Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cemetery art" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Kostium historyczny jako narzędzie manifestacji postaw religijnych i światopoglądowych łódzkich Żydów w latach 1892-1919 na przykładzie wybranych nagrobków z cmentarza żydowskiego w Łodzi
The historical costume as an instrument of manifesting religious attitudes and secular worldviews by the Jews of Łódź in 1892-1919, on the example of selected tombs from the Jewish Cemetery in Łódź
Autorzy:
Gadowska, Irmina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/964029.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jews
Jewish cemetery
sepulchral art
historicism
mausoleum
identity
acculturation
Opis:
Stratification of the cemetery’s space reflects the social structure of the city, revealing an internal hierarchy, the worldview and the tastes of the inhabitants. The message that a headstone conveys is a resultant of the communication intended by those who commissioned it and the historical context. The means of visual expression, as well as the nature of the embellishments are the necessary tools for its reading. This text is concerned with the possibilities of analysing and interpreting historical forms found at the Jewish cemetery in Łódź, taking into account the time when they were created, the location, the patron and the historical context.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2015, 12; 295-324
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cmentarz ewangelicko-augsburski w Ozorkowie i pomniki rodziny Schlösserów
Evangelical-Augsburg Cemetery in Ozorków and monuments of the Schlösser family
Autorzy:
Stefański, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197957.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ozorków
cmentarz ewangelicko-augsburski
sztuka sepulkralna
Schlösserowie
Evangelical-Augsburg Cemetery
sepulchral art
Schlösser family
Opis:
Ozorków to jedno z kilku przemysłowych miast otaczających Łódź, które powstało w ciągu XIX wieku. Główną rolę w rozwoju miasta odegrała działalność rodziny Schlösserów. Pozostałością znaczenia rodziny jest ich pole grobowe na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Ozorkowie, zajmujące znaczną przestrzeń i wypełnione kilkunastoma nagrobkami członków rodziny oraz blisko z nimi spokrewnionych Wernerów. Powstawały one w ciągu stu lat i prezentują różne formy artystyczne oraz różne techniki, dobrze ilustrujące przemiany w sztuce sepulkralnej przełomu XIX i XX wieku. Do najciekawszych należy wykonany z żeliwa grobowiec Fryderyka (Friedricha) Schlössera oraz granitowy sarkofag Henrietty Wilhelminy Schlösser z Wernerów. Na uwagę zasługuje także marmurowy grobowiec Karola Jana Wernera oraz jego żony Emilii z domu Schlösser, sygnowany jako jedyny z omawianego zespołu – autorstwa łódzkiego rzeźbiarza Ludomira Wąsowskiego. Najważniejszym elementem pola grobowego jest kaplica-mauzoleum Henryka (Heinricha) i Karola (Carla) Schlösserów. Kamienna budowla nie jest ściśle datowana i nie jest znany jej autor. Prezentuje formy klasyczno-renesansowe, a jej oryginalnym elementem jest portal wejściowy z motywami egipskimi. Omawiany zespół sepulkralny w Ozorkowie nie był do tej pory tematem bardziej dogłębnych badań, a zasługuje na wyeksponowanie ze względu na swoje znaczenie historyczne, związane z dziejami przemysłowymi regionu, oraz artystyczne, prezentując ciekawe formy i wysoki poziom wykonawstwa.
Ozorków is one of several industrial cities surrounding Łódź, which was established in the 19th century. The activities of the Schlösser family played a major role in the development of the town. A remnant of the family’s importance is their grave site at the Evangelical-Augsburg Cemetery in Ozorków, occupying a large space and filled with a dozen or so tombstones of family members and their closely related Werner’s. They were created over a hundred years and present various artistic forms and techniques, well illustrating the changes in the sepulchral art at the turn of the 19th and 20th centuries. The most interesting ones include the iron tomb of Friedrich (Friedrich) Schlösser and the granite sarcophagus of Henrietta Wilhelmina Schlösser née Werner. Noteworthy is also the marble tomb of Karol Jan Werner and his wife Emilja née Schlösser, signed as the only one from the group under discussion – by the sculptor Ludomir Wąsowski from Łódź. The most important element of the grave site is the chapel-mausoleum of Henryk (Heinrich) and Charles (Carl) Schlösser. The stone building is not strictly dated and its author is unknown. It presents classical-renaissance forms and its original element is the entrance portal with Egyptian motifs. The discussed sepulchral complex in Ozorków has not been the subject of more in-depth research so far, and it deserves to be highlighted due to its historical significance related to the industrial history of the region, as well as artistic, presenting interesting forms and a high level of workmanship.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2019, 4; 67-93
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne tendencje w projektowaniu cmentarzy w Europie
Contemporary trends in European cemeteries design
Autorzy:
Długozima, A.
Rej, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369811.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
cmentarz
sztuka sepulkralna
projekt architektury krajobrazu
Europa
cemetery
sepulchral art
landscape architecture project
Europe
Opis:
Człowiek dąży do upiększania przestrzeni wokół siebie, zarówno codziennej (profanum), jak i świętej (sacrum), tej dotyczącej życia oraz tej związanej ze śmiercią. Artykuł poświęcony jest temu ostatniemu aspektowi. Jego celem jest wskazanie rozwiązań i kierunków zmian w zakresie współczesnego projektowania cmentarzy w Europie.
Human beings seek to beautify the space around them, both daily (profanum) and holy (sacrum), as well as the ones related to life, and those related to death. This article is devoted to the latter. The aim is to identify possible solutions guidelines for the changes in the design of modern cemeteries in Europe.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2014, 21; 403-416
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia nagrobka Adolfa Dygasińskiego na Starych Powązkach – kradzież i restauracja
The story of Adolf Dygasiński’s gravestone in the Stare Powązki cemetery – its theft and restoration
Autorzy:
Cegliński, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23352195.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Adolf Dygasiński
cmentarz Powązkowski
renowacja
XIX wiek
sztuka sepulkralna
Powązki cemetery
renovation
nineteenth century
sepulchral art
Opis:
Praca opisuje historię pomnika nagrobnego wykonanego przez słynnego warszawskiego rzeźbiarza i portrecistę Czesława Makowskiego. Nagrobek został wystawiony Adolfowi Dygasińskiemu, dziewiętnastowiecznemu pisarzowi i pedagogowi, na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Artykuł skupia się przede wszystkim na powstaniu pomnika, kradzieży z niego elementów metalowych w 2000 roku oraz jego restauracji, która nastąpiła kilkanaście lat później. Zwraca też uwagę na proceder, który od dziesiątków lat zagraża zabytkowym cmentarzom w Polsce. W tekście przedstawione zostały dwie inicjatywy społeczne w postaci zbiórek na rzecz pomnika Dygasińskiego, jedna z początku XX wieku, zorganizowana przez jego najbliższych, gdy stawiano nagrobek. Druga zaś z ostatnich lat, kiedy z inicjatywy podmiotów związanych ze słynnym literatem dokonywano renowacji pomnika. Publikacja porusza również wątek kierunku, jaki obrano w trakcie restauracji nagrobka Dygasińskiego, oraz zadaje pytania o jego słuszność. Z jednej strony bowiem zrekonstruowano część skradzionych elementów, używając surowców, które nie są tak narażone na kradzież jak brąz, z drugiej zaś zatracono wymiar artystyczny, jakim nagrobek szczycił się przed dewastacją.
This work recounts the history of the gravestone monument made by the famous Warsaw sculptor and portraitist Czesław Makowski. The tombstone was erected for Adolf Dygasiński, a nineteenth-century writer and educator, at the Powązki Cemetery in Warsaw. The article focuses primarily on the creation of the monument, the theft of its metal elements in 2000 and its restoration which took place several years later. It also draws attention to a malpractice that has been threatening historic cemeteries in Poland for decades. The text describes two social initiatives in the form of collections for Dygasiński’s monument, one dating from the beginning of the twentieth century, organized by his relatives when the tombstone was being erected. The other is more recent and was undertaken when the monument was renovated on the initiative of entities connected with the famous novelist. Furthermore, this article also addresses the approach which was taken during the restoration of Dygasiński’s tombstone, and asks questions about its appropriateness. On the one hand, some of the stolen elements were reconstructed using materials that are not as susceptible to theft as bronze, whereas on the other hand, this led to the loss of the tombstone’s artistic value before its vandalization.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2023, 2; 165-177
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka sepulkralna – dawne koncepcje kamieniarskie zawarte w projektach zabytkowych grobowców Cmentarza Rakowickiego w Krakowie
Sepulchral art – old stonework concepts contained in projects of historic tombs in the Rakowice Cemetery in Krakow
Autorzy:
Sarkowicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218479.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Cmentarz Rakowicki
sztuka sepulkralna
projekty grobowców
kamieniarstwo
Rakowice Cemetery
sepulchral art
archival projects of tombs
stonemasonry
Opis:
Prezentowany artykuł, związany z szerokim obszarem zabytków sztuki sepulkralnej, odnosi się w szczególności do dawnych koncepcji kamieniarskich (architektonicznych i rzeźbiarskich) zawartych w rysunkach projektowych obiektów nagrobnych Cmentarza Rakowickiego. Przegląd i analiza licznego zbioru materiałów archiwalnych z lat 1833-1961 umożliwiły określenie wielu istotnych cech budowy zabytkowych grobów – ich struktury, formy i sposobu planowanej realizacji poszczególnych elementów (piwnic, sklepień, ścian, zadaszeń, zwieńczeń i pomników). Solidnie i klarownie rozrysowane projekty XIX-wieczne ilustrują wypracowaną wówczas stylistykę i techniki realizacji form nagrobnych, zapoczątkowaną przez uznanych rzeźbiarzy i mistrzów kamieniarskich (J.N. Galli, E. Stehlik). Również późniejsze rysunki, nierzadko precyzyjne projekty architektoniczne z przełomu wieków oraz okresu międzywojennego, pozwoliły na wyodrębnienie najistotniejszych zmian, do jakich dochodziło w sposobie realizacji grobowców w różnych okresach historii i funkcjonowania cmentarza. Dotyczyły one nie tylko widocznej formy architektonicznej i dekoracji rzeźbiarskich, wprowadzania nowych odmian kamienia oraz pozostałych materiałów budowlanych, ale także wewnętrznych struktur grobowców i ich podpiwniczeń. Część planów – zwłaszcza pochodzących z pierwszych dekad XX wieku, odnosi się także do przebudów i modyfikacji istniejących już obiektów zabytkowych. Dalsze zmiany, jakie można dostrzec w projektach wykonanych po zakończeniu II wojny światowej, świadczą o odejściu od wcześniejszej jakości i tradycji kamieniarskich na rzecz unifikacji form i odmiennych „walorów” estetycznych lastrika i zapraw cementowych.
The presented article, connected with a wide area of monuments of sepulchral art, particularly refers to old concepts of stonemasonry (architectonic and sculptural) encompassed in project drawings of funereal objects from the Rakowice Cemetery. A review and analysis of a rich collection of archive materials from the years 1833-1961 allowed for identifying many significant building features of historic graves – their structure, form and manner of planned realisation of individual elements (cellars, vaults, walls, roofing, finials and tombstones). Neatly and clearly drawn 19th-century projects illustrate the stylistics and techniques of tombstone form realisation developed at the time, initiated by renowned sculptors and master stonemasons (J.N. Galli, E. Stehlik). Also later drawings, frequently precise architectonic projects, from the turn of the centuries and the inter-war period, allowed for distinguishing the most significant changes occurring in the way of realising tombs in various period of history and functioning of the cemetery. They concerned not only visible architectonic forms, sculpting decorations, introducing new varieties of stone and other building materials, but also interior structure of tombs and their cellars. Some blueprints – especially those originated in the first decades of the 20th century, refer also to alterations and modifications of the already existing historic objects. Further changes which can be seen in the projects made after the end of World War II, confirm the departure from previous quality and tradition in stonemasonry in favour of unification of form and different aesthetic “value” of terrazzo and cement mortar.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2013, 35; 64-78
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomniki smoleńskie w Warszawie – lokalizacje, dzieła, kontrowersje
Smoleńsk monuments in Warsaw – locations, works, controversies
Autorzy:
Halina, Taborska
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1939793.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:
Commemorative public art
Smoleńsk catastrophe
Monument at Powązki Military Cemetery in Warsaw
Monument for The Victims of the Smoleńsk Tragedy 2010
Marshall Piłsudski Square
Opis:
The national mourning and trauma caused by the tragic crash of the Polish airplane Tu- 154 on landing at the Smoleńsk Sieverny Airport, which claimed the lives of 96 people – all its passengers and crew, has had profound ezects on the political and social azairs of Poland. Countless debates and disagreements concerning the causes and possible consequences of the catastrophe followed. Among them, there has been a heated, politically and socially disruptive discussion concerning monuments which should be erected to commemorate the victims, and where they should be placed in the capital of Poland. The author briemy considers the monument planned at the site of the catastrophe, which was to be erected on the initiative of the Polish and Russian presidents, Bronisław Komorowski and Dmitry Medvedev. Regardless of the well-organised competition that took place at the Centre of Polish Sculpture in Orońsko, and the Jury’s selection of a project of considerable artistic merit, its construction was not approved by the Russians. Two monuments, planned for Warsaw, are presented in the article within a broader theoretical discourse on the nature of commemorative public art, its materials, and expectations of the public. The first monument, designed by Marek Moderau and unveiled on 10th November 2010, is located in Powązki Military Cemetery in Warsaw, and positioned in the K-II quarter of the cemetery. It consists of a huge block of reinforced concrete clad in white granite, broken into two parts of unequal length (12 and 10 metres), linked with 28 graves of the victims; it also shelters under is massive ‘wing’ 12 urns with ashes of unidentified persons. Reminiscent of a broken plane thrust into the ground, it carries two inscriptions: one listing victims’ names and dates of birth, their military ranks or political and social standing, the other honouring the lives lost on the journey to a ceremony marking the 70th anniversary of the Katyń massacre. The second monument, dedicated to the Victims of the Smolensk Tragedy 2010, was unveiled on 10th April 2018. After an acrimonious dispute between two main political parties, the ruling Law and Justice (PiS) and the opposition’s Civic Platform (PO), it was placed on the Marshall Piłsudski Square, one of Warsaw’s most important open public spaces, steeped in history, and hosting over the centuries some of the country’s best known memorials, among them the Tomb of the Unknown Soldier. Made from black granite, it has a stepped shape prompting associations with the stairs to an aircraft, enriched by a symbolic „reading” proposed by its sculptor Jerzy Kalina, who called his work „the stairway to heaven”. The monument also has a second, underground component, visible through a reinforced glass moor, described as an „exhumation pit”, with a reference to Katyń and to many unknown burial sites of Poles murdered in Soviet Russia. It houses 96 commemoratives „lights” – remectors which are to provide night-time illumination for the monument. The controversies concerning the aesthetic merits and political significance of both monuments continue.
Źródło:
Zeszyty Naukowe PUNO; 2019; 15-44
2052-319X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies