Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "particle number" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Modelowanie parametrów cząstek stałych z samochodów osobowych w rzeczywistych warunkach ruchu
    Modeling of particulate matter parameters for passenger cars under real traffic conditions
    Autorzy:
    Pielecha, J.
    Merkisz, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/133631.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Naukowe Silników Spalinowych
    Tematy:
    masa cząstek stałych
    liczba cząstek stałych
    rzeczywiste warunki ruchu
    particle mass
    particle number
    real traffic conditions
    Opis:
    W artykule wyznaczono modele masy, liczby i średnicy cząstek stałych emitowanych z pojazdów wyposażonych w silniki o zapłonie samoczynnym. Przedstawiono nowe możliwości wykorzystania wartości charakteryzujących warunki ruchu pojazdu do identyfikacji parametrów cząstek stałych. Do opisu warunków pracy pojazdu wykorzystano dwuwymiarowe histogramy, które ujmują wartości prędkości i przyspieszenia pojazdu oraz czasu jego pracy w rzeczywistych warunkach ruchu. Wynikiem tych działań jest propozycja modeli matematycznych opisujących podstawowe właściwości cząstek stałych (ich masę, liczbę i średnicę) w różnych warunkach pracy samochodów osobowych. Tworzone modele parametrów cząstek stałych wykorzystujące parametry wejściowe uzyskane w warunkach dynamicznych potraktowano priorytetowo. Badania takie, niewykonywane dotychczas, wykonano dla pojazdów lekkich, a następnie dowiedziono poprawności uzyskanych modeli parametrów cząstek stałych przez weryfikację, do której wykorzystano inne pojazdy niż użyte do tworzenia odpowiednich modeli.
    In the paper models of mass, number and diameters of particulate matter generated by vehicles fitted with diesel engines have been determined. The author presents new possibilities of application of the values characterizing the vehicle traffic conditions for the identification of the particulate matter parameters. For the description of the vehicle operating conditions two-dimensional histograms have been used that include the values of vehicle speed and acceleration and its time of operation under actual traffic conditions. The result of these actions is the proposal of mathematical models describing the basic properties of particulate matter (its mass, number and diameters) under different operating conditions of passenger vehicles. The created models of particulate matter parameters using the input parameters obtained in the dynamic conditions have been treated with priority. Such research, a pioneer one to date, has been carried out for light duty vehicles and then the correctness of the obtained models has been confirmed of the particulate matter parameters by a validation on vehicles other than those used for the creation of the models.
    Źródło:
    Combustion Engines; 2013, 52, 3; 232-242
    2300-9896
    2658-1442
    Pojawia się w:
    Combustion Engines
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie pomiaru liczby cząstek do analizy mechanizmu i skuteczności procesu koagulacji zanieczyszczeń wody
    Use of particle number measurement in analyzing the mechanism and efficiency of water pollutant coagulation
    Autorzy:
    Gumińska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237301.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    koagulacja
    koagulant zhydrolizowany
    rozkład liczby cząstek
    coagulation
    pre-hydrolyzed coagulant
    speciation of aluminum forms
    particle number distribution
    Opis:
    W wielu zakładach oczyszczania wody koagulanty wstępnie zhydrolizowane - ze względu na ich zalety - wypierają tradycyjne koagulanty hydrolizujące. Koagulanty wstępnie zhydrolizowane najczęściej charakteryzuje się na podstawie ich zasadowości, jednak bardziej wiarygodną metodą oceny ich przydatności jest specyfikacja form glinu, w tym udział form monomerowych i polimerowych. Polichlorki glinu zawierają znaczne ilości polikationowych produktów wstępnej hydrolizy, które są stabilne, co umożliwia neutralizację ładunku zanieczyszczeń organicznych, zanim glin ulegnie strąceniu. Transformacjom mogą natomiast ulegać formy monomerowe. Po wprowadzeniu koagulantu do wody pierwotne monomery ulegają szybkiej przemianie do form polimerowych, które uważane są za skuteczniejsze od pierwotnych form polimerowych, a następnie ulegają transformacji do form strąconych. Oznacza to, że koagulanty o małej zawartości polimerów mogą czasami skuteczniej usuwać zanieczyszczenia z wody w porównaniu do koagulantów wysokospolimeryzowanych. W pracy wykazano, że znajomość mechanizmu koagulacji umożliwia prawidłowy dobór rodzaju koagulantu i jego dawki, zależnie od jakości oczyszczanej wody, a przede wszystkim od pH i zasadowości wody, które wpływają na transformację form glinu. W badaniach nad zmianami zachodzącymi w początkowej fazie flokulacji przy użyciu trzech koagulantów wstępnie zhydrolizowanych przy dwóch różnych wartościach pH oczyszczanej wody wykorzystano pomiar liczby i wielkości cząstek. Uzyskane wyniki wskazały, że dokonując wyboru koagulantu należy brać pod uwagę zarówno jego charakterystykę, jak i jakość oczyszczanej wody, w tym jej pH. Podczas oczyszczania wody przy pH=6,8 najlepszą aglomerację cząstek uzyskano stosując koagulant o największym udziale form monomerowych, co wskazywałoby na możliwość tworzenia in situ spolimeryzowanych form glinu. Zwiększenie pH wody do 7,9 spowodowało wyraźny wzrost liczby drobnych cząstek (<5žm), których usunięcie było możliwe w warunkach prawidłowo prowadzonej koagulacji wymiatającej.
    Owing to the obvious advantages of pre-hydrolyzed coagulants, many water treatment plants have substituted them for the conventional hydrolyzing coagulants. While in most instances pre-hydrolyzed coagulants are evaluated in terms of their basicity, there is a more reliable method of evaluating their potential for application. The method consists in the speciation of aluminum forms, including the proportions of monomeric to polymeric forms. Polyaluminum chlorides include considerable amounts of stable, polycationic pre-hydrolysis products, thus enabling the charges of the organic pollutants to be neutralized before the precipitation of aluminum. Monomeric species, however, are subject to transformation. After the coagulant has been added, the original monomeric species transform at a fast rate into polymeric species (believed to be more efficient than the original polymeric forms) and thereafter into precipitated forms. This is an indication that in some instances coagulants with a low degree of polymerization provide higher efficiencies of pollutant removal from the water being treated than do highly polymerized coagulants. The study has demonstrated that the understanding of the mechanisms governing the coagulation process enables the type and dose of the coagulant to be chosen adequately, taking into account the quality of the water being treated. Particular consideration, however, should be given to the pH and alkalinity levels, as they largely contribute to the transformation of aluminum species. To examine the changes occurring at the initial stage of flocculation (performed with three pre-hydrolyzed coagulants and two pH values of the water), use was made of particle number and particle size measurements. As shown by the results obtained, the choice of the coagulant desired makes it necessary to consider not only the characteristics of the coagulant itself, but also the quality of the water being treated, with emphasis on the pH. When the water was treated at pH=6.8, the most advantageous agglomeration of particles was attained with the coagulant where monomeric forms dominated. This finding substantiates the potential of producing in situ polymerized aluminum forms. When the pH of the water was increased to 7.9, this was concomitant with a noticeable rise in the number of fine particles (<5 žm), which became removable under conditions of a well conducted sweep coagulation process.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2010, 32, 2; 21-26
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Emisja cząstek o rozmiarach nanometrowych podczas wybranych procesów obróbki materiałów budowlanych
    Emission of nanometer size particles during selected processes with construction materials using
    Autorzy:
    Bujak-Pietrek, Stella
    Mikołajczyk, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162603.pdf
    Data publikacji:
    2019-02-28
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    materiały budowlane
    cząstki ultradrobne
    stężenie liczbowe cząstek
    stężenie powierzchniowe cząstek
    rozkład wymiarowy cząstek
    narażenie na nanocząstki
    construction materials
    ultrafine particles
    particle number concentration
    particle surface area concentration
    nanoparticles exposure
    Opis:
    Wstęp Procesy użytkowania i obróbki materiałów budowlanych zawierających nanomateriały mogą być związane z emisją do środowiska pracy dużej liczby cząstek o wymiarach nanometrowych, które są potencjalnym źródłem narażenia zawodowego na te struktury. Celem pracy była ocena emisji nanocząstek i cząstek ultradrobnych podczas wybranych procesów obróbki materiałów budowlanych. Materiał i metody Badania przeprowadzono na stanowiskach ścierania i przesypywania materiałów budowlanych, stosując 2 produkty – nanozaprawę oraz nanobeton. Pomiary wykonano z zastosowaniem następującej aparatury: mierników DiSCmini, licznika GRIMM 1.109 i monitora DustTrak. Analizowano stężenia liczbowe, powierzchniowe i masowe cząstek oraz ich rozkłady wymiarowe. Wyniki Pomiary przeprowadzone za pomocą DiSCmini wykazały, że średnie stężenie liczbowe cząstek podczas analizowanych procesów mieściło się w zakresie 1,4×104−1,0×105 cząstek/cm3 i było najwyższe podczas ścierania nanozaprawy. Średnie średnice cząstek emitowanych podczas procesów były mniejsze (28,9−47,1 nm w zależności od procesu) niż średnice cząstek tła. Jednocześnie obserwowano wzrost średniej wartości stężenia powierzchniowego cząstek proporcjonalny do liczby cząstek, którego największą wartość – 255,9 μm2/cm3 – stwierdzono podczas ścierania nanozaprawy. Z analizy rozkładów wymiarowych (GRIMM 1.109) wynika, że zakres wymiarów cząstek uwalnianych w omawianych procesach był szeroki, jednak w przypadku ich największej liczby wynosił 60−145 nm. Analiza udziału masowego (DustTrak) poszczególnych frakcji wymiarowych aerozolu wykazała, że udział cząstek < 1 μm wynosił przynajmniej 50% ogółu analizowanych cząstek. Wnioski Podczas badanych procesów obserwowano duży wzrost wszystkich analizowanych parametrów opisujących emisję cząstek ultradrobnych. Pozwala to wnioskować, że cząstki emitowane podczas obróbki materiałów budowlanych zawierających nanostruktury mogą stanowić potencjalny czynnik ryzyka zdrowotnego u osób narażonych na te materiały. Med. Pr. 2019;70(1):67–88
    Background The aim of the presented work was the assessment of occupational exposure to nanoparticles and ultrafine particles during selected processes of using construction materials. Material and Methods The tests were carried out at the following workplaces: abrasion and pouring of 2 products – nanomortar and nanocrete. Measurements were carried out using the following devices: DiSCmini measurer, GRIMM 1.109 optical counter and DustTrak monitor. The number, surface area, mass concentration and size distribution were analyzed. Results DiSCmini measurements showed that the mean number concentration of particles during the analyzed processes ranged of 1.4×104–1.0×105 particles/cm3, and the highest one was during nanomortar abrasion. The mean particles diameters during the processes ranged 28.9−47.1 nm depending on the process. An increase in the average value of the particles surface area concentration was observed, the largest value was found during nanomortar abrasion – 255.9 μm2/cm3. The size distributions analysis (GRIMM 1.109) showed that the dimensions of particles released in the processes had a wide range, however the majority of particles were in the range of 60–145 nm. The analysis of the mass concentration (DustTrak) showed that the fraction of particles < 1 μm was minimum 50% of the total analyzed particles during the process. Conclusions During the processes under study, a large increase in all analyzed parameters describing the emission of ultrafine particles was observed. This allows to conclude that the smallest particles emitted during the using of nanostructures containing construction materials may be a potential health risk factor for people exposed to these materials. Med Pr. 2019;70(1):67–88
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2019, 70, 1; 67-88
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozprzestrzenianie się w powietrzu nanoobiektów wytwarzanych w wyniku włączenia kuchenki mikrofalowej
    Spread of nano-objects in the air as a result of switching-on a microwave
    Autorzy:
    Jankowska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164396.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-17
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    nanoobiekty
    rozprzestrzenianie się cząstek
    kuchenka mikrofalowa
    narażenie
    stężenie liczbowe i powierzchniowe
    średni wymiar cząstek
    nano-objects
    spread of the particles
    microwave
    exposure
    number and surface concentrations
    mean particle size
    Opis:
    Wstęp W wyniku włączenia w pomieszczeniu kuchenki mikrofalowej w powietrzu są wytwarzane cząstki o nanowymiarach. Wytwarzane cząstki mogą się rozprzestrzeniać w powietrzu w pomieszczeniu. Materiał i metody Badanie rozprzestrzeniania się cząstek w powietrzu w pomieszczeniu przeprowadzono przez określanie stężeń liczbowych i powierzchniowych oraz średnich wymiarów cząstek. Użyto do tego urządzeń DiscMini umiejscowionych w 6 punktach pomiarowych, pozwalających śledzić zmiany parametrów cząstek przede wszystkim w pobliżu źródła ich wytwarzania i w obszarze działania wentylacji miejscowej (dygestorium), a także w innych punktach, np. w pobliżu okna lub w środku pomieszczenia. Wyniki Kiedy dygestorium było wyłączone, tzn. w pomieszczeniu występowała wentylacja zrównoważona, włączenie kuchenki spowodowało 9,42–14,14-krotny wzrost stężeń liczbowych cząstek o nanowymiarach w odniesieniu do tła i 3,51–4,81-krotny wzrost stężeń powierzchniowych. Kiedy dygestorium było włączone, tzn. w pomieszczeniu występowało podciśnienie, włączenie kuchenki spowodowało 3,20–4,43-krotny wzrost stężeń liczbowych cząstek o nanowymiarach w odniesieniu do tła i 1,61–1,89-krotny wzrost stężeń powierzchniowych cząstek. Wnioski Z analizy danych wynika, że włączenie kuchenki mikrofalowej na 5 min skutkuje wytwarzaniem nanoobiektów po ok. 3 min od włączenia kuchenki, z maksymalnymi wartościami stężeń do 12 min od włączenia kuchenki, we wszystkich 6 punktach pomiarowych zlokalizowanych w badanym pomieszczeniu. Dotyczy to obydwu sytuacji, tzn. włączonego i wyłączonego dygestorium. Med. Pr. 2016;67(3):353–363
    Background Switching-on a microwave results in the creation of nano-sized particles, which can spread through the air of a given premise, e.g., room. Material and Methods The study was carried out to determine the number and surface concentrations as well as the mean particles size using a DiscMini measurement device distributed in 6 measuring points to track changes of particle parameters, primarily at the source of particle creation and in the area of local ventilation (fume cupboard), and also in other places, e.g., near the window or in the middle of the room. Results Where the fume cupboard was switched-off, i.e., normal pressure ventilation in the room, switching-on the microwave caused a 9.42–14.14-fold increase in the number concentration of nano-sized particles relative to the background and a 3.51–4.81-fold increase in the surface concentration. Where the fume cupboard was switched-on, i.e., negative pressure ventilation in the room switching-on the microwave caused a 3.20–4.43-fold increase in the number concentration of nano-size particles relative to the background and a 1.61–1.89-fold increase in the surface concentration. Conclusions The analysis of the data shows that switching-on a microwave for 5 min results in the creation of nano-objects already after about 3 min with the maximum concentration values after 12 min since switching-on the microwave in all 6 measurement points distributed in the test room. This applies to both situations, i.e., when the fume cupboard was switchedoff or switched-on. Med Pr 2016;67(3):353–363
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2016, 67, 3; 353-363
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Optymalizacja liczby i położenia odwiertów eksploatacyjnych z wykorzystaniem mapy potencjału produktywności
    Optimization of the number and placement of exploitation wells using a productivity potential map
    Autorzy:
    Łętkowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31344029.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    optymalizacja
    symulacje złożowe
    inteligencja roju
    optymalizacja rojem cząstek
    optymalna liczba odwiertów
    optymalne położenie odwiertów
    mapa potencjału produktywności
    optimization
    reservoir simulation
    swarm intelligence
    particle swarm optimization
    optimal number of wells
    optimal well placement
    productivity potential map
    Opis:
    Jednym z podstawowych elementów planu zagospodarowania złoża węglowodorów jest określenie liczby i położenia odwiertów eksploatacyjnych (produkcyjnych i zatłaczających). Należy jednak zauważyć, że zdecydowana większość prac poświęcona temu zagadnieniu opisuje proces optymalizacji położenia, a nie liczby odwiertów, przyjmując, że jest ona zadana arbitralnie. Wynika to z faktu, że znane i stosowane metody optymalizacyjne operują na stałej liczbie parametrów optymalizacyjnych, w związku z czym liczba odwiertów wydobywczych nie może zmieniać się w trakcie procesu optymalizacji. W artykule przedstawiono modyfikację podstawowej metody optymalizacyjnej uwzględniającą zmianę liczby odwiertów w czasie optymalizacji, przy czym optymalizacja położenia i liczby odwiertów przebiega równocześnie. Podstawową metodą optymalizacyjną w skonstruowanym algorytmie jest optymalizacja rojem cząstek (ang. PSO) – jedna z najbardziej efektywnych metod optymalizacji bezgradientowej, należąca do grupy metod stochastycznych. Została ona zmodyfikowana dla potrzeb przyjętego problemu optymalizacyjnego poprzez zmianę postaci funkcji celu oraz wprowadzenie zmiennej progowej, co pozwoliło na operowanie zmienną liczbą odwiertów. W celu poprawienia zbieżności algorytm uzupełniono o mechanizm mutacji oparty na mapie potencjału produktywności. Testy zbieżności metody przeprowadzone na przykładzie złoża testowego PUNQ-S3 wskazały na zadowalającą efektywność zaproponowanego rozwiązania. Algorytm potrzebował 150 iteracji i 750 wywołań funkcji celu, aby 2,5-krotnie zwiększyć początkową wartość NPV przy równoczesnej 3,5-krotnej redukcji liczby odwiertów produkcyjnych. Z kolei zastosowanie algorytmu do optymalizacji liczby i rozmieszczenia odwiertów zatłaczających przy zadanej liczbie konfiguracji odwiertów wydobywczych pozwoliło na zwiększenie zysku netto o 1/3 przy ponad 2-krotnej redukcji liczby odwiertów
    One of the basic elements of the hydrocarbon reservoir development plan is to determine the number and location of production and injection wells. However, it should be noted that most of the research works dedicated to this issue describe the process of placement optimization but not the number of exploitation wells assuming that it was an arbitrary set. This is partly due to the fact that known and used optimization methods operate on a fixed number of optimization parameters, therefore the number of production wells can not change during the optimization process. The paper presents modification of the basic optimization method taking into account the change in the number of wells during optimization. The optimization of the placement and number of wells run simultaneously. The basic optimization method in the constructed algorithm is particle swarm optimization (PSO) – one of the most effective methods of non-gradient optimization, belonging to the group of stochastic methods. It was modified for the needs of the adopted optimization problem by changing the form of the objective function and introducing the threshold variable which allowed to change the number of wells. In order to improve the convergence, the algorithm is supported by a mutation mechanism based on the productivity potential map. The convergence tests carried out based on the example of the PUNQ-S3 benchmark field showed the satisfactory effectiveness of the proposed solution. The algorithm took 150 iterations and 750 objective function calls to increase the starting NPV value by 2.5 times while reducing the number of production wells by 3.5 times. On the other hand, the use of the algorithm to optimize the number and placement of injection wells for a given number of production wells configuration allowed to increase the NPV value profit by 1/3 with a reduction of more than 2 times in the number of wells.
    Źródło:
    Nafta-Gaz; 2022, 78, 12; 861-871
    0867-8871
    Pojawia się w:
    Nafta-Gaz
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Optymalizacja położenia odwiertów wydobywczych ze względu na czas trwania plateau wydobycia
    Well placement optimization for constant production rate
    Autorzy:
    Łętkowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348130.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    optymalizacja
    symulacje złożowe
    inteligencja roju
    optymalizacja rojem cząstek
    optymalna liczba odwiertów
    optymalne położenie odwiertów
    mapa potencjału produktywności
    optimization
    reservoir simulation
    swarm intelligence
    particle swarm optimization
    optimal number of wells
    optimal well placement
    productivity potential map
    Opis:
    Określenie optymalnego rozmieszczenia odwiertów eksploatacyjnych na złożu węglowodorów jest kluczowe dla jego efektywnej eksploatacji. Tak sformułowane zagadnienie stanowi złożony problem optymalizacyjny, którego rozwiązanie w postaci lokalizacji odwiertów zależy między innymi od sposobu zdefiniowania funkcji celu. W literaturze najczęściej występują dwie postacie funkcji celu: zysk bieżący netto (NPV) oraz sumaryczne wydobycie ropy naftowej. Rzadziej spotykana jest funkcja celu bazująca na równomierności sczerpania złoża. Artykuł jest poświęcony próbie zastosowania funkcji celu opartej na czasie wydobycia ropy ze stałą wydajnością (tzw. plateau). Optymalizację prowadzono dla sumarycznego wydobycia ropy oraz zysku bieżącego netto w czasie trwania fazy plateau. W tym celu zbudowano hybrydowy algorytm optymalizacyjny bazujący na optymalizacji rojem cząstek. Zastosowanie algorytmu hybrydowego łączącego trzy mechanizmy wynikało z jednej strony z konieczności poprawienia skuteczności podstawowej metody optymalizacyjnej, z drugiej zaś miało na celu ograniczenie tzw. przedwczesnej zbieżności. Cele te zostały zrealizowane poprzez wykorzystanie mapy potencjału produktywności oraz wprowadzenie mechanizmu mutacji. Optymalizację prowadzono dla dwóch różnych sposobów sterowania odwiertami: sterowania grupowego ze stałą wydajnością oraz sterowania indywidualnego. Zbudowany algorytm potwierdził efektywność, uzyskując wzrost wartości funkcji celu w stosunku do wartości pierwotnej od 40% do 300%. We wszystkich analizowanych przypadkach algorytm rozmieścił odwierty produkcyjne poprawnie, co do zasady. Odwierty zostały rozmieszczone w strefie ropnej w bezpiecznej odległości zarówno od kontaktu woda–ropa, jak i ropa–gaz, przy czym stwierdzono pewne różnice w zależności od przyjętej funkcji celu. Przeprowadzone symulacje potwierdziły możliwość zastosowania czasu trwania plateau jako funkcji celu dla optymalizacji położenia odwiertów produkcyjnych.
    Determining the optimal placement of production wells in a hydrocarbon reservoir is crucial for the effective exploitation. The problem formulated in this way is a complex optimization problem, the solution of which in the form of the location of the wells depends, inter alia, on the method of defining the objective function. Two forms of the objective function are most often found in the literature. These are the net pay value (NPV) and total oil production. The objective function based on the uniformity of the reservoir depletion is less common. The article is devoted to an attempt to apply the objective function based on the duration of oil production with a constant production rate (the so-called production plateau). The optimization was carried out for the total oil production and for the net pay value for the plateau period. The need to use a hybrid algorithm combining three mechanisms resulted, on the one hand, from the need to improve the effectiveness of the basic optimization method, and on the other hand, to reduce the so-called “premature convergence”. For this purpose, a hybrid optimization algorithm based on particle swarm optimization was built. These goals were achieved through the use of a productivity potential map and a mutation mechanism. Optimization was carried out for two different well control methods: group control with constant production rate and individual well control. The developed algorithm confirmed the effectiveness, obtaining an increase in the value of the objective function in relation to the original value from 40% to 300%. As a rule, the algorithm placed the production wells correctly in all analyzed cases. The well were located in the oil zone at a safe distance from both water-oil and oil-gas contacts, with some differences depending on the target function adopted. The simulations carried out confirmed the possibility of using the plateau duration as a function of the objective for optimizing the location of production wells.
    Źródło:
    Nafta-Gaz; 2022, 78, 8; 598-607
    0867-8871
    Pojawia się w:
    Nafta-Gaz
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies