Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dyplomacja radziecka" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Zachodnioniemiecka dyplomacja o zagrożeniu radziecką interwencją zbrojną w Polsce – jesień 1980 r.
    Западногерманская дипломатия об угрозе советской военной интервенции в Польше – осень 1980 г.
    Autorzy:
    Świder, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031358.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    protesty społeczne w Polsce
    interwencja radziecka
    Republika Federalna Niemiec
    NATO
    Niemiecka Republika Demokratyczna
    konsultacje międzynarodowe
    social protests in Poland
    Soviet intervention
    Federal Republic of Germany
    German Democratic Republic
    international consultations
    Opis:
    RFN była żywotnie zainteresowana wydarzeniami w Polsce, a przede wszystkim groźbą interwencji ZSRR, która mogła poważnie skomplikować relacje RFN-NRD. W oparciu o niemieckie materiały archiwalne podjęto próbę odpowiedzi na trzy zasadnicze pytania: czy rząd RFN liczył się jesienią 1980 r. z interwencją ZSRR w Polsce? Jakie warunki musiały być spełnione, aby ZSRR zdecydował się na działania siłowe? Czy w ocenach RFN sytuacja w Polsce wykazywała podobieństwa do sytuacji w Czechosłowacji w 1968 r.? Odpowiedzi na te pytania pozwolą zrozumieć zarówno działania podejmowane przez Bonn wobec Polski i całego bloku wschodniego, jak i prezentowane przez polityków RFN postawy.
    The Federal Republic of Germany was vitally interested in the events occurring in Poland and, above all, in the threat of Soviet intervention, which could seriously complicate the FRG-GDR relations. The author attempted to answer three fundamental questions based on German archival materials: Did the German government count on the USSR’s intervention in Poland in the autumn of 1980? What conditions had to be fulfilled for the USSR to decide on forceful action? Did the German assessment of the situation in Poland show similarities to the situation in Czechoslovakia in 1968? Answering these questions will make it possible for us to understand Bonn’s actions towards Poland and the entire Eastern Bloc and the attitudes presented by German politicians.
    На основе немецких архивных материалов, прежде всего из боннского Политического архива Министерства иностранных дел и рассекреченных материалов Федеральной разведывательной службы, была предпринята попытка ответить на три фундаментальных вопроса: учитывало ли западногерманское правительство возможность советской интервенции в Польше? Какие условия должны были быть выполнены, чтобы СССР решился на силовые действия? Обнаруживалось ли сходство ситуации в Польше с ситуацией в Чехословакии в 1968 году? Анализ показал, что с первых дней волнений в Польше западные страны учитывали возможность дисциплинировать поляков силой, в соответствии с предыдущей советской практикой усмирения мятежных обществ (Берлин 1953, Будапешт 1956 или Прага 1968). Развитие ситуации было оценено как очень динамичное и побуждающее к решительным действиям. В польской действительности обнаруживалось определенное сходство с ситуацией в Праге в период, предшествовавший интервенции Варшавского договора. В ФРГ ожидалось, что в интервенции в Польшу могут быть задействованы как советские, так и восточногерманские и чехословацкие войска. Потенциальным импульсом, вызывающим военные действия Москвы, могла стать угроза отказа ПОРП от монополии на власть или решение ввести настоящий политический плюрализм в ПНР. После декабрьского кризиса 1980 года в т.н. узком кругу НАТО началась сверхсекретная работа над сценарием реакции Североатлантического пакта в случае советской интервенции или других военных событий в Польше (Eventualfallplan). Эти планы в большинстве нашли применение после введения 13 декабря 1981 г военного положения в Польше.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 56, 2; 145-162
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Negocjacje dotyczące wyprowadzenia Armii Radzieckiej – warunkiem odzyskania pełnej suwerenności Polski
    Autorzy:
    Wawryszuk, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/121366.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Towarzystwo Wiedzy Obronnej
    Tematy:
    Polska
    zmiany polityczne
    Armia Radziecka
    wojsko wyprowadzenie
    dyplomacja
    Siły Zbrojne
    negocjacje
    Rosja
    tranzyt
    wojsko rosyjskie
    wojsko radzieckie
    konsekwencje pobytu
    Północna Grupa Wojsk Armii Radzieckiej
    Pełnomocnik Rządu Polskiego ds. pobytu Wojsk Radzieckich
    polsko-rosyjskie przedsiębiorstwo gospodarcz
    rekompensata finansowa
    Polska
    political changes
    Soviet Army
    army exit
    diplomacy
    Armed Forces
    negotiations
    Russia
    transit
    Russian Army
    consequences of stay
    Northern Army Group of the Soviet Army
    Plenipotentiary of the Polish Government for the stay of the Soviet Army
    Polish-Russian business enterprises
    financial compensation
    Opis:
    Sytuacja międzynarodowa, jaka ukształtowała się jesienią 1943 roku, zawarte wtedy układy poczdamski i jałtański, a następnie wkroczenie Armii Czerwonej na byłe polskie i poniemieckie ziemie spowodowały, że Polska znalazła się pod wpływami ZSRR przez niemal pięćdziesiąt kolejnych lat. Zakończenie II wojny światowej, stało się także rozpoczęciem kolejnego etapu niepewności w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Kreml zamierzał stworzyć na ich obszarach tych państw „pierścień”, w którym zostaną narzucone z góry systemy polityczne, gospodarcze i społeczne, mające na celu całkowite podporządkowanie ich Moskwie. Okresem przełomowym był rok 1989, kiedy to odbyły się pierwsze, częściowo wolne wybory, które były rezultatem porozumienia zawartego między władzą komunistyczną, a przedstawicielami części opozycji i Kościoła podczas obrad Okrągłego Stołu. Rozpoczął się wtedy proces gruntownych przeobrażeń systemowych w każdej dziedzinie, którym towarzyszyły niepokoje społeczne i niestabilność polityczna. W pierwszej kolejności polski rząd zajął się przemianami gospodarczymi. Natomiast problem stacjonowania w Polsce rosyjskich wojsk został wtedy uznany za mniej istotny. Pojawiło się wtedy kilka koncepcji dotyczących ich pobytu w Polsce. Wbrew pozorom na początku lat dziewięćdziesiątych, wyprowadzenie rosyjskich wojsk w RP nie było dla wszystkich oczywiste. Część polskich elit obawiała się, że jeżeli zerwiemy stosunki wojskowe z Rosją i przestanie nam ona udzielać wsparcia, staniemy się krajem, który co najwyżej znajdzie się w szarej strefie pomiędzy Rosją i Niemcami Jak wspomina Pan Minister Jan Parys, ówczesny Dyrektor Centralnego Urzędu Planowania, a następnie Minister Obrony Narodowej, wyprowadzenie jednostek armii radzieckiej z Polski miało wtedy kluczowe znaczenie dla odzyskania suwerenności. Uważał, że 1 Agata Wawryszuk jest doktorantką Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Sztuki Wojennej. 122 nie można z tym zwlekać. Przedstawiciele rządu mieli świadomość, że słabość Rosji jest pewnego rodzaju oknem możliwości i jeżeli tej szansy się nie wykorzysta, to owe okno może się zamknąć i sprawa może być dla Polski przegrana na wiele kolejnych lat. Negocjacje z Rosjanami nie należały do łatwych, przez co trwały bardzo długo i przynosiły początkowo niewielkie efekty. Szereg podróży, spotkań, rozmów, ustępstw, doprowadziły wreszcie w roku 1993 do całkowitego wyprowadzenia rosyjskich wojsk z Polski. Poniższa praca oparta jest przede wszystkim na wywiadzie przeprowadzonym z Panem Ministrem Janem Stanisławem Parysem oraz dokumentach dostępnych w archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
    The international situation that was formed in the autumn of 1943, then the Potsdam and Yalta agreements, then the entry of the Red Army into the former Polish and German territories, resulted in Poland being influenced by the USSR for almost fifty years. The end of World War II, also became the beginning of another phase of uncertainty in the countries of Central and Eastern Europe. The Kremlin intended to create a “ring” in their territories where political, economic and social systems would be imposed in advance to completely subjugate Moscow. The breakthrough period was 1989, when the first, partially free elections took place, which were the result of an agreement between the communist authorities and the representatives of the opposition and the Church during the Round Table. The process of thorough systemic transformations began in every area, accompanied by social unrest and political instability. In the first place, the Polish government was involved in economic transformations. On the other hand, the problem of stationing Polish troops in Russia was then considered less important. There were several ideas about their stay in Poland. Contrary to appearances in the early nineties, the departure of Russian troops in the Republic of Poland was not obvious to everyone. Some of the Polish elites feared that if we break our military ties with Russia and stop supporting it, we will become the country that will at most be in the “gray zone” between Russia and Germany. As noted by Minister Jan Parys, then Director of the Central Planning Office subsequently Minister of National Defense, the departure of Soviet units from Poland, was crucial for the recovery of sovereignty. He thought it could not be delayed. Government officials were aware that Russia’s weakness was a kind of window of opportunity, and if that chance did not work out, the window might close and the matter might be lost to Poland for many years to come. Negotiations with the Russians were not easy, so they lasted very long and initially had little effect. A number of travels, meetings, talks, concessions, finally led in 1993 to the total exit of Russian troops from Poland. The following article is based primarily on an interview with Minister Jan Stanislaw Parys and documents available in the archives in the Ministry of Foreign Affairs.
    Źródło:
    Wiedza Obronna; 2017, 3-4; 121-147
    0209-0031
    2658-0829
    Pojawia się w:
    Wiedza Obronna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies