Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Language poetry" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Narracje migane. O formach twórczości językowej g/Głuchych
Autorzy:
Zdrodowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636807.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
sign language, poetry, literature, Polish Sign Language, tradition
Opis:
The article is devoted to the signed narratives created by the deaf communities and presents the attempt of genology of sign narratives they are divided into: deaf-lore (storytelling), cinematographic stories, signed songs and stories with constraints (e.g. ABC or number stories). The main corpus of artwork described and analyzed in the article is signed in American Sign Language, but author tried to take into consideration Polish Sign Language works as well. Apart from the genres and types of the signed narratives author tries to place them in a broader context. Most important is the doubt whether deaf narratives may be considered literature at all, as they do not use words and letters in traditional way. The influence of the moving picture technology is also considered as a powerful boost to the signed narratives.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2014, 2(20)
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wirpsza w niemieckim przekładzie, czyli z lingwizmu w konkretyzm
Wirpsza in German tranlation, or from lingualism to concretism
Autorzy:
Kremer, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390164.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Witold Wirpsza
concrete poetry
language poetry
poetry book
Stuttgart
Opis:
The article discusses bruchsünden und todstücke, a book of selected poems by Witold Wirpsza, translated into German by Maria Kurecka. The book was published in 1967 in the “rot” series published in Stuttgart and edited by Max Bense and Elisabeth Walther, with typography by Hansjörg Mayer. The article demonstrates how the peculiar design of the book, as well as the connotations of the publishing series, and Wirpsza’s interests, allow us to read the book as a translation of a Polish image of language poetry into a G erman concept of experimental poetry book, especially in concrete poetry.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2014, 23; 307-322
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W. T. W. Pisarz-idol. Witold Wirpsza w lekturze Stanisława Barańczaka
W.T. W. Writer-idol. Witold Wirpsza in Stanisław Barańczak’s works
Autorzy:
Pawelec, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040959.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław Barańczak
Witold Wirpsza
literary criticism
language poetry
myth
irony
political writing
Opis:
The outline discusses Stanisław Barańczak’s fascination with Witold Wirpsza’s works. Its clearest symptom was his infection with Wirpsza’s ‘stylistic tissue’, which is something Barańczak himself admitted. This infection is clearly visible in the first three collections: Facial Corrections (Korekta twarzy), Without Stopping for Breath (Jednym tchem) and Morning Journal (Dziennik poranny). The key sources of references and inspirations for these collections were Wirpsza’s poems from the collection Superstitions (Przesądy) and the digressional poem Faeton. The article demonstrates how Stanisław Barańczak presents the readers with a specific ‘key to Wirpsza’ in his works of literary criticism. According to the author of The Diffident and the Proud (Nieufni i zadufani), literary criticism was unable to cope with Wirpsza. What pushed the young poet from Poznan to remodel the reading of Wirpsza’s poetry and to make significant changes to contemporary poetic tendencies was the collection Superstitions (Przesądy) published byWirpsza in 1966, one year after his essay collection Game of Meaning (Gra znaczeń). Barańczak assigned Wirpsza to the language poetry movement. In his later accounts of reading, Barańczak the critic suggested that there was a ‘deep gap’ between Wirpsza’s achievements from various periods of his work. He claimed that Wirpsza was first a political poet, and he wanted to perceive the later stages of the life of the ‘poet-idol’, generally, as undergoing ‘rapid and dramatic changes’: one of the socialist realist poets, experimenter, a difficult poet, original theoretician accused of creating ‘art for art’s sake’ and ‘excessive hermeticism’ and finally an ‘emigrant’ who turned out to be a political writer, only to become, finally and unexpectedly, a religious poet.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 36; 41-57
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Назви cпopiбненостi як основа мiфотворення в мовi української поєзїї XX столiття
Autorzy:
МАРФIНА, ЖАННА В.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615432.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
name of kinship
metaphor
mythopoetics
language of poetry
Opis:
The arlicle deals with the problem of determination of the associative and figurative structures of the poetic language with the extralingual factors. Based on the materiał of the functions of the names of kinship in the language of the Ukrainian poetry of the 20th century, the author analyzes two key models of the metaphorical use of these wordspoetisms with which the phenomena of ideologization of the poetic context are connected in generál and the new mythopoetics in particular. The use of the names of kinship in the structure of the poetisms-ideologemes is represented in eonnection with the processes of the development of the poetic and generál linguistic semantics of the names of kinship which render the meanings of “patriot”, “native”, “friendship”. The poetic functions of the genitive and comparative metaphors with the names of kinship háve been analyzed.
Źródło:
Stylistyka; 2014, 23; 299-308
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja dla dzieci po przełomie ‘56
Poetry for children after the turn of ‘56
Autorzy:
Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1109077.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poetry for children
illustration
generation of 1956
children language poetry
absurd
poezja dla dzieci
ilustracja
pokolenie ’56
lingwizm dziecięcy
Opis:
Poezja dla dzieci w latach 50. podejmuje elementy lingwizmu, operuje absurdem, łączy tradycje dwudziestolecia międzywojennego z tendencjami zapoczątkowanymi w literaturze po przełomie ’56. Można to zaobserwować zarówno w twórczości poetów debiutujących w drugiej połowie lat 50., jak i w wierszach starszych twórców, ukształtowanych jeszcze przez kulturę przedwojenną i tradycję awangardową. Książki poetyckie dla dzieci pod koniec lat 50. pobudzają wyobraźnię oraz odpowiadają na dziecięcą potrzebę eksperymentowania z językiem, sprawdzania jego możliwości i wytrzymałości. Dzięki wyjątkowym ilustracjom rozwijają też wrażliwość artystyczną. Mimo zmian zachodzących w świecie zewnętrznym, nie straciły swej aktualności i mogą być skutecznie wykorzystywane w dydaktyce.
In the 1950s the poetry for children involves the elements of language poetry (movement in Polish literature characterized by the domination of linguistic forms over fiction), draws on absurdity, and combines the Interbellum period traditions with the tendencies in literature which began after the events of October 1956. These features are manifested in the works of poets who debuted in the second part of the 1950s, as well as in the poems of prior writers, molded by the pre-war culture and the avantgarde tradition. Books with poetry for children in the late 1950s stimulate imagination and respond to children’s needs to experiment with language, test its flexibility and potential. Also, thanks to the enclosed unique illustrations, the books develop aesthetic sensitivity. Despite the ongoing changes in the outside world, the books haven’t lost their relevance and can successfully be used in teaching.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2016, 3; 109-122
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Oto jest wilk wolny!” – kreacja wilka jako symbolu wolności w poezji Jacka Kaczmarskiego
"The wolf is free!" – The wolf as a symbol of freedom in the poetry of Jacek Kaczmarski
Autorzy:
Kępka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591247.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the language of poetry of Jacek Kaczmarski
linguistic creation
evaluation
język poezji Jacka Kaczmarskiego
językowa kreacja
wartościowanie
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie językowej kreacji wilka i funkcji, jakie pełni w piosenkach Jacka Kaczmarskiego. Wilki Kaczmarskiego są zwierzętami o silnym charakterze, który jest łamany niekończącymi się obławami, nagonkami i próbą eksterminacji gatunku. W utworach barda Solidarności widać dwa porządki podziału wilków. Pierwszy dotyczy wieku. Małe wilczki symbolizują dobro i bezbronność, młode wilki to siła, odwaga i niezłomność, stary wilk – przewodnik stada – jest tym, który dzięki doświadczeniu życiowemu zyskał mądrość. Teraz jest najważniejszy w całym stadzie. Drugi podział dotyczy zachowania zwierząt w stanie ciągłego zagrożenia i ucieczki przed śmiercią. Niektóre wilki zostają złamane psychicznie przez oprawców. Ciągła ucieczka przed śmiercią doprowadza ich do chciwości i zdrady. Inną grupę, reprezentowaną przez podmiot mówiący, stanowią osobniki niezłomne, których charakter wykuwa się w cierpieniu i nieustannej walce. Te zachowały swoją godność. Ich doświadczenie życiowe powoduje, że stają się przewodnikami dla tych, które przeżyły, ale zatraciły cechy charakterystyczne dla wilków. Ten drugi rodzaj daje nadzieję na zachowanie odzyskanej wolności. Wilki w poezji Jacka Kaczmarskiego reprezentują naród walczący z komunistycznym systemem o wolność. Społeczeństwo – podobnie jak wilki – jest podzielone. Wielu zostało złamanych przez system, są jednak również tacy, jak trójłapy wilk – walczący do końca, ci, którzy zachowali wolność wewnętrzną. To oni staną się przewodnikami narodu po upadku reżimu.
The article presents the linguistic creation of the wolf and the function it fulfils in the songs of Jacek Kaczmarski. Kaczmarski’s wolves are animals of strong character, which is broken in never-ending dragnets, crackdowns and attempts to exterminate the whole species. In the songs of the ‘Solidarity’ bard there are two division orders of wolves. The first one refers to the age. Little wolf cubs symbolise defencelessness and everything that is good, young wolves – strength, courage and indomitability, and an old wolf, the pack leader, is the one that has acquired wisdom through his life experience, and therefore he is the most important in the whole pack. The second order refers to the behaviour of the animals escaping death under constant threat. Some wolves are psychologically broken down by villains. Constantly escaping death they become greedy and treacherous. Another group, represented by the speaking subject, was composed of steadfast individuals, whose characters had been forged in suffering and constant fighting. They kept their dignity. Their life experience made them become leaders for the others who had survived but lost the features typical of wolves. The steadfast individuals gave hope that the freedom would not be lost. The wolves in Kaczmarski’s poetry represent a nation fighting for freedom against the communist system. The society – like the wolves – is divided. Many had been broken by the system, but still there were the ones – like the wolf with three paws – who fought to the end and retained their inner freedom. And they would be the leaders of the nation after the collapse of the regime.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2018, 17; 177-189
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepodległość zaklęta w poezji - językowe wyznaczniki narodowych wartości w liryce lotniczej
Independence Enchanted in Poetry – the Linguistic Determinants of National Values in the Aviation Lyrics / Air Force Lyrics
Autorzy:
Jastrzębska-Golonka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154475.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
niepodległość
język poezji
poezja wojenna
poezja lotnicza polskich dywizjonów
w Wielkiej Brytanii
tożsamość narodowa
wartości
independence
language of poetry
war poetry
poetry of Polish squadrons
in Great Britain
national identity
values
Opis:
Burzliwa historia Polski i walk niepodległościowych narodu polskiego znalazła swoje odbicie w narodowej literaturze i sztuce. W celu określenia językowych wyznaczników narodowych wartości zakodowanych w poezji wojennej (tzw. tyrtejskiej) poddano badaniu zbiór liryki autorstwa lotników walczących w polskich dywizjonach w Wielkiej Brytanii. Poezja lotnicza ze względu na uwarunkowania bojowe, społeczne i polityczne różni się od poezji legionowej czy powstańczej. Konotuje ona zestaw uniwersalnych motywów, symboli, słów kluczy i wartości, które okazują się wspólne, ale posiada też swoiste, typowe dla niej: przestrzeń, ocean, ptaki, lot, skrzydło, biało-czerwona szachownica, tęsknota, zdrada. Pełna poświęceń walka za wolność Ojczyzny i świata kończy się polityczną zdradą, wykluczeniem z Parady Zwycięstwa w Londynie, społecznym odrzuceniem i niemożnością powrotu do Polski, czemu poeci dają wyraz w utworach implikujących silne emocje: gniew, frustrację, gorycz rozczarowania i rozżalenie. Podsumowując, analiza językowych wykładników wartości narodowych obecnych w analizowanym zbiorze poezji wojennej dowiodła jednolitości polskiej tożsamości narodowej i uniwersalności narodowego systemu aksjologicznego.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 298-321
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żeby było jasne [rec. Krzysztof Siwczyk: Jasnopis. Kraków: Wydawnictwo a5, 2016, ss. 74.]
To Make It Clear [re: K. Siwczyk: Jasnopis]
Autorzy:
Piotrowska-Grot, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534963.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
poetry
Siwiczyk
language
Opis:
The presented review concerns Krzysztof Siwczyk’s latest book of poetry. Jasnopis, published under the imprint of a5 publisher in 2016, refers to the subject matter that the poet has dealt with so far; however, clothing it a new, lighter, less complicated dress; following the current trends and at the same time resigning from all extravagance. The unpredictable world was closed in a quite predictable and tamed form. Yet, the present review focuses not only on the issues raised by the poems included in the volume, but also on the analysis of the poetic mechanisms employed by the author, the examination of the dialogue which Siwczyk establishes with other contemporary writers. Moreover, the reviewer attempts to situate the latest collection of the Silesian writer on the map of his previous poetic works.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2016, 8, 1-2; 277-284
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Boga w Raju Jacka Kaczmarskiego
The image of God in Raj (“Paradise”) by Jacek Kaczmarski
Autorzy:
Kępka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590946.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
język poezji Jacka Kaczmarskiego
językowa kreacja
obraz Boga
the language of the poetry of Jacek Kaczmarski
linguistic creation
image of God
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie językowej kreacji Boga w spektaklu Raj Jacka Kaczmarskiego. Wykorzystano w nim metodologię związaną z badaniem językowej kreacji świata w tekstach literackich. Analiza materiału wyekscerpowanego z utworów miała pokazać, w jaki sposób Kaczmarski ukazuje Boga i czy Jego kreacja jest zgodna z ogólnie przyjętym pojmowaniem Istoty Najwyższej. Wyodrębniono stereotypowe konceptualizacje Boga: Króla, Sędziego. Boga wykreowanego przez Kaczmarskiego cechuje doskonałość i stwórczość. Pozbawiony jest natomiast innych cech zwyczajowo mu przypisywanych: dobroci, miłości, istotowej odrębności i wieczności. Podczas Sądu Ostatecznego bezduszny Bóg, pozbawiony miłości do ludzi, staje się Wielkim Oskarżycielem człowieka. W konsekwencji staje się Bogiem samotnym, skazanym na dożywotnią samotność. Taka kreacja Boga u Kaczmarskiego wiąże się z jego koncepcją władzy totalitarnej. W tym kontekście obraz Boga samotnego, świadomego swojej porażki, ma dać nadzieję odbiorcom na nadejście nowych, lepszych czasów.
The article presents the linguistic creation of God in the play Raj (“Paradise”) written by Jacek Kaczmarski and is based on the method used in research into linguistic creation of worlds in literary texts. The analysis of the excerpted material was to show in which way Kaczmarski presented God and whether his creation was in accordance with the stereotypical concept of the Supreme Being. Stereotypical conceptualisations of God has been identified: King and Judge. The God created by Kaczmarski is perfect. However, he is deprived of other features that are ste-reotypically attributed to him: goodness, love, essential identity and eternity. During the Final Judgement the heartless God deprived of any pity for people becomes an indicter of the human being. Consequently, he becomes alonely God, condemned to perpetual solitude. Such an image of God created by Kaczmarski results from his concept of totalitarian power. In this context the image of alonely God, aware of his failure, is supposed to give hope that better times will come.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2019, 18; 75-89
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowa kreacja psa i jej funkcje w poezji Jacka Kaczmarskiego
The linguistic creation of a dog and its functions in the poetry of Jacek Kaczmarski
Autorzy:
Kępka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591802.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
language of Jacek Kaczmarski’s poetry
valuation
linguistic creation
język poezji Jacka Kaczmarskiego
wartościowanie
językowa kreacja
Opis:
Celem artykułu jest odtworzenie językowej kreacji psa w piosenkach Jacka Kaczmarskiego oraz ukazanie funkcji, jakie spełnia wykreowany przez poetę obraz zwierzęcia. Pies w piosenkach Kaczmarskiego przedstawiany jest zgodnie z naszym stereotypem kulturowym. Jego wartościowanie jest dwubiegunowe – pozytywne i negatywne, przy czym wartościowanie często nie jest jednoznaczne i zależy od punktu widzenia i perspektywy nadawcy i odbiorcy. Perspektywa psa jest tą, z której wyłania się najbardziej pozytywny obraz zwierzęcia. Pies charakteryzuje siebie jako zwierzę pełne miłości i przywiązania do poniżającego go właściciela. Człowiek wartościuje psa na ogół negatywnie. Pies ukazany jest jako coś od niego gorszego, coś, co można bezkarnie dręczyć i poniżać. Sporadycznie tylko wspólny, zły los lub podobne upodobania czworonoga i jego właściciela tworzą szczególnie silną więź pana i zwierzęcia. Pies u Kaczmarskiego to nie tylko zwierzę dręczone, ale także niezwykle agresywna, krwiożercza bestia, pozbawiona jakichkolwiek zasad i poczucia solidarności z innymi zwierzętami (nawet własnymi braćmi – wilkami lub psami). Tę wieloaspektową kreację psa należy jednak rozpatrywać dodatkowo przez pryzmat kontekstu społeczno-politycznego, który jest główną perspektywą interpretacyjną wszystkich piosenek wykonywanych przez Kaczmarskiego. W tej perspektywie kreacja psa łagodnego, zastraszanego, bezwolnego, poddawanego ciągłej tresurze symbolizuje jednostkę lub społeczeństwo zniewolone przez system totalitarny. Krwiożercza bestia, zwłaszcza pies gończy, symbolizuje opresję aparatu władzy komunistycznej. Ta różnorodna kreacja psa stworzona została za pomocą licznych zabiegów językowych. Do najczęstszych należą wyliczenia, metafory, porównania, epitety. Ciekawymi zabiegami służącymi językowej kreacji są paradoksy.
The purpose of the article is to reconstruct the linguistic creation of a dog in the songs of Jacek Kaczmarski and point to the functions of the image of the animal created by the poet. A dog in the songs of Jacek Kaczmarski is pictured in accordance with our cultural stereotype. Its valuation is bipolar – positive or negative, and frequently ambiguous at that, as it depends of the point of view and perspective adopted by both the sender and receiver of the message. It is the perspective adopted by the dog which reveals its most positive image. The dog characterizes himself as an animal full of love and attachment to the owner who humiliates him. The human point of view valuates the dog in general negatively. The dog is regarded as something inferior which can be tormented and humiliated with impunity. Only occasionally the common misfortune or similar likings of the quadruped and its owner create a particularly strong bond between the animal and its master. The dog in the songs of Kaczmarski is not only a tormented animal, but also an extremely aggressive, bloodthirsty beast, devoid of any moral principles or the sense of solidarity with other animals, even with his brothers – the wolfs or dogs. However, this multi-faceted creation of a dog should be considered in the social and political context, which constitutes the main interpretative perspective of all the songs performed by Jacek Kaczmarski. From such perspective the creation of a gentle animal, intimidated, passive, subject to a constant drill symbolizes an individual or society enslaved by a totalitarian regime. A bloodthirsty beast, particularly a hound, is a symbol of the aggression of the communistic power apparatus. This multifarious creation of a dog was attained with the use of numerous linguistic devices. The most frequent include the enumerations, metaphors, comparisons, and epithets. An interesting instrument of the linguistic creation are the paradoxes.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2017, 16; 135-148
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humor i dowcip językowy w twórczości Jana Twardowskiego
Humor and wit language in the poetry of Jan Twardowski
Autorzy:
Gdak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2206651.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
humor
with language
poetry
Jan Twardowski
Opis:
One of the main determinants of the poetic style Jan Twardowski are humor and wit language. The poet often used mechanism paradox and contrast, surprise and mild, humorous irony. Thanks to the wit avoided pathos and celebration of religious poetry. Often a form of language contrasts with the metaphysical reflection. Twardowski through a kind of joke refreshed pompous, hieratic, serious religious language.
Źródło:
Językoznawstwo; 2016, 10; 111-122
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
METAFORA POETYCKA W CYKLU WIERSZY INNY LISNIANSKIEJ НЕБЕСНЫЕ CТРОПЫ
Poetical Metaphor in the Inna Lisnianskaya’s Cycle of Poems Nebesnye stropy
Autorzy:
Nikadem-Malinowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445080.pdf
Data publikacji:
2013-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Lisnianskaya
poetry
language
cognitive analysis
metaphor
Opis:
The classical definition of metaphor by Aristotle, though imperfect, survived many centuries. However, in 1980 the book of Mark Johnson and George Lakoff, Metaphors We Live By, has changed the view of metaphor and its role in the communication and poetics. One-shot metaphor, in the terminology of Lakoff, is a metaphor for single use which most often relates to the language of poetry. Poetry as a discourse is inherently subjective and highly creative and therefore, without any restrictions, may represent unique and surprising images, that are unusual in the everyday communication. In the cycle of poems Небесные стропы by Inna Lisnianskaya we are dealing with a creative combination of two metaphors LIFE IS A JOURNEY and MOVEMENT IS A CHANGE, where Lisnianskaya also used the picture of the angels hanging on the ropes in order to depict a man struggling with a number of cultural and emotional dependences.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2013, XV/1; 291-297
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mały teatrzyk wielkiego przełomu wieków
A Small-Scale Theatre in the Large-Scale Transition between the Centuries
Autorzy:
Szwed, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511180.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Polish language teaching
educational theatre
Polish poetry
Opis:
The article presents an account of how the Polish language course taught by Polish lecturers at Sofia University at the end of the twentieth–and the beginning of the twenty-first century resulted in the establishment of the educational theatre as an unconventional, creative and extremely successful form of improving the students’ knowledge and practice of Polish lan-guage by staging literary works in a creative way with literary studies, theatrical skills and language studies coming together in this venture. In 2000 the theater staged the play A Win-dow Open to the Wind based on poems by the Polish Sappho-like poetess Maria Pawlikowska- Jasnorzewska. The play was performed to celebrate the opening of the Polish studies room at the University. The next performance staged the play Eutedemis. A Manuscript Found on the Internet based on a poem by the young poetess Małgorzatа Kapicа. These performances fulfill multiple aims and first and foremost they do help develop practical language skills.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2013, 2(12); 287-293
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jaki jest piesek? Śliczny. O recepcji twórczości Wisławy Szymborskiej wśród japońskich studentów
What Is a Dog Like? Lovely? On Reception of Wisława Szymborska’s Writings Among Japanese Students
Autorzy:
Morcinek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510979.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Wisława Szymborska
contemporary poetry
contextualization
teaching second language
Opis:
Poetry analysis is never easy. Especially when someone’s literary output is observed and read from a perspective of few thousands kilometers and completely different cultural and philo-sophical background. Such situation takes place when one attempts to read Wisława Szymborska’s poetry in Japan. Language and literature specialists are able to trace numerous connections between her texts and their own reading experience; but for students who have just learned Polish and attempt to become familiar with our culture it is an outstanding chal-lenge. They have to conquer the barrier of language, culture and poetical presentation. But when they do that, their adventure with Polish poetry is just about to begin.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2012, 2(10); 275-283
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wittgenstein jako filozof kultury
Wittgenstein as a Philosopher of Culture
Autorzy:
Dehnel, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038671.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Wittgenstein
language
culture
civilization
Spengler
Cavell
Hölderlin
poetry
Opis:
The paper raises the question of the extent to which Wittgenstein’s philosophy can be read as a philosophy of culture. The answer aims at grasping the conceptual bonds between three aspects of Wittgenstein’s thought: first, his taking both language and thinking to be expressions of a ‘form of life’ (or culture); second, his taking philosophical theories to result from some disorders that occur in ‘language games’; and third, his critique and rejection of the scientific and technical civilization. The paper advances the thesis that the task of bringing words back from their metaphysical to their everyday use – recommended by Wittgenstein – can be understood as a critique of scientism and culture dominated by scientific and technical rationality.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2020, 33; 41-58
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies