Wszystkie pola: "Katolicki Uniwersytet Lubelski" - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Rok 1863 w kilku odsłonach
Współwytwórcy:: Niebelski, Eugeniusz (1950- ). Redakcja
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Instytut Historii.
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo. pbl
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Lublin : Wydawnictwo KUL
Tematy:: Powstanie styczniowe (1863-1864)
Powstania narodowe
Rocznice
Opis:: Na s. przytyt.: W 150. rocznicę powstania styczniowego i stracenia ks. Stanisława Brzóski.
Indeks.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Международная Конкурентоспособность США и Японии
The World Competitiveness of the USA and Japan
Konkurencyjność międzynarodowa USA oraz Japonii
Autorzy:: Kłosiński, Kazimierz Albin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/38905550.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: konkurencyjność
USA
Japonia
Competitiveness
Japan
Opis:: Praca przedstawia podstawowe charakterystyki gospodarek Stanów Zjednoczonych oraz Japonii określające ich aktualną międzynarodową konkurencyjność.
This paper is focusing on the macroeconomic indicators of the USA and Japan which determine their present world competitiveness.
Źródło:: Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2006, 2, 2; 73-81
1896-6365
Pojawia się w:: Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Международная Конкурентоспособность России
The International Competitiveness of Russia
Międzynarodowa konkurencyjność Rosji
Autorzy:: Kłosiński, Kazimierz Albin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/38905221.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: gospodarka Rosji
międzynarodowa konkurencyjność kraju
the economy of Russia
the International competitiveness of the country
Opis:: Praca przedstawia sytuację gospodarczą Rosji w pierwszych latach XXI wieku. Wprowadza podstawowe definicje międzynarodowej konkurencyjności, a także światowe rankingi.
The paper is introducing the economic situation of Russia in the first years of the 21st age. She is judged from a point of view of basic definitions of international competitiveness, as well as in the context of world rankings.
Źródło:: Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2006, 2, 2; 55-72
1896-6365
Pojawia się w:: Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Поиски бога в ранних дневниках Михаила Пришвина
The Search for God in Mikhail Prishvin’s Early Diaries
Poszukiwania Boga we wczesnych dziennikach Michaiła Priszwina
Autorzy:: Krivolapova, Elena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342707.pdf
Data publikacji:: 2022-09-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: dziennik
wiara
poszukiwania religijno-filozoficzne
fenomen «starczestwa»
sytuacja religijna
psychologia religijna
diary
faith
religious and philosophical quest
phenomenon of eldership
religious environment
folk psychology
Opis:: В статье рассматриваются особенности религиозно-философских исканий Михаила Михайловича Пришвина. На материале ранних дневников писателя прослеживаются этапы его поисков «правильной веры». Характеризуется культурно-историческая и религиозная обстановка в России конца XIX – начала XX вв. Анализируются специфические черты религиозного сознания русской интеллигенции. Особое внимание уделяется феномену старчества и его значению в русской литературе. Сопоставление автодокументальных и художественных источников Пришвина позволяет составить представление об особенностях его религиозно-философского мышления, о способах усвоения Пришвиным народной психологии и народной веры.
W artykule zostają poddane badaniu cechy szczególne religijno-filozoficznych poszukiwań Michaiła Michajłowicza Priszwina. Na materiale wczesnych dzienników pisarza przenalizowne są etapy jego dążeń do «słusznej wiary». Zostaje scharekteryzowana kulturalno-historyczna sytuacja Rosji końca XIX i początku XX wieku. Przedstawione są także analizy specyficznych cech świadomości religijnej inteligencji rosyjskiej. Autor zwraca szczególną uwagę na fenomen «starczestwa» i jego znaczenie w literaturze rosyjskiej. Zestawienie egodokumentalnych i artystycznych źródeł pozwala na stworzenie wyobrażenia o cechach szczególnych religijno-filozoficznego myślenia Priszwina, o sposobach przyswojenia przez niego psychologii i wiedzy ludowej.
This article examines the features of the religious and philosophical quests of Mikhail Mikhaylovich Prishvin. Based on material from the writer’s early diaries, the various stages of his search for the “correct faith” are traced. The cultural, historical and religious situation in Russia at the end of the 19th and beginning of the 20th century is characterised. The specific features of the religious consciousness of the Russian intelligentsia are also analysed. Special attention is paid to the phenomenon of the “eldership” and its significance in Russian literature. This comparison of Prishvin’s egodocumentary and artistic sources allows us to present specific aspects of his religious and philosophical thinking, and how Prishvin assimilated folk psychology and folk faith.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 87-100
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Рождественский и пасхальный сюжеты в малой прозе Надежды Городецкой
The Christmas and Easter Stories in the Short Prose of Nadezhda Gorodetskaya
Opowieści wigilijne i wielkanocne w małej prozie Nadieżdy Horodeckiej
Autorzy:: Zakharova, Viktoria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342710.pdf
Data publikacji:: 2022-09-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Nadieżda Horodecka
opowieść wielkanocna
opowieść wigilijna
aluzje biblijne
realizm duchowy
Nadezhda Gorodetskaya
Easter plot
Christmas plot
biblical allusions
spiritual realism
Opis:: В данной статье ставится задача понять роль и значение рождественской и пасхальной тематики в рассказах русской писательницы-эмигрантки первой волны Надежды Городецкой (1901-1985). Анализ показывает: проза Городецкой свидетельствует о том, что, благодаря «вписанности» судеб самых обычных людей в контекст библейской истории, они «оправдываются» своей причастностью к этой истории.
Celem tego artykułu jest zrozumienie roli i znaczenia odkrytych w opowiadaniach rosyjskiej pisarki emigracyjnej pierwszej fali Nadieżdy Horodeckiej (1901–1985) tematów bożonarodzeniowych i wielkanocnych. Analiza przekonuje, że proza Horodeckiej zaświadcza o tym, iż dzięki «wpisaniu» losów najzwyklejszych ludzi w kontekst historii biblijnej stają się oni «usprawiedliwieni» swoim zaangażowaniem w tę historię.
The purpose of this article is to understand the role and meaning of the Christmas and Easter themes found in the stories of the Russian first wave émigré writer Nadezhda Gorodetskaya (1901-1985). The analysis shows that Gorodetskaya’s prose testifies to the fact that, thanks to the “inscribing” of the fate of the most ordinary of people in the context of biblical history, they become “justified” by their involvement in this same history.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 101-111
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Облигации с высоким риском – предложения по структуризации сделок для Восточной Европы
Bonds High Risk – Proposals for Action Securitization Eastern Europe
Obligacje wysokiego ryzyka – propozycje działań strukturyzacyjnych dla Europy Wschodniej
Autorzy:: Liberadzki, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30145478.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: obligacje wysokiego ryzyka
obligacje śmieciowe
junk bonds
Milken
strukturyzacja
high-yield bonds
securitization
oблигации с высоким риском
джанк-облигации
Милкен
структуризацииа
Opis:: Obligacje wysokiego ryzyka (junk bonds) zrobiły imponującą karierę w USA i odcisnęły pozytywne piętno na amerykańskiej gospodarce. Koncepcja junk bonds mogłaby stać się użyteczna na rynku finansowym w krajach Europy Wschodniej. Kluczem do powodzenia emisji junk bonds jest zaoferowanie inwestorom papierów, których ryzyko nie byłoby 0-1: wysokie zyski albo wysokie straty. Chodzi raczej o stworzenie systemu ryzyka ciągnionego – narastanie ryzyka i jego skutków nie może być szokowe. Trzeba adresować produkt do rynku ze świadomością istnienia niepokoju klientów. Połączenie długu o wysokim ryzyku w portfele i sprzedaż wyemitowanych na bazie takiego portfela obligacji junk mogłaby wykreować instrument finansowy o wysokiej oczekiwanej stopie zwrotu, nieco niższym ryzyku i z bardziej akceptowalnym rozkładem prawdopodobieństwa zysków i strat. Ten efekt można osiągnąć dzięki sekurytyzacji. W największym skrócie: emitentem junk bonds jest specjalistyczna instytucja – Dom Obligacji (Debt House), Dom Dyskontowy, która nabywa wierzytelności z bardzo dużym dyskontem. Emitowane przez nią papiery zabezpieczone byłyby nabytymi prawami, charakteryzowałyby się wysokim zyskiem i dzielone byłyby na transze, różniące się ryzykiem, zapadalnością i stopą zwrotu. W ten sposób tworzy się rynek ze znaczną podażą papierów o mierzalnym i akceptowalnym ryzyku oraz wysokiej rentowności – interesujące uzupełnienie portfeli inwestorów instytucjonalnych. Proponowany model wykorzystuje elementy modelu junk bonds wypracowanego przez M. Milkena i Drexel Bank, który okazał się sukcesem, oraz mechanizm sekurytyzacji. Starano się natomiast eliminować wady sekurytyzacji amerykańskiej stosowanej w odniesieniu do kredytów hipotecznych. Pieniądz jest odpowiednio wyceniony (wysoka rentowność junk bonds), a ryzyko kredytowe nabywanych wierzytelności kontrolowane (Debt House wie, co skupuje).
The aim of the paper is to present the evolution of innovations in mobile banking with a particular regard to the issue of security of this channel of access to banking services. The discussion was based on domestic and foreign reports on mobile banking market. The conducted analyses indicate that cluster of innovations forming the modern mobile banking has a potential to change the relations between banks and their clients forever. These changes regard not only elimination of time and space barriers of banking operations, but also the use of personal character of mobile devices for realisation of banks’ marketing strategies. Though these solutions mobile banking has an ability to decrease significantly its distance from the other channels of access to banking services. The risk resulting from numerous threats to the users of mobile banking can be effectively mitigated by modern technical solutions and obeying the elementary security rules.
Облигации с высоким риском (junk bonds) сделали впечатляющую карьеру в США и наложили позитивный отпечаток на американскую экономику. Концепция junk bonds могла бы найти применение и на финансовом рынке в странах Восточной Европы. Предложения, представленные в данной статье, относятся к Польше, но выводы можно распространить на другие страны региона, в том числе и на Россию. Знания на тему junk bonds в Польше очень невелики. Ключом к успеху эмиссии джанк-бондов является предложение инвесторам таких бумаг, по которым риск не был бы 0-1: высокая прибыль или большие потери. Речь идет скорее о создании затянутого риска – нарастание риска и его последствий не должно быть шоковым. Надо адресовать продукт на рынок, осознавая имеющееся беспокойство клиентов. Консолидация долга с высоким риском в портфеле и продажа эмитированных на базе такого портфеля джанк-облигаций могли бы создать финансовый инструмент с высоким ожидаемым уровнем возврата, несколько меньшим риском и с более приемлемым раскладом вероятности прибылей и убытков. Такой эффект можно получить благодаря секьюритизации. Максимально кратко: эмитентом джанк-бондов является специализированное учреждение – Дом Облигаций (Debt House), Дисконтный Дом, которое приобретает долги с очень низким дисконтом. Бумаги, которые оно эмитирует, обеспечивались бы приобретаемыми правами, характеризовались бы высокой прибыльностью и делились бы на транши, различающиеся риском, сроком выкупа и нормой возврата. Таким образом создается рынок со значительным предложением бумаг, имеющих измеримый и приемлемый риск, а также высокую рентабельность – интересное дополнение портфелей институциональных инвесторов. Предлагаемая модель использует элементы модели джанк-бондов, разработанной М. Милкеном и Дрексель-Банком, которая оказалась успешной, а также механизм секьюритизации. При этом стремились исключить недостатки американской секьюритизации, применяемой к ипотечным кредитам. Деньги адекватно оценены (высокая рентабельность джанк-бондов), а кредитный риск приобретаемых долгов контролируется (Debt House знает, что скупает).
Źródło:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2014, 6, 2; 153-168
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Русская православная художественная проза XXI века: тенденции изучения и развития
Rosyjska proza prawosławna XXI wieku: trendy w badaniach i ewolucji
Russian Orthodox Fiction of the 21st Century: Trends in Its Study and Development
Autorzy:: Leonov, Ivan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342704.pdf
Data publikacji:: 2022-09-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: bipolarność natury ludzkiej
przebóstwienie
proza prawosławna
proza misyjna
proza parafialna
proza monastyczna
bipolarity of human nature
deification
Orthodox fiction
missionary prose
parish prose
monastic prose
Opis:: Данная статья посвящена православной прозе как феномену современного российского литературного процесса. Автор анализирует подходы к его изучению и выделяет круг наиболее дискуссионных вопросов, отраженных в литературоведении. К ним относятся вопросы терминологического обозначения, а также разработка дифференциальных признаков, позволяющих более четко обозначить границы этого явления. Кроме того, представляется актуальным создание оптимальной классификации течений в православной литературе, позволяющей рассматривать различные ее типы, объединенные вокруг общего теоцентрического вектора. Более того, в результате проведенного исследования были выявлены три течения, основанные на принципах христианской антропологии: учение о биполярности человеческой природы, идея обожения и понимание свободы как Божественного дара. Эти принципы определяют специфику миссионерской прозы, ориентированной на свободное волеизъявление человека, пытающегося преодолеть эту биполярность на пути к обожению; приходской прозы, раскрывающей жизнь христианина в лоне Церкви как священного организма и социального института; и монастырской прозы, которая опирается на художественные параметры этих направлений и дополняет их акцентом на конфессионально-проповедническом дискурсе и сакрально-метафизической специфике монастырского хронотопа.
Artykuł jest poświęcony prozie prawosławnej jako fenomenowi współczesnego rosyjskiego procesu literackiego. Autor analizuje różne podejścia do jej badania oraz szereg najbardziej kontrowersyjnych kwestii odzwierciedlonych w opracowaniach literaturoznawczych. Obejmują one problemy terminologiczne i rozwój różnorodnych cech, które pozwalają na dokładne definiowanie granic omawianego fenomenu. Dodatkowo, ważnym wydaje się zbudowanie odpowiedniej klasyfikacji tendencji literatury prawosławnej, która uwzględniałaby jej różnorodne cechy połączone wspólnym teocentrycznym ukierunkowaniem. Co więcej, jako rezultat przeprowadzonych badań, wskazano trzy trendy osadzone na zasadach antropologii chrześcijańskiej, takie jak: doktryna bipolarności natury ludzkiej, idea przebóstwienia oraz rozumienie wolności jako Bożego daru. Te zasady definiują specyfikę prozy misyjnej, która koncentruje się na trzech hipostazach woli ludzkiej próbującej przezwyciężyć swoją bipolarność w drodze do przebóstwienia, prozy parafialnej, która ukazuje życie chrześcijanina we wspólnocie kościoła jako uświęcony organizm i instytucję społeczną oraz prozy monastycznej, która bazuje na artystycznych parametrach wspomnianych trendów i łączy je z emfazą dyskursu konfesyjno-homiletycznego oraz specyfiką metafizycznego chronotopu monastycznego.
This article is devoted to Orthodox fiction as a phenomenon of the modern Russian literary process. The author analyses the approaches to its study and identifies the range of the most controversial issues reflected in the literary studies. These include issues of terminological designation, and the development of differential features that allows the clearer definition of the boundaries of this phenomenon. In addition, it seems relevant to create an optimal classification of the tendencies in Orthodox literature, which allows us to consider its various types, united around a common theocentric vector. Moreover, as a result of the research conducted, three trends based on the principles of Christian anthropology have been identified: the doctrine of the bipolarity of human nature, the idea of deification, and the understanding of freedom as a Divine gift. These principles define the specifics of missionary prose, which focus on the free expression of the will of the person attempting to overcome this bipolarity on the way to deification; of parish prose, which reveals the life of the Christian in the bosom of the Church as a sacred organism and social institution; and of monastic prose, which is based on the artistic parameters of these trends, and complements them with an emphasis on the confessional-preaching discourse and the sacred-metaphysical specifics of the monastic chronotope.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 157-168
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Гонения на христианскую церковь ХХ века в изображении Василия Акимовича Никифорова-Волгина
The Persecution of the Christian Church of the 20th Century in the Works of Vasiliy Akimovich Nikiforov-Volgin
Prześladowania kościoła chrześcijańskiego XX wieku w ujęciu Vasiliya Akimovicha Nikiforova-Volgina
Autorzy:: Osminina, Elena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342706.pdf
Data publikacji:: 2022-09-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Nikiforov Volgin
prześladowania Kościoła
męczeństwo i spowiedź
niszczenie wartości kościelnych
Nikiforov-Volgin
persecution of the Church
martyrdom and confessionalism
destruction of Church values
Opis:: Два аспекта: мученичество и проповедь в условиях гонений и разрушение церковных ценностей – освещены в теме гонений на Церковь. Повесть Василия Акимовича Никифорова-Волгина Дорожный посох анализируется в контексте его ранних рассказов. Выявляется документальная основа повести, реконструируется история возникновения некоторых образов и эпизодов. Делается вывод об изменении стиля писателя.
Dwa aspekty tematu: męczeństwo i kazanie w warunkach prześladovań i niszczenie wartości kościelnych – są wyróżnione w temacie prześladowań Kościoła. Fabuła powieści Vasiliya Akimovicha Nikiforova-Volgina «Personel podróżny» [Dorozhnyy posokh] jest analizowana w kontekście jego wcześniejszych opowiadań. Dokumentalną podstawą fabuły jest ustalona, zrekonstruowano historia powstania niektórych obrazów i epizodów. W konkluzji udokumentowano zmianę stylu pisarza.
The two aspects: the martyrdom and preaching in conditions of persecution and the destruction of Church values are highlighted in the topic of persecution of the Сhurch. The story of Vasiliy Akimovich Nikiforov-Volgin «The Road Staff» [Dorozhnyy posokh] is analysed in the context of his early stories. The documentary basis of the story is revealed, the history of the emergence of some images and episodes is reconstructed. The conclusion is made about the change in the writer’s style.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 113-125
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Шеймас Хини и Иосиф Бродский. Метафизика смерти в контексте христианской традиции
Seamus Heaney and Joseph Brodsky: The Metaphysics of Death in the Context of the Christian Tradition
Seamus Heaney i Josif Brodski: metafizyka śmierci w kontekście tradycji chrześcijańskiej
Autorzy:: Elepova, Marina
Beloshitskaya, Nataliya
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342709.pdf
Data publikacji:: 2022-09-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Joseph Brodsky
Seamus Heaney
“Audenesque” [W stylu Audena]
Dante
Gilgamesz
„idolizacja” języka
metafizyka śmierci
chrześcijaństwo
“Audenesque”
Gilgamesh
“idolisation” of language
metaphysics of death
Christianity
Opis:: В статье анализируется стихотворение Шеймаса Хини «Оденское», посвященное памяти Иосифа Бродского, в которой автор в трансцендентном ключе обращается к проблеме смерти. Реминисценции из Божественной комедии Данте и древнешумерского Эпоса о Гильгамеше придают тексту произведения метафизическую глубину и позволяют ставить «вечные» вопросы о посмертной участи человека и бессмертии. Вопреки собственному секуляризованному сознанию зрелых лет Хини, католик по воспитанию, видит решение проблемы высшего смысла бытия в системе религиозных координат. В стихотворении он утверждает несостоятельность перед лицом смерти характерной для Бродского «идолизации» языка, когда язык замещает Бога и предстает как основа всего сущего. На основе материалов интервью, высказываний, воспоминаний Хини и Бродского рассматриваются позиции двух поэтов по отношению к сфере духовной жизни: трудный путь религиозных исканий Хини, интуитивную укорененность ирландского поэта в христианской традиции и метафизический нигилизм Бродского, отрицающего свою отчетливую принадлежность к какой-либо системе религиозных представлений. В стихотворении «Оденское» через смену эмоциональных регистров и интертекстуальные связи Хини до предела заостряет неявный при жизни Бродского, но остро вспыхнувший в сознании ирландского поэта после смерти друга метафизический конфликт, разрешение которого, по мысли поэта, возможно лишь в контексте высших духовных смыслов.
W artykule analizie poddano poemat Seamusa Heaneya „Audenesque” [W stylu Audena], poświęcony pamięci Josifa Brodskiego. Autor przedstawia problem śmierci w kluczu transcendencji. Reminiscencje z Boskiej komedii Dantego i starosumeryjskiego Eposu o Gilgameszu nadają tekstowi utworu metafizyczną głębię i pozwalają stawiać „odwieczne pytania” o pośmiertne losy człowieka oraz nieśmiertelność. Wbrew własnej sekularnej świadomości lat dojrzałych Heaney, wychowany jako katolik, widzi rozstrzygnięcie problemu wyższego sensu bytu w systemie wskazań religijnych. W utworze stwierdza, że charakterystyczna dla Brodskiego „idolizacja” języka, kiedy język zamienia Boga i stanowi podstawę wszystkiego, co istnieje, jest niepewna. Na podstawie materiałów, wypowiedzi i wspomnień Heaneya oraz Brodskiego jest badany stosunek przedmiotowych poetów do duchowej sfery życia: trudna droga poszukiwań religijnych Heaneya, intuicyjne zakorzenienie irlandzkiego poety w tradycji chrześcijańskiej i metafizyczny nihilizm Brodskiego, odrzucającego jednoznaczną przynależność do jakiegokolwiek systemu wyobrażeń religijnych. W wierszu “Audenesque” [W stylu Audena] poprzez zmianę rejestru emocjonalnego i odniesienia intelektualne Heaney wyraziście uwydatnia nieujawniony za życia Brodskiego, ale ostro przejawiający się w świadomości irlandzkiego poety po śmierci przyjaciela konflikt metafizyczny, którego rozwiązanie jest możliwe jedynie w kontekście wyższych sensów religijnych.
This article analyses the poem “Audenesque” by Seamus Heaney, dedicated to the memory of Joseph Brodsky. The poem addresses the phenomenon of death in a transcendental way. Reminiscences from Dante’s Divine Comedy and the ancient Sumerian epic of Gilgamesh give the text of the poem a metaphysical depth and allow us to pose those eternal questions about the posthumous fate of man and immortality. Contrary to the secularised outlook of his middle years, Heaney, a Catholic by upbringing, sees the solution to the problem of the ultimate meaning of being in the system of religious indications. In the poem, Heaney asserts the failure of language in the face of death, which is a characteristic of Brodsky’s “idolisation”, namely, when language replaces God and appears as the basis of all that exists. Drawing upon interviews, memoirs and statements by Heaney and Brodsky, the authors of the article reflect on the poets’ attitudes towards the spiritual life: Heaney’s religious searches, his profound intuitive rootedness in the Christian tradition, and Brodsky’s metaphysical nihilism, denying his belonging to any religion. In “Audenesque”, through the change of emotional registers and intertextual references, Heaney sharpens the metaphysical conflict. This conflict, which was implicit during Brodsky’s life, flared up in Heaney’s consciousness after his friend’s death. Heaney is certain that only in the context of ultimate spiritual meanings can the solution to this conflict be found.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 127-141
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: «Слово» и «дело» преподобного Паисия Величковского: к 300-летию со дня рождения подвижника
The “Word” and “Deed” of St. Paisius Velichkovsky: On the 300th Anniversary of the Ascetic’s Birth
„Słowo” i „dzieło” błogosławionego Paisjusza Wieliczkowskiego: na okoliczność 300-lecia urodzin
Autorzy:: Krivolapov, Vladimir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342715.pdf
Data publikacji:: 2022-09-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: rozłam
książki
ascetyzm
żywot
autobiografia
klasztor
Mołdawia
Rzeczpospolita
powieść awanturnicza
split
books
asceticism
life
autobiography
monastery
Moldavia
Polish-Lithuanian Commonwealth
adventure novel
Opis:: К XIX в. пути европеизированной, секулярной России и народной «Святой Руси» окончательно разошлись. Н. Бердяев рассуждал о том, что Серафим Саровский и А.С. Пушкин были современника, но не знали друг о друге и не испытывали потребности узнать. Вместе с тем во второй половине XVIII в. в монастырях Молдавии подвизался человек, о котором почти наверняка слышал Пушкин и сочинения которого внимательно читал св. Серафим. Звали его Паисий Величковский (1722-1794) и он в своей деятельности наметил пути преодоления имевшего место «раскола». Ученики преп. Паисия находили пристанище в российских монастырях, его сочинения и переводы святоотеческих текстов пользовались исключительной популярностью в монашеской среде, а его последователя взрастили оптинское старчество – феномен, ради которого в Оптиной пустыни перебывали почти все литературные классики от Гоголя до Пришвина. Автора настоящей статьи интересует прежде всего Паисий как автор собственной автобиографии. Помимо этого текста, существуют несколько вариантов жития подвижника, созданных либо его учениками, либо учениками его учеников. Автобиография нисколько не напоминает житие, в жанровом отношении это скорее авантюрный роман, тогда как житие Паисия, написанное его учеником Митрофаном, в полной мере соответствует агиографическому канону. Паисиевы тексты, сведенные в единый корпус, дают представление не только о личности подвижника, но и о встрече двух литературных систем: той, что всё ещё тяготела к традициям Средневековья, и той, что вдохновлялась Новым временем. Сама личность Паисия гармонично сочетала в себе черты, традиционные для монаха-аскета (эталонной фигуры для русского Средневековья), и те, что «изобличали» в нём человека динамичного XVIII столетия. Автор статьи убеждён, что не только наследие святого Паисия, но сам его образ являет воплощённый ответ на вопрос о путях преодоления «раскола».
W początkach XIX wieku ostatecznie rozeszły się drogi zeuropeizowanej, sekularnej Rosji i ludowej “Świętej Rusi”. Nikołaj Bierdiajew wspominał, że Serafim Sarowski i Aleksander Puszkin żyli w jednym czasie, lecz nie wiedzieli o sobie nawzajem i nie mieli potrzeby się poznać. A jednocześnie w drugiej połowie XVIII wieku w klasztorach mołdawskich pojawił się człowiek, o którym zapewne słyszał Puszkin i którego pisma z uwagą czytał św. Serafim. Nazywał się Paisjusz Wieliczkowski (1722-1794) i w swojej działalności określił drogi pokonania rozłamu. Jego uczniowie znajdowali miejsce w rosyjskich klasztorach, jego utwory i translacje cieszyły się niezwykłą popularnością w środowisku zakonnym, a jego następcy przywrócili fenomen Pustelni Optyńskiej, do której przybywali wszyscy klasycy literatury – od Gogola do Priszwina. Autora niniejszego tekstu interesuje Paisjusz jako autor własnej biografii. Istnieje kilka wariantów żywota tego błogosławionego, stworzonych przez jego uczniów. Autobiografia nie przypomina żywotu, pod względem gatunkowym to raczej powieść awanturnicza, podczas gdy żywot Paisjusza, spisany przez jego ucznia Mitrofana, w pełni odpowiada kononowi hagiograficznemu.
By the 19th century, the paths of Europeanised, secular Russia and the people’s “Holy Russia” had finally diverged. Nikolai Berdyaev reasoned that Seraphim of Sarov and Alexander Pushkin were contemporaries, but did not know about each other as they lived in separate worlds, that of literature and that of holiness. However, at the same time, in the second half of the 18th century in the monasteries of Moldavia, there was a man about whom Pushkin almost certainly heard and whose writings were carefully read by St. Seraphim. His name was Paisius Velichkovsky (1722-1794) and in his work he outlined ways to overcome the “split” that had taken place. The disciples of Paisius found refuge in Russian monasteries, his writings and translations of patristic texts enjoyed exceptional popularity among the monastic community, and his successors revived the phenomenon of the Optina eldership, as a result of which almost all literary classic writers from Gogol to Prishvin visited the Optina Monstery. The author of this article is primarily interested in Paisius as the author of his own biography. In addition to this text, there are several versions of the life of this ascetic, composed either by his disciples or by the disciples of his disciples. The autobiography does not resemble a life at all; in terms of genre, it is rather an adventure novel, whereas the life of Paisius, written by his disciple Mitrofan, fully corresponds to the hagiographic canon. The Paisian texts, combined into a single corpus, give an idea not only about the personality of the ascetic, but also about the meeting of two literary systems: that which still gravitated towards the traditions of the Middle Ages, and that which was inspired by the Early Modern Period. The personality of Paisius harmoniously combined those features traditional for an ascetic monk (a reference figure for the Russian Middle Ages), and those that revealed in him a dynamic 18th‑century man. The author of this article is convinced that not only the legacy of Saint Paisius, but also his image, is the embodied answer to the question of how to overcome the “split”.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 309-324
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Формы воплощения христианской аксиологии в русской литературе второй половины ХХ века – начала XXI века
Forms of Christian Axiology in the Russian Literature of the Second Half of the 20th and the Beginning of the 21st Century
Formy aksjologii chrześcijańskiej w literaturze rosyjskiej drugiej połowy XX wieku i początku XXI wieku
Autorzy:: Kazantseva, Irina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342702.pdf
Data publikacji:: 2022-09-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: gatunek
publicystyka
literatura rosyjska
styl
aksjologia chrześcijańska
metoda artystyczna
genre
journalism
Russian literature
style
Christian axiology
artistic method
Opis:: В статье показано, что судьба христианской традиции в официальной и неподцензурной литературе России 60-80-х годов объясняет логику современного литературного процесса. Анализ эволюции жанра, метода и стиля прозы Леонида Бородина и Валентина Распутина – традиционалистов, в разных формах сохранявших христианскую направленность своих произведений на всех этапах творчества, – позволяет сделать выводы о преемственности православной традиции в русской литературе второй половины XX – начала XXI веков. Имманентные закономерности литературного процесса определили взаимосвязь между уровнями религиозной традиции и поэтикой произведений. Для неподцензурной литературы характерно преимущественное использование прямого публицистического слова; после 90-х годов публицистические жанры в соответствии со своей внутренней логикой становятся адекватной формой поддержания целостности общества, а художественные произведения продолжают имплицитно воплощать сакральные ценности. Для творчества Бородина характерно обращение к таким формам условности и жанрам, как фантастические элементы, мифы, притчи, сказки; проза Распутина отмечена усилением фольклорного элемента, психологизма, рефлексии. Оба писателя в разных формах развивают возможности реалистического художественного метода на общей аксиологической основе, иллюстрируя пути сохранения христианской традиции.
Autorka artykułu dowodzi, że los tradycji chrześcijańskiej w oficjalnej i niecenzurowanej literaturze Rosji lat 60-80. XX wieku wyjaśnia logikę nowoczesnego procesu literackiego. Analiza ewolucji gatunku, metody i stylu L. I. Borodina i W. G. Rasputina – tradycjonalistów, którzy w różnych formach zachowują chrześcijańską orientację swoich utworów na wszystkich etapach twórczości – pozwala na wyciągnięcie wniosków o ciągłości tradycji prawosławnej w literaturze rosyjskiej drugiej połowy XX i początku XXI wieku. Immanentne prawidłowości literatury określają relacje między poziomami tradycji religijnej a poetyką utworów. Literatura niecenzurowana charakteryzuje się dominującym użyciem bezpośredniego słowa publicystycznego; po latach 90. gatunki publicystyczne, zgodnie ze swoją wewnętrzną logiką, stają się adekwatną formą zachowania integralności społeczeństwa, a wartości sakralne są nadal implicite ucieleśniane w dziełach literatury pięknej. Twórczość L. I. Borodina charakteryzuje się wykorzystaniem takich form konwencji i gatunków, jak fantastyka, mit, przypowieść i bajka; prozę W. G. Rasputina cechuje psychologizm i refleksyjność. Obaj pisarze w różnych formach rozwijają możliwości metody sztuki realistycznej o wspólnych podstawach aksjologicznych, ilustrując sposoby zachowania tradycji chrześcijańskiej.
This article reveals that the destiny of the Christian tradition in censored and non-censored literature in Russia in the 1960-1980s explains the logic of the contemporary literary process. The analysis of the evolution of the prose genre, method, and style of Leonid Borodin and Valentin Rasputin – traditionalists of different types who preserved the Christian orientation of their works at all stages of their creativity – allows us to draw conclusions about the continuity of the Orthodox tradition in Russian literature in the 20th and 21st centuries. The immanent regularities of the literary process determined the relationship between the peculiarities of the religious tradition and the poetics of the literary works. The predominant use of the straightforward publicist word is characteristic of non-censored literature; after the 1990s, journalistic genres, in accordance with their internal logic, become an adequate form of maintaining the integrity of society, and works of fiction continue to implicitly embody sacred values. Borodin’s work is characterised by an appeal to such forms of conventionality and genres as fantastic elements, myths, parables, and fairy tales; Rasputin’s prose is marked by an enhanced folklore element, psychology, and reflection. Both writers develop, in different forms, the possibilities of a realistic artistic method with a common axiological basis, illustrating ways of preserving the Christian tradition.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 143-156
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: В поисках «положительно прекрасного человека»: Эволюция авторского идеала в творчестве Ивана Шмелева
In Search of a “Morally Outstanding Person”: The Evolution of the Author’s Ideal in the Writings Of Ivan Shmelev
W poszukiwaniach «pozytywnie pięknego człowieka»: ewolucja autorskiego ideału w twórczości Iwana Szmielewa
Autorzy:: Gudzova, Yaroslava
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342711.pdf
Data publikacji:: 2022-09-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Szmielew
ewolucja
ideał autorski
tradycja literacka
postać żeńska
wierzący bohater
Shmelev
evolution
author’s ideal character
literary tradition
image of woman
believer
Opis:: Изучение художественных открытий Ивана Сергеевича Шмелева на пути поисков положительного героя невозможно без учета предшествующего литературного опыта, тем более что сам писатель высоко ценил заслуги русской литературы в изображении идеального или близкого к идеалу персонажа. В стремлении к живописанию «положительно прекрасного человека» Шмелев прошел непростой путь от увлечения образами революционеров-идеалистов до признания правды Православия. Доискиваясь первооснов в представлениях об идеальном герое, писатель обратился к народно-национальной стихии, полагая духовное начало доминантной чертой русского характера и выражением подлинных чаяний и устремлений «человека простого сознания». На характере эволюции идейно-художественных взглядов Шмелева сказалось взаимодействие его прозы с опытом Достоевского и Чехова. Творческая и личная судьба закономерно привела писателя к изображению женского характера как средоточия лучших черт русской души и христианских ценностей. Идея духовного водительства стала сущностной характеристикой главной героини последнего романа писателя, отразившего его сокровенное желание «обожить» литературу. Такого рода замысел открывал перед Шмелевым особые перспективы в изображении идеального героя как героя верующего и воцерковленного.
Badanie artystycznych odkryć Iwana Sergiejewicza Szmielewa na szlaku poszukiwań pozytywnego bohatera nie jest możliwe bez uwzględnienia wcześniejszego doświadczenia literackiego, tym bardziej że sam pisarz cenił wysoko zasługi literatury rosyjskiej w ukazywaniu postaci idealnej lub bliskiej ideałowi. W dążeniu do opisu «pozytywnie pięknego człowieka» Szmielew przeszedł niełatwą drogę od zachwytu obrazami rewolucjonistów-idealistów do zaakceptowania prawdy prawosławia. Doszukując się prawyobrażeń o idealnym bohaterze, twórca zwrócił się ku żywiołowi ludowo-narodowemu, wychodząc z założenia, że pierwiastek duchowy jest dominującą cechą charakteru rosyjskiego i wyraża rzeczywiste marzenia oraz dążenia «człowieka prostej świadomości». Na specyfice ewolucji ideowo-artystycznych poglądów Szmielewa odbiły się wzajemne relacje jego prozy z doświadczeniem Dostojewskiego i Czechowa. Twórczy i osobisty los ostatecznie przywiódł pisarza do wyobrażenia kobiecego charakteru jako syntezy najlepszych cech duszy rosyjskiej i wartości chrześcijańskich. Idea duchowego przewodniczenia stała się istotną cechą głównej bohaterki ostatniej powieści pisarza, odzwierciedlającej jego głębokie pragnienie ubóstwienia literatury. Takiego rodzaju zamysł otworzył przed Szmielewem szczególne pespektywy w wyobrażeniu idealnego bohatera jako wierzącego i zakorzenionego w Cerkwi.
It is impossible to search Ivan Sergeyevich Shmelev’s artistic findings for a positive character without considering his previous literary experience, especially since the writer himself commented on the merits of Russian literature in depicting a perfect or close-to-perfect character. In order to describe the “morally outstanding person”, Shmelev trod an uneven path between being carried away by the images of idealistic revolutionaries and recognising the truth of Orthodoxy. Seeking out the fundamental principles in the idea of a perfect character, the writer turned to the national people element, believing that the spiritual principle was the dominant feature of the Russian character and the expression of the true aspirations and motivations of the “simple man”. The evolutionary nature of Shmelev’s high-principled artistic views were influenced by the interaction of his prose with the experiences of Dostoevsky and Chekhov. His literary journey and personal life naturally led the writer to portray the female character as the best focus for the features of the Russian soul and Christian values. The idea of spiritual guidance became the main, essential character feature in the writer’s last novel which reflected his innermost desire to “divinise” literature. This kind of idea opened up some special perspectives for Shmelev in a convincing simulation of the ideal character as a believer and churchgoer.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 73-85
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Звезда, свастика, крест: Идеологические и нравственные коллизии в военной прозе Бориса Ширяева
The Star, the Swastika and the Cross: Ideological and Ethical Collisions in the War Prose of Boris Shiryayev
Gwiazda, swastyka, krzyż: kolizje ideologiczne i etyczne w wojennej prozie Borisa Szyriajewa
Autorzy:: Lyubomudrov, Alexei
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342720.pdf
Data publikacji:: 2022-09-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Boris Szyriajew
proza wojenna
etyka chrześcijańska
okupacja hitlerowska
kolizja wyboru moralnego
Boris Shiryayev
war prose
ethics of Christianity
Nazi occupation
collision of moral choice
Opis:: Рассматриваются нравственные коллизии повестей писателя русского зарубежья Бориса Ширяева (1889-1959) Овечья лужа и Кудеяров дуб, посвященных жизни народа на оккупированной нацистами территории. Цель работы – исследовать конфликт между христианской моралью, патриотизмом и тоталитарным государством. Узловые сюжетные линии своих книг прозаик связывает с болевыми точками истории: коллаборционизм, партизанское движение, подпольные советские и антибольшевистские организации. Творчество Ширяева может служить исторической иллюстрацией того, как противостояние в расколотом революцией народе вылилось в беспощадную гражданскую войну, развернувшуюся внутри войны мировой. Исследуются также аспекты художественного мировоззрения Ширяева, показаны точки соприкосновения и отталкивания его «русского христианства» и евангельского вероучения. Проанализирован важный для автора мотив «святой мести» и его связь с фольклорной легендой о Кудеяре.
Artykuł jest poświęcony ideologicznym i moralnym kolizjom w powieściach rosyjskiego pisarza emigranta Borysa Szyriajewa (1889-1959), a konkretnie w tekstach Овечья лужа (Owcza sadzawka) i Кудеяров дуб (Kudejarowy dąb), które są poświęcone życiu ludzi na terenach okupowanych przez hitlerowców. Celem tej pracy jest wyjaśnienie konfliktu między moralnością chrześcijańską, patriotyzmem a państwem totalitarnym. Kluczowe wątki obu powieści nawiązują do bolesnych aspektów historii: kolaboracji, ruchu partyzanckiego, podziemnych organizacji sowieckiej i antybolszewickiej. Powieści Szyriajewa ilustrują, jak konfrontacja ludzi podzielonych przez rewolucję doprowadza do wojny domowej, która rozwinęła się w czasie wojny światowej. Badane są również różne aspekty artystycznego światopoglądu Szyriajewa. Artykuł ukazuje punkty zbieżne i odstępstwa między jego „rosyjskim chrześcijaństwem” a doktryną ewangeliczną. Rozważany jest również ważny dla autora motyw „świętej zemsty” i jej związek z ludową legendą o Kudejarze.
This article is devoted to the collisions of morals in stories by the Russian emigrant writer Boris Shiryayev (1889-1959), specifically Sheep’s Puddle and Kudeyar’s Oak. They are dedicated to the life of the people in those territories which were occupied by the Nazis. The purpose of this work is to clarify the conflict between Christian morality, patriotism and the totalitarian state. The key plot lines of both works are related to painful aspects of history: collaborationism, the partisan movement, the underground Soviet and anti-Bolshevik organisations. Shiryayev’s works illustrate how the confrontation among people split by the Revolution resulted in a civil war that unfolded within the World War itself. Various aspects of Shiryayev’s artistic worldview are also investigated. The article shows the points of coincidence and deviation between his “Russian Christianity” and the Gospel doctrine. The motive of “holy revenge” and its connection with the folk legend of Kudeyar is also considered.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 275-288
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Использование национального корпуса русского языка в обучении постановки ударения для студентов-русистов
The Use of Corpus Data from Russian National Corpus in Teaching the Rules of Stress in Russian to Polish Students
Wykorzystanie narodowego korpusu języka rosyjskiego w nauczaniu zasad akcentuacji studentów-rusycystów
Autorzy:: Woch, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/45656166.pdf
Data publikacji:: 2021-12-06
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: akcent wyrazowy
język rosyjski
dane korpusowe
DDL
język rosyjski jako obcy
word stress
Russian language
text corpus data
Russian as a foreign language
Opis:: В статье рассматривается использование грамматического и DDL (Data-Driven Learning) методов в обучении польских студентов постановке ударения в русском языке. Совмещение данных методов направлено на выработку у учащихся навыка сознательной постановки ударения, которая опирается на обучение структуризованным правилам и закономерностям. Правила должны выводиться, в частности, из морфемного строения слова, его словообразовательной структуры и связей между производными и производящими словами. Метод DDL заключается в использовании корпусных данных в обучении иностранному языку по принципам проблемного обучения. Наиболее оптимальным источником получения достоверной информации об естественном акцентном оформлении высказываний в русском языке являются данные подкорпуса устной живой речи Национального корпуса русского языка. Корпусные данные используются в виде кратких предложений и являются иллюстративным материалом, на основе которого студенты делают выводы и формулируют закономерности постановки ударения. Исключается из процесса обучения принцип прямой подачи языкового материала. В статье представлены примеры упражнений с использованием вышеописанного метода, которые могут быть использованы на занятиях со студентами.
Artykuł omawia nauczanie zasad akcentuacji polskich studentów-rusycystów przy użyciu metody gramatycznej oraz DDL (Data-Driven Learning). Proponowane połączenie dwóch metod jest ukierunkowane na wyrobienie u uczących się języka rosyjskiego nawyku świadomego akcentowania opartego o strukturalizowane zasady i prawidłowości. Zasady te powinny być oparte m. in. na budowie morfemowej wyrazów oraz zależnościach słowotwórczych między derywatami a wyrazami fundującymi. Metoda DDL polega na wykorzystywaniu danych korpusowych w nauczaniu języka obcego w oparciu o nauczanie problemowe. Dane korpusu żywego języka mówionego są najbardziej optymalnym źródłem wiarygodnych informacji o rosyjskim języku mówionym oraz naturalnej, brzmieniowej organizacji wypowiedzi rodzimych użytkowników języka. Wypowiedzi zaczerpnięte z korpusu w formie krótkich zdań służą jako materiał ilustracyjny i stają się podstawą do badania, przeprowadzanego przez studentów, którzy pod nadzorem nauczyciela samodzielnie formułują prawidłowości oraz zależności akcentuacyjne. Z procesu nauczania wykluczona zostaje zasada bezpośredniego podawania materiału językowego. Artykuł został opatrzony ćwiczeniami, które są oparte na zaproponowanej metodzie i mogą być wykorzystane na zajęciach ze studentami. В статье рассматривается использование грамматического и DDL (Data-Driven Learning) методов в обучении польских студентов постановке ударения в русском языке. Совмещение данных методов направлено на выработку у учащихся навыка сознательной постановки ударения, которая опирается на обучение структуризованным правилам и закономерностям. Правила должны выводиться, в частности, из морфемного строения слова, его словообразовательной структуры и связей между производными и производящими словами. Метод DDL заключается в использовании корпусных данных в обучении иностранному языку по принципам проблемного обучения. Наиболее оптимальным источником получения достоверной информации об естественном акцентном оформлении высказываний в русском языке являются данные подкорпуса устной живой речи Национального корпуса русского языка. Корпусные данные используются в виде кратких предложений и являются иллюстративным материалом, на основе которого студенты делают выводы и формулируют закономерности постановки ударения. Исключается из процесса обучения принцип прямой подачи языкового материала. В статье представлены примеры упражнений с использованием вышеописанного метода, которые могут быть использованы на занятиях со студентами.
The aim of this paper is to discuss the teaching of the rules of stress in Russian to Polish students using grammatical and DDL (Data-Driven Learning) methods. The proposed combination of the two methods is focussed on developing the habit of conscious accentuation based on structured rules and regularities among the students. These rules should be based, inter alia, on the morphemic structure of words and word-formation patterns. The DDL method involves the usage of corpus data in foreign language teaching and is built on problem-based learning. Spoken corpus data serve as illustrative material, and are also the basis for studies carried out by students who, under the supervision of their teacher, independently formulate regularities and stress patterns. The principle of direct language input is excluded from the teaching process. Attached to the paper are exercises that are based on the proposed method and which can be used in class.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 10; 189-204
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Идейные истоки литературного движения «Скифов» (от Владимира Соловьева к Александру Блоку)
The Ideal Sources of the “Scythian” Literary Movement (from Vladimir Solovyov to Alexander Blok)
Idealne źródła ruchu literackiego „Skify” (od Władimira Sołowiowa do Alexandera Błoka)
Autorzy:: Kirichenko, Oleg
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342713.pdf
Data publikacji:: 2022-09-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: «Scytowie»
społeczność literacka
A. Błok
R. Iwanow-Razumnik
W. Sołowjow
A. Czaadajew
A. Hercen
sofiologia
populizm
nietzscheanizm
rewolucja światowa
“Scythians”
literary community
Alexander Blok
Razumnik Ivanov-Razumnik
Vladimir Solovyov
Pyotr Chaadaev
Alexander Herzen
sophiology
populism
Nietzscheanism
world revolution
Opis:: Скифская идеология выросла из двух источников: софиологии Владимира Соловьева, адаптированной Александром Блоком к революционному стандарту «антихристианского апокалипсиса», и идей Разумника Иванова-Разумника, опиравшегося на мнения западников Петра Чаадаева и Александрa Герценa. Для Блока скифство стало формой выражения его антихристианских, ницшеанских идей, долго зревших под прикрытием его софиинизма. Революция позволила ему открыто выразить их и привлечь внимание основателя скифского литературного течения. Радикализм Блока позволил включить скифство в партийную жизнь левых эсеров, придав движению новый характер и новые ориентиры, связанные с мировой революцией на небольшевистский лад.
Ideologia scytyjska wyrosła z dwóch źródeł: sofiologii Włodzimierza Sołowjowa, dostosowanego przez Aleksandra Błoka do rewolucyjnego standardu «apokalipsy antychrześcijańskiej» i idei Razumnika Iwanowa-Razumnika, który bazował na opiniach okcydentalistów Piotra Czaadajewa i Aleksandra Hercena. Dla Błoka scytyzm stał się formą wyrazu jego antychrześcijańskich, nietzscheańskich idei, które długo dojrzewały pod przykrywką jego sofinizmu. Rewolucja pozwoliła mu wyrazić je otwarcie i przyciągnąć uwagę założyciela scytyjskiego ruchu literackiego. Radykalizm Błoka umożliwił włączenie scytyzmu w życie partyjne lewicowych eserowców, nadając ruchowi nowy charakter i nowe wytyczne związane z rewolucją światową rozumianą na sposób niebolszewicki.
The Scythian ideology grew from two sources: the sophiology of Vladimir Solovyov, adapted by Alexander Blok to the revolutionary standard of the “anti-Christian apocalypse”, and the ideas of Razumnik Ivanov-Razumnik, who relied on the opinions of the Westernisers Pyotr Chaadaev and Alexander Herzen. For Blok, Scythianism became a form of expression of his anti-Christian, Nietzschean ideas, which had matured for a long time under cover of his sophiology. The revolution allowed him to express them openly and attract the attention of the founder of the Scythian literary movement. Blok’s radicalism made it possible to include Scythianism in the party life of the Left Socialist-Revolutionaries, giving the movement a new character and new guidelines associated with the world revolution in a non-Bolshevik manner.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 261-274
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę ""Katolicki Uniwersytet Lubelski"" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język