Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jinping" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Bogdan Góralczyk, Nowy Długi Marsz. Chiny ery Xi Jinpinga, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2021, ss. 340
    Bogdan Góralczyk, New Long March. China of the Xi Jinping era, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2021, ss. 340
    Autorzy:
    Jakimowicz-Pisarska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32466445.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Fundacja PSC
    Tematy:
    China
    Xi Jinping
    Chinese Dream
    Źródło:
    Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne; 2021, 4(8); 29-31
    2719-9851
    Pojawia się w:
    Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rosja Władimira Putina a Chiny Xi Jinpinga O wpływie przywódców politycznych na politykę w państwach autorytarnych: przypadki rosyjski i chiński
    Putin’s Russia and Xi’s China. The Influence of Political Leaders on Politics in Authoritarian Countries: Case Studies of Russia and China
    Россия Путина и Китай Си Цзиньпинa. Влияние политических лидеров на политику в авторитарных странах. Примеры российский и китайский
    Autorzy:
    Lubina, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/568782.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Vladimir Putin
    Xi Jinping
    Russia-China
    Sino-Russian relations
    Владимир Путин
    Си Цзиньпин
    Россия и Китай
    российско-
    -китайские отношения
    Opis:
    In political science an accent on individuals (political leaders) in researching politics is neither popular nor advocated one. In authoritarian countries like Russia or China, however, political leaders and their personalities are a crucial factor in trying to understand the political processes there. Both Vladimir Putin in Russia and Xi Jinping in China have dominated their respective political systems. This, combined with good state of Russia-China relations makes it an interesting case study of the influence of political leaders on authoritarian countries. Both Putin and Xi are new type of leaders: they both follow the main ideas of political realism (though with “national differences”) and they share a 19th century outlook on the global affairs (“concert of powers”) yet they use contemporary means to fulfil these interests. Their personal understanding provides a predictability and stability: both Putin and Xi function in accordance with balance of power and respect for zones of influence concepts. That is why differences in other spheres, like Russia’s and China’s approaches to the USA do not influence the general good mood of Sino-Russian relationship.
    В политических науках фокус на политических лидеров не является популярным. Однако, в авторитарных странах, таких как Россия и Китай, это лидеры имеют ключевое значение для понимания политических процессов. Владимир Путин и Си Цзиньпин доминировали российский и китайский политические системы, что, в связи с хорошими российско-китайскими отношениями, является интересным примером в исследовании влияния политических лидеров на политику. Путин и Си Цзиньпин – это лидеры нового типа. Они оба – политические реалисты, хотя с «национальными» отличиями, у них похожее видение мира с перспективы концепции системы концерта держав и одновременно современные средства осуществления государственных интересов. Взаимопонимание между Путиным и Си Цзиньпином, схожая политическая философия, диктовавшая уважение собственных зон интересов и сохранение баланса сил, положительно влияют на российско-китайские отношения. Хотя и существуют отличия между Россией и Китаем (например, в вопросе политики в отношении США), они не влияют на хорошее состояние российско-китайских отношений”.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2018, 3(18); 41-62
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiana w polityce zagranicznej Chin w erze Xi Jinpinga
    The Changes in the China’s Foreign Policy in the Era of Xi Jinping
    Autorzy:
    Kwieciński, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/506784.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    China
    Xi Jinping
    diplomacy
    foreign policy
    US
    Belt and Road
    Chiny
    dyplomacja
    polityka zagraniczna
    Stany Zjednoczone
    Nowy Jedwabny Szlak
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the changes in China’s foreign policy in 2012–2019. Two research questions were set: How has the normative sphere of Chinese foreign policy changed after 2012? Is the change confirmed by specific actions by China in the international system? The theory of neoclassical realism was adopted as the theoretical framework. The method of qualitative analysis was applied, and the case study was taken on. During Xi Jinping’s rule, China abandoned the keep a low profile concept in favor of a striving of achievement policy (fen fa you wei) that would reach concrete benefits. New concepts of China’s foreign policy have emerged, such as: “a new model of relations between superpowers”, “peripheral diplomacy”, or “a new concept of Asian security”. However, these are rather reinterpretations of earlier ideas. Not all of these assumptions have been realized. China has failed to build relations with the United States on the basis of the concept of a “new model of relations”. And China’s aggressive postures in the East China Sea, South China Sea, or towards Taiwan are increasing concern. The Belt and Road Initiative appears to be not only a manifestation of China’s “peripheral policy” but also a challenge to the United States. Assertive and more determined in using hard power measures China may be considered the threat rather than the responsible power. Maybe, the significant changes in the international system are beginning.
    Celem artykułu jest analiza zmiany w polityce zagranicznej Chin w latach 2012–2019. Postawiono dwa pytania badawcze: W jaki sposób zmieniła się sfera normatywna chińskiej polityki zagranicznej po 2012 r.? Czy zmianę potwierdzają konkretne działania Chin w systemie międzynarodowym? Jako perspektywę teoretyczną przyjęto teorię realizmu neoklasycznego. Przyjęto metodę analizy jakościowej, a jako formę – studium przypadku. W czasie rządów Xi Jinpinga Chiny porzuciły strategię keep a low profile na rzecz bardziej aktywnej polityki (fen fa you wei), która miała pomóc osiągnąć konkretne korzyści. Pojawiły się nowe koncepcje polityki zagranicznej Chin, takie jak: „nowy model stosunków między mocarstwami”, „dyplomacja peryferyjna”, czy „nowa koncepcja bezpieczeństwa azjatyckiego”. W dużej mierze są to jednak reinterpretacje wcześniejszych idei. Nie wszystkie te założenia zrealizowano. Chinom nie udało się ułożyć relacji ze Stanami Zjednoczonymi, które opierałyby się na koncepcji „nowego modelu relacji”. Coraz większe obawy budzi agresywna postawa Chin na Morzu Wschodniochińskim, Południowochińskim, czy wobec Tajwanu. Natomiast inicjatywa Pasa i Szlaku wydaje się być nie tylko przejawem chińskiej „polityki peryferyjnej”, ale także wyzwaniem rzuconym Stanom Zjednoczonym. Asertywne Chiny, które śmielej korzystają dzisiaj z środków z zakresu hard power, mogą być raczej uważane za zagrożenie niż odpowiedzialne mocarstwo. Może to oznaczać początek znaczących zmian w systemie międzynarodowym.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2020, 1; 89-108
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chiny murem za Łukaszenką, czyli białoruska brama na Zachód
    Białoruska brama na Zachód
    Autorzy:
    Grochmalski, Piotr (1957- )
    Powiązania:
    Gazeta Polska 2020, nr 36, s. 24-26
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    Łukaszenka, Alaksandr (1954- )
    Xi, Jinping (1953- )
    Komunistyczna Partia Chin
    Geopolityka
    Totalitaryzm
    Artykuł publicystyczny
    Artykuł z tygodnika opinii
    Opis:
    Artykuł dotyczy relacji chińsko-białoruskich i ich wpływu na bezpieczeństwo Europy. Scharakteryzowano komunistyczny reżim Xi Jinpinga oraz jego dalekosiężne plany światowej ekspansji Chin. Jednym z jego najważniejszych elementów miał być Nowy Lądowy Most Euroazjatycki, łączący Chiny z największym europejskim portem w Rotterdamie. Rosyjska agresja na wschodnią część Ukrainy pokrzyżowała te plany, Xi Jinping zwrócił się więc w stronę Białorusi. 25 km od Mińska powstaje największy chiński projekt w Europie – park przemysłowy „Wielki Kamień”. Ze względu na swe położenie na styku rynku Unii Europejskiej i Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej, park ma przyciągnąć setki milionów potencjalnych konsumentów. Dlatego też Chiny z niepokojem obserwują kryzys wewnętrzny na Białorusi, po sfałszowanych wyborach prezydenckich w 2020 roku.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Tajwan na linii ognia
    Autorzy:
    Rybczyński, Antoni
    Powiązania:
    Gazeta Polska 2021, nr 43, s. 54-55
    Data publikacji:
    2021
    Tematy:
    Biden, Joe (1942- )
    Xi, Jinping (1953- )
    Bezpieczeństwo militarne państwa
    Polityka zagraniczna
    Wojsko
    Artykuł publicystyczny
    Artykuł z tygodnika opinii
    Opis:
    Tematem artykułu są relacje amerykańsko-chińskie. 21 października 2021 roku Joe Biden oświadczył, że USA będą bronić militarnie Tajwanu przed zagrożeniem chińskim. Z kolei przywódca Chin Xi Jinping stwierdził, że sprawa tajwańska jest wyłącznie sprawą wewnętrzną Chin. Sytuacja w regionie pozostaje napięta a część ekspertów obawia się wybuchu kolejnego konfliktu na obszarze Azji i Pacyfiku.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Rocznice urodzin weteranów Komunistycznej Partii Chin w polityce wewnętrznej Chińskiej Republiki Ludowej
    Birthday Anniversaries of the Veterans of Communist Party of China in the Internal Politics of the People’s Republic of China
    Autorzy:
    Brona, Adrian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2195291.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    pamięć kolektywna
    legitymizacja
    Mao Zedong
    Xi Zhongxun
    Hu Yaobang
    Liu Huaqing
    Xi Jinping
    Komunistyczna Partia Chin
    collective memory
    legitimacy
    Communist Party of China
    Opis:
    This article analyses functions of birthday commemoration of veterans of Communist Party of China. Content analyses of official ceremonial speeches and case study was applied to research ceremonies of 120th anniversary of Mao Zedong birthday and 100th anniversary of Xi Zhongxun, Hu Yaobang and Liu Huaqing birthdays. The study is based on Maurice Halbwachs’s concept of collective memory. The results shows legitimizing function of those events – both of party rule over China and Xi Jinping leadership in the party.
    W artykule przeanalizowano funkcje, jakie pełnią w Chinach uroczystości upamiętniające urodziny byłych liderów Komunistycznej Partii Chin. Za pomocą analizy treści oficjalnych przemówień oraz studium przypadku przebadano cztery uroczystości – 120. rocznicę urodzin Mao Zedonga oraz 100. rocznice urodzin Xi Zhongxuna, Hu Yaobanga oraz Liu Huaqinga. Podstawę teoretyczną stanowiła koncepcja pamięci kolektywnej, którą opracował Maurice Halbwachs. Wyniki wskazują na pełnienie funkcji legitymizacyjnej tych uroczystości w dwóch aspektach. Legitymizacji władzy partii w Chinach oraz Xi Jinpinga w partii.
    Źródło:
    Świat Idei i Polityki; 2016, 15; 418-437
    1643-8442
    Pojawia się w:
    Świat Idei i Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reakcja Chińskiej Republiki Ludowej na wojnę hybrydową w Syrii
    The People’s Republic of China’s Response to the Hybrid War in Syria
    Реакция Китайской Народной Республики на гибридную войну в Сирии
    Autorzy:
    Bielicki, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1930288.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    People’s Republic of China
    Syria
    hybrid war
    politics
    Bashar al-Assad
    Xi
    Jinping
    Китайская Народная Республика
    Сирия
    гибридная война
    политика
    Башар аль-Асад
    Си Цзиньпин
    Opis:
    The main purpose of the paper is to present the most important determinants and dependencies characterizing the policy of the People’s Republic of China towards hybrid war in Syria since 2011. The paper starts with the definition of hybrid war and its most important determinants. In next part of the article, the role Syria that plays in China’s political strategy has been described. At the outset, relations between Beijing and Damascus during the Cold War and immediately after its completion have been analyzed, when the Chinese side approached with a considerable distance to wider involvement in the Middle East, including Syria, having own internal difficulties, tense relations with the United States and the pro-soviet and then pro-russian position of Damascus. Next, Beijing’s views on the outbreak of the war in Syria have been mentioned, pointing to the most important determinants of the Chinese politics and the ideas for resolving it proposed by the Chinese Communist Party. In addition, goals that the Middle Kingdom wants to achieve in Syria have been presented in the global and economic aspect. The attitude of the communist power to the problem of rebuilding Syria has also been put into account. In conclusion, it has been addressed whether in the era of China’s growing assertiveness on the international arena, a modification of the Chinese position, should be expected.
    Основная цель статьи - представить наиболее важные детерминанты и зависимости, характеризующие политику Китайской Народной Республики в отношении гибридной войны в Сирии с 2011 года. Была предпринята попытка объяснить определение гибридной войны и ее важнейшие детерминанты. В следующей части статьи была описана роль Сирии в политической стратегии Китая. Вначале проанализировано отношения между Пекином и Дамаском во время холодной войны и сразу после ее завершения, когда китайская сторона воздерживалась от более широкого вмешательства на Ближнем Востоке, в том числе в Сирии, имея собственные внутренние трудности, напряженные отношения с США, а также из-за просоветской, а затем пророссийской позиции Дамаска. Далее была прослежена точка зрения Пекина на начало войны в Сирии, указаны наиболее важные детерминанты китайской политики и идеи по решению этого вопроса, предложенные Коммунистической партией Китая. Были указаны цели, которые Китай хочет достичь в Сирии, принимая во внимание глобальный и экономический аспект. Кроме того, было представлено отношение коммунистической власти к проблеме восстановления Сирии. Заключение статьи содержит прогнозы, стоит ли, в эпоху растущей роли Китая на международной арене, ожидать изменения позиции Китая по отношению к конфликту.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 3(30); 76-97
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bliski Wschód jako region zintensyfikowanego oddziaływania i wpływów Chińskiej Republiki Ludowej w drugiej dekadzie XXI wieku
    The Middle East as a Region of Intensification of China’s Influences in the Second Decade of the 21st Century
    Autorzy:
    Czornik, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/505527.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Bliski Wschód
    Nowy Jedwabny Szlak
    Chiny
    Stany Zjednoczone
    Xi Jinping
    rywalizacja
    the Middle East
    The Belt and Road Initiative
    China
    the U.S.
    rivarly
    Opis:
    In the second decade of the 21st century, there was a definite intensification of China’s interest in the Middle East. Since then, the Middle East has become one of the priority areas of Chinese investments, interests and goals represented by Beijing’s foreign policy. This resulted from several determinants. First of all, the beginning of the second decade of the 21st century marks the emergence of the so-called Fifth Generation of China’s Leaders. Xi Jinping abandoned the low profile strategy and gave priority to the implementation of Chinese Dream with its leading goal to reconstruct Greater China and experience the renaissance of the modern state that has already influenced various parts of the world, including the Middle East. Moreover, Beijing’s interest in the Middle East has focused on economic and technological determinants (oil imports), the absorbtion of technological innovations by the region’s countries (including 5G and cooperation with Huawai) as well as the countries’ location along the New Silk Road. Additionally, to achieve its goals in the Middle East, Beijing has to face competition with the United States. Therefore, China has adopted a strategy of non-military engagement in the Middle East without supporting any side of the conflict. Pax Americana versus Pax Sinica in the third decade of the 21st century will become a permanent determinant shaping the Middle East balance of power, with the permanent intensification of China’s influence in the region.
    W drugiej dekadzie XXI w. nastąpiła zdecydowana intensyfikacja zainteresowania chińskich władz regionem Bliskiego Wschodu. Stał się on jednym z priorytetowych obszarów lokowania chińskich inwestycji, realizacji interesów i celów w polityce zagranicznej Pekinu. Taki stan rzeczy wynikał z kilku przesłanek. Przede wszystkim na początku drugiej dekady XXI w. do władzy doszła tzw. piąta generacja przywódców z Xi Jinpingiem na czele, który porzucił strategię low profile, a priorytet przyznał realizacji Chinese Dream. Jako wiodący cel wskazał odbudowę Wielkich Chin – zmodernizowanego i przeżywającego renesans nowoczesnego państwa, które posiada wpływy w różnych częściach globu, w tym również na Bliskim Wschodzie. Zainteresowanie Pekinu regionem bliskowschodnim zostało wówczas skoncentrowane wokół kilku determinant, w tym przesłanek gospodarczo-technologicznych (importu ropy naftowej), chłonności nowinek technologicznych (m.in. 5G i kooperacji z Huawai) przez państwa regionu, czy ich położenia na trasie Nowego Jedwabnego Szlaku. Żeby osiągnąć zamierzone cele w regionie Bliskiego Wschodu Pekin musi sprostać jednak konkurencji ze strony Stanów Zjednoczonych, co sprowadza się do kooperacji Pekinu z niemal wszystkimi podmiotami w regionie, w czym deklasuje USA. Co więcej, Chiny przyjęły strategię niezaangażowania militarnego na Bliskim Wschodzie i nieopowiadania się w sposób zdecydowany po żadnej ze stron konfl iktu. Pax Americana vs. Pax Sinica w trzeciej dekadzie XXI w. stanie się zatem stałą determinantą kształtującą bliskowschodni układ sił, przy permanentnej intensyfikacji chińskich wpływów w regionie.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2020, 1; 121-146
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    System władzy w ChRL w okresie reform: Ewolucja, wyzwania, sprzeczności. Część II: lata 2012-2020
    The Evolution of China’s Political System in the Reform and Opening-Up Era: Structures, Processes and Challenges. Part II 2012-2020
    Autorzy:
    Pawłowski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45676664.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Xi Jinping
    kolektywne kierownictwo
    konsolidacja władzy
    grupy interesu
    kampania antykorupcyjna
    instytucje doradcze
    collective leadership
    consolidation of power
    interest groups
    anti-corruption campaign
    advisory institutions
    Opis:
    Niniejszy tekst stanowi analizę przemian w strukturach władzy w ChRL oraz ewolucji modelu rządów w tym kraju, jakie nastąpiły po XVIII zjeździe Komunistycznej Partii Chin, to jest po objęciu przez Xi Jinpinga stanowiska sekretarza generalnego partii. Zauważalny już w okresie rządów Hu Jintao kryzys modelu „kolektywnego kierownictwa” przyczynił się do tego, że po 2012 r. rozpoczęło się konsolidowanie władzy oraz kompetencji w ręku niewielkiej liczby instancji partyjnych, nad którymi bezpośredni nadzór objął Xi Jinping. Celem tego działania było odzyskanie przez najwyższe gremia decyzyjne kontroli nad całym aparatem partyjno-państwowym a w rezultacie skuteczniejsze zarządzanie krajem i bardziej efektywna implementacja reform. Wprowadzanie przez Xi Jinpinga nowego, jednoosobowego modelu podejmowania kluczowych decyzji wiązało się także z osłabianiem czy wręcz eliminacją wpływowych grup interesu w partii i aparacie państwowym, czego przejawem stała się kampania zwalczania korupcji oraz szereg działań dyscyplinarnych zastosowanych wobec urzędników wszystkich szczebli. Okres po XVIII zjeździe KPCh to także czas formowania się nowego układu w elitach władzy. Z jednej strony znaczącą czy wręcz kluczową pozycję w procesie decyzyjnym uzyskali bliscy doradcy i stronnicy Xi Jinpinga, z drugiej – w organach władzy wyższego szczebla zaczęły kształtować się grupy i frakcje niepowiązane ściśle z jednym z poprzednich przywódców, lecz oparte na wspólnej tożsamości zawodowej, branżowej, pokoleniowej oraz na określonych wizjach drogi dalszego rozwoju, jaką Chiny winny podążać. Ostatnia dekada to ponadto okres wyraźnego wzrostu znaczenia instytucji doradczych i gremiów eksperckich w zakresie planowania polityki.
    This paper analyses key developments within the PRC power structure and the Party’s leadership since the 18th Party Congress in the year 2012. The so-called “collective leadership”, which was the main decision-making mechanism in China during the 2000s, proved to be ineffective in terms of governing the country and managing intra-party affairs. With Xi Jinping’s rise to power after the 18th Party Congress, the governing apparatus has undergone a centralisation of power which has resulted in a significant shift in authority, from the main Party factions and government institutions to bodies under the direct supervision of the Secretary General. Xi Jinping’s main objective was the streamlining of the decision-making process and making the implementation of reforms more effective. Introducing such a governing model, significantly different from the well-established, since the 90s, “collective leadership”, began to be perceived as “one-man rule” and was followed by severe disciplinary measures, such as an anticorruption campaign, aimed at the weakening of influential factions and interest groups within the Party and government institutions. The last decade has also witnessed the formation of new groups in China’s ruling elite. Apart from the all-powerful Xi Jinping and his inner-circle of aides and political protégés, some new factions have emerged, being mainly associated with a certain view of China’s future development model (liberals, leftists, China-model advocates, intra-party reformers, etc.). The period since the 18th Party Congress has experienced a significant increase in the role of think-tanks, research bodies and experts in top-level policy planning.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 9; 91-110
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tajwan, nowy Donbas? : wielkie mocarstwa prężą muskuły: czy spór o Tajwan to początek nowej zimnej wojny?
    Autorzy:
    Tyszka-Drozdowski, Krzysztof (1991- ).
    Powiązania:
    Do Rzeczy 2020, nr 28, s. 60-61
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    Trump, Donald (1946- )
    Xi, Jinping (1953- )
    Bezpieczeństwo międzynarodowe
    Geopolityka
    Polityka międzynarodowa
    Siła państwa
    Wojsko
    Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
    Artykuł publicystyczny
    Artykuł z tygodnika opinii
    Opis:
    Artykuł dotyczy polityki międzynarodowej prowadzonej obecnie przez Chińską Republikę Ludową. Państwo to znacznie wzmocniło swoje możliwości militarne i dąży do zmiany ładu, który zbudowały na świecie Stany Zjednoczone. Omówiono agresywne działania Chin wobec Tajwanu, który ma strategiczne znaczenie w tym rejonie. Zajęcie Tajwanu przez Chiny uniemożliwi dostarczanie do Japonii paliw i surowców drogą morską. Konsekwencją tego, będzie zrujnowanie gospodarki Japońskiej. Opisano symulację wojenną obrazującą przebieg wojny pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Chinami. Wskazano działania USA konieczne do przeciwstawienia się Chinom. Przedstawiono prognozę dotyczącą wybuchu wojny hybrydowej na Tajwanie.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Partnerstwo z rozsądku
    Autorzy:
    Jakóbowski, Jakub.
    Powiązania:
    Polska Zbrojna 2022, nr 3, s. 84-90
    Współwytwórcy:
    Schwarzgruber, Małgorzata. Wywiad
    Wróbel, Tadeusz. Wywiad
    Data publikacji:
    2022
    Tematy:
    Putin, Władimir (1952- )
    Xi, Jinping (1953- )
    Polityka międzynarodowa
    Bezpieczeństwo międzynarodowe
    Współpraca wojskowa
    Współpraca międzynarodowa
    Agresja rosyjska na Ukrainę (2022)
    Sojusze polityczno-wojskowe
    Artykuł z czasopisma fachowego
    Artykuł z czasopisma wojskowego
    Wywiad dziennikarski
    Opis:
    Wywiad z Jakubem Jakóbowskim, głównym specjalistą w Programie Chińskim Ośrodka Studiów Wschodnich, współautorem raportu OSW „Oś Pekin – Moskwa. Fundamenty asymetrycznego sojuszu”. Rozmowa dotyczy relacji politycznych, wojskowych i gospodarczych między Rosją a Chinami.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Smutne święto chińskich komunistów
    Autorzy:
    Shen, Hanna
    Powiązania:
    Gazeta Polska 2021, nr 27, s. 56-58
    Data publikacji:
    2021
    Tematy:
    Cao, Changqing
    Xi, Jinping (1953- )
    Komunistyczna Partia Chin
    Polityka zagraniczna
    Polityka wewnętrzna
    Emigracja polityczna
    Prześladowania polityczne
    Partie polityczne
    Politycy
    Opozycjoniści
    Ofiary prześladowań
    Protest społeczny
    Ruchy społeczne
    Wydarzenia na placu Tian'anmen (1989)
    Zabójstwo polityczne
    Artykuł publicystyczny
    Artykuł z tygodnika opinii
    Opis:
    Obchody stulecia Komunistycznej Partii Chin (KPCh), na których przemawiał Xi Jinping miały miejsce 1 lipca 2021 roku. Chiński prezydent podkreślił, że za sukcesem kraju stoi partia i ustrój socjalistyczny, a Chiny są krajem szanującym prawa człowieka i niepodległość innych państw. Autor przytacza wydarzenia z historii Chin, takie jak masakra na placu Tienanmen, klęska głodu w latach 1958-1962 czy Kampania Stu Kwiatów z 1956 roku, które są zaprzeczeniem prezydenckich deklaracji. Chiński rząd skrytykował również dysydent i prawicowy publicysta mieszkający w USA Cao Changqing.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesna polityka Chin wobec religii
    Contemporary Chinese Policy Concerning Religion
    Autorzy:
    Religa, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791130.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-08
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    religia w Chinach
    sinizacja religii
    teoria religii o cechach chińskich
    Xi Jinping
    Chińska polityka religijna
    religia i polityka w Chinach
    religion in China
    sinicization of religion
    theory of religion with Chinese characteristics
    Chinese policy on religion
    religion and politics in China
    Opis:
    Ostatnie czterdzieści lat reform i otwarcia w Chinach przyniosło wiele zmian i poprawek w polityce państwa chińskiego wobec religii. Została ona włączona do ogólnej polityki państwa i uznana za ważną część pracy partii. Podstawą teoretyczną państwowej polityki religijnej jest „Teoria religii o cechach chińskich”. W 2015 r. Xi Jinping po raz pierwszy stwierdził potrzebę „uporczywości w sinizacji religii”. Jego rozumienie „sinizacji” dotyczyło nie tylko religii obcych, takich jak islam czy chrześcijaństwo, ale także rdzennego daoizmu, co oznacza, że we współczesnym oficjalnym języku ChRL termin „sinizacja religii” ma nowe znaczenie, różni się od bardziej tradycyjnego rozumienia tego słowa. W rzeczywistości został przetłumaczony na publikacje w języku angielskim jako „chińskie wyznanie religii”; jeszcze bardziej stosownym tłumaczeniem byłaby jednak „ChRLizacja religii”, ponieważ „sinizacja” oznacza przede wszystkim posłuszeństwo zasadom KPCh i „dostosowanie się do potrzeb społeczeństwa socjalistycznego”. W tym artykule zarysowano ewolucję teorii religii z chińskimi cechami, tak jak jest ona rozumiana i prezentowana w oficjalnych publikacjach, oraz spróbowano przeanalizować zakres założonej „sinizacji religii” we współczesnych Chinach.
    The last forty years of Reform and Opening Up in China have brought many changes and corrections in the policies of the Chinese state towards religion. Those policies were incorporated into the overall state policy and recognised as an important part of the Party’s work. The theoretical basis for the state religious policy is the so-called “theory of religion with Chinese characteristics”. In 2015, Xi Jinping for the first time stated the need for “persisting in the Sinicisation of religion”. His particular understanding of “Sinicisation” applies not only to the foreign religions such as Islam or Christianity, but to indigenous Daoism as well, which implies that, in the modern official parlance of the PRC, the term “Sinicisation of religion” has a new meaning, different from the more traditional understandings of the word. In fact, it has been translated in English-language publications as the “Chinafication of religion”; an even more appropriate translation, however, would be the “PRC-isation of religion”, as the afore-mentioned “Sinicisation” most of all means obedience to the CCP’s rule and “adaptation to the needs of the socialist society”. This article outlines the evolution of the theory of religion with Chinese characteristics as it is understood and presented in official publications, and attempts to analyse the scope of the prescribed “Sinicisation of religion” in modern China.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 9; 185-206
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies