Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Rody"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Polskie rody hodowlane w doswiadczeniach w Hiszpanii
Autorzy:
Ratuszniak, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/836146.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
rody hodowlane
ziemniaki
Hiszpania
doswiadczenia odmianowe
breeding strain
potato
Spain
cultivar experiment
Źródło:
Ziemniak Polski; 1993, 2; 9-12
1425-4263
Pojawia się w:
Ziemniak Polski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rody w Pacholęciu hetmańskim Wincentego Pola
Noble families in Pacholę hetmańskie by Wincenty Pol
Autorzy:
Bryła, Władysława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046359.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wincenty Pol
rody szlacheckie
XVI wiek
Jan Tarnowski
16th century
noble families
Opis:
Autorka omawia sylwetkę pisarza i przedstawia analizowany poemat pt. Pacholę hetmańskie. Głównym przedmiotem prezentacji jest ród Tarnowskich i osoba hetmana Jana Tarnowskiego, który żył w XVI wieku. W tle ukazany jest ród Bobolów, Odrowążów i Rożanki – narratora poematu. Członków wszystkich rodów cechuje patriotyzm, katolicyzm, mądrość i życzliwość dla innych ludzi. Pol wykreował tu obraz wyidealizowany szlachty polskiej w XVI wieku.
The author provides information about the writer and presents the narrative poem Pacholę hetmańskie, which is further analysed. The main focus of the presentation is the Tarnowski family and the hetman Jan Tarnowski who lived in the 16th century. The Bobol, Odrowąż and Rożanka families are also mentioned, with the last one being the poem’s narrator. The members of all these families are characterised by patriotism, Catholicism, wisdom and warm-heartedness towards other people. Pol presented an idealized picture of the Polish nobility of the 16th century.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 463-474
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Ordovician genera of polychaete jaw apparatuses
Nowe rodzaje ordowickich aparatów szczękowych wieloszczetów (Annelida, Polychaeta)
Novye rody ordovikskikh cheljustnykh apparatov mnogoshhtinkovykh kolchecov
Autorzy:
Kielan-Jaworowska, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21856.pdf
Data publikacji:
1962
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1962, 07, 3-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rody gniazdowe szlachty ziemi bielskiej w końcu XVI wieku. Studium społeczno-gospodarcze
Die Adelsnestgeschlechter des Bielskoer Landes am Ende des 16. Jahrhunderts. Eine sozialökonomische Studie
Autorzy:
Butkiewicz, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1965666.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Der Adel im Gebiet Podlasie bildete im 16. Jahrhundert etwa 27% der Gesamtbevölkerung der Region. Es wird angenommen, dass die Ansiedlung des Adels auf dem Gebiet der Region Podlasie eine Kontinuierung der nach Osten gerichteten masowischen Ansiedlung ist, die an der Linie Tykocin − Drohiczyn zu Ende ist. Ein beträchtlicher Teil des Adels besetzte das Bielskoer Land, das irn Nordteil der Wojewodschaft liegt. Die Adelssitze befanden sich im Westteil der Region, ungleichmässig längs ihrer Grenze verstreut. Die überwiegende Mehrheit des Adels, die sich dort ansiedelte, bildete Nestgeschlechter, die in ihren Geburtsbesitztümern sassen. Sie nahmen die Namen von den Ortschaften (Nestern) an, aus denen sie stammten. Am Ende des 16. Jahrhunderts konnten wir 171 Nestadelsgeschlechter zählen. Die uns interessierenden Geschlechter besassen 1580 2739 Siedler- und Adelshufen. Dies waren 72,8% des gesamten Adelsareals auf diesem Gebiet. Das war der Kleinadel, volkstümlich Landadel oder Krautjunker genannt. Zum überwiegenden Teil bearbeitete sie ihren Landbesitz selbst. Dem Register von 1577 zufolge nahmen die Nestgeschlechter 83,6% der Bodenfläche der Adelshufen (eigenhändig vom Adel bearbeitet) und 16,8% der Bodenfläche der Siedlerhufen ein (von Fronbauern bearbeitet). Im Jahre 1580 war dieses Verhältnis ähnlich. Die registrierten Nestgeschlechter waren von unterschiedlicher Grösse. Es kam vor, dass ein Geschlecht aus zwei oder drei natürlichen Familien bestand. Es gab auch Geschlechter, die mehr als zehn Familien umfassten. Die Schwierigkeiten bei der Feststellung der tatsächlichen Zahl der das Geschlecht bildenden Familien sind das Ergebnis der spezifischen Form der Bearbeitung des Bodens − in Bielskoer Land d.h. von den Bodenbesitz gemeinsam bearbeitenden Gruppen. Solche Gruppen nahmen (1580) 79,7%, den Bodenfläche der Adelsmorgen ein (und nur 17,6% in der Kategorie der Siedlermorgen). Dies war ein Versuch, der Zerstückelung des Bodens vorzubeugen. Nichtsdestotrotz lässt sich dieser Prozess am Ende des 16. Jahrhunderts auf diesem Gebiet doch feststellen. Es kam vor, dass ein Adliger Land besass, das sich aus einigen manchmal weit voneinander entfernten Flecken zusammensetzte. Das Geschlechterareal bewegte sich von 2 bis 92 Adelschufen und von 0,5 bis 16 Siedlerhufen. Aus dem Register von 1580 ergibt sich, dass 62 Geschlechter eine Bodenfläche bis 10 Adelshufen und 51 Geschlechter bis 20 Adelshufen hatten. Sechs Geschlechter besassen eine Bodenfläche von mehr als 50 Adelshufen. In der zweiten Landkategorie beherrschten 28 Geschlechter (von 40. die Siedlerhufen besassen) eine Bodenfläche bis 5 Hufen. Unter den wenigen individuellen Teilen (Wirtschaften) fanden sich meistens Parzellen in der Grössenordnung von 1 bis 1,5 Adelshufen sowie 0,5 bis 1 und 1 bis 1,5 Siedlerhufen (im Jahre 1580). Das nach dem Prinzip des arithmetischen Mittels berechnete einzelne Teil betrug 1,6 Adelshufen und 1,3 Siedlerhufen (1580). Die mittlere Grösse einer bauernbesitzenden Wirtschaft betrug 1,3 Hufen, was auf das häufige Vorkommen kleiner Zwerghöfe verweist. Es kam vor, dass ein Vorwerk das Eigentum einiger Adliger war. Die beträchtliche Anzahl der auf diesem Gebiet vorkommenden Landbauern (im Durchschnitt drei Landbauern auf eine Wirtschaft) befriedigte Mangel an Arbeitskräften auf Vorwerken. Die zweite Hälfte des 16. Jahrhunderts stellt den Beginn der allmählichen Pauperisierung der Nestgeschlechter dar. Der Nestadel wurde sukzessiv zur ärmsten Schicht im Adelsstand gezählt.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1985, 33, 2; 85-102
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New data on the genus Dzieduszyckia Siemiradzki, 1909 (Brachiopoda)
Nowe dane dotyczące rodzaju Dzieduszyckia Siemiradzki, 1909 (Brachiopoda)
Novye dannye otnosjashhiesja k rody Dzieduszyckia Siemiradzki, 1909 (Brachiopoda)
Autorzy:
Biernat, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21937.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1967, 12, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka niektorych cech termoneutralnej formy lubinu zoltego epigonalnego
Autorzy:
Stawinski, S
Wroblewska, R.
Spychala, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/795443.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
hodowla roslin
dojrzewanie
kwitnienie
rosliny straczkowe
rody samokonczace
plonowanie
termoneutralnosc
dziedziczenie cech
lubin zolty
Opis:
Termoneutralność w łubinie żółtym, podobnie jak w wąskolistnym, warunkowana jest jednym genem dominującym. W pokoleniu F₂ stosunek liczby roślin nietermoneutralnych do termoneutralnych był zbliżony do 1 : 3. W latach 1995 - 96 badano w doświadczeniach niektóre cechy termoneutralnego rodu R416ep na tle nietermoneutralnego rodu R282ep i odmiany wzorcowej Radames. Termoneutralny ród R416ep plonował wyżej od wzorcowej odmiany Radames o 10,3 % w roku 1995 i o 14,8 % w roku 1996. Rośliny rodu R416ep rozpoczynały kwitnienie średnio o 11 dni wcześniej niż nietermoneutralny wzorzec, a dojrzewały o 8 dni wcześniej od niego. Ich wysokość była średnio o 12,5 cm mniejsza niż odmiany nietermoneutralnej Radames.
The thermoneutrality of yellow lupin, alike of blue lupin, is determined by one dominant gene. It was found that in F₂ generation the proportion of non-thermoneutral to thermoneutral plants was 1 : 3. In 1995 and 1996 some traits of thermoneutral strain R416ep were tested on the background of non-thermoneutral line R282ep and standard cultivar Radames. Thermoneutral strain R416ep yielded 10,3 % and by 14,8 % higher than the standard Radames cultivar in 1995 and 1996, respectively. Plants of R416ep strain began to flower 11 days earlier and ripened 8 days earlier than non-thermoneutral standard. Their plants were 12,5 cm shorter than those of non-thermoneutral Radames cultivar.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 446; 133-136
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gromadzenie, waloryzacja i utrzymywanie w stanie zywym odmian i rodow hodowlanych ziemniaka
Autorzy:
Stypa, I
Komorowska-Jedrys, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798382.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
kolekcje roslin
hodowla roslin
waloryzacja
rosliny uprawne
rody hodowlane
ziemniaki
odmiany roslin
Opis:
Gromadzony przez dziesięciolecia materiał kolekcyjny ziemniaka w Polsce stanowi bogaty bank genów. Obecnie kolekcja tetraploidalnych form ziemniaka zgromadzona w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Oddział Bonin liczy 1184 odmiany i 89 rodów hodowlanych, z czego 550 utrzymywane jest w warunkach polowych. Prace nad kolekcją są realizowane w ramach Krajowego Programu Ochrony Zasobów Genowych Roślin Użytkowych. Zadanie to finansuje Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Kolekcja opisywana i oceniana jest ciągle. Ponieważ skale oceny stosowane w poszczególnych krajach są różne i nie można ocenić bezpośrednio wartości ich genotypu, odmiany zagraniczne sprawdzane są w warunkach polskich. Obiekty badane są w warunkach polowych w 20-krzakowych, jednopowtórzeniowych rozmnożeniach w Boninie oraz w warunkach laboratoryjnych. Waloryzacja dotyczy ważniejszych cech użytkowych i odpornościowych. Stosujemy metodykę zalecaną przez Europejskie Towarzystwo Badań nad Ziemniakiem i powszechnie stosowaną w ocenie odmian ziemniaka w Polsce. Dostęp do zgromadzonych w kolekcji ziemniaka materiałów oraz informacji jest swobodny. Na życzenie użytkowników przekazujemy próbki i posiadany opis materiału. Od 1997 r. uczestniczymy w Europejskim Programie Ochrony Zasobów Genowych koordynowanym przez Międzynarodowy Instytut Ochrony Zasobów Genowych (IPGRI). W ramach projektu RESGEN CT 95-34 opracowywane są bazy danych dla kolekcjonowanych odmian i sukcesywnie przekazywane w celu włączenia informacji o zasobach genowych ziemniaka prowadzonych w Polsce do europejskiego systemu informacji.
The potato collection in Poland has been maintained for a long time and now Polish gene bank is satisfactorily considerable. About 1184 varieties and 89 breeding clones are maintained in Plant Breeding and Acclimatization Institute, among them 550 have been grown in the field and the remaining in in vitro cultures. The work has been done under the National Programme of Preservation Plant Genetic Resources, managed and sponsored by the Ministry of Agriculture and Food Economy. Assessment of the varieties is a permanent task. The foreign varieties are tested under Polish environmental conditions because the evaluation in Poland may give quite different results. All tests regarding various kinds of susceptibilities and agronomical traits are carried out in the field (20 plants per plot for one variety or clone) and in laboratory. The methods recommended by the European Association of Potato Research are used for evaluation. There is free access to information and to potato tuber samples in collection. Since 1997 we cooperate with the European Programme for Protection of Crop Genetic Resources managed by the International Plant Genetic Resources Institute. Under ResGen CT 95-34 Project the existing passport data for Polish varieties are completed and successively included to European Potato Gentic Resources Database.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 165-171
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena resztek pozbiorowych odmian samokonczacych i tradycyjnych lubinu zoltego przy uprawie na roznych kompleksach glebowych
Autorzy:
Harasimowicz-Hermann, G
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804851.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
resztki pozniwne
gleby
azot
uprawa roslin
rody samokonczace
zawartosc azotu
odmiany roslin
lubin zolty
Opis:
Spośród porównywanych odmian łubinu żółtego, samokończąca odmiana Manni przewyższała Radames pod względem wytworzonej masy resztek pozbiorowych na kompleksie żytnim słabym. Radames na kompleksie żytnim bardzo dobrym nagromadziła w roku suchym najwięcej azotu. Odmiana tradycyjna Juno i samokończąca Manru wykazały podobną reakcje na suszę i kompleks glebowy. Węższa rozstawa rzędów (15 cm) była korzystniejsza w roku o dobrych warunkach wilgotnościowych. Masa resztek pozbiorowych i nagromadzonego przez łubiny azotu była w obu latach badań większa na kompleksie żytnim słabym niż na żytnim bardzo dobrym. Na kompleksie żytnim słabym, większą masę resztek pozbiorowych i azotu stwierdzono przy uprawie łubinu żółtego odmiany tradycyjnej Juno i samokończącej Manru niż samokończącej Radames. Na kompleksie żytnim bardzo dobrym, średnio z dwóch lat badań, tradycyjna odmiana łubinu żółtego Juno pozostawiła więcej resztek pozbiorowych i azotu niż odmiany samokończące Manru i Radames.
Out of three compared yellow lupine varieties, the self-ending one Manni, surpassed the second one - Radamcs on poor rye complex, when weight of post-harvest residues was considered. The Radames variety cultivated on a very good rye complex during a dry year revealed high cumulation of nitrogen. The traditional variety Juno and the self-ending one Manni demonstrated similar response to drought and soil complex. Smaller distance between rows (15 cm) was the best in the year with good moisture conditions. The weight of post-harvest residues and nitrogen content in lupines were higher botli in the year 1991 and 1992, of good and bad moisture conditions, respectively, on a poor rye complex. On a poor rye complex bigger and equivalent residual effect had the cultivation of the traditional variety Juno and the self-ending Manni than that of Radamcs. On a very good rye complex the pre-harvest value of the studied varieties was similar, however, the traditional variety Juno was found to react negatively to drought.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1994, 414; 169-178
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materialy wyjsciowe dla hodowli ziemniaka
Autorzy:
Flis, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/834442.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
material hodowlany
hodowla roslin
rody hodowlane
ziemniaki
materialy wyjsciowe
IHAR Mlochow
breeding material
plant breeding
breeding strain
potato
initial material
Plant Breeding and Acclimatization Institute
Mlochow village
Źródło:
Ziemniak Polski; 2004, 14, 3; 5-7
1425-4263
Pojawia się w:
Ziemniak Polski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw wielkosci proby na dokladnosc oceny wartosci hodowlanej rodow z wolnego zapylenia w doswiadczeniach testujacych
Autorzy:
Kowalczyk, J.
Gout, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45509.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Instytut Badawczy Leśnictwa
Tematy:
wielkosc proby
rody hodowlane
hodowla lasu
sosna zwyczajna
lesnictwo
ocena wartosci hodowlanej
Pinus sylvestris
drzewa lesne
Źródło:
Leśne Prace Badawcze; 2005, 3; 39-50
1732-9442
2082-8926
Pojawia się w:
Leśne Prace Badawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The occurrence of the colorado beetle on potato varieties and strains
Wystepowanie stonki ziemniaczanej na odmianach i rodach ziemniaka
Autorzy:
Widerski, K
Wachowiak, H.
Mrowczynski, M.
Grala, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66839.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
wystepowanie
szkodniki roslin
rody hodowlane
ziemniaki
stonka ziemniaczana
odmiany roslin
Opis:
In 1995, observations were conducted on the intensity of the Colorado beetle on potato varieties and strains. The studies showed variation in this pest occurrence on different varieties and strains.
Uprawa odmian mniej wrażliwych, czy wręcz odpornych na szkodniki jest ważnym elementem integrowanych metod ochrony roślin. Umożliwia również ograniczenie liczby zabiegów chemicznych w ochronie roślin. Dlatego też przeprowadzone doświadczenie miało na celu zbadanie, czy istnieją różnice w nasileniu występowania stonki ziemniaczanej na odmianach i rodach ziemniaka. Badania wykazały istotne zróżnicowanie w zasiedleniu odmian i rodów ziemniaka przez stonkę ziemniaczaną.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 1997, 37, 1-2; 85-93
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość gospodarcza ozimych rodów hodowlanych grochu siewnego (Pisum sativum L.) w warunkach regionu kujawsko-pomorskiego
Economic value of winter pea breeding lines (Pisum sativum L.) in the conditions of Kujawy-Pomerania region
Autorzy:
Andrzejewska, J.
Marciniak, J.
Skinder, Z.
Skotnicka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47278.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
groch siewny
Pisum sativum
rody hodowlane
groch ozimy
rody hodowlane francuskie
uprawa na zielonke
miedzyplony ozime
uprawa na nasiona
zimotrwalosc
wyka ozima
plony
zielona masa
region kujawsko-pomorski
garden pea
breeding strain
winter pea
plant cultivation
winter catch crop
seed crop
winter hardiness
winter vetch
yield
green mass
Kujawy region
Pomeranian region
Opis:
W dwóch doświadczeniach polowych badano przydatność dwóch francuskich rodów grochu ozimego do uprawy na zielonkę w międzyplonie ozimym oraz na nasiona w plonie głównym. W ośmioletnim okresie badawczym przezimowanie roślin grochu wynosiło średnio 51%, przy rozpiętości od 0 do 92%. O przezimowaniu decydowały przede wszystkim minimalne temperatury powietrza przy gruncie, a całkowite wymarznięcie następowało przy -18oC. Ze względu na słabe zimowanie groch w uprawie na zielonkę ustępował wyce kosmatej, mimo że potencjał plonowania obu gatunków był zbliżony. Groch i wyka nie różniły się pod względem wiosennego tempa rozwoju oraz zawartości białka ogółem w masie nadziemnej. Przerzedzenie plantacji grochu i niska masa 1000 nasion decydowały o relatywnie niskich plonach nasion na poziomie 10-12 dt·ha-1. Współczynnik rozmnożenia grochu ozimego wynosił w zależności od rodu 8 lub 12.
Two field experiments investigated the applicability of two French breeding lines of winter pea for green crop as winter catch crop and for seeds as the main crop. Over the eight-year research period winter survival of pea plants accounted for an average of 51%, ranging from 0 to 92%. Minimal temperature at the ground determined winter survival most considerably, while the total freezing of plants occurred at -18oC. Due to poor winter survival, pea grown for green crop was inferior to hairy vetch although the yield potential of both species was similar. Spring development rate and the content of total protein in the aboveground parts of pea and vetch plants were similar. Pea winter losses and a low 1000 seed weight resulted in a relatively low seed yield of 10-12 dt·ha-1. Winter pea reproduction coefficient ranged from 8 to 12, depending on the breeding line.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2005, 04, 1
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane właściwości fizykochemiczne skrobi wyizolowanych z polskich odmian i rodów owsa nagoziarnistego
Selected physical-chemical properties of starches extracted from Polish varieties of naked oats
Autorzy:
Berski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826293.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
kleikowanie skrobi
odmiany polskie
odmiany roslin
owies nagoziarnisty
rody hodowlane
skrobia owsiana
wielkosc ziaren
wlasciwosci fizykochemiczne
Opis:
Skrobia owsiana swoimi właściwościami znacznie odbiega od innych, produkowanych przemysłowo gatunków skrobi. Charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami ziarenek oraz wysoką zawartością substancji lipidowych, co w znacznym stopniu determinuje jej właściwości. Celem podjętych badań było określenie wybranych właściwości fizykochemicznych skrobi wyizolowanych z polskich odmian owsa nagoziarnistego. Określono wielkość ziaren (wykorzystując do tego celu mikroskop optyczny oraz program do analizy obrazu), zawartość amylozy oraz lipidów, zdolność wiązania wody i rozpuszczalność oraz charakterystykę kleikowania 5 % wodnych zawiesin. Wielkość ziarenek skrobiowych mieściła się w przedziale 1,3 - 13,4 μm, a przeciętna średnica wyniosła 6,4 μm. Średnia zawartość lipidów w badanych skrobiach to 1,26 %, a amylozy 15,66 %. Przebadane skrobie charakteryzowały się małą wodochłonnością i małą rozpuszczalnością oraz nietypowym przebiegiem charakterystyki kleikowania.
Oat starch differs in its properties from other commercially produced starch types. It is characterized by small sizes of granules and a high content of lipid substances impacting its properties to a substantial extent. The objective of the research project undertaken was to determine some selected physical-chemical properties of starches extracted from the Polish varieties of naked oats. The determined parameters were: size of granules (determined using ‘VEM’, i.e. a video enhanced microscopy and an image analysis), contents of amylase and lipids, water binding capacity (WBC) and solubility, and pasting profile of 5% water based suspensions. The sizes of starch granules ranged from 1.3 to 13.4 μm, and the average diameter was 6.4 μm. The average content of lipids in the starches investigated was 1.23 %, and of amylase: 15.66 %. The starches analyzed were characterized by a low water absorption and solubility, as well as by an atypical profile of pasting.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na pograniczu świata barbarzyńskiego i feudalnego. Rody staropruskie po podboju krzyżackim
On the Borderland of the Barbarian and Feudal World. Old Prussian Kinship after the Teutonic Order’s Conquest of Prussia
Autorzy:
Białuński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049863.pdf
Data publikacji:
2021-12-24
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
ród
Prusowie
zakon krzyżacki
Kinship
Old Prussians
Teutonic Order
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia dwa znaczenia rodziny, jedno z epoki barbarzyńców – w okresie pogaństwa pruskiego, drugie po ich podboju przez Zakon Krzyżacki, w epoce feudalnej. Zakładano, że Prusowie, podobnie jak inne ludy barbarzyńskie, uznawali pokrewieństwo obu stron, linie (patrylinearne i matrylinearne), mierzone jako „kolana” (od głowy przez ramiona do łokci i paznokci). Oznaczało to, że rodzina nie była sztywną i stabilną grupą, ale zróżnicowaną w każdym pokoleniu. Nawet bliscy krewni mieli różne kręgi pokrewieństwa. Tylko bracia i siostry należeli do tej samej grupy. Oznaczało to również, że rodzina nie miała jednego miejsca. Pierwszym i najważniejszym zadaniem rodziny było wróżenie, jak również również odbiór lub zapłatę za nieruchomość. Drugim i równie ważnym zadaniem rodziny wydaje się być ochrona własności. Kolejnym zadaniem rodziny kognitywnej była powszechna przysięga. Każdy członek gminy był zobowiązany do stawania z bliskimi i dochowania złożonej im przysięgi, zaś z drugiej strony mógł liczyć na konsekwentne wsparcie krewnych. Rodzina w epoce feudalnej była czymś innym. Została zbudowana na bazie agnatycznej, a zatem składała się z zamkniętej grupy, wywodzącej się od tego samego przodka w dół linii patrylinearnej. Jej funkcja podlegała również pewnym ograniczeniom. Również krąg osób uprawnionych do zadań indywidualnych został zmieniony. Trendem było zawężenie tego kręgu. Ze względu na to, że rodzina kognitywna nie pozwalała ambitnym rodzinom na zwiększanie swojego znaczenia i bogactwa, zwłaszcza w pomnażanu ich własności ziemi, pod koniec epoki pogańskiej w Prusach, rosło znaczenie pokrewieństwa na bazie agnatycznej, jak to miało miejsce od jakiegoś czasu w feudalnej Europie. Zlikwidowania dawnych struktur rodowych dokonał ostatecznie Zakon Krzyżacki. Kognitywna rodzina była niezbędna i możliwa tylko w społeczeństwie kolektywnym. Nową erę zdefiniował: indywidualizm i relacje rodzinne. Wraz z powstaniem nowej władzy solidarność rodzina zniknęła. Na jej miejscu pojawiła się niepodzielna jednostka agnatyczna. Rozpad rodziny kognitywnej nie nastąpił od razu, nie było też jednej decyzji ani środka prawnego od nowych władców w tej sprawie. Był to pewien proces, a niektóre stare elementy zostały zachowane. Do takich elementów należały: krwawa zemsta i „weregild” jako akt pokory, wspólne zamieszkiwanie krewnych, znaczenie linii matrylinearnej, zwłaszcza wuja-siostrzeńca, wspólną własność posiadaną przez grupę krewnych oraz przenoszenie imion w obu liniach. Po rozpadzie rodziny kognitywnej krąg krewnych, oparty na kanonie praw, zmieniał się i był stale pomniejszany. Pojawiły się także nowe zasady dziedziczenia, a w końcu ważne i nowe formy identyfikacji rodzin agnatycznej epoki feudalnej, a mianowicie herby i pieczęcie. W wyniku tych zmian w XV wieku w Prusach ślady dawnej rodziny kognitywnej są trudne do znalezienia.
This article presents two meanings of family, one from the Barbarian epoch – in the period of Prussian paganism, the second after their conquest by the Teutonic Order, in the feudal era. It was assumed that the Prussians, like other barbarian peoples, recognized kinship along both lines (patrilineal and matrilineal), measured as “knees” (from the head through the shoulders down to the elbows and nails). This meant that the family was not a rigid and stable group, but varied in every generation. Even close relatives had different kinship circles. Only brothers and sisters belonged to the same group. It also meant that the family did not have a single seat, as well as a single authority. The first and foremost task of the family was divination, and as a consequence this also involved the reception of or payment for property. The second and equally important task of the family seems to be have been the protection of ownership. Another task of the cognitive family was a common oath. Each member of the community was obliged to stand with his relatives and assist him with an oath, but on the other hand, he could rely on consistent support from other relatives. The family in the feudal era was something else. It was built on an agnatic basis, and therefore consisted of a closed group deriving from the same ancestor down the patrilineal line. Its functions had also undergone some restrictions. The circle of people entitled to individual tasks also changed. The trend was a narrowing of this circle. Due to the fact that the cognitive family did not allow ambitious families to increase their significance and wealth, especially in multiplying their ownership of land, at the end of the pagan era in Prussia, the importance of kinship was growing on an agnatic basis, as has been the case in feudal Europe for some time. The breakdown of the old ancestral structures was finally made by the Teutonic Order. The cognitive family was only indispensable and possible in a collective society, the new era was defined by individualism and family relationships. With the rise of the new authority, the solidarity of the family disappeared. In its place an indivisible agnatic unit appeared. The disintegration of the cognitive family did not happen immediately, nor was there any single decision or legal measure from the new rulers in this matter. It was a certain process, and some of the old elements were retained into modern times. Such elements included: blood revenge and ‘weregild’ as an act of humility, the cohabitation of relatives, the importance of the matrilineal line, especially uncle–nephew, commonly held property possessed by a group of relatives, and the transfer of names down both lines. After the disintegration of the cognitive family, the circle of relatives, which was based on canon law, changed and constantly decreased. New rules of inheritance also appeared, and finally an important and new form of identifying families of the agnatic feudal era, namely heraldic emblems and seals. As a result of these changes in the 15th century in Prussia, traces of the former cognitive family are difficult to find.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2021, 315; 282-300
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na pograniczu świata barbarzyńskiego i feudalnego. Rody staropruskie po podboju krzyżackim
On the Borderland of the Barbarian and Feudal World. Old Prussian Kinship after the Teutonic Order’s Conquest of Prussia
Autorzy:
Białuński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365757.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
ród
Prusowie
zakon krzyżacki
Kinship
Old Prussians
Teutonic Order
Opis:
This article presents two meanings of family, one from the Barbarian epoch - in the period of Prussian paganism, the second after their conquest by the Teutonic Order, in the feudal era. It was assumed that the Prussians, like other barbarian peoples, recognized kinship along both lines (patrilineal and matrilineal), measured as “knees” (from the head through the shoulders down to the elbows and nails). This meant that the family was not a rigid and stable group, but varied in every generation. Even close relatives had different kinship circles. Only brothers and sisters belonged to the same group. It also meant that the family did not have a single seat, as well as a single authority. The first and foremost task of the family was divination, and as a consequence this also involved the reception of or payment for property. The second and equally important task of the family seems to be have been the protection of ownership. Another task of the cognitive family was a common oath. Each member of the community was obliged to stand with his relatives and assist him with an oath, but on the other hand, he could rely on consistent support from other relatives. The family in the feudal era was something else. It was built on an agnatic basis, and therefore consisted of a closed group deriving from the same ancestor down the patrilineal line. Its functions had also undergone some restrictions. The circle of people entitled to individual tasks also changed. The trend was a narrowing of this circle. Due to the fact that the cognitive family did not allow ambitious families to increase their significance and wealth, especially in multiplying their ownership of land, at the end of the pagan era in Prussia, the importance of kinship was growing on an agnatic basis, as has been the case in feudal Europe for some time. The breakdown of the old ancestral structures was finally made by the Teutonic Order. The cognitive family was only indispensable and possible in a collective society, the new era was defined by individualism and family relationships. With the rise of the new authority, the solidarity of the family disappeared. In its place an indivisible agnatic unit appeared. The disintegration of the cognitive family did not happen immediately, nor was there any single decision or legal measure from the new rulers in this matter. It was a certain process, and some of the old elements were retained into modern times. Such elements included: blood revenge and ‘weregild’ as an act of humility, the cohabitation of relatives, the importance of the matrilineal line, especially uncle-nephew, commonly held property possessed by a group of relatives, and the transfer of names down both lines. After the disintegration of the cognitive family, the circle of relatives, which was based on canon law, changed and constantly decreased. New rules of inheritance also appeared, and finally an important and new form of identifying families of the agnatic feudal era, namely heraldic emblems and seals. As a result of these changes in the 15th century in Prussia, traces of the former cognitive family are difficult to find.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2016, 291, 1; 11-29
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies