Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "standardy europejskie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Nowe przepisy dotyczące jakości wody do picia w Federacji Rosyjskiej i na Ukrainie
New drinking water quality regulations in Russia and Ukraine
Autorzy:
Roman, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236578.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
woda do picia
przepisy sanitarne
standardy europejskie
drinking water regulations
EU standards
Opis:
Scharakteryzowano nowe uregulowania prawne dotyczące jakości wody do picia w Federacji Rosyjskiej (SanPiN) i na Ukrainie (DSanPin). Analizę porównawczą oparto na standardach jakościowych stosowanych w tym zakresie w Unii Europejskiej (Council Directive 98/83/EC). Wykazano, że standardy dotyczące jakości wody do picia zawarte w przepisach rosyjskich i ukraińskich częściowo są zgodne z unormowaniami podanymi w dyrektywie UE, a częściowo różnią się od nich tak wartością jak i liczbą normowanych parametrów. W przepisach rosyjskich przyjęto zasadę, zgodnie z którą suma ilorazów stężeń substancji toksycznych do ich normatywnych wartości nie może przekraczać jedności, co oznacza istotne zaostrzenie wymagań w stosunku do zawartości tych substancji w wodzie. Ponadto w przepisach rosyjskich i ukraińskich zakres unormowań parametrów mikrobiologicznych jest znacznie szerszy niż w dyrektywie UE - w przepisach rosyjskich i ukraińskich uwzględnia się nawet parametry parazytologiczne wody. Stąd też specyficzne podejścia w przepisach rosyjskich i ukraińskich do normowania jakości wody do picia zasługują na rozważenie pod kątem ich wykorzystania w przyszłych modyfikacjach przepisów polskich czy też przepisów w innych krajach europejskich.
Comparative analysis has been made of the new potable water quality regulations recently issued in Russia (SanPiN) and Ukraine (DSanPin), which have been related to relevant EU standards (Council Directive 98/83/EC). The comparisons have revealed the following: Both SanPiN and DsanPin partly comply with the EU recommendations, but they differ in the admissible values and in the number of the parameters which are to be analyzed. The Russian regulations make use of the principle that the sum of the quotients of the toxic substance concentrations related to the standard values must not be greater than unity. And this means that the demands made on the content of toxic substances in water have increased substantially. Moreover, compared to the Council Directive 98/83/EC, the Russian and Ukrainian regulations include a wider range of standardized microbiological parameters, consideration being also focused on parasitological parameters. In view of potential modifications to the potable water quality standards in Poland or elsewhere in Europe, it seems advisable to take a close look at the specific approach to the water quality problem expressed in SanPiN and DsanPin.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 2, 2; 3-8
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błędy metodyczne w planowaniu i prowadzeniu lekcji
Methodological mistakes in planning and teaching classes
Autorzy:
Janowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/966823.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
błąd
nauczyciel języków obcych
kształcenie nauczycieli
standardy europejskie
refleksyjność
mistake
foreign language teacher
teacher training
european standards
reflection
Opis:
Niniejszy artykuł nie jest repertuarem błędów nauczycielskich, chociaż o nich wielokrotnie mowa. Odwołując się do schematu działań nauczyciela w różnych momentach procesu dydaktycznego, nakreślonego w "Europejskim Portfolio dla studentów – przyszłych nauczycieli języków" koncentrujemy się głównie na takich pytaniach jak: co powinien robić nauczyciel w danej, niekiedy trudnej sytuacji; jaka powinna być jego rola, postawa; czego powinien się wystrzegać, o co szczególnie zabiegać etc. Najbardziej typowe niedociągnięcia i uchybienia (ponieważ wszystkich nikt nie jest w stanie, ani policzyć ani przewidzieć) zostały przedstawione w kontekście negatywnych konsekwencji jakie powodują oraz środków zaradczych, które należy podjąć, by móc uniknąć podobnych nieprawidłowości. Remedium, które okazuje się skuteczne w rozwiązywaniu problemów dydaktycznych spotykanych na co dzień, jest szeroko pojęta refleksja nad własnym warsztatem pedagogicznym oraz doskonalenie zawodowe.
This paper is not a simple enumeration of teachers’ mistakes although it discusses them often. Referring to the operational framework for teachers at various stages of the didactic process outlined in the European Portfolio for Student Teachers of Languages, we mainly focus on questions such as what teachers should do in specific – sometimes difficult – situations, what their roles or attitudes should be, what they should avoid, what they should pay special attention to, etc. The most typical drawbacks and shortcomings (as they are not countable or predictable) are presented in the context of negative consequences they cause as well as the remedies to be applied in order to prevent such anomalies in the future. A remedy that is often found effective in solving didactic issues we encounter in our daily work is a widely understood reflection on our own educational competencies and professional improvement.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2015, 22
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu modelu ustrojowego prokuratury (w świetle prac Komisji Rady Europy „Demokracja poprzez Prawo”)
Searching for a new model of the public prosecution regime (in light of the work of the European Commission for Democracy through Law)
Autorzy:
Suchocka, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692974.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the prosecution
General Prosecutor
European prosecution standards
council of prosecutors
prokuratura
Prokurator Generalny
standardy europejskie dotyczące prokuratury
rada prokuratorów
Opis:
Looking back at the twenty five years that have passed after the transformation processes started in the countries of Eastern and Central Europe we may say that each of these countries had to cope with the same major challenge in the course of the reform of the system of state organs: the place of the prosecution regime. Consequently, each embarked on finding solutions which, by breaking away with the principle of the unity of power, would allow to arrive at the most effective model for situating the prosecution within the system of separation and balance of powers. As emphasised by the Venice Commission, there is no uniform model of the prosecution regime in the European system. Lawmakers may therefore choose from among different scenarios which all meet so-called European standards. Consequently, it may be claimed that none of the existing solutions, be it a model subordinating the prosecution to the parliament, or to the government, may be classified as contrary to democratic norms. No doubt, further, that in individual states efforts to find a proper place for the prosecution were determined by their legal traditions. Poland for that matter found itself in a relatively privileged position when compared with other states as it already had its own tradition. Thus, in an attempt to find the best possible option in the circumstances of 1989 with respect to the regime structure it was decided to rely on the solutions existing prior to the Constitution of 1952, and to rely on the solutions from before 1950 with respect to the prosecution. Following the amendments to the Constitution in 1989, the prosecution became subordinate to government. The logical consequence of this decision was a regulation that the function of the Attorney General (General Prosecutor) is performed by the Minister of Justice. Irrespective of the absence of precision in this expeditious formulation, the very idea of the concept of government-subordinated prosecution was  justified and could not be considered contradictory to the democratic solution and the rule of law. There was no time, however, to draft and adopt a new act on the prosecution. Consequently, it was decided to regulate the prosecution by amending the existing law of 1985. Unfortunately, this other option of regulating the prosecution has continued till the present, with the result that the prosecution today is governed by the provisions of an act adopted five years before the process of transformation even began. The act underwent multiplied amendments, both before the adoption of the Constitution of 1997 as well as thereafter. One of the important changes was the amendment of 1996, liquidating the prosecution department at the Ministry of Justice and creating the National Public Prosecutor’s Office and the office of the Public Prosecutor who became at the same time deputy General Prosecutor (Attorney General) – the Minister of Justice. Another substantial amendment to the act of 1985 was adopted in 2009 when the functions of the Prosecutor General and the Ministry of Justice had been separated. The National Public Prosecutor’s Office was liquidated and replaced with the General Prosecutor’s Office taking the role of the central organisational unit of the prosecution. This amendment allowed to securea number of executive power competences in relation to the prosecution. Despite that, it seems that a step has been made towards singling out the prosecution from the executive power in order to, as may be assumed, turn it into an independent body. Certain doubts, however, arise regarding the validity of the place of the prosecution as a body independent of the government in light of the provisions of the Constitution of 1997: since the office of the General Prosecutor is no longer to be tied to the function of the Minister of Justice (i.e. a member of government), it seems that such change must be anchored in the Constitution. It also needs to be emphasised that regardless of the place the prosecution occupies in the state bodies regime, which of course is also of importance, what is really necessary is a catalogue of principles and guarantees that will not only ensure impartiality of the prosecutor in decisions making, but will also determine his liability. These guarantees are equally essential in the case of the government-subordinated prosecutor (to free him from political pressure) as well as in the case of independent prosecution (to eliminate pressures within the prosecution itself). It is rather obvious that twenty five years after the beginning of transformations and almost thirty years since the adoption of the still binding and applicable Act on Prosecution in the Polish People’s Republic, a new act on the prosecution must be drafted in line with the European standards, which will also account at the same time, for the positive experiences of the past decades.  
Dwadzieścia pięć lat od rozpoczęcia procesu transformacji w państwach Europy Środkowej i Wschodniej pokazało, że jednym z najtrudniejszych problemów ustrojowych, z jakim przyszło się zmierzyć państwom Europy Środkowej i Wschodniej w procesie reformowania systemu organów państwowych, jest kwestia usytuowania ustrojowego prokuratury. Wszystkie te państwa zatem poszukiwały rozwiązań, które zrywając z zasadą jedności władzy, pozwalałyby znaleźć najefektywniejszy model usytuowania prokuratury wpisany w system podziału i równowagi władz. W systemie europejskim brak jednolitego modelu ustrojowego prokuratury (co podkreśla Komisja wenecka). Daje to legislatorom możliwość wyboru różnych wariantów w ramach tzw. standardów europejskich. W świetle tej tezy należy zatem stwierdzić, że żadnego z rozwiązań, czy to podporządkowania parlamentowi, czy podporządkowania rządowi, nie można zakwalifikować jako sprzecznego ze standardami demokratycznymi. Nie ulega wątpliwości, że w poszukiwaniu rozwiązań w poszczególnych państwach dla usytuowania prokuratury istotną rolę odgrywała także ich tradycja prawna. Polska znajdowała się w tym względzie w korzystnej sytuacji w porównaniu z innymi państwami. Miała swoją własną tradycję ustrojową. Poszukując optymalnych, w ówczesnych warunkach 1989 r., rozwiązań ustrojowych, sięgano zatem do rozwiązań sprzed wejścia w życie konstytucji z 1952 r. W przypadku zaś prokuratury – do rozwiązań sprzed 1950 r., tj. do okresu przed uchwaleniem ustawy o prokuraturze. W wyniku zmian w konstytucji w 1989 r. prokuratura została podporządkowana rządowi, czego logiczną konsekwencją było uregulowanie, że funkcje Prokuratora Generalnego pełni Minister Sprawiedliwości. Niezależnie jednak od nieprecyzyjności tych sformułowań wynikających z nacisku chwili, sama koncepcja podporządkowania prokuratury rządowi była koncepcją uzasadnioną. Nie można jej było uznać za sprzeczną z rozwiązaniami demokratycznymi i państwa prawa. Konieczne jednak było uchwalenie ustawy o prokuraturze, co w tak krótkim czasie było niemożliwe. Pozostała zatem droga dokonywania zmian w ustawie już istniejącej, pochodzącej z 1985 r. I niestety ten sposób regulacji trwa do dzisiaj, poprzez kolejne nowelizacje ustawy uchwalonej pięć lat przed rozpoczęciem procesu transformacji. Ustawa była zmieniania wielokrotnie, zarówno przed uchwaleniem Konstytucji z 1997 r., jak i po jej uchwaleniu. Jedną z istotnych nowelizacji była zmiana ustawy dokonana w 1996 r., kiedy to zniesiono Departament Prokuratury w Ministerstwie Sprawiedliwości i powołano Prokuraturę Krajową z Prokuratorem Krajowym, który został zastępcą Prokuratora Generalnego Ministra Sprawiedliwości. Kolejnej, fundamentalnej zmiany ustawy z 1985 r. dokonano w 2009 r. Wówczas to ustawą z 9 października 2009 r. dokonano rozdzielenia funkcji Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości. Zlikwidowano Prokuraturę Krajową. Utworzono Prokuraturę Generalną jako centralną jednostkę organizacyjną prokuratury. Zachowano tez w wyniku tej nowelizacji szereg uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do prokuratury. Wydaje się jednak, że niezależnie od tych uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do Prokuratora Generalnego, w wyniki tej nowelizacji zrobiono krok w kierunku wydzielenia prokuratury z władzy wykonawczej i, można zakładać, uczynienia jej organem niezależnym Można jednak wyrazić zasadnicze wątpliwości, czy usytuowanie prokuratury jako organu niezależnego od rządu posiada umocowanie w świetle przepisów Konstytucji z 1997 r. Skoro urząd Prokuratora Generalnego przestaje być powiązany z funkcją ministra – członka rządu, wówczas wydaje się, wymaga on zakotwiczenia konstytucyjnego. Podkreślić jednak należy, że niezależnie od sposobu usytuowania prokuratury w systemie organów państwowych, co wydaje się kwestią ważną, ale jednak nie pierwszoplanową, konieczny jest pewien katalog zasad, gwarancji, które mają zapewnić bezstronność prokuratora przy podejmowaniu decyzji, ale także i określić zasady jego odpowiedzialności. I są one tak samo ważne zarówno w przypadku podporządkowania prokuratora rządowi (aby uwolnić go od nacisków politycznych), jak i w przypadku niezależności organów prokuratury (aby uwolnić go od nacisków wewnątrz prokuratury). Wydaje się zatem oczywiste, że dwadzieścia pięć lat, jakie upłynęło od początku transformacji i prawie 30 lat od uchwalenia ustawy o prokuraturze PRL stale obowiązującej w polskim systemie, wymaga bezwzględnie nowej ustawy o prokuraturze, będącej w zgodzie ze standardami europejskimi, a zarazem wykorzystującymi pozytywne doświadczenia minionych lat.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 2; 161-174
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ europeizacji prawa na standardy ochrony jednostki przed władzą dyskrecjonalną organów administracji publicznej
The impact of Europeanisation on the standards of protection of an individual against the discretionary power of public administration
Autorzy:
Jędrzejczak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693426.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
administrative discretion
European standards
protection of the individual
dyskrecjonalność
europejskie standardy
ochrona jednostki
Opis:
This article presents the concept of discretion in Polish administrative law and EU law. The inequality of parties in an administrative law relationship is increased by existence of administrative discretion. The legal situation of an individual is weaker when the administrative body has clearance decision-making. This problem has also been reflected in the planned regulation and standards of the EU legislation in the field of administrative law (Law of Administrative Procedure of the European Union) designed to protect individuals. It is recommended that a balance between the public interest and the legitimate interests of the party be maintained. The Court of Justice of the European Union pointed out that in the international order it is not only Member States, but also individuals who are subject to protection.
W artykule zostało przedstawione pojęcie dyskrecjonalności w polskim prawie administracyjnym oraz w prawie unijnym. Nierównorzędność stron stosunku administracyjnoprawnego jest potęgowana przez działanie organów administracji publicznej w ramach władzy dyskrecjonalnej. Sytuacja prawna jednostki wobec organu ulega tym większej dysproporcji, im więcej luzu decyzyjnego przyznanego przez prawodawcę posiada organ. Problem ten zauważa także prawodawca unijny. Z tego względu istniejące standardy oraz planowane regulacje w zakresie prawa administracyjnego (Europejski kodeks postępowania administracyjnego) mają na celu przede wszystkim ochronę jednostki. Wskazuje się na konieczność zachowania równowagi między interesem publicznym a słusznym interesem strony. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zauważył, że w porządku międzynarodowym podmiotami są nie tylko państwa członkowskie, ale także same jednostki i to one zostały objęte szczególną ochroną prawną.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 4; 57-68
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foreign language teacher education in Germany, Iran and Poland – a comparative study
Kształcenie nauczycieli języków obcych w Niemczech, Iranie i Polsce – studium porównawcze
Autorzy:
Gębal, Przemysław E.
Nawracka, Monika J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/680422.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pedeutologia
kształcenia nauczycieli
profesjonalizacja kształcenia
europejskie standardy pedeutologiczne
teacher training
professionalization of teacher training
European standards of teacher training
Opis:
Artykuł prezentuje problematykę akademickiego kształcenia nauczycieli języków obcych w trzech różnych systemach edukacyjnych. Ukazuje ją w kontekście kultury edukacji oraz kultury szkoły, przedstawiając ich wpływ na sposób organizacji i realizacji procesów kształcenia. Szkoła i generalnie edukacja, w tym także uniwersyteckie przygotowanie do zawodu nauczycielskiego to miejsce rozbudowywania tzw. kapitału społecznego. Refleksja nad tym, jak wyglądają te procesy, odgrywa kluczową rolę dla planowania i realizowania efektywnych działań edukacyjnych, także z wykorzystaniem tzw. dobrych praktyk każdego z systemów. W odniesieniu do koncepcji badań porównawczych, analizom komparatystycznym poddane zostają wyznaczniki pedeutologiczne kształcenia nauczycieli i nauczycielek w Iranie, Niemczech i Polsce. Ramą porównawczą są zaś europejskie standardy kształcenia nauczycieli.
This article discusses the issues of academic education of foreign language teachers in three different educational systems. It presents them in the context of education culture and school culture, showing their influence on the way of organization and realization of education processes. School and education in general, including university preparation for the teaching profession is a place of developing so-called social capital. Reflection on the way these processes operate plays a key role in the planning and implementation of effective educational activities, using the so-called good practices of each of the systems. In the comparative research, the teacher training programmes in Iran, Germany and Poland are subject to comparative analysis against the framework of European standards for teacher education.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2019, 26; 121-137
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejskie standardy powoływania na stanowisko sędziowskie w świetle najnowszego orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
European standards of appointment to a judicial position in the light of the latest case-law of the European Court of Human Rights
Autorzy:
Borkowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032161.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
niezawisłość sędziowska
standardy europejskie w zakresie niezależności sądów
rady sądownictwa
procedura powoływania sędziów
Europejski Trybunał Praw Człowieka
judicial independence
judicial appointment procedure
european standards of judicial independence
european court of human rights
judicial councils
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie europejskich standardów w zakresie powoływania sędziów, wynikających z opracowań przeróżnych ciał doradczych i eksperckich, w tym: Komitetu Ministrów Rady Europy, organów Rady Europy: CCJE (Rady Konsultacyjnej Sędziów Europejskich), Komisji Weneckiej czy GRE- CO (Grupa Państw Przeciwko Korupcji), jak również ENCJ (Europejskiej Sieci Rad Sądownictwa), znajdujących odzwierciedlenie w orzecznictwie ETPCz, jak również TSUE w Luksemburgu. Jako niezwykle istotny jawi się w tym względzie wyrok w sprawie Gudmundur Andri Astradsson przeciwko Islandii, do którego artykuł się głównie odwołuje i na którym bazuje, oraz argumentacja ETPCz tam przedstawiona. Z uwagi na to, że jest to orzeczenie, które zapadło niedawno i nie jest powszechnie znane (w chwili powstania artykułu nie ma jeszcze tłumaczenia orzeczenia na język polski), w założeniu artykuł ma pokazać standardy europejskie w zakresie powoływania sędziów oraz argumentację, jaką posłużył się ETPCz, bez krytyki i komentarzy własnych, aby umożliwić czytelnikowi wyrobienie sobie własnych poglądów na temat tych standardów oraz ewolucji poglądów ETPCz w tym zakresie.
The article aims to present European standards concerning the appointment of judges, resulting from the studies of various advisory and expert bodies, including: the Committee of Ministers of the Council of Europe, bodies of the Council of Europe, including the CCJE (Consultative Council of European Judges), the Venice Commission or GRECO (Group States against Corruption) as well as ENCJ (European Network of Councils for the Judiciary), as reflected in the case law of both the European Court of Human Rights and the Court of Justice of the European Union in Luxembourg. The judgment in the case of Gudmundur Andri Astradsson v. Iceland, to which the article mainly refers, and the arguments of the European Court of Human Rights presented therein, appear to be extremely important in this respect. Due to the fact that this is a recent ruling and is not widely known (there is no Polish translation of the judgment), the article is intended to show European standards relating to the appointment of judges. It presents in the descriptive manner the arguments invoked by the European Court of Human Rights to enable the reader to form their own views on these standards and the evolution of the views of the European Court of Human Rights in this regard.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 2 (6); 314-337
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polski Trybunał Konstytucyjny wobec europejskich standardów prawa do sądu
Polish Constitutional Tribunal towards European standards of the right to a fair trial
Autorzy:
Michalak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941042.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do sądu
trybunał konstytucyjny
europejskie standardy ochrony praw człowieka
right to a fair trial
the constitutional court
the European standards of Human Rights
Opis:
Trybunał Konstytucyjny nie sprawuje wymiaru sprawiedliwości jednak jest organem władzy sądowniczej, a możliwość domagania się zbadania zgodności aktu normatywnego z Konstytucją stanowi współcześnie nieodłączny element demokratycznego państwa prawa i prawa do sądu. Jak wynika z analizy orzecznictwa TK, polski sąd konstytucyjny stosuje standardy prawa do sądu wynikające z Konwencji i Karty, odwołuje się do orzecznictwa europejskich trybunałów, do kognicji których należy wykładnia odpowiednich postanowień tych aktów prawa międzynarodowego. Praktykę tę należy ocenić jednoznacznie pozytywnie, gdyż prowadzi do tworzenia wspólnego standardu ochrony praw podstawowych w krajach Unii Europejskiej. Respektowanie orzecznictwa ETPCz czyni jednak koniecznym uznanie, że w postępowaniach toczących się w ramach kontroli konkretnej zastosowanie mają gwarancje wynikające z art. 6 Konwencji. Oczywistym jest, że Trybunał Konstytucyjny jako sąd prawa a nie faktów nie może być traktowany jako kolejna instancja odwoławcza, a skarga konstytucyjna nie powinna być wykorzystywana jako instrument korygowania błędów popełnionych na wcześniejszych etapach postępowania. Niemniej także umiejscowienie TK wśród organów władzy sądowniczej, ukształtowanie przez ustawodawcę trybu postępowania przed TK, wreszcie status sędziów TK pozwalają – w moim przekonaniu – na postawienie tezy o konieczności stosowania w postępowaniu skargowym przez TK, europejskich standardów prawa do sądu. Standarów, które jak wynika z orzecznictwa trybunalskiego, gwarantują także przepisy Konstytucji.
The Constitutional Tribunal (TK) does not exercise justice, however, it is a judicial authority. The right to request an examination of compatibility of the normative act with the Constitution is today an integral part of the democratic rule of law and the right to court. As the analysis of the case law of the Constitutional Tribunal shows, the Polish constitutional court applies the standards of the right to a fair trial established under the Convention and the Charter as well as refers to the case law of the European Courts including the interpretation of the relevant provisions of international law. This practice should be assessed unambiguously positive, because it leads to the creation of a common standard of protection of fundamental rights in the European Union. However respecting the ECHR case-law makes necessary to recognize that in proceedings related to the specific constitutional control before Constitutional Tribu- nal should be applied the guarantees arising from Art. 6 of the Convention. It is obvious that the TK as a court of law not facts cannot be treated as another instance of appeal and a constitutional complaint should not be used as an instrument for correcting mistakes made in the earlier stages of the proceedings. However, the constitutional position of TK among the judiciary, the legislative shape of the proceedings before the Tribunal, and finally the status of TK judges allow – in my opinion – to put forward the thesis of the need for abandonment of the European standards of the right to a fair trial before TK. Standards that according to the TK case law, are also guaran- teed by the provisions of the Constitution.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 3 (31); 329-348
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanowisko Komisji Weneckiej dotyczące pozycji ustrojowej sądownictwa konstytucyjnego w demokratycznym państwie prawa
Opinion of the Venice Commission on the place of the constitutional judiciary in a democratic state
Autorzy:
Suchocka, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693676.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
constitution
constitutional judiciary
Venice Commission
European standards of the rule of law
separation of powers
konstytucja
sądownictwo konstytucyjne
Komisja Wenecka
europejskie standardy państwa prawa
podział władz
Opis:
The debate on the Constitutional Tribunal in Poland that has been going on in recent months concerns one of the principal foundations of a state governed by the rule of law: the place of the constitution in the system of sources of law and the related role of the constitutional judiciary in a political regime founded on the separation of powers. Throughout recurrent discussions in Poland since 1989 the axiom of the role of the constitution and the autonomy of the court adjudicating on the compliance of laws with the constitution, which is an element of the European and democratic constitutional tradition, has always remained intact. The current political debate would appear to undermine this axiom today. The constitutional judiciary is an important foundation of democracy; consequently the concern of European institutions about changes implemented in this area in any European state is not surprising. The European Union Commission, commonly referred to as the Venice Commission, plays a special role here. This role may be described as that of a specific body giving legal advice on matters of public law. The Commission acts at the request of an interested state or other European body. In its opinions it indicates certain substantive issues that are essential for ensuring the autonomy and impartiality of constitutional courts. Although the opinions of the Venice Commission are not binding, the soft law that the Commission makes is relevant not only for its member states but also for other states which work with it and which wish to be perceived as members of a community of states sharing ideals of human rights, democracy and the rule of law as set out by the Venice Commission. As a reputation-enhancing community, the Venice Commission provides an opportunity for states to participate in the preparation of these standards, at the same time treat the recommendations of the Commission as part of their sovereign responsibility for the shape of their legal system.
Debata, jaka toczy się od kilku miesiącu wokół Trybunału Konstytucyjnego, dotyczy jednego z zasadniczych fundamentów państwa prawa, jakim jest miejsce konstytucji w systemie źródeł prawa i związana z tym rola sądownictwa konstytucyjnego w systemie ustrojowym opartym na podziale władz. W toku wielu dyskusji ustrojowych, jakie toczyły się w naszym państwie od 1989 r., aksjomat dotyczący roli konstytucji i autonomii sądu oceniającego zgodność prawa z konstytucją, jako należący do europejskiej i demokratycznej tradycji konstytucyjnej, był nietknięty. Trwająca debata polityczna wydaje się ten aksjomat podważać. Skoro mamy do czynienia z tak ważnym fundamentem demokracji, jakim jest sądownictwo konstytucyjne, trudno się dziwić zainteresowaniu instytucji europejskich zmianami dokonywanymi w tym obszarze w jakimkolwiek państwie europejskim. Szczególną rolę w tym obszarze pełni Komisja Rady Europy nazywana potocznie Komisją Wenecką. Można ją określić jako swoisty organ udzielający doradztwa prawnego państwom z zakresu prawa publicznego. Działa na wniosek danego państwa albo organów europejskich. Komisja wskazuje w swoich opiniach na cały szereg merytorycznych kwestii istotnych dla zapewnienie autonomii i bezstronności sądów konstytucyjnych. Opinie Komisji nie mają charakteru wiążącego. Mimo niewiążącego charakteru, tworzone przez Komisję wenecką soft law jest istotne nie tylko dla państw będących jej członkami, ale także dla państw współpracujących z Komisją. Państwa te bowiem chcą być postrzegane jako należące do wspólnoty państw przywiązanej do idei praw człowieka, demokracji i rule of law w granicach nakreślonych przez Komisję Wenecką. Jako reputation-enhancing community, Komisja Wenecka stwarza państwom możliwość współudziału w przygotowywaniu tych standardów, a zarazem traktowania rekomendacji Komisji jako części swojej suwerennej odpowiedzialności za kształt system prawnego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 1; 5-18
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyczne uwarunkowania funkcjonowania mediów. Część 2.
Ethical conditions of media functioning. Part II
Autorzy:
Sobczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484222.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
ethics
media
ethical codes
the Mexican Statement
European ethical standards
Polish codes of journalistic ethics
etyka
kodeksy etyki
Deklaracja Meksykańska
europejskie standardy etyki
polskie kodeksy etyki dziennikarskiej
Opis:
There is a strong global tendency to codify ethical norms concerning various professions. Creating ethical codes aims at counteracting breaching moral boundaries. At times norms of journalistic professional ethics are not written into separate codes, but are an integral part of statutes or press offi ce rules. There have been attempts of creating international ethical codes, with a global or regional dimension. The system of European journalistic ethical standards was established during European conferences of ministers dedicated to policies on means of social communication. Ethical standards were also shaped by the Parliamentary Assembly of the Council of Europe. Particularly important is resolution 1003 of the Assembly. An attempt at defi ning journalistic ethical standards was also made in the legal fi elds of the European Union. It is worth noting that journalistic ethical codes indicate a lack of sense of security and are forms of defense from growing reluctance on the part of receivers. The hidden agenda of their existence is self-promotion of the industry. Polish ethical codes strike us as general and lacking precision.
Na świecie istnieje silna tendencja do kodyfi kowania norm etycznych dotyczących różnych zawodów. Tworzenie kodeksów etycznych ma przeciwdziałać przekraczaniu granic moralnych. Niekiedy normy dziennikarskiej etyki zawodowej nie są wpisywane do odrębnych zbiorów, lecz stanowią integralną część statutów bądź regulaminów redakcji. Podjęto próby formułowania kodeksów etycznych o charakterze międzynarodowym, przy czym mają one wymiar albo globalny, albo regionalny. System europejskich standardów etyki dziennikarskiej był wypracowywany na europejskich konferencjach ministerialnych poświęconych polityce wobec środków społecznego przekazu. Standardy etyczne kreowało także Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy. Istotna wydaje się zwłaszcza rezolucja 1003 tegoż Zgromadzenia. Próbę określenia standardów etyki dziennikarskiej podejmowano także w obszarze prawnym Unii Europejskiej. Wypada jednak skonstatować, że kodeksy etyki dziennikarskiej świadczą o braku poczucia bezpieczeństwa i są formą obrony przed narastającymi falami niechęci ze strony odbiorców. Ukrytym celem ich istnienia jest autopromocja środowiska. Polskie kodeksy etyki dziennikarskiej rażą swoją ogólnikowością i brakiem precyzji.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2014, 2 (57); 41-62
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejskie Standardy i Wskazówki zapewniania jakości w szkolnictwie wyższym a polski model akredytacji
European Standards and Guidelines for Quality Assurance in Higher Education vs. Polish Model of Accreditation
Европейские стандарты и руководства, гарантирующие качество обучения в системе высшего образования и польская модель аккредитации
Autorzy:
Chmielecka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195234.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
zapewnianie jakości
szkolnictwo wyższe
Proces Boloński
akredytacja
Europejskie Standardy i Wskazówki zapewniania jakości (ESG)
Quality assurance
Higher Education
Bologna Process
accreditation
European Standards &Guidelines for quality assurance (ESG)
гарантия качества обучения
система высшего образования
Болонский процесс
аккредитация
Европейские стандарты и руководства
гарантирующие качество обучения (ESG)
Opis:
Standardy i wskazówki zapewniania jakości dla EOSW (ESG) zostały wprowadzone w 2005 roku i nieco zmodyfikowane w roku 2015, jako element Procesu Bolońskiego. Ustanowiły one ramy dla wewnętrznych i zewnętrznych systemów zapewniania jakości w uczelniach i systemach szkolnictwa wyższego w Europie. W pewnej mierze ukształtowały one polski model akredytacji, jednakże pomiędzy nim a zaleceniami ESG dają się zauważyć rozbieżności, zwłaszcza dotyczące postulatu budowy kultury jakości w polskich uczelniach.
Źródło:
Edukacja Ekonomistów i Menedżerów; 2015, 36, 2; 29-40
1734-087X
Pojawia się w:
Edukacja Ekonomistów i Menedżerów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania wewnętrznych systemów zapewnienia jakości kształcenia w polskich szkołach wyższych
Determinants of Internal Systems of Ensuring the Quality of Education at Polish Universities
Обусловленности внутренних систем обеспечения качества обучения в польских вузах
Autorzy:
Piasecka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/563403.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
wewnętrzny system zapewnienia jakości kształcenia
europejskie standardy i wskazówki dotyczące zapewnienia jakości kształcenia
uwarunkowania prawne
internal system of ensuring education quality
European standards and guidelines concerning ensuring education quality legal conditions
внутренняя система обеспечения качества обучения
европейские стандарты и указания, касающиеся обеспечения качества обучения
юридические обусловленности
Opis:
Celem rozważań jest przedstawienie wybranych uwarunkowań funkcjonowania wewnętrznych systemów zapewnienia jakości kształcenia w odniesieniu do polskich szkół wyższych. Uwaga autorki koncentruje się na międzynarodowych standardach i wskazówkach dotyczących elementów systemu zapewnienia jakości, związanych z Procesem Bolońskim oraz wybranych regulacjach prawnych z tego zakresu obowiązujących w Polsce. W artykule zaprezentowane zostały wyniki badań ankietowych przeprowadzonych w 79 polskich szkołach wyższych, dotyczące wybranych elementów wewnętrznych systemów zapewnienia jakości kształcenia w kontekście europejskich standardów i wskazówek z tego zakresu. Analiza wyników badań wskazuje, że działania realizowane w badanych uczelniach w ramach funkcjonujących systemów są zgodne z europejskimi standardami i wskazówkami.
An aim of considerations is to present the selected determinants of functioning of internal systems of ensuring the quality of education related to Polish universities. The author’s attention is focused on the international standards and guidelines concerning elements of the system of quality ensuring connected with the Bologna Process and the selected legal regulations in this respect in force in Poland. In the article, there are presented findings of surveys conducted at 79 Polish universities concerning the selected elements of internal systems of assurance of the quality of education in the context of European standards and guidelines in this respect. An analysis of the findings shows that the measures implemented at the universities surveyed within the framework of the functioning systems are compliant with the European standards and guidelines.
Цель рассуждений – представить избранные обусловленности функционирования внутренних систем обеспечения качества обучения по отношению к польским вузам. Внимание автора сосредоточено на международных стандартах и указаниях, касающихся элементов системы обеспечения качества, связанных с Болонским процессом, а также на избранных элементах правового регулирования из этой области, действующих в Польше. В статье представили результаты опросов, проведенных в 79 польских вузах, касающиеся избранных элементов внутренних систем обеспечения каче- ства обучения в контексте европейских стандартов и указаний из этой области. Анализ результатов исследований показывает, что действия, осуществляемые в обследуемых вузах в рамках функционирующих систем, соответствуют европейским стандартам и указаниям. Ключевые слова: внутренняя система обеспечения качества обучения; европейские стандарты и указания, касающиеся обеспечения качества обучения; юридические обусловленности.
Źródło:
Handel Wewnętrzny; 2014, 5 (352); 185-196
0438-5403
Pojawia się w:
Handel Wewnętrzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona praw jednostki w administracyjnych postępowaniach wyłączonych
Autorzy:
Ostojski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609381.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
administrative enforcement of monetary obligations
inefficiency of administrative enforcement
preparation of administrative enforcement
principle of mediatization
allegations concerning the execution proceedings
postępowanie administracyjne
europejskie prawo administracyjne
zasady ogólne postępowania administracyjnego
standardy procedury administracyjnej
prawa podstawowe
Opis:
This study regards protection of the individual’s rights in autonomous administrative proceedings in the light of the Act of 14 June 1960 – Code of Administrative Procedure, regulated in the special regulations in relation to the general standards arising from this act. The intention of the author was to demonstrate that establishment of excluded administrative proceedings by the legislator compromises protection of the individual’s rights in comparison to the standards guaranteed by the European legislative acts. This thesis was verified by way of analysis of two exemplary regulations concerning excluded administrative proceedings: proceedings regarding co-financing of projects within the framework of operational programs as well as verifying proceedings related to protection of confidential information. The regulations of the Code of Administrative Procedure correspond fully to the regulations adopted in the European law. Instrumental treatment of procedural provisions and their separate formation in the provisions of special acts must have an underlying justification and, first and foremost, must be compliant with the principle of proportionality. Otherwise, ad hoc creation of separate procedural solutions is not conducive to cohesion and completeness of the legal system in a democratic state under the rule of law. Concurrently, it reduces the level of protection of the individual's rights in the administrative proceedings. Such a situation occurs in the exemplary regulations subject to the analysis presented herein.
Niniejsze opracowanie dotyczy ochrony praw jednostki w administracyjnych postępowaniach autonomicznych, względem rozwiązań ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, uregulowanych w przepisach szczegółowych w stosunku do ogólnych norm wynikających z tego aktu. Zamiarem autora było wykazanie, że erygowanie przez ustawodawcę administracyjnych postępowań wyłączonych obniża ochronę praw jednostki w porównaniu do standardów gwarantowanych w aktach prawa europejskiego. Weryfikacja tej tezy została przeprowadzona w drodze analizy dwóch przykładowych regulacji administracyjnych postępowań wyłączonych: postępowań w sprawach dofinansowania projektów w ramach programów operacyjnych oraz postępowania sprawdzającego, związanego z ochroną informacji niejawnych. Regulacje k.p.a. w pełni odpowiadają regulacjom przyjętym w prawie europejskim. Instrumentalne traktowanie przepisów procesowych oraz odrębne ich kształtowanie w przepisach ustaw szczegółowych powinno znajdować uzasadnienie i być zgodne przede wszystkim z zasadą proporcjonalności. W przeciwnym wypadku tworzenie odrębnych rozwiązań proceduralnych ad hoc nie sprzyja spójności i zupełności systemu prawnego w demokratycznym państwie prawnym. Równocześnie obniża poziom ochrony praw jednostki w postępowaniu administracyjnym. Sytuacja taka ma miejsce w przykładowych regulacjach poddanych analizie w niniejszym opracowaniu.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies