Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "oath" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Nauka Gracjana o świadkach
Autorzy:
Burczak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049871.pdf
Data publikacji:
2022-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
świadek
proces sądowy
przysięga
witness
trial
oath
Opis:
Przedmiotem badań przedstawionych w artykule jest Dekret Gracjana w aspekcie instytucji świadka w procesach zarówno cywilnych, jak i karnych. Celem przeprowadzonych analiz tekstów prawnych oraz dicta Gracjana było uzyskanie potwierdzenia dla przyjętej hipotezy badawczej dotyczącej instytucji świadka. W Dekrecie obecne są teksty prawne zarówno prawa kanonicznego, jak i rzymskiego. Prawo kanoniczne posiłkowało się prawem rzymskim w zakresie wielu instytucji procesowych, również instytucji świadka. Metody badawcze, którymi posłużono się w analizie tekstów prawnych, to metoda historycznoprawna oraz dogmatycznoprawna. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono przyjętą hipotezę badawczą, że instytucja świadka zarówno w prawie kanonicznym, jak i w normach prawa rzymskiego obecnych w Dekrecie cechuje się zasadniczo takimi samymi wymogami stawianymi świadkom, z zachowaniem elementów różnicujących, specyficznych dla procesu kanonicznego. W procesach kanonicznych nigdy nie wolno było dołączać do przysięgi próby wrzątku lub rozpalonego żelaza. Gracjan zawarł w Dekrecie dorobek jurysprudencji rzymskiej i kanonicznej do XII w. W jego nauce o świadkach odzwierciedla się troska sądownictwa rzymskiego i kościelnego o zachowanie zgodnej z prawem procedury procesowej, dotarcie do prawdy o zdarzeniu i wydanie sprawiedliwego wyroku. Jego nauka o świadkach, poza oczywistymi przestarzałymi normami, pozostaje aktualna do dziś.
The research subject of this paper focuses on Gratian’s Decretum in respect of witnesses institution in both criminal and civil cases. The aim of the conducted analyses of Gratian’s legal texts and his dicta was to confirm the hypothesis on the institution of witnesses. The Decretum includes both texts of canon law and Roman Law since canon law has used complementarily principles of Roman Law in several aspects of procedural law, including the rules on witnesses. In the process of analysis of the legal texts several research methods were used: historical and legal, along with a dogmatic and legal method. As the result the hypothesis was confirmed that the institution of witnesses in both canon law and in the norms of Roman Law present in Gratian’s Decretum generally sets the same requirements for witnesses in both systems, except for the elements that differentiate canon law procedure. In addition, canon law proceedings never allowed the evidence to be introduced by trial by ordeal: neither ordeal by hot water nor by hot iron. Gratian in the Decretum has included the achievements of Roman and canonical jurisprudence up to the 12th century. His teachings on witnesses reflect the concern of the Roman and church judiciary to observe a lawful trial procedure, find the truth about the incident and issue a fair verdict. His views on witnesses, apart from obvious outdated standards, are still valid today.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 1; 91-110
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O problematyce przysięgi w dawnym prawie polskim
Autorzy:
Moniuszko, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953836.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish laws of the fifteenth–sixteenth centuries
iuramentum corporale
judicial oath
royal oath
prawo polskie XV–XVI w.
przysięga sędziowska
przysięga królewska
Opis:
Paweł Rogowski had undertaken a difficult and important task to comprehensively analyse the question of the use of oath in the medieval Polish laws. He discusses the forms and functions of the old oath against its historical and cultural background. His approach, however, is not free of errors and oversimplifications. This review article presents some polemic remarks upon the functioning of the oath in the old Polish laws.
Paweł Rogowski podjął się trudnego i ambitnego zadania kompleksowego omówienia zagadnienia stosowania przysięgi w średniowiecznym prawie polskim. Analizuje formy i funkcje dawnej przysięgi oraz jej tło historyczne i kulturowe. Ujęcie to nie jest jednak wolne od błędów i uproszczeń. Niniejszy artykuł recenzyjny zawiera uwagi polemiczne dotyczące omówienia funkcjonowania przysięgi w dawnym prawie polskim. 
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2019, 126, 2
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeszcze o aoryście w staropolszczyźnie
Once more on aorist in the Old Polish
Autorzy:
Deptuchowa, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459232.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
aoryst
czas zaprzeszły
staropolskie roty przysiąg sądowych
aorist
plusquamperfectum
mediaeval oath courts
Opis:
An analysis of examples of the past perfect tense composed of a singular and plural past tense participle and an aorist form of the ‘to be’ verb in the singular third person form used as an auxiliary word is given in the article. The author, referring to the research of W.R. Rzepka, presents three consecutive examples from the mediaeval court oaths, where the aorist by has the meaning of ‘był’ (past form of the to be verb in Polish).
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2017, 12; 62-66
2083-1765
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno”. Aktualność Dekalogu
“You Shall not Take the Name of the Lord your God in Vain.” The Relevance of the Decalogue
Autorzy:
Łużyński, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558967.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
imię
prawda
Bóg
chrześcijanin
Kościół
przysięga
name
truth
God
Christian
the Church
oath
Opis:
Imię Jahwe „Jestem, który Jestem” wyraża istotę Boga. W sensie biblijnym oznacza Boga, który „jest” ze swoim ludem. W sensie filozoficznym oznacza pełnię istnienia. W Starym Testamencie imię to zostało objawione Mojżeszowi. W Nowym Testamencie objawieniem imienia Bożego jest Jezus – Jehosua: Jahwe jest zbawieniem. Jezus używa formuły objawieniowej „Ja jestem”, identyfikując się ze swoim Ojcem i wskazując na swoje mesjańskie posłannictwo. Objawieniem imienia Bożego jest Modlitwa Pańska, w której Bóg jest określony jako Ojciec, wiąże się również z nim jedno z wezwań modlitwy będące prośbą o uświęcenie imienia Bożego. Przykazanie nakazuje szacunek dla imienia Bożego i całej rzeczywistości sakralnej. Zabrania ono używania go do błahych spraw, a tym bardziej do składania kłamliwych przysiąg lub wypowiadania przekleństw. Imię Boże powinno być wzywane z najwyższym szacunkiem, w czasie modlitwy z rozwagą i sprawiedliwością.
The name “I am who I am” expresses the essence of God. In a biblical sense, it signifies God who is with His people. In a philosophical sense, it denotes the fullness of existence. In the Old Testament the name is revealed to Moses, whereas in the New Testament, the revelation of the name of God is Jesus – Yeshua: “Yahweh is salvation”. Jesus uses the revelational formula “I am” identifying with His Father and indicating His messianic mission. God’s name is revealed in The Lord’s Prayer, in which God is described as the Father, and in which also one of the supplications is a request for the name of God to be revered. The second commandment commands respect for God’s name and for the whole sacred reality. It forbids using the name in vain, in particular by taking a false oath or by swearing. The name of God should be called on with the highest respect in prayer, with prudence and justice.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 42; 119-131
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie chrześcijańskie wobec wyzwań medycyny współczesnej (Konwersatorium: Medycyna na miarę człowieka)
Autorzy:
Szałata, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034529.pdf
Data publikacji:
2009-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przysięga Hipokratesa
miłosierdzie chrześcijańskie
godność osoby
pacjent
Hippocratic Oath
Christian charity
human dignity
patient
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2009, 7, 1; 280-290
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Oath of Death” in Practice of Municipal Court of Krzemieniec in the 18th Century
Autorzy:
Mikołajczyk, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619063.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
municipal law
criminal trial
oath
capital punishment
prawo miejskie
proces karny
przysięga
kara śmierci
Opis:
Before Poland was partitioned, there had been different laws for each group of society. Gentry, townspeople and peasants had their own laws. In the gentry law (land law) there was a rule that the accused could not be sentenced to death if the private accuser with several other people did not swear that the accused deserves death penalty. The practice of such a swearing existed until 1768. Current researches indicated the lack of such a rule in a municipal law. However, in the city of Krzemieniec in Wołyń the practice was different. Local municipal court required the oath of a claimant in most criminal cases. It is possible to suppose that it was an example of imitating the land law by the municipal law. We do not know if it was an only example of such a practice or whether there were similar situations in other cities of eastern Republic of Poland. This problem requires further researches.
W Polsce do czasów rozbiorów panowała stanowość prawa. Odrębnym prawem posługiwała się między innymi szlachta, mieszczanie, chłopi. W prawie szlacheckim (ziemskim) istniał zwyczaj, zgodnie z którym oskarżony nie mógł zostać skazany na karę śmierci, o ile wcześniej prywatny oskarżyciel wraz z kilkoma innymi osobami nie złożył przysięgi, iż podsądny na taką karę zasłużył. Składanie takiej przysięgi przetrwało aż do 1768 r. Dotychczasowe badania wskazywały na brak takiego zwyczaju w prawie miejskim. Okazuje się jednak, że w leżącym na Wołyniu Krzemieńcu w połowie XVIII w. tamtejszy sąd miejski w większości spraw karnych uzależniał skazanie oskarżonego na śmierć albo wykonanie skazującego na tę karę wyroku od przysięgi strony powodowej. Należy przypuszczać, że naśladowano w tym wypadku rozwiązania przyjęte w prawie ziemskim (szlacheckim). Nie wiadomo jednak, czy mamy do czynienia z wyjątkowym przypadkiem czy też podobnie postępowano w innych miastach na Kresach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Zagadnienie to wymaga dalszych badań.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O dwu pieśniach kryzysu przysięgowego
On two songs of the Oath crisis
Autorzy:
Skała, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938408.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Legion's song
the Oath crisis
a beggar's song
a news story
Polish Legions 1914-1918
Opis:
The paper is dedicated to two soldiers’ songs from the second half of 1917, written in the atmosphere of rebellion of the Polish Legions against the Central Powers. The turning point in the history of Polish military units during the First World War, which was caused by the so-called Oath crisis, for the demilitarised and interned soldiers, was the time of fighting by means of word, rather than weapon. However, they manifested their pride and perseverance of the Polish soldier, using mockery. Occasional poetic works – Dziadowska pieśń żałobna o odwrocie legionów spod Warszawy and Santa Lucia – shaped the independence ethos on the basis of a solid foundation of folklore and literary tradition (using e.g. the convention of ‘a beggar’s song’ and ‘a news story’). Arrogance and an ironic attitude, expressed in songs, conceal the real tragic situation of the soldiers – who were deprived of the chance to serve the Nation for being disobedient towards the German army. Szczypiorno and Beniaminów – places to which they were interned – are elevated to the rank of symbols of defiance and contempt for the invaders and constitute a significant element of the legend surrounding Piłsudski’s Legions.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2018, 18; 59-74
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślubowanie w służbie cywilnej. Funkcje, charakter i znaczenie prawne
The Oath in the Civil Service. Functions, Legal Nature and Significance
Autorzy:
Grześków, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200798.pdf
Data publikacji:
2023-02-03
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
ślubowanie
służba cywilna
urzędnik
Szef Służby Cywilnej
oath
civil service
civil servant
Head of Civil Service
Opis:
W artykule przeprowadzono rozważania na temat ślubowania w służbie cywilnej. Skupia się on na analizie ślubowania jako instytucji prawnej i ma na celu określenie jego znaczenia, charakteru prawnego oraz funkcji. Prawna kwalifikacja ślubowania w służbie cywilnej wymaga uwzględnienia zarówno jego aspektów prywatnoprawnych, jak i publicznoprawnych. Szczególnie istotne, pod kątem ochrony praw osób składających ślubowanie, jest dostrzeżenie publicznoprawnej relacji pomiędzy taką osobą a organem administracji publicznej odbierającym ślubowanie. Rozpoczęcie wykonywania obowiązków na powierzanym stanowisku jest bowiem uzależnione od dopełnienia aktu ślubowania (które następuje z chwilą jego odebrania). Kwalifikacja prawna czynności odebrania ślubowania powinna więc uwzględniać potrzebę zapewnienia odpowiedniej gwarancji ochrony praw osób zobowiązanych do jego złożenia.
The article performs a consideration of the oath in the civil service. The paper focuses on the analysis of the oath as a legal institution and aims to determine its meaning, legal character and function. The legal qualification of the oath in the civil service requires taking into account both its private-legal and public-legal aspects. Particularly important in terms of protecting the rights of persons performing the oath is the public-law relationship between the person taking the oath and the public administration authority taking it. Commencement of performance of duties at the entrusted post depends on fulfilment of the oath (which takes place the moment the oath is taken). The legal classification of the act of taking the oath should therefore take into account the need to provide adequate guarantees for protecting the rights of persons obliged to perform it.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 3(XXII); 361-373
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przysięga w śledztwie allewiacyjnym w Królestwie Polskim w świetle akt powiatowych wieluńskich, zamojskich i łukowskich do 1866 r.
An oath in the investigation of alleviation in the Kingdom of Poland in the light of the district records of Wieluń, Zamość and Łuków till 1866
Autorzy:
Machut-Kowalczyk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533311.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
oath
the Kingdom of Poland
alleviation
tax relief
evidence/proof
przysięga
Królestwo Polskie
allewiacja
ulga podatkowa
dowód
Opis:
An oath in the investigation of alleviation played an important evidence role. It was to confirm the accuracy of testimony and the value of damage, which the aggrieved parties had suffered. An oath was taken before the litigious department in the magistrate’s court. The aggrieved parties and witnesses had to make an oath on their previous testimonies, made during administrative investigation. The contents of the oath had claimed the value of the damage. The court drew up a written record from the oath and sent the documents to a district commissar (district governor). After the files had been completed, the district official sent them all to the administrative court, which was obliged to continue the proceedings. The alleviation was impossible without the oath.
Przysięga w śledztwie allewiacyjnymi odgrywała ważną rolę dowodową. Miała potwierdzać rzetelność zeznań, a tym samym – wysokość doznanych przez poszkodowanych strat. Jej wykonanie następowało przed wydziałem spornym sądu pokoju. Poszkodowani i świadkowie składali przysięgę na złożone wcześniej w śledztwie administracyjnym zeznania. Rota przysięgi uwzględniała wysokość doznanych szkód. Sąd sporządzał protokół jej odebrania i odsyłał akta komisarzowi obwodowemu (naczelnikowi powiatu). Po skompletowaniu akt urzędnik obwodowy (powiatowy) przesyłał całość akt do dalszego postępowania sądowi administracyjnemu. Brak przysięgi uniemożliwiał przyznanie allewiacji.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2017, 20; 183-203
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka hipokratejska wobec innych nurtów etyki medycznej
Ethics of Hippocrates versus other Medical Ethics
Autorzy:
Biesaga, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944130.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
etyka medyczna
przysięga Hipokratesa
dobro pacjenta
pryncypizm
kontraktualizm
medical ethics
Hippocratic oath
good of patient
principlism
contractualism
Opis:
Nowadays medical ethics develops under the influence of various philosophical trends. Among the most important elaborations of this ethics the following three propositions are usually given special attention: (1) ethics of the good of the patient related to the virtue ethics proposed by American physician Edmund D. Pellegrino, (2) the ethics of the four principles of Tom Beauchamp and James Childress, called principlism, and (3) the contractualism of Robert M. Veatch that appeals to the idea of a social contract. What unites those propositions is the fact that they were all developed by doctors, philosophers and scientists of the same bioethical center in the USA, the Kennedy Institute of Ethics at Georgetown University in Washington. What makes them different are the philosophical assumptions, consciously and unconsciously accepted by their creators at the moment of laying the groundwork of these ethical systems. The paper is not just about recalling the strengths and weaknesses of the three proposals of medical ethics and about revealing which of them is close to the ethics of Hippocrates, but the goal is also to answer the question whether the ethics of Hippocrates is still valid? Moreover, the goal of the analysis is to find an answer to the second question, i.e. to judge whether medical ethics can be developed without taking into account the philosophy of man and the metaphysics together with the philosophy of God? The paper suggests to give a positive answer to the first question, indicating what should be changed and what should be developed in the ethics of Hippocrates. On the other hand, the paper provides arguments justifying a negative answer to the second question by claiming that building medical ethics without metaphysical and anthropological foundations does not meet the criteria of ethics justified on the grounds of philosophy.
Współcześnie etyka medyczna rozwija się pod wpływem różnych nurtów filozoficznych. Spośród ważniejszych opracowań tej etyki wyróżniają się trzy następujące propozycje: (1) etyka dobra pacjenta związana z etyką cnót zaproponowana przez amerykańskiego lekarza Edmunda D. Pellegrino, (2) etyka czterech zasad Toma Beauchampa i Jamesa Childressa zwana pryncypizmem oraz (3) etyka kontraktualistyczna umowy społecznej Roberta M. Veatcha. To, co je łączy to fakt, że zostały one wypracowane przez lekarzy, filozofów i naukowców tego samego ośrodka bioetycznego w USA, czyli Instytutu Etyki Kennedych na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie. Tym, co je różni, są założenia filozoficzne, świadomie i nieświadomie przyjęte przez ich twórców u podstaw owych systemów etycznych. W artykule nie chodzi tylko o przywołanie mocnych i słabych stron wymienionych trzech propozycji etyki medycznej oraz o ujawnienie, która z nich jest bliska etyce Hipokratesa, ale o odpowiedź na pytanie czy etyka hipokratejska jest jeszcze aktualna? Chodzi również o odpowiedź na drugie pytanie, czy etykę medyczną można rozwijać pomijając filozofię człowieka oraz metafizykę wraz z filozofią Boga? Artykuł na pierwsze pytanie odpowiada pozytywnie, wskazując co należy w etyce hipokratejskiej zmienić i co rozwinąć. Natomiast na drugie pytanie odpowiada negatywnie twierdząc, że budowanie etyki medycznej bez podstaw metafizycznych i antropologicznych, nie spełnia kryteriów etyki uzasadnionej filozoficznie.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 2; 39-50
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce Hipokratesa i Samarytanina we współczesnej medycynie, czyli etyczna formacja pracownika służby zdrowia w świetle Nowej Karty Pracowników Służby Zdrowia
Autorzy:
Bartoszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047376.pdf
Data publikacji:
2019-10-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
przysięga Hipokratesa
Dobry Samarytanin
etyka lekarska
formacja sumienia
Hippocrates oath
good Samaritan
medical ethics
formation of conscience
Opis:
Wydana przez Papieską Radę ds. Służby Zdrowia Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia przywołuje we wstępie i w zakończeniu Przysięgę Hipokratesa. Podobnie we wstępie przypomina o ewangelicznej przypowieści o dobrym Samarytaninie. Niniejszy artykuł wykazuje, że w przywołaniach tych nie chodzi o zwykłe przypomnienie tych ważnych dla etyki lekarskiej starożytnych tekstów. Zacytowanie Przysięgi Hipokratesa oraz przypowieści o dobrym Samarytaninie wskazuje na ich aktualność. Te powszechnie znane teksty syntetyzują wiele szczegółowych zagadnień poruszanych przez bioetykę i etykę lekarską, wnikliwie omówionych w Nowej Karcie, a także, co chyba jest najważniejsze, wytyczają drogę formacji sumienia pracowników służby zdrowia, która winna przebiegać dwutorowo: poprzez refleksję etyczną, dokonywaną na płaszczyźnie rozumowej oraz poprzez zgłębianie na płaszczyźnie wiary przesłania moralnego, płynącego z objawienia chrześcijańskiego, a wyjaśnianego i głoszonego przez nauczanie Kościoła.
Źródło:
Teologia i moralność; 2019, 14, 1(25); 107-120
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iusiurandum de veritate dicenda w kanonicznym procesie o nieważność małżeństwa
An oath to tell the truth in the process of nullity of marriage
Autorzy:
Bartczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957769.pdf
Data publikacji:
2015-11-01
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
process of nullity of marriage parties
witnesses
oath
truthfulness
proof
proces małżeński
strony procesowe
świadkowie
przysięga
prawdomówność
dowodzenie
Opis:
The process of nullity of marriage is to discover the truth about marriage. An oath to tell the truth is inherent in the process of marriage. An oath is the invocation of the divine Name as witness to the truth. It cannot be taken except in truth, judgment and justice (can. 1199 § 1 CIC). In the process of nullity of a marriage, the judge is to administer an oath to the parties to tell the truth or at least to con rm the truth of what they have said unless a grave cause suggests otherwise. The judge is to administer an oath to the witness. An oath to tell the truth is to strengthen the testimony of the parties and witnesses.
Proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa to poszukiwanie prawdy o małżeństwie. W fazę dowodzenia wpisuje się pojęcie przysięgi co do mówienia prawdy podczas przesłuchań. Przysięga jest wezwaniem imienia Bożego na świadka prawdy. Zgodnie z Kodeksem z 1983 roku winny ją złożyć strony oraz świadkowie zeznający w sprawie. Przysięga wzmacnia moc dowodową ich zeznań. Taka przysięga ma charakter religijny i jako taka nie jest obligatoryjna. Niemniej prawodawca wymaga, aby osoba odmawiająca złożenia przysięgi w takiej formie zobowiązała się mówić prawdę. W ten sposób widać, że prawda jest entelechią tego procesu.
Źródło:
Annales Canonici; 2015, 11; 63-77
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„[O]raz że cię nie opuszczę aż do śmierci…”. Próba refleksji psychologa nad możliwością dotrzymania obietnicy
„Till death do us apart”. Psychologit’s attempt to reflect on a possibility of keeping a promise
Autorzy:
Skrocka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497090.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
przysięga małżeńska
miłość
wierność
uczciwość małżeńska
odpowiedzialność
dojrzałość
oath of allegiance
love
faithfulness
honesty in a marriage
responsibility
maturity
Opis:
Marriage is a relationship, which is an essence of a family bond in every culture and every epoch. However, contemporary relation between a man and a woman are not so straightforward and obvious. Love is a first declaration of fiancés, who associate it with a feeling, while forgetting about responsibility and ‘giving’ to another person. Faithfulness is usually understood in a very narrow way related mainly to a sexual sphere, whereas it also means loyalty towards your spouse in all issues and aspects. Honesty in a marriage requires empathy as well as transparency allowing mutual understanding and dialog. Till death do us apart is a pledge, which states lack of divorce, but also desire of intimacy, co-existence and presence with a husband or wife.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2016, 2(14); 131-144
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies