Ocena bezpieczeństwa leczenia tętniaków rzekomych poprzez wstrzyknięcie trombiny

Wstęp: Powszechne stosowanie procedur endowaskularnych wiąże się z rosnącym ryzykiem wystąpienia tętniaków rzekomych w miejscu nakłucia tętnicy. Najczęściej stosowanym sposobem ich zaopatrywania jest zamknięcie poprzez przezskórne podanie do światła tętniaka – pod kontrolą usg – trombiny. Cel: Celem pracy była ocena bezpieczeństwa zaopatrywania tętniaków rzekomych trombiną w oparciu o dane pozyskane z materiału własnego. Materiał i metody: Analizą objęto 70 osób (57% kobiet, 43% mężczyzn) z tętniakami rzekomymi leczonymi w latach 2007–2018 w Oddziale Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej szpitala im. Pirogowa w Łodzi wstrzyknięciem trombiny do światła tętniaka pod kontrolą ultrasonografii. Średni wiek pacjentów wynosił 67,9 lat (± 10,5 lat). Chorych kwalifikowano do leczenia na podstawie oceny morfologii tętniaka i kanału w badaniu ultrasonograficznym. Przed podaniem leku oceniano – zarówno klinicznie, jak i ultrasonograficznie – ukrwienie kończyny oraz uwidaczniano koniec igły w świetle tętniaka. Wyniki: W badanej grupie średnica tętniaka wynosiła średnio 29,9 mm (± 17,2 mm) i mieściła się w przedziale od 10 mm do 96 mm. Tętniaki wielokomorowe stwierdzono u 21% pacjentów. Średnia długość kanału w badanych tętniakach rzekomych wynosiła 12 mm (± 7,7 mm), szerokość 3,5 mm (± 1,4 mm). Średnia ilość podanej trombiny wynosiła 1,7 ml (± 0,7 ml), minimalna dawka 0,5 ml, maksymalna 4 ml. Leczenie było skuteczne w 94% przypadków. Powikłania po podaniu trombiny wystąpiły u 7% pacjentów (jeden przypadek wstrząsu, jeden przypadek zakrzepu w żyle odpiszczelowej oraz trzy przypadki przejścia skrzepliny przez szyję tętniaka do tętnicy udowej). U żadnego chorego nie stwierdzono pogorszenia ukrwienia kończyny po obliteracji tętniaka. Nie wykazano też istotnych różnic w wielkościach tętniaka oraz kanału w grupie z powikłaniami i bez powikłań po podaniu trombiny; p >0,05. Wnioski: Zaopatrywanie tętniaków rzekomych przezskórnym podaniem trombiny pod kontrolą ultrasonografii dopplerowskiej jest metodą bardzo skuteczną i bezpieczną, jednak wymaga doświadczenia. Stosowanie jej może wiązać się z wystąpieniem powikłań, w tym tych istotnych klinicznie i zagrażających życiu i zdrowiu. W wybranych przypadkach należy rozważyć zastosowanie z wyboru leczenia chirurgicznego.