Temat: masque - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Le masque au théâtre CRICOT1 : du geste pictural au geste « opératoire »
Autorzy:: Bodzińska-Bobkowska, Jadwiga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2095795.pdf
Data publikacji:: 2022-04-04
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: mask
theatre
CRICOT1
Jarema
Kantor
masque
théâtre
Opis:: The aim of this paper is to describe the beginnings, rather unknown, of the CRICOT theatre and to demonstrate the evolution which took place between the first show of CRICOT1 and the last piece performed in 1938. Focusing on the manners of treating the scenic object, the scenography, the costumes and the masks, the paper analyses the transformation of the amateur theatre: artistic, satirical, visual and comic into quasi-professional theatre, carrying an existential message. Message to be developed afterward by the world-famous collective, reformer of the European stages: Tadeusz Kantor’s CRICOT2.
Źródło:: Cahiers ERTA; 2022, 29; 132-150
2300-4681
Pojawia się w:: Cahiers ERTA
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: The Secret Language of the Face: Representations of Emotions in Racine’s Tragedies
Autorzy:: Bors, Edit
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/606036.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Gesicht
Emotionen
Dämpfung
Maske
Racine
visage
émotions
atténuation
masque
Opis:: Der Artikel enthält das Abstract ausschließlich in englischer und französischer Sprache.
In his essay L’effet de sourdine dans le style classique: Racine, Léo Spitzer analyzes attenuation mechanisms especially in connection with the face (gaze, eyes, mouth). How to approach the idea of face ? And how to use it in the analysis of classical theater’s language? We presume that the face systematically expresses deep emotions and is closely connected to the body and to this « bouillonnement intérieur » (inner excitement) that agitates the racinian heroes by pushing them to hide behind an anonymous, official or collective mask.
Dans son essai L’effet de sourdine dans le style classique: Racine, Léo Spitzer étudie les procédés d’atténuation plus particulièrement ceux relatifs au visage (regard, yeux, bouche). Comment aborder la notion du visage ? Et comment la mettre à profit dans l’analyse du langage du théâtre classique ? Nous postulons que le visage, étant au service de l’expression des sentiments profonds, est en étroite relation avec le corps même et avec ce « bouillonnement intérieur » qui anime les personnages raciniens tout en les poussant à se cacher derrière un masque anonyme, officiel ou collectif.
Źródło:: Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2020, 44, 1
0137-4699
Pojawia się w:: Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Black, White and Blue: Pregnancy and Unsettled Binaries in The Masque of Blackness (1605)
Autorzy:: Aebischer, Pascale
Sparey, Victoria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033521.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: masque
blackface
body paint
performance
set design
Queen Anna of Denmark
Ben Jonson
Inigo Jones
pregnancy
Opis:: This article examines the construction of national and racial identities within Ben Jonson’s and Inigo Jones’s Masque of Blackness against the backdrop of King James’ investment in creating a ‘British’ union at the start of his reign. The article re-examines the blackface performance of the Queen and her ladies in the contexts of the Queen’s and Inigo Jones’ European connections, the Queen’s reputation as ‘wilful’, and her pregnant body’s ability to evoke widespread cultural beliefs about the maternal imagination’s power to determine a child’s racial make-up. We argue that the masque’s striking use of blue-face along with black and white-face reveals a deep investment in Britain’s ancient customs which stands in tension with Blackness’ showcasing of foreign bodies, technologies, and cultural reference points. By demonstrating the significance of understanding Queen Anna’s pregnancy and her ‘wilful’ personality within the context of early modern humoral theory, moreover, we develop existing discussions of the humoral theory that underpins the masque’s representation of racial identities. We suggest that the Queen’s pregnant performance in blackface, by reminding the viewer that her maternal mind could ‘will’ the racial identity of royal progeny into being, had the power to unsettle King James I’s white male nationalist supremacy in the very act of celebrating it before their new English court and its foreign guests.
Źródło:: Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2020, 22, 37; 15-36
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:: Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Głos jako źródło tożsamości w antycznym teatrze greckim i balijskim teatrze lalki i cienia
Voicing Identities in the Ancient Greek Theatre and the Balinese Shadow Puppet Play
Autorzy:: Kocur, Mirosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/517913.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:: performer
głos
teatr antyczny
Wayang Kulit
teatr balijski
aktor
maska
lalka
dalang
rytuał
voice
ncient theatre
Balinese theatre
actor
masque
puppet
ritual
Opis:: I will discuss the main strategies used by the “invisible” actors to voice the identities of the characters in ancient Greek theatre, and in Wayang Kulit, Balinese shadow puppet theatre. Of course, these two traditions are very different. A Greek actor, covered by a costume and a mask, acted directly in front of the audience and moved his whole body while voicing the character. Balinese puppet master has to act from behind the screen and he moves only his hands. The Greek actor gave voice to one mask at a time; the Balinese puppeteer produces voices of each of the many characters in the play. But there is something the Greeks and the Balinese may have in common: in both performative traditions voice seems to be separated from the physical person. I will argue that it is this separation that enhances and problematizes the construction of gender as well as stimulates the audience to emotionally participate in the performance.
W artykule omawiam sposoby używania głosu do konstruowania tożsamości osoby dramatu przez „niewidzialnych” aktorów w antycznym teatrze greckim i balijskim teatrze lalki i cienia, Wayang Kulit. Tradycje te są oczywiście bardzo odmienne. Artysta grecki, ukryty pod kostiumem i maską, działał bezpośrednio na oczach olbrzymiej widowni i użyczał swój głos jednej tylko postaci. Artysta balijski siedzi po turecku oddzielony od widzów ekranem i sam jeden użycza głosu każdej lalce animowanej przez siebie w scenie. W obu tych tradycjach głos zdaje się być oddzielony od fizycznej osoby performera. Postaram się dowieść, że to oddzielenie pogłębia i problematyzuje konstrukcje płci, a zarazem stymuluje publiczność do bardziej emocjonalnego uczestniczenia w performansie.
Źródło:: Tematy z Szewskiej; 2014, Performatywność 1(11)/2014; 20-29
1898-3901
Pojawia się w:: Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "masque" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język