Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "XIX-th century" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Политика генерал-губернатора А. П. Безака в отношении римско-католической церкви в Юго-Западном крае (1865-1868)
    Politics of the Governor-General Alexander Pavlovich Bezak in relation to the Roman Catholic Church in the Southwest Territory (1865-1868)
    Autorzy:
    Legieć, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969429.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    религиозная политика
    католическая церковь
    история Польши XIX в.
    история России XIX в.
    история Украины XIX в.
    religious politics
    the Catholic Church
    the history of Poland in the 19th century
    the history of Russia in the 19th century
    the history of Ukraine in the 19th century
    polityka wyznaniowa
    Kościół Katolicki
    historia Polski XIX w.
    historia Rosji XIX w.
    historia Ukrainy XIX w.
    Opis:
    Dla generał-gubernatora kijowskiego Aleksandra Pawłowicza Bezaka walka z wpływami Kościoła rzymskokatolickiego w województwach kijowskim, podolskim i wołyńskim, tworzących Kraj Południowo-Zachodni, stała się jednym z głównych zadań stojących przed administracją rosyjską regionu po upadku powstania styczniowego. Bezak zażądał likwidacji jednej z dwóch diecezji katolickich działających na terenie prowincji, postulował zamknięcie części kościołów i kaplic katolickich oraz zmniejszenie liczby księży. Zamierzał także zamknąć wszystkie działające na tym terenie klasztory katolickie. Generał-gubernatorowi udało się ostatecznie doprowadzić do likwidacji diecezji kamienieckiej, ale za jego panowania w kraju zamknięto tylko kilka kościołów i kaplic, a tylko cztery z jedenastu klasztorów. Nie udało się też znacząco ograniczyć liczby duchownych katolickich. Przede wszystkim stanowisko ministra spraw wewnętrznych P.A. Valueva uniemożliwiło pełną realizację planów Bezaka. Jednak Bezakowi udało się wprowadzić język rosyjski do nauczania religii we wszystkich typach szkół, a wszelka działalność duchowieństwa katolickiego została poddana ścisłej kontroli państwa.
    Źródło:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 4; 145-160
    1731-982X
    Pojawia się w:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Конфессиональная политика генералов-губернаторов виленских в 1860–1870-х годах
    Religious policy of Vilnius generals-governors in the 1860s and 1870s
    Autorzy:
    Wiech, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969456.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    конфессиональная политика
    Римско-католическая церковь
    история Польши XIX в.
    история России XIX в.
    religious policy
    Catholic Church
    history of Poland 19th century
    history of Russia 19th century
    polityka religijna
    Kościół Katolicki
    historia Polski XIX wieku
    historia Rosji XIX wieku
    Opis:
    Po upadku Powstania styczniowego na Litwie i Białorusi nastąpiła zasadnicza zmiana w polityce religijnej władz rosyjskich. W tworzeniu nowej polityki ważną rolę odegrali wileńscy generał-gubernatorzy. Kościół i duchowieństwo katolickie uznano za najważniejsze bastiony kultury polskiej i łacińskiej, dlatego wobec ludności katolickiej narzucono represyjną politykę religijną. Represje i restrykcje wobec Kościoła Katolickiego przybrały postać likwidacji diecezji mińskiej, likwidacji kościołów i klasztorów katolickich oraz nałożenia licznych zakazów i ograniczeń praktyk religijnych. W wyniku nowej polityki nastąpił drastyczny spadek liczby katolików, a także zmniejszenie liczebności duchowieństwa oraz degradacja społeczna i ekonomiczna Kościoła. Przeciwne cele i zadania postawiono Cerkwi Prawosławnej. Władze rosyjskie wspierały tworzenie nowych parafii, budowę kościołów, zakładanie klasztorów, rozszerzenie stanu posiadania i uposażenia księży. W latach 60-ch i 70-ch XIX wieku intensywnie forsowany był program powrotu Litwy i Białorusi do ich rosyjskich korzeni, który zakładał, że wiara prawosławna będzie główną podstawą budowania nowej tożsamości narodowej, kulturowej i politycznej. Największą ofiarą tego programu była ludność polska, kultura polsko-łacińska i Kościół Katolicki.
    Źródło:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 4; 131-144
    1731-982X
    Pojawia się w:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Поколение: модель и ее динамика (на материале русской классической литературы)
    Generation: The Model and Dynamics of Change (on the Basis of Works of 19th-Century Russian Authors)
    Autorzy:
    Olaszek, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968400.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    generation
    generational experiences
    19th century Russian literature
    поколение
    поколенческий опыт
    русская литература xix века
    Opis:
    В статье на материале русской литературы XIX – начала XX веков рассмотрено становление модели поколения и ее динамика. На основании анализов сделаны следующие выводы: в изображении русских писателей модель поколения образовалась не столько на возрастной основе, сколько на почве общности исторического и культурного опыта. Модель поколения трансформировалась под влиянием важных исторических событий, интересов (искусство/наука), модных идеологий. Наиболее выразительный облик у поколений сороковых и шестидесятых годов – литературных отцов и детей. Отношение к этим двум традициям и тенденция освободиться от них стали основой идентификации очередных поколений: 1880-х, 1890-х и начала XX века. Внешним проявлением поколенческих отличий стал стиль жизни.
    The paper presents an attempt to reconstruct a generational model and brings some reflections on the dynamics of its changes. The following conclusions have been drawn from the analysis of a selection of works: – the model of a generation was not age-related, but emerged in the consciousness of Russian writers on the basis of a shared social, cultural and historical experience; – the ways in which individuals make sense of the past and establish generational identities are manifest in their attitude towards the prevailing values and norm systems of older generations, as well as in references to the literary images – in this case particularly to those of the 1840s and 1860s generations, of ‘fathers and sons’ – through acceptance or rejection thereof; – members of the post-1880s generation rejected the legacy of their fathers, without offering anything in return, thus becoming a generation at the crossroads. The turn-of-the-century generation was characterized by an ambivalent attitude towards their predecessors: – the generational model evolved under the impact of historical events, fashionable ideologies and fascinations for art or science, which offered a common generational experience; – the style of life came to be the outward manifestation of generational differences.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, Zeszyt specjalny 2015; 293-302
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    В. Н. Перетц – особый взгляд на историю русской литературы XVIII века
    Vladimir Peretz – A Peculiar View on the History of 18th Century Literature
    Autorzy:
    Бухаркин, Петр
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968461.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    В. Н. Перетц
    XVII век
    XVIII век
    XIX век
    русская литература
    силлабический стих
    В. К. Тредиаковский
    19th century
    syllabic verse
    poetics
    17th century
    18th century
    Ukrainian literature
    V. K Trediakovsky
    V. N. Peretz
    Russian literature
    Opis:
    В статье рассматривается картина литературной жизни России XVIII века, созданная в работах В. Н. Перетца (1870−1935). Основное внимание уделяется той перспективе, в которой ученый рассматривал этот период и его хронологическим границам.
    The paper considers the picture of Russian literary life in the 18th century created in the works of Vladimir Peretz (1870−1935). Special attention is given to the perspective in which the scholar investigates this period and to the chronological boundaries of the period in question.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, Zeszyt specjalny 2015; 209-216
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Два вида топосов
    Autorzy:
    Васильева, Ирина
    Двинятин, Федор
    Степанов, Андрей
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044699.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    топосы
    общие места
    концептуализация
    дескрипция
    русская литература XIX века
    topoi
    loci communi
    conceptualization
    description
    Russian literature of the 19th century
    Opis:
    В статье ставится вопрос о разновидностях топосов и предлагается классификация, включающая топосы-концептуализаторы, в основе которых лежит уподобление и сопоставление или концептуальный элемент риторического аргумента, и топосы-дескрипторы, описывающие мир и человека и близкие к формулам и клише. Два вида топосов соответствуют фундаментальным категориям аргументации: «рассуждению» и «описанию». Функционирование этих топосов демонстрируется на многочисленных примерах из литературы постриторической эпохи (XIX в.), чем доказывается ее преемственность по отношению к «эпохе готового слова».
    The article deals with the classification of topoi and offers a distinction between conceptualizing topoi, based on similarity and juxtaposition or on the conceptual element of a rhetorical argument, and descriptive topoi, describing the world and the human being, which are close to formulae and cliches. The two kinds of topoi correspond to two fundamental categories of argumentation: “reflection” and “description”. The functions of these topoi are demonstrated on numerous examples from the literature of the post-rhetorical era (19th century), proving the continuity between this literature and the socalled “epoch of the ready-made word”.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2020, 13; 161-171
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Характерные черты отношений России с киргизскими племенами в конце XVIII–первой половине XIX века
    Characteristics of Russia’s relations with the Kyrgyz tribes in the late 18th and early 19th century
    Autorzy:
    Яншин (Yansin), Вадим П. (Vadim P.)
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2189174.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Central Asia
    19th century
    Russia
    Kyrgyz tribes
    international relations
    Kyrgyz legations
    foreign policy
    Azja Centralna
    XIX wiek
    Rosja
    plemiona kirgiskie
    stosunki międzynarodowe
    polityka międzynarodowa
    Opis:
    The author of the article describes Russian relations with the Kyrgyz tribes from the late eighteenth to mid-nineteenth century. The main objective of Kyrgyz legations sent at that time to Russia was to acquire certain material goods. In relations with neighbouring powers the elders of the Kyrgyz tribes were guided by several principles. Firstly, they wanted to maintain the position of the only ruler in their tribes and clans. Secondly, to this end, the elders shifted between neighbouring powers (Russia, China and the Khanate of Kokand). Thirdly, the Kyrgyz ensured that no one interfered in their relations with the Kazakhs, with whom they shared common confession (Islam). Up until 1840s Russian politics towards the Kyrgyz tribes essentially focused on protection of merchant caravans which passed through Kirgiz lands on their way to East Turkestan. In later time Russia sought to create from the Kyrgyz territory a buffer zone between itself, China and the Khanate of Kokand.
    Artykuł omawia stosunki Rosji z plemionami kirgiskimi od końca XVIII do połowy XIX wieku. Głównym celem kirgiskich poselstw wysyłanych w tym czasie do Rosji było pozyskanie określonych dóbr materialnych. Starszyzna plemion kirgiskich w stosunkach z mocarstwami ościennymi kierowała się kilkoma zasadami. Po pierwsze, zależało jej na zachowaniu pozycji jedynego zarządcy w swoich plemionach i rodach. Po drugie, w tym celu starszyzna lawirowała pomiędzy mocarstwami ościennymi (Rosja, Chiny, Chanat Kokandu). Po trzecie, Kirgizi starali się, aby nikt nie ingerował w ich stosunki z Kazachami, z którymi łączyło ich wspólne wyznanie (islam). Polityka Rosji wobec Kirgizów do lat 40. XIX wieku zasadniczo dotyczyła zabezpieczenia przejazdu karawan kupieckich, które przemierzały tereny Kirgizów, zmierzając do Wschodniego Turkiestanu. Od lat 40. XIX wieku Rosja dążyła do utworzenia z terytoriów kirgiskich strefy buforowej pomiędzy nią, Chinami i Chanatem Kokandu.
    Źródło:
    Studia Orientalne; 2014, 2(6); 168-181
    2299-1999
    Pojawia się w:
    Studia Orientalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Между личным пространством и явностью жизни. Дворянки в Польском Королестве на рубеже XIX и XX веков
    Between privacy and openness of life. Landladies of Polish Kingdom at the turn 19th and 20th century
    Między prywatnością a jawnością życia. Ziemianki Królestwa Polskiego przełomu XIX i XX wieku
    Autorzy:
    Kostrzewska, Ewelina Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687782.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    -
    historia prywatności
    ziemiaństwo XIX/XX w.
    historia kobiet
    kultura materialna – wnętrze siedziby ziemiańskiej
    history of the privacy
    landownership in the 19th/20th century
    material culture – the inside of the landowner’s property
    Opis:
    Ziemianki Królestwa Polskiego z przełomu XIX i XX wieku należały, do wciąż jeszcze elitarnej grupy społecznej, o której chętnie dyskutowano na łamach prasy, wystawiano laurki lub potępiano. Jednocześnie pozostawiły po sobie bogatą bazę źródłową, pozwalającą przyjrzeć się ich prywatnemu, codziennemu życiu. Wyłaniający się ze zróżnicowanych źródeł obraz jest tym ciekawszy, że w omawianym czasie przewartościowaniu uległy granice prywatności i jawności życia, to co prywatne coraz częściej stawało się publiczne. Miłość i ciało plasowały się między tabu a afirmacją. A wszystko to znajdowało odzwierciedlenie w „tańczących ścianach dworu” i rewolucjach budowlanych przeprowadzanych przez panie domu podążające za modą, ale też pragnące zwiększenia komfortu życia i zachowania jego intymności. Przełom wieków XIX i XX z zamykaną epoką wiktoriańską i obecnym modernizmem był czasem chaosu społeczno-obyczajowego i przemian w kulturze, a spojrzenie na świat ziemianek może być jednym z punktów opisu tego procesu.
    Polish Kingdom landladies from the late nineteenth and early twentieth century belonged continually to an elite social group, which was eagerly discussed over in press, written cards about or condemned. At the same time landladies left a lot of information sources behind themselves, allowing to look back at their private everyday life. Emerging from diverse sources, the picture is even more curious because at that time, the boundaries of privacy and publicity of private life, became redefined. Love and body and were placed between taboo and affirmation. All of this was reflected in the “dancing walls of the court” and the revolutions of building constructions carried out by housewives who followed the fashion, but also wished to enhance the quality of life at the same time wanted to preserve their intimacy. The turn of the nineteenth and twentieth centuries, with fading Victorian era and current modernism was a time of chaos and both social and moral and changes in culture and a look at the landladies’ world may be one of the points that describe the very problem.
    -
    Źródło:
    Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2016, 16; 59-78
    2450-6796
    Pojawia się w:
    Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Место государственной канцелярии в структуре власти Российской империи XIX века
    Autorzy:
    Ружицкая, Ирина
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631596.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    19th-century Russian Empire, administration, State Council, state chancellery, state secretary, bureaucracy, rationalisation of the operation of chancellery
    Российская империя XIX в., государственное управление, Государственный совет, государственная канцелярия, государственный секретарь, бюрократия, рационализация канцелярского производства
    Opis:
    State chancellery was the chancellery of the State Council, the supreme advisory body in the Russian Empire. Its role in the political life of Russia differed in the various periods of its existence. Its power was at its highest between 1810 and 1812, when it was headed by M.M. Speransky. His power was virtually unlimited, and he remained in direct contact with the Tsar. In later periods, neither the chancellery nor its leader achieved similar levels of importance. Nonetheless, there were times when it played an important role in the Empire’s lawmaking process. Its importance correlated with the eminence of its leader. The chancellery was the institution which initiated the transition to rational forms of administering the Empire.
    Государственная канцелярия – канцелярия высшего законосовещательного органа Российской империи, Государственного совета. В разные периоды своего существования она играла неодинаковую роль в политической жизни страны. Эпохой всевластия государственной канцелярии стали 1810–1812 гг., когда ее возглавлял М.М. Сперанский. Его власть была безграничной, он непосредственно контактировал с императором. Впоследствии такого положения государственная канцелярия и ее руководитель никогда не достигали. Тем не менее были времена, когда она играла заметную роль в законодательной политике империи. Эта роль была тем более значимой, чем выше было реноме ее руководителя. С Государственной канцелярии в империи начался переход на рациональные формы управления.Kancelaria państwa – kancelaria wyższego organu doradczego w Imperium Rosyjskim, czyli Rady Państwa. W różnych okresach swojego funkcjonowania odgrywała ona niejednakową rolę w życiu politycznym kraju. Epoką wszechwładzy kancelarii państwowej były lata 1810–1812, kiedy na jej czele stanął M.M. Sperański. Jego władza była nieograniczona, pozostawał w bezpośrednim kontakcie z imperatorem. W późniejszym czasie ani kancelaria, ani jej naczelnik nigdy nie osiągnęli takiej pozycji. Niemniej jednak zdarzały się okresy, kiedy odgrywała ona istotną rolę w polityce prawodawczej Imperium. Jej znaczenie było tym ważniejsze, im większą renomą cieszył się jej naczelnik. Od kancelarii państwa rozpoczęło się przejście do racjonalnych form zarządzania w Imperium.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 44
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Российская историческая полонистика XIX века как часть отечественной славистики
    Russian Historical Polonistics of the 19th Century as a Part of Russian Slavistics
    Autorzy:
    Arzhakova, Larisa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1754007.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rosyjska polonistyka historyczna XIX wieku
    sprawa polska
    slawistyka rosyjska
    periodyzacja polonistyki historycznej
    dialog polsko-rosyjski
    Russian historical Polonistics of the 19th century
    the Polish question
    Slavic studies in Russia
    periodisation of the Russian historical Polish studies
    Russian-Polish dialogu
    Opis:
    This article presents a brief overview of the history of Russian historical Polonistics in the 19th century, which was an integral part of Russian Slavistics, but acted according to other laws which were subject to the dynamics of Russian-Polish relations. Special attention is paid to the peculiarities of the formation and development of Russian historical Polonistics, which made it possible to clarify its previously accepted periodisation. This article notes the interdependence between the Polish question and Polonistic studies, which is characteristic of Russia in the 19th century, but only recently reflected in modern historiography. The author of the article suggests considering Russian historical Polonistics as the experience of Russian-Polish dialogue in the context of the long 19th century.
    Rosyjska polonistyka historyczna xix wieku jako część rosyjskiej slawistyki Artykuł przedstawia krótki przegląd historii rosyjskiej polonistyki historycznej XIX wieku, która była częścią składową rosyjskiej slawistyki, lecz funkcjonowała na innych zasadach, odzwierciedlających dynamikę wzajemnych stosunków polsko-rosyjskich. Zwrócono szczególną uwagę na wyjątkowe warunki powstawania i rozwoju rosyjskiej polonistyki historycznej, co pozwoliło na uszczegółowienie przyjętej wcześniej periodyzacji tej dyscypliny. W artykule zaznaczono, charakterystyczną dla dziewiętnastowiecznej Rosji, jednak dopiero niedawno znajdującą swoje miejsce we współczesnej historiografii myśl o współzależności miedzy „sprawą polską” i badaniami polonistycznymi. Autorka artykułu proponuje rozpatrywanie rosyjskiej polonistyki historycznej jako doświadczenia polsko-rosyjskiego dialogu XX wieku.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 21-34
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies