Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Шеймас Хини и Иосиф Бродский. Метафизика смерти в контексте христианской традиции

Tytuł:
Шеймас Хини и Иосиф Бродский. Метафизика смерти в контексте христианской традиции
Seamus Heaney and Joseph Brodsky: The Metaphysics of Death in the Context of the Christian Tradition
Seamus Heaney i Josif Brodski: metafizyka śmierci w kontekście tradycji chrześcijańskiej
Autorzy:
Elepova, Marina
Beloshitskaya, Nataliya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342709.pdf
Data publikacji:
2022-09-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Joseph Brodsky
Seamus Heaney
“Audenesque” [W stylu Audena]
Dante
Gilgamesz
„idolizacja” języka
metafizyka śmierci
chrześcijaństwo
“Audenesque”
Gilgamesh
“idolisation” of language
metaphysics of death
Christianity
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 127-141
0035-7707
Język:
rosyjski
Prawa:
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
В статье анализируется стихотворение Шеймаса Хини «Оденское», посвященное памяти Иосифа Бродского, в которой автор в трансцендентном ключе обращается к проблеме смерти. Реминисценции из Божественной комедии Данте и древнешумерского Эпоса о Гильгамеше придают тексту произведения метафизическую глубину и позволяют ставить «вечные» вопросы о посмертной участи человека и бессмертии. Вопреки собственному секуляризованному сознанию зрелых лет Хини, католик по воспитанию, видит решение проблемы высшего смысла бытия в системе религиозных координат. В стихотворении он утверждает несостоятельность перед лицом смерти характерной для Бродского «идолизации» языка, когда язык замещает Бога и предстает как основа всего сущего. На основе материалов интервью, высказываний, воспоминаний Хини и Бродского рассматриваются позиции двух поэтов по отношению к сфере духовной жизни: трудный путь религиозных исканий Хини, интуитивную укорененность ирландского поэта в христианской традиции и метафизический нигилизм Бродского, отрицающего свою отчетливую принадлежность к какой-либо системе религиозных представлений. В стихотворении «Оденское» через смену эмоциональных регистров и интертекстуальные связи Хини до предела заостряет неявный при жизни Бродского, но остро вспыхнувший в сознании ирландского поэта после смерти друга метафизический конфликт, разрешение которого, по мысли поэта, возможно лишь в контексте высших духовных смыслов.

W artykule analizie poddano poemat Seamusa Heaneya „Audenesque” [W stylu Audena], poświęcony pamięci Josifa Brodskiego. Autor przedstawia problem śmierci w kluczu transcendencji. Reminiscencje z Boskiej komedii Dantego i starosumeryjskiego Eposu o Gilgameszu nadają tekstowi utworu metafizyczną głębię i pozwalają stawiać „odwieczne pytania” o pośmiertne losy człowieka oraz nieśmiertelność. Wbrew własnej sekularnej świadomości lat dojrzałych Heaney, wychowany jako katolik, widzi rozstrzygnięcie problemu wyższego sensu bytu w systemie wskazań religijnych. W utworze stwierdza, że charakterystyczna dla Brodskiego „idolizacja” języka, kiedy język zamienia Boga i stanowi podstawę wszystkiego, co istnieje, jest niepewna. Na podstawie materiałów, wypowiedzi i wspomnień Heaneya oraz Brodskiego jest badany stosunek przedmiotowych poetów do duchowej sfery życia: trudna droga poszukiwań religijnych Heaneya, intuicyjne zakorzenienie irlandzkiego poety w tradycji chrześcijańskiej i metafizyczny nihilizm Brodskiego, odrzucającego jednoznaczną przynależność do jakiegokolwiek systemu wyobrażeń religijnych. W wierszu “Audenesque” [W stylu Audena] poprzez zmianę rejestru emocjonalnego i odniesienia intelektualne Heaney wyraziście uwydatnia nieujawniony za życia Brodskiego, ale ostro przejawiający się w świadomości irlandzkiego poety po śmierci przyjaciela konflikt metafizyczny, którego rozwiązanie jest możliwe jedynie w kontekście wyższych sensów religijnych.

This article analyses the poem “Audenesque” by Seamus Heaney, dedicated to the memory of Joseph Brodsky. The poem addresses the phenomenon of death in a transcendental way. Reminiscences from Dante’s Divine Comedy and the ancient Sumerian epic of Gilgamesh give the text of the poem a metaphysical depth and allow us to pose those eternal questions about the posthumous fate of man and immortality. Contrary to the secularised outlook of his middle years, Heaney, a Catholic by upbringing, sees the solution to the problem of the ultimate meaning of being in the system of religious indications. In the poem, Heaney asserts the failure of language in the face of death, which is a characteristic of Brodsky’s “idolisation”, namely, when language replaces God and appears as the basis of all that exists. Drawing upon interviews, memoirs and statements by Heaney and Brodsky, the authors of the article reflect on the poets’ attitudes towards the spiritual life: Heaney’s religious searches, his profound intuitive rootedness in the Christian tradition, and Brodsky’s metaphysical nihilism, denying his belonging to any religion. In “Audenesque”, through the change of emotional registers and intertextual references, Heaney sharpens the metaphysical conflict. This conflict, which was implicit during Brodsky’s life, flared up in Heaney’s consciousness after his friend’s death. Heaney is certain that only in the context of ultimate spiritual meanings can the solution to this conflict be found.  

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies