Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "anatomy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Lekcje anatomii w obrazach mistrzów holenderskich epoki Renesansu
Anatomy lessons in the paintings by the Dutch artists of the Renaissance
Autorzy:
Wilemska, Katarzyna
Kidzińska, Małgorzata
Kucharzewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038388.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
Renaissance
anatomy
paintings
Opis:
Needless to say, medical topics have always aroused a great interest among various artists. What is more, a great number of art works has been preserved, which undoubtedly contributes to the enrichment of our knowledge about doctors working in the previous centuries. Moreover, in the Renaissance, one could easily notice the thriving development of paintings, presenting ordinary scenes from everyday life, which was started mainly by the Dutch. Furthermore, among frequent topics undertaken by famous artists we can diff erentiate the ones that presented surgeries and autopsies. In the given article we will discuss the paintings presenting the anatomy lessons by Pietersz, Pickenoy, van Mierveld, Rembrandt, and van Neck, since the analysis of given works provides a great source of information about the doctors living in these times.
Od wielu stuleci malarze interesowali się tematyką medyczną. Do naszych czasów zachowało się wiele dzieł sztuki, które wzbogacają naszą wiedzę o lekarzach z minionych wieków. W epoce renesansu rozpoczął się bujny rozkwit malarstwa rodzajowego, który zapoczątkowali Holendrzy. Do częstych tematów malarskich sławnych mistrzów należały m.in. sceny rodzajowe przedstawiające zabiegi chirurgiczne czy sekcje. W pracy zostały omówione obrazy przedstawiające lekcje anatomii Pietersza, Pickenoya, van Miervelda, Rembrandta, van Necka. Analizując te dzieła wiele możemy się dowiedzieć o żyjących wówczas lekarzach.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 3; 71-76
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy na pewno nadszedł czas pisać epitafium dla eponimów w anatomii i naukach klinicznych?
Has the time really come to write the epitaph for eponyms in anatomy and clinical sciences?
Autorzy:
Pilarz, Łukasz B.
Bajor, Grzegorz
Bulska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038204.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
anatomia
eponimy
nazewnictwo
anatomy
eponyms
nomenclature
Opis:
This study presents information concerning the issues of applying eponymous nomenclature in anatomy. Anatomy as one of fields of medicine, besides strictly clinical disciplines, has extensive eponymous nomenclature. In general terms , an eponym is a term or notion taking its name from the surnames of persons who are most often the discoverers. Issues of contention on that subject are and will continue to be problems with the spelling, variation and pronunciation of these names. Currently there is a widespread belief that the aim of applying eponymous nomenclature is the desire to honour outstanding scholars who have dedicated their efforts to describing or discovering, for example, a set of anatomical structure. At present according to the guidelines of the Polish Anatomical Society, applying eponymous nomenclature for descriptive nomenclatures should be avoided. Yet in many foreign textbooks on the research of anatomy, authors pay particular attention to eponymous nomenclature. It is particularly visible in German-speaking countries, a little less in Anglo-Saxon countries.
Niniejsze opracowanie przedstawia informacje dotyczące problematyki stosowania nazewnictwa eponimicznego w anatomii prawidłowej. Anatomia jako jedna z dziedzin medycyny, obok dyscyplin ściśle klinicznych posiada bogate nazewnictwo eponimiczne. W języku potocznym eponimem nazywamy termin lub pojęcie, pochodzące od nazwy własnej; w medycynie eponim określa jednostki i objawy chorobowe oraz pojęcia anatomiczne i fizjologiczne biorące swoją nazwę od nazwisk ludzi, którzy opisali je po raz pierwszy. Kwestiami spornymi w tej materii są i nadal będą problemy z pisownią, odmianą oraz wymową tych nazw. Panuje powszechne przekonanie, że celem stosowania nazewnictwa eponimicznego jest chęć oddania czci wybitnym ludziom nauki, którzy skierowali swoje wysiłki na opisanie bądź odkrycie np. danej struktury anatomicznej. Obecnie, zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Anatomicznego, odchodzi się od stosowania nazewnictwa eponimicznego na rzecz mianownictwa opisowego. Mimo to w wielu zagranicznych podręcznikach do nauki anatomii eponimy wciąż funkcjonują, a nawet są przez autorów preferowane. Szczególnie jest to widoczne w krajach niemieckojęzycznych, trochę mniej w krajach anglo-saskich.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 5; 337-343
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prof. dr hab. n. med. Adam Wawrzyniec Bochenek (1875–1913) — wybitny polski anatom. Setna rocznica śmierci
Prof. dr Adam Wawrzyniec Bochenek (1875–1913) — Eminent Polish Anatomist — 100th Anniversary of His Death
Autorzy:
Musiał, Agata
Kempa, Maria
Bogacz, Mateusz
Mateja, katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530810.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bochenek
anatomia
historia medycyny
anatomy
history of medicine
Opis:
Nazwisko Adama Bochenka znane jest wszystkim polskim lekarzom i studentom medycyny od ponad 100 lat. Dzieło, które stworzył, pomaga budować fundamenty wiedzy kolejnych pokoleń medyków aż do dnia dzisiejszego. Anatomia człowieka Bochenka jest książką niezwykłą. Liczne ilustracje oraz charakterystyczny dla autora lekki styl pisania sprawiają, że wiedza z pozoru tak nieprzystępna i rozległa staje się przejrzysta i łatwiejsza do zrozumienia. Pozycja ta jest przykładem klasycznego, obszernego podręcznika anatomii, na jakiego napisanie niewielu tylko autorów na świecie potrafiło się zdobyć. Przez ostatnie 100 lat publikacja ta wprowadzała kolejne pokolenia lekarzy nie tylko w tajniki anatomii, ale i całej medycyny. Mimo upływu czasu, dzieło Bochenka wciąż jest uważane za podręcznik wiodący na wszystkich uczelniach medycznych w Polsce, czego niezbitym dowodem są ukazujące się regularnie nowe jego wydania. Z okazji setnej rocznicy śmierci wybitnego polskiego anatoma pragniemy przypomnieć pokrótce jego życiorys, a także przybliżyć historię powstawania największego z jego dzieł.
The name of Adam Bochenek have been familiar to every physican and medical student in Poland for a hundred years. For all those years, the book he have written, has been introducing new generations of future doctors not only to anatomy but to the medicine in general. Bochenek’s The Human Anatomy is an extraordinary book. Typical for the author, descriptive way of writing as well as numerous drawings make all this vast and inaccessible knowledge more clear, lucid and sometimes even addictive. It is an example of a classical, extensive handbook of anatomy. Despite the passage of time, The Human Anatomy is still the leading textbook for all medical universities in Poland, and its new editions coming out every few years are the best way to prove it.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/2; 81-85
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bonifacy VIII wobec średniowiecznych zwyczajów grzebalnych. Bulla Detestande feritatis i jej interpretacje
Boniface VIII towards Medieval Funeral Customs. The Bull Detestande feritatis and its Interpretations
Autorzy:
Grzeszczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607287.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Boniface VIII
anatomy
human body
Bonifacy VIII
anatomia
ciało ludzkie
Opis:
On September 27, 1297 Pope Boniface VIII (1294-1303) promulgated a bull beginning with the words Detestande feritatis, thereby outlawing any further practice of the medieval custom of dismembering human corpses which were subsequently boiled in water to separate the bones from the soft tissue. This was a practice that facilitated burial in places remote from the scene of death of the deceased. The first part of the article presents the circumstances in which the papal document originated. By outlawing such practices the Pope invalidated the decisions contained in the last wills of some, especially the French, cardinals of his times. The custom of dismembering human corpses was predominantly practiced north of the Alps, but it was also present on the territory of today’s Spain. In medieval times it was known as “the German custom” (mos teutonicus) and was underpinned by a specific medieval anthropology. The second part of the article scrutinizes the probable reasons of the Pope’s violent reaction. An attempt is made to reconstruct the forma mentis of Boniface VIII. Relevant indications and clues can be found in the records of the proceedings against the Pope by Philip the Fair, king of France, in the iconography of monuments erected at the Pope’s initiative, and also in the development of the natural sciences in the late Middle Ages.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2013, 27; 193-210
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andreas Vesalius i jego wielkie dzieło: De humani corporis fabrica
Andreas Vesalius and his great work: De humani corporis fabrica
Autorzy:
Jędrzejewski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032624.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
andrzej wesaliusz
historia medycyny
anatomia
andreas vesalius
history of medicine
anatomy
Opis:
Andreas Vesalius was born on 31 December 1514 in Brussels, Habsburg Netherlands, in what is today Belgium. His family was established in medicine for several generations, and young Andreas showed an early interest in anatomy. He attended the University of Louvain and then studied medicine at the University of Paris. Vesalius enrolled at the University of Padua, Europe's prominent medical school, receiving his doctor of medicine degree in 1537. On the day of his graduation he was immediately offered the chair of Surgery and Anatomy in Padua. He also guest lectured in Bologna and Pisa. Previously anatomy had been taught primarily by reading classical texts, mainly Galen’s, followed by an animal dissection by a barber-surgeon whose work was directed by the lecturer. Contrary to the prevailing practice Vesalius performed dissections himself and illustrated the lesson with large, detailed anatomical charts. The lectures were enormously popular. While still a young physician, Andreas Vesalius overturned the fourteen-century-old Galenic canon of medicine and founded modern, scientific anatomy. To attract established physicians to the study of anatomy Vesalius devoted himself for five years to the production of his magnum opus, one of the most important books in medical history and the world's first textbook of anatomy: De humani corporis fabrica, published in 1543. Fabrica contained detailed anatomical descriptions of all parts of the human body, including directions for carrying out dissections. Soon after the publication, Vesalius was invited as Imperial physician to the court of Emperor Charles V and, later, to Philip II of Spain. Over the next eleven years Vesalius travelled with the Spanish court. Like in anatomy, Vesalius gained recognition as a medical practitioner. In 1564 he left Spain for a trip to the Holy Land. On the way back from Palestine his ship was wrecked, and Vesalius died 15 October 1564 on the island of Zakynthos (modern-day Greece), at the age of fifty. He was buried somewhere on the island of Zakynthos.
Andrzej Wesaliusz (Andreas Vesalius) urodził się 31 grudnia 1514 roku w Brukseli, znajdującej się w podległych Habsburgom Niderlandach, zaś obecnie w Belgii. Rodzina Wesaliuszów od wielu pokoleń była związana z zawodami medycznymi, być może z tego powodu Andrzej od dziecka zdradzał zainteresowanie anatomią. Młody Wesaliusz studiował początkowo na uniwersytecie w pobliskim Louvain (w polskiej transkrypcji – Lowanium), a następnie na wydziale medycznym Uniwersytetu w Paryżu. Z Paryża Wesaliusz udaje się do Padwy, gdzie na tamtejszym, sławnym w całej ówczesnej Europie, uniwersytecie uzyskuje w roku 1537 stopień naukowy doktora medycyny. W dniu uzyskania tak pożądanego dyplomu Wesaliuszowi zaoferowane zostaje stanowisko kierownika Katedry Chirurgii i Anatomii Uniwersytetu Padewskiego. Gościnnie wykłada anatomię również w Bolonii i Pizie. Nauczanie anatomii w tamtych czasach opierało się głównie na czytaniu klasycznych tekstów, głównie autorstwa Galena. Lekturze wspomnianych dzieł towarzyszyło obserwowanie przez studentów sekcji zwierząt, wykonywanych z zasady przez balwierzy i cyrulików. Wesaliusz podjął się osobiście wykonywania sekcji i dla lepszego zilustrowania danych morfologicznych, posługiwał się wielkimi, osobiście sporządzonymi, szczegółowymi rycinami anatomicznymi. Jego wykłady były niezmiernie popularne i budziły ogromne zainteresowanie słuchaczy. Ciągle bardzo młody wiekiem profesor Wesaliusz ośmielił się podważyć obowiązujące przez niemal czternaście wieków, klasyczne poglądy Galena dotyczące morfologii człowieka. Dzięki takim staraniom stworzył podwaliny pod współczesną, naukowo udokumentowaną wiedzę o budowie ciała ludzkiego. Ażeby uatrakcyjnić naukę anatomii, szczególnie przyszłym lekarzom praktykom, Andrzej Wesaliusz poświęcił pięć lat swego życia na przygotowanie wiekopomnego dzieła, stanowiącego w historii światowej medycyny pierwszy, kompletny podręcznik oraz atlas anatomii człowieka. W roku 1543 ukazało się pierwsze wydanie De humani corporis fabrica. Dzieło Wesaliusza nie tylko zawierało opis i ryciny ilustrujące szczegółowo wszystkie części ciała ludzkiego, ale także opatrzone było dokładnymi wskazówkami dotyczącymi techniki sekcyjnej. W niedługim czasie po ukazaniu się Fabrica Wesaliusz został mianowany nadwornym lekarzem cesarza Hiszpanii Karola V, a następnie jego syna Filipa II. Przez następnych 11 lat Wesaliusz towarzyszy nieustannie dworowi cesarskiemu. Podobnie jak w zakresie anatomii, Andrzej Wesaliusz również jako lekarz praktyk zdobywa powszechne uznanie i sławę. W roku 1564 Wesaliusz opuszcza Hiszpanię udając się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. W drodze powrotnej z Palestyny jego statek rozbija się w pobliżu greckiej wyspy Zakythos. Wesaliuszowi udaje się wydostać na ląd, jednakże zapada na ciężką chorobę i 15 października 1564 roku w wieku 50 lat, umiera. Grób Andrzeja Wesaliusza znajduje się na wyspie Zakynthos, prawdopodobnie w kościele pod wezwaniem Santa Maria Della Salute.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2013, 40, 2; 155-206
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Bogusław Reichert (1811–1883): z Kętrzyna do Królewca, Dorpatu, Wrocławia i Berlina
Karl Bogislaus Reichert (1811–1883): from Kętrzyn to Konigsberg, Dorpat, Wroclaw and Berlin
Autorzy:
Komorowski, Andrzej L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623528.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Karl Bogislaus Reichert
embryology
anatomy
histology
Karol Bogusław Reichert
embriologia
anatomia
histologia
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie postaci urodzonego w Kętrzynie anatoma i embriologa Karola Bogusława Reicherta. Uczeń Johannesa Müllera, profesor uniwersytetów w Dorpacie, Berlinie i we Wrocławiu, zasłynął jako autor teorii rozwoju kosteczek słuchowych z łuków skrzelowych oraz zwolennik teorii Theodora Schwanna dotyczącej rozwoju organizmów żywych z pojedynczych komórek.
The aim of this paper is to present Karol Boguslaw Reichert, a relatively unknown anatomist and embryologist born in Kętrzyn, Poland. The disciple of Johannes Muller and professor of various universities: Dorpat (Tartu), Berlin and Wrocław, he become famous for his theory of the internal ear bones development from pharyngeal arches. He was also a proponent of Theodor Schwann’s theory on the development of organisms from single cells.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2020, 4; 28-33
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inżynierskie metody wspomagania leczenia deformacji główki dziecka
Engineer methods supporting treatment of children head deformation
Autorzy:
Gzik, M.
Wolański, W.
Tejszerska, D.
Lichograj, P.
Larysz, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/98690.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
dzieci
głowa
anatomia głowy
czaszka
patologia
children
head
head anatomy
skull
pathology
Opis:
W referacie przedstawione zostały badania modelowe dotyczące korekcji patologicznego ukształtowania głowy u dzieci. Wykorzystując program Mimics 11 Materialise sformułowano model bryłowy zdeformowanej czaszki dziecka w oparciu o zdjęcia tomografii komputerowej TK. W kolejnym etapie przeprowadzono analizę numeryczną w środowisku programu ANSYS w celu określenia stanu naprężeń i odkształceń wynikających z przyłożonych sił zewnętrznych. Badania mają charakter interdyscyplinarny są realizowane we współpracy inżynierów i lekarzy oddziału neurochirurgii dziecięcej.
Modelling researches of pathological children head deformation correction are presented in this paper. With use of Mimics 11 Materialise software solid model of analysed example were created on the basis of computer tomography scans. Next the model was imported to ANSYS program in order to estimate correlation between external forces and head deformation. The research has interdisciplinary character as cooperation between engineers and neurosurgeons.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2009, 3; 127-130
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu źródeł zła. Wybrane koncepcje przyczyn zachowań z obszaru patologii społecznej
Autorzy:
Mudrak, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932324.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Olsztyńska Szkoła Wyższa
Tematy:
patologia społeczna
anatomia
neuroprzekaźniki
osobowość
społeczeństwo
social pathology
anatomy
neurotransmitters
personality
society
Opis:
Zjawiska z obszaru patologii społecznej stają się nieodłączną właściwością współczesnych społeczeństw. Badacze nieustannie próbują znaleźć odpowiedź na pytanie, co jest ich przyczyną. Natura zła nie jest jednak oczywista, jasna, zrozumiała. Niniejszy tekst stanowi przegląd wybranych koncepcji wywodzących się z różnych dyscyplin nauki, które odnoszą się do kwestii wyjaśniania zachowań naruszających obowiązujący system normatywny. Z jednej strony – sięgają one w sferę ludzkiej biologiczności, z drugiej – podnoszą znaczenie psychologicznego funkcjonowania Homo sapiens. Nie można jednak pomijać życia społecznego, które może skanalizować instynkty oraz popędy jego uczestników w kierunku działań antyspołecznych.
In our today’s society manifestations of social pathology have become everyday occurences. Researchers have been trying for a long time to trace their origins. The nature of evil, however, is not clearly evident, obvious and/or easily understandable. The submitted paper sums up select concepts from various fields of sciences which focus on the primary causes of behavior that challenges existing societal norms. They investigate aspects of human biology as well as psychological foundations and mechanisms of the human species. The importance of social life, hich is capable to channel instincts of anti-social behaviour, should not be neglected, either.
Źródło:
Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne; 2017, 3; 9-31
2084-1140
Pojawia się w:
Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucyjna utrata kończyn u jaszczurek
Evolutionary loss of limbs in some taxa of lizards
Autorzy:
Skórzewski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034083.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
anatomy
environmental adaptations
evolution
reptiles
Squamata
adaptacje środowiskowe
anatomia
ewolucja
gady
łuskonośne
Opis:
Redukcja kończyn u łuskonośnych, zaszła w obrębie 52 linii ewolucyjnych przynajmniej 62 razy, z czego w przypadku jaszczurek, redukcje w obrębie obu kończyn jednocześnie zaszły 20 razy. Wśród jaszczurek o zredukowanej liczbie kończyn (lub też paliczków), występują dwa główne typy morfologiczno-ekologiczne, które można określić mianami "krótkoogonowych kopaczy" i "długoogonowych lądowców". Jedną z teorii tłumaczących zanikanie, lub też redukcje składowych części kończyny, jest usprawnienie metod ucieczki przed drapieżnikiem - teoria ta jest dobrze opisana na przykładzie scynków z rodzaju Chalcides. Alternatywna hipoteza wyjaśnia redukcje kończyn adaptacją do drapieżnictwa. Przykładami jaszczurek, które obrały tą strategię są australijskie Pygopodidae, których przedstawiciele spełniają ekologiczną funkcję węży.
Reduction of limbs has occurred within 52 evolutionary lines of Squamata at least 62 times, of which in the case of lizards, the manus and pes has been reduced together at least 20 times. Among lizards with the reduced number of limbs (or phalanges), there are two morpho-ecological types, which can be named "short tail diggers" and "long tail surface dwellers". One of the theories explaining the occurrence of loss of the whole limbs or reduction of their parts points to improvement of the ways of escape from the predators. This theory is well supported by an example of genus Chalcides belonging to the skinks family. The cause of limb reduction in the Australian Pygopodidae is different, as they play an ecological function of snakes and their limb reduction is an adaptation to hunt.
Źródło:
Kosmos; 2017, 66, 3; 435-440
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lingua Erazma z Rotterdamu między fizjologią, filozofią i filologią
“Lingua” by Erasmus of Rotterdam. Between physiology, philosophy and philology
Autorzy:
Dąbkowska-Kujko, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041674.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
tongue
word
language and speech
diatribe
medicine
anatomy
cure
poison
illnes
physiology
philosophy
philology
Opis:
The article entitled “Lingua by Erasmus of Rotterdam – between physiology, philosophy and philology” is devoted to the treatise “Lingua, Sive, De Linguae usu atque abusu Liber utillissimus” which was originally published in 1525, while in an anonymous Old Polish translation it first appeared in 1542. It represents one of the most important voices in then Europe on the role of language in international social communication. In it issues related to the ethics of language, seen from a theological, philosophical and philological perspective, were taken up by the Rotterdammer, using references to medical and natural sciences. The combination of these areas of knowledge has become the subject of in-depth analysis in the article. The term „tongue”, which is equivocal in meaning, is understood in the treatise as the organ for as well as the process of speaking. As a consequence, the „physiology of language” presented in the Lingua, resulting in an extended lesson in anatomy, eventually moves the discourse into the area of reflection on the importance and role of word both in interpersonal association and in the Christian „galaxy” – the humanitas, as a factor for its integration and guarantor of peace.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2017, 31; 129-146
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przynależność gatunkowa drzewa z rezerwatu przyrody „Meteoryt Morasko”, w korzeniu którego utkwił fragment meteorytu
Species of tree from the „Morasko Meteorite” nature reserve, in which root stuck a fragment of meteorite
Autorzy:
Socha, Krzysztof
Bednarz, Bartłomiej
Wąsik, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033009.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Meteorytowe
Tematy:
European larch
Larix decidua Mill.
iron meteorite
meteorites
wood anatomy
„Morasko Meteorite” nature reserve
Opis:
The fragment of root with the stuck of meteorite, originated from the „Morasko Meteorite” nature reserve were analysed to determine the species of the tree. Based on the macro characteristics and microscopic preparation techniques, the anatomical features of analysed wood is presented. Besides the cross-section of place where the meteorite had lodged in and the depreciation degree of wood is taken into consideration to obtain the probability time of meteorite impact. It is concluded that the meteorite have to stabbed into the living European larch, therefore it is very probably that it had happened not earlier than about 200–300 years ago.
Poddany badaniom fragment korzenia wraz z wbitym weń meteorytem, pochodzącym z rezerwatu przyrody „Meteoryt Morasko”, został określony jako drewno modrzewiowe (Larix decidua Mill.). Zarówno stan zachowania drewna jak również jego stopień deprecjacji obok widocznego na przekroju poprzecznym, w miejscu utkwienia meteorytu, charakterystycznego przebiegu słojów rocznych, świadczących o podjęciu przez drzewo próby zabliźnienia rany, wskazują, że fragment meteorytu, który upadł na ziemię na obszarze obecnego rezerwatu przyrody „Meteoryt Morasko,” wbił się w żyjące drzewo modrzewia europejskiego. Miało to zatem miejsce najprawdopodobniej w okresie nie wcześniej niż około 200–300 lat temu.
Źródło:
Acta Societatis Metheoriticae Polonorum; 2014, 5; 97-103
2080-5497
Pojawia się w:
Acta Societatis Metheoriticae Polonorum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy anatomii i fizjologii drogi węchowej oraz możliwości topodiagnostyki jej uszkodzeń z użyciem węchowych potencjałów wywołanych
Fundamentals of anatomy and physiology of the olfactory tract and possibilities of its topodiagnostic damages by means of olfactory evoked potentials
Autorzy:
Repetowski, Marcin
Kuśmierczyk, Krzysztof
Mazurek, Agnieszka
Michalska, Joanna
Olszewski, Jurek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058045.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anatomy
olfactory evoked potentials
olfactory tract
physiology
topodiagnostics
anatomia
fizjologia
droga węchowa
topodiagnostyka
węchowe potencjały wywołane
Opis:
Introduction: The recognition of the influence of olfactory stimuli on the olfactory organ aims at identifying damages within this area, diagnosing many diseases and smell impairments such as parosmia, hyposmia, anosmia and cacosmia. This work is focused on presenting current knowledge on fundamentals of anatomy and physiology of the olfactory tract and possibilities of its topodiagnostic damages by means of olfactory evoked potentials. Definition of smell: In the surrounding world the sense of smell operates through a series of sensations, which are described as smell. The smell of a compound depends both on the structure of a carbon chain and a ring, and on the presence and type of functional groups and their arrangement in a molecule. Defining a smell on the basis of its structure can be particularly difficult. In future the answer should be found in the electron theory of organic compounds structure. Anatomy and physiology of the sense of smell: The receptors, which are responsible for receiving olfactory sensations, are located in the nasal cavity, the upper part of the nasal septum, the root and anterior portion of the superior nasal concha. In adults the olfactory epithelium covers 1-3 cm2 of the mucosa in each nasal passage. The olfactory tract comprises three neurons, whereas the cortical centre is situated in the hippocampal gyrus and amygdalic nucleus of the temporal lobe. Olfactory sensations are perceived via the olfactory epithelium, which is often accompanied by additional stimulation of endings of the trigeminal, facial, glossopharyngeal and vagus nerve. Diagnostics of the sense of smell: Registering olfactory evoked potentials is an objective method of testing the sense of smell by detecting changes in bioelectrical functions of the brain. In Poland this method is quite modern and, in fact, is seldom used because of the lack of an appropriate batcher. Conclusion: Uniform standards and methodology of the study should lead to further implementation of this objective testing method in topodiagnostics of smell disorders.
Wprowadzenie: Poznanie wpływu bodźców węchowych na zmysł powonienia ma na celu rozpoznawanie uszkodzeń w tym obszarze, wykrywanie wielu chorób oraz badanie uszkodzeń węchu, takich jak: parosmia, hiposmia, anosmia oraz kakosmia. Celem pracy jest przedstawienie aktualnej wiedzy dotyczącej podstaw anatomii i fizjologii drogi węchowej oraz możliwości topodiagnostyki jej uszkodzeń z użyciem węchowych potencjałów wywołanych. Definicja zapachu: W otaczającym nas świecie za pomocą zmysłu powonienia odczuwany jest szereg wrażeń, które określa się jako zapach. Wyróżnia się związki zapachowe. Ich zapach zależy zarówno od budowy łańcucha węglowego oraz pierścienia, jak i od obecności oraz rodzaju grup funkcyjnych i sposobu rozmieszczenia ich w cząsteczce. Ustalenie zapachu na podstawie jego budowy jest rzeczą trudną. Należy oczekiwać, że w przyszłości odpowiedź przyniesie nam elektronowa teoria budowy związków organicznych. Anatomia i fizjologia zmysłu powonienia: Receptory węchowe odpowiedzialne za odbiór wrażeń zapachowych zlokalizowane są w jamie nosowej, w górnym odcinku przegrody nosa, na stropie i na przednim końcu małżowiny nosowej górnej. Nabłonek węchowy zajmuje u dorosłego człowieka od 1 do 3 cm2 błony śluzowej w każdym przewodzie nosowym. Droga węchowa składa się z trzech neuronów, a ośrodek korowy znajduje się w zakręcie hipokampa i jądrze migdałowym płata skroniowego. Doznania węchowe odbierane są za pomocą nabłonka węchowego, ale towarzyszy temu często dodatkowe podrażnienie z zakończeń nerwu trójdzielnego, twarzowego, językowo-gardłowego oraz błędnego. Diagnostyka zmysłu powonienia: Obiektywną metodą badania powonienia rejestrującą zmiany czynności bioelektrycznej mózgu po pobudzeniu receptorów i nabłonka węchowego jest rejestracja węchowych potencjałów wywołanych, która w Polsce jest metodą nową i praktycznie rzadko stosowaną ze względu na brak odpowiedniego dozownika. Podsumowanie: Opracowanie jednolitych standardów i metodyki badania powinno doprowadzić do szerszego zastosowania tej obiektywnej metody badania w topodiagnostyce zaburzeń zmysłu powonienia.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 2; 85-88
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia literatury Northropa Frye’a. Propozycja w kręgu nowej humanistyki [Recenzja książki Kamili Żukowskiej Poetyka totalna. O antropologii literatury Northropa Frye’a, Kraków: TAiWPN Universitas, 2018, ss. 170]
Review of the book by Kamila Żukowska, Poetyka totalna. O antropologii literatury Northropa Frye’a [Totality Poetics. On Northrop Frye’s Literary Anthropology], Kraków: TAiWPN Universitas, 2018, pp. 170
Autorzy:
Roszczynialska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445711.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Kamila Żukowska,Northrop Frye,literary anthropology,Anatomy of Criticism
Kamila Żukowska,Northrop Frye,antropologia literatury,Anatomia krytyki
Opis:
Review of the book by Kamila Żukowska, Poetyka totalna. O antropologii literatury Northropa Frye’a [Totality Poetics. On Northrop Frye’s Literary Anthropology], Kraków: TAiWPN Universitas, 2018, pp. 170
Recenzja książki Kamili Żukowskiej Poetyka totalna. O antropologii literatury Northropa Frye’a, TAiWPN Universitas, Kraków 2018, ss. 170
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2019, 7; 234-240
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nawadniania i nawożenia NPK na budowę morfologiczną i anatomiczną, aktywność niektórych procesów fizjologicznych oraz plonowanie truskawki
The influence of irrigation and mineral fertilization on morfology and anatomy, some physiological processes and yielding of strawberry
Autorzy:
Koszański, Z.
Friedrich, S.
Podsiadło, C.
Rumasz-Rudnicka, E.
Karczmarczyk, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337745.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
budowa anatomiczna i morfologiczna
fizjologia
nawadnianie
nawożenie mineralne
plon
truskawka
drip irrigation
mineral fertilization
strawberry anatomy morphology
physiology
yield
Opis:
Dwuletnie doświadczenie dotyczące wpływu nawadniania kroplowego oraz nawożenia mineralnego na plonowanie truskawki przeprowadzono na glebie lekkiej. Uzyskane wyniki obserwacji i badań wykazały zmiany w budowie morfologicznej i anatomicznej oraz aktywności niektórych procesów fotosyntezy w truskawce korzystnie wpływające na jej plonowanie. Pod wpływem nawadniania uzyskano zwiększenie plonu o 18%, nawożenia mineralnego o 8%, a oba zabiegi łącznie spowodowały zwiększenie plonów o 28%.
A 2-year field experiment on the influence of drip irrigation and mineral fertilization on strawberry was conducted in sandy soil. The results have shown a positive impact of these measures on the anatomy and morphology of strawberry, its physiological processes which have led to a higher crop. The strawberry yield increased by 18 % as a result of irrigation, by 8 % as a result of fertilization, and by 28 % as the effect of both measures combined.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2005, 5, 2; 145-155
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedicellarie ze środkowojurajskich iłów rudonośnych i ich znaczenie w strategii życiowej jeżowców
Pedicellariae from Middle Jurassic Ore Bearing Częstochowa Clay Formation and their significance in echinoids life strategy
Autorzy:
Boczarowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077294.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
taksonomia
anatomia
paleośrodowisko
jura
bajos
baton
centralna Polska
iły rudonośne
taxonomy
anatomy
paleoenvironment
Jurassic
Bajocian
Bathonian
Central Poland
pedicellariae
ore bearing
Opis:
Numerous, well-preserved globiferous and ophiocephalous pedicellariae of echinoids have been found in samples from several brickyards of Central Poland: Gnaszyn and Kawodrza (Częstochowa), Blanowice (Zawiercie), Wrzosowa. This is the first study of the uppermost Bajocian and Bathonian pedicellariae from the Ore Bearing Częstochowa Clay Formation. Four new morphotypes are described. Effectiveness of the defensive echinoid strategy is discussed; the structures observed indicate the presence of poison in some but not all spines and pedicellariae of both living and fossil species. All main morphological types of pedicellariae are compared. Morphotype I of globiferous pedicellariae and morphotype III of ophiocephalous pedicellariae are similar to those from the recent family Parechinidae. Jurassic echinoid Pelanechinus has ophiocephalous pedicellariae reminding morphotype II, as described from the Polish Bathonian.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2004, 2, 1; 141-150
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies