Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "biegły sądowy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Badania biegłego z zakresu entomoskopii. Zarys problematyki
    Expert examination in the field of entomoscopy. Outline of the issues
    Autorzy:
    Leśniewski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/442352.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-10
    Wydawca:
    Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
    Tematy:
    entomologia
    ekspertyza entomologiczna
    ślady entomologiczne
    biegły sądowy
    entomology
    entomological expertise
    entomological traces
    court expert
    Opis:
    Przedmiotem ekspertyzy entomologicznej są ślady entomologiczne, czyli owady i ślady pochodzące od owadów (ślady bytowania). Ekspertyza biegłego z zakresu entomologii sądowej może stanowić istotną pomoc dla organów procesowych w ujawnieniu prawdy materialnej (np. w celu ustalenia czasu śmierci). Entomologia sądowa to prężnie rozwijająca się dziedzina nauki, a potwierdzeniem na to jest coraz częstsze wykorzystywanie jej w sprawach kryminalnych.
    The subject of entomological expertise are entomological traces, i.e. insects and traces originating from insects (traces of existence). The expert's expertise in the field of forensic entomology can be an important help for procedural organs in revealing material truth (e.g. to determine the time of death). Forensic entomology is a rapidly growing field of science, and this is confirmed by its increasing use in criminal cases.
    Źródło:
    Edukacja Humanistyczna; 2020, 1; 185-197
    1507-4943
    Pojawia się w:
    Edukacja Humanistyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Peritus peritorum czy iudex peritorum? Uwagi o pozycji sędziego w dialogu z biegłym (kan. 1095)
    Peritus Peritorum or Iudex Peritorum? Remarks on the Role of a Judge in the Dialog with a Legal Expert (Can. 1095)
    Autorzy:
    Pastwa, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1804898.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kanoniczny proces małżeński
    sędzia
    biegły sądowy
    dialog procesowy
    canonical matrimonial process
    judge
    court expert
    procedural dialog
    Opis:
    Sędziowie Roty Rzymskiej, w weryfikowaniu in casu hipotez zawartych w kan. 1095, nierzadko opisują pozycję sędziego w dialogu z biegłym, posiłkując się dawną maksymą: iudex est peritus peritorum. Czy zasadnie – pyta autor niniejszego opracowania? Czy nie należy dać pierwszeństwa formule: iudex est iudex peritorum? Jakkolwiek urzędowe działania wszystkich uczestników procesu małżeńskiego, między innymi biegłych sądowych, ukierunkowanie są ku jedynemu celowi: pro rei veritate, to dziś – w obliczu nowych wyzwań, także tych, które stawia motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus – szczególnej afirmacji domaga się urząd sędziowski. Wolno stwierdzić, że w kanonistyce i orzecznictwie należałoby jeszcze mocniej uwyraźniać rolę sędziów-członków trybunału kolegialnego, którzy na mocy autorytetu Kościoła (ex officio) deklarują, większością głosów, prawdę o małżeństwie: iudex dicit ius. Owszem, ów doniosły akt władzy kościelnej zostaje wypracowany w warunkach dialogu procesowego, czy raczej dialogów procesowych (nie bez pomocy obrońcy węzła i adwokatów). Wszelako właściwe rozpoznanie specyfiki urzędowej posługi sędziego wydatnie zwiększa szansę: po pierwsze – zagwarantowania pożądanej równowagi w dialektycznym dochodzeniu do prawdy, po wtóre – wydania in casu sprawiedliwego wyroku. A takiej afirmacji urzędu sędziowskiego zdecydowanie bardziej odpowiada formuła iudex est iudex peritorum.
    The judges of the Roman Rota, in an in casu verification of the hypotheses included in Can. 1095, not uncommonly describe the role of a judge in the dialog with a legal expert, by making use of an old dictum: iudex est peritus peritorum. Is it just – the author of this study asks? Should we not give priority to the iudex est iudex peritorum formula? Although any official activities undertaken by all parties to the matrimonial trial, among others, court experts, are directed toward one aim: pro rei veritate, nowadays – in the face of new challenges, also those set moto proprio by Mitis Iudex Dominus Iesus – it is the judgeship that demands particular affirmation. We are free to state that in the science of canon law and the body of rulings the role of judges-members of the collegial tribunal, who by the authority of the Church (ex officio) declare, by a majority of votes, the truth about matrimony: iudex dicit ius, should be accentuated even further. Indeed this significant act of the Church's authority is developed in the conditions of a procedural dialog, or more precisely procedural dialogs (not without the support of a defender of the bond and attorneys). Yet a proper identification of the specification of an official judicial service considerably increases the chances of: firstly, guaranteeing the desired balance in the dialectical search of the truth, and secondly pronouncing in casu a just sentence. Such an affirmation of the judgeship definitely corresponds better with the iudex est iudex peritorum formula.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 2; 115-136
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biegły w sprawach o nieważność małżeństwa spowodowanych zaburzeniami nastroju – trzy objaśnienia
    Expert in cases of nullity of marriage caused by mood disorders – three explanations
    Autorzy:
    Nowakowski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21151045.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-27
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    zaburzenia nastroju
    biegły sądowy
    ekspertyza
    sędzia
    nieważność małżeństwa
    mood disorders
    court expert
    expert opinion
    judge
    marriage nullity
    Opis:
    W artykule omówiono trzy aspekty roli biegłego w sprawach o nieważność małżeństwa spowodowanych zaburzeniami nastroju, a więc kwestię wzajemnej relacji procesowej sędzia-biegły, kwestię obligatoryjności opinii biegłego oraz zakres działań biegłego sądowego, pozasądowego i biegłego prywatnego.
    The article discusses three aspects of the role of an expert in cases of nullity of marriage caused by mood disorders, and thus the issue of the trial judge-expert relationship, the issue of obligatory expert opinion and the scope of activities of a court expert, extrajudicial expert and private expert.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2022, 33, 2; 115-135
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykorzystanie potencjału dowodowego lingwistyki w postępowaniach karnych. Rozważania biegłego sadowego
    Employing the Evidential Potential of Linguistics in Criminal Proceedings. Considerations of a Court Expert
    Autorzy:
    Stawnicka, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45656405.pdf
    Data publikacji:
    2024-02-20
    Wydawca:
    Akademia Policji w Szczytnie
    Tematy:
    ślady kryminalistyczne
    przestępstwa z wypowiedzi
    lingwistyka kryminalistyczna
    biegły sądowy
    forensic linguistics
    forensic expert
    forensic traces
    speech crimes
    Opis:
    Niniejszy artykuł poświęcony został omówieniu przestępstw, dla których popełnienia konieczne, a zarazem wystarczające jest posłużenie się językiem (użycie języka lub odstąpienie od użycia języka) jako podkategorii czynów zabronionych. Autorka artykułu – jedyna w Polsce biegła z lingwistyki kryminalistycznej, która wykonuje opinie na użytek wymiaru sprawiedliwości oraz organów ścigania – przedstawia 20 obszarów lingwistyki kryminalistycznej, w których powoływana była jako biegła. Każdy z obszarów został omówiony poprzez wskazanie pytań skierowanych do biegłego oraz krótką charakterystykę tego obszaru. Artykuł zawiera rekomendacje skierowane do organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości w zakresie możliwości powoływania biegłego z lingwistyki kryminalistycznej w kwestiach popełnienia przestępstw przy użyciu środków językowych.
    This article is devoted to discussing offences for the commission of which the use of language (use of language or deviation from language) is both necessary and sufficient as a subcategory of criminal acts. The author of the article - the only expert in forensic linguistics in Poland who provides opinions for use by the judiciary and law enforcement agencies - presents 20 areas of forensic linguistics in which she has been called as an expert. Each area is discussed by indicating the questions addressed to the expert and a brief characterisation of that area. The article includes recommendations for law enforcement and the judiciary regarding the possibility of calling an expert in forensic linguistics on issues of the commission of crimes using linguistic means.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2023, 152(4); 141-157
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zadania biegłego z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy przy sporządzaniu opinii w sprawach karnych
    The tasks of an expert witness in occupational safety and health in writing opinions in criminal cases
    Autorzy:
    Dziedzic, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/179647.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    wypadki w pracy
    bezpieczeństwo i higiena pracy
    biegły sądowy
    prawo
    accidents at work
    occupational safety and health
    law
    Opis:
    Zawiłość spraw związanych z wypadkami przy pracy powoduje konieczność powołania przez organy procesowe biegłego z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy po to, by dotrzeć do przyczyn zaistniałego wypadku i przypisać odpowiedzialność konkretnej osobie. Przede wszystkim chodzi tutaj o wypadki przy pracy ciężkie i śmiertelne, ale nie jest to regułą. W artykule omówiono instytucję biegłego sądowego z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz jego rolę w postępowaniu karnym podczas tworzenia opinii na potrzeby organu procesowego. Opinia musi być wydana z największą starannością, bezstronnością oraz obiektywizmem, gdyż na niej niejednokrotnie organ prowadzący postępowanie procesowe opiera swój osąd.
    The complexity of issues related to accidents at work entails the court of law establishing an expert witness in occupational safety and health (OSH) to determine the causes of an accident and to assign responsibility to an individual. This primarily, but not exclusively, applies to serious and fatal accidents. This article discusses the institution of an expert witness in OSH and the expert's role in criminal proceedings when writing an expert opinion for the court. The opinion must be delivered with the greatest care, impartiality and objectivity because it is often the basis of the judgement delivered by the court.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2012, 1; 27-29
    0137-7043
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z doświadczeń historyka prawa jako biegłego sądowego
    From the experience of a historian of law in the capacity of an expert witness before the court
    Autorzy:
    Uruszczak, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/533268.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    judicial proceeding
    civil proceeding
    evidence in trial
    expert witness
    expert witness in history of law
    history of law
    Roman Catholic Parish in Niepołomice
    postępowanie sądowe
    postępowanie cywilne
    dowody w procesie
    biegły sądowy
    biegły sądowy z historii prawa
    historia prawa
    parafia rzymskokatolicka w Niepołomicach
    Opis:
    The judiciary construed as the operation of courts is based on the principle known from its Latin expression as iura novit curia, which means that “the court knows the law”, which originated with the authors of mediaeval glosses. The rule means that courts should have the fullest possible, even if not complete, knowledge of the law that they are bound to apply in reference to the facts (events) determined in the basic court procedure, understood as events taking place in the external world. History of law is a field of legal sciences. A historian of law has certain specialist knowledge. In the article, the author discusses the court cases in which he was appointed as an expert witness historian of law. For example, he participated in trial before the Regional Court in Wieliczka by the Roman Catholic Parish in Niepołomice vs the District State Forest Authority. The task was to define the legal character of a benefit resulting from the charter of King Casimir the Great (Kazimierz Wielki) of 4th October 1358. Expert witnesses are summoned to ascertain facts. In the case of an expert witness historian of law, the question, however, looks differently. In this case, the opinion refers not to the realm of pure facts but rather to the legal assessment of these facts in the light of the law binding on the date of the event, construed not only through the letter of the law, but also with the acknowledgement of the contemporary adjudication and the legal doctrine of the time. An expert witness historian of law ascertains the facts against the background and in relation to law. Law, as a rule, defines the essence of a given fact in the light of law. The object of opinion of an expert witness historian of law is thus not only the contents of law that was binding in the past, but rather the practice of its application in a given time and space. Law of the past, especially distant, lies within the notional scope of foreign law, as mentioned in Art. 1143 § 3 of the Civil Procedure Code.
    Wymiar sprawiedliwości rozumiany jako działalność sądów opiera się na zasadzie znanej w swej łacińskiej formule iura novit curia, czyli „sąd zna prawo”, pochodzącej od średniowiecznych glosatorów. Reguła ta oznacza, że sądy winny posiadać jak najpełniejszą, jeśli nawet nie całkowitą znajomość prawa, które zobowiązane są stosować w odniesieniu do ustalonych w procesie sądowym faktów (zdarzeń), rozumianych jako zaszłości w świecie zewnętrznym. Historia prawa jest dziedziną nauki prawa. Historyk prawa posiada pewną specjalistyczną wiedzę. W artykule autor omawia sprawy sądowe, w których był powoływany jako biegły historyk prawa. W szczególności z jego udziałem toczył się proces wszczęty przed Sądem Rejonowym w Wieliczce przez Parafię Rzymsko-Katolicką w Niepołomicach przeciwko Okręgowej Dyrekcji Lasów Państwowych. Zadaniem miało być ustalenie charakteru prawnego świadczenia wynikającego z aktu erekcyjnego króla Kazimierza Wielkiego z dnia 4 października 1358 r. Biegli powoływani są do ustalenia faktów. W przypadku biegłego historyka prawa kwestia ta przedstawia się jednak inaczej. Przedmiotem opinii jest w tym przypadku nie tyle sfera czysto faktyczna, ile ocena prawna tych faktów w świetle obowiązującego w dacie zdarzenia prawa postrzeganego nie tylko przez literę tego prawa, ale także z uwzględnieniem judykatury tego czasu, a także doktryny prawnej. Biegły historyk prawa ustala fakty na tle i w związku z prawem. Prawo określa z reguły istotę danego faktu w świetle prawa. Przedmiotem opinii biegłego historyka prawa jest nie tylko treść obowiązującego w przeszłości prawa, co praktyka jego stosowania w danym miejscu i czasie. Prawo w przeszłości, zwłaszcza odległej mieści się w zakresie pojęciowym prawa obcego, o którym mowa jest w art. 1143 § 3 kodeksu postępowania cywilnego.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2014, 17; 303-310
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zabójstwo w afekcie (148 § 4 k.k.) z perspektywy dowodowej i statystycznej
    Voluntary manslaughter (article 148 paragraph 4 CC) – remarks on gathering and proving evidence of murder in criminal procedure
    Autorzy:
    Czarnecki, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/8894091.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    zabójstwo w afekcie
    dowód
    postępowanie dowodowe
    biegły sądowy
    kara
    voluntary manslaughter (murder of passion)
    evidence
    gathering evidence
    forensic expert
    punishment
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie przede wszystkich zagadnienia pozyskiwania i wykorzystania materiałów dowodowych w sprawie o zabójstwo w afekcie (art. 148 § 4), które zagrożone jest karą do 10 lat pozbawienia wolności. Przedmiotem rozważań nie będzie szczegółowa analiza znamion zabójstwa w afekcie, szczególnie sposób prowadzenia postępowania dowodowego. Autor omawia zasadę swobodnej oceny dowodów (art. 7 k.p.k.) i twierdzi, że podmiotem odpowiedzialnym za przypisanie odpowiedzialności karnej powinien być wyłącznie sędzia, mimo że to biegły sądowy w istotnym stopniu wpływa na ustalenia faktyczne. W artykule przedstawiono również liczbę postępowań prowadzonych przez Policję oraz rodzaje wymierzonych kar przez sądy w tej kategorii spraw.
    The subject of the study is to present the issues of gathering and using evidence in a case of a murder of passion (Article 148 § 4 of the Penal Code), which is punishable by up to 10 years in prison. The article only minimally discusses the conditions for assigning responsibility for this crime, but focuses on the key aspects of the taking of evidence. The author presents the principle of free appraisal of evidence (Article 7 of the Code of Criminal Procedure) and claims that the entity responsible for assigning criminal liability should be only the judge, despite the fact that it is the forensic expert who significantly influences the findings of fact. The article also presents the number of proceedings conducted by the Police and the amount of penalties imposed by criminal courts in this category of cases.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2023, 32, 1; 63-84
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki opiniowania sądowo-lekarskiego na ziemiach polskich (do XVIII wieku)
    Beginnings of forensic-medical opinionating on Polish territories until the 18th century
    Autorzy:
    Dębicka, Malwina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/533013.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    forensic medicine
    barber
    autopsy
    city physicist
    expert witness
    codifi cation
    Joachim Oelchaf
    Johann Adam Kulmus
    Constitutio Criminalis Carolina
    Bartłomiej Groicki
    medycyna sądowa
    cyrulik
    sekcja zwłok
    fizyk miejski
    znawca (biegły) sądowy
    kodyfikacja
    Joachim Oelhaf
    Jan Adam Kulmus
    Opis:
    The article presents an outline of the history of judicial and medical opinionating in polish territories in municipal and land law until the 18th century. The issues of the participation of medical experts (expert witnesses) in court proceedings to resolve issues related to health assessment and causes of death in legal aspects were discussed. The cooperation of law and medicine has resulted in the emergence of a new, separate medical science: forensic medicine. The impact and adoption of German law has been discussed (Constitutio Criminalis Carolina, Sachsenspiegel and Weichbild). The article also presents, among others, the first public autopsy in Poland (conducted by Joachim Oelhaf), as well as the first psychiatric expertise.
    Artykuł przedstawia zarys dziejów opiniowania sądowo-lekarskiego na ziemiach polskich w prawie miejskim oraz prawie ziemskim do XVIII stulecia. Poruszono problematykę udziału znawców medycyny (biegłych) w postępowaniach sądowych dla rozstrzygnięcia kwestii związanych z oceną zdrowia i przyczyn zgonu w aspekcie prawnym. Współdziałanie prawa i medycyny zaowocowało powstaniem nowej, odrębnej nauki medycznej: medycyny sądowej. Opisano wpływ i przyjmowanie prawa niemieckiego (Constitutio Criminalis Carolina, Zwierciadło saskie oraz Weichbild). W artykule przedstawiono również m.in. pierwszą na ziemiach polskich publiczną sekcję zwłok (przeprowadzoną przez Joachima Oelhafa), a także pierwszą ekspertyzę psychiatryczną.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2019, 22; 51-63
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wadliwe opinie biegłych jako przyczyna pomyłek sądowych w polskim procesie karnym. Sygnalizacje możliwości naprawczych
    Defective Opinions of Expert Witnesses as the Cause of Judicial Mistakes in the Polish Criminal Trial. Signalization of Repair Possibilities
    Autorzy:
    Szaplonczay, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476687.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    expert witness
    defective opinion of expert witness
    judicial mistakes
    appointment of expert witnesses
    control of expert witnesses
    expert opinions in the criminal trial
    fair trial
    biegły sądowy
    wadliwa opinia biegłego
    pomyłki sądowe
    powoływanie biegłych
    kontrola biegłych
    opinie biegłych w procesie karnym
    rzetelny proces
    Opis:
    The author of the article attempts to organize and summarize the postulates put forward by the representatives of the doctrine regarding necessary reforms of the currently applicable model of functioning court expert witnesses in Poland. First of all, the article points out problems related to the appointment of expert witnesses, lack of mechanisms of controlling and evaluating them. In particular, the negative consequences of the current lack of appropriate legal regulations were highlighted – ie the risk of restricting the right of parties to a fair trial by admitting evidence from a flawed expert opinion and acknowledging it as a reliable evidence, which in the case of criminal proceedings may lead to conviction for an innocent crime. The next part of the article presents reflections on possible solutions to the problem, including corrective methods, on the example of solutions functioning successfully in Great Britain.
    Autor artykułu podejmuje próbę uporządkowania i podsumowania wysuwanych przez przedstawicieli doktryny postulatów w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia reform aktualnie obowiązującego modelu funkcjonowania biegłych sądowych w Polsce. W pierwszej kolejności wskazano na problemy związane z powoływaniem biegłych oraz brakiem mechanizmów umożliwiających ich kontrolowanie i ocenianie. W szczególności podkreślono negatywne konsekwencje aktualnego braku stosownych uregulowań prawnych – tj. ryzyko ograniczenia prawa stron do rzetelnego procesu poprzez dopuszczenie dowodu z wadliwej opinii biegłego i uznanie go za dowód wiarygodny, co w przypadku postępowania karnego prowadzić może do skazania osoby niewinnej. W dalszej części artykułu zaprezentowano refl eksje dotyczące możliwych rozwiązań problemu, w tym metod naprawczych, na przykładzie rozwiązań funkcjonujących z powodzeniem w Wielkiej Brytanii.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2019, 1(24); 221-240
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WĄTPLIWOŚCI ZWIĄZANE Z ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ PRAWNĄ BIEGŁEGO SĄDOWEGO W ŚWIETLE ZNOWELIZOWANEGO ART. 233 § 4A K.K.
    Autorzy:
    Nowak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663799.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    court expert
    ad hoc expert
    certified expert
    specialist
    interpreter
    expert’s findings
    unreliability of an expert’s findings
    an expert’s liability
    penalties for breach of order
    unreliable opinion
    unclear opinion
    incomplete opinion
    unintentional
    biegły sądowy
    biegły ad hoc
    rzeczoznawca
    specjalista
    tłumacz
    opinia biegłego
    nierzetelność opinii biegłego odpowiedzialność prawna biegłego
    kary porządkowe
    opinia nierzetelna
    opinia niejasna
    opinia niepełna
    czyn nieumyślny.
    Opis:
    Summary This article concerns the rather controversial amendment of Art. 233 of the Polish Criminal Code, in its part connected with the extension of the principles determining a court expert’s criminal liability in the event of his presenting an erroneous opinion as evidence in proceedings. This modification concerns liability for the privileged type of a prohibited act committed unintentionally. Although the Act of 11th March 2016 on Amendments to the Act on the Polish Code of Criminal Procedure and certain other acts (Ustawa z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw), applies not only to court experts but also to certified experts and sworn translators and interpreters, this paper concentrates on issues related only to the criminal liability of court experts who take part in criminal proceedings.Apart from addressing the terminological aspect of the terms used in the Polish legislation for the following concepts: biegły (expert), rzeczoznawca (certified expert), and specjalista (specialist), which the author discusses in order to determine who may be liable under Article 233 § 4a of the Polish Criminal Code, he also refers to the notion of unintentional falsehood. he then gives a general analysis of the premises for liability for an act committed in this way.The author considers the extension of a court expert’s criminal liability under Art. 233 § 4 of the Polish Criminal for unintentional presentation of a false opinion in the light of the relevant normative context. This context includes both the legal institutions operating prior to the amendment (for instance, Article 201 of the Criminal Procedure Code) as well as those introduced at the same time as the amendment, which allow the court to reduce or even refuse to pay the expert’s professional fees for an unreliable opinion (Articles 618 § 4a and § 4b of the Polish Criminal Procedure Code). This paper also observes the difficulties which may occur in determining the legal consequences of an unclear, incomplete or self-contradictory expert opinion. Under the new regulation the expert may be asked to revise or correct his opinion, or he may have his fee reduced, and in the extreme case a defective opinion may even lead to the expert’s criminal liability. Doubts concerning the coherence of the amendment also involve concurrent liability. In the case analysed in this paper the expert may be arrested on the grounds of Art. 287 § 2 of the Polish Criminal Procedure Code; under Chapter 31 of the Criminal Code arrest is one of the penalties for breach of order.
    StreszczenieArtykuł dotyczy dość kontrowersyjnej nowelizacji art. 233 k.k., w jego części związanej z rozszerzeniem zasad odpowiedzialności karnej biegłego sądowego, wynikającej z przedstawienia fałszywej opinii mającej służyć za dowód w postępowaniu. Analizowana modyfikacja dotyczy odpowiedzialności za typ uprzywilejowany czynu zabronionego, który ma charakter występku nieumyślnego. Choć wprowadzona ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw dotyczy oprócz biegłego także rzeczoznawcy i tłumacza, artykuł koncentruje się na problematyce związanej z odpowiedzialnością karną tylko pierwszego spośród wymienionych uczestników procesu karnego.Oprócz kwestii natury terminologicznej, dotyczących pojęć biegłego, rzeczoznawcy i specjalisty, których analiza dotyczy wskazania zbioru podmiotów mogących ponosić odpowiedzialność karną wynikającą z art. 233 § 4a k.k., tekst odnosi się także do samego pojęcia fałszu, który miałby zostać dokonany w sposób nieumyślny, a nadto zawiera syntetyczną analizę przesłanek odpowiedzialności za czyn popełniony w taki właśnie sposób.Rozważania dotyczące rozszerzonej w oparciu o art. 233 § 4a k.k odpowiedzialności karnej biegłego za czyn polegający na nieumyślnym przedstawieniu fałszywej opinii przeprowadzone zostały przy uwzględnieniu normatywnego kontekstu istotnego dla analizy tak ukształtowanej odpowiedzialności biegłych sądowych,. Chodzi tu zarówno o instytucje prawne istniejące już przed wspomnianą nowelizacją (przykładowo art. 201 k.p.k.) jak i o te, wprowadzone jednocześnie z analizowaną zmianą art. 233 k.k., a pozwalające na obniżenie albo całkowite pozbawienie biegłego wynagrodzenia za sporządzenie opinii nierzetelnej (art. 618 § 4a i § 4 b k.p.k.). Tak przeprowadzona analiza zwraca także uwagę na mogące się pojawić trudności w określaniu konsekwencji prawnych związanych z oceną opinii biegłego jako niejasnej, niepełnej czy wewnętrznie sprzecznej, które to mogą ograniczać się jedynie do zlecenia jej uzupełnienia, ale mogą także polegać na obniżeniu należnego biegłemu wynagrodzenia, a w skrajnym przypadku mogą nawet prowadzić do jego odpowiedzialności karnej na podstawie analizowanego przepisu. Wątpliwości związane ze spójnością nowelizacji dokonanej wskazaną wyżej ustawą uwzględniają także problematykę multiplikacji odpowiedzialności za ten sam czyn, która w analizowanym przypadku wiąże się z możliwością stosowania wobec biegłego, na mocy art. 287 § 2 k.p.k., aresztowania, jako jednej z tak zwanych kar porządkowych przewidzianych w Rozdziale 31 k.k.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 2
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ROLA OSÓB BIORĄCYCH UDZIAŁ W PRZESŁUCHANIU POKRZYWDZONEGO MAŁOLETNIEGO W TRYBIE ART. 185A K.P.K.
    Autorzy:
    Osiak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663917.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    hearing (interview)
    victim
    child
    probation ofcer
    expert psychologist
    secondary victimisation
    interrogation room
    statutory representative.
    przesłuchanie
    pokrzywdzony
    małoletni
    kurator sądowy
    biegły psycholog
    wtórna wiktymizacja
    pokój przesłuchań
    przedstawiciel ustawowy.
    Opis:
    Art. 185a of the Polish Code of Criminal Procedure has introduced a special institution into the Polish legal order for the hearing of a child to provide greater protection for juvenile victims against secondary victimisation. One of the most important aspects of this regulation is the issue of persons who may take part in the hearing of a juvenile victim. At first sight it may seem that it does not matter who participates in such a hearing. However, practice shows that there are limits to who may participate, and this applies chiefly to the suspect/accused. In addition, every person whom the law allows to be present during the hearing of a child has specific tasks, duties and rights. In the article I describe a dispute which has cropped up between lawyers, especially judges and psychologists, on who should question the child to obtain as much information from the child as possible without exposing it to secondary victimisation. I refer to statements made by experts on the doctrine and on the jurisprudence regarding this issue.
    Przesłuchanie dziecka w trybie art. 185a k.p.k. jest instytucją, która została wprowadzona do polskiego porządku prawnego w celu zagwarantowania większej ochrony małoletniemu pokrzywdzonemu przed wtórną wiktymizacją. Jednym z najważniejszych elementów tej regulacji jest problematyka osób, które mogą wziąć udział w przesłuchaniu małoletniego pokrzywdzonego. Na pozór może sie wydawać, że nie ma znaczenia, kto bierze udział w przesłuchaniu. Jednakże, jak pokazuje praktyka, nie wszyscy mogą w tym przesłuchaniu uczestniczyć; chodzi tu przede wszystkim o podejrzanego/oskarżonego. Ponadto każda osoba, której prawo zezwala na obecność podczas przesłuchania, ma określone zadania, obowiązki, a także prawa. Jak zostało opisane w artykule, w odniesieniu do przesłuchania pojawił się również spór między prawnikami, zwłaszcza sędziami, a psychologami, który podmiot powinien przesłuchiwać dziecko, aby uzyskać od dziecka jak najwięcej informacji, nie narażając go na wtórną wiktymizację. Opisując poszczególne kwestie, autorka powołuje się na wypowiedzi przedstawicieli doktryny oraz orzecznictwa mające ścisły związek z zagadnieniami.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 3
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies