Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "author’s rights" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Przestępstwo naruszenia autorskich praw osobistych z art. 115 ust. 3 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w świetle zasady określoności
    The offence of violation of author’s moral rights under Article 115 para. 3 of the Act of 4 February 1994 on copyright and related rights
    Autorzy:
    Piesiewicz, Piotr F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/927555.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    author’s moral rights
    copyright
    criminal liability
    Opis:
    The Act of February 4, 1994 on Copyright and Related Rights, which regulates issues related to the protection of copyrights, belongs to the private law system (its provi- sions protect the private interest). However, the Act includes both administrative and criminal law provisions aimed at protecting the public interest. The literature rightly points out that the systemic division into public and private law is becoming increasingly less pronounced, due to the permeation of legal domains belonging to both systems. An example of such interpenetration are the provisions of copyright law. This statement is significant for the considerations made in this article due to the statutory method of penalising certain behaviour contained in the provisions of the Copyright and Related Rights Act. Criminal law provisions, systemically related to public law and protecting the public interest, contain references to the provisions of the Copyright and Related Rights Act regulating the scope of copyright protection, i.e. private law norms. In the context of the requirements that should be met by criminal law, such a reference raises doubts, which are particularly highlighted in Art. 115 para. 3 of the Copyright and Related Rights Act. This issue is impor- tant because the Constitutional Tribunal in its judgment of 17 February 2015, Ref. K 15/13 recognised this provision as constitutional. Therefore, he concluded that the principle of the specificity of a criminal act does not preclude the legislator from using terms that are imprecise or vague if their designations can be determined. At the same time, the Constitutional Tribunal has not presented any arguments indicating that in this case the determination of the designates of Art. 115 para. 3 of the Copyright and Related Rights Act does not cause any difficulties. The author of this article attempts to determine the extent of criminal liability in the event of a violation of author’s moral rights (Article 115 section 3 of the Copyright and Related Rights Act), at the same time indicating the difficulties that are associated with the unambiguous determination of behaviour which Art. 115 para. 3 of the Copyright and Related Rights Act penalises.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2018, 2 (22); 29-48
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia egzekucji sądowej z autorskich praw majątkowych
    Limitation of the court execution of the author’s economic rights
    Autorzy:
    Jasińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476747.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    execution
    limitation of execution
    complaint against an enforcement officer’s action
    copyright law
    author’s economic rights
    author’s moral rights
    egzekucja komornicza
    ograniczenia przedmiotowe egzekucji
    skarga na czynność komornika
    prawo autorskie
    autorskie prawa majątkowe
    autorskie prawa osobiste
    Opis:
    Article 18.1. of the Act No. 83 of February 4, 1994, on Copyright and Neighboring Rights provides, that the author’s economic rights shall not be subject to execution as long as they serve the author. The above shall not apply to receivables due. According to the art. 18.2. of polish copyright law, after the author’s death his/her heirs may object to the execution of an unpublished work under copyright unless the objection contradicts the expressed wish of the author as to the dissemination of the work. These provisions establish very strict limitation of execution (besides limitation from Code of Civil Procedure). Interpretation of article 18 causes many problems and is still a subject of legal disputes. The aim of this article is to clarify as many as possible of these doubts, specially very important from practical point of view procedural matters, which are ignored in doctrine.
    Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe nie podlegają egzekucji, dopóki służą twórcy, przy czym nie dotyczy to wymagalnych wierzytelności. Z kolei z ust. 2 powołanego artykułu wynika, że po śmierci twórcy, spadkobiercy mogą sprzeciwić się egzekucji z prawa autorskiego do utworu nieopublikowanego, chyba że sprzeciw byłby niezgodny z ujawnioną wolą twórcy co do rozpowszechniania utworu. Przepisy te wprowadzają pozakodeksowe, daleko idące ograniczenia egzekucji, a ich wykładnia budzi w doktrynie wiele wątpliwości. Celem niniejszego artykułu jest próba wyjaśnienia wątpliwych kwestii, szczególnie tych o charakterze proceduralnym. Mają one duże znaczenie dla wierzycieli podejmujących próbę wciąż rzadkiej i nietypowej egzekucji z autorskich praw majątkowych, dla dłużników pragnących bronić swoich praw oraz oczywiście dla komorników, a mimo to można odnieść wrażenie, że w doktrynie zagadnienia proceduralne związane z regulacją zawartą w art. 18 przywołanej ustawy są pomijane.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2017, 2 (21); 155-173
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Droit Moral, które nie ma nic wspólnego z moralnością, czyli o autorskich prawach osobistych w systemie prawa francuskiego
    Droit Moral, that has nothing to do with morality, ie copyright laws personal french law
    Autorzy:
    Arciszewska, Katarzyna
    Wojcieszak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953796.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prawo autorskie
    prawa niemajątkowe
    własność intelektualna
    dzieło
    utwór
    copyright non-property rights
    Intellectual Property Code
    preserve the integrity
    creator
    the author’s personal rights
    Opis:
    Francja uchodzi za kolebkę powstania praw autorskich w kontynentalnym systemie prawnym. Już w czasach Wielkiej Rewolucji Francuskiej można odnaleźć początki koncepcji ideologicznych mających za przedmiot ochronę interesów niemajątkowych twórcy. Znaczącą rolę w zakresie kształtowania regulacji prawnych mających za przedmiot ochronę praw autorskich odegrało orzecznictwo. Konieczność rozstrzygania sporów dotyczących ochrony autorskich praw niemajątkowych przy braku podstaw normatywnych dla rozstrzygania tych sporów stała się przyczyną dla stworzenia regulacji prawnych w tym zakresie. Aktualnie normatywne źródło regulujące sposób ochrony autorskich praw niemajątkowych we Francji stanowi głównie kodeks własności intelektualnej oraz w pewnym zakresie również kodeks cywilny. Na podstawie analizy wskazanych w zdaniu poprzednim ustaw sformułować można ogólny wniosek, iż podstawę dla osobistych uprawnień autora stanowi w prawie francuskim uznanie niepodzielności osoby twórcy i jego dzieła. Ustawodawca francuski w treści przepisów kodeksu własności intelektualnej wskazuje na cechy praw autorskich oraz na narzędzia prawne służące ochronie tych praw. Szczególnej ochronie prawo francuskie poddaje prawo do zachowania integralności utworu oraz prawo do ujawnienia dzieła nad czym pochyla się autor niniejszego opracowania.
    France is considered the cradle of the creation of copyright in the Continental legal system. At the time of the French Revolution, you can find the origins of the concept of ideological actions for safeguarding the interests of non makers. A significant role in shaping the legal regulations for safeguarding copyright law played. The necessity of resolving disputes relating to the protection of copyright non-property rights in the absence of normative basis for the settlement of these disputes has become a cause for the creation of legal regulations in this regard. Currently normative source govern the protection of copyright non-property rights in France is mainly the Intellectual Property Code and to some extent also the civil code. Based on the analysis mentioned in the previous sentence can be set to formulate a general conclusion that the basis for the author’s personal rights to a French law recognizing the integrity of the person the creator and his work. French legislature in the content of the Intellectual Property Code is typical for copyright and legal tools to protect those rights. Special protection French law subjects the right to preserve the integrity of the work and the right to disclose the work on which leans author of this study.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2016, 4; 139-157
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie prawo autorskie po dwudziestu latach obowiązywania ustawy z 4 lutego 1994 r.
    Polish copyright 20 years after the adoption of the Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994
    Autorzy:
    Błeszyński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693618.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994
    Act on Copyright and Neighbouring Rights of 1926
    author’s moral rights
    protection following the author’s death
    property rights
    collective management of copyright
    collecting societies
    ustawa o prawie autorskim z 1926
    ustawa o prawie autorski z 4 lutego 1994
    autorskie prawa osobiste
    ochrona post mortem auctoris
    autorskie prawa majątkowe
    zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi
    organizacja zbiorowego zarządzania
    Opis:
    The Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994 had been drafted in a new regime, shortly after the first steps in the political and economic transformation and the day before Poland joined the European Union. All this determined the necessity to adjust the law on copyright to the requirements of the new regime and to the EU standards. The characteristic feature of this Act is a frequent and ample reference to Polish rich tradition of wide interpretation of authors’ protection present in the Act on Copyright and Neighbouring Rights of 1926. This reference was made first and foremost to the interpretation of the subject of copyright protection and the essence of copyright law which includes authors’ moral rights, unlimited in time, universal, non-transferable and executed by author’s heirs after his death. Authors’ rights also encompass property rights originating from the fact of a creation of a work. The Act regards copyright economic rights as a reflection of ownership, while at the same time the author may enjoy these rights within all known as well as future fields of exploitation, erga omnes, taking into account the consequences of the intangible character of the work. These rights include the exclusivity regarding the use and disposal of a work by any means, unless the Act provides for a limitation with regard to the allowed use. The protection is also limited in time: originally it used to be 50 years following the author’s death, being extended to 70 years nowadays. An important feature of this new regulation is exclusion of the unlimited disposal of a copyright economic right. In specified cases, the author is vested with a non-transferable right to remuneration andcompulsory intermediation of society for collective management of copyright or related rights. Regulating collective management of copyright is a novum of the Act, especially in creating a system of approval with regard to the tariffs used by collective management societies for collection of remunerations and for appointment of the Copyright Commission – a body approving tariffs presented by collective management societies. A characteristic feature of the Act is provision of widely understood liability for an infringement of a copyright, both moral and economic, by civil and criminal means. The Act has been amended many times. And yet, notwithstanding the merit of the extensive works on the first original text as well as the major works on the act during the first period of its existence, as of 2003 the legislative process has brought up subsequent novelties to the existing law, including the last one made in 2010, which in consequence raises objections as to the proportionality, legislative correctness and social justice, in particular with regard to proper protection of the rights of authors and artists, being a weaker party to a market contract. Recent drafts of amendments also raise major objections with regard to maintaining the necessary balance, as well as with regard to legislative correctness. Its reflection can be seen in a defective regulation of audiovisual works, defects and gaps in regulations on the Copyright Commission, in the system of approval of tariffs and, in particular, the specific rules on levies compensating consequences of copying for own private use. Major objections also arise with regard to the recently published draft proposal of changes, covering in particular orphan works. Particularly severe is avoidance, in the course of the legislative works, of controversial issues between organisations of users and authors or artists, within the fields requiring regulations for some time now, such as issues related to the audiovisual remunerations and reemission.
    Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r. powstała w nowych warunkach ustrojowych, krótko po pierwszym okresie transformacji gospodarczo-politycznej oraz w przeddzień przystąpienia przez Polskę do Unii Europejskiej. Przesądzało to konieczność jej dostosowania do nowych założeń ustrojowych oraz do standardów unijnych Cechą charakterystyczną tej ustawy jest nawiązanie do bogatej polskiej tradycji szeroko ujętej ochrony autorskiej przyjętej na gruncie międzywojennej ustawy o prawie autorskim z 1926 r. Nawiązanie to odnosiło się przede wszystkim do ujęcia przedmiotu ochrony autorskiej oraz treści prawa autorskiego. Obejmuje ono autorskie prawa osobiste, nieograniczone w czasie, ujęte jako uniwersalne i niezbywalne oraz realizowane, po śmierci twórcy, przez jego bliskich. Na prawo autorskie składają się również autorskie prawa majątkowe, powstające w następstwie faktu stworzenia utworu. Prawa majątkowe ujęte zostały w nawiązaniu do treści prawa własności i służą twórcy na wszystkich znanych i powstałych w przyszłości polach eksploatacji, ujęte erga omnes, z uwzględnieniem konsekwencji niematerialnego charakteru utworu. Obejmują one wyłączność korzystania i rozporządzania utworem wszelkimi sposobami, o ile ustawa nie wprowadziła ograniczeń na rzecz dozwolonego użytku. Ochrona ta ma charakter czasowy; początkowo trwała 50 lat post mortem auctoris, obecnie – 70 lat. Cechą nowej regulacji jest wyłączenie pełnej rozporządzalności autorskimi prawami majątkowymi. W określonych przypadkach twórcy służy niezbywalne prawo do wynagrodzenia oraz przymusowe pośrednictwo organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub pokrewnymi. Novum jest uregulowanie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, w tym przyjęcie systemu zatwierdzania tabel wynagrodzeń dochodzonych przez organizację zbiorowego zarządzania (OZZ) w ramach zbiorowego zarządzania, a także powołanie Komisji Prawa Autorskiego z zadaniem zatwierdzania tabel wynagrodzeń przedkładanych przez OZZ. Znamienną cechą ustawy jest wprowadzenie szeroko ujętej odpowiedzialności za naruszenie praw autorskich, zarówno osobistych, jak i majątkowych, środkami cywilnymi i karnymi. Ustawa była wielokrotnie nowelizowana. W odróżnieniu jednak od gruntownych prac nad tekstem pierwotnym i szeroko zakrojonymi pracami nad ustawą w pierwszym okresie jej obowiązywania, poczynając od roku 2003, proces legislacyjny, którego efektem były kolejne nowelizacje, w tym ostatnia z 2010, nasuwa szereg zastrzeżeń co do zachowania proporcjonalności, legislacyjnej poprawności i społecznej sprawiedliwości, zwłaszcza w należytym zabezpieczeniu praw twórców i artystów, jako strony słabszej na rynku autorskim. Również ostatnie projekty zmian uzasadniają poważne zastrzeżenia, co do zachowania niezbędnej równowagi, jak również co do legislacyjnej poprawności. Znajduje to wyraz w wadliwej regulacji problematyki audiowizualnej, błędów i luk w regulacji dotyczącej działania Komisji Prawa Autorskiego, systemu zatwierdzania tabel wynagrodzeń, a w szczególności zasad szczególnych dotyczących opłat rekompensujących skutki kopiowania utworów w ramach własnego użytku osobistego. Istotne zastrzeżenia budzą ostatnio opublikowane propozycje zmian, w szczególności dotyczące dzieł tzw. osieroconych. Szczególnie dotkliwe jest niepodejmowania w pracach legislacyjnych zagadnień spornych pomiędzy organizacjami użytkowników i twórców oraz artystów z obszarów od wielu lat wymagających regulacji, takich jak problematyka tantiem audiowizualnych oraz reemisji.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 5-25
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozpowszechnianie utworów a autorskie prawa majątkowe jako przedmiot harmonizacji w prawie Unii Europejskiej
    Public communication of works and the harmonisation of author’s economic rights in the European Union law
    Autorzy:
    Klafkowska-Waśniowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693922.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    public communication right
    Information Society Directive
    public communication of broadcasts
    harmonisation of author’s economic rights
    rozpowszechnianie utworów
    autorskie prawa majątkowe
    odtwarzanie nadań w miejscach publicznych
    harmonizacja prawa autorskiego i praw pokrewnych
    dyrektywa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym
    Opis:
    The aim of the article is to present and analyse the key questions concerning the scope of the right to communicate the works to the public under Polish law. The provisions of the Polish Act on Copyright and Related Rights concerning the public communication right has changed in the last two decades due to the implementation of the European Union law. Furthermore, it follows from the recent ruling of the Court of Justice of the European Union (CJEU) that the public communication right is fully harmonised in Article 3.1 of the Information Society Directive. Therefore, the interpretation of the scope of the public communication right in the CJEU’s judgments is crucialfor the correct application of the provisions of Polish law. The article  commences with presentation of the development of the provisions of Polish Act on Copyright and Related Rights, then the most important rulings of the CJEU are discussed with the emphasis on the meaning of ‘the public’ and the level of harmonisation. Against this background the specific Polish provisions on the communication of broadcasts to the public are presented and the compliance with the EU law is questioned. In the last part the approach to the placing hyperlinks as an act constituting the public communications of works is compared in the CJEU’s ruling and the approach by Polish court.
    Celem artykułu jest przedstawienie i analiza głównych problemów związanych z zakresem autorskich praw majątkowych do rozpowszechniania utworu. Punkt wyjścia stanowią zmiany, jakie zachodziły w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Zmiany te podyktowane były z jednej strony postępem technologicznym i powstaniem nowych sposobów eksploatacji utworów szczególnie w środowisku cyfrowym, a z drugiej – koniecznością dostosowania prawa polskiego do prawa Unii Europejskiej. W związku z tezą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, że harmonizacja w zakresie prawa do publicznego udostępniania utworu ma charakter maksymalny, w prawie polskim nie mogą istnieć żadne odstępstwa od standardu wyznaczonego w prawie Unii. W przypadku prawa do rozpowszechniania utworów oznacza to konieczność zapewnienia, że prawo to obejmuje te sposoby eksploatacji, które objęte są art. 3 dyrektywy 2001/29/WE o prawie autorskim i prawach pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym, zgodnie z wykładnią TSUE. Przedmiotem artykułu jest zatem omówienie najistotniejszych tez z bogatego orzecznictwa TSUE, a następnie przedstawienie kluczowych problemów, jakie na tle prawa Unii powstają w prawie polskim, w szczególności w odniesieniu do odtwarzania nadań w miejscach publicznych i kwalifikacji udostępniania linków.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 139-153
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Memy internetowe w świetle prawa autorskiego
    Autorzy:
    Rubisz, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664368.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Internet memes
    creation and dissemination of memes
    copyright law
    moral rights
    author’s permission
    protection of copyright.
    memy internetowe
    tworzenie i rozpowszechnianie memów
    prawo autorskie
    dobra osobiste
    zezwolenie autora
    ochrona praw autorskich.
    Opis:
    SummaryInternet memes are a relatively new kind of intellectual product consisting of a catchphrase, or a witty comment or expression, and a static or animated graphic motif. Te question which is of interest from the legal point of view concerns the bounds to the freedom to create memes and disseminate them on the Internet. Te problem should be considered on the grounds of copyright law in particular, because what makes up the essence of memeing is the use of other people’s creative work and sharing it with other users. To assess the admissibility of disseminating a meme we must determine whether other people’s creative work has been used to create it, and how far that borrowing has gone. In other words, we need to know whether a meme is an independent work, or a dependent work, the use of which is subject to permission from the original author (unless the duration of its copyright has expired). However, the question of liability for infringement is not limited to the provisions of copyright law; another aspect which should be considered is a review of the problem in the context of the protection of moral right under civil law, and the penalties envisaged for such offences under criminal law.
    Memy internetowe są stosunkowo nowym rodzajem wytworów intelektualnych, na które składają się chwytliwy zwrot, komentarz lub powiedzenie oraz statyczny lub animowany motyw graficzny. Z prawnego punktu widzenia interesujące wydaje się pytanie o granice swobody tworzenia i rozpowszechniania memów w Internecie. Problem ten rozważać należy przede wszystkim na gruncie prawa autorskiego, gdyż istotą „memowania” najczęściej jest czerpanie z cudzej twórczości i dzielenie się nią z innymi. Dla oceny dopuszczalności jego rozpowszechniania konieczne jest stwierdzenie, czy i w jakim stopniu do jego stworzenia wykorzystano elementy twórcze innych utworów. Innymi słowy, czy mem stanowi dzieło samoistne, czy raczej zależne, rozporządzanie którym uwarunkowane jest uzyskaniem zezwolenia autora utworu pierwotnego, chyba że czas jego ochrony już minął. Problematyka odpowiedzialności za ewentualne naruszenia nie ogranicza się jednak tylko do regulacji autorskoprawnej; konieczne wydaje się też rozważenie jej w kontekście ochrony dóbr osobistych powszechnego prawa cywilnego oraz sankcji przewidzianych w prawie karnym.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 2
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autorskie prawa osobiste w ustawodawstwach Francji i Republiki Federalnej Niemiec – analiza prawnoporównawcza
    Author’s moral rights in French and German legislation – comparative approach
    Autorzy:
    Konach, Teodora
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693410.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    copyright
    author’s moral right
    French Intellectual Property Code
    German Copyright and Related Rights Act
    prawo autorskie
    dobra osobiste twórców
    Francuski Kodeks Własności Intelektualnej
    Niemiecka ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych
    Opis:
    The doctrine of droit moral, one of the most controversial issues in copyright law, has always been considered a matter where a wider international consensus is impossible due to the traditional dichotomy between common law philosophies and authors’ rights available in continental civil law systems. However, one of the most noteworthy developments in international copyright law over the past twenty years has been the adoption of statutory protection of moral rights regimes in a number of countries representing the common law tradition. The purpose of this study is to demonstrate that concepts of moral rights in continental law states also differ in structure and provide different means of protection. The article explains the content and characteristics of moral rights, and assesses the most important aspects of French and German national legislations in this area.  
    Konstrukcja dóbr osobistych twórców jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych zagadnień prawa autorskiego, w odniesieniu do którego wprowadzenie jednolitych norm międzynarodowych jest utrudnione, przez wzgląd na tradycyjny podział na państwa tradycji copyright oraz kontynentalne regulacje autorskoprawne. Jakkolwiek, zauważalne jest dążenie do zbliżenia systemów prawnych, m.in. przez wprowadzenie do porządków krajów common law prerogatyw osobistych twórców. Należy jednak podkreślić, że mimo przyjęcia na gruncie ustaw państw kontynentalnych praw osobistych twórców, ich struktura i katalog środków ochrony są wielce zróżnicowane. W artykule została omówiona sytuacja prawnoosobista twórców w porządku prawnym Francji oraz Republiki Federalnej Niemiec. Zasadniczym celem artykułu jest analiza i porównanie konstrukcji i przedmiotu wybranych uprawnień autorskich zawartych w regulacjach krajowych wskazanych państw, jak również wykazanie istnienia wspólnych instytucji jurydycznych, dotyczących autorskich dóbr niematerialnych w poszczególnych reżimach z uwzględnieniem linii wypowiedzi orzecznictwa.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 3; 107-119
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies