Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "anti-fascism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Jak się zostawało komunistką, czyli "Tonia i jej dzieci" Marcela Łozińskiego
    Autorzy:
    Keff, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/643683.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    “Tonia and her children”
    Marcel Łoziński
    communism
    anti-Fascism
    parenthood
    childhood
    “żydokomuna” (Jewish Bolshevism)
    Opis:
    How I became a communist. About Marcel Łoziński movie "Tonia and her children"Marcel Łoziński's documentary “Tonia and her children” is a long-form interview with children of Tonia Lechtman – a communist, Jewess, and victim of Stalin's persecutions, born in 1916. Daughter and son of Lechtnam tell about their mother's life from their own perspective. They try to understand her, but they also express their regret, that she spent too much time being envolved in politics, while exposing them to solitude and suffering. Bożena Keff makes a review of Łoziński's movie as a political statement about the stereotype of “Żydokomuna”, and as a psychological portrait of two adult people – their mutual relationship, their expectations for parents, their convictions about gender and family roles. Jak się zostawało komunistką, czyli "Tonia i jej dzieci" Marcela ŁozińskiegoFilm dokumentalny “Tonia i jej dzieci” Marcela Łozińskiego to wywiad-rzeka z dziećmi Toni Lechtman – urodzonej w 1916 roku komunistki, Żydówki, po wojnie ofiary stalinowskich prześladowań. Córka i syn Lechtman opowiadają o życiu matki z własnej perspektywy. Próbują ją zrozumieć, ale także wyrażają wobec niej żal, że zbyt dużo czasu poświęcała politycznemu zaangażowaniu narażając ich na samotność i cierpienie. Bożena Keff recenzuje film Łozińskiego jako polityczną wypowiedź o stereotypie “żydokomuny” oraz jako psychologiczny portret dwójki dojrzałych ludzi – ich wzajemnych relacji, ich oczekiwań wobec rodziców, ich przekonań na temat ról genderowych i rodzinnych.
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lewica pozostawiona z TINA: Sztuka, alienacja i antykomunizm
    Left with TINA: Art, Alienation and Anti-Communism
    Autorzy:
    Dimitrakaki, Angela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009581.pdf
    Data publikacji:
    2019-05-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    contemporary art
    politics of anti
    democracy
    alienation
    anti-communism
    Generation X
    accelerationism
    anti-fascism
    ethical left
    sztuka współczesna
    polityka anty
    demokracja
    alienacja
    antykomunizm
    Pokolenie X
    akceleracjonizm
    antyfaszyzm
    etyczna lewica
    Opis:
    Prezentowany artykuł śledzi, w jaki sposób współczesne pole sztuki bywa nawiedzane przez kulturową i polityczną wyobraźnię właściwą dla czasów po 1989 roku, a uchwyconą w powieści Douglasa Couplanda Pokolenie X: Opowieści na czasy przyśpieszającej kultury (1991, 1998). Książka ta okazała się formacyjna z uwagi na prezentowane w niej stanowisko antypracy, jak również narrację wycofania w podziwie dla procesów przyspieszenia, która opisywała, jak zasady produkcji przekładają się na „oszołomione i zdezorientowane” style życia. Uprzywilejowanie przez przedstawicieli Pokolenia X perspektywy „mikrokosmosów” – gdzie wycofanie spotyka się z niskiej częstotliwości kolektywizmem – staje się jeszcze bardziej powszechne w kolejnych dekadach i utożsamione z demokracją realizowaną i idealizowaną w kategoriach polityki „anty” (w tym antyfaszyzmu), co znajduje liczne przykłady w polu sztuki w jego powiązaniu z etyczną lewicą. Stałe i gloryfikowane antagonizmy łączą w tym kontekście liberalne pole sztuki z polem społecznym, każdorazowo przepisując „anty” na TINA – zasadę „braku alternatywy” (ang. „there is no alternative” – TINA). TINA, jak argumentuję, przyjmuje szczególne figuracje w ramach przeważnie lewicowego obszaru sztuki, gdzie praktyki uwspólniania pozostają odcięte od polityki komunizmu, a technofilia – tak na gruncie, jak i poza polem sztuki – jest legitymizowana przez lewicę i prawicę jako substytut pragnienia komunizmu. Główne tezy artykułu prezentują się następująco: (a) opisane wyżej zjawiska są powiązane z politycznym procesem walki, którego głównym efektem jest alienacja – alienacja od wyobrażonego punktu końcowego owej walki; (b) wspomniana alienacja nie może być rozważana oddzielnie od hegemonii przyspieszenia, zwłaszcza w świetle traumatycznego wycofania z komunizmu i wycofania się samego komunizmu oraz stałego dla kapitalizmu przepracowywania prefiguratywnego antykomunizmu.
    The article traces the haunting of the contemporary art field by a post-1989 cultural and political imaginary captured in Douglas Coupland’s novel Generation X: Tales for an Accelerated Culture (1991). This was a formative literary work for its anti-work stance but also the narrativisation of withdrawal in awe of processes of acceleration that saw production principles translating into “dazed and confused” lifestyles. The preference of Gen-Xers for “microcosms”, where withdrawal encountered low-fi collectivism, became more prevalent in subsequent decades and aligned with a democracy realised, and idealised, as the politics of “anti” (including anti-fascism) – exemplified in the art field in its association with an ethical left. Constant and glorified antagonisms join the liberal art field to the social field, forever re-scripting ‘anti’ as TINA – the principle that “there is no alternative”. TINA, it is argued, is assuming specific figurations within the largely left-inclined art terrain where commoning practices remain cut off from the propositional politics of communism while, both within and beyond the art field, technophilia is legitimised left and right as a substitute for the desire for communism. The main theses of the article are that: (a) such developments are intertwined with a political process of struggle that delivers alienation as their main outcome – that is, alienation from an imagined endpoint of the struggle and (b) that such alienation cannot be considered separately from the hegemony of acceleration in light of the traumatic withdrawal from, and of, communism and capitalism’s continuous re-working of prefigurative anti-communism.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 25-48
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojna polsko-polska na terenie Izraela
    Autorzy:
    Zawadzka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/643679.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    „Betar”
    Piotr Gontarczyk
    historical politics
    „Nowy Żyd”
    Zionism
    fascism
    anti-Semitism
    Warsaw Ghetto Uprising
    Palestine
    Opis:
    The Polish – Polish war on the territory of IsraelThe text deconstructs a documentary film Betar by Robert Kaczmarek and Piotr Gontarczyk. The author carries out the analysis adopting two approaches. Firstly, she confronts the factographic side of the film against other sources reporting the events presented in the film. The author also proves that although it has pretensions to being a historiographic work, Betar is, in fact, constructed on the founding myths of the Israeli Zionism. Secondly, she analyses the film as the authors’ viewpoint on Polish fascism and Polish anti-Semitism concealed under the guise of objectifying narrative of a documentary. Seen from such a perspective, Betar perfectly fits into the Polish historical politics. Discussing the issue of Jews in Poland in the pre-war and war times, the film disregards the context of dominance and abuse, that is the majority-minority context; and what is more, it neutralises the Polish anti-Semitism presenting it as equal to the right-wing Zionism as well as an answer to Jewish nationalism.
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Waiting for a Polish Mussolini. The Concepts and Contexts of ‘Fascism’ in Early Polish Right-Wing Political Discourse (1922–6): An Exploratory Study
    Autorzy:
    Krzywiec, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131443.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-18
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    anti-Semitism
    discourse analysis
    Mussolini’s Italy
    history of concepts
    National Democracy
    Polish right-wing
    transnational fascism
    Opis:
    The article presents the emergence and rooting of the concept of ‘fascism’ in Polish right-wing discourses, especially in the widely understood local nationalist movement of the 20th century (National Democracy, Endecja). According to the author, the early 1920s, and above all the period of Mussolini’s gaining power in Italy, was a decisive time (Sattelzeit by R. Koselleck) for the reception and transfer of both fascist concepts and ideas as a transnational phenomenon. Still, it also significantly influenced the radicalisation of the native right-wing identity in interwar Poland. However, the author proves how vital the role of radical anti-Semitism was in forming indigenous right-wing discourses and their subsequent political practices.
    Źródło:
    Acta Poloniae Historica; 2021, 123; 143-185
    0001-6829
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Faszyzm, Żydzi i sztuka nowoczesna. Antysemityzm we włoskiej krytyce artystycznej lat 30. i 40. XX wieku
    Fascism, the Jews and Modern Art. Anti-Semitism in the Italian Art Criticism of the 1930s and 1940s
    Autorzy:
    Wasilewska, Diana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15618424.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    anti-Semitism
    art criticism
    fascism
    Jews
    fascist Modernism
    fascist aesthetics
    antysemityzm
    krytyka artystyczna
    faszyzm
    Żydzi
    faszystowski modernizm
    estetyka faszystowska
    Opis:
    Tekst jest próbą przyjrzenia się specyfice i rozwojowi włoskiego antysemityzmu czasów reżimu faszystowskiego, ze szczególnym naciskiem na sferę kultury i krytykę artystyczną. Ówcześni publicyści, z Mussolinim na czele, w pierwszej dekadzie panowania nowego ustroju wyraźnie negowali istnienie w Italii tzw. kwestii żydowskiej. Około połowy lat 30. XX w. sytuacja uległa jednak znaczącym przeobrażeniom, odpowiadającym kierunkom, w jakim ewoluowała również doktryna rasistowska, a także paradygmat faszystowskiej estetyki. Przyglądając się tym zmianom, Autorka próbuje przybliżyć specyfikę antyżydowskiej, a zarazem antymodernistycznej nagonki (główne osie sporów, ale też retorykę wypowiedzi), obecnej przede wszystkim w pismach redagowanych przez charyzmatyczną postać Telesia Interlandiego. Artykuł w dużym stopniu opiera się na tekstach źródłowych tego czasu i porusza zagadnienia dotąd nieopisane (lub opisane tylko fragmentarycznie) w literaturze przedmiotu.
    The article constitutes an attempt to examine the characteristic features and the development of Italian anti-Semitism in the period of the fascist regime with special attention to the sphere of culture and to art criticism. In the first decade of the regime, the essayists of the day, with Mussolini at the fore, clearly denied that the “Jewish Question” existed in Italy. This changed significantly around the middle of the 1930s, and these changes were parallel to the directions in which the racist doctrine and the paradigm of fascist aesthetics were evolving at the time. Examining those changes, the author attempts to shed light on the characteristic features (the main lines of the debate, but also the applied rhetoric) of the anti-Jewish, and at the same time anti-Modernist witch-hunt launched especially in press publications edited by the charismatic Telesio Interlandi. The article is largely based on source texts of the era and refers to areas hitherto unexplored or only fragmentarily explored in specialist literature.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 4; 947-980
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antyputinowska Rosja Dmitrija Bykowa. Z Polską nie tylko w tle
    Dmitry Bykov’s anti-Putin Russia. With Poland not only in the background
    Autorzy:
    Przebinda, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433496.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    Dmitrij Bykow jako pisarz i myśliciel
    antyputinowska postawa Dmitrija Bykova
    archaiczny imperializm Putina
    potępienie aneksji Krymu przez Bykowa
    krytyka rosyjskiego faszyzmu
    sprzeciw Bykowa wobec wojny Rosji przeciwko Ukrainie
    Bykow o Leszku Kołakowskim
    Bykow o Wisławie Szymborskiej
    Bykow o Czesławie Miłoszu
    Bykow o Agnieszce Osieckiej
    Bykow o Stanisławie Lemie
    Dmitry Bykov as a writer and thinker
    Dmitry Bykov’s anti-Putin stance
    Putin’s archaic imperialism
    Bykov’s condemnation of the annexation of Crimea
    criticism of Russian fascism
    Bykov’s opposition to Russia’s war against Ukraine
    Bykov on Leszek Kolakowski
    Bykov on Wislawa Szymborska
    Bykov on Czeslaw Milosz
    Bykov on Agnieszka Osiecka
    Bykov on Stanislaw Lem
    Bykov on the death of Ukrainian writer Viktoria Amelina
    Opis:
    Antyputinowska Rosja Dmitrija Bykowa. Z Polską nie tylko w tle Artykuł stanowi próbę opisu antyputinowskiej postawy współczesnego pisarza i myśliciela Rosji, Dmitrija Lwowicza Bykowa (ur. w 1967), poczynając od jego pierwszej powieści Uniewinnienie (2020) po jego ostatnie, z lipca 2023 roku, prowolnościowe i antyimperialne wypowiedzi już na emigracji w USA. Kluczowym tekstem pisarza jest tutaj artykuł z 2019 roku 20 lat Putina – 20 lat na biegu wstecznym, gdzie autor potwierdza swój negatywny stosunek do putinizmu jako „archaicznego imperializmu”, będącego przyczyną bezprawnej aneksji ukraińskiego Krymu przez Rosję, a obecnie – napaści Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 roku. W artykule omówiony jest także negatywny stosunek Bykowa do historycznego i współczesnego faszyzmu rosyjskiego, za którego przedstawiciela pisarz uważa również w znacznej mierze Fiodora Dostojewskiego. Ważnym segmentem prezentowanego artykułu jest również ogólny opis wielce pozytywnego stosunku Bykowa do współczesnej kultury i literatury polskiej – w szczególności do twórczości Leszka Kołakowskiego, Stanisława Lema, Wisławy Szymborskiej, Agnieszki Osieckiej, Czesława Miłosza. Tekst kończy się przywołaniem pełnej dramatyzmu i współczucia wypowiedzi Dmitrija Bykowa z 6 lipca 2023 roku w obliczu śmierci 37-letniej pisarki ukraińskiej Wiktorii Ameliny, która straciła życia z ran odniesionych pod rosyjskimi bombami w Kramatorsku w obwodzie donieckim Ukrainy. Artykuł stanowi jednocześnie rodzaj obszernego wstępu do lektury publikowanego zaraz poniżej w „Studiach Pigonianach” wywiadu Grzegorza Przebindy z Dmitrijem Bykowym, przeprowadzonego w Krakowie w październiku 2019 roku, przy okazji pobytu rosyjskiego pisarza na Festiwalu Conrada.
    Dmitry Bykov’s anti-Putin Russia. With Poland not only in the background The article is an attempt to describe the anti-Putin stance of contemporary Russian writer and thinker Dmitry Lvovich Bykov (b. 1967), from his first novel Justification (2020) to his most recent pro-freedom and anti-imperialist statements from July 2023, when he was already in exile in the USA. The author’s key text here is the 2019 article 20 Years of Putin – 20 Years in Reverse Gear, in which the author reaffirms his negative attitude toward Putinism as “archaic imperialism”, the cause of Russia’s illegal annexation of Ukraine’s Crimea and now Russia’s February 24, 2022 attack on Ukraine. The article also discusses Bykov’s negative attitude toward historical and contemporary Russian fascism, of which the writer also considers Fyodor Dostoevsky to be largely representative. An important part of the article is also a general description of Bykov’s very positive attitude to contemporary Polish culture and literature – mainly to the works of Leszek Kolakowski, Stanislaw Lem, Wislawa Szymborska, Agnieszka Osiecka, Czeslaw Milosz. The text ends by recalling Dmitry Bykov’s dramatic and compassionate statement of July 6, 2023, on the death of the 37-year-old Ukrainian writer Victoria Amelina, who died of wounds sustained under Russian bombs in Kramatorsk, in the Donetsk region of Ukraine. At the same time, the article is a kind of extensive introduction to the reading of Grzegorz Przebinda’s interview with Dmitry Bykov, published immediately below in “Studia Pigoniana”, recorded in Krakow in October 2019 on the occasion of the Russian writer’s stay at the Conrad Festival.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2023, 6, 6; 131-159
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies