Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polityka zagraniczna i bezpieczeństwa UE" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Mocarstwowy wymiar polityki Unii Europejskiej wobec państw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej
    Autorzy:
    Michał, Skorzycki,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894669.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-02
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Unia Europejska
    Afryka Północna
    Bliski Wschód
    polityka zagraniczna
    polityka zagraniczna i bezpieczeństwa UE
    stosunki zewnętrzne UE
    Opis:
    Artykuł zawiera analizę obecnych relacji łączących Unię Europejską ze śródziemnomorskimi państwami Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, dokonaną w oparciu o założenie o jej imperialnym charakterze. Autor wykorzystał koncepcję Jana Zielonki, który opisał UE jako mocarstwo o charakterze neośredniowiecznym z nakładającymi się jurysdykcjami, policentryzmem politycznym i pokojowymi metodami poszerzania swojego obszaru. Celem tekstu jest stwierdzenie, czy ta teoria sprawdza się w odniesieniu do politycznych i gospodarczych relacji Unii Europejskiej z jej południowym sąsiedztwem, zwłaszcza w ich wymiarze zinstytucjonalizowanym. The article contains the analysis of contemporary relations between the European Union and the Mediterranean states of the Middle East and North Africa. The analysis in question is based on the assumption of an imperial nature of the EU, but without an implication that it is the next traditional military superpower of a concentric type, using its power to rank the subordinated countries in a hierarchy that rests on their political distance from the imperial centre. Instead, the author used the concept introduced by Jan Zielonka, according to whom the EU is a neo-medieval superpower with overlapping jurisdictions, political polycentrism and peaceful methods of a territorial expansion. The main goal of the paper is to test this theory against the reality of political and economical relations of the EU with its southern neighbourhood, with the emphasis on institutionalised ties.
    Źródło:
    Przegląd Europejski; 2013, 2 (28); 28-56
    1641-2478
    Pojawia się w:
    Przegląd Europejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efektywność ról międzynarodowych Unii Europejskiej
    The efficiency of international roles played by the EU
    Autorzy:
    Zając, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625275.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    European Union
    theory of fields
    EU foreign policy
    Unia Europejska
    teoria ról
    wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa UE
    Opis:
    The European Union acts in numerous capacities on the international arena, and one of its priorities in foreign policy involves the Mediterranean. Since the mid-1990s, the EU has been trying to play several roles in its relations with countries in this region, the most significant being: an active participant in solving the Arab-Israeli conflict; a promoter of measures to build trust, partnership, security and disarmament; a promoter of market reforms and sustainable development; an advocate of democracy and human rights as well as cross-cultural dialogue. Assessed on the basis of its Mediterranean policy, the efficiency of the EU’s international roles, however, is poor, on account of the conflict between the roles the EU declares to be playing, and its actual and expected roles. As a consequence, the Mediterranean has not transformed into the area of peace, stability, welfare and cross-cultural understanding which has been declared as the EU’s objective since 1995.
    Unia Europejska odgrywa na arenie międzynarodowej wiele ról, a jednym z priorytetowych kierunków w jej polityce zagranicznej jest region śródziemnomorski. Od połowy lat 90. XX wieku UE stara się odgrywać jednocześnie kilka ról wobec państw w nim położonych. Najważniejszymi z nich są role: aktywnego aktora w rozwiązywaniu konfliktu arabsko-izraelskiego; promotora środków budowy zaufania, partnerstwa, bezpieczeństwa i rozbrojenia; promotora reform rynkowych i zrównoważonego rozwoju; propagatora demokracji i praw człowieka oraz dialogu międzykulturowego. Efektywność ról międzynarodowych, analizowana na przykładzie unijnej polityki śródziemnomorskiej, jest jednak niska, ze względu na konflikt między rolami deklarowanymi, rzeczywistymi i oczekiwanymi. W konsekwencji region śródziemnomorski nie został przekształcony w obszar pokoju, stabilności, dobrobytu i porozumienia międzykulturowego, co od 1995 roku było deklarowanym przez Unię Europejską celem.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2014, 8; 49-61
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryzys migracyjny jako problem globalny. Konsekwencje dla polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej
    Migration Crisis as a Global Problem. The Consequences for the Foreign Policy and the Security of the European Union
    Autorzy:
    Chojan, Adrian
    Olszewski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1832075.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Unia Europejska
    kryzys migracyjny
    polityka zagraniczna i bezpieczeństwa UE
    EU
    European migrant crisis
    EU foreign and security policy
    Opis:
    Artykuł dotyczy kryzysu migracyjnego jako jednego z głównych problemów polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej. Autorzy ukazują wpływ kryzysu na sprawy wewnętrzne i zagraniczne UE. Stawiają tezę o nieprzygotowaniu zarówno UE, jak i jej państw członkowskich do problemu migracyjnego. Część analizy dotyczy także relacji z Turcją i podpisanego porozumienia ograniczającego kryzys migracyjny.
    The article is concerned with the migration crisis as one of the main problems of the foreign policy and security of the European Union. The authors indicate the influence of the crisis on the EU’s external and internal matters. A thesis about the lack of preparation to the migration problem is formed, as far as both the EU and member countries are concerned. The part of the analysis also tackles the relations with Turkey and the agreement which was signed in order to limit the migration crisis.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2018, 46, 1; 93-106
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polska i jej stosunek do Europejskiej Wspólnej Polityki Zagranicznej i Obrony Unii Europejskiej
    Poland and her relation to the European Foreign Common Policy and the Defence of the European Union
    Autorzy:
    Hoffmann, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/347748.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    bezpieczeństwo
    Unia Europejska
    Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
    Polska a Wspólna Polityka Zagraniczna UE
    safety
    European Union
    EU Common Foreign and Security Policy
    Poland and EU’s Common Foreign and Security Policy
    Opis:
    Wraz z wejściem w życie Traktatu z Maastricht powołano do życia II filar Unii Europejskiej - Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa. W 1999 roku wraz z implementacją Traktatu Amsterdamskiego, zaczęto wdrażać Europejską Politykę Bezpieczeństwa i Obrony, która została zredefiniowana w Traktacie Reformującym. Polska początkowa była sceptycznie nastawiona do owej polityki, uważając że gwarantem bezpieczeństwa w Europie jest NATO. Po pewnym czasie optyka postrzegania EPBiO uległa zmianie. Stosunek naszego kraju zmienił się do odniesieniu do polityki zagranicznej i bezpieczeństwa w momencie uzyskania członkostwa w Unii Europejskiej. Obecnie Polska angażuje się w misje cywilne i zarządzania kryzysowego prowadzone w ramach tej polityki przez Unię Europejską. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie istoty Wspólnej Europejskiej Polityki Zagranicznej i Obrony. W szczególności autor skupił się na prześledzeniu historii oraz zmiany stosunku Polski do tejże polityki, a także wykazaniu istotnych elementów pozytywnych jak i negatywnych aspektów Wspólnej Europejskiej Polityki Zagranicznej i Obrony.
    Together with the effect of the Treaty with Maastricht one called into being II the pillar of the European Union - the Common Foreign Policy and Safeties. In 1999 together with the implementation of the Amsterdam Treaty , one began to initiate European Security policy and Defenses which became define in the Treaty Reforming. Initial Poland was skeptically disposed to that policy, considering that a guarantor of the safety in Europe is NATO. Some time later the optics of the perception EPBiO underwent change. The relation of our country changed to the reference to the foreign policy and the safety into the moment of the obtainment of the membership into the European Union. At present Poland launches out into civil missions and the crisis management led (driven) within the framework of this policy by the European Union. An aim (target) of the present article is presenting of the creature of the Common European Foreign Policy and the Defense. Particularly the author assembled on tracing of history and the change of the relation of Poland to this policy and also to the proof of essential positive elements as and negative aspects of the Common European Foreign Policy and the Defense.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2011, 3; 70-87
    1731-8157
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Programy niemieckich partii politycznych w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 roku. Wybrane aspekty
    Autorzy:
    Kosman, Michał M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625384.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Parlament Europejski
    wybory
    programy wyborcze
    CDU
    CSU
    SPD
    Lewica
    FDP
    AfD
    Unia Europejska
    ordynacja wyborcza
    klauzula wyborcza
    reformy instytucjonalne UE
    Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
    Opis:
    Parlament Europejski przeszedł w ciągu ponad sześciu dekad swego istnienia znaczącą ewolucję, zarówno w wymiarze ilościowym, jak i jakościowym. Od 1979 r. wyłaniany jest w oparciu o powszechne wybory. Ostatnie wybory odbyły się w maju 2014 r. W Niemczech wybierano 96 posłów. Nieco wcześniej Federalny Trybunał Konstytucyjny zlikwidował klauzulę wyborczą, dzięki czemu aż 14 partii niemieckich dostało się do Parlamentu Europejskiego. Najwięcej głosów zdobyły tradycyjne partie – chadecy i socjaldemokraci. Aż siedem partii uzyskało po jednym mandacie. Głównym celem artykułu jest analiza programów wyborczych partii niemieckich biorących udział w rywalizacji wyborczej, zwłaszcza kwestie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa oraz problemów instytucjonalnych UE. Autor dokonuje ponadto analizy wyników wyborów i prezentuje wnioski dotyczące ewolucji niemieckiej sceny politycznej.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2014, 8; 285-302
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    System reagowania kryzysowego w regulacjach Unii Europejskiej
    Crisis response system in European Union regulations
    Autorzy:
    Hoffmann, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/347522.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    bezpieczeństwo narodowe
    reagowanie kryzysowe
    Unia Europejska
    Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
    Europejska Strategia Bezpieczeństwa
    international security
    crisis response
    European Union
    EU Common Foreign and Security Policy
    European Security Strategy
    Opis:
    Integracja europejska była od samego początku projektem o charakterze politycznogospodarczym. Z czasem jednak zaczęto budować zręby obecnej polityki bezpieczeństwa i obrony. Przełomowa data miała miejsce wraz z wejściem w życie Traktatu z Maastricht w 1993 roku, w którego ramach powołano II filar – czyli Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa. W zasadzie od tego momentu moSna mówić o skondensowanym rozwoju regulacji w zakresie reagowania kryzysowego. Podstawowe przepisy z tego obszaru umieszczono w samym traktacie, i w kolejnych traktatach reformujących, a także w przepisach wspólnotowego prawa wtórnego. W szczególności dobitnie uregulowano funkcjonowanie systemu reagowania kryzysowego w Traktacie Amsterdamskim, który zaczął obowiązywać od 1 maja 1999 roku. Po tym okresie Unia Europejska zaczęła prowadzić pierwsze operacje cywilne, które miały urzeczywistnić fakt implementowania na dobre regulacji z zakresu zarządzania kryzysowego. Od tego momentu przeprowadzano coraz liczebniejsze misje cywilne, poprzez które kształtował się model reagowania kryzysowego. Model ten z czasem zaczął charakteryzować się tendencją do łączenia działań politycznych, środków wojskowych i policyjnych oraz pomocy ekonomicznej. Wraz z kolejnymi zmianami prawnymi, jakie miały miejsce w Unii Europejskiej – przyjęcie Traktatu Lizbońskiego, zwiększa się potencjał reagowania kryzysowego. Unia Europejska już obecnie angażuje się w coraz trudniejsze misje, dzięki którym wypracowuje spójną doktrynę bezpieczeństwa na Starym Kontynencie.
    European integration by means of security is now concentrated on overcoming threats, as it used to in the past. Moreover, it is concentrated on eliminating threats, managing different challenges and, finally, restricting the risk. The aspect mentioned as the last one is especially significant. In comparison with various critical threats, the readiness of the European Union to take precautions on the Old Continent is considerable. One must assume that the issues of crisis management have been treated more and more extensively in the European Union since the beginning of the 1990s. Then, these issues were being extended in various areas of activity concerning the organization. It was shown, for example, in forming new politics, institutions or even the law covering this issue. Under this law, a unique crisis response system was formed. At present, it is at the European Union’s disposal. The system is the integral part of security management in individual countries, including the European Union. It is also a structure of dynamic systems which concern authority among its different organs. They are determined by methods, procedures and actions that tend to lower the level of risk and functioning of the whole organization. The purpose of this paper is to present the fact of crisis management in the European Union. Furthermore, it indicates basic legal regulations, both the treaty and the secondary law. The security system of European communities, including statutes that establish the ability of crisis response, are based on the treaty and the secondary law.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2010, 3; 97-108
    1731-8157
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawy traktatowe Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej
    Treaty principles of the EUs Common Foreign and Security Policy
    Autorzy:
    Ciupiński, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/120786.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Sztuki Wojennej
    Tematy:
    Unia Europejska
    Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
    bezpieczeństwo europejskie
    polityka bezpieczeństwa
    polityka zagraniczna
    European Union
    EU
    Common Foreign and Security Policy
    CFSP
    High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy
    HR
    Common Security and Defence Policy
    CSDP
    European External Action Service
    EEAS
    Opis:
    The aim of this article is to analyse the long political and military process of forming the Common Foreign and Security Policy (CFSP). At the beginning it was the separate pillar of the European. For the European security issues was responsible the NATO and the Western European Union. After almost twenty years the Lisbon Treaty on European Union, which entered into force on 1 December 2009, changed the competence of the European Union in the security sphere. Treaty of Lisbon created the Common Security and Defence Policy (CSDP) and for the first time put so much attention to European Union’s international activity. Responsible for this is the High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. For this function was appointed Catherine Ashton. She is assisted by the European External Action Service. HR is also one of the Vice-Presidents of the European Commission, chairs the Foreign Affairs Council, contributes through proposals towards the preparation of the CFSP and ensures implementation of the decisions adopted by the European Council and the Council, especially in the security matters. Lisbon compromise also led the termination of the Western European Union in 2011. Several prominent leadershave voiced support for a common defence for the Union. This possibility, requiring unanimous support among the member states, was formally laid down in Article 42 the Treaty of Lisbon extended the enhanced co-operation provision to become available for application in the area of defence. This mechanism enables a minimum number of member states to deepen integration within the EUs institutional framework, without the necessity of participation for reluctant member states.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe AON; 2013, 4(93); 31-71
    0867-2245
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe AON
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mechanizm podejmowania decyzji w zakresie stosunków zewnętrznych UE
    System of Decision-Making in the Area of External Relations of the European Union
    Autorzy:
    Starzyk-Sulejewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1832066.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Unia Europejska
    stosunki zewnętrzne UE
    działania zewnętrzne UE
    wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa UE
    mechanizm podejmowania decyzji
    the European Union
    external relations of the EU
    external action of the EU
    common foreign and security policy of the EU
    system of decision-making
    Opis:
    Zgodnie z dyspozycjami Traktatu z Lizbony do stosunków zewnętrznych UE zaliczono szereg dziedzin współpracy, w tym działania zewnętrzne UE (wspólną politykę handlową, współpracę na rzecz rozwoju, pomoc humanitarną etc.), wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa UE (WPZiB) oraz europejską politykę sąsiedztwa (EPS). Celem artykułu jest charakterystyka mechanizmu podejmowania decyzji w zakresie stosunków zewnętrznych UE oraz wskazanie różnic w tym zakresie i odpowiedź na pytanie, czy pod auspicjami nowych regulacji traktatowych udało się przezwyciężyć istniejący przed reformą lizbońską dualizm w tym zakresie. Podstawą teoretyczną przeprowadzonej analizy jest teoria reżimów międzynarodowych, a zwłaszcza rozwijana w jej ramach teoria reżimów decyzyjnych, które wydają się w tym przypadku szczególnie przydatne. W związku z tym artykuł składa się ze wstępu i zakończenia oraz trzech podrozdziałów. Podrozdział pierwszy to analiza możliwości zastosowania teorii reżimów międzynarodowych i rozwijanej w jej ramach teorii reżimów decyzyjnych do charakterystyki mechanizmu podejmowania decyzji w obszarze stosunków zewnętrznych UE. Podrozdział drugi to analiza mechanizmu podejmowania decyzji w zakresie działań zewnętrznych UE i zewnętrznych aspektów wewnętrznych polityk UE. Podrozdział trzeci to charakterystyka specyfiki mechanizmu podejmowania decyzji w dziedzinie WPZiB UE.
    According to the provisions of the Treaty of Lisbon external relations of the European Union consist of a lot of areas of cooperation: External Action (common commercial policy, humanitarian aid, development cooperation etc.) the Common Foreign and Security Policy (CFSP) and the European Neighbourhood Policy (ENP). The main purpose of an article is an analysis of the decision-making system in the area of external relations of the European Union and differences in this area and answering the question if under the auspices of the new provisions of the treaty the EU is able to overcome dualism in this sphere existing in the period before entry into force of the lisbon reform. The theoretical basis of an analysis is the theory of international regimes and especially the theory of decision regimes. Article consists of introduction, three parts and conclusions. In the first part there is an analysis of the possibilities of using the theory of international regimes and especially the theory of decision regimes towards the description of the decision-making system in the area of external relations of the EU. The second part is the description of the decision-making system in the area of external action and on the external dimension of internal policies of the EU. The third part is the analysis of the decision-making system in the area of the Common Foreign and Security Policy of the EU.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2018, 46, 1; 7-27
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unia Europejska wobec problemu terroryzmu w Afryce Subsaharyjskiej
    The EU’s Approach to the Problem of Terrorism in Sub-Saharan Africa
    Autorzy:
    Zajączkowski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091655.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    terroryzm
    Afryka Subsaharyjska
    Boko Haram
    Al-Shabaab
    Al-Ka’ida w Islamskim Maghrebie
    tzw. Państwo Islamskie
    Al-Ka’ida
    Unia Europejska
    polityka zagraniczna i bezpieczeństwa UE
    pomoc rozwojowa UE
    misje wojskowe i cywilne UE
    terrorism
    Sub-Saharan Africa
    Boko Haram (BH)
    Al-Shabaab (AS)
    Al-Qaeda in the Islamic Maghreb (AKIM)
    so-called Islamic State
    Al-Qaeda
    European Union
    EU foreign and security policy
    EU development assistance
    EU military and civilian missions
    Opis:
    W artykule poddano analizie problematykę terroryzmu w Afryce Subsaharyjskiej i działania podjęte przez Unię Europejską w celu jego zwalczania. Opisano przesłanki i uwarunkowania terroryzmu w tym regionie, wskazując ich polityczne, społeczno-ekonomiczne oraz kulturowe źródła. Przedstawiono instytucjonalne i prawne podstawy współpracy UE z państwami Afryki Subsaharyjskiej dotyczącej zapobiegania aktom terroru na kontynencie afrykańskim. Omówiono również charakter i formę pomocy finansowej, jakiej UE udziela im w walce z ugrupowaniami terrorystycznymi, w szczególności Instrument na rzecz Pokoju w Afryce oraz Instrument na rzecz Przyczyniania się do Stabilności i Pokoju. Przedstawiono trzy najważniejsze ugrupowania terrorystyczne operujące w Afryce Subsaharyjskiej: Boko Haram, Al-Shabaab i Al-Ka’idę w Islamskim Maghrebie. Na tle wyzwań i zagrożeń związanych z ich działalnością w Afryce Subsaharyjskiejscharakteryzowano główne założenia polityki UE. W tym kontekście omówiono podejmowane przez nią działania z jednej strony mające na celu ograniczenie zdolności bojowych ugrupowań terrorystycznych w regionie, z drugiej – zapewniające trwały i stabilny rozwój na kontynencie afrykańskim i tym samym ograniczające różne negatywne zjawiska. Teoretycznym narzędziem zastosowanym w tym studium przypadku w stosunku do UE są koncepcje „roli aktora” (actorness), „obecności” (presence) oraz „mocarstwa niewojskowego” (civilian power). Podkreśla się w nich dysponowanie przez UE możliwościami aktywnego i celowego podejmowania działań wobec pozostałych aktorów na arenie międzynarodowej i realnym wpływem na sprawy międzynarodowe dzięki stosowaniu środków głównie ekonomicznych, finansowych i politycznych. Artykuł jest próbą odpowiedzi na następujące pytania: Jaka jest rola i znaczenie UE w przeciwstawianiu się terroryzmowi w Afryce Subsaharyjskiej? W jakim stopniu podejmowane przez UE działania wpływają na ograniczenie tego zjawiska? Jakie są główne słabości i wyzwania w europejskiej (unijnej) polityce antyterrorystycznej wobec Afryki Subsaharyjskiej? Czy przyjęte przez UE dokumenty przekładają się na skuteczność podejmowanych przez nią działań i inicjatyw? Jaki jest charakter i stopień instytucjonalizacji współpracy między obu regionami w zakresie zapobiegania aktom terroru w Afryce Subsaharyjskiej?
    The article analyses the issue of terrorism in Sub-Saharan Africa and the actions undertaken in this respect by the European Union. It describes the reasons for and determinants of terrorism in this region, pointing out their political, socio-economic and cultural sources. It discusses the institutional and legal bases of the EU’s cooperation with the countries of Sub-Saharan Africa in preventing acts of terror in Africa. Furthermore, it discusses the nature and form of financial assistance the EU provides to African countries in their struggle against terrorist groups, focusing on the two major instruments of the EU’s external action in this regard: the Peace Facility for Africa and the Instrument contributing to Stability and Peace. The article focuses on presenting the three major terrorist groups that operate in Sub-Saharan Africa: Boko Haram, Al-Shabaab and Al-Qaeda in the Islamic Maghreb. Against the backdrop of challenges and threats arising in relation to the activity of terrorist groups in Sub-Saharan Africa, the author has characterised the EU’s key objectives in this respect. In this context, he further discusses the actions undertaken by the EU with the aim to, on the one hand, reduce the combat capabilities of the terrorist groups in Sub-Saharan Africa and, on the other hand, ensure lasting and stable development on the African continent and, consequently, eliminate various negative phenomena. The theoretical tools applied in this case study with regard to the EU are the concepts of ‘actorness’, ‘presence’ and ‘civilian power’. It is stressed in this context that the EU is capable of ‘actively and purposefully undertaking actions towards the other actors in the international arena’ and having ‘real influence on international affairs’ by using mainly economic, financial and political measures. The article is an attempt to answer the following questions: what is the role of the EU in addressing the problem of terrorism in Sub-Saharan Africa; to what extent do the actions taken by the EU contribute to eliminating this phenomenon in Sub-Saharan Africa; what are the main weaknesses of and challenges to the European (EU) antiterrorist policy towards Sub-Saharan Africa; do the documents adopted by the EU translate into effectiveness of the EU’s actions and initiatives; what is the nature and degree of institutionalisation of the cooperation between the two regions in terms of preventing acts of terror in Sub-Saharan Africa.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 293-317
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityczny wymiar relacji między Unią Europejską a Państwem Izrael.
    Autorzy:
    Michał, Skorzycki,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894712.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    stosunki zewnętrzne UE
    Izrael
    wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
    partnerstwo eurośródziemnomorskie
    Unia na rzecz regionu Morza Śródziemnego
    konflikt bliskowschodni
    Opis:
    The article presents the state of political relations biding the European Union and Israel. Lisbon reform granted the EU legal personality, which was the next step in extending the autonomy that allows it to be treated like a political actor of international relations. Bearing that it mind, the author attempts to reveal political goals being accomplished by both sides as well as means which lead to their implementation. The aim of the article is also to cover the most important obstacles in mutual relations and prospects of overcoming them. This requires the paper to go beyond discussing the current developments and demands the presentation of historic, structural and strategic background of relations of the two aforementioned entities. W artykule opisano stan stosunków politycznych łączących Izrael i Unię Europejską. Wejście w życie traktatu z Lizbony nadało UE podmiotowość prawnomiędzynarodową. Zmiana ta stanowi krok w kierunku usamodzielnienia się Unii w sferze stosunków międzynarodowych, pozwalając na traktowanie jej jako niezależnego aktora. Kierując się tym założeniem, autor analizuje cele realizowane przez obydwa wspomniane podmioty w relacjach wzajemnych, a także środki zmierzające do ich osiągnięcia. Tekst zawiera też prezentację najistotniejszych przeszkód zakłócających rozwój stosunków między Unią Europejską a Izraelem oraz szans ich przezwyciężenia, które to zadanie wymaga wyjścia poza kwestie bieżące i przedstawienia szerszego historycznego, strukturalnego i strategicznego tła relacji wiążących wspomniane podmioty.
    Źródło:
    Przegląd Europejski; 2014, 4 (34); 70-107
    1641-2478
    Pojawia się w:
    Przegląd Europejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwarunkowania kształtowania priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec państw Azji Centralnej po roku 2012
    Determinants shaping foreign policy priorities of the European Union towards Central Asia after 2012
    Autorzy:
    Przybylska-Maszner, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625143.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    European Union
    Common Foreign and Security Policy
    EU–Central Asia
    Unia Europejska
    Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
    UE–Azja Centralna
    Opis:
    Central Asia is not a priority for the European Union. Relations with the states in this region were established immediately after the former Soviet republics won independence but, despiteattempts at rapid advancement there, the results of mutual cooperation and mutual commitments have been unsatisfactory. The objective of this paper is to analyze the priorities of the European Union’s policy towards Central Asia after 2012. These priorities are viewed from the regional and national perspectives. The analysis studies a comprehensive range of legal documents to establish the framework of mutual relations and the broad range of mutual political declarations. The key elements of this analysis involve examining the determinants that have shaped the political priorities, the institutional mechanisms established for the purpose of political decision-making and the conduct of collaboration. The paper also looks at the main challenges faced in those areas of cooperation that are deemed crucial. The final part of the analysis leads to conclusions that make it possible to assess how feasible it is to implement EU policies in relations with Central Asian states.
    Azja Centralna nie jest obszarem priorytetowego zainteresowania ze strony Unii Europejskiej. Choć relacje z państwami regionu nawiązano zaraz po uzyskaniu przez byłe republiki radzieckie niezależności i intensywnie próbowano rozwijać przez następne lata, dzisiejsze efekty współpracy wynikające ze wzajemnych zobowiązań nie są satysfakcjonujące. Celem artykułu jest analiza priorytetów polityki zagranicznej Unii Europejskiej wobec Azji Centralnej po roku 2012. Priorytety zostały przedstawione w dwóch ujęciach: regionalnym i krajowym. Analizie podlegał pełen zakres dokumentów prawnych określających ramy wzajemnych relacji,jak i szersze spektrum obustronnych deklaracji politycznych. Kluczowymi elementami analizy stały się: uwarunkowania kreowania priorytetów politycznych, utworzony mechanizm instytucjonalny niezbędny do kształtowania decyzji politycznej, jak i realizacji założeń współpracy. Artykuł porusza także główne wyzwania w uznanych za kluczowe wymiarach współpracy.Końcowa część analizy prowadzi do wniosków pozwalających na ocenę możliwości realizacji założonych celów polityki unijnej w relacjach z państwami Azji Centralnej.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 353-370
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udział Polski w operacjach wojskowych Unii Europejskiej w Afryce
    Polish participation in military operations of the European Union in Africa
    Autorzy:
    Przybylska-Maszner, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615800.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    European Union
    military operations
    UE–Africa
    common foreign and security policy
    Unia Europejska
    operacje wojskowe
    EU–Africa
    wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
    Opis:
    The purpose of this paper is to analyze the conditions behind Polish participation in the European Union’s military operations in Africa. The author attempts to describe the evolution of the Polish position on the concept of the Common Security and Defence Policy. The text presents the Polish experiences, gained during operations, and assessments of the outcomes of Polish involvement, against the declared priorities of Polish foreign policy. The author also points out the main causes of changes in the Polish stance against further involvement on the African continent. She draws attention to the transformations within the EU and their reception by the Polish government.
    Celem artykułu jest analiza uwarunkowań udziału Polski w afrykańskich operacjach wojskowych Unii Europejskiej na tle ewolucji polskiego stanowiska wobec koncepcji realizacji Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. W tekście przedstawiono polskie doświadczenia z udziału w operacjach, a także ocenę jego konsekwencji w odniesieniu do deklarowanych priorytetów polskiej polityki zagranicznej. Autorka wskazuje także na główne przyczyny zmiany stanowiska polskiego wobec dalszego zaangażowania na kontynencie afrykańskim. Zwraca uwagę na przekształcenia wewnątrz Unii oraz ich odbiór przez stronę polską.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2016, 3; 7-26
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcje Unii Europejskiej jako aktora na arenie międzynarodowej a rozwój aktywności w zakresie polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony
    Concepts of the European Union as an Actor on the International Stage and the Development of Activities in the Field of Foreign, Security and Defence Policy
    Autorzy:
    Podraza, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1832846.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Unia Europejska
    koncepcje podmiotowości międzynarodowej UE
    Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
    Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony
    European Union
    concepts of an EU international actorness
    Common Foreign and Security Policy
    Common Security and Defence Policy
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza Unii Europejskiej jako aktora na arenie międzynarodowej z punktu widzenia trzech najbardziej wpływowych koncepcji, tj. Europy jako potęgi cywilnej, normatywnej i militarnej. Charakterystyka dokonana jest przy uwzględnieniu ewolucji aktywności zewnętrznej Unii, począwszy od nieudanych prób zainicjowania integracji politycznej w latach 50. XX wieku aż do okresu po wejściu w życie traktatu lizbońskiego w 2009 r. Unia Europejska jest traktowana jako nowy rodzaj potęgi, którego wartość wynika ze stosowania instrumentów gospodarczych i dyplomatycznych (potęga cywilna), przywiązania do wartości i norm prawa międzynarodowego (potęga normatywna) oraz z ograniczonego stosowania instrumentów militarnych w postaci operacji petersberskich (potęga militarna). UE nie może jednak w pełni odegrać istotnej roli na arenie międzynarodowej. Ograniczenia w tym zakresie wynikają z braku należytej reakcji przez UE na wiele bieżących wyzwań o charakterze wewnętrznym (np. Brexit) lub zewnętrznych (np. wojna domowa w Syrii i napływ uchodźców do Europy). Są one także rezultatem faktu, że Unia Europejska jest traktowana jako struktura hybrydowa, gdyż wywodzi się z różnych źródeł lub składa się z elementów o odmiennym lub przeciwstawnym charakterze.
    The aim of the article is to analyse the European Union as an actor in the international arena from the point of view of the three most influential concepts, i.e. Europe as a civilian, normative and military power. Characterization is made taking into account the evolution of the Union's external activities ranging from failed attempts to initiate political integration in the 1950s until the period after the entry into force of the Treaty of Lisbon in 2009. The European Union is treated as a new kind of power, whose value is derived from the use of economic and diplomatic instruments (a civilian power), attachment to the values and norms of international law (a normative power) and the limited use of military instruments in the form of Petersberg operations (a military power). The EU cannot fully play a significant role in the international arena. Restrictions in this regard derive from the lack of an adequate response by the EU to many current challenges internal (e.g. Brexit) or external challenges (e.g. the war in Syria and the influx of refugees to Europe). They are also the result of the fact that the European Union is treated as a hybrid structure, since it is derived from different sources, or consists of elements with different or opposite nature.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2016, 44, 3; 85-114
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tożsamość aktora normatywnego a strategie obecności Unii Europejskiej w stosunkach międzynarodowych
    Identity of the Normative Actor and the Strategies of the European Union’s Presence in the International Relations
    Autorzy:
    Skolimowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1832070.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
    potęga normatywna Europy
    globalna strategia UE w relacjach międzynarodowych
    CFSP
    Normative Power Europe
    global strategy of the EU in the International Relations
    Opis:
    Strategia obecności Unii Europejskiej (UE) w relacjach międzynarodowych z czerwca 2016 r. oraz zmiany, jakie w zakresie funkcjonowania tego podmiotu międzynarodowego wniosła ostatnia reforma traktatowa (Traktat z Lizbony), odczytywane mogą być jako próba redefinicji dotychczasowej narracji na temat międzynarodowej tożsamości UE. Ewolucja w zakresie założeń strategicznych, jak również instytucjonalnych oraz instrumentów oddziaływania i reagowania międzynarodowego świadczyć może o potrzebie nowego spojrzenia na koncept potęgi normatywnej, będący dotychczas podstawą dyskursu o tożsamości UE w stosunkach międzynarodowych. Zmiany te wydają się zmierzać w kierunku oparcia dyskursu o europejskiej tożsamości na wizji aktora niezależnego, samodzielnego oraz dysponującego militarnymi narzędziami oddziaływania międzynarodowego, jak również realizującego przede wszystkim własne interesy w przestrzeni międzynarodowej, odwołując się nadal do zasad, wartości oraz prawa międzynarodowego.
    The European Union's (EU) global strategy in foreign affairs of June 2016 and the recent reform of the treaty (Lisbon Treaty) in the field of foreign cooperation might be understood as an attempt to redefine discourse on EU's international identity. Evolution in terms of strategic assumptions, institutional tools as well as of international instruments may indicate on the need for a new perspective on the normative power, which has been the basis for discourse on the identity of the EU in international relations so far. These changes seem proof the thesis that EU wants to become independent, self-reliant actor with military tools of international influence as well as pursuing their own interests in international space, still referring to principles, values and international law.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2018, 46, 1; 29-48
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies