyscyplinie kanoniczne. Była członkiem licznych stowarzyszeń naukowych. Jest autorką dwóch monografii, ponad 60 artykułów, 17 książek naukowych. Jej badania naukowe koncentrowały się m.in. na prawie sakramentów świętych, ochronie małżeństwa i rodziny, na procesach związanych z integracją europejską i politykami szczegółowymi Unii Europejskiej.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 7-40
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ireneusz Mroczkowski, Etos miłosierdzia a wierność małżeńska. Moralne dylematy osób żyjących w związkach niesakramentalnych w świetle adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka, Płock 2017, ss. 112.
Autorzy:
Pyszna, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032425.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Ireneusz Mroczkowski
Amoris laetitia
wierność małżeńska
związki niesakramentalne
teologia życia małżeńskiego
etyka seksualna
marital fidelity
Źródło:
Collectanea Theologica; 2020, 90, 4; 173-179
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Amoris laetitia” w perspektywie „lectio divina”
“Amoris laetitia” in the perspective of “lectio divina”
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662956.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Amoris laetitia, lectio divina, osoby rozwiedzione, związki niesakramentalne
Amoris laetitia, lectio divina, divorced, remarried, nonsacramental marriages
Opis:
Francis`s Exhortation “Amoris laetitia” caused interest because of new pastoral approach to people who are divorced and those who have remarried. It also led to doubts and questions concerning the continuity of the Church`s teaching about marriage and family. Basing on the characteristics of the new Catholic paradigm presented by Cardinal B. Cupich, the study discusses the question of one of the possible forms of practising the approach indicated by Francis. The author tries to read Amoris laetitia by means of lectio divina and points to it as an appropriate way leading to recognition of the situation of people who got divorced or remarried and the possibility of receiving communion by them.
Adhortacja Franciszka Amoris laetitia wzbudziła znaczne zainteresowanie z powodu nowego podejścia duszpasterskiego do osób rozwiedzionych i żyjących w powtórnych związkach. Doprowadziła również do wątpliwości i pytań dotyczących ciągłości nauczania Kościoła o małżeństwie i rodzinie. W oparciu o charakterystykę nowego katolickiego paradygmatu, która została zaprezentowana przez kard. B. Cupich’a, została podjęta w opracowaniu kwestia jednej z możliwych form realizacji podejścia wskazanego przez Franciszka. Autor proponuje czytać Amoris laetitia w kluczu lectio divina oraz wskazuje na nią jako odpowiednią drogę wiodącą do rozpoznania sytuacji osób rozwiedzionych i żyjących w nowych związkach oraz możliwości przystępowania przez nich do komunii świętej.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2018, 29, 1; 5-25
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoralna troska o osoby rozwiedzione żyjące w nowych związkach
Pastoral Care of Divorced Living in New Unions
Autorzy:
Niścigorski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480288.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
adhortacja Amoris laetitia
duszpasterstwo rodzin
małżeństwo
związki niesakramentalne
non-sacramental unions
marriage
pastoral care of families
Amoris Laetitia
Opis:
Artykuł przedstawia duszpasterską troskę Kościoła katolickiego o osoby, które zawarły małżeństwo sakramentalne, a następnie rozwiodły się i obecnie żyją w związkach niesakramentalnych. Czasem tworzą one ponowne małżeństwa cywilne, niekiedy żyją razem w związku przypominającym małżeństwo. Najpierw ukazano sytuację tychże osób w świetle nauczania Kościoła. Następnie zaprezentowano udział związków i małżeństw niesakramentalnych w życiu Kościoła pomimo ich skomplikowanej sytuacji małżeńskiej. Wreszcie przedstawiono praktyczne towarzyszenie duszpasterskie i rozeznawanie ze spowiednikiem odpowiedzialności moralnej osób rozwiedzionych żyjących w ponownych związkach przypominających małżeństwo. W trudnej sytuacji małżeńsko-rodzinnej Kościół pragnie ofiarować tym osobom swoją macierzyńską troskę, zrozumienie, jak również właściwą – zgodną z Pismem Świętym i nauczaniem Kościoła – pomoc duszpasterską. Po spełnieniu istotnych warunków może to skutkować udzieleniem sakramentów.
Some people, after break-up of their sacramental marriage, form informal unions with other partners; others contract civil marriage. This article is about pastoral care provided by the Catholic Church to divorced living in non-sacramental unions. The first part of the article presents the teaching of the Church on this matter. The next part describes the role of informal unions and non-sacramental marriages in the life of the Church. The rest of the article is devoted to pastoral practice and the role of confessor in recognising moral responsibility of divorced persons living in new unions resembling marriages. The Church understands them, extends a helping hand to them and offers pastoral assistance, in concord with the Scripture and her teaching. It may include sacramental assistance, after fulfilling necessary conditions.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 327-341
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoby rozwiedzione żyjące w nowych związkach w realiach polskiego Kościoła. Spostrzeżenia zainspirowane przedsynodalnym kwestionariuszem.
The Divorced People Living in New Relationships in Reality of Polish Church. Observations Inspired by a Questionnaire Carried out Before the Synod.
Autorzy:
Michasiów, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047727.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
non-sacramental marriages
pastoral care of people in non-sacramental marriages
divorce
Familiaris consortio
związki niesakramentalne
duszpasterstwo związków niesakramentalnych
rozwód
Opis:
Nowe wyzwania, jakie przed ewangelizacyjną misją Kościoła stawia trawiący aktualnie cywilizację Zachodnią kryzys rodziny, która dotychczas stanowiła podstawowe środowisko przekazu wiary, skłoniły papieża Franciszka, aby to właśnie sprawom rodziny poświęcić najbliższe Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów. Wraz z dokumentem przygotowawczym do niego poszczególnym episkopatom rozesłany został również kwestionariusz, zawierający pytania dotyczące recepcji katolickiego nauczania na temat rodziny, skali różnego rodzaju trudnych przypadków oraz doświadczeń duszpasterskich, jakie w odpowiadaniu na nie mają Kościoły lokalne. Wśród owych sytuacji, wyszczególnionych w dokumencie pojawiła się również kwestia ochrzczonych, którzy po rozwodzie weszli w nowy, niesakramentalny związek. Autorzy kwestionariusza pytają w nim o podanie odsetka wiernych, których ten problem dotyczy, zdiagnozowanie sposobu, w jaki przeżywają swój problem, oraz ocenę stopnia objęcia ich przez odpowiednie programy duszpasterskie.W rzeczywistości Kościoła w Polsce problem ten bez wątpienia w ostatnich dziesięcioleciach przybrał na sile wraz ze znacznym wzrostem liczby rozwodów i ponownych związków, zawieranych przez osoby rozwiedzione. Można wśród nich zaobserwować całą paletę stanów przeżywanych w związku z owym trudnym położeniem: od obojętności, poczucia społecznego dyskomfortu, pretensji, rozżalenia, poczucia odtrącenia aż po szczerą tęsknotę za życiem sakramentalnym i autentyczny żal z powodu zła, które się wydarzyło. Ze smutkiem można też stwierdzić, że – mimo obecności tej kwestii w programach duszpasterskich i odważnych prekursorskich działań poszczególnych kapłanów i zakonników – duszpasterstwo związków niesakramentalnych w takim stopniu, w jakim realizowane jest przez polski Kościół, nie jest wystarczającą odpowiedzią na tenże problem.
The crisis of a family that destroys the western civilization is the great challenge to Church to evangelize those who have lost their faith. The family is the basic environment of transmission of faith and this question should be taken into consideration. This problem induced the Pope Francis to  devote  the  approaching  General  Synod  of  Bishops  to  discussing  this  matter.  Along  with a preparatory document to the Synod, the questionnaire has been sent to each episcopate. It contained questions concerning the reception of the Catholic teaching on the family, all kinds of difficult cases and pastoral experience which local churches have in answering these problems. Among other things, specified in the document, there appeared the question of the baptized, who after a divorce entered into a new non-sacramental relationship. The authors of the questionnaire are interested in the percentage of the faithful the problem concerns, identifying the way they cope with their problem and the evaluation to what degree they have been included in the appropriate pastoral care programs.In the Polish Church this problem undoubtedly grew stronger in last decades. The official statistics show big increase in the number of divorces and new marriages. Couples living together without a Church wedding take their difficult situation emotionally from being indifferent to it, feeling social discomfort, bearing a grudge for it, being embittered, feeling the rejection to sincere longing for the sacramental life or expressing a genuine grief because of evil that had happened in their lives. It should be stated that in spite of the presence of this question in the pastoral care programs and courageous activities of individual priests - the pastoral care of people in non- sacramental marriages in such a degree as it is carried out by Polish Church does not answer the problem.
Źródło:
Teologia i moralność; 2014, 9, 1(15); 131-147
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błogosławiony Jan Duns Szkot o możliwości przyjęcia komunii świętej w stanie grzechu śmiertelnego. Analiza w kontekście współczesnych dyskusji teologiczno-dyscyplinarnych
Autorzy:
Niewiadomski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669793.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Holy Communion
Bl. John Duns Scotus
Sacrament of Reconciliation
sacramental discipline
non-sacramental unions
komunia święta
bł. Jan Duns Szkot
sakrament pojednania
dyscyplina sakramentalna
związki niesakramentalne
Opis:
The discussion in the Church on admition of divorced and remarried to the Holy Communion is a part of a broader debate on the possibility of reception of the Holy Communion in the state of mortal sin. Theologians of various periods in the history of the Church, gave their opinions on that subject. A genius Franciscan scholastic theologian bl. John Duns Scotus considers such an action as a further mortal sin. At the same time he respects the judgement made by an upright conscience of such a prior sin and allows reception of the Holy Communion in order to avoid depravity of the faithful, on condition of a firm resolution of confessing the sin in the sacrament of Reconciliation as soon as possible. These exceptions cannot refer to people who do not have a firm resolution of rejecting the sin. The author of the article reflects that allowing the reception of the Holy Communion by such people would be with damage to their spiritual life and would contribute to a greater loss of the sense of sin among contemporary Catholics.
Dyskusja w Kościele nad dopuszczeniem osób rozwiedzionych, żyjących w powtórnych związkach do komunii świętej jest częścią szerszej debaty nad możliwością przyjmowania komunii w grzechu śmiertelnym. Na ten temat wypowiadali się teologowie w różnych wiekach. Genialny franciszkański teolog bł. Jan Duns Szkot rozumie takie działanie jako następny grzech śmiertelny. Jednocześnie respektuje osąd dokonany przez prawe sumienie, czy taki grzech przed przyjęciem komunii miał miejsce. Pozwala on także na przyjęcie komunii w celu uniknięcia zgorszenia wiernych, pod warunkiem mocnego postanowienia wyznania grzechu w sakramencie pojednania tak szybko, jak będzie to możliwe. Ten wyjątek nie dotyczy wiernych, którzy nie mają mocnego postanowienia zerwania z grzechem. Autor artykułu wskazuje, że dopuszczenie do przyjmowania komunii osób w takim stanie będzie szkodą dla ich życia duchowego i przyczyni się do większej utraty poczucia grzechu wśród współczesnych katolików.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Spiritual Realism and the Proposal of Holy Communion for the Non-Sacramental Marriages
Realizm duchowy a propozycja Komunii Świętej dla żyjących w związkach niesakramentalnych
Autorzy:
Lubowicki, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1914000.pdf
Data publikacji:
2020-06-29
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
spiritual realism
Holy Communion
non-sacramental marriages
dimension of the spousal sacramental life
Tradition
digamoi
Gospel of the family
Humanae vitae
spiritual communion
realizm duchowy
komunia eucharystyczna
związki niesakramentalne
wymiar oblubieńczy życia sakramentalnego
Tradycja
komunia duchowa
ewangelia rodziny
Opis:
The discussion on the proposal of Holy Communion for those living in non-sacramental relationships should be viewed through the prism of spiritual realism. There is a need to sort out the doctrinal facts related to this reality to clarify the subject of discussion and the reality of communion in the metalanguage. It is also necessary to consider the contradictions between the basic idea of communion and the objectification of the Person, which is expressed in the instrumentalization of the Eucharistic Communion. For the realistic and comprehensive approach to the sacraments, it is necessary to be aware of the dimension of the spousal sacramental life. One needs to also reckon with the uninterrupted and unchangeable Tradition. It is necessary to ensure the right use of the terms and Gospel of the family. The correctness of the theological discussion requires areal discernment rather than the lobbying for the “already marked path,” omitting even St Paul VI’s Humanae vitae or St John Paul II’s Familiaris consortio and his entire extensive teaching about marriage and the family. It is also important not to instrumentalize the practice of the “spiritual communion.”
Zabierając głos w dyskusji nad propozycją Komunii Świętej dla żyjących w związkach niesakramentalnych, należy przyjąć jako najbardziej adekwatne spojrzenie w kluczu realizmu duchowego. Trzeba uporządkować fakty doktrynalne związane z tą rzeczywistością. Doprecyzować przedmiot dyskusji i rzeczywistość komunii w metajęzyku. Koniecznym jest także uzmysłowienie sobie sprzeczności między podstawową ideą komunii a uprzedmiotowieniem Osoby, czego wyrazem jest m.in. instrumentalizacja Komunii eucharystycznej. Dla realistycznego i kompleksowego podejścia do sakramentów konieczna jest świadomość wymiaru oblubieńczego życia sakramentalnego. Trzeba też liczyć się z nieprzerwaną i niezmienną Tradycją. Należy zadbać o poprawne używanie terminów digamoi oraz „ewangelia rodziny”. Poprawność dyskusji teologicznej domaga się rzeczywistego rozeznawania, a nie lobbowania za „już wytyczoną drogą” z pominięciem chociażby Humanae vitae św. Pawła VI czy Familiaris consortio i całego rozległego nauczania o małżeństwie i rodzinie św. Jana Pawła II. Istotną sprawą jest również nie instrumentalizować praktyki „komunii duchowej”.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 1; 195-222
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies