Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "paraneoplastic syndrome" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Świeże spojrzenie na plamicę Henocha–Schönleina. Porównanie przebiegu choroby, powikłań u dzieci i dorosłych w świetle najnowszych doniesień
Fresh approach to Henoch–Schönlein purpura. Comparison of its course and complications in children and adults in the light of the latest reports
Autorzy:
Mehrholz, Dorota
Karpinsky, Gabrielle
Flis, Paulina
Barańska-Rybak, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033366.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Henoch–Schönlein purpura
complications
paraneoplastic syndrome
plamica henocha–schönleina
powikłania
zespół paranowotworowy
Opis:
Henoch–Schönlein purpura is a disease that belongs to the group of vasculitides. The disease in children is usually mild, but if it occurs in adulthood it can bring many adverse consequences. In mild forms, the major manifestation is skin lesions. The disease may also affect the joints, kidneys, gastrointestinal tract and lungs. The aim of the study is to present the differences in the course and prognosis of Henoch–Schönlein purpura in children and adults, the diversity of aetiological factors of IgA-associated vasculitis as well as clinical implications and diseases concomitant with purpura. Typically, it is believed that viral and bacterial agents induce Henoch–Schönlein purpura. Vaccination is one of the stimuli which can cause IgA-associated vasculitides. The coexistence of Henoch–Schönlein purpura with neoplasms is another interesting issue. The appearance of purpura may indicate a metastasis or recurrence. In adults, the course of Henoch–Schönlein purpura is much more severe – up to 75% of adults who have developed it have gastrointestinal complications. Renal complications occur in up to 87% of adult patients. Pain in the hip joints in the course of Henoch–Schönlein purpura may be a manifestation of necrosis of the femoral head. There are also described cases of complete myocardial infarcts or only its clinical signs. Epididymitis and scrotal oedema are complications of boys and men who have developed purpura. The occurrence of Henoch–Schönlein purpura in males older than 50 is associated with a worse prognosis. Patients with recurrent vasculitis should be carefully evaluated for the presence of a neoplasm.
Plamica Henocha–Schönleina to choroba należąca do grupy zapaleń naczyń. U dzieci ma zwykle łagodny przebieg, natomiast jeżeli wystąpi w wieku dorosłym, niesie za sobą wiele niekorzystnych konsekwencji. W lekkich postaciach występują tylko zmiany skórne. Choroba może także dotykać stawów, nerek, przewodu pokarmowego i płuc. Celem pracy jest wskazanie różnic w przebiegu oraz rokowaniu plamicy Henocha–Schönleina u dzieci i dorosłych, różnorodności czynników etiologicznych zapalenia naczyń związanego z IgA, a także implikacji klinicznych oraz chorób współistniejących z plamicą. Typowo uważa się, że czynniki wirusowe i bakteryjne indukują plamicę Henocha–Schönleina. Szczepienie stanowi jeden z bodźców, który może wywołać zapalenie naczyń związane z IgA. Interesujące jest współwystępowanie plamicy z nowotworem. Jej pojawienie się może również zwiastować przerzut lub wznowę. U dorosłych przebieg tej choroby jest znacznie cięższy. Nawet 75% dorosłych, u których wystąpiła plamica, ma powikłania gastroenterologiczne. Implikacje nerkowe dotyczą nawet 87% dorosłych pacjentów. Ból stawów biodrowych w przebiegu choroby może być manifestacją martwicy głowy kości udowej. Opisano przypadki wystąpienia dokonanego zawału serca lub tylko jego wykładników klinicznych. Zapalenie najądrzy, obrzęk moszny to powikłania dotyczące chłopców i mężczyzn, u których pojawiła się plamica. Wystąpienie tego schorzenia po 50. roku życia u mężczyzn wiąże się z gorszym rokowaniem. Pacjenci z nawracającym zapaleniem naczyń powinni zostać szczególnie wnikliwie przebadani w kierunku obecności nowotworu.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 405-410
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nerczyca jako zespół paraneoplastyczny w przebiegu chłoniaka Hodgkina u 13-letniego chłopca – opis przypadku
Hodgkin disease through symptoms of paraneoplastic nephrotic syndrome by the case of a 13-year old boy – case study
Autorzy:
Walczak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032095.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:
zespół nerczycowy
chłoniak hodkinga
zespół paraneoplastyczny
pediatria
nephrotic syndrome
hodgkin’s lymphoma
paraneoplastic syndrome
pediatrics
Opis:
Idiopathic nephrotic based on medical history, physical examination supplemented by ultrasound check. It does not often happen that a medical sign characteristic of nephrotic syndrome with generalized enlargement of lymph nodes (lymphadenopathy), liver and spleen may indicate an occurrence of lymphoma. A paraneoplastic syndrome is the state of clinical symptoms related to tumors, not being a close implication of a local neoplastic and metastatic infiltration. The objective of this article is drawing attention to the possibility of concealment of Hodgkin disease through symptoms of nephrotic syndrome by the case of a 13-year old boy.
Idiopatyczny zespół nerczycowy diagnozowany jest u 16 na 100 000 dzieci, co pozwala określić go jako jedną z najczęstszych chorób nerek wieku dziecięcego. Postępowanie lecznicze opiera się na wynikach serii badań, z których diagnostycznie najistotniejszy jest stosunek białka do kreatyniny w moczu wynoszący >2 oraz obniżenie stężenia albumin w surowicy wynoszące <2,5 g/l. Powyższym objawom towarzyszy wystąpienie obrzęków oraz hiperlipidemii. Należy zwrócić uwagę na staranną ocenę stanu dziecka na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego uzupełnionego o badanie ultrasonograficzne. Nie często zdarza się, że obraz kliniczny charakterystyczny dla zespołu nerczycowego z uogólnionym powiększeniem węzłów chłonnych, powiększeniem wątroby i śledziony może sugerować występowanie chłoniaka. Zespół paraneoplastyczny to stan klinicznych objawów związanych z nowotworami, nie będącymi ścisłą implikacją miejscowego nacieku nowotworowego lub przerzutowego. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na możliwość zatajenia choroby Hodgkina przez objawy zespołu nerczycowego na przykładzie trzynastoletniego chłopca.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2019, 7, 2; 5-8
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność sterydoterapii w leczeniu limbicznego zapalenia mózgu o prawdopodobnie nieparanowotworowej etiologii – opis przypadku
Successful steroid treatment for probable non-paraneoplastic limbic encephalitis – case report
Autorzy:
Gołąb-Janowska, Monika
Korwin-Piotrowska, Teresa
Walecka, Anna
Mak, Monika
Nowacki, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053725.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
limbiczne zapalenie mózgu
autoprzeciwciała
neurologiczne zespoły paranowotworowe
sterydoterapia
tomografia rezonansu magnetycznego
limbic encephalitis
autoantibodies
paraneoplastic neurological syndrome
steroid therapy
magnetic resonance
imaging
Opis:
Limbic encephalitis (LE) was first described in the ‘60s as a clinical-pathological syndrome in adults. Non-infectious cases are usually a manifestation of paraneoplastic syndrome, related mostly to small-cell lung cancer. Infection-related LE is usually caused by herpes simplex virus (HSV). Non-paraneoplastic LE subtype (NPLE) accompanying autoimmune diseases with antibodies directed against cell membrane antigens were also described. Basing on clinical symptoms, MRI findings, absence of tumour and long-term follow-up, a still another group of NLPE patients without the abovementioned antibodies has been identified. Here, LE symptoms were not preceded by an acute infection. Temporal lobeepilepsy is a prominent symptom of this variant. NPLE is a potentially reversible LE variant. We report a 62-year-old man, with a two years’ history of memory loss, orientation and mood disorders and seizures. His brain MRI T2-weighted fluid-attenuated inversion recovery (FLAIR) scan revealed classic hyperintense foci within the temporal structures. He had no antibodies against onconeural antigens in serum. There was no evidence of a neoplasm. The entire clinical picture suggested a diagnosis of non-paraneoplastic limbic encephalitis. A course of steroids improved his clinical symptoms with significant resolution of radiological abnormalities. Lacking generally accepted diagnostic criteria of NPLE, we recommend a long-term follow-up with repeated neurological examination and oncological survey of patients presenting without evidence of a malignancy.
Limbiczne zapalenie mózgu (limbic encephalitis, LE) zostało opisane po raz pierwszy w 1960 roku jako zespół kliniczno- -patologiczny występujący u osób dorosłych. Przypadki nieinfekcyjne mają zazwyczaj charakter zespołu paranowotworowego i są wiązane głównie z rakiem drobnokomórkowym płuc. Na tle infekcyjnym powodują wirusy opryszczki pospolitej. Opisano również związane z chorobami autoimmunologicznymi nieparanowotworowe warianty LE (non-paraneoplastic limbic encephalitis, NPLE), w których obserwuje się obecność przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom błony komórkowej. Ostatecznie na podstawie obrazu klinicznego, zmian w obrazie tomografii rezonansu magnetycznego (TRM), braku guza i długofalowej obserwacji chorych wyodrębniono grupę innych NPLE, w których nie stwierdza się wymienionych przeciwciał. Przypadki te nie były poprzedzone objawami ostrej infekcji gorączkowej, a wiodącym symptomem wariantu są skroniowe napady padaczkowe. Nieparanowotworowe warianty LE są przykładem potencjalnie odwracalnych wariantów LE. W artykule przedstawiono przypadek LE u 62-letniego mężczyzny, u którego w wieku 60 lat rozwinęły się postępujące zaburzenia pamięci, orientacji i nastroju oraz napady padaczkowe ogniskowe przechodzące w obustronny napad drgawkowy. Badanie TRM uwidoczniło w obrazach T2-zależnych i sekwencji FLAIR patologiczny wzrost intensywności sygnału przyśrodkowych części obu płatów skroniowych. W surowicy krwi nie stwierdzono przeciwciał onkoneuronalnych. Badania dodatkowe pozwoliły z wysokim prawdopodobieństwem wykluczyć obecność nowotworu. Rozpoznano NPLE, którego koncepcję wydaje się umacniać wyraźna poprawa funkcjonowania intelektualnego oraz regresja zmian w badaniu TRM po wdrożeniu sterydoterapii. Brak pewnych kryteriów rozpoznania NPLE nakazuje kilkuletnią katamnezę, obejmującą regularną kontrolę neurologiczną oraz nadzór onkologiczny pacjentów, u których wstępne badania w kierunku nowotworu wypadły ujemnie.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2012, 12, 3; 176-181
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół Schwartza-Barttera u chorego z drobnokomórkowym rakiem płuca
Schwartz-Bartter syndrome in patient with small cell lung cancer
Autorzy:
Tymińska, Kamilla
Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031095.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Schwartz-Bartter syndrome
hyponatremia
lung cancer
neurological disorders
paraneoplastic syndromes
rak płuca
zespół schwartza-barttera
hiponatremia
zaburzenia neurologiczne
zespoły
paranowotworowe
Opis:
The lung is the most common site of cancer in the world today and it has a poor survival rate. The best way of reducing the lung cancer occurrence is giving up the habit of smoking. It is necessary to establish routine ways of early diagnosis according to clinical symptoms and chest radiography in general practice. It is said to be a main key of right timing of the adequate therapy. In a minority of patients with tumours, signs and symptoms develop that cannot be explained on the basis of either the mass effect produced by the primary tumour (or its metastases) or the production of a hormone normally associated with the tissue type that has given rise to the malignant tumour. These are known as paraneoplastic syndromes and may cause various symptoms. They may lead also to hyponatremia via the ectopic production of ADH. Syndrome of inappropriate secretion of antidiuretic hormone (SIADH) is an important and common electrolyte disorder in tumour patients and one that has been reported in association with small cell lung cancers (SCLC). Schwartz et al. presented the first clinical case of a patient with ectopic SIADH in 1957, when he described two patients with lung cancer who developed hyponatremia associated with continued urinary sodium loss. We describe the patient with small cell lung cancer with SIADH. In chest radiogram as well as in computed tomography the pathological mass was described, later diagnosed as SCLC. The patient developed different neurological and psychical disorders that partially were improved after treatment.
Rak płuca jest najczęściej występującym nowotworem na świecie i charakteryzuje się stosunkowo niską przeżywalnością. Najlepszy sposób na spadek zachorowalności i śmiertelności to ograniczenie nałogu palenia. Należy również ustalić właściwe postępowanie w odniesieniu do objawów klinicznych i radiologicznych, co jest niezbędne, aby odpowiednio wcześnie wdrożyć leczenie przyczynowe. Zespoły paranowotworowe stanowią szeroką grupę objawów powstałych w wyniku wytwarzania przez komórki nowotworowe różnorodnych czynników chemicznych i immunologicznych. Mogą one powodować zaburzenia w działaniu różnych układów i narządów, często wywołując objawy niekojarzące się z chorobą nowotworową w obrębie klatki piersiowej, w tym również prowadzić do hiponatremii w wyniku ektopowego wydzielania hormonu antydiuretycznego. Zespół Schwartza-Barttera, czyli zespół nieprawidłowego wydzielania wazopresyny, obserwowany jest u chorych na raka płuca i stosunkowo często stanowi zagrożenie życia. Pierwszy przypadek kliniczny został opisany przez Schwartza i wsp. w 1957 roku – dwóch chorych z rakiem płuca, u których doszło do hiponatremii w wyniku utraty sodu. Opisywany przez nas przypadek dotyczy pacjenta z SIADH i rakiem płuca. W RTG płuca, a także w tomografii komputerowej u chorego stwierdzono masę patologiczną później zdiagnozowaną jako rak drobnokomórkowy. U pacjenta występowały liczne objawy neurologiczne i psychiczne, które częściowo ustąpiły po zastosowanym leczeniu.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 4; 301-304
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies