Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kamińska-Kwak, Jolanta" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Polsko-ukraińskie związki mieszane w Przemyślu według greckokatolickich rejestrów zapowiedzi przedślubnych z lat 1913–1924
    Polish-Ukrainian mixed relationships in Przemyśl in the breakthrough of eras according to the Greek Catholic registers of premarital announcements from the years 1913–1924
    Autorzy:
    Budzyński, Zdzisław
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1987059.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Przemyśl
    Galicja
    years 1913–1924
    books of premarital announcements
    premarital statistic registers
    the cathedral parish of the Greek Catholic denomination
    Polish-Ukrainian exogemic (mixed denominations) relationships
    lata 1913–1924
    księga zapowiedzi przedślubnych
    parafia katedralna obrządku greckokatolickiego
    statystyka rejestrów przedślubnych
    ukraińsko-polskie związki egzogamiczne (mieszane obrządkowo)
    Opis:
    Podstawę źródłową artykułu stanowi księga zapowiedzi przedślubnych parafii katedralnej obrządku greckokatolickiego w Przemyślu za lata 1913–1924. Obejmuje ona 1296 rejestrów par narzeczeńskich, z których niemal połowę stanowiły związki egzogamiczne (mieszane obrządkowo), prawie w całości ukraińsko-polskie. Rejestry zawierają porównywalne ze sobą elementy treści. Szczegółowe dane osobowe obojga narzeczonych podają personalia ich i ich rodziców, miejsce i datę urodzenia, miejsce zamieszkania, stan cywilny, status społeczno-zawodowy oraz obrządek lub wyznanie. Rejestry zawierają też liczne odwołania do dokumentów i zaświadczeń przedstawionych wcześniej przez narzeczonych w kurii eparchialnej. Zakres treści rejestrów jest bogatszy niż późniejszych zapisów w księdze poślubionych. Rejestrują one dokładnie zjawisko związków mieszanych in statu nascendi, czyli w momencie formowania się związku, podjęcia starań o zawarcie ślubu, w tym przygotowania stosownej dokumentacji i złożenia przysięgi, potwierdzonej obecnością świadków i podpisem na protokole egzaminu przedślubnego. Księga zapowiedzi obejmuje także pary narzeczeńskie, które zrezygnowały później ze ślubu oraz pary, które zgodnie z obowiązującym prawem otrzymały sakrament w kościele parafialnym panny młodej, pozostającej w obrządku łacińskim. Księga jest materialnym świadectwem fenomenu społeczno-religijnego, jakim w dawnej Rzeczypospolitej były na Kresach południowo-wschodnich polsko-ukraińskie małżeństwa mieszane.
    The base research source for the article are the registers of premarital announcements from the years 1913–1924. It contained 1296 register of engaged couples, nearly half of which were exogemic (mixed denominations), mostly Polish-Ukrainian. The mentioned registered are (for the most part) comparable. The personal data of the couples and their parents, place and date of birth, place of inhabitancy and religion and specific denomination. They alsocontain links and summaries of different documents and certificates produced by the eparchial curia. The contents are richer than the later marital books. They register in detail the state of mixed relationships in statu nascendi, at the moment of their forming, making preparations for the wed-ding and gathering the needed documentation and taking the vow among witnesses, along with the signature on the document. The personal range is also much wider, because the registers also contained mentions of engagements that were cancelled and couples, that received the sacrament in the temple of the female bethrothed, in the Roman Catholic denomination. The books present the social and religious phenomenon in the form of mixed Polish-Ukrainian marriages in the frontier territories of the Rzeczpospolita.
    Źródło:
    Przeszłość Demograficzna Polski; 2021, 43; 61-91
    0079-7189
    2719-4345
    Pojawia się w:
    Przeszłość Demograficzna Polski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An Unknown Census of the Population of Przemyśl from mid-1918
    Autorzy:
    Budzyński, Zdzisław
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1367974.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Przemyśl
    Galicia
    First World War
    population census
    census questionnaire
    nuclear and extended family
    religious and national differentiation
    Galicja
    I wojna światowa
    spis mieszkańców
    kwestionariusz spisowy
    rodzina podstawowa i rozszerzona
    zróżnicowanie narodowościowe i wyznaniowe miasta
    Opis:
    The main source for this article is a population census carried out in Przemyśl in 1918, previously unused in any scientific research. Using a survey method, it encompassed single households; only some of the material exists to this day, a larger part stored in the Sanok Archive, and a smaller in the National Archive in Przemyśl. The census combined the elements of the earlier “State of Souls” (status animarum) in relation to households and the more modern type of Austrian survey to which new categories were added; its original form enables new methods for analyzing the local population of that area. The circumstances in which the census was carried out are unknown; we can assume that it was conducted by the local magistrate, due to food shortages and mass migration of the population (including the military) to the city. The surviving 1,163 cards enable us to pinpoint personal data from the respondents, such as sex, age, religion and nationality, place of birth and address, and in some cases social status and profession.
    Podstawę źródłową artykułu stanowi niewykorzystany dotąd w badaniach naukowych spis mieszkańców Przemyśla z połowy roku 1918. Przeprowadzony metodą ankiet (kwestionariuszy) spisowych, obejmujących pojedyncze gospodarstwa rodzinne, zachował się tylko w części; większej – w zasobach oddziału sanockiego Archiwum Państwowego w Rzeszowie, mniejszej – w zbiorach Archiwum Państwowego w Przemyślu, do którego kiedyś przynależał. Łączy on w sobie procedury austriackich konskrypcji ludności, uzupełnionych jednak o zupełnie nowe kategorie statystyczne, a jego oryginalna forma redakcyjna stwarza dodatkowe możliwości analizy lokalnej społeczności. Nieznane są jeszcze okoliczności przeprowadzenia spisu, można jedynie przypuszczać że wykonano go na zlecenie ówczesnego magistratu, ze względu na katastrofalną sytuację mieszkaniową i napływ w tym okresie dużej liczby osób do miasta, w tym wojskowych. Zachowana część kart spisowych w liczbie 1163 pozwala na imienne wskazanie osób przebywających ówcześnie w Przemyślu, określenie ich płci, ustalenie wieku, przynależności religijnej i narodowościowej, miejsca pochodzenia i zamieszkania oraz w niektórych przypadkach statusu społecznego i wykonywanej profesji.
    Źródło:
    Przeszłość Demograficzna Polski; 2019, 41; 209-231
    0079-7189
    2719-4345
    Pojawia się w:
    Przeszłość Demograficzna Polski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mieszczanie rodowici i migranci. Ruch wędrówkowy ludności Przemyśla (według spisu mieszkańców z połowy 1918 roku)
    Native and migrant townsmen. Te migration of the inhabitants of Przemyśl (according to the census from mid-1918)
    Autorzy:
    Budzyński, Zdzisław
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371154.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-22
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Przemyśl
    spis mieszkańców
    struktura wyznaniowa
    struktura narodowościowa
    ruch wędrówkowy
    census
    denominational structure
    national structure
    migration movement
    Opis:
    Niniejsze badania przeprowadzono na bazie spisu mieszkańców Przemyśla z poł. 1918 r., sporządzonego na podstawie nietypowych dla tego rodzaju źródła formularzy ankiet. Materiały te znajdują się obecnie w zasobie Archiwum Państwowego w Rzeszowie (oddział w Sanoku) oraz w mniejszej części w zbiorach Archiwum Państwowego w Przemyślu. W obu wypadkach zachowały się fragmentarycznie. Częścią zasadniczą tekstu jest studium demografczno-historyczne ukazujące kształtowanie się struktury narodowej i wyznaniowej mieszkańców miasta tego okresu. Szczególną uwagę zwraca ruch wędrówkowy skierowany w stronę Przemyśla w latach 1880–1918 oraz jego tempo. W artykule zajęto się również rozmieszczeniem migrantów w mieście, zwłaszcza w jego centrum oraz na przedmieściach (Zasania po jego lewej, północnej stronie, i przedmieścia Lwowskiego po prawej, wschodniej części).
    The present study was performed on the basis of the census of the inhabitants of Przemyśl from mid-1918, prepared based on questionnaire forms which were not typical for thus type of source. These materials are currently stored in the State Archive in Rzeszów (department in Sanok) and, partially in the archives of the State Archive in Przemyśl. In both cases they were only fragmentarily preserved. The main part of the present study presents a demographic analysis showing how the national and denomination structure of the city dwellers from that time was shaped. Special attention was put on the migration movement directed towards Przemyśl in the years 1880–1918 and its rate. The article focuses also on the location of migrants in the city, especially in its center and in the suburbs (Zasanie on its right, northern side and the Lviv suburbs on its right, eastern side).
    Źródło:
    Galicja. Studia i materiały; 2020, 6; 85-118
    2450-5854
    Pojawia się w:
    Galicja. Studia i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojenne egzaminy dojrzałości w galicyjskich szkołach średnich w latach 1914/15 – 1917/18
    Wartime matura exams in Galician schools in the years 1914–1915 and 1917–1918
    Autorzy:
    Ochenduszko, Tadeusz
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Pezda, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1573878.pdf
    Data publikacji:
    2020-12
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    wojenne egzaminy dojrzałości
    gimnazja w galicji
    szkoły realne w galicji
    przepisy
    prawne regulujące matury wojenne
    dyrektorzy i kierownicy gimnazjów w galicji
    dyrektorzy i kierownicy szkół realnych w galicji
    rada szkolna krajowa we lwowie
    wartime matura exams
    gymnasiums in galicia
    secondary schools in galicia
    wartime
    matura exam regulations
    principals and assistant principals of gymnasiums in
    galicia
    principals and assistant principals of secondary schools in galicia
    national
    school council in lviv.
    Opis:
    W 1850 r. w austriackich szkołach średnich, tzn. w gimnazjach i szkołach realnych, wprowadzona została matura. Jej głównym celem było sprawdzenie, czy absolwenci są dojrzałymi obywatelami przygotowanymi do studiów. W Galicji w roku szkolnym 1913/14 prawo do przeprowadzania egzaminów maturalnych miały 50 gimnazjów państwowych męskich i 11 szkół realnych. Po wybuchu I wojny światowej wśród powołanych do wojska znalazło się sporo uczniów z najstarszych klas szkół średnich. Władze oświatowe, tj. Ministerstwo Wyznań i Oświaty w Wiedniu i Rada Szkolna Krajowa we Lwowie uznały, że młodzież zdobywa dojrzałość nie tylko na zajęciach szkolnych, ale także, służąc ojczyźnie podczas wojny. Przyjęto zasadę, że uczniowie, którzy znaleźli się w siłach zbrojnych, nie mogą z tego powodu ponosić strat. Dlatego czas spędzony w wojsku wliczono im do ośmioletniego cyklu nauczania w gimnazjach bądź siedmioletniego w szkołach realnych. Chcąc zrealizować ten zamiar, Ministerstwo wydało szereg rozporządzeń. Najważniejszym z nich był dekret z 8 X 1914 r., na mocy którego wprowadzona została „matura wojenna”. Uczniowie, którzy już służyli w wojsku uzyskali prawo do urlopu w celu zdania egzaminu dojrzałości, a uczniowie, którzy otrzymali powołanie do sił zbrojnych, nabyli prawo do niezwłocznego przystąpienia do matury. Dyrektorzy i kierownicy szkół zobowiązani zostali do zorganizowania egzaminu państwowego dla każdego poborowego w dogodnym dla niego terminie. Przepisami matury wojennej objęte zostały także formacje ochotnicze, m.in. Legiony Polskie. Władzom szkolnym udało się zorganizować maturę w 47 gimnazjach i 10 szkołach realnych. Komisje rzeprowadzające wojenny egzamin dojrzałości uzyskały prawo zastosowania uproszczonej procedury. Pozwolono też na zredukowanie ich składu osobowego. Tworzyli je dyrektor (lub kierownik) oraz kilku reprezentantów nauczycieli, którzy uczyli przedmiotów egzaminacyjnych. Komisja, na podstawie dotychczasowej wiedzy o zdającym, mogła zwolnić go z niektórych bądź ze wszystkich przedmiotów, zarówno podczas pisemnej, jak i ustnej części matury. Członkowie komisji, jeżeli uznali, że siedzący przed nimi były uczeń jest dojrzały, mogli zaliczyć mu egzamin bez kontrolowania wiedzy. W praktyce podczas I wojny światowej na 4179 gimnazjalistów, którzy zdali maturę, 1745 osób, tj. 41,76%, skorzystało z wojennej procedury. Natomiast na 745 uczniów szkół realnych nadzwyczajne rozwiązania prawne zastosowano do 341 osób, tj. 45,77%. Doświadczenia organizacyjne i dydaktyczne z nadzwyczajnego trybu przeprowadzania egzaminów dojrzałości wykorzystane zostały w odrodzonym państwie polskim podczas walk o jego granice, a także później, przy organizowaniu tajnego nauczania podczas II wojny światowej.
    In 1850, the matura exam was introduced in Austrian secondary schools, i.e. gymnasiums and secondary schools (Realschule). Its main goal was to ascertain whether the graduates are mature citizens prepared for university. In Galicia, in the school year 1913–1914, 50 state male gymnasiums and 11 secondary schools had the right to conduct matura examinations. After the outbreak of World War I, many students from the oldest grades of secondary schools were drafted into the army. The educational authorities, i.e. the Ministry of Religious Affairs and Education in Vienna and the National School Council in Lviv, recognized that young people gained maturity not only during the classes, but also by serving their homeland during the war. As a result, they adopted the principle that students who find themselves in the armed forces cannot suffer because of it. That is why, the authorities included the time spent in the army in the eight-year study cycle in gymnasiums or the seven-year cycle in secondary schools. In order to implement this change, the Ministry issued a number of regulations. The most important one of them was the decree of October 8, 1914, on the basis of which the ‘wartime matura exam’ was introduced. Students who had already served in the army obtained the right to take a leave, so they could pass the matura exami74 Tadeusz Ochenduszko nation, and students who were called up to the armed forces acquired the right to immediately take the matura exam. School principals and assistant principals were obliged to organize a state examination for each conscript at a convenient time for said conscript. The regulations of the wartime matura exam applied also to the voluntary military formations, including Polish Legions. School authorities managed to organize the matura exam in 47 gymnasiums and in 10 secondary schools. The commissions conducting the wartime matura exam obtained the right to apply a simplified procedure. The amount of teachers present for an examination could be reduced. The commissions were made up of the principal (or assistant principal) and several teachers’ representatives who taught the examination subjects. Based on the previous knowledge about the candidate, the commission could exempt him from some or all of the subjects, both during the written and oral part of the matura exam. The commission’s members, if they felt that the former student sitting in front of them was mature, could declare the exam passed without checking the student’s knowledge. In practice, during World War I, out of 4179 gymnasium students who passed the matura exam, 1745, i.e. 41.76%, benefited from the wartime regulation. On the other hand, out of 745 students from secondary schools, the extraordinary regulations were applied to 341, i.e. 45.77%. The organizational and didactic experience in the unusual mode of conducting the matura exams was used in the reborn Polish state during the struggle for its borders, and later, in the organizing of underground education during World War II.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2020, 32; 51-74
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stronnictwo Ludowe w powiecie łańcuckim
    People’s Party in Łańcut county in the years 1931–1939
    Autorzy:
    Półćwiartek, Dariusz
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Stępień, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233049.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    Stronnictwo Ludowe
    Wincenty Witos w Rakszawie
    Maciej Rataj w Wierzawicach
    wybory parlamentarne w 1935 i 1938 roku
    Święto Czynu Chłopskiego
    strajk chłopski w 1937 roku
    Józef Burda
    Antoni Dec
    Jan Tepper
    Stefan Kozakiewicz
    Powiat łańcucki
    Łańcut county
    People’s Party
    Wincenty Witos in Rakszawa
    Maciej Rataj in Wierzawice
    parliamentary elections in 1935 and in 1938
    Czynu Chłopskiego holiday
    Great
    Peasant Uprising in 1937
    Józef Burda
    Stefan Kozakiewicz__
    Opis:
    Stronnictwo Ludowe w powiecie łańcuckim w latach 1931-1939 było główną siłą polityczną. Jego przywódcy: Antoni Dec, Józef Burda, Jan Tepper i Stefan Kozakiewicz należeli do czołowych działaczy ruchu ludowego nie tylko w powiecie, ale także w strukturach okręgowych i centralnych. Powiat łańcucki był odwiedzany przez liderów Stronnictwa. W Rakszawie w 1933 roku ludowcy zorganizowali Wincentemu Witosowi jubileusz 25-lecia pracy politycznej i parlamentarnej. Rok później do Wierzawic na poświęcenie sztandaru koła SL przyjechał czołowy działacz Stronnictwa, były marszałek Sejmu Maciej Rataj. W czerwcu 1933 roku w powiecie łańcuckim doszło do tragicznych zajść w Grodzisku Dolnym, których skutkiem była śmierć dwóch policjantów i sześciu osób cywilnych. W 1938 roku struktury Stronnictwa Ludowego w powiecie łańcuckim należały do najlepiej zorganizowanych w kraju. Według źródeł policyjnych, SL posiadało tu 56 kół i był to szósty wynik na 22 powiaty województwa lwowskiego. Natomiast pod względem liczby członków powiat łańcucki znajdował się na trzecim miejscu.
    People’s Party in Łańcut county was the main political party in the years 1931– 1939. Its leaders: Antoni Dec, Józef Burda, Jan Tepper and Stefan Kozakiewicz were not only the leading members in the county, but also among the district and even in the headquarters. The leaders of People’s Party visited Łańcut. In 1933 in Rakszawa the party members from Łańcut county organized a 25-years jubilee for Wincenty Witos for his time spent in politics and parliament. A year after, Maciej Rataj, a former Marshall of the Seym and a leading member of People’s Party, came to commemorate the consecration of the Party’s banner in Wierzawice. A tragedy occured in June 1933 in Grodzisko Dolne in Łańcut county. Two intervening policemen and five civilians died, while another civilian with severe wounds died in the hospital. People’s Party in Łańcut county was one of the best when it came to organization in 1938. According to police sources, the party had 56 associations in the district in Lviv province, and it was the 6th result out of 22 districts. When it came to the number of members, the district took third place.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2022, Tom XXXIV; 113-146
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zarys dziejów przemyskiego Towarzystwa Prawniczego 1872–1939. Przyczynek do historii galicyjskich stowarzyszeń prawniczych
    The Historical Outline of Law Society in Przemysl (1872–1939) A Contribution to the History of Galician Law Societies
    Autorzy:
    Andrzejewski, Zenon
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Pudłocki, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233535.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    Przemyśl
    Galicja
    Towarzystwo Prawnicze
    działalność statutowa
    adwokaci
    sędziowie
    Przemysl
    Galicia
    Law Society
    statutory activity
    attorneys
    judges
    Opis:
    Artykuł przedstawia genezę i działalność Towarzystwa Prawniczego w Przemyślu, które powstało w 1872 r. jako czwarte w Galicji (po Krakowie, Lwowie i Kosowie). Stowarzyszenie nie rozwinęło jednak wówczas działalności. Inicjatywa powołania TP odżyła w 1889 r., ale pomimo sprzyjającego klimatu i szerokiego poparcia społecznego (m.in. ze strony prasy lokalnej), Przemyśl musiał poczekać na swoje TP aż do roku 1893. Tym razem działalność organizacji rozwijała się obiecująco (rosła liczba członków, organizowano odczyty, zaczęto kompletować bibliotekę), jednak załamała się nagle w 1902 r., po czym nastąpił 12-letni okres „letargu”. Wznowiona w 1914 r. działalność trwała tylko kilka miesięcy – do wybuchu I wojny światowej. Reaktywacja TP nastąpiła dopiero w 1925 r., dzięki wspólnym staraniom przedstawicieli miejscowej adwokatury i środowiska sądowego. Towarzystwo znów działało prężnie (biblioteka, czytelnia, odczyty z różnych dziedzin prawa, pogadanki, regularne walne zebrania). Władze organizacji starały się również propagować niekonwencjonalne formy szerzenia wiedzy prawniczej, jak np. symulowana rozprawa sądowa czy wycieczka do zakładu poprawczego. W grudniu 1938 r. siedzibę Towarzystwa przeniesiono ze starego gmachu Sądu Okręgowego (Rynek 26) do nowo wybudowanego gmachu sądu przy ul. Konarskiego 6. Z chwilą wybuchu II wojny światowej Towarzystwo Prawnicze w Przemyślu przestało istnieć.
    The article presents the origin and activities of the Law Society in Przemysl,which was founded as the fourth in Galicia (after Cracow, Lviv and Kosovo) in 1872.However, the Society did not start its operation immediately. The initiative to establisha Law Society rekindled in 1889, but despite the favorable atmosphere andbroad public support (e.g. from the local press), Przemysl had to wait for its LS until1893. This time, the organization’s activity was promising (the number of memberswas growing, public readings were being organized, a library began to be completed),but it suddenly collapsed in 1902, followed by a 12-year period of “lethargy”.Activity resumed in 1914, but only for a few months, until the outbreak of WorldWar I. Law Society was then reactivated in 1925, thanks to the joint efforts of therepresentatives of the local bar and court environment. The Society was once againvery active (library, reading room, public readings on various branches of law, talks,regular general society meetings). The authorities of the organization also tried topromote unconventional forms of spreading legal knowledge, such as a mock trialor an excursion for the members to a correctional facility. In December 1938, theheadquarters of the Society moved from the old building of the District Court (26Rynek Street) to the newly constructed court building at 6 Konarskiego Street. Withthe outbreak of World War II, the Przemysl Law Society ceased to exist.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2021, Tom XXX; 97-111
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prezydenci i radcy Sądu Obwodowego w Rzeszowie (1855–1891)
    The presidents and legal counsels of the District Court for Rzeszów (1855–1891)
    Autorzy:
    Kotliński, Tomasz J.
    Hoff, Jadwiga
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2232955.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    sądownictwo
    sędziowie
    Galicja
    administration of justice
    judges
    Galicia
    Opis:
    Opracowanie poświęcone jest osobom, które w zakreślonej cezurze lat 1855– 1891 pełniły urząd prezydentów oraz radców orzekających w Sądzie Obwodowym w Rzeszowie. Na wstępie, dla lepszego zrozumienia tematu, przedstawiono w zarysie organizację sądownictwa w Galicji, jaka wprowadzona została w 1855 r. oraz rozbudowaną strukturę stanowisk i rang urzędników sędziowskich. Praca obejmuje jedynie tych sędziów – radców, którzy zawodowo związani byli z Rzeszowem. Na podstawie dostępnych informacji przedstawiona została nie tylko ścieżka kariery zawodowej omawianych kolejno sędziów, ale również ich zaangażowanie w sprawy lokalnych społeczności na gruncie instytucji autonomicznych, organizacji społecznych, charytatywnych i stronnictw politycznych.
    The following study is dedicated to individuals, who held the positions of presidents and ruling legal counsels of the District Court for Rzeszów at the time period of 1855–1891. At the beginning, to provide a better understanding of the topic, a general overview of the judiciary system of Galicia introduced in 1855 was presented,with expanded structure of positions and ranks of court officials. The study focuses only on the judges – legal counsels who were professionally bound with Rzeszów. Based on the available information, the study not only introduces the professional career paths of the sequentially presented judges, but also their engagement in local communities’ matters considering autonomous institutions, social organizations, charities and political parties.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2022, Tom XXXIV; 35-48
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Garnizon wojskowy w Jarosławiu w latach 1782–1939
    Military Garrison in Jaroslaw in 1782–1939
    Autorzy:
    Hołub, Jan Marian
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Bonusiak, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233505.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    garnizon wojskowy
    wojska austriackie
    wojsko polskie
    Jarosław
    okres międzywojenny
    okres autonomii galicyjskiej
    Military garrison
    Austrian army
    Polish army
    Jaroslaw
    Galician autonomy period
    interwar period
    Opis:
    Opracowanie dotyczy działalności wojska w garnizonie funkcjonującym w przestrzeni miejskiej Jarosławia w latach 1782–1939. Tematyka ta nie była dotąd przedmiotem zainteresowania historyków i badaczy dziejów Jarosławia. Zachowane szczątkowo źródła archiwalne, jak i materiały publicystyczne posłużyły do lokalizacji koszar, odtworzenia struktury organizacyjnej oddziałów i pododdziałów broni, składu osobowego koszar, działalności wojska w okresie pokoju i w stanie wojny, życia żołnierzy w koszarach, jak też współpracy z ludnością cywilną w Jarosławiu.
    The study concerns the activities of the military in the garrison operating in the urban space of Jaroslaw in the years 1782–1939. This subject has not been of interest to historians and researchers of the history of Jaroslaw so far. The preserved archival sources as well as journalistic material were used to locate the barracks, recreating the organizational structure of divisions and subdivisions, weapons used, a list of barracks personnel, army’s activities during peace and war, the day to day life of soldiers in the barracks, as well as their cooperation with the civilian population in Jaroslaw.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2021, Tom XXX; 35-70
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    100 lat piłki nożnej w Tyczynie, czyli od „szmacianki” do piłki skórzanej (1921–2021).
    Commemoration of the 100 years of football in Tyczyn, from a ball made of rags to the leather ball, in the years 1921–2021.
    Autorzy:
    Fudali, Dariusz Jacek
    Bober, Sabina
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233040.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    Tyczyn
    sport
    piłka nożna
    stowarzyszenie
    klub
    boisko
    tradycja
    historia
    sukces
    więzi społeczne
    football
    association
    club
    football field
    tradition
    history
    success
    social bonds
    Opis:
    Artykuł nawiązuje do obchodów Jubileuszu 100-lecia piłki nożnej w Tyczynie. Zaprezentowany został okres międzywojenny, kiedy sport, a w szczególności piłka nożna była źródłem wielu emocji, budowała relacje społeczne, kształtowała poczucie więzi obywatelskich. Pomimo upływu lat, czasów okupacji niemieckiej, okresu Polski Ludowej, pod tym względem niewiele się zmieniało. Często rywalizacja piłkarska na zielonej murawie była „odskocznią” od ponurej, a później często szarej rzeczywistości. Także po przemianach społeczno-ustrojowych w Polsce na przełomie lat 1989/1990 piłka nożna znalazła należne jej miejsce, tak jest zresztą do dziś. Artykuł ukazuje ludzi związanych z tyczyńskim futbolem, ich dokonania, plany i marzenia. Pokazuje także sukcesy i porażki, kończy się jednak optymistycznym przesłaniem, że przed MKS „Strug” 1921 Tyczyn przyszłość rysuje się w optymistycznych barwach.
    The article discusses commemoration of the 100 years of football in Tyczyn. Sport is a source of many emotions and football especially was prevalent in the interwar period, where it made people bond and shaped the feelings of a community. Despite the passage of many years since the German occupation of Poland and the communistic People’s Poland, nothing changed in this regard, football played on the green grass is still an escape from the bleak and often gray reality. Even after the socio-structural changes that happened in the years 1989-1990, football still keeps its well-earned place. The article portrays the people associated with Tyczyn football, their achievements, plans and dreams. It also shows their successes and failures, and ends on an optimistic message that before the MKS Strug 1921 Tyczyn the future is bright.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2022, Tom XXXIV; 80-112
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gimnazjum w Brzeżanach w latach 1806–1918. Zarys dziejów
    Historical outline of the middle school in Brzeżany in the years 1806-1918
    Autorzy:
    Ochenduszko, Tadeusz
    Hoff, Jadwiga
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Pudłocki, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2232952.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    Galicja
    Brzeżany
    gimnazjum
    nauczyciele
    uczniowie
    XIX–XX wiek
    Galicia
    middle school
    teachers
    students
    19th and 20th century
    Opis:
    Pierwotną siedzibą szkoły był Zbaraż. W 1789 r. cesarz Józef II Habsburg założył w mieście tym pięcioletnie gimnazjum. Była to jedna z sześciu tego typu szkół średnich w Galicji. W 1805 r. cesarz Franciszek I podjął decyzję, aby zakład przenieść do Brzeżan – miasta będącego siedzibą cyrkułu. W 1819 r., w wyniku reformy oświaty, liczbę klas zwiększono do sześciu. Cztery niższe nazwano gramatykalnymi, a dwie wyższe – humanioralnymi. Sprawami pedagogicznymi kierował prefekt, a strategiczne decyzje podejmował dyrektor, który był jednocześnie starostą (Kreishauptmann) cyrkułu. Po Wiośnie Ludów w 1848 r. Kreishauptmann utracił zwierzchnictwo nad gimnazjum, a prefekt podniesiony został do rangi dyrektora i przejął odpowiedzialność za całokształt działalności szkoły. W wyniku kolejnej reformy władze planowały zdegradować gimnazjum do czteroletniego, jednak dzięki staraniom lokalnej społeczności udało się temu zapobiec i uzyskać zgodę na powiększenie szkoły do ośmiu klas. Nastąpiło to w latach 1863/64–1864/65. W maju i czerwcu 1865 r. dla absolwentów klasy ósmej odbyła się pierwsza w Brzeżanach matura, zwana egzaminem dojrzałości. Bardziej korzystne warunki dla rozwoju szkoły nastały po uzyskaniu przez Galicję autonomii. Liczba zespołów klasowych wzrosła z 9 w roku 1868/69 do 23 w latach poprzedzających I wojnę światową, a liczba uczniów z ponad 300 do ponad 700. Od roku szkolnego 1906/07 zaczęto tworzyć klasy utrakwistyczne (dwujęzyczne), w których dla części przedmiotów językiem wykładowym był polski, a dla pozostałych – ukraiński. W roku szkolnym 1914/15 gimnazjum nie funkcjonowało z powodu okupacji dużej części Galicji przez wojska rosyjskie. W latach 1915/16–1917/18 znajdowało się albo w strefie przyfrontowej, albo pod okupacją i do lutego 1918 r. nie było w nim warunków do wznowienia systematycznej pracy.
    The erstwhile location of the school was Zbaraż. In 1789, Holy Roman Emperor Joseph II founded a five-year middle school in Zbaraż. It was one of six such schools in Galicia. In 1805 Emperor Franz Joseph I made a decision to move the institution to Brzeżany – a town which was the capital of the district. After school reforms of 1819, the number of classes was increased to six. The four lower classes were grammatical, with the two higher ones being poetics and rhetoric. A prefect was responsible for the teaching matters, and the strategic decisions were made by a director, who was at the same time a leader of the district (ger. Kreishauptmannem). After the Springtime of Nations in 1848, Kreishauptmann lost his authority over the middle school, and a prefect was raised to the rank of director and took the sole responsibility for running the school. As a result of another reform, the government was trying to reduce the curriculum time in middle school to four years. However, thanks to the efforts of the local community, this was avoided and the middle school curriculum was increased to eight classes. It happened in the years 1863–1864 and 1864–1865. The first matura exam for the Brzeżany eighth grade students was conducted in May and June 1865. After Galicia became autonomous, the school had more room for expansion. The number of students over the years increased from 300 to over 700, and so from 9 groups being taught in the year 1868–1869, it increased to 23 groups being taught in the years preceding World War I. Bilingual classes were being created from the school year 1906–1907, where some subjects were taught in Polish and the rest in Ukrainian. In the school year of 1914–1915, the middle school was closed due to Russian occupation of a large part of Galicia. In the years 1915–1916 and 1917–1918, the middle school was either considered to be at the front or under occupation, and due to these conditions it could not be reopened until February 1918.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2022, Tom XXXIV; 7-34
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies