Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jung, Carl Gustav" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    The teleology of the sign user
    Autorzy:
    Almen, Byron
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/780155.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    narrative
    hermeneutics
    personality theory
    discourse
    Carl Gustav Jung
    Opis:
    In my 2009 book A Theory of Musical Narrative, I argued that narrativity in music can be productively understood according to the principle of transvaluation as defined by the American semiotician James Jakob Liszka. An important aspect of this principle - and hence of musical narrative - is what Liszka describes as “the teleology of the sign user”: that is to say, the critical role played by the interpreter’s cognitive, cultural, and ideological perspective in formulating and presenting an interpretation. When this role is considered at all, it is frequently confined to a general, cautionary usage wherein the notion of a single, “correct” narrative interpretation of a work is repudiated and a sensitivity to context encouraged. In this chapter, I attempt to move beyond this general usage to consider ways in which it might be more fully characterized and formalized. To that end, I consider certain interpretive perspectives that might be characterized as possessing a cognitive (as opposed to a situational or cultural) component and understood within a framework of binary oppositions. In particular, I call attention to the fundamental formative roles that such perspectives can play in shaping and directing interpretive details. For example, the perception of - and hermeneutic engagement with - patterns deemed to be of narrative significance can arise either from a bounded (or centripetal) perspective, in which case the interpretive details tend to reinforce one another, circling around a relatively unified and coherent narrative, or they can arise from an unbounded (or centrifugal) perspective, in which case the interpretive details tend to push outward, suggesting the possibility of other non-selected yet viable alternative narratives. These and other binary formulations to be discussed are applied to musical narratives but also have implications for narrative interpretation in general.
    Źródło:
    Interdisciplinary Studies in Musicology; 2015, 14; 15-33
    1734-2406
    Pojawia się w:
    Interdisciplinary Studies in Musicology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktorka, archetyp, amnezja. Na marginesie „Persony” Bergmana
    The Actress, the Archetype, the Amnesia: On the Margins of Bergman’s “Persona”
    Autorzy:
    Nadgrodkiewicz, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341199.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Ingmar Bergman
    Carl Gustav Jung
    Elisabet Vogler
    archetyp
    amnezja
    archetype
    amnesia
    Opis:
    Nadgrodkiewicz prezentuje interpretację jednego ujęcia z filmu Ingmara Bergmana Persona (1966) – ujęcia ukazującego aktorkę Elisabet Vogler w chwili porzucenia roli w przedstawieniu Elektry i moment jej tajemniczego zamilknięcia na scenie. Według autora traumatyczne doświadczenie Elisabet można analizować w kontekście psychologii głębi Carla Gustava Junga, a zwłaszcza w odniesieniu do proponowanej przez niego koncepcji oddziaływania wiecznotrwałych archetypów. Egzystencjalne doświadczenie Vogler zostaje ponadto zestawione z przypadkami utraty pamięci dokonującymi się w trakcie spektaklu, które w swoich wspomnieniach opisują Krystyna Janda i Helena Modrzejewska. W oparciu o zachodzące tu analogie Nadgrodkiewicz wysuwa wniosek, że aktorskie doświadczenie amnezji i wiążącego się z nią milczenia może być efektem porażenia mocą starodawnego archetypu, który według Junga preegzystuje w nieświadomości kolektywnej, a w świadomości ujawnia się dopiero w procesie tworzenia dzieła sztuki.
    Nadgrodkiewicz presents an interpretation of one shot from the film by Ingmar Bergman Persona (1966) - the shot showing the actress Elisabet Vogler at the time of abandoning the role in the performance of Electra and the moment of her mysterious silence on the stage. According to the author, Elisabet’s traumatic experience can be analysed in the context of the depth psychology of Carl Gustav Jung, and especially in relation to the concept of the impact of the everlasting archetypes proposed by him. Vogler’s existential experience is also compared with the cases of memory loss occurring during the performance, which Krystyna Janda and Helena Modrzejewska describe in their memoirs. Using the analogies that are taking place here, Nadgrodkiewicz concludes that the actor’s experience of amnesia and the silence connected with it can be attributed to the effect of being struck down with the power of the ancient archetype, which according to Jung exists in the collective unconscious and which reveals itself in the process of creating a work of art.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 213-221
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psychoanalityczne koncepcje sztuki a metoda aktorska Konstantego Stanisławskiego
    Psychoanalytic Concepts of Art and Konstantin Stanislavski’s Acting Method
    Autorzy:
    Sanetra, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521689.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    sztuka
    aktorstwo
    psychoanaliza
    Sigmund Freud
    Carl Gustav Jung
    Konstanty Stanisławski
    art
    actingpsychoanalysis
    Opis:
    Celem artykułu jest porównanie wczesnopsychoanalitycznych koncepcji sztuki z metodą aktorską Konstantego Stanisławskiego oraz wykazanie analogii pomiędzy nimi. Na początku przedstawiono zarys głównych założeń metody aktorskiej rosyjskiego reżysera, następnie wskazano na podobieństwa zachodzące między nią a poszczególnymi elementami Freudowskiej i Jungowskiej koncepcji sztuki.
    Źródło:
    Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2017, 23; 321-340
    1234-4087
    Pojawia się w:
    Humanistyka i Przyrodoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pogańscy bogowie nieświadomości. Przed-filozoficzna myśl grecka a koncepcja polimorficznego umysłu w psychologii głębi
    The Pagan Gods of the Unconscious. Pre-philosophical Greek Thought and the Concept of the Polymorphous Mind in Depth Psychology
    Autorzy:
    Sawicki, Michał
    Kowalski, Arian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22711683.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    wewnętrzni bogowie
    archetypy
    nieświadomość
    Carl Gustav Jung
    Jean Shinoda Bolen
    gods
    archetypes
    unconscious
    Opis:
    Niniejszy tekst podejmuje kwestię bogów i bohaterów mitów greckich, odnosząc ją do obecnej w psychologii głębi koncepcji archetypów i nieświadomości zbiorowej. Główny cel badań sprowadza się tym samym do bacznego przyjrzenia się potencjalnej korelacji pomiędzy zewnętrznymi (względem „ja”) w rozumieniu starożytnego Greka postaciami bogów i bogiń (wpływających na niego podobnie jak na bohaterów homeryckich), a wewnętrznymi przejawami nieświadomości zbiorowej, które mogą stanowić – według Carla Gustava Junga – istotę antycznych bóstw. Ponadto został poddany namysłowi problem wpływu „wewnętrznych bogów” na sposób myślenia, odczuwania i działania jednostki, wpływu zarówno pozytywnego, jak i negatywnego. Wynikająca z przeprowadzonych badań konkluzja zwraca uwagę na wartość sfery irracjonalnej – źródła pochodzenia zapomnianych, politeistycznych bogów, zamieszkujących psychikę współczesnego człowieka.
    This article investigates the gods and heroes of Greek myths by means of depth psychology’s notions of archetypes and collective unconscious. Its main goal is to take a closer look at the potential correlation between the external (in relation to the ego) figures of gods and goddesses as understood by the ancient Greeks (influencing them in a way similar to the Homeric heroes) and the internal manifestations of the collective unconscious, which may constitute – according to Jung – the essence of the ancient deities. The article also examines the influence (both positive and negative) of the “inner gods” on the individual way of thinking, feeling and acting. Lastly, the conclusion draws attention to the value of the irrational sphere – the source of the origin of the forgotten, polytheistic gods that inhabit the psyche of modern man.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2022, 58, 1; 141-157
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Anima possession”. „Opętanie” Andrzeja Żuławskiego w kontekście pojęcia fantazmatu oraz psychologii głębi
    Anima Possession: “Possession” by Andrzej Żuławski in the Context of the Notion of the Phantasm and Depth Psychology
    Autorzy:
    Maron, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38623117.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Andrzej Żuławski
    Carl Gustav Jung
    James Hillman
    psychologia głębi
    archetypy
    anima
    psychology of depth
    archetypes
    Opis:
    Autor analizuje film Andrzeja Żuławskiego Opętanie (Possession, 1981) w kontekście pojęcia fantazmatu oraz psychologii głębi Carla Gustawa Junga oraz jego uczniów, Ericha Neumanna i Jamesa Hillmana, a także powiązań z gnozą. W pierwszej części artykułu została przedstawiona filozoficzna i psychoanalityczna genealogia pojęć fantazmatu i fantazji. Druga część wyjaśnia filmowe odniesienia do naczelnych koncepcji Junga. W trzeciej części autor wskazuje na ambiwalentny charakter obrazów Opętania odsyłających do psychologii archetypowej Hillmana. Inspiracje tymi koncepcjami ujawniają się w filmie Żuławskiego w powiązaniu problemu nieświadomości indywidualnej i zbiorowej, w wizerunku zła jako siły realnej, w „numinalnym”, czyli swoiście religijnym charakterze doświadczeń bohaterów, w tendencji do ujmowania tych problemów w sposób obrazowy, a także – ogólniej – w kreowaniu przez reżysera fikcji wyobrażeniowej, fantastycznej narracji traktowanej jako gra, spektakl, „lustra” indywidualnych i zbiorowych przeżyć psychicznych mających grunt archetypowy.
    The author analyses Andrzej Żuławski’s film Possession (1981) in the context of the notion of the phantasm, as well as the connections with the depth psychology of Carl Gustav Jung and his followers: Erich Neumann and James Hillman. The first part of the article presents the philosophical and psychoanalytic genealogy of the notions of phantasm and fantasy. The second part explains film references to Jung’s principal ideas. In the third part, the author indicates the ambivalence of film images from Possession, which can be associated with J. Hillman’s archetypal psychology. Andrzej Żuławski’s inspirations by Jung’s depth psychology are expressed in the film through the themes of individual and collective unconsciousness, the image of “evil” as a real force in the “numinal” – that is, in a sense, religious – nature of the protagonists’ experiences and, ultimately, the tendency to think and grasp these problems in a pictorial way, as well as – more generally – in the imaginary fiction created by the director, which is a fantasy narration treated as a play, a show, as “mirrors” of individual and collective mental experiences, possibly based on archetypes.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 97-122
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Okiem odbiorcy: obrazy naoczne i wyobrażone. Album "Echoes Shades" Piotra Zbierskiego
    Autorzy:
    Zarychta, Anna Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186442.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    photography
    visual anthropology
    Piotr Zbierski
    Mircea Eliade
    Carl Gustav Jung
    interpretation of photography
    visual sociology
    Opis:
    This essay is a proposal of such an interpretation of an artistic project that constantly balances on the border of meanings arising, in this case, from the relationship (or even tensions) between the content, form and arrangement of photographs. Viewing the album is treated here as a task immersed in both scientific reflection and – referring to Carl Gustaw Jung – as experiencing (also that which escapes rationality) and feeling, as Mircea Eliade would say, as a pre-reflection grasp, and in addition, as Kantian Ehrfahrung also immersed in memory structures. Entering the ground of discursive spaces, related, among others to anthropology as well as symbolic reflection arising from the reception of the works of Jung and Eliade, is here above all, an impulse for analysis, one of the spaces for asking questions, expanding contexts and following one’s own paths of associations and emotions, inevitably, dependent on both a professional and emotional view. The photographs gathered in the album entitled Echoes Shades (2020), taken over the past five years, illustrate the author’s ‘mystical’ journey – his search for a ‘common magical thinking’ this time in the African Omo Valley, Indonesian region of Tana Toraja.
    Źródło:
    Załącznik Kulturoznawczy; 2020, 7; 525-551
    2392-2338
    Pojawia się w:
    Załącznik Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Umierający Sokrates i Wielka Matka
    The Dying Socrates and the Great Mother
    Autorzy:
    Pietrzak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2109004.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Sokrates
    Artemida
    Thargelia
    mit bohaterski
    nieśmiertelność
    Carl Gustav Jung
    Erich Neumann
    Platon
    Wielka Matka
    Socrates
    Artemis
    heroic myth
    immortality
    Plato
    Great Mother
    Opis:
    Ostatnie dni życia Sokratesa, które, jak wskazują na to źródła starożytne, miały miejsce na przełomie miesięcy Mounuchiōn i Thargēliōn, wpisują się w schemat sakralnego kalendarza Aten jako widowisko dopełniające rytualny cykl ofiarniczy związany z upamiętnieniem kreteńskiej wyprawy Tezeusza i obchodzonego bezpośrednio po nim święta Thargeliów. Sokrates umiera jako ofiara złożona Artemidzie – Wielkiej Matce, a jednocześnie realizuje mit bohaterski. Mit ten na płaszczyźnie jungowskiej psychoanalizy oznacza uwolnienie się świadomego ego spod władzy nieświadomości reprezentowanej przez archetyp Wielkiej Matki. Kontekst mityczno-psychologiczny pozwala nadać nową interpretację dyskusjom, które zapisał Platon w dialogach powiązanych ze śmiercią Sokratesa. Przede wszystkim w nowym świetle stawiają one Sokratejską majeutykę, jako służbę Artemidzie, a także rozważania o nieśmiertelności duszy oraz opowiadane przy ich okazji mity eschatologiczne, które zapisał Platon na kartach Fedona.
    The last days of Socrates’ life, which, as indicated by ancient sources, took place at the turn of the months of Mounuchiōn and Thargēliōn, fit into the scheme of the sacral calendar of Athens as a spectacle completing the ritual sacrificial cycle connected with the commemoration of the Cretan expedition of Theseus and the Thargēliōn festival celebrated immediately after it. Socrates dies as a sacrifice offered to Artemis, the Great Mother, and at the same time fulfills the heroic myth. This myth on the Jungian psychoanalysis plane signifies the liberation of the conscious ego from the power of the unconscious, represented by the Great Mother archetype. The mythological-psychological context allows us to give a new interpretation to the discussions which Plato noted in his dialogues and which are connected with the death of Socrates. Above all, they put in a new light the Socratic majeutics, as about the service of Artemis, as well as the consideration of the immortality of the soul and the eschatological myths told on their occasion, which Plato wrote down on the pages of the Phaedo.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 108; 9-31
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies