Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Museum in Krakow" wg kryterium: Temat


Tytuł:
IN ETERNAL MEMORY SHALL HE REMAIN RIGHTEOUS. Formed from the dust of the ground, more splendid than a jewel. Lithographic Portraits of Rabbis in the Collection of the National Museum in Kraków
Autorzy:
Czubińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638547.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
rabbi, portrait, lithography, the National Museum in Krakow
Opis:
The article presents the rare and unknown collection of Rabbis at The National Museum in Kraków. In Poland, ravaged by so many wars and pogroms, such objects are extremely rare. The National Museum in Cracow has a relatively sizeable collection of lithographic portraits of rabbis, composed of 28 items, which were mostly donated by the great benefactors of the Museum, Wacław Lasocki and Władysław Bartynowski. A social position of Rabbi in Jewish community has been described. The names and the biographies of the Rabbis have been established. The information about their lives has been given, together with the descriptions of the portraits. The text is the first scientific information, description and interpretation of these portraits.
Źródło:
Scripta Judaica Cracoviensia; 2013, 11
2084-3925
Pojawia się w:
Scripta Judaica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na przełomie starych i nowych czasów. Muzeum Narodowe w Krakowie w latach 1900–1901
Autorzy:
Błońska, Daria
Mróz, Sławomir Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436483.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
National Museum in Krakow
Władysław Łuszczkiewicz
Feliks Kopera
Teodor Nieczuja-Ziemięcki
Opis:
During the first period of the its existence – beginning in 1879 – the museum was run by Władysław Łuszczkiewicz. At this time, the statute was established, decisions were made on the internal structure of the organization, the board was elected and  exhibitions were launched based on the constantly expanding collection. In the following text, the period between May 1900 (Łuszczkiewicz death) and July 1901 (taking board of the museum by Feliks Kopera) is presented. This period coincides with Teodor Nieczuja-Ziemięcki’s time as director and was of great importance for the history of the Museum. The crucial and complex changes that were part of the reorganization carried out at this time made possible the creation of the institution according to the highest contemporary standards. Among the most important are: expansion of the Museum by changing the Articles of Association,changing the prerogatives of the management of the Museum and the inclusion of Museum staff in a group of municipal officials.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2016, 3; 96-120
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt "Ersatz"
"Ersatz" Project
Autorzy:
Harasymowicz, Sława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521336.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Archival impulse
Counter-archive
Archival archaeology
displacement
Installation
Ethnographic Museum in Krakow
Opis:
Artykuł jest refleksją wokół wystawy pt. Ersatz, która odbyła się w Muzeum Etnograficznym w Krakowie. Subiektywna, twórcza interpretacja fragmentarycznego materiału archiwalnego poprzez opowiedzenie historii na nowo, w ramach odkrywania i rekonstrukcji indywidualnych historii (mikrohistorii) połączonych z historią powszechną, proponowana jest jako krytyczny model renegocjacji współobecności postpamięci z pamięcią autobiograficzną, historii z tożsamością współczesną. Projekt zrealizowany przy współpracy kuratorskiej Katarzyny Szydłowskiej, Konrada Schillera i Ewy Rossal (MEK).
The article is a reflection on the exhibition entitled Ersatz, which took place in the Ethnographic Museum in Krakow. The subjective, creative interpretation of the partial archive material through retelling the story, as a part of discovering and reconstructing individual histories (microhistories) connected with common history, is a proposition of a critical model of renegotiating the coexistence of postmemory and autobiographic memory, history with modern identity. Project was realised in curatiorial collaboration with Katarzyna Szydłowska and Konrad Schiller and Ewa Rossal (MEK).
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2015, 7, 1 "Re: Reprezentacja – Rekonstrukcja – Reinterpretacja"; 180-189
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstrukcja i zastosowanie ram mikroklimatycznych w Muzeum Narodowym w Krakowie
Construction and use of microclimatic frames in the National Museum in Krakow
Autorzy:
Wilk, D.
Bratasz, Ł.
Frączek, P.
Obarzanowski, M.
Klisińska-Kopacz, A.
Czop, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218226.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
rama mikroklimatyczna
Muzeum Narodowe w Krakowie
microclimatic frame
National Museum in Krakow
Opis:
Ramy mikroklimatyczne to specjalnie skonstruowane obudowy dla dzieł sztuki, których celem jest stworzenie autonomicznego klimatu w otoczeniu obiektu. Muzeum Narodowe w Krakowie (MNK) przygotowało uniwersalną konstrukcję ramy, której wykonanie jest możliwe przez personel większości muzeów. Materiały użyte do zbudowania ramy zostały tak dobrane, aby zapewnić bezpieczną ekspozycję obiektów w długim okresie. Wykorzystując oryginalną ramę obrazu zminimalizowano ingerencję w odbiór estetyczny dzieła. Badania wykonane w rzeczywistych warunkach muzealnych potwierdziły skuteczność ram mikroklimatycznych w zabezpieczeniu malarstwa tablicowego przed zagrożeniami związanymi ze znacznymi wahaniami mikroklimatu powszechnie występującymi w muzeach. Przeprowadzona ocena związana z potencjalnym ryzykiem kondensacji wilgoci wewnątrz ramy pokazała, że ramy mikroklimatyczne mogą być używane praktycznie w większości muzeów. Ponadto wskazano podstawowe czynniki wpływające na podjęcie decyzji o zastosowaniu ram mikroklimatycznych. Ramy mikroklimatyczne są rozwiązaniem pasywnym i przez to poprawa bezpieczeństwa eksponowania i przechowywania obiektów jest realizowana ekonomiczne. Dlatego też użycie ram mikroklimatycznych może stać się narzędziem umożliwiającym obniżenie zużycia energii i związanych z tym kosztów.
Microclimatic frames are specialty constructed cases for art masterpieces, whose aim is creating an autonomic climate in the object surrounding. The National Museum in Krakow (NMK) prepared a universal frame structure which is possible to make by the staff of most museums. Materials used for building the frame were selected in such a way as to ensure safe exhibition of objects for long periods. By using the original frame of the painting, interference into the esthetic reception of the work was minimised. Research carried out in real-life museum conditions confirmed the effectiveness of microclimatic frames in protecting panel paintings against the dangers connected with considerable fluctuations of microclimate so commonly occurring in museums. The evaluation carried out in connection with the potential risk of moisture condensation inside the frame showed that microclimatic frames can be used practically in most museums. Moreover, basic factors affecting the decision concerning the use of microclimatic frames were indicated. Microclimatic frames are a passive solution because of which improvement in the safety of exhibiting and storing artistic objects is economically realised. Therefore, the use of microclimatic frames can become an instrument allowing for reducing the use of electricity and costs connected with it.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2011, 30; 154-167
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane polskie subskrypcje do emblematów Ottona van Veen i Hermana Hugona. Przyczynek do funkcjonowania zachodniej grafiki religijnej w kulturze staropolskiej
Unknown Polish subscriptiones to the emblems by Otton van Veen and Herman Hugon. Some remarks on how Western sacred engravings functioned in the Old Polish culture
Autorzy:
Grześkowiak, Radosław
Niedźwiedź, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636439.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Otton van Veen
Herman Hugon
Western sacred engravings
emblems
Ethnographic Museum in Krakow
Opis:
The Seweryn Udziela Etnographic Musem in Kraków holds an impressive collection of old engravings, among which there are also copperplates by Cornelis Galle. He used selected prints from Amorum emblemata (1608) and Amoris divini emblemata (1615) by Otton van Veen and Pia desideria (1624) by Herman Hugon to form his own emblematic cycle on metaphysical relations between the Soul and Amor Divinus. The drawings from the works of Veen and Hugon were very popular in the 17th century and inspired numerous poets and editors around Europe. In the Polish-Lithuanian Commonwealth it was Hugons Pia desideria that aroused particular interest. The cycle was imitated and translated by e.g. Mikołaj Mieleszko SJ, Zbigniew Morsztyn, Aleksander Teodor Lacki and Jan Kościesza Żaba. On three of the Galle’s prints stored in the Kraków museum an anonymous author wrote, unknown until now, epigrams accompanying the icons taken from the cycle by Veen (No. 8 and 21) and by Hugon (II 5). This emblematic micro-cycle was, with all probability, written down at the end of the 17th or at the beginning of the 18th century by a nun or a monk in one of the Little Poland convents or monasteries. Possibly the origins of the cycle may be linked with the Carmelite nuns’ convent in Cracow. And whether it is the actual place where the cycle was created or not, it is a good point to begin studies on the employment of emblematic practices in Catholic convents and monasteries in the Polish-Lithuanian Commonwealth between the 16th and the 18th centuries. Imported copperplates and woodcuts were a typical piece of the equipment of a cell. They were hung on the cell walls or simply were collected in sets of prints and often exchanged as gifts among nuns or monks, e.g. on the occasion of New Years Eve (an example of such a gift from 1724 is given in this paper). It was a common practice to put notes of diverse character on the reverse side of such prints, e.g. autobiographic details, short prayers or excerpts from sacred texts and religious literature. Still, the main purpose of the emblems was their application in everyday meditations and other forms of personal prayers. The three subscriptiones in the Ethnographic Museum in Krakow are also prayers of this kind, combining word and image.
Źródło:
Terminus; 2012, 14, 25; 47-68
2084-3844
Pojawia się w:
Terminus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka konserwatorska płaskorzeźby Stanisława Wyspiańskiego pt. „Macierzyństwo” wykonanej w plastelinie - nauka i sztuka
Autorzy:
Płuska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217361.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Wyspiański Stanisław
płaskorzeźba
Macierzyństwo
konserwacja
Muzeum Narodowe w Krakowie
relief
motherhood
maintenance
National Museum in Krakow
Opis:
Podjęte zagadnienie dotyczy skomplikowanej, ale niezwykle interesującej dla nauki i sztuki konserwatorskiej naprawy, a może i uratowania od zupełnego zniszczenia plastelinowej płaskorzeźby „Macierzyństwo” autorstwa Stanisława Wyspiańskiego z roku 19021. Obiekt przechowywany jest w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.
Taken issue concerns the complex, but extremely interesting for science and art conservator repair, and perhaps saving from complete destruction plasticine relief "Motherhood" by Stanislaw Wyspiańskiego the year 19021. The property is stored in the National Museum in Krakow.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2007, 22; 5-9
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Museums beyond walls in the context of the third place’s concept
Muzea poza murami w kontekście koncepcji trzeciego miejsca
Autorzy:
Jagodzińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433203.pdf
Data publikacji:
2018-07-16
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Ray Oldenburg
concept of the third place
Museum Forum in Kraków
Sculpture Park at Bródno in Warsaw
Ethnographic Museum in Kraków
koncepcja trzeciego miejsca
Muzeum Forum w Krakowie
Park Rzeźby na Bródnie w Warszawie
Muzeum Etnograficzne w Krakowie
Opis:
The article focuses on museums’ activity that reaches beyond the walls of their premises in the context of a concept of the so-called third place. The third place – as a gathering place which is neither one’s home, i.e. first place, nor workplace, i.e. second place – was described by an American sociologist Ray Oldenburg in 1999 in his book The Great Good Place: Cafes, Coffee Shops, Bookstores, Bars, Hair Salons, and Other Hangouts at the Heart of a Community. Three study cases have been used in the article: Museum Forum (project carried out by the National Museum in Kraków), Bródno Sculpture Park (project co-conducted by the Museum of Modern Art in Warsaw), and the method of work implemented by the Ethnographic Museum in Kraków, including in particular the project Dzikie Planty (Wild “Planty” Park). I discuss assumptions the projects have been based on, how they fit in an overall strategy of the museums, and reasons why they have been undertaken. Finally, I wonder whether having been conducted in a fully accessible public space and conducive to users’ interaction make it justified to categorise them as the third places in the meaning given by Oldenburg. Although Oldenburg’s concept has been regarded by museum theorists as not applicable to museums, I have come to the conclusion that projects conducted by museums in a non-committal context of an open space meet the conditions the third places do.
Tematem artykułu jest działalność muzeów poza murami ich siedzib w kontekście koncepcji tzw. trzeciego miejsca. Trzecie miejsce – jako miejsce spotkań, które znajduje się poza pierwszym miejscem, którym jest dom i drugim, którym jest miejsce pracy – opisał amerykański socjolog Ray Oldenburg w 1999 r., w książce The Great Good Place: Cafes, Coffee Shops, Bookstores, Bars, Hair Salons, and Other Hangouts at the Heart of a Community. W artykule podstawą dla rozważań są 3 studia przypadków: Muzeum Forum (projekt realizowany przez Muzeum Narodowe w Krakowie), Park Rzeźby na Bródnie (projekt współrealizowany przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie) oraz metoda pracy Muzeum Etnograficznego w Krakowie ze szczególnym uwzględnieniem projektu Dzikie Planty. Wskazuję założenia tych projektów, ich miejsce w strategiach programowych i powody ich podjęcia przez muzea, a w finale zastanawiam się czy fakt, że są realizowane w przestrzeniach w pełni dostępnych, a ich charakter sprzyja interakcjom pomiędzy użytkownikami, może uzasadniać ich kategoryzację jako trzecich miejsc w rozumieniu Oldenburga. Mimo podnoszonej w literaturze muzeologicznej nieprzystawalności tej koncepcji do muzeów, dochodzę do wniosku, że projekty realizowane przez muzea w niezobowiązującym kontekście otwartej przestrzeni, spełniają warunki stawiane trzecim miejscom.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 123-131
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Mikrohistorie" czyli jak powoiadać o obiektach etnograficznych
Microhistories, or how to talk about ethnographic objects
Autorzy:
Marczak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201076.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
mikrohistorie
Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie
obiekty etnograficzne
wystawa etnograficzna
microhistories
ethnographic objects
ethnographic interview
Ethnographic
Museum in Krakow
Opis:
Mikrohistorie, czyli jak opowiadać o obiektach etnograficznych porusza problematykę opisu i prezentacji obiektów w muzeach etnograficznych, niewpisujących się w tradycyjnie pojmowaną kolekcję etnograficzną jako dotyczącą tzw. kultury ludowej. W tekście została przedstawiona propozycja Muzeum Etnograficznego im. Seweryna Udzieli w Krakowie pt. Mikrohistorie. Ten cykl wystawienniczy dotyczy obiektów nieeksponowanych na wystawie stałej Muzeum. W ramach Mikrohistorii opisy tych eksponatów są tworzone na podstawie wywiadu etnograficznego z darczyńcami/byłymi użytkownikami rzeczy przekazanych do zbiorów MEK.
Microhistories, or how to talk about ethnographic objects raises the issue of description and presentation of objects in ethnographic museums that do not fit into the traditionally understood ethnographic collection as related to so-called “folk culture”. The article presents a proposal of the Ethnographic Museum in Krakow called Microhistories. This exhibition cycle applies to objects which are not displayed on the permanent exhibition of the Museum. The description of objects is based here on ethnographic interviews with donors of items donated to the MEK collection, to present objects through the eyes of their former users.
Źródło:
Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej; 2020, 7; 25-41
2391-6869
Pojawia się w:
Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The relation between master and his students in letters —the correspondence of former students of Cracow School of Fine Arts to Wladyslaw Luszczkiewicz. A study based on materials collected in The Archives Of National Museum In Cracow
Mistrz i uczniowie w listach — korespondencja byłych uczniów Krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych do Władysława Łuszczkiewicza z zasobu Archiwum Muzeum Narodowego w Krakowie
Autorzy:
Mróz, Sławomir A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076489.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
master
student
Wladyslaw Luszczkiewicz (1828-1900)
National Museum in Krakow
Mistrz
uczeń
Władysław Łuszczkiewicz (1828–1900)
Muzeum Narodowe w Krakowie
Opis:
Władysław Łuszczkiewicz was an art historian, artist, pedagogue, an outstanding personality of nineteenth-century Krakow, active in many fields. He was a professor at the Cracow School of Fine Arts, and in the years 1857–1873 and 1893–1895 he was the headmaster of this school. He was a teacher of many artists, of which it is enough to mention only the greatest — Jan Matejko, Stanisław Wyspiański, Józef Mehoffer and Artur Grottger. In 1883, Łuszczkiewicz was appointed the director of the National Museum in Krakow. He managed this institution until his death, that is until 1900. Among the oldest source materials belonging to the Archive of the National Museum in Krakow, we can find the correspondence of former students of the School of Fine Arts addressed directly to their former teacher — Professor Łuszczkiewicz, who was at this time the director of the National Museum in Krakow. Based on selected letters, the article presents their interesting subject matter and presents the issues in which the students wrote to their Master. The attempt to describe the relation between former students and their master revealed in letters will be made.
Źródło:
Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych; 2018, LXXI; 38-48
0079-3418
Pojawia się w:
Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śląskie szkła barokowe ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie
Silesian Baroque glasswork from the collections of the National Museum in Krakow
Autorzy:
Kilijańska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/168972.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
Muzeum Narodowe w Krakowie
szkło śląskie
Kotlina Jeleniogórska
szkło barokowe
National Museum in Krakow
Silesian glass
Jelenia Góra Basin
baroque glass
Opis:
Kolekcja szkła Muzeum Narodowego w Krakowie to zbiór różnorodny, kształtowany przez dary i w mniejszym stopniu zakupy czynione od końca XIX wieku po czasy współczesne. Dzięki wybitnym kolekcjonerom i w mniejszym stopniu zakupom, zasób ten jest jednym z bogatszych w naszym kraju, gromadząc przykłady szkła środkowoeuropejskiego od końca XVII wieku. W kontekście zbiorów muzealnych z Wrocławia, Jeleniej Góry, Warszawy czy Tarnowa, reprezentacja XVIII wiecznych śląskich szkieł barokowych w zbiorach Muzeum wypada skromnie. Tworzą ją cztery zabytki: kielich z nakrywą i portretem Augusta III z kolekcji Stanisława Ursyn-Rusieckiego, kielich z unikatowym wierszem w języku polskim oraz dwa przykłady szkieł z dekoracją heraldyczną i rodzajową. Przegląd kolekcji wskazuje na brak determinacji w zabieganiu o zakupy zabytków pochodzących z warsztatów funkcjonujących na Śląsku w XVIII wieku. Priorytety związane z uzupełnianiem zbioru pozostawiały szkło śląskie w dalszej kolejności, faworyzując pozyskiwanie przykładów szkła z terenu Rzeczypospolitej w jej historycznych granicach. Niemniej, ze względu na wyjątkowość posiadanych zabytków warto zwrócić uwagę na zbiory Muzeum Narodowego w Krakowie również w kontekście szkła barokowego pochodzącego ze Śląska.
The glasswork collection of the National Museum in Krakow is highly varied, shaped by donations and to a lesser degree by purchases undertaken beginning at the end of the 19th century and continuing until today. Thanks to the work of outstanding collectors and also to the purchases made, this forms one of the richest collections in the country of examples of Central European glasswork dating from the late 17th century. When compared to the museum collections in Wrocław, Jelenia Góra, Warsaw and Tarnów, the representation of 18th century Silesian Baroque glasswork in the NMK collection is rather modest. It comprises four historic pieces; a covered chalice with a portrait of King Augustus III from the collection of Stanisław Ursyn-Rusiecki, a chalice with a one-of-a-kind inscription in Polish, and two examples of glasswork with heraldic and genre scene decoration. A review of the collection suggests very little determination when it comes to pursuing purchases of historic glasswork originating in workshops operating in Silesia during the 18th century. Priorities set in purchasing policies for the collection neglected Silesian glasswork, favouring instead glasswork originating from within the historic borders of the Polish Republic. However, due to the exceptional quality of the works already included in the collection, it is well worth taking the collection of the NMK into consideration in the context of Silesian Baroque glasswork.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2019, R. 70, nr 2, 2; 16-21
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Restauracja i modernizacja Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku Muzeum Narodowego w Sukiennicach w Krakowie
Restoration and modernisation of the Gallery of the 19th-century Polish Art at the National Museum in Sukiennice in Krakow
Autorzy:
Kadłuczka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217542.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Galerii Sztuki Polskiej XIX w.
Muzeum Narodowe w Krakowie
Sukiennice
Gallery of the 19th-century Polish Art
National Museum in Krakow
Opis:
Podjęta przez władze miasta Krakowa w 2002 roku modernizacja Rynku Głównego i jego infrastruktury postawiła na porządku dziennym konieczność kolejnej restauracji gmachu Sukiennic. Przeprowadzona w latach 1875-1879 przez Prylińskiego restauracja Sukiennic połączona z wyburzeniem Kramów Bogatych i domów kupieckich i adaptacją dawnego miejskiego smatruza na piętrze dla potrzeb nowo utworzonego Muzeum Narodowego oraz kolejna rewaloryzacja gmachu w latach 60. ubiegłego stulecia wprowadziły wiele zmian w średniowiecznej i renesansowej substancji tego wybitnego krakowskiego zabytku. Ponadpięćdziesięcioletni okres eksploatacji po ostatniej rewaloryzacji budynku doprowadził do znacznego stopnia zużycia, a nawet dewastacji wystroju, urządzeń i instalacji. Z inicjatywy Dyrekcji Muzeum Narodowego i przy wsparciu Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa i Zarządu Rewaloryzacji w oparciu o projekt konserwatorski opracowany przez autorskie Studio Architektoniczne Archecon prof. arch. Andrzeja Kadłuczki w roku 2008 rozpoczęto kompleksową modernizację prowadzoną przez wrocławską firmę Integer, a finansowaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Norweski Mechanizm Finansowy. Zastosowano całkowicie nowy system sterowanego komputerem oświetlenia sztucznego sal wystawowych, nowoczesną klimatyzację i instalacje zabezpieczające, a także przebudowano dawne dachy pulpitowe wykorzystując uzyskaną powierzchnię dla nowych, atrakcyjnych, nowoczesnych funkcji muzealnych, dostosowano obiekt dla osób niepełnosprawnych i udostępniono dla publiczności wschodni taras nad arkadami skąd podziwiać można wspaniały widok kościoła NMP, pomnika Mickiewicza na tle mieszczańskich kamienic i malowniczego kościoła św. Wojciecha. Artykuł prezentuje najważniejsze zmiany funkcjonalne wprowadzone w gmachu Sukiennic, a także działania konserwatorskie, które wydobyły zagubione wątki i fragmenty architektoniczne zabytku.
The modernisation of the Main Market Square and its infrastructure, undertaken by the Krakow authorities in 2002, highlighted the necessity of yet another restoration of the Sukiennice (Cloth Hall) building. The restoration of the Cloth Hall, combined with demolishing the Rich Stalls and merchant houses as well as adaptation of the former city merchant hall on the first floor to fulfil the requirements of the newly-created National Museum, carried out by Pryliński in the years 1875-1879, and another restoration of the edifice during the 1960s, introduced numerous changes into the medieval and Renaissance substance of this outstanding historic object in Krakow. The period of over 50 years of exploitation, since the last renovation of the building, has led to the décor, appliances and installations being significantly worn out or even destroyed. On the initiative of the Curator of the National Museum, and with the support of the Public Committee for the Restoration of Krakow Monuments and the Restoration Management, in 2008 a complex modernisation process began based on a conservation project prepared by Professor Andrzej Kadłuczka's Architectonic Studio Archecon, which was executed by the Integer company from Wrocław and financed by the Ministry of Culture and National Heritage and the Norwegian Financial Mechanism. A completely new system of computer-controlled artificial lighting of exhibition rooms, modern air conditioning and security installations were introduced, the old pulpit roofs were rebuilt and the space obtained in the process was used to fulfill new attractive museum functions. The object was adapted for the disabled, and the eastern terrace over the arcades was opened to the public from where they can admire the magnificent view of the St.Mary's Church, the statue of Mickiewicz against the background of burgesses' tenement houses and the picturesque church of St. Adalbert. The article presents the most important functional alterations introduced in the Cloth Hall building, as well as conservation work which revealed the lost motifs and architectural fragments of the historic object.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2010, 27; 153-161
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kalendarze z kolekcji Ignacego Wolskiego w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie
The calendars from Ignacy Wolski in the collection of the National Museum in Krakow
Autorzy:
Lubera, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/946349.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Ignacy Wolski
Muzeum Narodowe w Krakowie
kalendarze
kolekcje prywatne
dary
XVIII-XX w.
National Museum in Krakow
calendars
private collections
donations
19th-20th centuries
Opis:
A small but valuable collection of calendars was donated to the National Museum in Krakow in 1896, 1898 and 1906 by Ignacy Wolski, a Warsaw bibliophile. In the article an overview of these publications is given for the first time. The donation consists of calendars diverse in form and content, published from the end of the 18th century to the early 20th century. Only ten of them were found during the research in the Museum. Most of the preserved calendars was marked with characteristic provenance stamps or stickers;a part of them has some historical notes written by Wolski. They are a great testimony of the past. Wolski’s motifs and idea behind collecting calendars and leaving these publications for future generations in the Museum were also presented in the article.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2019, 13; 223-255
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pożegnalny podarunek dla prof. Juliana Talko-Hryncewicza w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie
A Farewell Gift for Prof. Julian Talko Hryncewicz in the Collection of the National Museum in Kraków
Autorzy:
Paś, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375532.pdf
Data publikacji:
2021-06-12
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Julian Talko-Hryncewicz (1850–1936)
National Museum in Krakow
material culture
documents of social life
bookbinding studies
Muzeum Narodowe w Krakowie
kultura materialna
dokumenty życia społecznego
tegumentologia
Opis:
Julian Talko-Hryncewicz (1850–1936) was a Polish physician, anthropologist and ethnographer. At the beginning of the 1890s, he took the position of a district physician in Troitskosavsk in the Transbaikal region. During his stay there, in addition to his medical practice, Talko-Hryncewicz conducted anthropological research and excavations in Siberia. At that time, along with some educated inhabitants of Kyakhta, he founded the local Department of the Imperial Geographical Society. This article discusses a gift donated to him by members of the Troitskosavsko-Kyakhtinsky Department of the Imperial Russian Geographical Society in Saint Petersburg in recognition of his work for the local community. The gift consisted of a diploma (so-called “address”) in a decorative binding and a luxurious document folder inserted into an imposing case. It was handed to Talko-Hryncewicz on April 29, 1908. The reason for the gift was his departure for Kraków where he was to take the chair of anthropology at the Jagiellonian University. In 1932 the new owner then donated the gift be added to the collection of the National Museum in Kraków. It is currently stored in the Department of Decorative Art and Material Culture.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2021, 12; 144-154
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ortodoksyjna kreacja przestrzeni architektonicznej Podziemnego Muzeum Rynku Krakowskiego
Orthodox creation of architectonic space in the Underground Museum of the Market Square in Krakow
Autorzy:
Kadłuczka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217538.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Kraków
Podziemne Muzeum Rynku Krakowskiego
Underground Museum of the Market Square in Krakow
Opis:
Fenomen podziemnego Rynku Krakowskiego jest wynikiem wyburzenia w końcu XIX wieku dawnych budowli tam zlokalizowanych: Kramów Bogatych, Wagi Wielkiej i Wagi Małej. Wyburzono jednak tylko ich części nadziemne, podczas gdy najstarsze przyziemia i piwnice zostały wchłonięte przez stale podnoszący się poziom użytkowy Rynku. Podjęcie zadania modernizacji nawierzchni i infrastruktury technicznej stało się unikalną szansą na przeprowadzenie badań archeologicznych oraz sprawdzenie możliwości odgruzowania tych obiektów, ich ekspozycji i publicznego udostępnienia. Projekt Podziemnego Muzeum Rynku Krakowskie- go został oparty na założeniach kreacji przestrzeni ekspozycyjnej o wyjątkowym charakterze i walorach historyczno-edukacyjnych. Nietypowość tego muzeum polega na prezentacji oryginalnych fragmentów wczesnośredniowiecznych budowli i konstrukcji oraz urządzeń komunalnych w określonej sekwencji chronologicznej i zlokalizowanych insitu jako substancji autentycznej, wzbogaconej kolekcją ponad 700 fragmentów przedmiotów codziennego użytku i wyrobów artystycznych o bez- cennej wartości historycznej. Przestrzeń ekspozycji tworzy rozbudowane wnętrze, którego ściany i podpory konstrukcyjne zanikają w czerni bezgranicznego mikrokosmosu. W tak wykreowanej przestrzeni ekspozycyjnej plastykę autentycznych reliktów wydobywa i podkreśla światło iluminacyjne, a czarna lustrzana powłoka stropowa typu barissol dematerializuje sufit akcentując wertykalność odkrytych budowli. Zawieszone nad reliktami szklane chodniki i pomosty oraz bogate i różnorodne multimedialne wyposażenie ekspozycji pozwalają na wędrówkę w czasoprzestrzeni najstarszego Krakowa. Idea odzyskania istniejących pod nawierzchnią Rynku Głównego reliktów dawnych średniowiecznych budowli i utworzenia na tej podstawie unikalnej podziemnej ekspozycji architektonicznej nie była łatwa do zrealizowania. W warunkach polskich, a zwłaszcza krakowskich, przez część środowiska konserwatorskiego uznana została wręcz za obrazoburstwo. Stopniowo zyskała ona jednak zrozumienie i przychylność światłych polskich autorytetów, a także pełne poparcie ekspertów Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
The phenomenon of the underground Market Square in Krakow is the result of the 19th-century demolition of the old buildings formerly located there: the Rich Stands, the Great Scales and the Small Scales. However, only their above-ground parts were demolished, while the oldest basements and cellars were absorbed by the constantly rising utility level of the Market Square. The task of modernising the surface and technical infrastructure offered a unique opportunity for conducting archeological excavations and checking the possibility of clearing the rubble from those objects, as well as exhibiting them and making them available to the public. The project of the Underground Museum of the Market Square in Krakow was based on the assumption of creating exhibition space of unique character and historic and educational values. The uniqueness of the museum consists of the presentation of original fragments of early-medieval buildings, constructions and public utility facilities in a definite chronological sequence and located in situ as authentic substance enriched by a collection of over 700 fragments of objects of everyday use and craftwork of great historical value. The exhibition space creates a vast interior whose walls and construction supports vanish in the pitchblack of the endless micro-cosmos. In the so created exhibition space the vividness of authentic relics is exposed and enhanced by illuminating light, and the black mirror-like ceiling of the barissol type seems to dematerialize it thus emphasizing verticality of the uncovered buildings. Glass walkways and gangways suspended over the relics as well as lavish and diverse multimedia equipment of the exhibition allow for travelling through time and space of the oldest Krakow. The idea of regaining the relics of old medieval buildings existing under the surface of the Market Square and on this basis creating a unique underground architectonic exhibition was not easy to realise. In Polish, and especially Krakow conditions it was regarded almost as iconoclasm by some members of the conservation circles. Nevertheless, it gradually won understanding and favour in the eyes of enlightened Polish authorities, as well as complete support of the experts from the Ministry of Culture and National Heritage.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2010, 28; 9-17
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Recently Discovered Folia from the 12th-century Apostolus Christinopolitanus
Niedawno odkryte fragmenty Apostoła Krystynopolskiego z XII wieku
Autorzy:
Wołoszczenko, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311249.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Apostoł Krystynopolski
Dzieje Apostolskie
Listy Apostolskie
kodykologia
Ruś Kijowska
Muzeum Narodowe w Krakowie
Apostolus Christinopolitanus
codicology
National Museum in Kraków
Acts of the Apostles
Apostolic Letters
Kievan Rus
Opis:
One of the important Cyrillic medieval manuscripts from Kievan Rus is the Apostolus Christinopolitanus – a 12th-century codex which is now separated into two parts that are preserved (though some fragments have been lost) in Kyiv (Institute of Manuscript of V.I. Vernadskyi National Library of Ukraine, since 1927) and Lviv (History Museum of Lviv, since 1948). This article discusses four parchment folia from Kraków (The Princes Czartoryski Library, Poland) discovered in July 2020. Paleographical, orthographical, linguistic and textological features indicate that this section is the previously lost part of the Apostolus Christinopolitanus (excerpts from Act 13,5–20, 15,29–16,4, 1Tim 4,8–5,4 and 2Tim 1,10–2,4). The Kraków folia are the continuation of the Kyiv part and the beginning and final part of the Lviv part of the codex. The Kraków part was detached before 1888, when the manuscript was shown to the public at the Lviv Stauropegion Institute Exhibition and described and foliated for the catalogue by Antonij Petruševič. This article contains photocopies of all of the newly-discovered fragments.
Jednym z ważnych średniowiecznych rękopisów cyrylickich pochodzących z Rusi Kijowskiej jest Apostoł Krystynopolski – kodeks z XII wieku, obecnie przechowywany w dwóch częściach, w niepełnej postaci, w Kijowie (Instytut Rękopisów Biblioteki Narodowej Ukrainy im. W.I.  Wernadskiego od 1927 roku) i we Lwowie (Muzeum Historyczne we Lwowie od 1948 roku). W artykule zbadano cztery pergaminowe karty z Krakowa (Biblioteka Książąt Czartoryskich, Polska), odkryte w lipcu 2020 roku. Badanie cech paleograficznych, ortograficznych, językowych i tekstologicznych wykazało, że są one zaginionym wcześniej fragmentem Apostoła Krystynopolskiego (fragmenty Act 13,5–20, 15,29–16,4, 1Tim 4,8–5,4 i 2Tim 1,10–2,4). Krakowskie karty stanowią kontynuację części kijowskiej oraz początek i koniec części lwowskiej kodeksu. Część krakowska została oderwana przed 1888 rokiem, w którym kodeks był zaprezentowany publiczności na wystawie  Instytutu Stauropigiańskiego we Lwowie, a także odnotowany i opisany w katalogu przez Antonija Petruszewicza. Artykuł zawiera kompletną fotokopię  odkrytych fragmentów.
Źródło:
Biblioteka; 2022, 26 (35); 33-85
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies