Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russian geopolitics" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Integracja Euroazji jako globalny projekt geopolityczny Rosji
Integration of Eurasia as a Russia’s Global Geopolitical Project
Autorzy:
Wasiuta, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540462.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Eurazja
integracja euroazjatycka geopolityka rosyjska
eurazjanizm
Eurasia
Eurasian integration
Russian geopolitics
eurasianism
Opis:
Rosja próbuje zapobiec alternatywnym drogom rozwoju krajów WNP, nakłaniając je do włączenia się w struktury Unii Euroazjatyckiej. Realizacji powyższych planów Rosji towarzyszy presja na państwa WNP, która ma zarówno bezpośredni, jak i pośredni charakter. Do tych środków zaangażowany jest również i Rosyjski Kościół Prawosławny, który stara się utrzymać część państw WNP (najpierw Białoruś i Ukrainę) w orbicie rosyjskiego świata duchowego. Głównym celem polityki zagranicznej Władimira Putina do 2015 r. jest stworzenie struktury politycznoekonomicznej ze stolicą w Moskwie.
We live in a time of intensive process of creating a new geopolitical space, aimed at the creation of the “great spaces”. Russia is trying to prevent alternative ways of development of the countries of the CIS, while pushing them to join the structures of the Eurasian Union. Implementation of the plans of Russia, accompanied by pressure on the CIS countries, has both a direct and indirect nature. The Russian Orthodox Church is trying also to maintain some of the CIS countries (first of all: Belarus and Ukraine) in the orbit of Russian spiritual world. The main objective of the foreign policy of Vladimir Putin is to create a political and economic structure with the capital in Moscow. This can be considered as a traditional Russian geopolitical imperatives, because in different historical periods they have been put into practice, especially in the period of the Russian Empire and the Soviet Union, in the place they are trying to create a new structure – the Eurasian Union, to which they intend to draw the Ukraine, Moldova, Armenia, Azerbaijan, Kyrgyzstan, Uzbekistan and Tajikistan.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2014, 7; 37-59
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tęsknota za imperium w najnowszej fantastyce rosyjskiej
Autorzy:
Polak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022790.pdf
Data publikacji:
2019-08-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
imperial fiction
Russian
Eurasianism
geopolitics
Opis:
The article describes a group of texts that make up the so-called imperial fantasy genre. The author points out the sources of fascination with the imperial idea as well as discusses the scenarios created by the fantasists to regain the status of the empire by Russia. A separate aspect is the ability to read the imperial fantasy with the use of conceptual tools developed on the basis of the postcolonial theory. The influence of neo-Eurasian concepts on the reality created by the writers of the imperial fantasy is also discussed.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2019, 44, 1; 83-100
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy geopolityczne w stosunkach polsko-ukraińskich.
Geopolitical problems in Polish-Ukrainian relations.
Autorzy:
Łastawski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506224.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
geopolitics
Russian influence
Polish-Ukrainian cooperation
ethnic cleansing
displacement
Opis:
The article characterizes the main aspects of geopolitical relations between Poland and Ukraine. It presents a Russian impact on Ukrainian politics, the EU’s intention to affect the orientation of Ukraine and NATO’s ambitions on the eastern flank. The article indicates the transformations of the new statehood of Ukraine and its relationship with the environment. Russia makes the strongest political and economic impact on Ukraine. Russia has subdued Crimea, supports the rebellion in the east of Ukraine and seeks to maintain influence on the future orientation of the country. Geopolitical impacts of the European Union and NATO are more limited. In direct Polish-Ukrainian relations there is a Polish support for Ukrainian independence and the new government, elected after the events on the Maidan at the end of 2013 and in 2014. The effects of geopolitical conflict over the lands of Volyn and Eastern Galicia and disputes about land Zakierzonia (located west of the so-called Curzon line) put a shadow on these relations. The new Ukrainian authorities emphasize the activities of the Organisation of Ukrainian Nationalists (OUN) and the Ukrainian Insurgent Army (UPA) that contributed to the ethnic cleansing of Polish population. The effects of forced relocation of the Ukrainian population as part of the “Vistula” operation in 1947 are not comparable.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2015, 2; 95-108
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obwód Kaliningradzki w polityce Federacji Rosyjskiej
The Kaliningrad District in the internal policy of the Russian Federation
Autorzy:
Bukowski, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540144.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
geopolityka
Obwód Kaliningradzki
Federacja Rosyjska
polityka wewnętrzna
geopolitics
Kaliningrad District
Russian Federation
domestic policy
Opis:
Celem artykułu jest wskazanie geopolitycznych czynników wpływających na politykę wewnętrzną i zagraniczną Federacji Rosyjskiej odnoszącą się do Obwodu Kaliningradzkiego. Jego kolejne części poświęcone są następującym zagadnieniom: 1) specyfice położenia geograficznego; 2) stosunkowi władz Federacji Rosyjskiej wobec Obwodu Kaliningradzkiego oraz relacji pomiędzy organami władzy obu podmiotów; 3). analizie stosunków Federacji Rosyjskiej i Obwodu Kaliningradzkiego w wymiarze geoekonomicznym; 4) możliwości wystąpienia tendencji separatystycznych na terytorium Obwodu Kaliningradzkiego; 5) funkcji militarnej Obwodu; 6) roli Obwodu Kaliningradzkiego jako instrumentu nacisku i blokowania inicjatyw międzynarodowych przez Federację Rosyjską, i 7) uwarunkowaniom uczestnictwa Obwodu Kaliningradzkiego w programach pomocowych i inicjatywach integracyjnych w regionie Morza Bałtyckiego.
The aim of the article is to indicate the geopolitical factors affecting the internal policy of the Russian Federation towards the Kaliningrad District. Its subsequent parts are devoted to the following issues: 1) the specificity of the geographical location; 2) the attitude of the authorities of the Russian Federation towards the Kaliningrad District and relations between the authorities of both entities; 3). analysis of relations between the Russian Federation and the Kaliningrad District in the geo-economic dimension; 4) possibilities of separatist tendencies in the territory of Kaliningrad region; 5) military function of the District; 6) the role of the Kaliningrad District as an instrument of pressure and blocking international initiatives by the Russian Federation, and 7). conditions of participation of the Kaliningrad District in aid programs and integration initiatives in the Baltic Sea region.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2019, 28; 105-121
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POMIĘDZY POMOSTEM A POLEM BITEWNYM - MIEJSCE MOŁDAWII W POLITYCE ZAGRANICZNEJ STANÓW ZJEDNOCZONYCH
BETWEEN BRIDGE AND BATTLEGROUND – MOLDOVA IN U.S. FOREIGN POLICY
Autorzy:
Łukasik, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483932.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
Tematy:
Mołdawia
Stany Zjednoczone Ameryki Północnej
Rosja
geopolityka
Moldova
United States of America
Russian Federation
geopolitics
Opis:
Mołdawia w Europie stała się przedmiotem bardziej intensywnego zainteresowania polityków oraz politologów za sprawą wydarzeń na Krymie oraz wschodniej Ukrainie. Rozwój wypadków politycznych uczynił z zapomnianego kraju, który boryka się z biedą, korupcją, nielegalnym handlem bronią, narkotykami i ludźmi1 , ważny „zawias” w geopolitycznych scenariuszach mocarstw. Wpływy Moskwy w Mołdawii, w myśl analizy George’a Friedmana2 , stanowią dobry punkt wyjścia dla rosyjskiej polityki imperialnej, oddziałującej na południowo-wschodnią Europę i Bałkany. Umocnienie się wpływów Zachodu i USA w Mołdawii, z drugiej strony, zagrażałoby rosyjskiej obecności na Krymie i nad Morzem Czarnym w ogóle. Mołdawia pojawia się na geopolitycznej szachownicy, nie jako najważniejsza, lecz jako znacząca figura, od której decyzji sporo zależy. Przedmiotem tekstu jest analiza stosunków amerykańsko-mołdawskich na tle ostatniego ćwierćwiecza (1991-2016), ze szczególnym uwzględnieniem ostatnich lat. Autor pragnie przedstawić motywacje, problemy i wyzwania jakie stają przed tymi bilateralnymi relacjami oraz możliwe scenariusze rozwoju wypadków.
Moldova in Europe has become a subject of intense interest of politicians and political scientists due to the events in the Crimea and eastern Ukraine. The development of political events made this forgotten country, which is struggling with poverty, corruption, trafficking in arms, drugs and human beings, important "hinge" in the geopolitical scenarios of powers. Moscow's influence in Moldova, according to the analysis is a good starting point for the Russian imperial policy for south-eastern Europe and the Balkans. The strengthening of the influence of the West and the US in Moldova, on the other hand, would threaten the Russian presence in the Crimea and the Black Sea in general. Moldova appears on the geopolitical chessboard as a significant figure. The subject of the text is the analysis of US-Moldovan in the last quarter century. The author want to present motivations, problems and challenges faced to these bilateral relations.
Źródło:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2017, 1(8) Moldova on the geopolitical map of Europe; 91-107
2353-6306
Pojawia się w:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska Cerkiew Prawosławna a imperialna polityka Kremla
Russian Orthodox Church and the Kremlins imperial policy
Autorzy:
Woźniak, Sylwester
Czeluskin, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151062.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
geopolitics
Russia
Russian Orthodox Church
Russkiy mir
soft power
geopolityka
Rosja
Rosyjska Cerkiew Prawosławna
ruski mir
Opis:
The purpose of this article is to clarify the role of the Russian Orthodox Church as an institution supporting the Russian Federation's international policy activities. Based on historical facts, the origins of the ties between the Russian Orthodox Church and the Kremlin authorities are explained, where there is a tradition of using religion as an instrument of ideological influence (soft power). Most space was devoted to showing the church's ties with the ideology of the Russkiy mir, the methods used by religion to propagate this ideology, and, in particular, justifying the main thesis of the study, according to which the Orthodox Church is an element of Kremlin soft power and an instrument of information warfare. The methods of conducting this war in the countries formed after the collapse of the USSR were shown. For this reason, the activities of the Russian Orthodox Church in Ukraine, Moldova and other countries inhabited by Russian (Orthodox) minorities can lead to destabilization and pose a threat to the sovereignty and territorial integrity of the states. The Orthodox Church is one of the most important centers for justifying the Russian invasion of Ukraine and a tool for propagating the Kremlin narrative among the believers outside Russia.
Celem artykułu jest wyjaśnienie roli Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej (RCP) jako instytucji wspierającej działania Federacji Rosyjskiej w zakresie polityki międzynarodowej. W oparciu o fakty historyczne wyjaśniona została geneza powiązań rosyjskiego prawosławia z władzami na Kremlu, gdzie istnieje tradycja wykorzystywania religii jako instrumentu oddziaływania ideologicznego (soft power). Najwięcej miejsca poświęcono ukazaniu związków kościoła z ideologią ruskiego miru, metodom służącym propagowaniu tej ideologii przez religię, a zwłaszcza uzasadniono główną tezę opracowania, zgodnie z którą Cerkiew Prawosławna stanowi element kremlowskiej soft power i instrument wojny informacyjnej. Ukazano metody prowadzenia tej wojny w państwach powstałych po rozpadzie ZSRR. Z tego też powodu działalność Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej na Ukrainie, w Mołdawii i innych krajach zamieszkanych przez rosyjskie (prawosławne) mniejszości, może prowadzić do destabilizacji i stanowi zagrożenie dla suwerenności i integralności terytorialnej państw. Cerkiew jest jednym z najważniejszych ośrodków usprawiedliwiających rosyjską inwazję na Ukrainę i narzędziem propagowania kremlowskiej narracji wśród wiernych poza granicami Rosji.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2023, 43; 29-48
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogranicze Rzeczypospolitej i Rosji a niepodległość Ukrainy i Białorusi – rozważania o rywalizacji politycznej
Autorzy:
Paruch, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687032.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
geopolitics, Polish foreign policy, Russian foreign policy, Central Europe
geopolityka, polityka zagraniczna Polski, polityka zagraniczna Rosji, Europa Środkowa
геополитика, польская внешняя политика, российская внешняя политика, Центральная Европа
Opis:
Central Europe is part of the continent with its historical and cultural identity and a unique geopolitical role (geopolitical wedge between Germany and Russia). Central Europe includes the Ukrainian and Belarusian lands, which for centuries have been the subject of rivalry between Poland and Russia and the area of influence of powers neighboring this region. Depending on the results of this rivalry, the status of Ukrainian-Belarusian territories varied between the “great borderland” and the periphery of various powers, most often the Republic of Poland or the Russian Empire. However, their role was different for both countries. For the Commonwealth, they constituted a necessary resource for maintaining its subjectivity, sovereignty and, consequently, independence. However, for Russia they were a route to master Central Europe and to influence Western Europe. In the history of the Ukrainian-Belarusian lands, three alternative variants of concentration and political rivalry were possible. The first – the formation in this subregion of Central Europe of the countries with high political subjectivity, based on significant demographic, geopolitical and economic resources. The second – the occupation of the Ukrainian-Belarusian border entirely by one of the neighboring powers as a result of military actions or EU agreements, which made them a “great borderland”, strengthening the potential of the country of its belonging. The third – the division of Ukrainian-Belarusian lands between state organisms with high subjectivity (the loss of the status of “great borderland” in favor of being peripheries), actually preventing internal political consolidation, but deepening the diversity of the subregion in terms of religion, religion, ethnicity, culture and language, mental, and consequently also socio-economic. In the historical process, all three scenarios were implemented, which contributed to giving the Ukrainian-Belarusian lands as a constitutive feature of the “Central European syndrome”, however questioned in the international environment, primarily by Russia recognizing this area as part of its own civilization and cultural circle.
Europa Środkowa jest częścią kontynentu z własną tożsamością historyczną i kulturową oraz unikatową rolą geopolityczną (geopolitycznego klina między Niemcami i Rosją). Do Europy Środkowej należy zaliczyć ziemie ukraińskie i białoruskie, które przez wieki były przedmiotem rywalizacji między Polską i Rosją oraz obszarem wpływów mocarstw niesąsiadujących z tym regionem. W zależności od wyników tej rywalizacji status ziem ukraińsko-białoruskich wahał się między „wielkim pograniczem” a peryferiami różnych mocarstw, najczęściej Rzeczypospolitej lub Imperium Rosyjskiego. Jednak dla obu tych państw ich rola była odmienna. Dla Rzeczypospolitej stanowiły one konieczny zasób dla utrzymania jej podmiotowości, suwerenności, a w konsekwencji –  niepodległości. Natomiast dla Rosji były szlakiem do opanowania Europy Środkowej oraz oddziaływania na Europę Zachodnią.W dziejach ziem ukraińsko-białoruskich były możliwe trzy alternatywne warianty koncentracji i rywalizacji politycznej. Pierwszy – ukształtowanie w tym subregionie Europy Środkowej państw o wysokiej podmiotowości politycznej, opartej na znacznych zasobach demograficznych, geopolitycznych i gospodarczych. Drugi – zajęcie ukraińsko-białoruskiego pogranicza w całości przez jedno z sąsiednich mocarstw w wyniku działań militarnych lub układów unijnych, co czyniło z nich „wielkie pogranicze”, wzmacniające potencjał państwa swojej przynależności. Trzeci – podział ziem ukraińsko-białoruskich między organizmy państwowe o wysokiej podmiotowości (utrata statusu „wielkiego pogranicza” na rzecz bycia peryferiami), faktycznie uniemożliwiający wewnętrzną konsolidację polityczną, lecz pogłębiający zróżnicowanie subregionu pod względem religijno-wyznaniowym, etnicznym, kulturowo-językowym, mentalnym, a w konsekwencji również społeczno-gospodarczym. W procesie historycznym były realizowane wszystkie trzy scenariusze, co przyczyniło się do nadania ziemiom ukraińsko-białoruskim jako cechy konstytutywnej „syndromu środkowoeuropejskiego”, jednak kwestionowanego w środowisku międzynarodowym, przede wszystkim przez Rosję uznającą ten obszar za część własnego kręgu cywilizacyjno-kulturowego.
Центральная Европа является частью континента с его исторической и культурной самобытностью и уникальной геополитической ролью (геополитический клин между Германией и Россией). Центральная Европа включает в себя украинские и белорусские земли, которые на протяжении веков были предметом соперничества между Польшей и Россией и зоной влияния держав, граничащих с этим регионом. В зависимости от результатов этого соперничества, статус украинско-белорусских территорий варьировался между «великой границей» и периферией различных держав, чаще всего Речи Посполитой или Российской империи. Однако их роль была разной для обеих стран. Для Речи Посполитой они являлись необходимым ресурсом для поддержания ее субъективности, суверенитета и, следовательно, независимости. Однако для России это был путь к овладению Центральной Европой и влиянию на Западную Европу.В истории украинско-белорусских земель были возможны три альтернативных варианта концентрации и политического соперничества. Первый – формирование в этом субрегионе Центральной Европы стран с высокой политической субъектностью, основанных на значительных демографических, геополитических и экономических ресурсах. Второй – оккупация украинско-белорусской границы целиком одной из соседних держав в результате военных действий или союзных соглашений, которые сделали их «великой границей», усиливая потенциал страны своей принадлежности. Третий – разделение украинско-белорусских земель между государственными организмами с высокой субъектностью (утрата статуса «великих пограничных территорий» в пользу периферии), фактически предотвращающее внутриполитическую консолидацию, но углубляющее разнообразие субрегиона с точки зрения религии, этнической принадлежности, культуры и языка, менталитета, а следовательно, и социально-экономической дифференциации. В историческом процессе были реализованы все три сценария, которые способствовали тому, что украинско-белорусские земли стали характерной чертой «центральноевропейского синдрома», хотя и подвергались сомнению в международной среде, в первую очередь в связи с тем, что Россия признала этот район частью своего цивилизационно-культурного круга.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradygmat wojny i pokoju. Rola i znaczenie materializmu dialektycznego w rosyjskiej nauce wojskowej w XXI w.
Paradigm of war and peace. The role and significance of dialectical materialism in the Russian military science of the 21st century.
Autorzy:
Wojnowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501888.pdf
Data publikacji:
2017-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
materializm dialektyczny
geopolityka
marksizm
rosyjska nauka wojskowa
wojna hybrydowa
dialectical materialism
geopolitics
Marxism
Russian martial science
hybrid war
Opis:
Artykuł dotyczy materializmu dialektycznego, który nadal pełni funkcję uniwersalnego paradygmatu stosowanego w rosyjskiej nauce wojskowej. Jego prawa i kategorie tworzą zbiór uniwersalnych prawideł, ram i zasad, za których pomocą konstruuje się obraz wojny, pokoju i polityki w świadomości elit wojskowych, decyzyjnych oraz społeczeństwa rosyjskiego. Materializm dialektyczny pełni funkcję światopoglądową, gnoseologiczną (teoretyczno-poznawczą) i metodologiczną. Te funkcje przejawiają się w przekonaniu o istnieniu absolutnie uniwersalnych i niepodważalnych praw kierujących przyrodą, społeczeństwami i historią. Prawa, o których mowa, znajdują zastosowanie w badaniach dotyczących wojny i pokoju. Po upadku komunizmu „naukowy światopogląd marksistowsko-leninowski” zastąpiono „naukowym światopoglądem geopolitycznym”, podnosząc go do rangi doktryny polityki zagranicznej i bezpieczeństwa państwa. To oznacza, że w rosyjskim ujęciu, wraz z upadkiem komunizmu, funkcję siły napędowej polityki państw w stosunkach międzynarodowych przestała pełnić walka klas. Została ona zamieniona na geopolityczną konfrontację między cywilizacjami i tworzącymi je państwami. W tym kontekście, w świadomości rosyjskich elit wojskowych i decyzyjnych, polityka staje się permanentną walką o władzę i zasoby, a wojna i pokój to różne fazy tego samego procesu. Wojna jest postrzegana jako zjawisko społeczno- historyczne, które podlega obiektywnym prawom i współzależnościom formułowanym na podstawie kategorii materializmu dialektycznego – nauki badającej obiektywną, czyli materialną, rzeczywistość. Ujawnienie, zdefiniowanie i opisanie tych obiektywnych praw i współzależności jest głównym zadaniem rosyjskiej nauki wojskowej. Pełnią one bowiem rolę wskazówek, których uwzględnienie eliminuje lub przynajmniej ogranicza możliwość popełnienia błędu, co umożliwia odniesienie zwycięstwa w ewentualnej wojnie. Prawa i prawidłowości wojny mają charakter strukturalny i hierarchiczny. Dzielą się na prawa ogólne, szczególne i jednostkowe. To powoduje, że potencjalny przeciwnik jest postrzegany jako system lub struktura złożona ze współzależnych od siebie materialnych i duchowych czynników rozumianych jako potęga ogólna, która stanowi sumę potencjałów odzwierciedlających najważniejsze dziedziny życia państwa i społeczeństwa. Paleta metod walki, środków i działań dobieranych w celu zniszczenia nieprzyjaciela jest ściśle uzależniona od tych potencjałów.
The article applies to dialectical materialism, which is still a universal paradigm used in Russian martial science. Its rights and categories compose a set of universal precepts, frames and rules, with help of which a picture of war, peace and politics in awareness of military elites, decisive elites and Russian society is constructed. Dialectical materialism serves as worldview, epistemology (theoretical and cognitive) and methodology. It is based on a conviction about totally universal and unquestionable rules that direct the nature, societies and history. These rules are applied in research concerning war and peace as well. After communism collapsed, “the Marxist and Leninist scientific worldview” was changed into “geopolitical scientific worldview”, and it was elevated to the status of the state foreign and security doctrine. It means that in Russian terms, with communism collapse, the role of a driving force for states’ politics in international relationships does not play the class struggle any more. It has been changed for geopolitical confrontation between civilizations and states. In this context, and in the awareness of Russian military and decisive elites, politics is becoming a permanent struggle for power and resources, and war and peace are only different phases of the same process. War is perceived as a social and historical phenomenon which is subject to objective rules and correlations formulated on the basis of dialectical materialism category – a science that studies an objective, that is material, reality. Disclosure, defining and description of that objective rules and correlations is the main task of the Russian martial science. Since they serve as guidelines, which taken under consideration eliminate or, at least, limit the possibility of mistakes, which enables to win in a possible war. The rights and regularities of wars are of structural and hierarchical nature. There are general, specific and individual rights. It makes a potential opponent is perceived as a system or structure consisting of interdependent material and spiritual factors meant as a general power being a sum of potentials reflecting the most important areas of life of a country and a society. The range of methods of fighting, measures and actions to destroy enemy is strictly dependent on those potentials.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 11-55
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Długie konsekwencje. Stan aktywności naukowej w państwach byłego bloku wschodniego a ich położenie geopolityczne
Long-term consequences: the level of academic activity in the states of the former Eastern Bloc and their geopolitical situation
Autorzy:
Jeran, Agnieszka
Kącka, Katarzyna
Piechowiak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872130.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
blok wschodni
geopolityka
Federacja Rosyjska
umiędzynarodowienie nauki
naukometria
Eastern Bloc
geopolitics
the Russian Federation
internationalization of science
bibliometric impact
Opis:
W wyniku rozpadu bloku wschodniego wiele państw uzyskało niepodległość i suwerenność, w tym zdolność do prowadzenia samodzielnej polityki naukowej. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy podział geograficzny uwzględniający państwa europejskie i azjatyckie różnicował poziom ich aktywności naukowej (z wyłączeniem Federacji Rosyjskiej). Wyniki przeprowadzonych analiz wskazują, że państwa europejskie mają istotnie wyższy udział wydatków na badania i rozwój oraz zatrudniają znacznie większą liczbę pracowników w sektorze R&D (ang. research and development) niż państwa azjatyckie. Jednocześnie autorzy afiliujący w państwach azjatyckich mają nieznacznie wyższy udział publikacji pisanych we współpracy z autorami o afiliacji z innych państw, co może wskazywać na przyjęcie strategii intensyfikacji międzynarodowej współpracy naukowej.
Following the dissolution of the Eastern Bloc, many states gained independence and sovereignty, which included also the ability to pursue an independent research policy. The article aims to answer the question whether the geographybased division of these states into European and Asian ones (the Russian Federation is excluded here) corresponds to the differences in the level of academic activity. The results of the conducted analyses reveal that the European states spend a significantly higher share of the state budget on research and development as well as employ significantly more persons in R&D (research and development) sector than the Asian ones. Simultaneously, the authors affiliated to Asian countries have a slightly higher percentage of publications co-written with authors affiliated to other countries, which may suggest adoption of a strategy of intensification of international academic cooperation.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2021, 70; 245-256
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjskie prywatne firmy wojskowe i ich rola w polityce wewnętrznej i zagranicznej
Russian Private Military Companies and Their Role in Domestic and Foreign Policy
Autorzy:
Olszanecka, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154720.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prywatne formy wojskowe
prywatne armie
Federacja Rosyjska
Grupa
Wagnera
geopolityka
private military companies
private
armies
Russian Federation
Wagner Group
geopolitics
Opis:
Wykorzystanie przez Rosję prywatnych firm wojskowych wzmocniło się w ostatnich latach, odzwierciedlając wnioski wyciągnięte z wcześniejszych działań, ekspansywny sposób myślenia oraz pragnienie uzyskania korzyści gospodarczych, geopolitycznych i militarnych. Działania na Ukrainie, począwszy od 2014 r., były jednym z pierwszych prób dla PFW. Od tego czasu Rosjanie udoskonalili ich model działania. Mimo że zgodnie z rosyjską Konstytucją działalność prywatnych kontraktorów wojskowych jest nielegalna, pełnią one ważną rolę w realizacji rosyjskich interesów, głównie za granicą. Osłabiają wpływy USA i wspierają interesy geopolityczne, wojskowe i gospodarcze Federacji Rosyjskiej. Są obecni w aż 30 krajach na czterech kontynentach. Celem niniejszego artykułu jest określenie, jaka jest rola rosyjskich prywatnych firm wojskowych w polityce wewnętrznej i zewnętrznej Federacji Rosyjskiej.
Russia’s use of private military companies has strengthened in recent years, reflecting lessons learned from past actions, an expansive mindset and a desire for economic, geopolitical and military benefits. Military operations in Ukraine, starting from 2014, were one of the first tests for PMC. Since then, the Russians have perfected their model of operation. Even though the activities of private contractors are illegal under the Russian Constitution, they play an important role in pursuing Russian interests, mainly abroad. They weaken US influence and support Russia’s geopolitical, military and economic interests. They are present in as many as 30 countries on four continents. The purpose of this article is to define the role of Russian private military companies in the internal and external policy of the Russian Federation.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2022, 74; 119-131
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska „polityka historyczna” wobec Polski. Kwestia „Anty-Katynia”
Russian “historical policy” towards Poland. The “Anti-Katyń” issue
Autorzy:
Wyszczelski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647948.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polityka historyczna
wojna informacyjna
jeńcy
geopolityka
Putin
„Anty-Katyń”
Federacja Rosyjska
historical politics
information war
prisoners of war
geopolitics
“Anti-Katyń”
Russian Federation
Opis:
The Russian Federation ruled by Putin seeks to rebuild the superpower position of the USSR, formerly the Russian Empire. A certain difficulty for her is Poland’s attitude and its eastern policy. Hence the use of information warfare means to combat it, including a specific “historical policy” whose origins date back centuries. Due to the need to admit to committing the Katyn massacre, in order to weaken its meaning, the “Anti-Katyń” issue was promoted, based on the alleged genocide of Poles on Russian prisoners of war in 1919–1920. This is a propaganda invention not confirmed by historical facts.
Federacja Rosyjska rządzona przez Putina dąży do odbudowy mocarstwowej pozycji ZSRR, wcześniej Imperium Rosyjskiego. Pewnym utrudnieniem dla niej jest postawa Polski i jej polityka wschodnia. Stąd używanie w walce z nią środków mieszczących się w wojnie informacyjnej, także swoiście uprawianej „polityki historycznej”, której geneza sięga stuleci. Wobec konieczności przyznania się do popełnienia zbrodni katyńskiej dla osłabienie jej wymowy wylansowana została kwestia „Anty-Katynia” zasadzająca się na rzekomym ludobójstwie Polaków na jeńcach rosyjskich wojny 1919–1920 r. Jest to wymysł propagandowy nie mający potwierdzenia w faktach historycznych.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 73-94
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protesty powyborcze na Białorusi jako narzędzie technologii politycznych. Hipoteza robocza
Post-election protests in Belarus as a tool of political technology. Working hypothesis
Autorzy:
Świerczek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156551.pdf
Data publikacji:
2022-12-09
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Białoruś
protesty powyborcze
opozycja antyłukaszenkowa
KGB
FSB
GU
GRU
Federacja Rosyjska
geopolityka
technologie polityczne.
Belarus
post-election protests
anti-Lukashenka opposition
Russian Federation
geopolitics
political technologies.
Opis:
Autor analizuje przebieg wyborów na Białorusi w 2020 r. oraz protesty społeczne wywołane fałszerstwami wyborczymi. Na podstawie anomalii zaobserwowanych w działaniach sektora siłowego Republiki Białoruś wysuwa hipotezę o możliwym udziale rosyjskich służb specjalnych w wywołaniu kryzysu powyborczego w celu zmniejszenia marginesu manewru politycznego dla reżimu Aleksandra Łukaszenki.
The author analyzes the course of the elections in Belarus in 2020 and the socio-political protests caused by election fraud. On the basis of the anomalies noted in the activities of the security service of the Republic of Belarus the author puts forward a hypothesis about the possible involvement of the Russian secret services in provoking the post-election crisis in order to reduce the margin of political maneuver for the Lukashenka regime.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2022, 27 (14); 13-42
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz granicy i pogranicza polsko-rosyjskiego. Historia i współczesność – przyczynek do badań
The image of the Polish-Russian border and borderland. History and modernity – a contribution to research
Autorzy:
Miroński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40211401.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
borderland
border
Polish-Russian border
small border movement
security
economy
media
politics
border municipalities
refugees
geopolitics
pogranicze
granica
granica polsko-rosyjska
mały ruch graniczny
bezpieczeństwo
gospodarka
polityka
gminy pogranicza
uchodźcy
geopolityka
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie ewolucji obszarów przygranicznych między Polską a obwodem kaliningradzkim w Federacji Rosyjskiej oraz wstępnej analizy społeczno-ekonomicznej pogranicza polsko-rosyjskiego w latach 1945-2022, która posłuży do dalszych dociekań naukowych. Granica ta na początku swojego funkcjonowania stanowiła zamknięty, a nawet wręcz wrogi obszar. Rozpad Związku Radzieckiego pozwolił na nawiązywanie i rozwijanie wzajemnych relacji. Ich apogeum stanowiło wprowadzenie w 2012 r. zasad małego ruchu granicznego. Pandemia, a później wojna w Ukrainie zmieniły granicę w trudną do przekroczenia barierę. To dla powiatów przygranicznych spore wyzwanie. Od początku przemian ustrojowych znajdują się w krajowej czołówce stopy bezrobocia, a granica przez dwadzieścia lat była motorem rozwoju społeczno-gospodarczego. Była też nieformalnym, ale największym zakładem pracy mieszkańców pogranicza. Zupełne zamknięcie granicy pokazało, jak jej otwartość była ważna dla mieszkańców polskiego i rosyjskiego pogranicza.
The purpose of this article is to show the evolution of border areas between Poland and the Kaliningrad District and the initial socio-economic analysis of the Polish-Russian border in 1945-2022, which will be used for further scientific research. The Polish-Russian border at the beginning of its functioning was closed or even a hostile area. The breakup of the Soviet Union allowed to establish and develop mutual relations. Their apogee was the introduction of the principles of small border traffic in 2012. The pandemic and later the war in Ukraine changed the border into a barrier that is difficult to cross. This is a big challenge for border poviats. From the beginning of political changes, they have been at the national lead of the unemployment rate, and the border has been the driving force of socio-economic development for twenty years. It was also an informal, but the largest workplace of the borderland residents. The complete closure of the border showed how important its openness was for the inhabitants of the Polish and Russian borderland.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2022, 19, 19; 132-151
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies