Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tętniak" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Rzadki przypadek rzekomego tętniaka tętnicy wątrobowej
Autorzy:
Wyżgowski, Przemysław
Grzela, Tomasz
Przybył, Marta
Nowakowska, Urszula
Leksowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394203.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
tętniak rzekomy
tętnica wątrobowa
tętniak
Opis:
Tętniaki tętnicy wątrobowej należą do rzadkich, ale potencjalnie zagrażających życiu patologii naczyniowych. Są one zwykle wykrywane przypadkowo podczas badań obrazowych w trakcie diagnostyki z innych powodów. W pracy przedstawiono bardzo rzadki przypadek tętniaka rzekomego gałęzi tętnicy wątrobowej z przetoką do lewej gałęzi żyły wrotne
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 3; 282-285
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostre rozwarstwienie aorty piersiowo-brzusznej, jako następstwo pęknięcia tętniaka niewieńcowej zatoki Valsalvy
Autorzy:
Jaroszyńska, Anna
Błaszczyk, Robert
Wysokiński, Andrzej
Dudka, Piotr
Stążka, Janusz
Jaroszyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553028.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
tętniak rozwarstwiający aorty
zatoka niewieńcowa
tętniak zatoki Valsalvy
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 4; 607-610
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostre rozwarstwienie aorty piersiowo-brzusznej, jako następstwo pęknięcia tętniaka niewieńcowej zatoki Valsalvy
Autorzy:
Jaroszyńska, Anna
Błaszczyk, Robert
Wysokiński, Andrzej
Dudka, Piotr
Stążka, Janusz
Jaroszyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551925.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
tętniak rozwarstwiający aorty
zatoka niewieńcowa
tętniak zatoki Valsalvy
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 4; 607-610
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena przebiegu pooperacyjnego u pacjentów operowanych z powodu tętniaka aorty brzusznej w trybie planowymi pilnym
Autorzy:
Rucińska, Zuzanna
Juzwiszyn, Jan
Bolanowska, Zofia
Malinowski, Maciej
Pormańczuk, Kornel
Chabowski, Mariusz
Janczak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392921.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
tętniak aorty brzusznej
pęknięty tętniak
metoda endowaskularna
metoda otwarta
Opis:
Wstęp: Do leczenia operacyjnego w trybie planowym kwalifikowani są pacjenci z tętniakami aorty o średnicy przekraczającej 5,5cm. Wyróżnia się leczenie klasyczną metodą otwartą operacyjną poprzez wszczepienie protezy naczyniowej w miejsce tętniaka (Open-Repair - OR), bądź leczenie mało inwazyjną metodą wewnątrznaczyniową poprzez wszczepienie stentgraftu przez nacięcie tętnic udowych (EndovascularAorticRepair - EVAR) Cel pracy: Celem pracy była ocena stanu pacjentów w okresie okołooperacyjnym tętniaka aorty brzusznej oraz próba określenia wpływu rodzaju metody zabiegu na wczesny wynik leczenia. Materiał i metody: Badaniami objęto 124 chorych leczonych z powodu tętniaka aorty brzusznej w Klinice Chirurgicznej 4WSK we Wrocławiu w 2014 roku. Analizie poddano dokumentację medyczną 3 grup pacjentów: leczonych metodą otwartą (OR, 53 osoby), leczonych metodą wewnątrznaczyniową (EVAR,53 osoby), oraz operowanych z powodu pękniętego tętniaka (19 osób). Wyniki: Śmiertelność w grupie leczonych metodą EVAR wyniosła 0%, w grupie leczonej metodą OR 6%, a u leczonych w trybie ostrodyżurowym z powodu pękniętego tętniaka aorty brzusznej 39%. Czas hospitalizacji EVAR 5,8 dni vs OR 10,0 dni. Pobyt na OIT: EVAR 0% vs OR 13%. Przetoczenie krwi: EVAR 9,4% vs OR 66%. Czas analgezji pooperacyjnej EVAR27,1 godz. vs OR 76,8 godz. Dekompensacja krążeniowo-oddechowa EVAR 1,9% vs OR 7,6%. Anuria: EVAR 2% vs OR 9%. Niższy procent powikłań ze strony narządów w EVAR. Najcięższy przebieg okołooperacyjny u chorych leczonych z powodu pękniętego tętniaka aorty brzusznej: pobyt w szpitalu 11,4 dni, pobyt na OIT 78%, konieczność transfuzji u 100%, długi czas stosowania leków przeciwbólowych, średnio 136 godz., dekompensacja krążeniowo-oddechowa u 81%, anuria u 69%. Wnioski: Zastosowane metody leczenia tętniaków aorty brzusznej, tryb przyjęcia i rodzaj zabiegu miało wpływ na przebieg okołooperacyjny. Operowani planowo metodą EVAR mieli najlżejszy przebieg okołooperacyjny przy zerowej śmiertelności w porównaniu z leczonymi metodą OR. Najcięższy przebieg okołooperacyjny obserwowano u operowanych w trybie ostrodyżurowym z powodu pękniętego tętniaka aorty brzusznej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 6; 20-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena bezpieczeństwa leczenia tętniaków rzekomych poprzez wstrzyknięcie trombiny
Autorzy:
Pająk, Marta
Hasiura, Robert
Stępień, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392313.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
tętniak rzekomy
leczenie trombiną
ultrasonografia
Opis:
Wstęp: Powszechne stosowanie procedur endowaskularnych wiąże się z rosnącym ryzykiem wystąpienia tętniaków rzekomych w miejscu nakłucia tętnicy. Najczęściej stosowanym sposobem ich zaopatrywania jest zamknięcie poprzez przezskórne podanie do światła tętniaka – pod kontrolą usg – trombiny. Cel: Celem pracy była ocena bezpieczeństwa zaopatrywania tętniaków rzekomych trombiną w oparciu o dane pozyskane z materiału własnego. Materiał i metody: Analizą objęto 70 osób (57% kobiet, 43% mężczyzn) z tętniakami rzekomymi leczonymi w latach 2007–2018 w Oddziale Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej szpitala im. Pirogowa w Łodzi wstrzyknięciem trombiny do światła tętniaka pod kontrolą ultrasonografii. Średni wiek pacjentów wynosił 67,9 lat (± 10,5 lat). Chorych kwalifikowano do leczenia na podstawie oceny morfologii tętniaka i kanału w badaniu ultrasonograficznym. Przed podaniem leku oceniano – zarówno klinicznie, jak i ultrasonograficznie – ukrwienie kończyny oraz uwidaczniano koniec igły w świetle tętniaka. Wyniki: W badanej grupie średnica tętniaka wynosiła średnio 29,9 mm (± 17,2 mm) i mieściła się w przedziale od 10 mm do 96 mm. Tętniaki wielokomorowe stwierdzono u 21% pacjentów. Średnia długość kanału w badanych tętniakach rzekomych wynosiła 12 mm (± 7,7 mm), szerokość 3,5 mm (± 1,4 mm). Średnia ilość podanej trombiny wynosiła 1,7 ml (± 0,7 ml), minimalna dawka 0,5 ml, maksymalna 4 ml. Leczenie było skuteczne w 94% przypadków. Powikłania po podaniu trombiny wystąpiły u 7% pacjentów (jeden przypadek wstrząsu, jeden przypadek zakrzepu w żyle odpiszczelowej oraz trzy przypadki przejścia skrzepliny przez szyję tętniaka do tętnicy udowej). U żadnego chorego nie stwierdzono pogorszenia ukrwienia kończyny po obliteracji tętniaka. Nie wykazano też istotnych różnic w wielkościach tętniaka oraz kanału w grupie z powikłaniami i bez powikłań po podaniu trombiny; p >0,05. Wnioski: Zaopatrywanie tętniaków rzekomych przezskórnym podaniem trombiny pod kontrolą ultrasonografii dopplerowskiej jest metodą bardzo skuteczną i bezpieczną, jednak wymaga doświadczenia. Stosowanie jej może wiązać się z wystąpieniem powikłań, w tym tych istotnych klinicznie i zagrażających życiu i zdrowiu. W wybranych przypadkach należy rozważyć zastosowanie z wyboru leczenia chirurgicznego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 2; 20-24
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porażenie nerwu okoruchowego w przebiegu tętniaka tętnicy szyjnej wewnętrznej – opis przypadku
Oculomotor nerve palsy secondary to internal carotid artery aneurysm – a case report
Autorzy:
Post, Michał
Poncyljusz, Wojciech
Kiszkielis, Adriana
Lubiński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928147.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
nerw okoruchowy
porażenie
tętniak
tętnica szyjna wewnętrzna
Opis:
Autorzy prezentują przypadek 48-letniej kobiety, u której wystąpiły niespecyficzne bóle głowy z następczym opadnięciem powieki, ograniczeniem ruchomości, poszerzeniem źrenicy w prawym oku oraz dwojeniem obrazu. Pacjentka dotychczas nie chorowała. W wywiadzie rodzinnym odnotowano śmierć ojca i siostry w młodym wieku z nieznanej przyczyny. W badaniu neurologicznym i okulistycznym ujawniono porażenie nerwu okoruchowego prawego. Badania tomografii komputerowej oraz angiografii rezonansu magnetycznego potwierdziły obecność tętniaka tętnicy szyjnej wewnętrznej prawej. U pacjentki w trybie pilnym przeprowadzono zabieg endowaskularny – embolizację tętniaka z użyciem coili. Autorzy dokonują przeglądu literatury w zakresie porażenia nerwu okoruchowego oraz tętniaków wewnątrzczaszkowych.
The authors present a case of a 48-year-old woman with nonspecific headaches followed by right eye ptosis, motility limitation, enlarged pupil and diplopia. The patient presented no other systemic diseases. In the family history, death of father and sister at an early age was stated for an unknown reason. In the neurological and ophthalmological examination, the right oculomotor nerve palsy was revealed. Computed tomography and magnetic resonance angiography confirmed the presence of the aneurysm of the right internal carotid artery. The patient underwent an endovascular procedure – aneurysm coiling. The authors review literature in the subject of oculomotor nerve palsy and intracranial aneurysms.
Źródło:
OphthaTherapy; 2018, 5, 2; 79-83
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność metaloproteinaz w ścianie tętniaka aorty brzusznej
The activity of metalloproteinases in the wall of abdominal aortic aneurysm
Autorzy:
Skóra, Jan
Pupka, Artur
Barć, Piotr
Dawiskiba, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526846.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
tętniak
aorta
kolagen
metaloproteinazy
aneurysm
collagen
metalloproteinases
Opis:
Tętniaki aorty brzusznej (AAA, abdominal aortica neurysm) stanowią jedną z głównych przyczyn wykonywania zabiegów naczyniowych. W procesie destrukcji ściany naczynia i powstania tętniaka istotną rolę spełniają metaloproteinazy. Metaloproteazy macierzy posiadają zdolność trawienia kolagenu, fi bronektyny, elastyny, lamininy. Wzrost aktywności metaloproteinaz powoduje destrukcję macierzy pozakomórkowej. W następstwie oddziaływania ciśnienia tętniczego na osłabioną ścianę aorty brzusznej dochodzi do jej dylatacji i powstania tętniaka. W wielu pracach doświadczalnych i klinicznych wykazano wzrost ekspresji genów dotyczących metaloproteinaz macierzy zewnątrzkomórkowej w ścianie tętniaków aorty brzusznej. Uzyskane wyniki służą do porównania z wynikami ekspresji genów metaloproteinaz w innych tkankach lub zdrowej aorty. Dokładne poznanie roli metaloproteinaz w patogenezie tętniaków aorty brzusznej może zostać wykorzystane w profilaktyce i leczeniu tętniaków aorty.
The abdominal aortic aneurysms (AAA) constitute one of the main reasons for performing a vascular surgery. The metalloproteinases play an important role in the process of the aorta wall destruction and the aneurysm formation. The matrix metalloproteinases posses the ability to digest collagen, elastin, fibronectin and laminin. The increased activity of the matrix metalloproteinases causes the destruction of the extracellular matrix. In consequence of the blood pressure on the damaged wall of the abdominal aorta, it becomes dilated and the formation of the aneurysm occurs. In a series of experimental and clinical works an increased expression of genes for matrix metalloproteinases in the wall of abdominal aortic aneurysms has been demonstrated.. These results are used to compare with the results of metalloproteinase gene expression in other tissues or the healthy aorta. The precise knowledge of the role of MMPs in the pathogenesis of abdominal aortic aneurysms can be used in the prevention and treatment of aortic aneurysms.
Źródło:
Puls Uczelni; 2012, 1; 7-10
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pęknięcie tętniaka aorty wstępującej u chorego z Zespołem Marfana : czy obraz kliniczny warunkuje przeżycie?
Autorzy:
Gielerak, Grzegorz.
Cholewa, Marian.
Cwetsch, Andrzej.
Słomski, Piotr.
Wierzbicki, Przemysław.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1998, nr 1/2, s. [82]-88
Data publikacji:
1998
Tematy:
Zespół Marfana
Tętnice choroby
Tętniak
Tętnica główna
Niewydolność krążenia
Opis:
Ryc.; Tytuł także w jęz. angielskim; bibliogr.; Streszcz., Sum.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Analiza chorych z tętniakiem aorty piersiowej uwzględniająca czynniki ryzyka, postępowanie i rokowanie w 5-letniej obserwacji klinicznej
Analysis of patients with thoracic aortic aneurysm taking into account risk factors, procedure and prognosis in 5-year clinical observation
Autorzy:
Dąbek, Józefa
Potyka, Katarzyna
Skorus, Paweł
Swoboda, Michał
Gąsior, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035606.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
tętniak aorty piersiowej
postępowanie
rokowanie
thoracic aortic aneurysm
procedure
prognosis
Opis:
INTRODUCTION: Aneurysms are characterized by widening of the arterial lumen by more than 50% in diameter in comparison to the normal dimensions of the aortic segment. They are often detected accidentally while performing other tests. Aneurysms are divided into two types: true and dissecting. MATERIALS AND METHODS: All the patients who were diagnosed with a thoracic aortic aneurysm, hospitalized in the Cardiology Department in 2010–2014 were included in the study. The study group consisted of 50 patients aged 33 to 92 years, the mean age was 64 years. Among them there were 9 women and 41 men. The analysis was based on the occurrence of risk factors gathered from the history of the disease and the results of examinations, including imaging tests, treatment and prognosis RESULTS: 25 persons (50%) were in the group treated conservatively and the other 25 subjects (50%) were treated surgically. The most common predisposing factors were: hypertension (n = 42; 84%), dyslipidemia (n = 25; 50%), ischemic heart disease (n = 20; 40%), smoking (n = 14; 28%) and family history (n = 14; 28%). Surgical treatment was the most frequently chosen in patients with dissecting aneurysms (n = 23; 60.5%). Nevertheless, conservative treatment was preferred with patients with a true aneurysm (n = 10; 83.3%). CONCLUSIONS: The study group had a great number of risk factors. Analysis of the treatment did not show the superiority of any of the methods used (surgical vs. pharmacological) and the mortality rate during hospitalization in both groups was comparable.
WSTĘP: Tętniakami nazywamy każde poszerzenie światła naczynia tętniczego przekraczające 50% średnicy w stosunku do średnicy uważanej za normę dla danego odcinka aorty. Wykrywane są często przypadkowo podczas wykonywania innych badań. Tętniaki aorty piersiowej dzielą się na prawdziwe i rozwarstwiające. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto wszystkich chorych z rozpoznanym tętniakiem aorty piersiowej, hospitalizowanych w Klinice Kardiologii w latach 2010–2014. Badana grupa obejmowała 50 chorych w wieku 33–92 lat (średnia wieku 64 lata), w tym 9 kobiet i 41 mężczyzn. Analizie poddano dane z historii choroby dotyczące występowania czynników ryzyka rozwoju tętniaków aorty, wywiadu chorobowego oraz wyniki przeprowadzonych badań, w tym obrazowych, oraz sposób leczenia i rokowanie. WYNIKI: Z badanej grupy 25 osób (50%) było leczonych zachowawczo, a 25 (50%) operacyjnie. Z czynników predysponujących najczęściej występowały u badanych: nadciśnienie tętnicze (n = 42; 84%), dyslipidemia (n = 25; 50%), ChNS (n = 20; 40%), palenie tytoniu (n = 14; 28%) oraz obciążający wywiad rodzinny (n = 14; 28%). W grupie chorych z tętniakami rozwarstwiającymi leczenie operacyjne było częściej wybieranym sposobem leczenia (n = 23; 60,5%). Natomiast leczenie zachowawcze było preferowane u chorych z tętniakiem prawdziwym (n = 10; 83,3%). WNIOSKI: Badana grupa chorych z tętniakiem aorty piersiowej obarczona była licznymi czynnikami ryzyka ich rozwoju. Analiza sposobu leczenia badanych nie wykazała przewagi żadnej z zastosowanych metod (chirurgicznej vs. farmakologicznej), a śmiertelność podczas hospitalizacji w obu grupach była taka sama.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 193-202
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz kliniczny i możliwości leczenia zachowawczego tętniaków aorty piersiowej
The clinical picture and the possibilities of conservative treatment of thoracic aortic aneurysms
Autorzy:
Karczewski, Maciej
Włodarska, Klaudia
Popielarska, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11016775.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
tętniak
aorta piersiowa
leczenie zachowawcze
aneurysm
thoracic aorta
conservative treatment
Opis:
Tętniaki aorty są drugą co do częstości chorobą aorty. Dzieli się je na dwie grupy: tętniaki aorty brzusznej oraz piersiowej. Te drugie stanowią do 8% rozpoznawanych tętniaków. Najczęściej wykrywany jest przypadkowo przy okazji wykonywania badania obrazowego. Tętniaka rozpoznajemy, gdy poszerzenie średnicy naczynia jest większe niż 55% normalnej wielkości. Częściej występuje u mężczyzn, jednak u kobiet jest bardziej niebezpieczny z powodu większego ryzyka pęknięcia. Głównym sposobem leczenia zachowawczego jest stosowanie beta-blokerów oraz leków obniżających ciśnienie krwi – głównie sartanów, bowiem ich działanie sprowadza się do spowolnienia przyrostu średnicy aorty.
Aortic aneurysms are the second most common aortic disease. They can be divided into two groups: abdominal and thoracic aortic aneurisms. The latter group accounts for up to 8% of all diagnosed aneurysms. They are usually diagnosed incidentally during imaging examination. Aneurysm is diagnosed when the dilatation of the vessel diameter is bigger than 55% of its normal size. It is more common in males, but in females it is more dangerous because of a higher risk of rupture. The main conservative treatment is the use of beta-blockers and drugs that lower blood pressure, mainly sartans, as their effect comes down to slowing the increase in aortic diameter.
Źródło:
Review of Medical Practice; 2022, XXVIII, 1-2; 97-101
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:
Review of Medical Practice
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies