Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "cross-border transfer" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Cross-border Transfer of a Seat, Cross-border Conversion or the Coming into Existence of a New Company? Doubts Against the Background of the Court of Justice’s Judgment in C-106/16 Polbud – Wykonawstwo Sp. z o.o
    Autorzy:
    Majkowska-Szulc, Sylwia
    Wowerka, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/706731.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    cross-border transfer of seat
    cross-border conversion of company
    mobility of companies
    EU freedom of establishment
    conflict-of-laws
    statutory seat
    real seat
    registered office
    Opis:
    This article focuses on mobility of companies in the European Union in the light of the Court of Justice’s judgment in the C-106/16 Polbud – Wykonawstwo sp. z o.o. case. The Court of Justice has once again interpreted the treaty provisions relating to the EU freedom of establishment in the context of cross-border conversion of companies. The in-depth analysis of the case from the substantive law perspective as well as from the conflict-of-law perspective has raised some doubts with regard to the background of the judgment. Therefore, the article assesses whether the cross-border transfer of a seat took place in the Polbud case or the cross-border conversion, or possibly a new company has come into existence. Most of the analysis is aimed at exposing the risks related to the companies’ mobility under the rules adopted in the Polbud judgment, in particular in the absence of respective European and national regulation.
    Źródło:
    Polish Yearbook of International Law; 2018, 38; 275-289
    0554-498X
    Pojawia się w:
    Polish Yearbook of International Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi na temat kształtu planowanej dyrektywy w sprawie transgranicznego przeniesienia siedziby spółki
    Some remarks on the shape of the planned company law directive on cross-border transfer of the registered office
    Autorzy:
    Napierała, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693175.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    cross-border transfer
    directive
    registered office
    premises
    conducting business activity
    internal market
    freedom of establishment
    incorporation of a company
    transgraniczne przekształcenie
    dyrektywa
    siedziba statutowa
    siedziba faktyczna
    wykonywanie działalności gospodarczej
    rynek wewnętrzny
    swoboda przedsiębiorczości
    inkorporacja spółki
    Opis:
    While the conviction of the need for a fourteenth company law directive is almost universal, the discussion is going on around the question whether this directive should enable cross-border transfer by way of a transfer of the registered office without the need of the actual transfer of its premises. Such scenario is being challenged because of two reasons: (i) a directive adoptedbased on Article 50 clause 2 letter g of the TEU is to serve making the freedom of establishment a reality, but pursuant to the EC J’s construction of Article 49 of the TEU, a mere transformation, without the actual, real element, does not amount to taking advantage of this freedom, and (ii) the subsidiarity principle provided for in the treaty (Article 5 clause 3 of the TEU) excludes the possibility of the EU law intervention in a conflict laws of Member states. The fourteenth directive enabling a cross-border transfer without the actual transfer of the registered office, provided the law of the host state permitted, would be a manifestation of a reasonable compromise underlying the directive on cross-border mergers of companies that has been achieved in the course of the EC J’s judgments delivered in matters concerning a cross-border transfer of a registered office.
    Przekonanie o potrzebie wydania czternastej dyrektywy jest niemal powszechne. Dyskusja toczy się natomiast wokół pytania: Czy dyrektywa powinna umożliwiać transgraniczne przekształcenie w drodze przeniesienia (zmiany) siedziby statutowej spółki bez konieczności przenoszenia siedziby faktycznej spółki? Taki wariant kwestionowany jest głównie z dwóch powodów: po pierwsze – ponieważ uchwalenie dyrektywy na podstawie art. 50 ust. 2 lit. g TfUE ma służyć urzeczywistnieniu swobody przedsiębiorczości (art. 50 ust. 1 TfUE), a – zgodnie z przyjętą przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wykładnią – art. 49 TfUE samo przekształcenie, bez elementu realnego, nie jest postacią korzystania z tej swobody. Po drugie – ponieważ traktatowa zasada subsydiarności (art. 5 ust. 3 TUE) wyklucza ingerencję ustawodawcy unijnego w prawo kolizyjne państw członkowskich. Czternasta dyrektywa umożliwiająca transgraniczne przekształcenie bez przeniesienia siedziby faktycznej – jeżeli prawo państwa przyjmującego na to pozwala – byłaby wyrazem rozsądnego kompromisu leżącego u podstaw zarówno dyrektywy w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych, jak i wypracowanego w orzecznictwie Trybunału w sprawach dotyczących transgranicznego przenoszenia siedziby spółki. Umożliwienie rozdzielenia siedziby statutowej i faktycznej powinno być połączone uregulowaniem środków skutecznej ochrony tych podmiotów, których interesy w związku z transgranicznym przekształceniem spółki mogą być narażone (wierzycieli, wspólników mniejszościowych, pracowników).
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 105-121
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DEFINICJA SIEDZIBY SPÓŁKI HANDLOWEJ A PROCEDURA JEJ TRANSGRANICZNEGO PRZENIESIENIA NA TERYTORIUM UE
    DEFINITION OF THE REGISTERED OFFICE OF POLISH COMMERCIAL COMPANY AND THE PROCEDURE OF ITS CROSS-BORDER TRANSFER TO THE EU
    Autorzy:
    Słapczyński, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443687.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    siedziba rejestrowa spółki prawa polskiego,
    siedziba rzeczywista spółki prawa polskiego,
    transgraniczne przeniesienie siedziby spółki,
    przeniesienie siedziby spółki na terenie UE
    registered office of a Polish law company,
    real place of a Polish law company,
    cross-border transfer of the company’s office,
    moving the company’s headquarters in the EU
    Opis:
    Opracowanie charakteryzuje problem właściwości miejscowej przepisów prawa dotyczących transgranicznego przenoszenia siedziby polskiej spółki prawa handlowego w obrębie państw Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Wybór stosowanej procedury jest zależny od definiowania i interpretacji pojęcia siedziby spółki handlowej. Doktryna i orzecznictwo są niejednolite w kwestiach definiowania siedziby spółki. Rodzi to problemy kwalifikacyjne, czy siedziba jest przenoszona w zależności od uznania jej za siedzibę rzeczywistą czy siedzibę statutową (siedzibę wynikająca z rejestru). Istota problemu wpływa pośrednio na zasadę swobody działalności gospodarczej. Celem artykułu jest określenie i wypracowanie jednolitego stanowiska poprzez zastosowanie analizy językowej i funkcjonalnej przepisów polskich oraz unijnych, orzecznictwa polskich sądów oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), a także poglądów doktrynalnych, na podstawie jakich przepisów należy dokonać procedury transgranicznego przeniesienia siedziby spółki. Przeniesienie spółki handlowej za granicę państwa jest zagadnieniem doniosłym ze względu na fakt, że jest ono gwarantem wolności gospodarczej na terytorium UE.
    The study characterizes the problem of transferring the registered office of a Polish commercial company and the dependence of its procedures on the definition and interpretation of the concept of a commercial company. This problem is significant from the point of view of the procedure of transferring the company’s registered office. Case law and doctrine and are not in the same line when the definition of registered office of polish commercial company is on the topic. The significance of this issue indirectly influence on the rules of freedom of economic markets. The goal of the article thesis is to describe a unite point of view, by linguistic and functional analysis of national and EU law, case law of the Polish jurisdiction and the Court of Justice of the European Union. The doctrine is also important. The transfer of a commercial company abroad is an important problem from the point of view of economic freedom and guarantees in force in the EU. It is reasonable to assume that the registered office of the Polish commercial company is the registered office, which consequently raises fewer problems during the transfer procedure. An attempt to confirm the above thesis will be included in the following text by analyzing the aforementioned national and EU regulations, case law of the Polish courts and the CJEU. The term ‚registered office of a commercial company’ can be interpreted differently
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 2, XX; 293-301
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeniesienie siedziby polskiej spółki kapitałowej za granicę jako przyczyna jej rozwiązania w świetle Kodeksu spółek handlowych i swobody przedsiębiorczości
    Cross-border transfer of the registered office of a Polish company abroad as a reason for the campany’s dissolution in light of the Code of Commercial Partnerships and Companies and freedom of entrepreneurship
    Autorzy:
    Napierała, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693820.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    transfer of a company’s registered office
    a cross-border transformation
    freedom of entrepreneurship
    przeniesienia siedziby statutowej spółki
    transgraniczne przekształcenie
    swobody przedsiębiorczości
    Opis:
    In the absence of a EU (fourteenth) directive on the transfer of a company’s registered office, a number of questions arise including whether a Member State may prevent cross-border transfer of a company by enforcing a requirement that it be dissolved in a liquidation procedure. Article 270 point 2 and Article 459 point 2 of the Code of Commercial Partnerships and Companies provides for such a requirement stating that a shareholders’ resolution to move a company abroad shall constitute a reason for dissolving the company. Hence a decision of the Supreme Court to refer to the European Court of Justice regarding compliance of this regulation with the Treaty on the European Union (Article 49). It is generally expected that a fourteenth directive regulating the above matter will be issued. Sharing this expectation, the author attempted to provide rationale for the following de lege lata conclusions: (i) a situation in which the striking off a company’s name from the Polish register of entrepreneurs if its registered office is to be cross-border transferred to another Member State is contingent upon such company’s dissolution constitutes a limitation of the freedom of entrepreneurship and (ii) the interests of creditors and shareholders that are worthy of protectionwhen a Polish company is being transformed (also when per analogiam applied in the case of a cross-border transfer) are protected by relevant provisions of the Polish Code of Commercial Partnerships and Companies as well as, frequently, the EU regulations, and (iii) a cross-border transformation does not require a change (or transfer) of the company’s registered office. In light of the above, a de lege ferenda postulate must be made calling for adoption of a separate regulation or an explicit provision constituting grounds for relevant application of provisions on the transformation of Polish companies and provisions on mergers.
    Brak unijnej (czternastej) dyrektywy w sprawie przeniesienia siedziby statutowej spółki prowokuje do postawiania pytania: Czy państwo członkowskie może uniemożliwić spółce transgraniczne przekształcenie przez wprowadzenie wymogu jej rozwiązania po przeprowadzeniu procedury likwidacyjnej? Na gruncie prawa polskiego taki wymóg przewidziany jest w art. 270 pkt 2 oraz art. 459 pkt 2 k.s.h., w myśl których uchwały wspólników (akcjonariuszy) o przeniesieniu spółki za granicę są przyczyną jej rozwiązania oraz prowadzą do otwarcia likwidacji (art. 274 § 1 oraz art. 461 § 1 k.s.h.). W sprawie dotyczącej przekształcenia spółki polskiej w spółkę prawa luksemburskiego wątpliwość co do zgodności wymienionych przepisów Kodeksu spółek handlowych z art. 49 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej powziął Sąd Najwyższy, zadając Trybunałowi Sprawiedliwości pytanie prejudycjalne. Powszechnie oczekuje się wydania czternastej dyrektywy w sprawie transgranicznego przeniesienia siedziby statutowej spółki. Podzielając to oczekiwanie, autor podjął próbę uzasadnienia następujących wniosków de lege lata: po pierwsze – uzależnienie wykreślenia z rejestru polskiej spółki kapitałowej przenoszącej swą siedzibę statutową do innego państwa członkowskiego od jej rozwiązania po przeprowadzeniu procedury likwidacyjnej stanowi ograniczenie swobody przedsiębiorczości; po drugie – godne ochrony interesy wierzycieli i wspólników krajowej spółki przekształcanej chronią (stosowane do transgranicznego przekształcenia per analogiam) przepisy k.s.h. o przekształceniu spółek krajowych oraz o transgranicznym łączeniu się spółek oraz, w wielu sytuacjach, przepisy prawa unijnego; po trzecie ‒ przeprowadzenie transgranicznego przekształcenia nie wymaga zmiany lokalizacji (przeniesienia) głównego przedsiębiorstwa spółki przekształcanej. Wobec braku czternastej dyrektywy uzasadniony jest postulat de lege ferenda unormowania przez polskiego ustawodawcę transgranicznego przekształcenia albo przez odrębną regulację, albo przez stworzenie wyraźnej podstawy do odpowiedniego stosowania przepisów o przekształceniu spółek krajowych oraz przepisów o transgranicznym łączeniu się spółek.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 59-72
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies