Obowiązek równego traktowania nauczycieli religii - przypadek Republiki Włoch

CEL NAUKOWY: Artykuł przedstawia wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ze stycznia 2022 roku w sprawie dotyczącej nauczycieli religii we Włoszech. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Celem artykułu jest zasada zatrudniania nauczycieli religii tylko na podstawie długotrwałych, terminowych umów o pracę, zawieranych wyłącznie na czas określony. Główną metodą badawczą wykorzystaną w artykule jest metoda dogmatyczna. Autor analizuje stanowiska stron sporu: nauczycieli religii, centralnych władz szkolnych we Włoszech zatrudniających nauczycieli religii, diariusza diecezji oraz stanowisko sądu pracy w Neapolu, występującego w sprawie toczącej się przed Trybunałem Sprawiedliwości UE. W szerokim zakresie wykorzystuje metodę analizy orzecznictwa. PROCES WYWODU: Artykuł podzielony został na pięć części, których celem jest przybliżenie czytelnikowi omawianej problematyki poprzedzonej wprowadzeniem oraz merytoryczne rozważania zakończone uwagami umożliwiającymi rozstrzygnięcie sporu prawnego. WYNIKI ANLIZY NAUKOWEJ: Republika Włoska nie wprowadziła środków ograniczających maksymalny okres zatrudnienia nauczycieli religii lub liczby odnowień terminowych umów o pracę w rozumieniu przepisów unijnego prawa pracy. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przepisy prawa UE sprzeciwiają się uregulowaniu krajowemu państwa członkowskiego UE, wykluczającemu nauczycieli religii w szkołach publicznych do ubiegania się o tę pracę w ramach umów na czas nieokreślony. Posiadanie dokumentu poświadczającego zdolność nauczania religii nie stanowi obiektywnego powodu do nauczania religii wyłącznie na podstawie umów na czas określony. Żadne środki prawne stosowane w systemach krajowego prawa pracy nie powinny naruszać zasady równego traktowania nauczycieli religii, nauczających tego przedmiotu w państwach członkowskich UE.

RESEARCH OBJECTIVE: The article presents the judgment of the Court of Justice of the European Union of January 2022 in a case concerning religious teachers in Italy. THE RESEARCH PROBLEM and METHODS: The aim of the article is to employ a religion teacher only on the basis of long-term, fixed-term employment contracts, concluded only for a specified period. The main research method used in the article is the dogmatic method. The author analyzes the positions of the parties to the dispute: religious teachers, central public authorities in Italy employing religious teachers, diocesan diocese and the position of the labor court in Naples in the case pending before the Court of Justice of the EU. The method of jurisprudence analysis is widely used. THE PROCESS of ARGUMENTATION: The article has been divided into five parts, the purpose of which is to familiarize the reader with the issues discussed, preceded by the introduction, as well as substantive considerations concluded with comments enabling the resolution of a legal dispute. RESEARCH RESULTS: The Italian Republic has not introduced measures limiting the maximum duration of employment for religious teachers or the number of renewals of fixed-term employment contracts within the meaning of EU labor law. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, and RECOMMENDATIONS: EU law goes against the national regulation of an EU Member State, which excludes teachers of religion in public schools from applying for this job under open-ended contracts. The possession of a document certifying the ability to teach religion is not an objective reason to teach religion solely on the basis of fixed-term contracts. Any legal measures applied in national labor law systems should be without prejudice to the principle of equal treatment of religious teachers teaching this subject in the EU Member States.