Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Śmierć i dziewczyna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Premiera „Śmierci i dziewczyny” w Teatrze Polskim: analiza dyskursu prasowego na łamach „Naszego Dziennika”
Autorzy:
Paprotna, Julita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834000.pdf
Data publikacji:
2019-08-02
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
dyskurs prasowy
wiadomość prasowa
Śmierć i Dziewczyna
analiza dyskursu
teatr
„Nasz Dziennik”
Opis:
Zapowiedź planowanej premiery spektaklu „Śmierć i dziewczyna” w Teatrze Polskim we Wrocławiu wywołała medialną burzę. Kontrowersje wywołał fakt, że w przedstawieniu angaż dostali czescy aktorzy porno. Poniższy artykuł jest podjętą próbą analizy dyskursu wiadomości prasowych na temat premiery, publikowanych na łamach „Naszego Dziennika” – pisma o profilu katolicko-narodowym. Analizowane teksty odchodzą, od wzorca kanonicznego klasycznej wiadomości prasowej, w stronę nachylenia publicystycznego.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2019, 9
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Film i dramat. "Śmierć i dziewczyna" Romana Polańskiego
Film and Drama. Roman Polanski’s “Death and the Maiden”
Autorzy:
Choczaj, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920330.pdf
Data publikacji:
2009-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
drama and film
the language of film
transposition
adaptation
dialogisation
adaptacja
Śmierć i dziewczyna
Roman Polański
Opis:
Death and the Maiden by Roman Polański is an example of an experimental transposition of Ariel Dorman’s drama into the visual language of film. The merging of words and pictures in the film is compared to Bachtin’s dialogisation which permeates the element of the European novel. The meaning and motivation of the words in the characters’ dialogues influences the development of the action, form and rhythm of the takes as well as their juxtaposition with the characters and props.Polański does not limit himself only to a single-track effect. As dialogisation influences the forms of visualization, so images broaden the meanings of the dialogues, creating new contexts. The film is not only an attempt to prove that the alleged or real rapist was guilty, but also a study of the dishonoured woman’s fight for a right to live without traumatic reminiscences. 
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2009, 7, 13-14; 111-121
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Dance of Death with Maiden”: The Visual Grammar of the Death and the Maiden Motif: Birgit Jürgenssen and Assunta Abdel Azim Mohamed
Autorzy:
Lillington, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076565.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
"Dance of Death"
"Death and the Maiden"
Birgit Jürgenssen
Assunta Abdel Azim Mohamed
art-photography
Taniec śmierci
Śmierć i Dziewczyna
fotografia artystyczna
Opis:
This article looks at the allusions made by Austrian artists Birgit Jürgenssen and Assunta Abdel Azim Mohamed to the historical genres “Dance of Death” and “Death and the Maiden”. I examine in particular Jürgenssen’s series “Totentanz mit Mädchen” and “Untitled Polaroids” (also known as the “Death and the Maiden” polaroids). I raise the significance of her titles and argue that she is dancing with the genre, in effect with art history itself. Then I consider Mohamed, 43 years Jürgenssen’s junior. I propose her as an heir of Jürgenssen. I argue that one of the reasons both artists allude to the two traditional genres is in order for the work to address the nature of art itself.
W tym artykule omówiono odniesienia i aluzje w twórczości austriackich artystek Birgit Jürgenssen i Assunty Abdel Azim Mohamed do historycznego gatunku „Tańca śmierci” i „Śmierci i dziewczyny”. Badam przede wszystkim serie fotograficzne Jürgenssen „Totentanz mit Mädchen” oraz „Untitled Polaroids” (znane również jako polaroidy „Śmierć i dziewczyna”). Uwydatniam znaczenie tych tytułów i twierdzę, że artystka tańczy z całym gatunkiem, a w efekcie z samą historią sztuki. Dalej rozważam twórczość Mohamed, 43 lata młodszej od Jürgenssen. Typuję ją na spadkobierczynię Jürgenssen. Twierdzę, że jednym z powodów, dla których obie artystki nawiązują do tych dwóch tradycyjnych motywów historii sztuki, jest to, że mówią w swoich pracach o samej istocie sztuki.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 2; 253-266
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Deathfugue and the Maidens: The Intertextual Bonds Between Paul Celan’s “Todesfuge” and Cynthia Ozick’s "The Shawl" Re-Considered
Autorzy:
Partyka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076571.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Holocaust fiction
Holocaust poetry
Holocaust testimony
intertextuality
non-orthodoxmidrash
motif of “Death and the Maiden”
Holocaust w prozie fabularnej
Holocaust w poezji
świadectwo
intertekstualność
midrasz
„śmierć i dziewczyna” jako motyw w sztuce
Opis:
The article examines diverse relations between Cynthia Ozick’s The Shawl and the final distich of Paul Celan’s “Deathfugue,” which the American writer chose as an epigraph to her Holocaust prose. An intertextual analysis of both texts (which relate to each other in a midrash-like manner) demonstrates the existence of numerous parallels in the language and imagery used by both authors, as well as their identifiable references to the motif of “Death and the Maiden,” which can be found in German paintings (Grien, Deutsch) and music (Bach, Schubert, Wagner).
Niniejszy artykuł rozważa wielowymiarowe związki pomiędzy tekstem „The Shawl” Cynthii Ozick a finałowym dystychem z „Fugi śmierci” Paula Celana, który amerykańska pisarka wybrała jako motto swojej holocaustowej prozy. Intertekstualna analiza obu tekstów – tworzących wspólnie jeden literacki „midrasz” – ujawnia nie tylko identyfikowalne paralele na poziomie języka i obrazowania, lecz również mniej wyraźne, lecz wciąż interpretacyjnie znaczące odniesienia Ozick i Celana do motywu „śmierci i dziewczyny” obecnego w szesnastowiecznym malarstwie niemieckim (Grien, Deutsch) i niemieckiej muzyce (Bach, Schubert, Wagner).
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 2; 288-300
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies