Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Genes" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 37
Tytuł:
Wirulencja populacji Puccinia triticina w Polsce w latach 2002–2007
The virulence of Puccinia triticina population in Poland in 2002–2007
Autorzy:
Woźniak-Strzembicka, Anna
Czajowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42824053.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
populacja
Puccinia tritici
wirulencja
resistance genes
virulence
Opis:
Pojedyncze izolaty Puccinia triticina testowano na siewkach w zestawie serii 40 linii izogenicznych NIL w celu określenia wirulencji, wyprowadzonych na bazie odmiany Thatcher z genami odporności Lr. Ogółem w latach 2002–2007 przetestowano 1200 izolatów pochodzących z pszenicy i pszenżyta. Obserwowano wysoką częstotliwość wirulencji patogena (70–100%) w stosunku do większości genów odporności. Niski poziom wirulencji w populacji Puccinia triticina pochodzącej z pszenicy notowano wobec genów Lr1, Lr2a, Lr2b, Lr20 i Lr38. Natomiast w populacji pochodzącej z pszenżyta niski poziom wirulencji stwierdzono w stosunku do genów Lr1, Lr2a, Lr3, Lr15, Lr17, Lr26, Lr28 i Lr38. Podobnie jak w poprzednich latach geny Lr9, Lr19, Lr23, Lr24, Lr25 i LrW należą do najbardziej skutecznych. Na zestawie 15 linii izogenicznych: Lr1, Lr2a, Lr2b, Lr2c, Lr3, Lr9, Lr11, Lr15, Lr17, Lr19, Lr21, Lr23, Lr24, Lr26, Lr28 zidentyfikowano 60 patotypów Puccinia triticina. We wszystkich: 109–115 latach badań patotypy: 02720, 02722, 02726, 03722 i 12722 dominowały w populacji grzyba pochodzącej z pszenicy, natomiast w populacji z pszenżyta dominującymi były patotypy: 01120, 41120, 41124, 41320.
A total of 1200 isolates of Puccinia triticina were collected from wheat and triticale plants in Poland between 2002 and 2007. The isolates were tested for virulence on seedlings of 40 near-isogenic lines (NILs) obtained on the basis of cv. Thatcher and expressing Lr resistance genes. A high frequency (70–100%) of isolates virulent towards the majority of Lr genes was recorded. Low virulence against the lines expressing Lr1, Lr2a, Lr2b, Lr20 and Lr38 genes in the population originated from wheat was observed. As regards the population originated from triticale, the occurrence of isolates showing virulence towards the lines expressing Lr1, Lr2a, Lr3, Lr15, Lr17, Lr26, Lr28 and Lr 38 genes was generally rare. The results indicate that the genes Lr9, Lr19, Lr23, Lr 24, Lr25 and LrW were the most effective throughout the years of investigations. Sixty different P. triticina pathotypes were identified with the use of 15 NILs possessing the resistance genes Lr1, Lr2a, Lr2b, Lr2c, Lr3, Lr9, Lr11, Lr15, Lr17, Lr19, Lr21, Lr23, Lr24, Lr26 and Lr 28. Pathotypes 02720, 02722, 02726, 03722 and 12722 appeared to be most widespread in the population originated from wheat, whereas pathotypes 01120, 41120, 41124 and 41320 were prevalent in the population originated from triticale.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 253; 175-183
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wirulencja populacji Puccinia striiformis sprawcy rdzy żółtej na pszenżycie w Polsce
Virulence in population of Puccinia striiformis, the causal agent of triticale yellow rust in Poland
Autorzy:
Karska, Katarzyna
Strzembicka, Anna
Czajowski, Grzegorz
Czembor, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198553.pdf
Data publikacji:
2013-09-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
Puccinia striiformis
pszenżyto
wirulencja
resistance genes
tritical
virulence
Opis:
Rdza żółta powodowana przez grzyb Puccinia striiformis f. sp. (Westend) w ostatnich latach w coraz większym nasileniu występuje na zasiewach pszenżyta. W latach 2009 – 2011 przeprowadzono prace nad patogenicznością P. striiformis wobec linii pszenicy ze znanymi genami Yr, odmian pszenżyta i odmiany żyta Dańkowskie Złote. Określono częstość wirulencji 45 izolatów zebranych głównie w północno-zachodniej części Polski. W badanej populacji P. striiformis nie notowano izolatów zdolnych do porażenia linii z genami: Yr3+, Yr4+, Yr15 oraz kombinacji genów Yr5+Yr15, Yr7+Yr9. Niski poziom wirulencji, 6–25% obserwowano w stosunku do linii z genami: Yr1, Yr3, Yr5, Yr6, Yr9, Yr10, Yr17, Yr18, Yr24, Yr26, Yr27, Yr28, Yr32, YrSp oraz kombinacji genów: YrPr1+YrPr2, Yr2+Yr6+Yr25, Yr9+Yr27. W przypadku odmian pszenżyta zaobserwowano wysoki poziom wirulencji wobec: Dinaro, Grenado, Lamberto, Pizarro, Woltario i Marko. Nie notowano wirulentnych izolatów wobec odmian: Borwo, Pigmej i Zorro. Zauważono, że izolaty P. striiformis pochodzące z pszenżyta były wirulentne wobec odmiany żyta Dańkowskie Złote.
Yellow rust, caused by Puccinia striiformis, is becoming more and more threatening to triticale cultivation in Poland. Pathogenicity of the pathogen to wheat strains with Yr genes, triticale cultivars and rye cultivar Dańkowskie Złote was investigated in 2009–2011. Variation in virulence was estimated for 45 isolates of P. striiformis collected mainly in north – western regions of the country. No virulence was found to resistance genes Yr3+, Yr4+, Yr15, Yr5+Yr15, Yr7+Yr9. Virulence to the Yr1, Yr3, Yr5, Yr6, Yr9, Yr10, Yr17, Yr18, Yr24, Yr26, Yr27, Yr28, Yr32, YrSp, YrPr1+YrPr2, Yr2+Yr6+Yr25, Yr9+Yr27 was generally low. High virulence level was observed in case of triticale cultivars: Dinaro, Grenado, Lamberto, Pizarro, Woltario and Marko. No virulence was found to cultivars: Borwo, Pigmej and Zorro. Isolates of P. striiformis were virulent to rye cultivar – Dańkowskie Złote.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2013, 269; 21-27
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wirulencja populacji Puccinia triticina sprawcy rdzy brunatnej pszenicy i pszenżyta w Polsce w latach 2008–2010
Virulence in population of Puccinia triticina, the causal agent of wheat and triticale leaf rust in Poland in 2008–2010
Autorzy:
Czajowski, Grzegorz
Strzembicka, Anna
Karska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198106.pdf
Data publikacji:
2011-09-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
populacja
Puccinia triticina
wirulencja
population
resistance genes
virulence
Opis:
W latach 2008–2010 przetestowano łącznie 376 izolatów Puccinia triticina pochodzących z pszenicy i pszenżyta. Pojedyncze izolaty testowano na siewkach 38 linii izogenicznych NIL w celu określenia wirulencji, wyprowadzonych na bazie odmiany Thatcher z genami odporności Lr. Obserwowano wysoką częstotliwość wirulencji patogena (70–100%) w stosunku do większości genów odporności. W omawianym okresie badań niski poziom wirulencji w populacji Puccinia triticina pochodzącej z pszenicy notowano wobec genów: Lr2a, Lr2b, Lr26, Lr38 i LrW. W odniesieniu do populacji pochodzącej z pszenżyta niską częstotliwość wirulencji stwierdzono w stosunku do genów: Lr1, Lr2a, Lr3, Lr17, Lr20, Lr38 i LrW. W przypadku linii z genami: Lr9, Lr23, Lr24 i Lr25 notowano pojawienie się wirulentnych izolatów. Aktualnie gen Lr19 nadal pozostaje wysoce skuteczny na populacje Puccinia triticina z obu gatunków zbóż. W oparciu o zestaw 15 linii izogenicznych: Lr1, Lr2a, Lr2b, Lr2c, Lr3, Lr9, Lr11, Lr15, Lr17, Lr19, Lr21, Lr23, Lr24, Lr26, Lr28 zidentyfikowano patotypy Puccinia triticina pochodzące z pszenicy i pszenżyta. W okresie badawczym patotypy: 12720 i 12724 przeważały w populacji pochodzącej z pszenicy, natomiast wśród patotypów z pszenżyta dominowały: 41122 i 41126.
A total of 376 isolates of Puccinia triticina were collected from wheat and triticale plants in Poland between 2008 and 2010. The isolates were tested for virulence on seedlings of 38 near isogenic lines (NILs) obtained on the basic of cv. Thatcher and expressing Lr resistance genes. High frequency (70–100%) of isolates that were virulent towards the majority of Lr genes was recorded. Low virulence against the lines expressing Lr2a, Lr2b, Lr26, Lr38 and LrW genes in the population originated from wheat was observed. Regarding the population that originated from triticale, a low frequency of isolates virulent towards the lines expressing Lr1, Lr2a, Lr3, Lr17, Lr20, Lr38 and LrW was observed. However, in both populations isolates virulent towards the lines expressing genes Lr9, Lr23, Lr24 and Lr25 were observed. The results indicate that Lr19 gene was the most effective against P. triticina isolates from both species of cereals. Pathotypes of P. triticina from wheat and triticale were identified with the use 15 NILs possessing the resistance genes Lr1, Lr2a, Lr2b, Lr2c, Lr3, Lr9, Lr11, Lr15, Lr17, Lr19, Lr21, Lr23, Lr24, Lr26, Lr28. Pathotypes 12720 and 12724 appeared to be most widespread in the population originated from wheat, whereas pathotypes 41122 and 41126 were prevalent in the population originated from triticale.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2011, 260/261; 145-153
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wirulencja Puccinia triticina sprawcy rdzy brunatnej pszenicy w Polsce w latach 2013–2015
Virulence of Puccinia triticina the causal agents of wheat leaf rust in Poland in the years 2013–2015
Autorzy:
Czajowski, Grzegorz
Czembor, Paweł
Radecka-Janusik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199184.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
pszenica
Puccinia triticina
wirulencja
resistance genes
virulence
wheat
Opis:
Celem przeprowadzonych badań była analiza wirulencji i oznaczenie patotypów Puccinia triticina występujących na pszenicy w Polsce w latach 2013–2015. Przetestowano łącznie 58 izolatów P. triticina wyprowadzonych z próbek porażonych liści pszenicy zebranych w różnych rejonach Polski. Izolaty P. triticina testowano na siewkach 32 linii blisko izogenicznych odmiany Thatcher z różnymi genami odporności Lr na rdzę brunatną. Obserwowano wysoką częstotliwości wirulencji patogenu (70–100%) w stosunku do większości genów odporności. W omawianym okresie badań niską frekwencję wirulencji (1–30%) badanych izolatów P. triticina notowano wobec genów: Lr2b, Lr2c, Lr23, Lr28, Lr38 i Lr52. Wszystkie badane izolaty były awirulentne wobec genów: Lr2a, Lr9, Lr19 i Lr25. W oparciu o zestaw 15 linii blisko izogenicznych: Lr1, Lr2a, Lr2b, Lr2c, Lr3, Lr9, Lr11, Lr15, Lr17, Lr19, Lr21, Lr23, Lr24, Lr26, Lr28 zidentyfikowano 21 patotypów P. triticina. W badanej grupie izolatów P. triticina dominowały patotypy: 12722 i 12723. W grupie patotypów przeważały wirulentne wobec 6 i 7 genów odporności.
The aim of this study was to analyze virulence and to identify the pathotypes of Puccinia triticina collected from wheat in Poland in years 2013–2015. A total of 58 isolates of P. triticina were tested. The isolates were tested for virulence on seedlings of 32 near isogenic lines (NILs) of Thatcher cultivar comprising different Lr resistance genes. High frequency (70–100%) of isolates virulent towards the majority of Lr genes was recorded. Low frequency of virulence (1–30%) against the lines carrying Lr2b, Lr2c, Lr23, Lr28, Lr38 and Lr52 genes was observed. All investigated isolates were avirulent to plants with genes: Lr2a, Lr9, Lr19 and Lr25. 21 pathotypes of P. triticina were identified with the use of 15 NILs possessing the resistance genes Lr1, Lr2a, Lr2b, Lr2c, Lr3, Lr9, Lr11, Lr15, Lr17, Lr19, Lr21, Lr23, Lr24, Lr26, Lr28. Pathotypes 12722 and 12723 appeared to be most frequent in the group of isolates tested. Pathotypes with virulence to plants with 6 and 7 resistance genes prevailed.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2016, 280; 13-21
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piotr Słonimski co-founder of molecular genetics – in memoriam
Autorzy:
Zagórski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/703689.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Piotr Słonimski
yeast molecular biology
non-mendelian genetics
mosaic genes
genomic
Opis:
Piotr Słonimski, full professor of genetics at University Paris 6 and associate professor on Institute of Biochemistry and Biophysics P.A.S. Born in Warsaw 9.11.1922 died in Paris 25.04.2009. He was full member of French Academy of Science and foreign member of Polish Academy of Sciences, Polish Academy of Arts and Sciences as well as of several others European Academies and dr. hc of many European Universities. He was honored by number of scientific prizes, and was holder of several high decorations, French and Polish. Piotr Słonimski studied medicine during the II World War in Warsaw Underground University, and started after the war his scientific career getting in 1946 his M.D. title at Jagiellonian University in Cracow. Being under occupation the active member of Polish underground and soldier of Warsaw 44 insurrection against Nazis, in Poland incorporated into soviet block he did not escaped the repressions falling on the anti-nazi independence fighters and was arrested by communist secret services. After a few months in prison he was liberated and left Poland for France, were in laboratory of Boris Ephrussi he started his career in CNRS, where from 1971 to 1992 was Director of Centre de Genetique Moleculaire. In line with solid french tradition yeast S. cerevisiae was preferred model of his studies. Here he demonstrated non-standard heritage of mitochondrial traits and become one of co-founders of non-mendelian genetics in Eucatyota. By subtle genetic analysis of selected mitochondrial genes he was first to demonstrate the existence of mosaic genes and pointed towards the regulatory function of information carried on by introns. In nineties Piotr Słonimski was a spiritus movens of European yeast genomics program, acknowledged by special issue of Nature, giving full gene repertoire of the first eucaryotic organism. His scientific interest stayed then in genomes. Here with advanced cryptology methods he was looking for the existence of non-trivial rhythms in coding DNA sequences. His death left in sorrow not only his family but also all the scientist of “yeast community” as well as his comrades in arms from underground and Solidarity movement.
Źródło:
Nauka; 2009, 4
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identyfikacja genów Vrn w odmianach jęczmienia zwyczajnego (Hordeum vulgare L.) zarejestrowanych w Polsce
Identification of the Vrn genes in barley (Hordeum vulgare L.) cultivars from the Polish register
Autorzy:
Nowak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42790063.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny Vrn
jęczmień zwyczajny
STS-PCR
wernalizacja
barley
vernalization
Vrn genes
Opis:
Długość okresu wernalizacji jęczmienia zwyczajnego warunkowana jest przez 3 loci: VRN-H1, VRN-H2 oraz VRN-H3. Dominujące allele Vrn-H1 i Vrn-H3 są charakterystyczne dla odmian jarych. W odmianach ozimych występuje dominujący allel Vrn-H2 oraz recesywne allele vrn-H1 i vrn-H3. W pracy zidentyfikowano za pomocą markerów STS-PCR geny Vrn-H1 oraz Vrn-H2 w 41 jarych oraz 11 ozimych odmianach jęczmienia zwyczajnego zrejonizowanych w Polsce. Do identyfikacji genu Vrn-H1 zastosowano parę starterów: HvBM5A-intron1-F3 i Intr1/H/R3, natomiast dla genu Vrn-H2: VRN-Ha-F i VRN-Ha-R. Obecność recesywnego allelu vrn-H1 stwierdzono we wszystkich badanych odmianach ozimych, a jego brak — we wszystkich analizowanych odmianach jarych jęczmienia. Obecność dominującego allelu Vrn-H2 stwierdzono we wszystkich 11 badanych odmianach ozimych oraz w 10 odmianach jarych: Boss, Bryl, Edgar, Prosa, Rabel, Rastik, Rataj, Refren, Rodos oraz Scarlett. W jarych odmianach Scarlett i Stratus obserwowano ponadto produkty amplifikacji, których obecność wynikać może z występowania nowej formy allelicznej genu Vrn-H2 lub rearanżacji w genomach tych odmian.
Length of the barley vernalization period is determined by 3 loci: VRN-H1, VRN-H2 and VRN-H3. The dominant Vrn-H1 and Vrn-H3 alleles are characteristic for spring growth habit. In winter cultivars the dominant Vrn-H2 and recessive vrn-H1 and vrn-H3 alleles are present. In this paper the Vrn-H1 and Vrn-H2 genes were identified by means of STS-PCR markers in 41 spring and 11 winter barley cultivars from the Polish register. The primer pair: HvBM5A-intron1-F3 and Intr1/H/R3 was used for identification of the Vrn-H1 gene, and the pair: VRN-Ha-F and VRN-Ha-R for the Vrn-H2 gene. The recessive vrn-H1 allele was observed in all examined winter barley cultivars and in none of examined spring cultivars. The presence of dominant Vrn-H2 allele was stated in all examined winter cultivars and in 10 spring cultivars: Boss, Bryl, Edgar, Prosa, Rabel, Rastik, Rataj, Refren, Rodos and Scarlett. In the spring cultivars Scarlett and Stratus non-specific amplification products were observed. Their presence could be attributed to occurrence of new allelic forms of the Vrn-H2 gene or from a rearrangement in genomes of these cultivars.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 179-185
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność za przyrodę a geocentryzm Richarda Dawkinsa
Responsibility for Nature versus Gene-Centred View on Evolution by Richard Dawkins
Autorzy:
Marek-Bieniasz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371220.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
odpowiedzialność
genocentryzm
geny
przyroda
ewolucja
gene-centred
responsibility
genes
nature
evolution
Opis:
Poprzez wskazanie i dyskusję niemożliwych do przyjęcia konsekwencji, jakie niesie propagowany przez Dawkinsa genocentryzm, autorka starała się wykazać, iż nie można go uznać za zasadny paradygmat rozumienia świata. Te same fakty empiryczne interpretować można w odmienny sposób. Dawkins widzi przyrodę jako istniejącą dla dobra genów, istnienie zaś wszystkich innych organizmów, w tym człowieka uznaje za podporządkowane mu. Nieredukcjonistyczna wizja człowieka i innych organizmów żywych związana być jednak musi z inną, niegenocentryczną perspektywą wyjaśniania faktów biologicznych, w tym takich jak np. zjawisko symbiozy, odwzajemnionego i nieodwzajemnionego altruizmu i innych. Genocentryzm widzieć tu można jako interpretacyjną przeszkodę uniemożliwiającą właściwe ich rozumienie. Znacznie zasadniejszy wydaje się więc paradygmat osobnikocentryczny, w świetle którego co prawda nie udało się jeszcze wyjaśnić wszystkiego co dzieje się przyrodzie, lecz który jednak nie wymaga - w przeciwieństwie do genocentryzmu - rezygnacji z holizmu czy też z ujęcia człowieka jako bytu w istocie swej wolnego i odpowiedzialnego za siebie i świat.
Through the indication and criticism of unacceptable consequences that follow the concept of genocentrism, as propagated by Dawkins, the author has endeavoured to show that it cannot be regarded as a justified paradigm of understanding the world. The same empirical facts can be interpreted in different ways. Dawkins sees the nature as existing for the genes' benefit, whereas he regards the existence of all other organisms, including man, as subordinate to it. Non-reductionist vision of man and other living organisms must be, however, connected with another, nongenocentric perspective of explaining biological facts, including such phenomena as symbiosis, both reciprocated and unreciprocated altruism, and other. Genocentrism can be perceived as interpretative obstacle precluding their appropriate understanding. Much more justified seems to be the individualist centric paradigm, in the light of which - to tell the truth - not all that is going on in nature can be explained yet, but which does not require, as opposed to genocentrism, resignation from holism or seeing man as being free in his nature and responsible for themselves and the world.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2009, 4, 2; 114-118
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Markery funkcjonalne dla cech ilościowych
Functional markers for quantitative traits
Autorzy:
Surma, Maria
Adamski, Tadeusz
Krystkowiak, Karolina
Kuczyńska, Anetta
Mikołajczak, Krzysztof
Ogrodowicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198254.pdf
Data publikacji:
2012-06-28
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny kandydujące
markery molekularne
polimorfizm
QTL
candidate genes
functional markers
polymorphism
Opis:
Badania dotyczące molekularnych podstaw zmienności cech ilościowych są obecnie szeroko podejmowane, zarówno dla roślin, jak i zwierząt czy człowieka. Celem tych badań jest m.in. rozwój systemów markerów funkcjonalnych DNA (FM). Do opracowania markerów FM niezbędne jest więc funkcjonalne scharakteryzowanie wybranych genów i znajomość sekwencji ich alleli, identyfikacja polimorficznych motywów funkcjonalnych w obrębie tych genów i potwierdzenie związku między polimorfizmem sekwencji DNA a zmiennością cechy ilościowej. W pracy przedstawiono przykłady genów kandydujących do opracowania markerów funkcjonalnych: geny półkarłowatości Dwarf8 u kukurydzy i denso u jęczmienia oraz geny Glu1 kodujące wysokocząsteczkowe podjednostki białek gluteninowych u pszenicy. Przedyskutowano przewagę markerów funkcjonalnych nad markerami sprzężonymi z loci dla cech ilościowych.
Molecular bases of quantitative trait variation in plant, animal and human populations are currently extensively studied. The aim of those studies is, among others, development of functional markers (FM). Development of FM requires allele sequences of functionally characterized genes, identification of polymorphic, functional motifs within genes and confirmation of association between DNA sequence polymorphism and variation of quantitative traits. In the paper examples of candidate genes for FM development are presented: semidwarf genes Dwarf8 in maize and denso in barley, and genes Glu1 encoding high molecular weight subunits of glutenin in wheat. The advantage of functional markers over markers linked to quantitative trait loci is discussed.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 264; 5-14
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola polimorfizmów genów MCPH1 i ASPM/MCPH5 w rozwoju mózgowia
Role of polymorphisms of MCPH1 and ASPM/MCPH5 in the brain development
Autorzy:
Pierzak-Sominka, J.
Rudnicki, J.
Czajkowska, M. A.
Czajkowski, A. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/135740.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
Tematy:
geny
ASPM
MCPH 1
mózgowie
rozwój mózgowia
genes
MCPH1
brain development
Opis:
Wstęp i cele: Adaptacja ewolucyjna anatomii mózgowia u człowieka rozumnego właściwego pozostaje w zależności z genetycznymi regulatorami rozwoju objętości mózgowia. Do puli genów ewolucyjnych wykazujących zaangażowanie w procesy dotyczące modulowania rozmiaru mózgowia, a w szczególności powierzchni kory mózgu oraz ewolucji neocortex należą geny: MCPH1 i ASPM/MCPH5. Głównym celem jest ocena roli wybranych polimorfizmów genów ASPM i MCPH 1 w kształtowaniu cech strukturalnych i funkcjonalnych mózgowia. Materiał i metody: Wybrane polimorfizmy genów: ASPM [rs3762271], MCPH1 [rs930557] identyfikowano metodą PCR-RFLP (polymerase chain reaction – restriction fragment length polymorphism) z zastosowaniem swoistych par starterów. Identyfikację polimorfizmów genów ASPM [rs3762271] i MCPH [rs930557] przeprowadzono w oparciu o metody opracowane i zoptymalizowane w laboratorium Zakładu Biochemii Klinicznej i Molekularnej Katedry Diagnostyki Laboratoryjnej i Medycyny Molekularnej PUM w Szczecinie. Wyniki: Identyfikacja polimorfizmów genów ASPM [rs3762271] i MCPH [rs930557] przeprowadzona w oparciu o metody opracowane i zoptymalizowane w laboratorium Zakładu Biochemii Klinicznej i Molekularnej Katedry Diagnostyki Laboratoryjnej i Medycyny Molekularnej PUM w Szczecinie. Wniosek: Wybrane polimorfizmy genów ASPM i MCPH 1 powinno się zbadać w aspekcie kształtowania cech strukturalnych i funkcjonalnych mózgowia.
Introduction and aims: Evolutionary adaptation of the anatomy of the brain in humans proper relationship with the development of genetic regulators of brain volume. The gene pool showing the evolutionary processes involved in the modulation of the size of the brain, especially the cerebral cortex area of the neocortex and evolution of genes include: MCPH1 and ASPM/MCPH5. The main aim is to evaluate the role of polymorphisms of selected genes ASPM and MCPH one in the development of structural and functional characteristics of the brain. Material and methods: Selected gene polymorphisms: ASPM [rs3762271], MCPH1 [rs930557] were identified by PCR-RFLP (polymerase chain reaction - restriction fragment length polymorphism) using specific primer pairs. Identification of the ASPM gene polymorphisms [rs3762271] and MCPH [rs930557] was based on methods developed and optimized in the laboratory of the Department of Clinical Biochemistry and Molecular Department of Laboratory Diagnostics and Molecular Medicine PUM in Szczecin. Results: Identification of the ASPM gene polymorphisms [rs3762271] and MCPH [rs930557] conducted based on methods developed and optimized in the laboratory of the Department of Clinical Biochemistry and Department of Laboratory Diagnostics and Molecular Medicine PUM in Szczecin. Conclusion: Selected polymorphisms of genes ASPM and MCPH one should be explored in the aspect of shaping structural and functional characteristics of the brain.
Źródło:
Problemy Nauk Stosowanych; 2013, 1; 153-160
2300-6110
Pojawia się w:
Problemy Nauk Stosowanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie markerów molekularnych i fenotypowych do identyfikacji genów odporności pszenicy na łamliwość źdźbła powodowaną przez Oculimacula yallundae i O. acuformis
Use of molecular and phenotypic markers to identify wheat eyespot resistance genes caused by Oculimacula yallundae and O. acuformis
Autorzy:
Majka, Maciej
Gawłowska, Magdalena
Twardawska, Adriana
Korbas, Marek
Danielewicz, Jakub
Góral, Tomasz
Ługowska, Bogusława
Belter, Jolanta
Witkowski, Edward
Drzazga, Tadeusz
Matysik, Przemysław
Woźna-Pawlak, Urszula
Wiśniewska, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199911.pdf
Data publikacji:
2020-02-12
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
łamliwość źdźbła
Pch1
Pch2
Triticum aestivum
resistance genes
eyespot
Opis:
Łamliwość źdźbła to jedna z ważniejszych chorób pszenicy uprawnej (Triticum aestivum L.) powodowana przez dwa grzyby patogeniczne Oculimacula yallundae i Oculimacula acuformis. Istnieje kilka źródeł odporności na ten patogen, lecz jak dotąd tylko dwa geny Pch1 i Pch2 zostały przniesione do pszenicy uprawnej i warunkują odporność. Wybranie najkorzystniejszych markerów molekularnych dla określenia obecności genów odporności na łamliwość źdźbła u pszenicy może poprawić skuteczność i dokładność przy wyborze genotypów odpornych na tę chorobę. Celem pracy było określenie efektywności markerów molekularnych i markera izoenzymatycznego dla genów Pch1 i Pch2 oraz wytypowanie genotypów pszenicy ozimej o podwyższonej odporności w odniesieniu do porażenia roślin w testach inokulacyjnych przeprowadzonych w fazie siewki oraz rośliny dojrzałej. Materiał badawczy stanowiło 159 linii hodowlanych pszenicy ozimej oraz pięć odmian kontrolnych: Artist, Kilimanjaro, Kometa, Patras i Rendezvous. Do identyfikacji genów odporności wykorzystano pięć markerów, trzy do identyfikacji genu Pch1 (EpD1b, XustSSR2001-7DL, Xorw1) oraz dwa dla genu Pch2 (Xcfa2040, Xwmc525). Biorąc pod uwagę analizę molekularną genów, wyniki inokulacji siewek oraz wyniki porażenia źdźbeł dojrzałych roślin, stwierdzono brak objawów porażenia źdźbeł u linii/odmian pszenicy ozimej, u których zidentyfikowano oba geny Pch1 i Pch2. Stwierdzono u nich również najniższe porażenie siewek. Najwyższy procent porażonych źdźbeł odnotowano u genotypów, gdzie nie stwierdzono genów Pch1 i Pch2. U tych genotypów zaobserwowano również najwyższe porażenie w teście siewkowym. Wykazano, że obecność genów Pch1 i Pch2 lub ich brak nie wpływała istotnie na plon ziarna oraz na masę tysiąca ziarniaków (MTZ). U genotypów z genami Pch1 i Pch2 stwierdzono nieznacznie wyższe wartości dla obu parametrów technologicznych.  
Eyespot is one of the most important diseases of wheat (Triticum aestivum L.), caused by two pathogenic fungi Oculimacula yallundae and Oculimacula acuformis. There are several sources of resistance to this pathogen, but so far only two genes Pch1 and Pch2 have been transferred to wheat and confer the resistance. The selection of the most favorable genetic markers for determining the presence of eyespot resistance genes may improve the efficiency and accuracy in the selection of wheat genotypes resistant for this disease. The aim of the work was to determine the effectiveness of molecular markers and protein marker for Pch1 and Pch2 genes and to select genotypes of winter wheat with increased resistance in relation to plant infection in inoculation tests carried out at the seedling and adult plant stage. Plant material consist of 159 breeding lines of winter wheat and five control varieties: Artist, Kilimanjaro, Kometa, Patras and Rendezvous. To identify resistant genes, five molecular markers were used. Three for Pch1 gene (EpD1b, XustSSR2001-7DL, Xorw1) and two for Pch2 gene (Xcfa2040, Xwmc525). Considering the molecular analysis of genes, results of seedlings inoculation and the results of plant stem infestation, it was found that there were no infection symptoms of stalks in the winter wheat lines and/or varieties, in which both Pch1 and Pch2 genes were identified. In these lines/varieties, the lowest infection of seedlings was also observed. The highest percentage of infected sheaths was identified in genotypes where Pch1 and Pch2 genes were not found. The highest seedling infection was also observed for these genotypes. It was shown that the presence of Pch1 and Pch2 genes or their absence did not significantly affect the grain yield and the thousands kernels weight (TKW). Genotypes with the Pch1 and Pch2 genes showed slightly higher values for both technological parameters.  
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2020, 288; 3-14
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność na mączniaka prawdziwego zbóż i traw (Blumeria graminis f. sp. hordei) odmian jęczmienia włączonych do badań rejestrowych w Polsce w roku 2013
Resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) in barley cultivars included to registration trials in Poland in 2013
Autorzy:
Czembor, Jerzy H.
Pietrusińska, Aleksandra
Czembor, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199183.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
jęczmień
mączniak prawdziwy
odporność odmian
geny odporności
barley
resistance genes
powdery mildew
resistance of cultivars
Opis:
Określono uwarunkowania genetyczne odporności na mączniaka prawdziwego (Blumeria graminis f. sp. hordei) w kolekcji 14 odmian jęczmienia ozimego i 23 odmian jęczmienia jarego włączonych do badań rejestrowych w Polsce w roku 2013. Do postulowania specyficznego genu warunkującego odporność badanych odmian wykorzystano zestaw izolatów różnicujących o znanych genach wirulencji. Dwie odmiany jęczmienia ozimego były podatne na wszystkie patotypy B. graminis f. sp. hordei wykorzystane w badaniach. Odporności pięciu odmian uwarunkowana była genami Mla7 + MlLG2, Mla7 + ? i Mla7 + Mla7 + Ml(Ab) + ?. Obecność genów Mla6 +Mla14 stwierdzono w genomie czterech odmian. Odporność dwóch odmian uwarunkowana jest genem Mlh lub Mlh + ?. Trzy odmiany mają odporność warunkowaną przez nieznane geny. Jedna odmiana charakteryzowała się reakcją heterogeniczną na porażenie B. graminis f. sp. hordei. Linia BKH 5735 ma gen mlo i inne niezidentyfikowane geny. W grupie odmian jarych odporność na mączniaka prawdziwego uwarunkowana była głównie genem mlo w różnych kombinacjach z innymi niezidentyfikowanymi genami. W jednej odmianie stwierdzono obecność genu Mla12 + ?.
Genetic resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f. sp. hordei) in collection of 17 winter barley cultivars and 22 spring barley cultivars included in the registration trials in Poland in the year 2012 was investigated. To postulate a specific resistance gene a set of differentiating isolates of known virulence genes was used. Two winter barley cultivars are susceptible to all used isolates of B. graminis f. sp. hordei. Resistance of five cultivars is determined by genes Mla7 + MlLG2, Mla7 + ? and Mla7 + Mla7 + Ml(Ab) + ?. In four cultivars the presence of Mla6 + Mla14 genes is postulated. Resistance of two other cultivars is determined by gene Mlh or Mlh + ?. Three cultivars possess resistance determined by unknown genes. One cultivar shows heterogenic resistance reaction to infection by B. graminis f. sp. hordei. Cultivar BKH 5735 has mlo gene and unidentified genes. In the group of spring cultivars the resistance to powdery mildew is determined mainly by mlo gene with different combinations with unknown genes. In one cultivar the presence of gene Mla12 + ? is postulated.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2016, 280; 3-12
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność odmian jęczmienia na mączniaka prawdziwego (Blumeria graminis f.sp. hordei) włączonych do badań rejestrowych w Polsce w latach 2007–2009
Resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) of barley cultivars included in the registration trials in Poland in the years 2007–2009
Autorzy:
Czembor, Henryk J.
Czembor, Jerzy H.
Pietrusińska, Aleksandra
Domeradzka, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43018584.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
jęczmień
mączniak prawdziwy
odporność odmian
barley
resistance genes
powdery mildew
resistance of cultivars
Opis:
Określono uwarunkowania genetyczne odporności na mączniaka (Blumeria graminis f.sp. hordei) u 28 odmian jęczmienia ozimego i 62 odmian jęczmienia jarego, które zostały włączone do badań rejestrowych w Polsce w latach 2007–2009. U odmian ozimych stwierdzono występowanie jednego lub więcej genów odporności związanych z locus Mla6, Mla14, Mla7, Mla12, Ml(St1), Mlg, MlG2, Mlh oraz Mlk.. W odmianach jarych stwierdzono obecność genów Mla1, Mla3, Mla7, Mla9, Mlg, Ml(St1), Ml(Ab), Ml(IM9), Ml(Ru3), MlG2 oraz mlo. W 13 odmianach ozimych oraz 18 odmianach jarych odporność uwarunkowana była genami niezidentyfikowanymi. Prowadzone badania wykazały, że na populację Blumeria graminis f.sp. hordei występującą w Polsce odporne są tylko odmiany z genem mlo oraz 26 odmian o bliżej nieokreślonych genach.
Genetic resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f. sp. hordei) of 28 winter barley cultivars and 62 spring barley cultivars included in the registration trials in Poland in the years 2007–2009 was investigated. Winter cultivars have one or more genes for resistance in loci Mla6, Mla7, Mla12, Mla14, Ml(St1), Mlg, MlG2, Mlh and Mlk. In the spring cultivars the presence of the following genes was detected: Mla1, Mla3, Mla7, Mla9, Mlg, Ml(St1), Ml(Ab), Ml(IM9), Ml(Ru3), MlG2 and mlo. In 13 winter cultivars and 18 spring cultivars the resistance was determined by unidentified genes. Based on the results obtained it was possible to conclude that only cultivars with gene mlo and 26 cultivars with unidentified genes have a high level of resistance to the population of Blumeria graminis f.sp. hordei occurring in Poland.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 256; 81-96
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genetyczne podłoże współwystępowania ADHD i dysleksji rozwojowej
Genetic background of comorbidity between ADHD and developmental dyslexia
Autorzy:
Wysocka, Anna
Lipowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945244.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ADHD
candidate genes
comorbidity
dyslexia
genetic background
adhd
dysleksja
geny kandydujące
podłoże genetyczne
współwystępowanie
Opis:
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) and developmental dyslexia (RD) are the most commonly diagnosed developmental disorders affecting school-aged children. The data on the incidence of the aforementioned disturbances indicate that over 10% of students suffer from at least one of the two, while 25-40% of ADHD patients have also dyslexic symptoms, and 15-40% of patients with developmental dyslexia manifest behaviours characteristic of attention-deficit/ hyperactivity disorder. Several competing explanations have been proposed to account for the comorbidity between the two disorders. The most popular are: cross-assortment hypothesis, phenotype hypothesis, cognitive subtype hypothesis, and the common aetiology hypothesis. Since both disorders are known to have strong genetic components, their frequent concomitance may be, in part, explained by the common genetic basis. The premises for searching some common genetic influences are also numerous studies indicating the presence of similar neurocognitive deficits in both disorders. This concept is confirmed by results of examinations of twins, however the degree in which the genetic impacts conditioning both developmental deficits overlap is still disputable. It is not easy to determine the specific genetic risk variants, because the polygenic inheritance model is assumed for both disorders. To date, two chromosomal regions: 6p and 15q provide the most promising data in studies on genetic basis of the comorbidity of dyslexia and ADHD.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) i dysleksja rozwojowa (RD) należą do najczęściej diagnozowanych zaburzeń rozwojowych dzieci w wieku szkolnym. Dane dotyczące częstości występowania obu tych zaburzeń wskazują, że ponad 10% uczniów dotkniętych jest przynajmniej jednym z nich, 25-40% osób z ADHD ma również symptomy dysleksji, a 15-40% osób z dysleksją rozwojową przejawia zachowania diagnostyczne charakterystyczne dla nadpobudliwości psychoruchowej. Istnieje wiele konkurencyjnych hipotez tłumaczących współwystępowanie zaburzeń. Najpopularniejsze koncepcje współwystępowania tych zaburzeń to: koncepcja objawów fenotypowych, nielosowego doboru, poznawczego podtypu ADHD oraz zbliżonej etiologii. Jako że w obu zaburzeniach niezwykle istotną rolę odgrywają czynniki genetyczne, stosunkowo często obserwowane ich współwystępowanie można tłumaczyć po części także wspólnym podłożem genetycznym. Przesłankami poszukiwania wspólnych wpływów genetycznych są też liczne badania wskazujące na występowanie podobnych deficytów neuropoznawczych w obu zaburzeniach. Wyniki badań bliźniąt potwierdzają tę koncepcję, niemniej stopień, w jakim wpływy genetyczne warunkujące oba deficyty rozwojowe się pokrywają, pozostaje sprawą dyskusyjną. Ustalenie konkretnych wariantów genetycznego ryzyka jest o tyle trudne, że dla obu zaburzeń zasadniczo przyjmuje się model dziedziczenia poligenowego. Jak dotąd dwa regiony chromosomalne: 6p i 15q dostarczają najwięcej obiecujących danych w badaniach genetycznych podstaw współwystępowania dysleksji i ADHD.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 3; 189-194
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność na mączniaka prawdziwego (Blumeria graminis f.sp. hordei) odmian jęczmienia włączonych do badań rejestrowych w Polsce w roku 2010
Resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) in barley cultivars included to registration trials in Poland in 2010
Autorzy:
Czembor, Henryk J.
Czembor, Jerzy H.
Pietrusińska, Aleksandra
Domeradzka, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198118.pdf
Data publikacji:
2011-09-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
jęczmień
mączniak prawdziwy
odporność odmian
barley
resistance genes
powdery mildew
resistance of cultivars
Opis:
Określono uwarunkowania genetyczne odporności na mączniaka (Blumeria graminis f.sp. hordei) u 9 odmian jęczmienia ozimego i 21 odmian jęczmienia jarego, które zostały włączone badań rejestrowych w Polsce w roku 2010. U odmian ozimych stwierdzono występowanie jednego lub więcej genów odporności związanych z locus Mla (Mla6, Mla14). W odmianach jarych stwierdzono obecność genów Mla1, Ml 1-B-53 oraz mlo. W 3 odmianach ozimych oraz 2 odmianach jarych odporność uwarunkowana była genami niezidentyfikowanymi. Prowadzone badania wykazały, że na populację Blumeria graminis f.sp. hordei występującą w Polsce odporne są tylko odmiany z genem mlo oraz 2 odmiany o bliżej nieokreślonych genach.
Genetic resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) was investigated among 9 winter barley cultivars and 21 spring barley cultivars included in the registration trials in Poland in the year 2010. Winter cultivars had one or more genes for resistance (Mla6, Mla14). In the spring cultivars the presence of the following genes was detected: Mla1, Ml 1-B-53 and mlo. In 3 winter cultivars and 2 spring cultivars resistance was determined by unidentified genes. Based on the obtained results it was possible to conclude that only cultivars with gene mlo and 2 cultivars with unidentified genes had high level of resistance to population of Blumeria graminis f.sp. hordei occurring in Poland.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2011, 260/261; 219-228
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność na mączniaka prawdziwego (Blumeria graminis f.sp. hordei) odmian jęczmienia włączonych do badań rejestrowych w Polsce w roku 2011
Resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) in barley cultivars included to registration trials in Poland in 2011
Autorzy:
Czembor, Henryk J.
Czembor, Jerzy H.
Pietrusińska, Aleksandra
Domeradzka, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198322.pdf
Data publikacji:
2012-09-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
jęczmień
mączniak prawdziwy
odporność odmian
barley
resistance genes
powdery mildew
resistance of cultivars
Opis:
Określono uwarunkowania genetyczne odporności na mączniaka prawdziwego (Blumeria graminis f.sp. hordei) w kolekcji 13 odmian jęczmienia ozimego i 26 odmian jęczmienia jarego włączonych do badań rejestrowych w Polsce w roku 2011. Do postulowania specyficznego genu warunkującego odporność badanych odmian wykorzystano zestaw izolatów różnicujących o znanych genach wirulencji. W grupie odmian ozimych, dwie z nich były podatne na wszystkie patotypy B. graminis f.sp. hordei . Odporność pozostałych odmian jęczmienia ozimego uwarunkowana była genami Mla3, Ml(Tu2), Mla6 + Mla14, Mla13 + ?, Mlg, Ml(CP) lub Mlh. W grupie odmian jarych stwierdzono obecność genów Mla3,Mla13, Ml(Ab),Ml(La),Mlg, Mlk i mlo. Odporność 3 odmian ozimych oraz 4 odmian jarych uwarunkowana była genami dotychczas niezidentyfikowanymi. Prowadzone badania wykazały, że na populację B. graminis f.sp. hordei występującą w Polsce odporne są tylko odmiany z genem mlo.
Genetic resistance to powdery mildew (Blumeria graminis f.sp. hordei) in collection of 13 winter barley cultivars and 26 spring barley cultivars included in the registration trials in Poland in the year 2011 was investigated. To postulate a presence of specific resistance genes, these cultivars were tested with a set of differentiating powdery mildew isolates of known virulence genes. Winter cultivars had one or more resistance genes (Mla6, Mla14). In the spring cultivars the presence of the following genes was detected: Mla1, Ml 1-B-53 and mlo. In 3 winter cultivars and 4 spring cultivars resistance was determined by unidentified genes. Based on the obtained results it was possible to conclude that only cultivars with gene mlo and 2 cultivars with unidentified genes had high level of resistance to population of B. graminis f.sp. hordei occurring in Poland.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 265; 23-33
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 37

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies