Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "depersonalizacja," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Odczłowieczony człowiek. O dehumanizującej roli wskaźnikowania
A dehumanized man. About the dehumanizing role of indexing
Autorzy:
Szpunar, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811260.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Instytut Dyskursu i Dialogu
Tematy:
dehumanizacja
depersonalizacja
wskaźnikowanie
algorytmizacja
dehumanization
depersonalization
indication
algorithmization
Opis:
Osaczające nas zewsząd procedury i algorytmizacja działania, sprawia, że procesy myślowe, czy refleksyjność, zostają wyrugowane, promując bezwzględne posłuszeństwo i poddanie się logice cywilizacji numerycznej. Liczby uznajemy za wiarygodne, miarodajne, rzetelne, a dodatkowo pozbawione ludzkiej stronniczości i interpretacji. Choć głosi się wszem i wobec zwiększający się zakres wolności i autonomiczności jednostek, mamy do czynienia z procesem przeciwnym – zniewalania jednostek procedurami, kwantyfikatorami i władzą statystyki. Brak poddania się nim grozi utratą skuteczności, o którą wielu tak zabiega, skazując jednostki na bezrefleksyjny konformizm. Nie chodzi zatem o to, aby myśleć, wręcz przeciwnie – chodzi o to, aby nie myśleć, nawykowo wykonując proceduralne wytyczne zbiurokratyzowanej do granic możliwości, odhumanizowanej maszyny. Udziwnione i sztucznie wykreowane procedury, zbliżają nas raczej do działania robotów, niż obdarzonych sprawstwem, racjonalnych podmiotów. Wartość ma zatem nie ta wiedza, która odnosi się do procesów rozumienia świata i samego siebie, ale ta, która objaśnia nam procedury, łatwo domykając niedookreślone. Podmiotowość jednostki, jej rozumienie świata – także poprzez afekty – czy samoświadomość, nie może być zastąpiona przez najbardziej wyszukane procedury algorytmiczne, które długo jeszcze pozostaną bezradne w sferze ludzkiej aksjologii.
We operate in a social reality subject to the unbearable dictate of the countability of everything. Value and meaning only has what is or can be measurable. Quantification has become our fetish without which we can not imagine life in the modern world. We are increasingly positively evaluating typically human attributes, effectively replaced by technical, dehumanized, performance-oriented social machines. The power of statistics appropriates further dimensions of human existence, and numbers become the reservoir of various social control techniques.
Źródło:
Dyskurs & Dialog; 2019, I, 2 (2); 31-40
2658-2368
2658-2406
Pojawia się w:
Dyskurs & Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projektowanie osób? O depersonalizacji człowieka we współczesnym transhumanizmie
Designing Persons? On Depersonalisation of the Human Being in Modern Transhumanism
Autorzy:
FERDYNUS, Ks. Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047072.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
depersonalizacja, transhumanizm, natura ludzka, biomedyczne doskonalenie
depersonalisation, transhumanism, human nature, biomedical enhancement
Opis:
Osiągnięcia nauk biomedycznych pozwalają obecnie ingerować w naturę ludzką w stopniu, w jakim wcześniej nie było to możliwe. Zwolennicy takich działań, zwłaszcza transhumaniści, starają się przekonywać, że kierunek ingerencji wyznaczony przez postęp technologiczny jest nieuchronny, a wszelkie wątpliwości związane z biomedycznym doskonaleniem człowieka okazują się pozbawione wystarczających racji. Celem artykułu jest próba rozważenia, czy realizacja zgłaszanego przez transhumanistów postulatu przekształcenia człowieka w postczłowieka stanowiłaby akt depersonalizacji. Przeprowadzone analizy pokazują, że można tu mówić o depersonalizacji w dwojakim sensie: o próbie zanegowania właściwego i pełnowartościowego odniesienia do osoby (a więc o deprecjonowaniu miłości bezwarunkowej) oraz o instrumentalizacji ludzkiego życia.
Achievements of biomedical science allow us to interfere with human nature to a larger extent than ever before. Supporters of such activities, especially transhumanists, hold that technological progress determines an inevitable direction of such interference and all doubts related to biomedical improvement of the human being lack sufficient grounds. The article considers whether the transhumanist demand for a transformation of the human being into the ‘post-human’ being involves depersonalisation. The conducted analyses show that in the case of transhumanism we would be dealing with twofold depersonalisation of the human being: firstly, the transhumanist postulates jeopardize the attitude of unconditional love, which is the only proper attitude towards the human person, and, secondly, they objectify human life, which as such is unobjectifiable.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 4 (116); 188-200
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłość i samotność - konfrontacje
Love and Solitude - Confrontations
Autorzy:
Domeracki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048479.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
miłość
samotność
osoba
depersonalizacja
egoizm
pseudomiłość
kryzys
love
loneliness
person
depersonalization
egoism
pseudo-love
crisis
Opis:
The article raises an issue of love and loneliness confronted with opinion, that love is the only antidote for loneliness. Its author is submitting this thesis to a precise research. The source wish of love is motivated by aiming at avoiding loneliness. The loneliness seems to be more primary phenomenon to love. This does not necessarily mean that it is not true that love can overcome loneliness. Loneliness can only give way under the pressure of perfect love. It is an attribute of God. A man authentically immersed in that Love has a capacity for overcoming of his loneliness.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2014, 11; 43-68
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologiczny wymiar malarstwa Krystyny Herling-Grudzińskiej
Anthropological Dimension of the Artistic Creations of Krystyna Herling-Grudziński
Autorzy:
Bielska-Krawczyk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807441.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia obrazu
obraz jako pamięć
ciało
maska
depersonalizacja
anthropology of an image
image as memory
body
mask
depersonalization
Opis:
Celem artykułu jest odsłonięcie antropologicznego wymiaru twórczości artystycznej zapoznanej malarki, żony wybitnego polskiego pisarza Gustawa Herlinga-Grudzińskiego – Krystyny Herling-Grudzińskiej. Wykorzystanie perspektywy antropologicznej uzasadnione jest w tym przypadku zarówno rodzajem pytań, które prowokuje biografia malarki, jak i charakterem jej twórczości. 
The main goal of this article is to reveal anthropological dimention of the artistic creations of almost unknown painter, the wife of the outstanding polish writer Gustaw Herling-Grudziński – Krystyna Herling-Grudziński. In the text I ask questions about the vision of a human being that we can find in those pictures and the ways painter shows its depersonalization. The main motivation of the use of anthropological perspective in the study of those works is biography of the artist (especially her suicidal death) and the character of her creations.     
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2011, 2; 31-49
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dostojewski Walickiego, czyli o początkach polskiej dostojewskologii
Dostoevsky of Walicki, or the beginnings of the Polish expertise on Dostoevsky
Autorzy:
Sucharski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15028409.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
depersonalization
dialectic of willfulness
F. Dostoevsky
idea of freedom
personalism
depersonalizacja
„dialektyka samowoli”
filozofia Dostojewskiego
idea wolności
personalizm
Opis:
Artykuł jest próbą ukazania ważności badań Andrzeja Walickiego dla polskiej dostojewskologii. Jego praca Dostojewski i idea wolności (1959) stała się pierwszym polskim w pełni naukowym opracowaniem, próbą interpretacji myśli rosyjskiego geniusza. Poprzedzające rozważania Walickiego liczne artykuły i eseje polskich badaczy poświęcone dziełu Dostojewskiego pozbawione były naukowego charakteru, różniły się zasadniczo od wyników badań naukowców rosyjskich. Walicki czytał autora Braci Karamazow jako filozofa, skupiając swoją uwagę na jego bohaterach, w których widział ofiary „dialektyki samowoli”: samobójców, morderców, wreszcie twórców tyranii. Dostrzegł jednak również Walicki próby wypracowania przez Dostojewskiego idei pozytywnej. Skupiała się ona na wierze w lud rosyjski, który zachował „prawdziwego Chrystusa”. Walicki nazywał ją „konserwatywną utopią”.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2021, 2; 95-111
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypalenie zawodowe pedagogów specjalnych
Autorzy:
Strzelecki, Dominik
Nieradka, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34111866.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
occupational burnout
special educator
burnout syndrome
depersonalisation
personal commitment
wypalenie zawodowe
pedagog specjalny
syndrom wypalenia
depersonalizacja
osobiste zaangażowanie
Opis:
Wypalenie zawodowe to zjawisko manifestujące się poprzez depersonalizację, wyczerpanie emocjonalne oraz zmniejszoną satysfakcję z wykonywanej pracy. Syndrom ten kojarzony jest przede wszystkim z zawodami mającymi charakter pomocowy, do których można zaliczyć pedagoga specjalnego. Doświadczanie objawów wypalenia zawodowego przez pedagogów specjalnych może obniżać nie tylko jakość ich życia, lecz także efektywność oddziaływań względem podopiecznych. Wychodząc od prezentacji zarysu koncepcji wypalenia zawodowego Maslach, podjęto próbę krótkiej charakterystyki specyfiki pracy pedagoga specjalnego oraz wskazania potencjalnych źródeł syndromu wypalenia, przechodząc kolejno do prezentacji wybranych zmiennych socjodemograficznych mogących różnicować jego poziom. Celem podjętych badań była próba określenia poziomu wypalenia zawodowego oraz sprawdzenie, czy wybrane czynniki demograficzno-społeczne, takie jak wiek, rodzaj placówki i jej lokalizacja, różnicują poziom wypalenia zawodowego pedagogów specjalnych. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego przy zastosowaniu techniki ankiety. Uzyskane wyniki pozwoliły na stwierdzenie, że pedagodzy specjalni nie doświadczają silnego wypalenia zawodowego oraz wykazują stosunkowo wysokie zaangażowanie osobiste. Przeprowadzone analizy wykazały także, że wiek pedagogów specjalnych różnicuje dwa komponenty wypalenia zawodowego: depersonalizację oraz osobiste zaangażowanie.
Occupational burnout is a phenomenon manifested through depersonalisation, emotional exhaustion and reduced job satisfaction. This syndrome is primarily associated with helping professions, which include the work of a special educator. Experiencing symptoms of burnout by special educators may reduce not only their quality of life, but also the effectiveness of their interventions with clients. Starting from the presentation of Maslach’s concept of occupational burnout, an attempt was made to briefly characterise the specificity of the special educator’s work and to indicate potential sources of the burnout syndrome, moving on to the presentation of selected sociodemographic variables that may differentiate its level. The aim of the research was an attempt to determine the level of occupational burnout and to check whether selected demographic and social factors, such as age, type of institution and its location, differentiate the level of occupational burnout of special educators. The research used a diagnostic survey method with the use of a questionnaire technique. The results showed that special educators do not experience strong occupational burnout and demonstrate relatively high personal commitment. The analyses also showed that the age of special educators differentiates two components of professional burnout: depersonalisation and personal commitment.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2023, 36, 4; 115-134
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypalenie zawodowe wśród nauczycieli w Polsce i Anglii
Occupational Burnout of Polish and English Teachers
Autorzy:
Jędryszek, Aleksandra
Jurczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142569.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
depersonalizacja
emocjonalne wyczerpanie
obniżone poczucie dokonań osobistych
wypalenie zawodowe
depersonalisation
emotional burnout
lower sense of personal achievements
occupational burnout
Opis:
Zjawisko wypalenia zawodowego od samego początku zainteresowań badaczy było przypisywane głównie zawodom związanym z intensywnymi kontaktami z ludźmi, do których niewątpliwie zalicza się zawód nauczyciela. Wyjątkowo stresogenny i obciążający charakter pracy sprawia, że nauczyciele są grupą podwyższonego ryzyka wystąpienia wypalenia zawodowego. Celem przeprowadzonych badań było porównanie poziomu wypalenia zawodowego wśród nauczycieli z Polski i Anglii. W pracy odniesiono się również do przedstawienia w skondensowany sposób regulacji prawnych oraz charakterystyki systemów nauczania w obu krajach, wskazując przede wszystkim różnice występujące w systemach edukacyjnych regulujących pracę nauczycieli. Próbę badawczą stanowiło 103 nauczycieli – 55 pracujących na terenie Anglii oraz 48 pracujących na terenie Polski. Badanie przeprowadzono za pomocą kwestionariusza MBI autorstwa Ch. Maslach. Analiza danych wykazała istotne statystycznie różnice między nauczycielami polskimi i angielskimi w wymiarach depersonalizacji i poczucia osiągnięć, nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie wyczerpania emocjonalnego. Nauczyciele pracujący na terenie Anglii mają istotnie niższe od tych pracujących w Polsce poczucie osiągnięć osobistych i charakteryzują się wyższym poziomem depersonalizacji.
Since the very beginning of the researchers’ interest the phenomenon of the occupational burnout has been attributed mainly to the professions connected with intensive contact with people, and the teacher’s profession is undoubtedly one of them. An extremely stress-causing and burdening character of this job makes teachers especially prone to developing the burnout. The aim of the conducted research was to compare the level of the occupational burnout of the Polish and English teachers. What was also presented, in a concise form, were the legal regulations and the characteristics of education systems in both countries, showing primarily the differences present in educational systems regulating teachers’ work. The research sample was 103 teachers – 55 of them working on the territory of England and 48 working on the territory of Poland. The research was carried out by the means of MBI questionnaire by Ch. Maslach. The data analysis pinpointed statistically crucial differences between Polish and English teachers as regards depersonalisation and the sense of achievements and no essential differences were stated as regards the emotional burnout. The teachers working in England have a significantly lower sense of achievements and a higher level of depersonalisation than those in Poland.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2016, 19, 2(74); 109-121
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style humoru a wypalenie zawodowe pedagogów resocjalizacyjnych
Humour Styles and Professional Burnout of Pedagogues Working in Juvenile Rehabilitation Centres
Autorzy:
Karłyk-Ćwik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141596.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
wypalenie zawodowe
czynniki stresogenne
style humoru
wyczerpanie emocjonalne
depersonalizacja
przystosowanie
professional burnout
humour styles
stress-inducing factors
emotional distress
depersonalisation
adaptation
Opis:
Prezentowane w tym artykule badania miały na celu zdiagnozowanie nasilenia syndromu wypalenia zawodowego i poszczególnych jego wymiarów oraz stylów humoru prezentowanych przez kadrę pedagogiczną placówek resocjalizacyjnych dla nieletnich, a także ustalenie wzajemnych relacji pomiędzy tymi zmiennymi. Badania własne, przeprowadzone w grupie 109 wychowawców i nauczycieli zatrudnionych w Zakładach Poprawczych i Schroniskach dla Nieletnich, ujawniły niski poziom wypalenia zawodowego oraz wysokie nasilenie adaptacyjnych stylów humoru badanych pedagogów. Przeprowadzone badania, wypełniające istniejącą w opracowaniach naukowych lukę, potwierdziły również występowanie istotnych związków pomiędzy humorem a wypaleniem w funkcjonowaniu zawodowym pedagogów, potwierdzając wniosek, że pozytywny, adaptacyjny humor może być istotnym elementem profilaktyki zmniejszającym ryzyko wypalenia zawodowego.
The purpose of the research presented in this article was to diagnose the intensification of the burnout syndrome and its particular dimensions and humour styles presented by the teachers of juvenile rehabilitation centres, as well as establishing mutual relations between those variables. Our own research, carried out in the group of 109 counsellors and teachers employed in troubled teens group homes and juvenile centres revealed a low job burnout level and a high intensification of adaptive humour styles of the examined pedagogues. The conducted research, filling in the gap in scientific studies, confirmed also the existence of essential links between humour and a burnout in the professional functioning of pedagogues, confirming the conclusion that the positive adaptive humour can be an important element of the prevention against the risk of burning out.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2017, 20, 3(79); 97-116
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między dramaturgią a totalnością - call center w zwierciadle socjologii Ervinga Goffmana
Between Dramaturgy and Totality: A Call Center in the Perspective of Erving Goffman’s Sociology
Autorzy:
Kossakowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138861.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
role
role identity
total institution
depersonalization
role distance
role standardization
backstage control
rola
tożsamość roli
instytucja totalna
depersonalizacja
dystans roli
standaryzacja roli
kontrola kuli
Opis:
The article presents a case study of a call center in the context of Erving Goffman's theory. The call center is a stage where actors-consultants play their roles. Their prescribed roles constitute a script to be duly observed. Role performance is constantly supervised and meticulously monitored with the aid of invisible mechanisms. Almost every sphere of performance is controlled, including qualitative and quantitative efficiency, working time, interruptions and the usage of technical equipment (e.g. computers) in order to eliminate discordance with the prescribed role. Does strict control of the occupant roles transform a call center into a total institution? Although the identity of consultants is regulated by the employer, the work is not obligatory. Goffman's theoretical categories are adequate for the analysis of a call center, but the reference to a total institution in the exact sense of this term would not be correct.
Tekst jest opisem studium przypadku call center w kontekście teorii Ervinga Goffmana. Telefoniczne biuro obsługi klienta wydaje się specyficzną „sceną”, na której „aktorzy” – konsultanci „grają” swoje role. Role, które zostały wcześniej dla nich napisane, stanowią rodzaj „scenariusza”, poza który nie powinno się wybiegać. „Granie” roli przez konsultantów jest pilnowane i poddawane specyficznemu nadzorowi, opartemu na niewidocznych mechanizmach. Kontroluje się urządzenia techniczne, na których pracownicy wykonują swe obowiązki (np. komputery), ale także inne sfery (przestrzeganie czasu pracy, przerw, efektywności pracy w wymiarze ilościowym i jakościowym). Właściwie każdy aspekt pracy w call center poddano kontroli. Czy zatem ścisła kontrola „roli” pracowników zmierza do ustanowienia call center w charakterze „instytucji totalnej”? „Tożsamość” konsultantów jest regulowana przez pracodawcę, jednakże praca w call center nie jest przymusowa. Zatem, choć kategorie stworzone przez Goffmana są bardzo adekwatne do analizy takich miejsc jak call center, to jednak nie są one „instytucjami totalnymi” w pełni tego słowa znaczeniu.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2008, 1(188); 77-98
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies