Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "myth of Phaedra" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Intersemiotyczny przekład mitu antycznego w spektaklu „Fedra” Mai Kleczewskiej
    Intersemiotic Translation of Ancient Myth in the Production of Phaedra by Maja Kleczewska
    Autorzy:
    Budzowska, Małgorzata
    Czerwińska, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648728.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    myth of Phaedra
    reception
    semiotics
    body
    actor
    theatre
    Kleczewska
    Opis:
    The present paper tends to analyze the procedure of intersemiotic translation of ancient myth of Phaedra, in its written version by Euripides (Hippolytus), into the contemporary stage production of Phaedra by Maja Kleczewska. The analysis of the performance is preceded by the extended introduction regarding reception of myth in general, and reception of Phaedra myth in particular. In this context, theories of Hans Blumenberg and Gilbert Durand are recalled in order to establish the understanding of myth’s transformation. Myth of Phaedra is scrutinized diachronically and synchronically within the background of Maurice Merleau-Ponty’s idea of body and sexuality. The theatre production is explored with reference to its textual basis (Euripides, Seneca, Tasnádi, Enquist) on the one hand, and in relation to the contemporary theories of actor’s body (Erika Fischer-Lichte, Hans-Thies Lehmann). The overarching goal of the paper is to analyze the procedure of intersemiotic translation of the mythical core of Phaedra myth (defined in terms of body) into actor’s body on stage (defined in its phenomenology).
    -
    Źródło:
    Collectanea Philologica; 2017, 20; 153-174
    1733-0319
    2353-0901
    Pojawia się w:
    Collectanea Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Queer Approach to the Classical Myth of Phaedra in Music
    Mit o Fedrze w muzyce a teoria queer
    Autorzy:
    Marsico, Federica
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/513930.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Benjamin Britten
    Sylvano Bussotti
    Hans Werner Henze
    homosexuality
    myth of Phaedra
    Hans Werner Henze homoseksualizm
    mit o Fedrze
    Opis:
    Trzy adaptacje mitu o Fedrze – żonie króla Aten Tezeusza, która fatalnie zakochuje się w swoim pasierbie Hipolicie – zostały skomponowane w drugiej połowie XX wieku przez trzech kompozytorów homoseksualistów. Były to: kantata dramatyczna Fedra na mezzosopran i małą orkiestrę (1976) Benjamina Brittena (1913-1976) do tekstu amerykańskiego poety Roberta Lowella; następnie opera Le Racine: pianobar pour Phèdre (1980) Sylvano Bussottiego (ur. 1931) do libretta naszkicowanego przez samego kompozytora i składającego się z prologu, trzech aktów i intermezza, oraz dwuaktowa opera koncertowa Phaedra (2007) Hansa Wenera Henzego (1926-2012) do libretta niemieckiego poety Christiana Lehnerta. Celem tego artykułu jest udowodnienie, że trzech homoseksualnych kompozytorów wybrało mit o kazirodczej – a przez to zakazanej – miłości, aby ukazać homoerotyczne pragnienie uznawane przez współczesne im społeczeństwo heteronormatywne za zwyrodniałe i przez to potępiane. Niniejsza praca rzuca światło na ukazane w najsłynniejszych literackich opracowaniach aspekty wpływające na wrażliwość gejów, oraz wykazuje, jak trzech twórców pojmowało swoją seksualność i wyrażało ją w swoich kompozycjach. Analiza trzech utworów pod tym względem wykazuje, że dyskurs o homoseksualizmie kształtuje się poprzez wzajemne oddziaływanie na siebie różnych aspektów dzieła, które obejmują opracowywanie źródeł literackich, uporządkowanie libretta, charakterystykę bohaterów czy inscenizację dzieła, które wraz z muzyką składają się na jego określoną interpretację.
    Three musical adaptations of the myth of Phaedra, in which the wife of King Theseus of Athens desperately falls in love with her stepson Hippolytus, were composed in the second half of the twentieth century by three homosexual composers: the dramatic cantata Phaedra for mezzosoprano and small orchestra (1976) by Benjamin Britten (1913-1976) after a text by the American poet Robert Lowell, the opera Le Racine: pianobar pour Phèdre (1980) by Sylvano Bussotti (1931-) after a libretto drafted by the composer himself and consisting of a prologue, three acts, and an intermezzo, and, last but not least, the two-act concert opera Phaedra (2007) by Hans Werner Henze (1926-2012) after a libretto by the German poet Christian Lehnert. The aim of this paper is to prove that the three homosexual composers chose a myth about an incestuous—and thus censored—love in order to represent homoerotic desire, labelled as deviant by the coeval heteronormative society and hence condemned by it. The study sheds light on the aspects of the most famous literary elaborations that affect gay sensibility, and on how the three composers experienced their homosexuality and gave utterance to it in their other works. The analysis of the three works at issue demonstrates that the discourse about gayness takes shape through the interplay of numerous aspects. The elaboration of the literary sources, the organization of the libretto, the characters’ definition, and the mise-en-scène, together with the music, put the myth into that perspective.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 3(34); 7-28
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Abiekt uwięziony w języku: Współczesne inscenizacje mitu Fedry w teatrze polskim – Kleczewska, Zadara, Wiśniewski
    The Abject Trapped in Language: Contemporary Stagings of the Myth of Phaedra – Kleczewska, Zadara, Wiśniewski
    Autorzy:
    Budzowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36128146.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    mit Fedry
    abiekt
    język dramatu
    inscenizacja
    Maja Kleczewska
    Michał Zadara
    Grzegorz Wiśniewski
    myth of Phaedra
    abject
    language of drama
    mise en scène
    Opis:
    Artykuł przedstawia analizę porównawczą trzech współczesnych inscenizacji mitu Fedry wyreżyserowanych przez Maję Kleczewską (Teatr Narodowy w Warszawie, 2006), Michała Zadarę (Narodowy Stary Teatr w Krakowie, 2006) i Grzegorza Wiśniewskiego (Teatr Wybrzeże w Gdańsku, 2019). Ramę teoretyczną rozważań stanowi koncepcja abiektalności postaci Fedry i jej reprezentacji w języku dramatu. Przedmiotem analizy są reżyserskie interwencje w teksty literackie podejmujące mit Fedry: strategie ich multiplikacji, modyfikacji i anihilacji. W intertekstualnym przedstawieniu Kleczewskiej, zestawiającej różne powiązane z tematem dramaty, tekst i język stają się mniej istotne niż ciała aktorów. W ironicznym teatrze Zadary formacja dyskursywna klasycystycznego tekstu Racine’a zostaje poddana dekonstrukcyjnej analizie, ale staje się zarazem głównym tematem przedstawienia. Wiśniewski powraca do języka Racine’a, ale próbuje go przekroczyć, kontrapunktując go wyciszoną i oszczędną grą aktorską wzmacnianą kilkoma mocnymi frazami muzycznymi. Trzy analizowane przedstawienia wpisują się w koncepcję teatru jako laboratorium kryzysu, w tym przypadku – kryzysu abiektalności.
    This article presents a comparative analysis of three contemporary stagings of the myth of Phaedra: by Maja Kleczewska (Teatr Narodowy, Warsaw 2006), Michał Zadara (Narodowy Teatr Stary, Cracow 2006), and Grzegorz Wiśniewski (Teatr Wybrzeże, Gdańsk 2019). The theoretical framework refers to the abject quality of the character of Phaedra and its representation in language. The author analyses the directors’ interventions in literary texts reworking the myth of Phaedra: strategies ranging from multiplication, through modification, to annihilation of the dramatic text. In Kleczewska’s intertextual staging, which juxtaposes different plays addressing the theme, the text and the language become less important than the actors’ physicality. Zadara’s ironic theatre deconstructs the discursive formation of Racine’s classical tragedy, while retaining it as the main subject of the performance. Wiśniewski returns to Rancine’s language, but tries to transcend it, counterbalancing it with quiet, restrained acting, enhanced by strong musical phrases. The three stagings resonate with the concept of the theatre as a laboratory of crisis, here: of the crisis of the abject.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 1; 51-70
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies