Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "A.I." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Videokonferenčný systém ako inovačný prvok vo vzdelávaní
Video Conferencing System as an Innovative Element in Education
System wideokonferencyjny jako innowacyjny element w edukacji
Autorzy:
TOMKOVÁ, Viera
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/456877.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
videokonferencia
vzdelávanie
názory a postoje učiteľov a študentov
video conferencing
education
teachers´ and students´ views and attitudes
wideokonferencja
edukacja
opinie i postawy nauczycieli i uczniów
Opis:
Príspevok vznikol ako jeden z výstupov riešenia projektu KEGA č. 173- 018UKF-4/2010 zameraný na problematiku uplatňovania videokonferenčného systému vo vzdelávaní. Po ukončení pedagogického experimentu boli pomocou dotazníkovej metódy zisťované názory pedagógov na danú formu vzdelávania. Vyhodnotenie dotazníkov a ich interpretácia sú nosnou časťou príspevku.
The paper is one of the solution outputs of the project KEGA No. 173- 018UKF-4/2010, which deals with the issue of implementation of the video conferencing system in education. After having carried out the pedagogical experiment, the teachers´ views of the given form of education were examined via the questionnaire. The evaluation and analysis of the data obtained through the questionnaire form the basis of this paper.
Artykuł jest jednym z wyników zrealizowanego projektu KEGA nr 173- 018UKF-4/2010. Skoncentrowano się w nim na problematyce wykorzystania systemów wideokonferencyjnych w edukacji. Po przeprowadzeniu eksperymentu z wykorzystaniem wideokonferencji w nauczaniu zbadano opinie nauczycieli różnych typów szkół na temat możliwości wykorzystania tej formy kształcenia, a wyniki przedstawiono i opisano w niniejszym opracowaniu.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2011, 2, 2; 173-178
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implementácia nových trendov vzdelávania do oblasti BOZP pre budúcich učiteľov chémie
Implementation of New Trends in the Field of OHS Education of Chemistry Pregraduates
WdroŜenie nowych trendów w zakresie szkolenia BHP dla przyszłych nauczycieli chemii
Autorzy:
FESZTEROVÁ, Melánia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/455358.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
vzdelávanie
bezpečnosť a ochrana zdravia pri práci
BOZP
chémia
education
occupational health and safety
OHS
chemistry
edukacja
bezpieczeństwo i higiena racy
BHP
chemia
Opis:
Neustále sa zvyšujú požiadavky súčasnej spoločnosti obsiahnuté v spoločenskej funkcii a v základných cieľoch jednotlivých typov a druhov škôl. Pri formovaní všestranne rozvinutej spoločnosti škola zohráva veľmi dôležitú úlohu. Úlohy kladené na školu cieľavedome zvýrazňujú vzdelávaciu a výchovnú zložku edukačného procesu, realizovanú vo vyučovaní jednotlivých disciplín napr. chémie. Predpokladom dobrých výsledkov v disciplíne akou je chémia, je práve zručnosť a obratnosť v laboratórnych technikách. Vykonávané pracovné operácie v laboratórnych podmienkach sú podmienené výchovou a vzdelávaním k BOZP. Poznanie, spojené s praktickou činnosťou, ku ktorému študent – budúci učiteľ chémie pristupuje dostatočne aktívne, samostatne a tvorivo, sa stáva hlbším, trvalejším a lepšie aplikovateľným. Platí to aj pre vzdelávanie v oblasti BOZP. Z didaktického hľadiska ide o požiadavku rozvíjania zručností a návykov nielen na teoretických základoch. Pri práci v laboratóriu je každý študent povinný mať základné znalosti o nebezpečenstve vyplývajúcom z prác, ktoré vykonáva. V chemickom laboratóriu môže vzniknúť nebezpečenstvo požiaru, výbuchu a poranenia. S ohľadom ochranu zdravia a zachovanie kvality života je nevyhnutné vzdelávať sa práve v oblasti BOZP. V tejto súvislosti rastie význam primeraných učebných pomôcok pre oblasť BOZP, ktoré môžu zabezpečiť optimálne podmienky učenia sa a zvýšiť tak efektivitu poznania študentov – budúcich učiteľov chémie. Cieľom príspevku je poukázať na dôležitosť vzdelávania sa v oblasti ochrany zdravia a dodržiavania zásad bezpečnej práce nielen v rámci školského vzdelávania, ale v rámci celoživotného vzdelávania.
Current social requirements included within the social function and basic objectives of single school types and levels are steadily increasing. The educational institution plays a very important role in the process of forming a generally developed society. Roles are targeted at the instructional and educational elements of the process included in single subjects, e. g. chemistry. As the chemistry is an experimental science, laboratory skills are expected. The applied work operations running under laboratory conditions are influenced by the OHS education and instruction. The process of cognition supported by practical activities, which the pregraduate student approaches actively, independently and creatively, provides outcomes of higher quality, durability and is easily applicable in the field of OHS education. From the didactic point of view it regards to the requirement of developing knowledge and skills not only on theoretical bases. It is obligatory for each student working in the laboratory to have basic knowledge of danger relating to the work done. The danger of fire, explosion or injury may appear in the chemical laboratory. That is the reason why the OHS education is required. Relating to this, the importance of OHS education is increasing, which provides optimal conditions for learning and thus increases the effectiveness of pregraduate chemistry teachers knowledge. The aim of the paper is to emphasize the importance of OHS education and to keep the defined rules not only within the school education, but also in the lifelong learning.
Aktualne wymogi społeczne względem szkół poszczególnych poziomów i typów ciągle rosną. Szkolnictwo wyŜsze odgrywa bardzo waŜną rolę w procesie kształtowania rozwiniętych społeczeństw. Kształcenie studentów odbywa się przez rozwój wiadomości i umiejętności z poszczególnych przedmiotów. Chemia jest nauką doświadczalną, rozwijającą umiejętności laboratoryjne, a występujące tu operacje robocze są realizowane ściśle z zasadami BHP. Obowiązkowe dla kaŜdego studenta pracującego w laboratorium jest posiadanie podstawowej wiedzy na temat zagroŜeń występujących podczas wykonywania powierzonych mu zadań. Niebezpieczeństwa poŜaru, wybuchu lub zatrucia mogą pojawić się w laboratorium chemicznym w kaŜdej chwili. Jest to dowód na to, Ŝe edukacja w zakresie BHP jest konieczna, a sama znajomość zagadnień związanych z bezpieczeństwem i higieną pracy w edukacji wzrasta. Znajomość i przestrzeganie zasad BHP zapewnia optymalne warunki nauki, a skuteczność dydaktyczna nauczycieli chemii jest większa. Celem artykułu jest podkreślenie znaczenia edukacji BHP nie tylko w edukacji szkolnej, ale takŜe w kształceniu ustawicznym.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2012, 3, 2; 156-163
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Študijný materiál pre oblasť BOZP v príprave budúcich učiteľov
Occupational Health and Safety in the preparation of teachers in the preparation of teachers
Bezpieczeństo i higiena pracy w przygotowaniu nauczycieli
Autorzy:
OČKAJOVÁ, Alena
BANSKI, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/455231.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
študent
študijný materiál
e-learning
bezpečnosť a ochrana
zdravia pri práci
material research
Occupational Health and Safety
OHS
student
matriał badawczy
bezpiczeństwo i higiena pracy
BHP
Opis:
In the framework of Bc. study programme Učiteľstvo praktickej prípravy the important place belongs to the subjects aimed at OHS. In this paper we are presented the study material for supporting of education of the Legislation OHS and Working environment subjects that are elaborated by e-learning.
W ramach realizacji programu „Učiteľstvo praktickej prípravy” ważne miejsce zajmują przedmioty związane z bezpieczeństwem i higieną pracy. W niniejszym artykule prezentowane są analizy autorów związane z rozwojem kompetencji w zakresie przedmiotów: BHP, Prawodawstwo oraz Środowiskowe zagadnienia pracy, które są realizowane z wykorzystaniem e-learningu.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2012, 3, 2; 127-133
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitba v súčasnej slovenskej poézii (Aktuálne žánrové tendencie)
Prayer in Contemporary Slovak Poetry (Current Genre Tendencies)
Autorzy:
Juhásová, Jana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441048.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
spirituálna poézia
individualizovaná spiritualita špecifiká súčasnej básnickej
modlitby (sémantické a výrazové)
spiritual poetry
individualised spirituality specifications of the contemporary poetic prayer (semantic as well as modal)
poezja duchowa
duchowość zindywidualizowana
podziały współczesnej modlitwy
poetyckiej (semantyczne i modalne)
Opis:
Vedecká štúdia Modlitba v súčasnej slovenskej poézii (Aktuálne žánrové tendencie) sleduje inovatívne postupy básnickej modlitby v slovenskej literatúre. Štúdia prepája literárnohistorické, literárnovedné a teologické poznatky. V jej pozadí je autorkino presvedčenie, že zmena matrice modlitbového žánru v umeleckej literatúre odráža aj dôležité sociologické pohyby celej spoločnosti. Túto hypotézu v úvode overuje na umeleckých textoch z prelomu 20. a 21. storočia, v ktorých sa odráža prechod od totalitnej ideológie k liberálnej demokracii. Modlitba v poézii sa objavuje nielen vo zvýšenej miere (gesto slobody spirituálneho prejavu), ale jej výpoveď je zároveň problematizovaná – je vyjadrením vzbury (voči spoločenským a náboženským autoritám), potreby individualizovanej neinštitucionalizovanej viery (miešanie tendencií rôznych náboženstiev), volaním po ľudskej blízkosti namiesto transcendujúcich „zásvetných“ hodnôt. Jadro štúdie predstavuje analýza štyroch textov súčasnej básnickej modlitby publikovaných v rokoch 1992 – 2012. Autorka výberom básní sleduje niekoľko cieľov: chce predstaviť kľúčových autorov viacerých línií súčasnej slovenskej poézie (spirituálna poézia, básnici súkromia, nonkonformní individualisti, experimentálna línia – tzv. text generation) a zároveň nové významové a tvarové postupy, ktoré odrážajú výrazné individualizované tendencie ponovembrovej slovenskej poézie. Texty sú v tvorivom, ale nie v hodnotovom napätí voči žánru náboženskej modlitby. Za v súčasnosti preferované tendencie možno považovať inklináciu k civilnému výrazu, vecnosti, ironickému (seba)odstupu, filozofickej analýze a skepse, latencii. Pátos, kopírovanie ideových rámcov či pozícia osvieteného mudrca sú literárnou vedou vnímané kriticky. V rovine výrazu autori zámerne pracujú s problematizovaním, zamlčiavaním a latenciou. Tieto aspekty zasahujú najmä účastníkov modlitbovej komunikácie. Rekonštrukcia adresáta modlitby, ktorá je žánrotvorná, vyžaduje kontextové čítanie i vedomie viacrozmernosti textu. Jeho rozhodnuteľnosť nie je vždy jednoznačná. Spochybňovanie prednášateľa modlitby – lyrického subjektu zase vypovedá o potrebe sebaporozumenia, vstupovaní banálneho (psychologického) do priestoru vysokého (sakrálneho). Niektoré autorské stratégie básnikov (najmä text generation) využívajú modlitbové citáty na spôsob asambláží. Vysoká citová vrúcnosť a neproblémová viera náboženskej modlitby vstupuje do dialógu s disparátnym videním a vytvára komplement k emocionálnej zdržanlivosti súčasníka. Aktuálne žánrové tendencie básnickej modlitby zároveň korešpondujú s vývinovými tendenciami slovenskej lyriky. V centre je tendencia významovo neuzatvárať báseň, ale podporovať jej otvorený, procesuálny charakter, kreovanie zmyslu v priesečníku zámernej polyfónnosti a mnohovýznamovosti.
The research paper ‘Prayer in Contemporary Slovak Poetry. (Current Genre Tendencies.)’ examines the innovative practices of poetic prayer in Slovak literature. The study links literary, historical, and theological knowledge. In the back ground is the author's belief that the change of patterning of the literary prayer genre reflects important sociological shifts within the whole of society. This premise is tested on poetic texts from the turn of the 20th century, which reflect the transition from totalitarian ideology to liberal democracy. This period is marked by an increased occurrence of prayer in poetry which can be seen as a gesture of freedom of spiritual expression. At the same time there is a noticeable tendency to question the testimonial value of prayer poetry in the course of an expressing of rebellion against social and religious authority. Prayer poetry conveys the needs of individualized non-institutionalised faith, mixing aspects of different religions, and the plea for closeness rather than transcending values “from the other world”. The core of the research paper is the analysis of four contemporary prayer poems published between 1992 and 2012. Through the choice of particular poems, the author aims to reach several goals: she wants to introduce key authors representing several lines of Slovak poetry (spiritual poetry, poets of privacy, non-conformist individualist, and experimental line – the so-called Text Generation) while presenting new semantic and structural practices that reflect significant trends in individualized Slovak poetry after November 1989. The texts present a creative, though not a value tension in respect to the genre of religious prayers. Colloquial expression, pragmatic tone, ironic understatement, toned-down testimony, philosophical analysis and latency are some of the preferred departure points. Pathos, emulating ideological frameworks or the position of an enlightened sage are features which typically receive criticism. At the level of expression authors deliberately work with concealment and latency. These features have an effect on the participants of prayer communication. Identification of the addressee of the text, which ultimately determines its genre, requires a contextual reading of the text and an awareness of its multi-dimensional nature. On the other hand, questioning the lyrical subject demonstrates the need for the understanding of the self, moving from ordinary, banal towards the high (sacred). Some poets (especially the Text Generation) use the prayer quotes to create assemblages. Fervent emotional involvement and carefree faith expressed through religious prayer enters into a dialogue with disparate visualization and complements the emotional restraint of contemporary man. Current genre trends of poetic prayer correspond with developmental trends of Slovak poetry in general. The focus is on creating a semantically open poem, supporting its open, procedural character, in a way creating meaning on the intersection of deliberate polyphony and polysemy.
Naukowe studium o modlitwie we współczesnej poezji słowackiej (aktualne tendencje gatunku) śledzi innowacyjne praktyki poetyckiej modlitwy w słowackiej literaturze. Studium łączy wiedzę historycznoliteracką, literaturoznawczą i teologiczną. W jego tle jest przeświadczenie autorki, że zmiana matrycy [wzoru] modlitewnego gatunku w literaturze pięknej (artystycznej) odzwierciedla istotne socjologicznie zmiany (ruchy) w całym społeczeństwie. Tę oto hipotezę na wstępie weryfikuje na przykładzie artystycznych tekstów z przełomu 20. i 21. stulecia, w których odzwierciedla się przejście od totalitarnej ideologii do demokracji liberalnej. Modlitwa w poezji objawia się nie tylko w większej mierze (jako gest wolności słowa duchowego), ale jej wypowiedź jest również problematyzowana – staje się wyrazem buntu przeciwko autorytetom (społecznym i religijnym), potrzeby zindywidualizowanej, niezinstytucjonalizowanej wiary (mieszanie tendencji różnych religii), wołaniem o ludzką bliskość w miejsce wartości transcendujących [transcendentnych], „zaświatowych“. Jądro studium [istota badania] przedstawia analizę czterech tekstów współczesnej modlitwy poetyckiej, publikowanych w latach 1992-2012. Autorka poprzez wybór poezji uzyskuje [jednocześnie] kilka celów: chce przedstawić kluczowych autorów czterech linii współczesnej poezji słowackiej (poezja duchowa, poeci prywatności, nonkonformistyczni indywidualiści, linia eksperymentalna – tzw. ‘pokolenie tekstu’), a także nowe, semantyczne i strukturalne (twórcze) praktyki, które odzwierciedlają wyraźnie zindywidualizowane tendencje polistopadowej [po listopadzie 1989] poezji słowackiej. Teksty są w twórczym, ale nie – w aksjologicznym napięciu wobec gatunku modlitwy religijnej. Za współcześnie preferowane tendencje można uznać skłonność (inklinację) do osobistej ekspresji, rzeczowości (obiektywizmu), ironicznego (auto)dystansu, filozoficznej analizy i sceptycyzmu, opóźnienia (latencji). Patos, kopiowanie ram ideowych czy pozycja oświeconego mędrca są w literackim poznaniu przyjmowane (postrzegane) krytycznie. Na poziomie ekspresji (wyrazu) autorzy intencjonalnie [w zamierzeniu] pracują nad problematyzacją (problematyzowaniem), milczeniem i opóźnieniem [dystansem czasowym]. Te aspekty wpływają w szczególności na uczestników modlitewnej komunikacji [modlitewnej łączności]. Rekonstrukcja adresata modlitwy, która jest gatunkotwórcza, wymaga kontekstowego czytania i świadomości wielowymiarowości tekstu. Jego rozstrzygalność nie zawsze jest jednoznaczna. Kwestia nadawcy modlitwy – podmiotu lirycznego świadczy o potrzebie samopoznania, [o potrzebie] uzyskania banalnego (psychologicznego) dostępu do obszaru wysokiego (sakralnego). Niektóre autorskie strategie poetów (szczególnie ‘pokolenia tekstu‘) używają modlitewnych cytatów na sposób asamblaży. Wysoka żarliwość uczuciowa i bezproblemowa wiara modlitwy religijnej wchodzą w dialog z odmiennym widzeniem oraz tworzą uzupełnienie do emocjonalnej powściągliwości [człowieka] współczesnego. Aktualne, gatunkowe tendencje poetyckiej modlitwy równocześnie korespondują z rozwojowymi tendencjami słowackiej liryki. W centrum znajduje się tendencja semantyczna (znaczeniowa), aby nie zamykać poezji (wiersza), ale wspierać jej otwarty, procesualny charakter, kreować [ją] rozmyślnie na przecięciu [na skrzyżowaniu] zamierzonej polifoniczności i wieloznaczeniowości.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 2(6); 141-162
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sebaregulácia učenia sa a sebahodnotenie žiakov v technickom vzdelávaní na primárnom stupni školy
Autorzy:
Huľová, Zlatica
Kožuchová, Mária
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193077.pdf
Data publikacji:
2020-07-31
Wydawca:
Niepaństwowa Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Białymstoku
Tematy:
sebaregulácia
motivácia
sebaurčenie
sebahodnotenie predškolská a elementárna pedagogika
rozšírená realita
edukačné námety.
Self-Regulated Learning
Motivation
Self-Determination
Self-Evaluation Preschool And Elementary Pedagogy
Augmented Reality
Educational Topics
samokształcenie
motywacja
samostanowienie
samokształcenie przedszkolne i wczesnoszkolne
rzeczywistość rozszerzona
tematy edukacyjne
Opis:
Príspevok je zameraný na prehľad súčasných modelov samoregulácie učenia sa a vzťah medzi sebehodnotením a autoreguláciou učenia sa. Tvoria bázu k následnému skúmaniu problematiky vyplývajúcej z cieľov projektov VEGA č. 1/0443/18 a VEGA č. 1/0383/19 autoriek príspevku. Na základe vymedzenia teoretických východísk autorky v závere prípevku prinášajú námety na rozvoj sebahodnotenia pre žiakov primárneho stupňa školy.
The paper focuses on an overview of current models of self-regulated learning and the relationship between self-assessment and self-regulaed learning. They form the basis for the subsequent study of the issues arising from the objectives of VEGA projects -VEGA č. 1/0443/18 and VEGA č. 1/0383/19 conducted by the authors of the paper. At the end of the article the authors present their own proposals for enhancing self-evaluation of pupils in elementary schools based on theoretical principles.
Artykuł koncentruje się na przeglądzie aktualnych modeli samokształcenia oraz związku między samooceną a samokształceniem. Stanowią one podstawę do późniejszego badania zagadnień wynikających z celów projektów VEGA č. 1/0443/18 i VEGA č. 1/0383/19 Autorek artykułu. W oparciu o podstawy teoretyczne w zakończeniu artykułu Autorki przedstawiają własne propozycje rozwijania samooceny uczniów w szkole podstawowej.
Źródło:
Zagadnienia społeczne; 2020, 1, 13; 7-20
2353-7426
Pojawia się w:
Zagadnienia społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metodologické východiská vo výskume spirituality a metaempirickej dimenzie literárnej skutočnosti
Methodological Starting Points in the Research of Spirituality and the Meta-empirical Dimension of Literary Reality
Metodologiczne podstawy w badaniu duchowości i metaempirycznego [metafizycznego, ponaddoświadczalnego] wymiaru rzeczywistości literackiej
Autorzy:
Hajdučeková, Ivica
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441078.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
slovenská literatúra
metodológia
spiritualita a religiozita
t/Transcendencia
spiritualéma
homo religiosus
homo spiritualis
homo spiritus
sakrálno – profánno
Slovak Literature
methodological
spirituality and religiosity
t/Transcendency
spiritualeme
sacral and profane
sacred and profane
Literatura słowacka
metodologia
duchowość i religijność
transcendencja / Transcendencja
duchowe (spirutualne, mistyczne)
sacrum – profanum
Opis:
Autorka v štúdii predstavuje metodologické východiská výskumu duchovnosti v umeleckom texte. Základným východiskom sú možnosti interdisciplinarity (filozofia, experimentálna psychológia, teológia, religionistika, lingvistika, literárna veda aj semiotika), ktorá smeruje k transdisciplinárnemu prieniku do stvárnenia metaempirickej dimenzie skutočnosti v semiotickej štruktúre. Bázové podnety autorka čerpá z výskumu Z. Plašienkovej, J. Komorovského, M. Stríženca, ale aj P. Libu, M. Milčáka a J. Sabola. Metodologicky zostavený súbor pojmov: duchovnosť – t/Transcendencia – religiozita a spiritualita – spiritualéma – „homo religiosus“ – sakrálno a profánno dopĺňa príkladmi analýzy a interpretácie konkrétnych básnických či prozaických textov predstaviteľov slovenskej literatúry 19. a 20. storočia (napr. Hviezdoslava [P. Országha], M. Kukučína, J. G. Tajovského, S. Cambela – Š. Kosorkina, E. B. Lukáča, I. Kraska, F. Švantnera aj M. Rúfusa). Obohatením, ktoré štúdia prináša, je návrh ďalšieho rozšírenia modality fenoménu duchovnej zrelosti v skúmaní lyrického či epického subjektu v umeleckej poézii a próze o pojmy „homo spiritualis“ a „homo spiritus / homo Spiritus“. Tie umožňujú, popri pojme J. Komorovského „homo religiosus“, diferencovane vystihnúť mieru umeleckého stvárnenia duchovnej zrelosti, podmienenej sebapresahovaním, t.j. autotranscendenciou. Roztvárajú sa tak možnosti sledovať umelecké stvárnenie procesu spiritualizácie, a to v teocentrickom, kristocentrickom či až mystickom ukotvení života v jednote s Duchom svätým. Jej výsledkom je nielen vyšší stupeň integrity postavy ako duchovnej bytosti, ale aj estetické rozvinutie metaempirickej dimenzie literárnej skutočnosti ako umelecky stvárnenej numinozity v obraze života. V rámci semiotickej štruktúry umeleckého textu tak duchovný rozmer preniká v osobitej podobe tzv. diafánie aj do kategórie času (chronos – kairos) a priestoru (tzv. genius loci). Prínosom štúdie je pojmový aparát, ktorý do metodológie výskumu umeleckého textu prináša možnosť diferencovane skúmať mieru spiritualizácie v tvarovaní epického či lyrického subjektu a literárnej skutočnosti. Autorka predstavuje metodologické východiská výskumu duchovnosti v umeleckom texte. Základným východiskom sú možnosti interdisciplinarity, ktorá smeruje k transdisciplinárnemu prieniku do stvárnenia metaempirickej dimenzie v semiotickej štruktúre. Obohatením je návrh ďalšieho rozšírenia modality fenoménu duchovnej zrelosti pri skúmaní lyrického či epického subjektu v umeleckej poézii a próze.
The author presents methodological starting points of the research on spirituality in the literary text. The basic one is the potential of an interdisciplinary approach (philosophy, experimental psychology, theology, religious studies, linguistics, literary scholarship, and semiotics) heading towards the transdisciplinary penetration into the depiction of meta-empirical dimension in the semiotic structure. Basic impulses are drawn from the research of Z. Plašienková, J. Komorovský, M. Stríženec, and also P. Liba, M. Milčák and J. Sabol. The author methodologically forms a set of concepts: transcendence / Transcendence – religiosity and spirituality – spiritualeme – „homo religiousus“ – sacral and profane nature, adding examples of an analysis and interpretation of particular poetic or prosaic texts of the Slovak literature of 19th and 20th century (Hviezdoslav [P. Országh], M. Kukučín, J. G. Tajovský, S. Cambel – Š. Kosorkin, E. B. Lukáč, I. Krasko, F. Švantner and M. Rúfus). The study proposes to further extend the modality of the phenomenon of the spiritual maturity in the research of the lyrical or epic subject in poetry and prose by means of introducing the concepts „homo spiritualis“ and „homo „spiritus / homo Spiritus“. Along with J. Komorovský’s concept “homo religiosus“, they make it possible to estimate the degree of the artistic depiction of spiritual maturity determined by autotranscendence. This gives us new possibilities to observe the artistic depiction of the process of spiritualisation, that is in theocentric, Christocentric or even mystical anchoring of the life in 78 unity with the Holy Spirit. Its outcome is not only the higher degree of the integrity of the character as a spiritual being, but also the aesthetic development of the meta-empirical dimension of literary reality as an artistically rendered numinosity in the picture of life. Thus, within the semiotic structure of an artistic text, the spiritual dimension penetrates the category of time (chronos vs. kairos) and space (genius loci) in a special form of diaphany. The main contribution of the study is the introduction of such conceptual apparatus into the methodology of the study of an artistic text that makes it possible to explore differently the degree of spiritualisation in modelling the epic or lyrical subject and literary reality. The author presents methodological starting points of the research of spirituality in literary texts. The basic one is the potential of interdisciplinary approach heading towards transdisciplinary penetration into the rendering of meta-empirical dimension in the semiotic structure. She proposes to further extend the modality of phenomenon of the spiritual maturity in the research into the lyrical or epic subject in poetry and prose.
Autorka w studium przedstawia metodologiczne podstawy badań nad duchowością w tekście artystycznym (literackim). Punktem wyjścia jest możliwość interdyscyplinarności [ujęcia interdyscyplinarnego] (filozofia, psychologia eksperymentalna, teologia, religioznawstwo, językoznawstwo, literaturoznawstwo oraz semiotyka), która ukierunkowuje do transdyscyplinarnego (ponaddziedzinowego) wniknięcia [penetrowania] w tworzenie (proces stwarzania) metaempirycznego (metafizycznego, ponad-doświadczalnego) wymiaru rzeczywistości w strukturze semiotycznej. Bazowe inspiracje [impulsy] autorka czerpie z badań Z. Plašienkovej, J. Komorovskiego, M. Stríženca, ale także P. Liby, M. Milčáka i J. Sabola. Metodologicznie skompilowany [ukształtowany] zestaw [wybór] pojęć (terminów, kategorii): ‘duchowność‘ – ‘transcendencja‘ / ‘Transcendencja‘ – ‘religijność‘ i ‘spirytualność‘ (‘duchowość‘, ‘mistyczność‘) – ‘spirytualne‘ (‘duchowe‘, ‘mistyczne‘) – „homo religiosus“ – sacrum i profanum dopełnia przykładami analizy oraz interpretacji konkretnych, poetyckich lub prozatorskich tekstów przedstawicieli literatury słowackiej 19. i 20. stulecia (na przykład: Hviezdoslava [P. Országha], M. Kukučína, J. G. Tajovskiego, S. Cambela – Š. Kosorkina, E. B. Lukáča, I. Kraska, F. Švantnera oraz M. Rúfusa). Dodatkową wartością, którą to studium wnosi, jest propozycja dalszego rozszerzenia modalności (modelu) zjawiska (fenomenu) duchowej dojrzałości w zrozumieniu (badaniu) podmiotu lirycznego lub epickiego w artystycznej [artystowskiej, wysokoliterackiej, wysokoartystycznej] poezji i prozie o ujęcie (koncepcję) „homo spiritualis“ i „homo spiritualis / homo Spiritus“. Pozwalają one [kategorie], poprzez ujęcie J. Komorovskiego „homo religiosus“, w sposób zróżniowany oceniać (przybliżać, prezentować) stopień [miarę] artystycznego wcielenia [tworzenia / stwarzania / urzeczywistniania / odmalowania / przedstawienia, artystycznej realizacji / ekspresji] duchowej dojrzałości, uwarunkowanej przez przekraczanie samego siebie, t.j. przez autotranscendencję. Otwierają się więc nowe możliwości śledzenia [obserwowania] artystycznego wcielania [tworzenia / stwarzania / urzeczywistniania / odmalowania / przedstawienia, realizowania / wyrażania] procesu spirytualizacji [procesu uduchowienia (artystów i ich dzieł)], zarówno w teocentrycznym, chrystocentrycznym, jak i 79 nawet w mistycznym zakotwiczeniu [zaczepieniu, zakorzenieniu] życia w jedności z Duchem Świętym. Jej efektem jest nie tylko wyższy stopieň integralności postawy [charakteru, osobowości] jako istoty duchowej [jestestwa duchowego], ale także estetyczne rozwinięcie metaempirycznego [metafizycznego, ponad-doświadczalnego] wymiaru rzeczywistości literackiej jako artystycznie stworzonego [wypowiedzianego, zinterpretowanego, przetłumaczonego, przełożonego, okazanego] numinosum w obrazie życia. Przeto, w ramach semiotycznej struktury tekstu artystycznego (literackiego) ów duchowy wymiar przenika [prześwituje] w osobistej podobiźnie [specjalnej formie] tzw. diafanii, także do kategorii czasu [liniowego, historycznego, profanicznego oraz kolistego, cyklicznego, sakralnego, świętego] (chronos – kairos) oraz przestrzeni (tzw. genius loci). Wkładem, jaki wnosi to studium, jest wprowadzenie aparatu kategorialnego [aparatu pojęciowego, koncepcyjnego], który do metodologii badań tekstu artystycznego [literackiego] wnosi możliwość zróżnicowanego zrozumienia [badania, eksplorowania] stopnia [miary] spirytualizacji [uduchowienia] w modelowaniu [formowaniu, kształtowaniu, tworzeniu, stwarzaniu] podmiotu [przedmiotu, tematu] lirycznego lub epickiego oraz rzeczywistości literackiej. [polski przekład: Marek Mariusz Tytko]
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 4(4); 59-82
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tvorba moderných vysokoškolských učebníc a didaktických prostriedkov pre prírodovedné a technické predmety
Creating modern university handbooks and teaching resources for scientific and technology-related subjects
Tworzenie nowoczesnych podręczników uniwersyteckich i zasobów dydaktycznych dla przedmiotów ścisłych i technicznych
Autorzy:
ĎURIŠ, Milan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/457222.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
moderné vysokoškolské učebnice
prírodovedné a technické
predmety
grantový projekt KEGA
novoakreditované študijné programy
riešiteľský kolektív
modern university textbooks
scientific and technical subjects
grant
project KEGA
newly – acreditaded study programmes
solving colective
nowoczesne podręczniki akademickie
zagadnienia naukowe i techniczne
projekt KEGA
akredytacja programów studiów
Opis:
Príspevok sa zaoberá problematikou tvorby nových moderných vysokoškolských učebníc a didaktických prostriedkov pre vybrané prírodovedné a technické predmety v novoakreditovaných študijných programoch. Autor stručne problematiku analyzuje a špecifikujú jednotlivé výstupy riešenej problematiky v rámci riešeného projektu KEGA č. 011UMB-4/2012. V závere stručne charakterizuje riešiteľský kolektív a zdôvodňuje spoločenskú dôležitosť riešenej problematiky.
The article deals with creating new modern university textbooks and didactic means for specific scientific and technical subjects at newly- acreditaded study programmes. The author analyses and specifies every result of the solved issue within the solved project KEGA n. 011UMB-4/2012. The article characterize the solving colective and defines importance of society of the issue.
Artykuł powstał w ramach projektu KEGA n. 011UMB-4/2012. Poruszane są w nim kwestie związane z opracowywaniem nowoczesnych podręczników akademickich i środków dydaktycznych na potrzeby konkretnych zagadnień naukowych i technicznych.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2012, 3, 2; 204-208
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vybrané aspekty učenia sa prostredníctvom skúseností – interdisciplinárny prístup
Autorzy:
Gašparová, Miroslava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193075.pdf
Data publikacji:
2020-07-31
Wydawca:
Niepaństwowa Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Białymstoku
Tematy:
primárne vzdelávanie
technické vzdelávanie
poznávanie bydliska
regionálna výchova
technické pamiatky
zážitkové učenie
edukačný projekt
integrácia obsahov
rozvíjanie technického myslenia a zručností
Primary Education
Technical Education
Cognition of Residence
Regional Education
Technical Monuments
Experiential Learning
Educational Project
Content Integration
Development of Technical Thinking and Skills
edukacja wczesnoszkolna (kl. I – IV)
edukacja techniczna
poznanie miejsca zamieszkania
edukacja regionalna
zabytki techniki
uczenie się przez doświadczenie
projekt edukacyjny
integracja treści
rozwijanie myślenia i umiejętności technicznych
Opis:
Dynamika projektového a zážitkového učenia vnáša do tradičnej školy aktivitu a osobnú zainteresovanosť žiakov v oveľa väčšej miere ako statické modely tradičnej edukácie. Edukačný obsah projektov je súčasťou dennej reality žiakov, prostredia, v ktorom žijú. Preto ich vlastná angažovanosť a vzájomné spolupráca pri riešení jeho problémov im poskytujú priamu odpoveď na význam a zmysluplnosť toho, čo sa učia. Príspevok prezentuje príklad komplementácie technického a spoločenskovedného vzdelávania na primárnom stupni základnej školy, cez edukačný projekt v okolí Banskej Bystrice využitím zážitkového učenia.
The dynamics of project-based and experiential learning brings activity and personal involvement of students to a traditional school to a much greater extent than static models of traditional education. The educational content of such projects is part of the daily reality of students and the environment in which they live. Therefore, their own involvement and mutual cooperation in solving their problems provide them with a direct response to the meaning and justness of what they learn. The article presents an example of complementing technical and social education at the first level of primary school, through an educational project conducted in the vicinity of Banská Bystrica, based on learning through experience.
Dynamika uczenia się opartego na projektach i doświadczaniu wnosi do tradycyjnej szkoły aktywność i osobiste zaangażowanie uczniów w znacznie większym stopniu niż statyczne modele tradycyjnej edukacji. Treści edukacyjne takich projektów są częścią codziennej rzeczywistości uczniów i środowiska, w którym żyją. Dlatego zaangażowanie i wzajemna współpraca w rozwiązywaniu problemów środowiska zapewniają uczniom bezpośrednią odpowiedź na pytania o znaczenie i sensowność tego, czego się uczą. W artykule przedstawiono przykład uzupełnienia edukacji technicznej i społecznej na pierwszym poziomie szkoły podstawowej, poprzez projekt edukacyjny w okolicach Bańskiej Bystrzycy, z wykorzystaniem uczenia się przez doświadczanie.
Źródło:
Zagadnienia społeczne; 2020, 1, 13; 30-40
2353-7426
Pojawia się w:
Zagadnienia społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies