Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "funkcje" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Застосування сплайн-функцiй для побудови цифрових моделей рельєфу
Using of spline functions for building of DEM
Zastosowanie funkcj i sklejanych w celu stworzenia numerycznego. Modelu terenu
Autorzy:
Burshtynska, K.
Zayac, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/130734.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:
numeryczny model terenu
funkcje sklejane
numerical terrain model
glued functions
Opis:
For building DEM the input data is obtained based the cartometric method with the record over layers as contours, character points, control points. The regular DEM is built using the one-dimensional linear and cubic splines over profile lines which is drawn along axes x. у and diagonal. Optimization of input data set is made using the norm of the second derivative to linear spline and the norm of the fourth derivative to cubic spline. In this paper we present the estimation of the accuracy using the control points and comparison made between initial isoline map and created map with use of the linear and cubic splines. The cubic splines yields the high accuracy of interpolation but they are most sensitive to the extreme points.
Wyjściową informacją dla stworzenia NMT otrzymano metodą kartometryczną ze skanowania mapy z zapisem następujących informacji: izolinie, charakterystyczne punkty, punkty dla kontroli. Regularny model stworzono z wykorzystaniem funkcji sklejanych pierwszego i trzeciego stopnia, realizowanych po profilach wzdłuż osi х, у i po przekątnych. Optymalizacją wyjściowej informacji zrealizowano dla liniowych funkcji sklejanych pochodną 2-go stopnia, dla funkcji 3-stopnia - pochodną 4-go stopnia. W artykule podano oceną dokładności na punktach kontrolnych i porównywanie izolinii na mapach wyjściowych i stworzonych z zastosowaniem funkcji sklejanych 1-ej i 3- ej potęgi. Ostatni daje wysoką dokładność interpolacji, jednak jest bardzo czuły do wpływy ekstremalnych punktów.
Buxiδнy шформацiю для побудови ЦМР отримапо na ocнвi картометричного методу з пошаровим записом: горизонтам, характерш точки, контрольш точки. Регулярна ЦМР побудована з еикористанням одномгрних сплайшв першого та третьего степеня за профпьними лiнями, проведеншш вздовж осей х, у i по дiагоналях. Оптимізащя набору вuxiδнoї інформацii здшснена для лiнiuного сплайна за нормою noxiδno'i другого порядку, для кубичного сплайна - за нормою похiдною четвертого порядку. В cmammi наведено оцiнку moчннocmi за контрольними точками i порiвпяння карт iзoлiлiu, побудованих з еикористанням сплайшв 1-го та 3-го степешв. Останнiu дас високу точнiсть iнтерполяцii, однак чутливcть до впливу екстремальних точок.
Źródło:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2001, 11; 2-5-2-11
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ФУНКЦІЇ ПІДРУЧНИКА УКРАЇНСЬКОЇ МОВИ В КОМПЕТЕНТНІСНІЙ ПАРАДИГМІ
FUNCTIONS OF THE UKRAINIAN LANGUAGE TEXTBOOK IN COMPETENCE PARADIGM
Autorzy:
Горошкіна, Олена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041798.pdf
Data publikacji:
2019-01-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ukrainian
textbook functions
competence approach
transformation
social challenge
język ukraiński
funkcje podręcznika
podejście kompetencyjne
transformacja
wyzwanie społeczne
Opis:
W artykule określono funkcje podręcznika do języka ukraińskiego, zwłaszcza światopoglądową, wartościująco-orientacyjną, rozwijającą, informacyjną, refl eksyjno-korekcyjną. Szczególną uwagę zwrócono na kwestię wprowadzenia podejścia kompetencyjnego do procesu kształcenia, co warunkuje przekształcenie funkcji podręcznika, wyodrębnienie nowych funkcji, które odpowiadają współczesnym wyzwaniom społecznym.
The article outlines the functions of the Ukrainian language textbook, in particular world outlook function, developing, informative, refl ective, corrective functions. Particular attention is paid to the problem of a competence approach implementation in the educational process, which causes the textbook functions transformation, singling out of new functions, which correspond to the new social challenges.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2019, 7, 1; 93-102
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Питання функціональності та виконавства українських і польських танцювальних пісень
Questions of functionality and specifics of performance of Ukrainian and Polish songs for dance
Zagadnienia funkcjonalności i wykonania ukraińskich i polskich piosenek do tańca
Autorzy:
Лещинська, Світлана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178921.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukrainian song for dance
Polish song for dance
function
syncretism
ukraińskie piosenki taneczne
polskie piosenki taneczne
funkcje
synkretyzm
Opis:
The article is an attempt to the scientific elucidation of the questions ot existence and creation of the form and type of songs for dance in Ukrainian and Polish folklore. Comparable analysis of genre samples is discussed from the angle of their functionality and the specifics of their performance.
Artykuł jest próbą naukowego wyjaśnienia zagadnienia istnienia oraz tworzenia formy tanecznych piosenek w folklorze ukraińskim i polskim. Porównawcza analiza próbek wymienionego wyżej gatunku folkloru ukraińskiego i polskiego odbywa się pod kątem ich funkcjonalności oraz specyfiki realizacji.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2015, 1; 165-177
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Адам Міцкевич, Олександр Пушкін, Тарас Шевченко: візія національної ідентичності, місце в літературному каноні
Adam Mickiewicz, Alexander Pushkin, Taras Shevchenko: Vision of National Identity and Place in the Literature Canon
Adam Mickiewicz, Aleksander Puszkin, Taras Szewczenko: wizja tożsamości narodowej i ich miejsce w kanonie literackim
Autorzy:
Kovbasenko, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048571.pdf
Data publikacji:
2019-12-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
канон літературний
історична пам’ять
національна ідентичність
функції художньої літератури
kanon literacki
pamięć historyczna
tożsamość narodowa
funkcje literatury pięknej
literary canon
historical memory
national identity
functions of fiction
Opis:
У статті розглянуто ключові моменти життєвих і творчих шляхів трьох центральних постатей слов’янських літератур: Адама Міцкевича (Польща), Олександра Пушкіна (Росія) і Тараса Шевченка (Україна). Акцент зроблений на засадничо-концептуальних (часто маловідомих) параметрах їхнього світогляду та творчості, зокрема – на візії національної і/або державної ідентичності, що ретельно ретушувалося літературознавством СРСР та соціалістичних країн. Зокрема, зроблено висновок про центральне місце творчості А. Міцкевича і Т. Шевченка відповідно в польському і українському літературних канонах, а також про певні “ідеологічні преференції” у випадку з “канонізацією” творчості О. Пушкіна в Росії.
W niniejszym artykule autor analizuje kluczowe momenty w biografii oraz twórczości trzech centralnych postaci literatur słowiańskich: Adama Mickiewicza (Polska), Aleksandra Puszkina (Rosja) i Tarasa Szewczenki (Ukraina). Uwaga badacza skupia się wokół zasadniczych konceptualnych (najczęściej mało znanych) kwestii światopoglądu i twórczości wspomnianych twórców, a zwłaszcza – na wizji tożsamości narodowej i/lub państwowej, którą gruntownemu retuszowi poddawali literaturoznawcy z ZSRR i innych krajów socjalistycznych. Autor podkreśla fakt, że o ile twórczość Mickiewicza i Szewczenki zajmuje centralne miejsce w polskim i ukraińskim kanonie literackim, to twórczość Puszkina charakteryzuje się „określonymi preferencjami” „kanonizowania” w literaturoznawstwie rosyjskim
The article considers the key moments of the life and creative path of the three central figures of Slavonic literatures: Adam Mickiewicz (Poland), Alexander Pushkin (Russia) and Taras Shevchenko (Ukraine). The emphasis is on the fundamentally (and often little-known) parameters of their outlook and creativity, in particular on its state-building potential, which was thoroughly retouched by literary scholars of the USSR and socialist countries. In particular, it was concluded that A. Mickiewicz and T. Shevchenko were central to the works of art in the Polish and Ukrainian literary canons, as well as certain “ideological preferences” in the case of “canonization” of O. Pushkin’s work in Russia.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2018, 5, 13; 33-52
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoretyczne problemy współczesnej historycznej polityki na Ukrainie
Autorzy:
Zaszkilniak, Leonid Opanas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632206.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
historical politics, Ukraine, social functions of history, Ukrainian historiography, myths and stereotypes
polityka historyczna, Ukraina, społeczne funkcje historii, ukraińska historiografia, mity i stereotypy
історична політика, Україна, соціальні функції історії, українська історіографія, міфи і стереотипи
Opis:
The article deals with the theoretical problems of current historical politics in Ukraine. The beginning presents the definition of historical politics as an instrument of state power that works to confirm the dominant interpretations of the past. The author then analyses the theoretical issues relevant to the social functions of historical knowledge and argues that the principal one among them is the social identification of members of the community which seeks to separate itself from other communities. It is emphasised that history acts as a “biography” of a community or person, and historical knowledge functions as a product of the ideologists of this community. The argument references the theory of “cultural imputation” elaborated in detail by the Polish historian Wojciech Wrzosek. The author also introduces his own concept of the historian’s limitations in understanding and explaining the past from contemporary positions, since the current state of knowledge has the ability to rely only on the past models. The subsequent part describes the difficulties of modern Ukrainian historiography in shaping the “normative” image of Ukraine, which would foresee a projection of the subjectivity of the modern state in its past. Ukrainian historians have to cope with numerous anti-Ukrainian myths and stereotypes that have been developed over the centuries by powerful Ukraine’s neighbors, primarily Russia and Poland. The final part of the article provides examples of a gradual re-evaluation by Ukrainian historians of established and widespread stereotypes, in particular on the concept of “Great Patriotic War”, and also analyses the measures taken by the Ukrainian authorities regarding historical policy after the so-called The Revolution of Dignity and the beginning of the Russian-Ukrainian War, in particular regarding de-communization and the return of the fighters for the independence of Ukraine to the social historical discourse.
W artykule rozpatrzono teoretyczne zagadnienia współczesnej polityki historycznej na Ukrainie. Najpierw podano określenie historycznej polityki jako instrumentu władzy państwowej dla poszerzenia i utwierdzenia dominujących interpretacji przeszłości. Następnie zanalizowano teoretyczne kwestie społecznych funkcji wiedzy historycznej i stwierdzono, że najważniejszą z nich jest społeczna tożsamość członków wspólnoty, która pragnie oddzielić się od innych wspólnot. Podkreślono, że historia występuje jako „biografia” wspólnoty lub osoby, a wiedza historyczna jako utwór ideologów tej wspólnoty. Przy tym wykorzystano teorię imputacji kulturowej  polskiego historyka Wojciecha Wrzoska. Autor wprowadza też własną koncepcję ograniczeń historyka w rozumieniu i wyjaśnianiu przeszłości z pozycji współczesności w związku z tym, że bieżący stan poznawania stwarza możliwość oparcia się tylko na minionych wzorcach. W dalszej części scharakteryzowano trudności współczesnej ukraińskiej historiografii w kształtowaniu „normatywnego” obrazu Ukrainy, który przewidywałby projekcję przedmiotowości współczesnego państwa w jego przeszłość. Ukraińscy historycy muszą pokonywać wiele antyukraińskich mitów i stereotypów wytworzonych w ciągu stuleci przez sąsiadów Ukrainy, przede wszystkim Rosję i Polskę. Na końcu podano przykłady stopniowego obalenia przez ukraińskich badaczy ustalonych i poszerzonych historycznych stereotypów, zwłaszcza odnoszących się do konceptu „wielkiej wojny ojczyźnianej” oraz przeanalizowano przedsięwzięcia organów władzy Ukrainy w sprawie prowadzenia polityki historycznej po tzw. rewolucji godności i początku wojny rosyjsko-ukraińskiej, a zwłaszcza te związane z dekomunizacją i przywróceniem do społecznego historycznego dyskursu wojowników o niepodległość Ukrainy.
У статті розглянуто теоретичні проблеми сучасної історичної політики в Українi. На початку подано визначення історичної політики як інструменту державної влади для утвердження домінантних інтерпретацій минулого. Далі Автор аналізує теоретичні питання соціальних функцій історичного знання і стверджує, що головною серед них є соціальна ідентифікація членів спільноти, яка прагне відокремитись від інших спільнот. Підкреслено, що історія виступає як «біографія» спільноти чи особи, а історичне знання – як твір ідеологів цієї спільноти. При цьому використано теорію «культурної імпутації» польського історика Войцєха Вжоска. Автор запроваджує також власну концепцію обмеженості історика у розумінні та поясненні минулого з сучасних позицій, оскільки біжучий стан пізнання має можливість спиратися тільки на минулі взірці. Далі охарактеризовано труднощі сучасної української історіографії у формуванні «нормативного» образу України, який би передбачав проекцію суб’єктності сучасної держави у її минуле. Українським історикам доводиться долати численні антиукраїнські міфи і стереотипи, вироблені впродовж століть сусідами України, насамперед Росією і Польщею. В заключній частині статті подано приклади поступової переоцінки українськими істориками усталених і поширених стереотипів, зокрема щодо концепту «великої вітчизняної війни», а також проаналізовано заходи органів влади України щодо історичної політики після т.зв. pеволюції гідності та початку російсько-української війни, зокрема щодо декомунізації і повернення до суспільного історичного дискурсу борців за незалежність України.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies