Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "swiat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    О священнике Александре Ельчанинове и его Записях
    О ojcu Aleksandrze Jelczaninowie i jego Zapiskach
    Autorzy:
    Marczenko, Oleg
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954418.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    logos
    głos
    osobowość
    świat-teatr
    świadectwo
    Opis:
    Artykuł przybliża nam postać ojca Aleksandra Jelczaninowa, duchownego prawosławnego, wybitnego pedagoga, myśliciela i teologa, który przez długi czas pozostawał poza zainteresowaniem badaczy literatury. W 1935 r. w Paryżu, po śmierci ojca Aleksandra wydano jego dzieło Zapiski. Od tego czasu książka publikowana była pięciokrotnie i została przetłumaczona na kilka jeżyków obcych, a jej fragmenty weszły do antologii rosyjskiej literatury duchownej. Zapiski ojca Jelczaninowa to różnorodne myśli, wrażenia, sugestie, w których odzwierciedla się jego osobowość. Autor w swej pracy wykorzystał fragmenty własnego dziennika, fragmenty listów do młodzieży, porady dla młodych duchownych, a także zapiski z lat gimnazjalnych.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 7; 73-86
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Своеобразие природного мира в тетралогии Б.К. Зайцева Путешествие Глеба
    ‘Specificity of the World of the Nature in B. Zaitsev’s Tetralogy ‘Gleb’s Journey’
    Specyfika świata przyrody w tetralogii Borysa Zajcewa Podróż gleba
    Autorzy:
    Wegnerska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933948.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    świat przyrody
    tetralogia
    pejzaż
    liryzm
    World of nature
    tetralogy
    landscape
    lyricism
    Opis:
    W artykule badany jest tekst tetralogii B. Zajcewa Podróż Gleba ze szczególnym zwróceniem uwagi na silnie wyeksponowany w nim świat przyrody. Liryzm twórczości pisarza-emigranta jest podkreślany dość szeroko przez badaczy polskich i rosyjskich. Zajcew nazwany został „poetą w prozie” ze względu na warstwę liryczną jego utworów literackich. Autorka na przykładzie Podróży Gleba dowodzi, iż poetyckie odzwierciedlenie świata jest przedstawieniem ewolucji duchowej samego Zajcewa, a opisana przez niego przyroda tworzy kontekst filozoficzny, liryczny a także estetyczny.
    In the article B. Zaitsev’s ‘Gleb’s Journey’ is studied with a special attention to the world of nature. The lyricism of writer-emigrant’s works is emphasized quite widely by Polish and Russian researchers. Zaitsev was named ‘poet in the prose’ on account of the lyric layer of his literary works. The Author of that article on the example ‘Gleb’s Journey’ proves that poetic reflecting world is describing Zaitsev’s spiritual evolution and the nature described by him creates the philosophical, lyrical as well as aesthetic context.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 7; 15-21
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Репрезентация футуральной семантики в произведении Михаила Веллера Колечко
    Representation of futural semantics in the work of Mikhail Weller Ring
    Autorzy:
    Арзиева, Евгения
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/523676.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-26
    Wydawca:
    Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
    Tematy:
    semantyka futuralna
    czas
    przestrzeń
    prognoza
    wirtualny świat
    futural semantics
    time
    space
    forecast
    possible world
    Opis:
    Artykuł przynosi analizę werbalno-semantycznych środków wcielenia semantyki futuralnej w opowieści Kółko autorstwa jednego z przedstawicieli literatury postmodernizmu – Mychała Welera. Autorka opisuje specyficzne sposoby zbudowania w powieści linii fabularnej, prowokującej semantykę futuralną. Autorka akcentuje właściwości takie jak: fragmentaryczne wyznaczenie przestrzeni, nieobecność imienia u bohaterów, temporalna trajektoria przeistoczenia obiektu. Jeśli chodzi o semantykę futuralną, jak podkreśla autorka, szczególnie aktualizuje się siema prognoza. Autorka artykułu wyznacza również współzależność semantyki futuralnej z semantyką wirtualnego świata i znaczenie tej współzależności dla ujawnienia ideowego zamysłu autora. Polega on na tym, że nieświątobliwe działania, zniekształcona interpretacja ludzkich wartości, zignorowanie ich w przeszłości i teraźniejszości nieuchronnie pozbawiają człowieka przyszłości. Idea ta wpisuje się do postmodernistycznego paradygmatu kulturowego wraz z charakterystyczną dla niego neutralizacją zasięgów przeszłości, terażniejszości i przyszłości w filozoficznym i lingwistycznym rozumieniu kategorii czasu.
    The article deals with verbal and semantic means of embodying futural semantics in the story Ring one of the representatives of postmodern literature – Mikhail Veller. The author reveals special ways of presenting the storyline, provoking futural semantics. Particular attention is paid to such features as the fragmentation of the image of space, the lack of a name for the pt, the temporal pathway of the reincarnation of the object. In the composition of the spectrum of futural semantics, the seme forecast is especially activated. In addition, the correlation of futural semantics and the semantics of possible worlds is described and the value of this ratio for revealing the author's ideological intent. It consists in the fact that unrighteous actions, a distorted interpretation of human values as well as ignoring them in the past and present inevitably deprive a person of the future. This idea fits into the postmodern cultural paradigm, which is characterized by the neutralization of the boundaries of the past, present and future in the philosophical and linguistic apprehension.
    Źródło:
    humanistica 21; 2018, 2; 129-148
    2544-1345
    Pojawia się w:
    humanistica 21
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Проблема дегуманизации в виртуальном тексте новейшей русскоязычной драматургии
    The issue of dehumanization in the virtual text of the latest Russian dram
    Problematyka dehumanizacji w wirtualnym tekście najnowszej dramaturgii rosyjskiej
    Autorzy:
    Pieczyński, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311805.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Русская драматургия
    дегуманизация
    виртуальный мир
    постмодернизм
    симулякры
    Dramaturgia rosyjska
    dehumanizacja
    świat wirtualny
    postmodernizm
    symulakry
    Russian drama
    dehumanization
    virtual world
    postmodernism
    simulacra
    Opis:
    Post-Soviet Russian-language dramaturgy is text-centric and literature-centric. The most important point of reference for its creators is the widely understood text. Both literary and cultural text. In their works, playwrights replace performative representation with retrospective storytelling. The center of interest is not so much the surrounding reality as its cultural image. In recent years, this image has become more and more virtual. Dramaturgy willingly uses information technology. Dialogues resemble online chats, and the characters' relationships evoke associations with contact maintained via social networking sites. The reduction of the presented world to the level of virtual space results in the degradation of humanity. The protagonist of a contemporary drama, immersed in the space of the Internet, loses contact with the world around him. This in turn leads either to a complete demoralization, or even to a complete dehumanization. In the discussed texts, man becomes his own digital simulacrum. Dehumanization is either literal or metaphorical. In the first case, the hero either loses his human nature or is not human at all. He ends up in the virtual world, turning into a character from a computer game, as in the play "Net" by Valery Pecheykin. Or maybe he's part of that world himself - a video blogger with a camera instead of a hand, or an intelligent personal assistant named Siri. The protagonists, addicted to the Internet, immersed in virtual space, are metaphorically dehumanized. The characters of the plays "Journal of Alona Cziżuk" by Julia Woronowa and "Grisza" by Inga Wosk communicate with each other only through chats and social networking sites. The man described by contemporary Russian-language playwrights often uses an online nickname instead of his name, and treats sex, usually virtual, as an escape from reality, losing the ability not only to love, but even to feel physical pleasure. The intertextual, text-centric "new drama" is slowly giving way to a new phenomenon that can be described as the Internet "new-new drama". It is also text-centric, but at its center is virtual text.
    Postsowiecka dramaturgia rosyjska jest tekstocentryczna oraz literaturocentryczna. Najważniejszym punktem odniesienia dla jej twórców jest szeroko rozumiany tekst. Zarówno literacki, jak i tekst kultury. Dramatopisarze w swoich utworach performatywne przedstawianie zastępują retrospektywnym opowiadaniem. Centrum zainteresowania stanowi zaś nie tyle otaczająca rzeczywistość, co jej kulturowy obraz. W ostatnich latach coraz częściej obraz ten ma charakter wirtualny. Dramaturgia chętnie wykorzystuje technologie informacyjne. Dialogi przypominają internetowe czaty, zaś relacje bohaterów wywołują skojarzenia z kontaktem utrzymywanym za pośrednictwem portali społecznościowych. Redukcja świata przedstawionego do poziomu przestrzeni wirtualnej skutkuje degradacją człowieczeństwa. Bohater dramatu współczesnego wiele ma wspólnego z postaciami gier komputerowych. Zanurzony w przestrzeni Internetu, traci kontakt z otaczającym go światem. To zaś prowadzi albo do pełnej demoralizacji, albo wręcz do całkowitej dehumanizacji. Człowiek w omawianych tekstach staje się swoim własnym, cyfrowym symulakrem. Dehumanizacja ma charakter dosłowny lub metaforyczny. W pierwszym przypadku bohater albo traci swoją ludzką naturę, albo w ogóle nie jest człowiekiem. Trafia do świata wirtualnego, zamieniając się w postać z gry komputerowej, jak w sztuce „Net” Walerija Pieczejkina. Ewentualnie sam jest częścią tego świata – wideoblogerką z kamerą zamiast ręki lub inteligentnym asystentem osobistym o imieniu Siri. Metaforycznej dehumanizacji ulegają bohaterowie, uzależnieni od Internetu, pogrążeni w przestrzeni wirtualnej. Postaci sztuk „Dziennik Alony Cziżuk” Julii Woronowej oraz „Grisza” Ingi Wosk komunikują się ze sobą wyłącznie za pośrednictwem czatów i portali społecznościowych. Człowiek, o którym piszą autorzy nowego-nowego dramatu, często zamiast imienia posługuje się internetowym nickiem, a seks, z reguły wirtualny, traktuje jak ucieczkę od rzeczywistości, tracąc zdolność nie tylko do miłości, ale nawet do odczuwania fizycznej przyjemności. Intertekstualny, tekstocentryczny „nowy dramat” powoli ustępuje miejsca nowemu zjawisku, które można określić mianem internetowego „nowego-nowego dramatu”. Jest on również tekstocentryczny, jednak w jego centrum znajduje się tekst wirtualny.
    Постсоветская русская драматургия имеет текстоцентричный и литературоцентричный характер. Для ее авторов важнейшей точкой отсчета является широко понимаемый текст. Как литературный, так и текст культуры. Драматурги в своих произведениях перформативное представление заменяют ретроспективным рассказом. В центре внимания находится не окружающая действительность, только ее культурный образ. В последние годы все чаще этот образ имеет виртуальный характер. Драматурги часто пользуются информационными технологиями. Диалоги напоминают онлайн-чаты, зато отношения между героями вызывают ассоциации с коммуникацией в социальных сетях. Реальный мир вытесняется виртуальным, что ведет к деградации человечности. Герой современной пьесы имеет много общего с героями компьютерных ирг. Он, погружаясь в пространстве Интернета, теряет связь с окружающим миром. Это ведет к полной деморализации или даже к окончательной дегуманизации. Человек в анализируемых пьесах становится своим собственным, цифровым симулякром. Дегуманизация имеет дословный или метафоричный характер. В первом случае персонаж либо теряет свою человеческую сущность, либо вообще не является человеком. Он попадает в виртуальный мир, превращаясь с героя компьютерной игры, как в пьесе Net Валерия Печейкина. Или он сам является частью этого мира – как в случае видеоблогерши с камерой вместо руки или виртуальным помощником Сири. Метафоричной дегуманизации подвергаются те, кто страдает от Интернет-зависимости. Персонажи пьес Юлии Вороновой и Инги Воск общаются друг с другом исключительно посредством чатов и соцсетей. Человек, о котором пишут авторы новой-новой драмы, часто вместо имени пользуется никнеймом, а секс, часто виртуальный, это для него бегство от реальности, из-за чего он теряет умение не только любить, но даже чувствовать физическое удовольствие от половых контактов. Интернеткстуальная, текстоцентричная новая драма уступает место новому явлению, которое можно назвать Интернетной «новой-новой драмой». Она тоже текстоцентрична, но в ее центре – виртуальный текст.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 99-123
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Возвращение в Острог Саши Филипенко: деформация зазеркалья в романе-созерцании «русской тоски»
    ‘Return to Ostrog’ by Sasha Filipenko: deformations and distortions of ‘behind the looking glass’ world in the novel contemplating «Russian longing»
    Autorzy:
    Kliabanau, Dzmitry
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433499.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    Sasha Filipenko
    postmodernism
    contemplation novel
    deformation
    world is a prison
    return to the past
    postmodernizm
    powieść kontemplacyjna
    deformacja
    świat-więzienie
    powrót do przeszłości
    Opis:
    Powrót do Ostroga Saszy Filipenko: deformacja i wykrzywienia świata po drugiej stronie lustra w powieści-kontemplacji «rosyjskiej tęsknoty» Powrót do Ostroga Saszy Filipenko – jeden z przykładów funkcjonowania w literaturze postmodernistycznej powieści kontemplacyjnej skupiającej się na wszechstronnym spojrzeniu na rzeczywistość bez jej oceniania. Powieść cechuje heterogeniczność gatunkowa: w opartym na realnych faktach Powrocie do Ostroga obecne są wątki powieści detektywistycznej, powieści grozy, satyry politycznej. Elementem kluczowym narracji staje się wpatrywanie w odwieczną rosyjską tęsknotę – na poziomie fizycznym, materialnym, ale przede wszystkim mentalnym i duchowym. Owa wszechobecna tęsknota staje się wręcz jednym z bohaterów powieści. Świat Ostroga – postmodernistyczne reminiscencje do Hamleta Shakespeare’a i Wspomnień z domu umarłych Dostojewskiego. Jest to świat wywrócony, zdeformowany – zwierciadło odbijające mentalną i duchową kondycję współczesnego społeczeństwa rosyjskiego. Motyw deformacji i rzeczywistości po drugiej stronie lustra jest realizowany w utworze za pomocą wielu symboli. Sercem Ostroga, wokół którego to miasto się rozrosło, jest więzienie, którego odbiciem właściwie staje się sierociniec. Z kolei semantyczne obciążenie obecnego w tytule wyrazu „powrót” jest uosobieniem ruchu spiralnego historii nie tylko Ostroga i jego mieszkańców, lecz, w gruncie rzeczy, całego społeczeństwa rosyjskiego.
    ‘Return to Ostrog’ by Sasha Filipenko: deformations and distortions of ‘behind the looking glass’ world in the novel contemplating «Russian longing» Return to Ostrog by Sasha Filipenko is an example of a contemplative novel in postmodern literature. This novel focuses on a comprehensive look at surrounding reality without judging it. The genre of Filipenko's novel is heterogeneous: though being based on real facts, it also has threads of detective novel, thriller and political satire. Staring at the eternal Russian longing on the physical, material, but, above all, mental and spiritual level becomes a key element of the narrative. In fact, this ubiquitous longing becomes one of the heroes of the novel. Ostrog's world could be percept as postmodern reminiscences to Shakespeare's Hamlet and Dostoyevsky's Notes from the House of the Dead. Ostrog is an inverted, deformed world and it becomes a mirror which reflects the mental and spiritual condition of modern Russian society. The theme of deformation and ‘behind the looking glass’ reality is realized in the Filipenko's work with many symbols. For example, the prison is a heart of Ostrog which made the city exist. And this prison has its reflection in the local orphanage. The semantic meaning of the word ‘return’ in the title of the novel becomes the epitome of the spiral movement of history – not only a history of Ostrog and its inhabitants, but, in fact, of the entire Russian society as well.        
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2023, 6, 6; 179-191
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies