Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "euphemism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Gwara policyjna w powieściach kryminalnych Katarzyny Bondy - na podstawie serii z profilerem Hubertem Meyerem
    The language of the police in crime novels by Katarzyna Bonda – based on the series with the profiler Hubert Meyer
    Autorzy:
    Bawej, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519565.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    lice
    dialect
    vulgarism
    humor
    euphemism
    Opis:
    The aim of this article is to draw attention to the characteristics of the vocabulary of police officers in criminal departments. Because questions of their dialect may be multilateral, this paper presents the most typical features of the language of the police officers from a formal point of view, including the way of perceiving and valuing selected elements of the surrounding reality. As an illustration I will use lexicon material extracted from the crime novels by Katarzyna Bonda, author of the crime series with the profiler Hubert Meyer. The nature of the work Hubert Meyer does determines the characteristic of the language that he and his colleagues use in their investigative activities when they talk about reality and its elements. The police language in Bonda’s novels is also a language that police officers use e.g. in their free time. Attached to the work is a glossary of the police language where the individual lexemes, phrases and expressions of the police officers are explained, as well as the novels from which they come.
    Źródło:
    Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne; 2023, 14; 121-135
    2084-1302
    Pojawia się w:
    Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trochę niezbyt udany debiut czyli słów kilka o eufemizmach w języku prasy i polityki na przykładzie języka francuskiego i polskiego
    A slightly unsuccessful debut or some remarks on euphemisms in the language of the press and politics on the example of French and Polish
    Autorzy:
    Izert, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1192339.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
    Tematy:
    eufemizm
    litota
    natężenie cechy
    przysłówki
    euphemism
    litote
    intensity of a feature
    adverbs
    Opis:
    W artykule tym analizowane jest znaczenie kontekstowe czterech przysłówków trochę, nieco, mało, niezbyt oraz ich francuskich odpowiedników un peu, un (tout) petit peu, peu, pas trop we współczesnym języku prasy i polityki. Według podstawowych definicji słownikowych służą one do wyrażania słabego natężenia cechy. Dziennikarze nie chcąc kogoś urazić,a politycy chcąc lepiej wypaść, mówiąc o sobie samych, używają tych przysłówków, aby w sposóbeufemistyczny powiedzieć o negatywnej cesze (trochę, nieco /unpeu) albo aby prawie zanegować istnienie cechy pozytywnej (mało, niezbyt /peu, pas trop). Często jednak mówiąc mniej, dziennikarze czy politycy dają odczuć, że powiedzieli więcej. Litota, którąmożna dokładnie odczytać tylko w kontekście użycia, jest zawoalowanym sposobem skrytykowania kogoś lub czegoś, wytknięcia poważnego niedociągnięcia. Używa się jej dla wyrażenia silnego stopnia natężenia lub nawet nadmiaru negatywnej cechy.
    In this article we analyze the context meaning of four adverbs: trochę, nieco, mało, niezbyt and their French equivalents un peu, un (tout) petit peu, peu, pas trop in contemporary press and political language. According to basic dictionary definitions, they are used to express weak intensity of a feature. The journalists, trying to avoid offending somebody, and politicians trying to make better impression while talking about themselves, use them, to talk about a negative feature in an euphemistic manner (trochę, nieco / un peu), or to “almost deny” the existence of a positive feature (mało, niezbyt / peu, pas trop). However, while telling less, the journalists or politicians often intend to make an impression that they said more. Litotes, which inevitably can be accurately understood only in the full context of use, is a veiled way to criticize someone or something, to point out a serious shortcoming. It is used to express a strong degree or even an excess of a negative feature.
    Źródło:
    Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2017, 2, 2
    2543-7844
    Pojawia się w:
    Półrocznik Językoznawczy Tertium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza lingwistyczna i prawna oszustwa a jego eufemizacja w przekazach internetowych
    Linguistic and legal analysis of crime of fraud in context of its euphemization in the Internet communication
    Autorzy:
    Burska-Ratajczyk, Beata
    Burski, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20679065.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    euphemism
    Internet
    criminal liability
    fraud
    criminal act
    eufemizm
    internet
    odpowiedzialność karna
    oszustwo
    przestępstwo
    Opis:
    W artykule przedstawione zostało zagadnienie przestępstwa oszustwa. Wskazany czyn zabroniony przeanalizowano z punktu widzenia językoznawstwa oraz prawa. Badania językoznawcze odwołują się do przykładów zaczerpniętych z internetu z lat 2018–2021. Obejmują one wykorzystywane przez internautów nazwy sprawców, działalności przestępczej, charakterystycznych typów oszustw oraz osób nimi pokrzywdzonych. Leksykalne, semantyczne, gramatyczne bądź graficzne środki eufemizacji nadają komunikacji walor emocjonalności lub ekspresyjności. Analiza prawna wymienionego czynu zabronionego określa warunki, jakie spełnić musi dane zachowanie, aby stanowiło przedmiot odpowiedzialności karnej, oraz jakie konsekwencje grożą jego sprawcy.
    The article presents the question of a crime of fraud. This prohibited act has been analysed from the legal and linguistics point of view. Linguistics researches refers to examples taken from the Internet from 2018 to 2021. Those examples incorporates characteristic phrases used by an internauts to name a perpetrators, criminal activity, special forms of crimes and victims of frauds. Lexical, semantical, grammatical and graphical means of euphemisation allows to enrich a communication by values such as emotionality or expressiveness. Legal analysis concentrates on a terms of criminal liability and character of a punishment, established in a criminal Code.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica; 2022, 56; 321-337
    0208-6077
    2450-0119
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tabu językowe i eufemizm w sytuacji religijnej
    Linguistic Taboo and Euphemism in the Religious Situation
    Autorzy:
    Nowak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127793.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    współczesny język religijny
    tabu językowe
    wulgaryzm
    eufemizm
    contemporary religious language
    linguistic taboo
    vulgarism
    euphemism
    Opis:
    The paper deals with the question of the linguistic taboo in contemporary religious texts on the basis of some considerations on the stylistic and rhetorical means in the new parlance about God, the new language of contacts among the believers and between the believers and nonbelievers. The problem of the linguistic taboo has been shown on the basis of some generically different religious texts (homilies, catecheses, conferences, columns, testimonies, and announcements). There is a reason to worry in the contemporary religious language, namely the tendency in contemporary Polish speaking people to make it colloquial. Polish users are unable to choose and select lexical means with regard to their communicative situation. In the religious situation particular components of the act of speech, such as the theme of a message, the context of expression - its place when words are said, the relations between the emitter and the recipient, therefore one should take special are about the form of communication. The religious situation (the place is often connected with the sphere of sacrum), it excludes a priori, as it were, the use of linguistic elements connected with taboo. One may assume that the users of the religious language should have special self-censorship in terms of vocabulary and style rooted in their consciousness. The tendency to make the religious language more contemporary (on the level of homilies, or the translations of the Bible), this makes it that in various religious texts colloquial lexis is more and more common. The indication of modernity becomes, unfortunately, that which in common parlance is boorish and vulgar. The use of colloquial lexis in a non-standard situation, and such is public situation, may be connected with particular intentions of the emitter who consciously transcends linguistic and cultural conventions. The emitter of a religious text consciously breaks a customary norm by his use of dirty words. Trivial and vulgar words, like euphemisms, may be treated as a purposeful means of persuasion. The answer to the question, whether this means is effective is still open. There are metatextual operators which blunt some formulations, and this fact denotes that users are well aware that linguistic and stylistic conventions are broken. These operators contain a verb which deals with the act of speaking and an element of reservation, a kind of inverted comas.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2002, 49-50, 6; 291-305
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „O czym nie można mówić, o tym trzeba milczeć”? – obszary językowo tabuizowane w tekstach prasowych z okresu żałoby narodowej po śmierci Józefa Piłsudskiego
    “Whereof one cannot speak, thereof one must be silent” – areas tabooed linguistically in press texts during the national days of mourning after Józef Piłsudski’s death
    Autorzy:
    Rogalska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969052.pdf
    Data publikacji:
    2014-04-02
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    taboo
    mourning
    press 1930s
    euphemism
    censorship
    tabu
    żałoba
    prasa lat 30.
    eufemizm
    cenzura
    Opis:
    This article discusses issues concerning press text taboo during the national days of mourning after Józef Piłsudski’s death. The source of the material are texts printed in the daily press dated 13.05-19.05.1935. The article discusses both taboo on the formal plane (euphemisms of death and its various aspects), and taboo on a semantic plane (taboo subjects), as well as relationship between taboo and censorship (individual and institutional/public). Its aim is to collect and to analyse euphemisms connected with mourning in the press discourse in the 1930s, especially euphemisms of lexemes: corpse and death. The article discusses also the rhetorical function of taboo subjects defined in connection with Marshal Piłsudski’s death.
    Artykuł omawia zagadnienie tabu w czasie żałoby narodowej po śmierci Józefa Piłsudskiego. Materiał stanowią teksty prasowe drukowane na łamach dzienników (zróżnicowanych światopoglądowo) w dniach 13.05.1935-19.05.1935 r. Omówione zostaje zarówno tabu w planie wyrażania (eufemizmy śmierci i obszarów z nią związanych), jak i tabu w planie treści (tematy tabu), a także relacje między tabu i cenzurą (wewnętrzną i zewnętrzną). Celem artykułu jest zebranie i analiza eufemizmów związanych z żałobą, szczególnie eufemizmów leksemów trup i śmierć, w dyskursie publicystycznym lat 30. XX w. oraz omówienie retorycznych funkcji tematów tabu wyznaczanych w związku ze śmiercią marszałka Piłsudskiego.
    Źródło:
    Adeptus; 2014, 3; 51-65
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    TABU JĘZYKOWE I EUFEMIZACJA A WARIANTYWNOŚĆ TEKSTÓW UKRAIŃSKICH LUDOWYCH PIEŚNI OBSCENICZNYCH
    TABOO LANGUAGE AND EUPHEMISMS IN TEXTUAL VARIANTS OF UKRAINIAN OBSCENE FOLK SONGS
    МОВНЕ ТАБУ І ЕВФЕМІЗАЦІЯ ТА ВАРІАНТНІСТЬ ТЕКСТІВ УКРАЇНСЬКИХ СОРОМІЦЬКИХ ПІСЕНЬ
    Autorzy:
    Stępnik-Szeptyńska, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601813.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    euphemism, taboo language, variant, Ukrainian obscene folk songs, methodology
    euphemism
    taboo language
    variant
    Ukrainian obscene folk songs
    methodology
    евфемізм, мовне табу, варіант, сороміцькі пісні, методологія
    евфемізм
    мовне табу
    варіант
    сороміцькі пісні
    методологія
    Opis:
    У статті розглянуто проблему методології дослідження евфемізмів (як відповіді на вплив мовного табу) в текстах українських народних сороміцьких пісень. У польській науковій літературі рекомендується досліджувати евфемізми у народних піснях шляхом порівняння варіантів пісень, які записані в різних місцях і в різний час. На основі аналізу текстів, опублікованих у двох збірниках сороміцьких пісень, виявилось, що цей спосіб дослідження евфемізмів не дозволяє ствердити, який був напрямок змін; чи відбулася евфемізація, чи вульгаризація тексту. У висновках запропоновано використання згаданого методу для аналізу оригінальних текстів у рукописах або варіантів, які відомі одному виконавцеві чи групі, напр., мешканцям одного села. Щоб реалізувати друге з названих завдань, необхідно було б провести польові дослідження.
    This article investigates some methodological issues in research on euphemisms (resulting from taboo language) in textual variants of Ukrainian obscene folk songs. In the Polish scholarly literature, it has been suggested that euphemisms can be identified by comparing texts recorded in different territories and time. It is argued in this paper, on the basis of a comparative analysis of texts published in two collections of obscene songs, that using this method does not allow to determine the direction of changes in the texts. One cannot tell for sure whether the phrases became vulgarized or euphemized. The conclusions contain a suggestion to investigate euphemisms in obscene songs by applying the method in question to original manuscripts or parallel variants of songs known to a single performer or community, e.g. the inhabitants of one village. In order to achieve the latter aim it would be necessary to carry out fieldwork.
    Źródło:
    Studia Ukrainica Posnaniensia; 2021, 9, 1; 99-112
    2300-4754
    Pojawia się w:
    Studia Ukrainica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hamleś Skolimowskiego jako parodia
    Skolimowskis "Hamleś" as a Parody
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/917960.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    nowhere
    Skolimowski
    student film
    étude
    parody
    ballad
    Hamlet
    Shakespeare
    Polish October 1956
    press
    reader
    context
    obsession
    compulsion
    intelligentsia
    freedom
    censorship
    euphemism
    turpism
    subversivity
    Opis:
    Hamleś is a brilliant etude made in 1960 by young film-maker Jerzy Skolimowski during his studies in famous Film School in Łódź. In ballad form this mysterious and dark story tells about lost hopes of freedom and strange situation of Polish intelligentsia of the late 1950s in connection with characters of Shakespeare’s tragedy. Skolimowski’s parody has typical for this artistic obsessive-compulsive dimension (Don Fredericksen’s term). Skolimowski took the title and protagonists from the classic drama and transmitted the main subject in a way that is much darker and ironic than the original. 
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 14, 23; 143-151
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uniewinniająca zwyczajność. O „wiejskich” eufemizmach w dialektach polskich
    VINDICATING NORMALITY. ON ‘COUNTRY’ EUPHEMISMS IN POLISH DIALECTS
    Autorzy:
    Krawczyk-Tyrpa, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611415.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    euphemism
    'country' euphemisms
    the names of animals
    the names of birds
    the names of plants
    Polish dialects
    eufemizmy
    „wiejskich” eufemizmów
    nazwy zwierząt
    nazwy ptaków
    leksyka roślinna
    polskie dialekty
    Opis:
    Pewien typ eufemizmów występujących w polskich dialektach polega na używaniu nazw elementów codziennego życia na wsi, domu i jego wnętrza, ogrodu, pól i lasu do kamuflowania treści budzących strach, wstyd lub odrazę. Aby mówić w sposób oględny o życiu seksualnym, ciąży, porodzie, wydalaniu, wymiotach i wszach, a także o śmierci i diable – stosuje się słowa i frazeologizmy nazywające zabudowania gospodarskie (stodoła się rozwaliła ‘nastąpił poród’), podwórze, płot. Do „wiejskich” eufemizmów należą nazwy zwierząt domowych (koń, baran, koza, pies i kot) i dzikich (zając, kret, mysz). Często używane są nazwy ptaków (kogut i kura, a także sowa, bocian, wrona, mewa). Również leksyka roślinna służy eufemizacji (kwiat ‘miesiączka’, cebula, groch, oset, pokrzywa). Niektóre eufemizmy nawiązują do pracy rolnika (orać na cudzym polu ‘cudzołożyć’). Wybór pewnych leksemów do pełnienia roli eufemizmów zdeterminowany jest podobieństwem brzmienia formy zastępowanej i zastępującej: jezioro – Jezus, grable – diable, gronki – gromy.
    In Polish dialects, there exist a certain type of euphemisms which consists in making references to elements of everyday life in the country, of the home, the interior of the house, garden, fields and the woods in order to camouflage frightening, shameful or repulsive ideas. In order to talk in a gentle manner about sexual life, pregnancy, delivery, excretion, vomiting, lice, death and the devil, references are made to farm buildings (stodoła się rozwaliła, lit. ‘the barn has collapsed’, meaning ‘the woman had a delivery’), to the backyard or a fence. The category of ‘country’ euphemisms contains also the names of domesticated animals and livestock (a horse, ram, goat, dog and cat) or wild animals (a hare, mole, mice). Bird names are also frequent (a cock and a hen, an owl, stork, crow or gull). Another group is that of plant names (kwiat ‘a flower’ for menstruation, an onion, peas, thistle or nestle). Some euphemisms refer to the work of the farmer {orać na cudzym polu, lit’ ‘to plough someone else’s field’, meaning ‘to commit adultery’). The choice of certain lexemes to function as euphemisms is dictated by the similarity of form of the euphemism and the word to be replaced: jezoro ‘lake’ — Jezus ‘Jesus’, grabie ‘rake’ — diable ‘devil’, etc.
    Źródło:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2001, 13; 63-75
    0860-8032
    Pojawia się w:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Językowy obraz śmierci w opowiadaniach pt. Niebo dla akrobaty Jana Grzegorczyka
    The linguistic image of death in the short stories titled Niebo dla akrobaty written by Jan Grzegorczyk
    Autorzy:
    Wrześniewska-Pietrzak, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911284.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    linguistic image of death
    Jan Grzegorczyk
    religious prose
    euphemism
    metaphor
    metonymy
    taboo in language
    linguistic valuation and axiology
    językowy obraz śmierci
    proza religijna
    eufemizacja
    metafora
    metonimia
    tabu językowe
    wartościowanie w języku
    Opis:
    Artykuł przedstawia obraz śmierci odczytany z języka opowiadań Jana Grzegorczyka zawartych w zbiorze Niebo dla akrobaty. Autor, podejmując problematykę odchodzenia, wpisuje się w ciąg literackich sposobów mówienia o śmierci. Zawarta w opowiadaniach wizja śmierci zgodna jest z jej postrzeganiem w perspektywie porządku chrześcijańskiego. Jest bowiem drogą, przejściem do życia po życiu ziemskim, stanowi nieodłączny element ludzkiego życia, uniwersalny i niezmienny. Jej obraz Grzegorczyk przedstawia za pomocą różnorodnych środków językowych, wśród których najczęstsze są metafory i metonimie, służące również swoistej eufemizacji i tabuizacji śmierci. Przedstawiając perspektywę chrześcijańską, autor nie stroni od aksjologizacji śmierci, pokazując, iż jej wartościowanie wiąże się z waloryzacją dokonywaną przez postrzegający lub doświadczający podmiot. Znak wartości śmierci z perspektywy transcendentnej jest bowiem zawsze dodatni. Ukazując wielorakie oblicze śmierci, Jan Grzegorczyk pokazuje, iż jej pełen obraz wykracza poza współczesne postrzeganie śmierci – nie jest ona bowiem tylko cielesnym doświadczeniem, umieraniem, rozpadem, lecz również duchowym i transcendentnym, stawiającym człowieka wobec sacrum.
    The article describes the linguistic image of death presented in the book by Jan Grzegorczyk Niebo dla akrobaty. The image of death described is in line with its perception in Christianity. Jan Grzegorczyk describes death as a way, passage from life in the earth to life after earthly life that is an inseparable element of human life. The author uses different linguistic ways of describing death and talking about it. Among them there are: metaphors, metonymies, euphemisms and different ways of expressing the taboo in language. Grzegorczyk also presents an evaluation of death that depends on the observer or the dying person. This transcendental way of perceiving death reveals its positive meaning. Jan Grzegorczyk also highlights the difference between the understanding of death today, and the Christian vision of it. Death is not only the decay of the human body, but also it is the moment of passage to God, it is a transcendental experience that places everybody in front of the sacrum.
    Źródło:
    Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2017, 34
    2082-9825
    2450-0259
    Pojawia się w:
    Poznańskie Spotkania Językoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies