Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "risk equity" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
EFEKTYWNOŚĆ A RYZYKO FINANSOWE UBEZPIECZENIOWYCH FUNDUSZY KAPITAŁOWYCH
EFFECTIVENESS AND FINANCIAL RISK OF INSURANCE EQUITY FUNDS
Autorzy:
Homa, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/453243.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Katedra Ekonometrii i Statystyki
Tematy:
ubezpieczenia z UFK
fundusz kapitałowy
ryzyko finansowe
efektywność inwestycji
unit-linked insurance (ULI)
equity funds
financial risk
investment efficiency
Opis:
Celem artykułu jest ocena efektywności i ryzyka finansowego wybranych UFK z wykorzystaniem zarówno klasycznych, jak i alternatywnych mierników efektywności z uwzględnieniem ich ryzyka takich jak: współczynnik Sharpe’a, Jensena, Treynora, Sortino, UPR oraz Omega. Następnie dokonano porównania ich efektywności względem ryzyka, a tym samym wykazano, że odpowiedni zestaw mierników może stanowić nowe i pomocne narzędzie, pozwalające ubezpieczonemu podjąć prawidłową decyzję o strategii inwestowania środków w konkretne fundusze kapitałowe.
The aim of the article is the analyse financial risk and evaluation efficiency of the portfolio of unit-linked insurance depending on fund investment strategy adopted were examined. For this purpose adopted a classic and alternative measures of effectiveness such as the Sharpe ratio, Jensen, Treynor, Sortino, the UPR and the Omega. Such knowledge will enable the insured to check and possibly change the proceeding strategy during the period of insurance adjusting the composition of portfolio to market situation and consequently assuring reimbursement adjusted to own needs.
Źródło:
Metody Ilościowe w Badaniach Ekonomicznych; 2015, 16, 3; 93-106
2082-792X
Pojawia się w:
Metody Ilościowe w Badaniach Ekonomicznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Risk Level of Vietnam Listed Hotel, Tourism and Entertainment Industry Firms After The Global Crisis 2009-2011
Poziom ryzyka notowanych na giełdzie wietnamskich podmiotów z branży hotelarskiej, turystycznej i przemysłu rozrywkowego po globalnym kryzysie lat 2009-2011
Autorzy:
Huy, Dinh Tran Ngoc
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/439703.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
equity beta
financial structure
financial crisis
risk
external financing
tourism industry
współczynnik beta kapitału własnego
struktura finansowa
kryzys finansowy
ryzyko
finansowanie zewnętrzne
przemysł turystyczny
Opis:
This article gives some quantitative results based on evaluating the market risk of the listed firms in the Viet Nam tourism industry (also including tourism, hotel and entertainment groups), especially after the financial crisis 2009-2011. First, by using quantitative and analytical methods to estimate asset and equity beta of total 22 listed companies in Viet Nam tourism industry with a proper traditional model, we found out that the beta values, in general, for many institutions are acceptable. Second, we recognised that the risk level, measured by equity and asset beta mean, decreases when using leverage (asset beta mean value of 0.403 decreasing from equity beta mean of 0.588). Third, by changing leverage in 3 scenarios, we recognised the dispersion of the risk level, measured by equity beta var of 0.892, in the entertainment industry is the highest, compared to the rest 2 industries. Finally, this paper provides some outcomes that could provide companies and the government more evidence in establishing their policies in governance.
W artykule przedstawiono niektóre wyniki badań ilościowych oparte na ocenie ryzyka rynkowego notowanych na giełdzie firm w przemyśle turystycznym Wietnamu (włączając również grupy z branży turystycznej, hotelarskiej i rozrywkowej), szczególnie po kryzysie finansowym lat 2009-2011. Po pierwsze, używając metod ilościowych i analitycznych do oszacowania współczynnika beta aktywów i kapitału własnego ogółu 22 notowanych na giełdzie spółek wietnamskiego przemysłu turystycznego wraz z właściwym modelem tradycyjnym, ustaliliśmy, że wartości współczynnika beta generalnie dla wielu instytucji są do przyjęcia. Po drugie, uznaliśmy, że poziom ryzyka, mierzony średnią współczynnika beta kapitału własnego i aktywów, obniża się wraz z zastosowaniem dźwigni finansowej (wartość średniej współczynnika beta w wysokości 0,403 zmniejsza się w porównaniu ze średnią współczynnika beta kapitału własnego w wysokości 0,588). Po trzecie, poprzez zmianę dźwigni finansowej w 3 scenariuszach, uznaliśmy, że dyspersja poziomu ryzyka, mierzona współczynnikiem beta zmienności kapitału własnego w wysokości 0,892, jest najwyższa w branży rozrywkowej w porównaniu z pozostałymi dwiema branżami. Na koniec przedstawiono pewne wyniki, które mogą dać firmom i rządowi więcej argumentów na kształtowanie ich polityk w sferze zarządzania.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2018, 3(57); 136-149
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaawansowane metody wyceny ryzyka kredytowego w bankach komercyjnych w świetle wymogów Bazylei II
Advanced Approaches to Credit Risk Assessment at Commercial Banks in the Light of Requirements of Basel II
Autorzy:
Kulczycki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/439887.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
bank
adekwatność kapitałowa
fundusze własne
zarządzanie ryzykiem kredytowym
Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego
aktywa ważone ryzykiem
rating
portfel kredytowy
capital adequacy
equity
credit risk management
Basel Committee on Banking Supervision
risk-weighted assets
loan portfolio
Opis:
Postanowienia Nowej Umowy Kapitałowej (Bazylea II) wprowadziły zmienione metody szacowania ryzyka i obliczania wymogów kapitałowych dla banków prowadzących działalność kredytową oraz zobowiązały banki do utrzymywania adekwatności kapitałowej na poziomie określonym w Umowie. W tym celu banki są zobowiązane do stosowania Procesu Oceny Adekwatności Kapitału Wewnętrznego – ICAAP (Internal Capital Adequacy Assessment Process). Według ustaleń Bazylei II, banki mogą stosować trzy metody obliczania wymogu kapitałowego: standardową, podstawową ratingów wewnętrznych oraz zaawansowaną ratingów wewnętrznych. Bazylea II rekomenduje stosowanie zaawansowanych metod pomiaru ryzyka: kredytowego – IRBA (Internal Ratings Based Approach), operacyjnego – AMA (Advanced Measurement Approach) i rynkowego – VaR (Value at Risk). Kluczowym elementem szacowania ryzyka kredytowego jest algorytm decyzyjny, najczęściej zautomatyzowany, który wspiera decyzje kredytowe przez wyliczanie ratingu wewnętrznego klienta na podstawie prawdopodobieństwa niewykonywania zobowiązań kredytowych przez klienta – PD (Probability of Default) i oczekiwanej straty na ekspozycji kredytowej – EL (Expected Loss). Jako ilustrację zastosowania metod zaawansowanych oraz ICAAP zaprezentowano podejście Grupy UniCredit. Tezą opracowania jest stwierdzenie, że w bankowości komercyjnej istotne jest optymalizowanie ryzyka kredytowego, a nie jego unikanie czy pokrywanie kapitałem własnym strat poniesionych w wyniku nieumiejętnego zarządzania portfelem kredytowym. Tylko dbałość o wyższą jakość zarządzania ryzykiem kredytowym w samych bankach, lepsza znajomość sytuacji gospodarczej ich klientów, długoterminowe relacje z klientem, elastyczne reagowanie na potrzeby kredytowe klientów i dobre przewidywanie rozwoju sytuacji pozwolą na unikanie kryzysów gospodarczych wywołanych przez nadmierne straty kredytowe banków.
The provisions of the New Capital Accord (Basel II) have implemented altered methods of risk assessment and computation of capital requirements for banks carrying out credit activities as well as they have obliged banks to maintain the capital adequacy at the level determined in the Accord. For this purpose, banks are obliged to apply the Internal Capital Adequacy Assessment Process (ICAAP). According to the Basel II arrangements, banks may apply the three approaches to capital requirement calculation: standard approach, internal ratings-based approach, and advanced internal ratings approach. Basel II recommends the application of advanced approaches to measurement of the risks: credit – IRBA (Internal Ratings-Based Approach), operational – AMA (Advanced Measurement Approach), and the market one – VaR (Value at Risk). The key element of credit risk assessment is the decision-making algorithm, most often programmatic, which backs up credit decisions by way of calculation of client’s internal rating on the basis of PD (Probability of Default of the Borrower) and EL (Expected Loss on Credit Exposure). As an illustration of application of the advanced measurement approaches and ICAAP there was presented the approach applied by the UniCredit Group. The thesis of the study is the statement that in commercial banking important is credit risk optimisation and not avoidance thereof or covering with equity the losses incurred in result of incompetent loan portfolio management. Only the care of higher quality of loan risk management at the very banks, better awareness of the economic situation of their clients, longterm relationships with the client, flexible responding to clients’ loan needs, and good anticipation of the situation development will allow for avoidance of economic crises created by banks’ excessive loan losses.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2015, 3(45); 5-34
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies