Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "framework agreement" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Polityka rządu wobec organizacji pozarządowych w latach 2008‒2016 a kryzys polityczny w Macedonii
The Government’s Policy Towards Non-Governmental Organisations in 2008-2016 and the Moldavian Political Crisis
Autorzy:
Wilk, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489329.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
civil society,
non-governmental organisation,
VMRO-DPMNE,
colour revolution,
Ohrid Framework Agreement
Opis:
The plan to build a stable state in which two ethnic groups living in Macedonia could coexist was set forth in the framework agreement of 31 August 2001 referred to as the Ohrid Framework Agreement. Creating beneficial conditions for the activity of civil society organisations was one of the main points of the framework agreement. After the VMRO-DPMNE party gained power in 2006 and the Prime Minister Nikola Gruevski took authoritarian direction, non-governmental organisations became one of the main entities intended for liquidation. VMRO-DPMNE limited their access to financing and media, demonised them, and imposed restrictions on their activists, considered traitors of the nation. The Macedonian phone hacking scandal from 2015 revealed many irregularities, including attempts to eradicate non-governmental organisations and their activists. At the same time, it awakened the lethargic and scared civil society. The scale of the protests that started in May 2015 convinced the participants that they were able to revolutionise the Macedonian political arena and to take matters into their own hands. New independent associations and organisations wishing to change the politics of the state were created. For the first time, the citizens united across ethnic divides.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2017, 7; 48-58
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umowa ramowa między Stolicą Apostolską i Republiką Burundi w sprawach wspólnego interesu z 6 listopada 2012 roku narzędziem inkulturacji na kontynencie afrykańskim
Framework Agreement Between The Holy See and The Republic of Burundi of 6 November 2012 on Mutual Interest as a Tool of Inculturation on the African Continent
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938836.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
umowa ramowa
Burundi
Stolica Apostolska
inkulturacja
framework agreement
the Holy See
inculturation
Opis:
W dość długi już katalog umów zawieranych po Soborze Watykańskim II przez Stolicę Apostolską z państwami afrykańskimi wpisała się umowa ramowa (Accord-cadre) w sprawach wspólnego interesu (sur matières d’intérêt commun) zawarta 6 listopada 2012 r. z Republiką Burundi. Traktat ten, obejmujący preambułę, 22 artykuły oraz aneks, reguluje szeroki wachlarz spraw interesujących obydwie strony. Stanowi znaczący, jak się wydaje, instrument służący wzajemnemu, obustronnie wzbogacającemu dialogowi kultury z wiarą. Preambuła umowy, obejmująca siedem akapitów, wskazuje cel, przesłanki i okoliczności jej zawarcia. Uzgodnienia zawarte w Umowie ramowej, zawarte w poszczególnych artykułach, dotyczą następujących spraw: zasady ogólne, sprawowanie kultu Bożego, nominacje kościelne, przestępstwa duchownych i osób zakonnych oraz sekrety: spowiedzi i zawodowy, dobra materialne kościelnych osób prawnych oraz duchownych, budownictwo sakralne i kościelne, posługiwanie się przez Kościół środkami przekazu, małżeństwo, zrzeszanie się wiernych, prowadzenie przez Kościół placówek oświatowych i wychowawczych, prowadzenie przez Kościół instytucji dobroczynnych, udział finansowy Państwa w działalności Kościoła na rzecz narodu, opieka duszpasterska nad zaangażowanymi w siłach zbrojnych i bezpieczeństwa oraz nad przebywającymi w zakładach i instytutach zamkniętych, postanowienia końcowe. Należy mieć nadzieję, że umowa Stolicy Apostolskiej i Republiki Burundi, uchylając rozdźwięk między Kościołem a kulturą plemienną tego kraju, stanie się – w jakiejś mierze – skutecznym narzędziem inkulturacji na kontynencie afrykańskim.
Among quite a long catalogue of agreements concluded by the Holy See with African states after the Second Vatican Council there is the framework agreement (Accord-cadre) on mutual interest (sur matières d’intérêt commun) concluded on 6 November 2012 with the Republic of Burundi. The treatise consisting of the preamble, 22 articles and the annex regulates a wide range of matters of interest to both parties. Apparently it is a considerable instrument aimed at mutual dialogue of the culture and faith, which enriches both parties. The preamble of the agreement composed of seven paragraphs features the objective, rationale and circumstances of its conclusion. The arrangements included in particular articles of the Frame- work Agreement deal with the following issues: general matters, exercise of the God’s cult, church nominations, crimes committed by the clergy and members of religious orders, the secret of confession and professional secret, material goods of ecclesiastical legal persons and the clergy, sacral and church buildings, the use of the mass media by the Church, marriage, congregating of the faithful, running educational and fostering facilities by the Church, running charitable institutions by Church, the state’s financial contribution in the activities pursued by the Church for the nation, ministerial care over persons engaged in armed and security forces and over persons staying in closed facilities and institutes, final provisions. It should be hoped that while bridging the differences between the Church and country’s tribal culture the agreement of the Holy See and the Republic of Burundi will become to some extent and effective tool of inculturation on the African continent.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 1; 49-74
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek równego traktowania nauczycieli religii - przypadek Republiki Włoch
Obligation of Equal Treatment of Religious Teachers. The Case of the Republic of Italy
Autorzy:
Świątkowski, Andrzej Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231707.pdf
Data publikacji:
2022-05-16
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
dyrektywa 1999/70/WE
dyskryminacja
nauczyciele religii katolickiej polityka społeczna
porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony
Directive 1999/70 / EC
social policy
framework agreement on fixed-term work
teachers of the Catholic religion
Opis:
CEL NAUKOWY: Artykuł przedstawia wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ze stycznia 2022 roku w sprawie dotyczącej nauczycieli religii we Włoszech. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Celem artykułu jest zasada zatrudniania nauczycieli religii tylko na podstawie długotrwałych, terminowych umów o pracę, zawieranych wyłącznie na czas określony. Główną metodą badawczą wykorzystaną w artykule jest metoda dogmatyczna. Autor analizuje stanowiska stron sporu: nauczycieli religii, centralnych władz szkolnych we Włoszech zatrudniających nauczycieli religii, diariusza diecezji oraz stanowisko sądu pracy w Neapolu, występującego w sprawie toczącej się przed Trybunałem Sprawiedliwości UE. W szerokim zakresie wykorzystuje metodę analizy orzecznictwa. PROCES WYWODU: Artykuł podzielony został na pięć części, których celem jest przybliżenie czytelnikowi omawianej problematyki poprzedzonej wprowadzeniem oraz merytoryczne rozważania zakończone uwagami umożliwiającymi rozstrzygnięcie sporu prawnego. WYNIKI ANLIZY NAUKOWEJ: Republika Włoska nie wprowadziła środków ograniczających maksymalny okres zatrudnienia nauczycieli religii lub liczby odnowień terminowych umów o pracę w rozumieniu przepisów unijnego prawa pracy. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przepisy prawa UE sprzeciwiają się uregulowaniu krajowemu państwa członkowskiego UE, wykluczającemu nauczycieli religii w szkołach publicznych do ubiegania się o tę pracę w ramach umów na czas nieokreślony. Posiadanie dokumentu poświadczającego zdolność nauczania religii nie stanowi obiektywnego powodu do nauczania religii wyłącznie na podstawie umów na czas określony. Żadne środki prawne stosowane w systemach krajowego prawa pracy nie powinny naruszać zasady równego traktowania nauczycieli religii, nauczających tego przedmiotu w państwach członkowskich UE.
RESEARCH OBJECTIVE: The article presents the judgment of the Court of Justice of the European Union of January 2022 in a case concerning religious teachers in Italy. THE RESEARCH PROBLEM and METHODS: The aim of the article is to employ a religion teacher only on the basis of long-term, fixed-term employment contracts, concluded only for a specified period. The main research method used in the article is the dogmatic method. The author analyzes the positions of the parties to the dispute: religious teachers, central public authorities in Italy employing religious teachers, diocesan diocese and the position of the labor court in Naples in the case pending before the Court of Justice of the EU. The method of jurisprudence analysis is widely used. THE PROCESS of ARGUMENTATION: The article has been divided into five parts, the purpose of which is to familiarize the reader with the issues discussed, preceded by the introduction, as well as substantive considerations concluded with comments enabling the resolution of a legal dispute. RESEARCH RESULTS: The Italian Republic has not introduced measures limiting the maximum duration of employment for religious teachers or the number of renewals of fixed-term employment contracts within the meaning of EU labor law. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, and RECOMMENDATIONS: EU law goes against the national regulation of an EU Member State, which excludes teachers of religion in public schools from applying for this job under open-ended contracts. The possession of a document certifying the ability to teach religion is not an objective reason to teach religion solely on the basis of fixed-term contracts. Any legal measures applied in national labor law systems should be without prejudice to the principle of equal treatment of religious teachers teaching this subject in the EU Member States.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2022, 13, 43; 135-155
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies