Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "mythos" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Homo ludens – homo mythicus. Nowe podejście do aktywności ludycznej w dorosłości
    Autorzy:
    Zagórska, Wanda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/637170.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    adult development, ludic activity, mythos modality, ludic mythos-type realms
    Opis:
    Homo ludens – homo mythicus. A new approach to ludic activity in adulthoodThe article presents a new theoretical and research approach to the problem of man’s ludic activity in adulthood. The theoretical thread presents the author’s personal concept of quasi-mythical in nature ludic behaviour, substitutive in regards to participation in the living myth. What lies at their base are the mythos type cognitive processes proper to the mind of man, complementary to processes of the logos type and the ‘mythical’ way connected to them in which man refers to the surrounding world. Characteristic elements of contemporary forms of mythos have been distinguished in relation to its archaic forms. The empirical strain concerns chosen fragments of the author’s own research on young adults’ experiences of participation in cultural phenomena that belong to the mythos domain. The study comprised 91 participants of historical re-enactment, 88 fantasy readers and 91 rave participants. An attempt to carry out a typology of participation in ludic mythos-type realms has been made on the basis of the identified dimensions of experience common to the three sub-cultures studied. The theoretical model of contemporary quasi-mythical behaviour has also undergone empirical verification.
    Źródło:
    Psychologia Rozwojowa; 2008, 13, 1
    1895-6297
    2084-3879
    Pojawia się w:
    Psychologia Rozwojowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek wobec sacrum, czyli próby poszukiwania drogi do Transcendencji
    Man in relation to the sacrum, attempts to find a way to Transcendence
    Autorzy:
    Kaczmarek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1011722.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-30
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    sacrum
    cykliczna koncepcja czasu
    Numinosum
    mythos
    logos
    Sacrum
    Cyclical Concept of Time
    Mythos
    Logos
    Opis:
    According to various theories of religion human beings are in a specific relationship with the Absolute. A human being feels a glorious power standing in front of him. And the answer to this relationship is the adoration of God, not to es-cape, which is normal with physical fear. The Absolute is the most sacred, holy and transcendent being. The Absolute’s existence is surrounded by sacred space and sa-cred time which we call – sacrum. How to understand sanctity? There are two ways – a kind of understanding called mythos which can be compared with mythical way of exploring sacred space and the second way of understanding called logos, which is a logical view of the world. Both ways should be complementary to lead every human being straight to the truth about God. Christian theology adds that the real sanctity materialized when people start to love God and each other. Love itself is a real name of God and the real sacrum in the world and in a human's heart.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 1; 148-162
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura jako zagrożenie i ratunek. Analiza kultury w świetle fenomenu naśladowania (mimesis) i wychowania (paideia)
    Culture as Threat and Rescue. An Analysis of Culture in the Light of the Phenomenon of Imitation (Mimesis) and Education (Paideia)
    Autorzy:
    Pasterczyk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807409.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kultura
    mit
    edukacja
    państwo
    rozum
    culture
    mythos
    education
    State
    reason
    Opis:
    The article discuss the problem of culture in light of two key terms of Platonic understanding of human being and society – paideia and mimesis. The culture is a kind of paideia defended in Plato’s State against the mythological order of mimesis. The genuine elucidation of difficult role of mimesis in the Platonic understanding of intellectual culture opens the Girardian interpretation of culture. The Girard’s theory reveals the role of mimesis as the highest factor of destruction inside the ethnological and modern society. The mimesis as the mimetic desire allows new interpretation of the exciting question: Why Plato dismissed poets from his State? Plato did it because such poets as Homer and Hesiod introduced the vision of god, man and society based on the mythological power of mimesis. The new order of Platonic intellectual culture is based on the power of human logos.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2012, 3; 23-44
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lovecraft i religia
    Lovecraft and Religion
    Autorzy:
    Joshi, S.T.
    Wąsowicz, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/520058.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Ośrodek Badawczy Facta Ficta
    Tematy:
    Howard Phillips Lovecraft
    Lovecraft
    horror
    horror fiction
    weird fiction
    religion
    mythos
    Opis:
    The article was originally published as a chapter in S.T. Joshi’s book Lovecraft and a World in Transition: Collected Essays on H. P. Lovecraft (New York: Hippocampus Press 2014, pp. 187-195). The presented version was kindly provided to „Creatio Fantastica” by the Author without any copyright fee and translated into Polish by Magdalena Wąsowicz.
    Źródło:
    Creatio Fantastica; 2016, 3-4(54-55); 7-17
    2300-2514
    Pojawia się w:
    Creatio Fantastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy współczesna Penelopa tęskni? O wizerunkach Penelopy w literaturze wieku XX
    Empfindet die moderne Penelope Sehnsucht? Über die Darstellung der Penelope in der Literatur des zwanzigsten Jahrhunderts
    Does contemporary Penelope miss her husband? On the interpretations of Penelope in literature in the 20th century
    Autorzy:
    Budrewicz, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28087134.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Adaptation
    Feminismus
    Mythos
    Penelope
    Sehnsucht
    adaptacja
    feminizm
    mit
    Penelopa
    tęsknota
    adaptation
    feminism
    myth
    longing
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest literackim wizerunkom Penelopy, która stereotypowo postrzegana jest jako wierna i tęskniąca żona. Analiza obejmuje literaturę polską i anglojęzyczną wieku XX. Adaptacje mitu i jego reinterpretacje dowodzą siły oddziaływania historii Odyseusza i Penelopy, ale również silnej transformacji w postrzeganiu i interpretowaniu bohaterki. Jest wciąż żoną, która tęskni za mężem, ale nowe interpretacje tej historii uwypuklają coraz chętniej niezależność Penelopy, jej wewnętrzną siłę, a zatem przeobrażenie się mitu w her story.
    The article discusses various literary representations of Penelope who is stereo-typically perceived as a faithful wife who misses her husband while he is away. The author analysed Polish and English literature of the 20th century. Many adaptations and reinterpretations of the myth of Odysseus and Penelope prove that this story is deeply rooted in culture, but it has also been variously transformed. Penelope is still the wife who misses her husband, but the recent interpretations of the story highlight her independence, inner strength and, as a result, the transformation of the myth into her story.
    Der Artikel widmet sich dem literarischen Bild der Penelope, die klischeehaft als treue und sehnsüchtige Ehefrau wahrgenommen wird. Die Analyse umfasst die polnische und englischsprachige Literatur des 20. Jahrhunderts. Die Adaptionen des Mythos und seine Neuinterpretationen zeigen die Kraft der Geschichte von Odysseus und Penelope, aber auch den starken Wandel in der Wahrnehmung und Interpretation der Heldin. Sie ist immer noch eine Ehefrau, die sich nach ihrem Mann sehnt, aber neue Interpretationen der Geschichte betonen mehr und mehr Penelopes Unabhängigkeit, ihre innere Stärke, und damit die Verwandlung des Mythos in Ihre Geschichte (her story).
    Źródło:
    Transfer. Reception studies; 2022, 7; 223-239
    2451-3334
    Pojawia się w:
    Transfer. Reception studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powracający mit: idea regresu w filozofii kultury Ernsta Cassirera
    Autorzy:
    Raube, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644255.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Cassirer
    politischer Mythos
    Politik
    Rückgang
    Nationalsozialismus
    political myth
    politics
    regress
    Nazism
    mit polityczny
    polityka
    regres
    nazizm
    Opis:
    Cassirer stellte in der Philosophie der symbolischen Formen und im Essay Was ist der Mensch? das mythische Denken als eine der menschlichen Formen der Weltwahrnehmung dar. Er machte das als ein unparteiischer Forscher, indem er suggerierte, dass der Mythos ein integraler Bestandteil unserer kulturschaffenden Aktivität ist. Der Mythos – die mythi-sche Interpretation der Wirklichkeit – tritt zusammen mit anderen Weltwahrnehmungs-formen auf, wie Kunst, Wissenschaft und Sprache. Es war noch bevor die Nationalsozia-listen die Bühne der Geschichte betraten, als Cassirer über das mythische Denken als positive Funktion des Geistes geschrieben hat. Er ahnte nicht, dass der Mythos nicht nur poetisch und imaginativ, sondern auch verhängnisvoll sein kann: Er kann eine Kraft werden, die in den Menschen das Schlimmste auslöst. Nach der Machtergreifung durch Hitler verstand Cassirer, dass der Mythos sich in destruktive Kraft verwandeln kann. Damals ist seine Korrektur der „sanften“ Interpretation des Mythos entstanden. Der folgende Text ist dieser Interpretationskorrektur des Mythos in der Philosophie des „spä-ten“ Cassirers gewidmet.
    In his The Philosophy of Symbolic Forms and An Essay on Man, Ernest Cassirer casts mythi-cal thinking as one way in which human beings understand the world. He did so as an impartial scholar, proposing that myth is an inalienable component of human culture-making. Myth, or a mythical interpretation of reality, co-exists with other forms of un-derstanding the world, such as art, science, or language. When Cassirer wrote about mythical thinking as a positive function of the mind, before Nazism stepped onto the stage of history, he had little inkling that myth can have not only poetic and imaginative power, but may also unleash the worst instincts in humans. Following Hitler’s coming to power, Cassirer realised that myth may precipitate destruction, and produced an attenu-ated, “mild” interpretation of myth. It is this corrected understanding of myth in Cassi-rer’s later thought that this text elaborates.
    Cassirer w Filozofii form symbolicznych i Eseju o człowieku przedstawił myślenie mityczne jako jedną z form ludzkiego rozumienia świata. Uczynił to jako bez-stronny badacz, sugerując, że mit jest nieusuwalnym składnikiem naszej aktyw-ności kulturotwórczej. Mit (interpretacja mityczna rzeczywistości) współwystę-puje z innymi formami rozumienia świata, takimi jak sztuka, nauka, język. Gdy Cassirer pisał o myśleniu mitycznym jako pozytywnej funkcji ducha przed po-jawieniem się na arenie historii nazistów, nie przeczuwał, że mit może być nie tylko poetycki i imaginacyjny, ale także złowieszczy, w tym sensie, że może stać się taką siłą, która wyzwoli w ludziach to, co najgorsze. Po dojściu Hitlera do władzy Cassirer zrozumiał, że mit może się przeistaczać w destrukcję. I wtedy powstała jego korekta „łagodnej” interpretacji mitu. Tej korekcie interpretacji mitu w filozofii „późnego” Cassirera poświęcony jest niniejszy tekst.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2014, 10
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poszukiwana metafora antropocenu. Reinterpretacja mitu o Edypie
    Autorzy:
    Lech, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056706.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Anthropozän
    Mythos
    Transformation
    Wissen
    Macht
    Egozentrismus
    Ökozentrismus
    anthropocene
    myth
    transformation
    knowledge
    power
    egocentrism
    ecocentrism
    antropocen
    mit
    transformacja
    wiedza
    władza
    egocentryzm
    ekocentryzm
    Opis:
    Antropocen – epoka człowieka, hasło wywołujące świadomość zbliżającej się katastrofy ekologicznej. Stosunek człowieka do przyrody stał się nadrzędnym problemem, którego rozwiązanie zadecyduje o dalszym istnieniu gatunku ludzkiego. Wydawało się, że jako ludzkość posiadamy nieograniczoną władzę oraz możliwości naukowe i techniczne do zarządzania Ziemią. Dzisiaj pojawiła się nagła potrzeba zmiany naszych działań nastawionych przede wszystkim na despotyczny wzrost – głównie ekonomiczny. Problem ochrony klimatu wymaga szybkiego działania. Wymaga zmiany świadomości. Naukowa wiedza o faktycznym zagrożeniu okazuje się jednak nieskuteczna w budzeniu z marazmu i denializmu supersprawczą ludzkość. Stąd potrzeba metafory, która zobrazuje transformację wiedzy i wartości w takie, które sprawniej skłonią do przeciwdziałania kryzysowi klimatycznemu. Uznałam mit o Edypie opowiedziany przez Sofoklesa za dostatecznie znaną i jednocześnie motywującą metaforę antropocenu. Do reinterpretacji mitu wykorzystałam P. Ricoeura potrzebę uchwycenia istoty tragiczności i otwarcia na nią oczu. Posłużyłam się C. Levi-Straussa poszukiwaniami w micie uniwersalnych zasad myślenia i doświadczenia ludzkiego. Posiłkowałam się tezą M. Foucaulta o nadwyżce wiedzy i władzy w osobie Edypa. Przeniosłam uwagę z wydarzeń w Tebach na te, które wydarzyły się w Kolonos. Życiowa droga, jaką przebył Edyp, wskazuje na transformację, której dokonał w poszukiwaniu nowej wiedzy potrzebnej do odzyskania władzy i przezwyciężenia postawy ofiary własnych działań. Zaproponowałam, aby tabu ojcobójstwa i kazirodztwa odczytywać nie jako zakaz, a jako radę i sposób na degradację i transformację Ego w Eco, egocentryzmu w ekocentryzm. W Kolonos duchowa siła i nowa wiedza Edypa zapewniła ochronę i bezpieczeństwo Ateńczykom. Proponowana metafora antropocenu mogłaby wspomóc odzyskanie „zmysłu tragizmu”, a ten umożliwiłby „Antropoceńczykom” metanoję, zwrot myślenia i nową moc.
    Das Anthropozän ist ein Menschenzeitalter, ein Stichwort, das das Bewusstsein für eine drohende Umweltkatastrophe weckt. Die Einstellung des Menschen zur Natur ist zu einem Hauptproblem geworden, dessen Lösung über das Fortleben der menschlichen Spezies entscheiden wird. Es schien, dass wir als Menschheit über unbegrenzte Macht und wissenschaftliche und technische Möglichkeiten verfügen, um die Erde zu verwalten. Heute ist es dringend notwendig geworden, unsere Aktivitäten zu ändern, die vor allem auf despotisches Wachstum ausgerichtet sind – hauptsächlich auf wirtschaftliches Wachstum. Das Problem des Klimaschu-tzes erfordert rasches Handeln. Es erfordert einen Bewusstseinswandel. Die wissenschaftlichen Erkenntnisse über die tatsächliche Bedrohung erweisen sich jedoch als wirkungslos, wenn es darum geht, die extrem wirksame Menschheit aus Marasmus und Leugnung zu wecken. Daher braucht es eine Metapher, die die Transformation von Wissen und Werten zu einem solchen Wissen bildhaft macht, das zur Bewältigung der Klimakrise wirksamer anregen wird. Ich fand den von Sophokles erzählten Mythos von Ödipus eine hinreichend vertraute und gleichzeitig motivierende Metapher für das Anthropozän. Um den Mythos neu zu interpretieren, griff ich auf die Idee von Paul Ricoeurs zurück, das Wesen der Tragödie einzufangen und die Augen dafür zu öffnen. Ich nutzte die Suche von Claude Levi-Strauss nach universellen Denkprinzipien und menschlicher Erfahrung im Mythos. Ich bediente mich Michel Foucaults These vom Überschuss des Wissens und der Macht in der Figur von Ödipus. Ich verlagerte die Aufmerksamkeit von den Ereignissen in Theben auf die Ereignisse in Kolonos. Der von Ödipus zurückgelegte Lebensweg deutet auf den Wandel hin, den er auf der Suche nach dem neuen Wissen vollzogen hat, das notwendig war, um die Macht zurückzugewinnen und die Haltung des Opfers seiner eigenen Handlungen zu überwinden. Ich schlug vor, das Tabu von Vaterschaftsmord und Inzest nicht als Verbot sondern als Rat und als Weg zur Degradierung und Transformation von „Ego“ in „Eco“, Egozentrismus in Ökozentrismus, zu lesen. In Kolonos haben spirituelle Stärke und neues Wissen von Ödipus den Schutz und die Sicherheit den Bewohnern von Athen gewährleistet. Die vorgeschlagene Metapher für das Anthropozän könnte die Wiedererlangung des „Sinns für das Tragische“ fördern, und dieser würde den „Anthropozänern“ Metanoia, den Wandel des Denkens und eine neue Kraft ermöglichen.
    Anthropocene – the epoch of man, a slogan that evokes awareness of the impending ecological catastrophe. Man’s attitude to nature has nowadays become a major problem and its solution or not will determine the further existence of the human species. As humanity, we believe to possess inexhaustible scientific and technical might and potential to run the Earth. Yet today an urgent need has arisen to reverse our present activities designed primarily to boost frenetic economic growth. Prompt action is needed to protect the Earth’s climate. Our mentality needs to be changed. However, the looming ecological threat has not yet evoked large enough concern among men, otherwise so highly expert in many fields nor overcome our inertness and denialism. Hence the need for a metaphor that would inspire change of knowledge and values to help counteract the climate crisis more efficiently. I believe that the story and myth of Oedipus as told by Sophocles is a sufficiently well-known and a motivating one and applicable to the Anthropocene. Reinterpreting the myth, I refer to Paul Ricoeur’s expressed need to grasp and understand the essence of the tragic. I follow C. Levi-Strauss’s thinking in his exploration of mankind’s universal principles of thinking and experience in the myth. I share Michel Foucalt's contention regarding the excess of Oedipus’s power and knowledge. I reverse the attention from events in Thebes to these in Kolonos. The path of Oedipus’ life illustrates the transformation he had undergone having gained new knowledge needed to regain power and to overcome the sense of being a victim of his own actions. I also suggest that the taboo of patricide and incest be not perceived as a proscription but as an advice and also a way of degrading and transforming the “Ego” into “Eco”, that is egocentrism into ecocentrism. In Kolonos, the spiritual strength and the extra knowledge gained by Oedipus ensured protection and security to Athenians. The proposed metaphor of the “Anthropocene” could help to revivify the “sense of tragedy” leading consequently to metanoia, a change of people’s minds, new strength and inspiration to act.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2021, 31; 85-102
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koniec wieku poetów? O zszyciach literatury i filozofii
    The End of the Age of Poets? Stitching Together Literature and Philosophy
    Autorzy:
    Zawadzki, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32049694.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    logos and mythos
    categories of philosophy
    poetics
    transcendentalism
    dialectics
    hermeneutics
    deconstruction
    Plato
    Aristotle
    Kant
    Hegel,
    Hegel
    Dilthey
    Nietzsche
    de Unamuno
    Heidegger
    Adorno
    Blanchot
    Derrida
    De Man
    Ricoeur
    Schegel
    Novalis
    Mallarmé
    Opis:
    The article presents an attempt to outline, from a mainly typological and partly historical perspective, what the author considers the most important varieties of the relationship between philosophy and literature (which is, of course, understood here in a working and broad sense, as poesis). In the first of these varieties, for which the fundamental significance is Plato’s gesture of excluding poets from the state, the philosophical logos defines itself in opposition to literature, or mythos. In the second, which appears to predominate from Aristotle to the 18th century, the relationship between philosophy and literature takes on a more neutral character: the former provides the latter with motifs, themes, topics, mainly related to moral philosophy in the broadest sense, while the latter provides the former with discursive modes, such as genre. Modern aesthetics and the philosophy and theory of literature (fundamentally different from the tradition of the great poets and rhetoricians of the 16th and 17th centuries), which emerged together with transcendental philosophy and its reception in German Romanticism, contributed both to the increased interest among philosophers in literature and to a clear embedding, or even closing, of literature in philosophical notions, which originated mainly in the tradition of transcendentalism and dialectical thought. Finally, the beginning of the twentieth century is distinguished, in most of the major continental philosophical traditions, by a tendency to seek, or to find, in literature the most important partner of philosophical thinking, and sometimes even the identity of philosophy.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2022, 37; 121-144
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielowymiarowość rozumienia pojęć mythos i logos z perspektywy zasady dziejów skutkujących Hansa-Georga Gadamera
    Multidimensionality of understanding of the mythos and logos concepts from the principle of history of effect perspective of Hans-Georg Gadamer
    Autorzy:
    Szymczyński, Tomasz R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619729.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    mythos
    logos
    hermeneutics
    Hans-Georg Gadamer
    philosophical hermeneutics
    the principle of history of effect
    historically effected consciousness
    myth
    knowledge
    horizon
    hermeneutyka
    hermeneutyka filozoficzna
    zasada dziejów skutkujących
    świadomość dziejów skutkujących
    mit
    wiedza
    horyzont
    Opis:
    The principle of history of effect, introduced by the initiator of philosophical hermeneutics, Hans-Georg Gadamer, which maintains in direct relation to his idea of horizon and his interpretation of such concepts as understanding, tradition, prejudice/prejudgment, constitutes in this paper the basis for attempt of application of the recommendations of this thinking construct for elucidation of transformations that have taken place over time within the field of understanding of the mythos and logos concepts. As a result, on a more general level, appears a critical attitude towards often present nowadays instrumental treatment of questions as well as concepts, while these two constitute fundamental aspects of the linguistic dimension. Whereas, on a more detailed level, the thesis on a non-ancient Greek origins of the present in modern European culture opposition of myth and reason is advanced.
    Wyprowadzona przez twórcę hermeneutyki filozoficznej Hansa-Georga Gadamera zasada dziejów skutkujących, pozostając w bezpośredniej relacji z jego figurą horyzontu, jego wykładnią m.in. takich pojęć jak rozumienie, tradycja, przesądy-przedsądy, stanowi w niniejszym artykule podstawę dla próby zastosowania zaleceń powyższej konstrukcji myślowej dla naświetlenia przemian, jakie dokonały się na osi czasu w obszarze rozumienia pojęć mythos i logos. W rezultacie na bardziej ogólnym poziomie wyłania się krytyczne ujęcie często obecnego współcześnie instrumentalnego traktowania zarówno pytań, jak i pojęć stanowiących zasadnicze aspekty płaszczyzny językowej. Natomiast na poziomie bardziej szczegółowym ukazuje się teza o swoiście poza-starogreckich źródłach opozycji mitu i rozumu w europejskiej kulturze nowożytnej.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2016, 1; 7-23
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ondyny i meluzyny we współczesnej niemieckojęzycznej literaturze kobiet (Bachmann, Neuwirth, Frischmuth)
    Undinen und Melusinen in der deutschsprachigen Literatur der Gegenwart (Bachmann, Neuwirth, Frischmuth)
    Undines and Melusines in Contemporary German Women’s Literature (Bachman, Neuwirth, Fischmuth)
    Autorzy:
    Nowara-Matusik, Nina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627774.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-27
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Gender Studies
    Feminismus
    Nymphe
    Undine
    Melusine
    österreichische Literatur
    Ingeborg Bachmann
    Barbara Neuwirth
    Barbara Frischmuth
    das 20. Jahrhundert
    Mythos
    gender
    feminizm
    nimfa
    ondyna
    meluzyna
    literatura austriacka
    wiek XX
    mit
    feminism
    nymph
    undine
    melusine
    Austrian literature
    20th century
    myth
    Opis:
    Artykuł jest próbą genderowego odczytania motywu ondyny i meluzyny w trzech tekstach autorstwa współczesnych pisarek austriackich: Ingeborg Bachmann (Ondyna odchodzi), Barbary Neuwirth (Nimm diese Rosen, Schöne) oraz Barbary Frischmuth (Otter). We wstępie autorka artykułu przybliża kontekst mitologiczny i literacki, w jakim motyw ów funkcjonuje, by następnie na tym tle umiejscowić analizy wymienionych wyżej utworów. Nie mniej ważne jest pytanie o feministyczną progresywność badanych tekstów: wychodząc z założenia, że utwór Bachmann odznacza się myśleniem (pre)feministycznym, autorka sytuuje w jego kontekście teksty Neuwirth i Frischmuth, powstałe kilkadziesiąt lat później.
    The article is an attempt at a gender reading of the motif of undine and melusine in three texts by contemporary Austrian writers: Ingeborg Bachmann (Undine Goes), Barbara Neuwirth (Nimm diese Rosen, Schöne) and Barbara Frischmuth (Otter). In the introduction, the author describes the mythological and literary context in which this motif functions, and then places the analyses of the above mentioned works against this background. Another important issue is the question of the feminist progressiveness of the texts under examination: basing on the assumption that Bachmann’s work is characterised by (pre)feminist thinking, the author places in its context the texts by Neuwirth and Frischmuth, written several decades later.
    Im Beitrag wird der Versuch unternommen, eine genderorientierte Analyse des Motivs der Undine und Melusine in drei Texten zeitgenössischer österreichischer Autorinnen (Ingeborg Bachmanns Undine geht, Barbara Neuwirths Nimm diese Rosen, Schöne und Barbara Frischmuths Otter) zu liefern. Im einleitenden Teil des Beitrags wird der mythologische und literarische Kontext, in welchem das Motiv funktioniert, skizziert. Vor diesem Hintergrund wird anschließend die Analyse der genannten Werke vorgenommen. Nicht weniger wichtig ist die Frage nach der feministischen Progressivität der zu untersuchenden Texte: von der Annahme ausgehend, dass sich der Text Bachmanns durch ein (prä)feministisches Denken auszeichnet, werden in seinem Kontext die Texte Neuwirths und Frischmuths situiert, welche einige Jahrzehnte später entstanden sind.
    Źródło:
    Wortfolge. Szyk Słów; 2018, 2; 9-29
    2544-4093
    Pojawia się w:
    Wortfolge. Szyk Słów
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies