Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Freud" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 32
Tytuł:
Sen, śmierć i chart. Doświadczenie pasywności w obrazach Luciana Freuda
Sleep, death and hound. The experience of passivity in Lucian Freud’s paintings
Autorzy:
Schollenberger, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692150.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Lucian Freud, pies, zwierzęcość, pasywność
Lucian Freud, dog, animality, passivity
Opis:
This paper aims at the problem of the representation of passivity in the selected Lucian Freud paintings. Artist depicts naked men, sleeping or possibly in the state of lethargy, accompanied by sleeping whippet dogs. Human nakedness appear as shameless, almost “animalistic”, contrasting thus sharply with the dog’s graceful and free poses. Artist claimed that he wanted to represent human animality, his nakedness and corporeality. His works disrupt traditional man-animal, culture-nature dichotomies. Man and dog together form a peculiar community of passivity, they accompany each other in the state of motionless rest and withdrawal from the world.
Artykuł poświęcony jest analizie doświadczenia pasywności w wybranych dziełach Luciana Freuda. Malarz przedstawia na swych obrazach postacie nagich ludzi oraz psów rasy whippet pogrążonych we śnie lub bezruchu. Ludzka nagość wydaje się bezwstydna, nieomal zwierzęca – jednocześnie jaskrawo kontrastuje ze swobodnymi pozami chartów. Freud twierdził, że w swych dziełach chce uchwycić zwierzęcość człowieka, przedstawić jego cielesność, nagość. W jego dziełach daje się uchwycić interesujące zaburzenia tradycyjnych dychotomii człowiek-zwierzę, kultura-natura. Pies i człowiek tworzą osobliwą wspólnotę pasywności, opartą na wspólnym bezruchu, wycofaniu się ze świata.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie i początki rozwoju psychoanalitycznej koncepcji symbolu w oparciu o teorię Zygmunta Freuda, Ernesta Jonesa i Melanie Klein
The origins and beginnings of a psychoanalytical concept of the symbol based on the theory of Sigmund Freud, Ernest Jones and Melanie Klein
Autorzy:
Iwaszuk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459695.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
psychoanaliza
symbol
Z. Freud
E. Jones
M. Klein
psychoanalysis
S. Freud
Opis:
Teza. Celem artykułu jest omówienie początków psychoanalitycznej koncepcji symbolu w oparciu o teorię Zygmunta Freuda, Ernesta Jonesa oraz Melanie Klein i wskazanie na związek psychoanalitycznego i semiotycznego ujęcia symbolu. Omówione koncepcje. Przegląd literatury podążający za historycznym rozwojem koncepcji symbolu, przedstawiający najpierw jej podwaliny w pracach Z. Freuda (Freud, 1900/1996), następnie jej „przestrzenny” rozwój za sprawą E. Jonesa (Jones, 2000), aby na końcu omówić jej interpretację w oparciu o paradygmat relacji z obiektem autorstwa M. Klein (Klein, 1930/2007). Analiza omówionych ujęć w kontekście zbieżności w traktowaniu symbolu, jako współtworzonego przez wewnętrzny świat nieświadomej fantazji jednostki przy jednoczesnym zastosowaniu zdobyczy semiotyki, z gruntu zorientowanej na perspektywę zewnętrznego porządku. Wyniki. Śledzenie rozważań Z. Freuda na temat symbolu pozwala ustalić, jak jego wąska definicja symbolu zyskuje wielowymiarowość za sprawą nieoczywistego rozpoznania, że zasada substytucji ma swoje zastosowanie w języku nieświadomości. Wraz z tym odkryciem Z. Freud wkracza w tzw. szeroką koncepcję symbolu, uwalniając jego interpretację od kulturowych klisz. Koncepcja E. Jonesa podąża za odkryciem Z. Freuda i jednocześnie utrwala związek symbolu z jednostką za sprawą objaśniania go poprzez pryzmat regresji, a także związków krwi, kwestii narodzin i śmierci. Przełomowe wydaje się być ujęcie M. Klein, która podejmuje trudniejszy wątek odkrycia Z. Freuda, a mianowicie problem „milczenia” symbolu, jego związku z tym, co niewyrażone, który udaje jej się rozwikłać za sprawą opisu konfiguracji lęków i pragnień. Wnioski. Przyjrzenie się początkom psychoanalitycznej koncepcji symbolu pozwala uchwycić jego istotę i wykazać jego ścisły związek z problematyką ekspresji, szczególnie zaś mowy i myślenia, ze względu na jego usytuowanie na granicy semiotyki i psychoanalizy.
Thesis. The aim of the paper is to present the origins of a psychoanalytical concept of the symbol, based on the psychoanalytic theory of Sigmund Freud, Ernest Jones and Melanie Klein, which will allow us to indicate connections between the psychoanalytic and semiotic perspectives relating to symbols. Concepts discussed. A review of the literature on the concept of the symbol in its historical development, starting from initial remarks on the symbol in S. Freud’s papers (Freud, 1900/1996), through the recognition of the symbol in its spatial quality in E. Jones’s theory (Jones, 2000), up to the interpretation of the symbol according to the object relation paradigm proposed by M. Klein (Klein, 1930/2007). There is an analysis of these concepts with reference to their comprehension of the symbol as co-created by a unique internal world of unconscious fantasy with the simultaneous employment of semiotic discoveries, which in their very core are oriented to an external, group order perspective. Results. Following S. Freud’s elaboration on the symbol allows us to locate the point when his narrow concept of the symbol gains multidimensionality through unobvious recognition that the rule of substitution can be employed to the language of the unconscious. With that in place, S. Freud enters into a broad concept of the symbol freeing its interpretations from cultural clichés. E. Jones’s concept traces S. Freud’s discoveries, and at the same time strengthens the relation between the symbol and the individual by considering it in the context of regression, blood relations and matters of life and death. M. Klein encounters an even more demanding part of the symbol definition which is its muteness: a peculiar quality of an attack on the external through the inhibition of what is internal. This confrontation leads her to a description of the anxieties and desires which create a dynamic structure disabling the expression of meaning. Conclusions. An analysis of the origins of the psychoanalytical concept of the symbol leads to capturing its essentials and indicating its close linkage to problem of individual expression, especially in the matter of verbal expression and its relation to thinking, as it reveals that the psychoanalytic symbol is placed between the semiotic and psychoanalysis.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2019, 9; 135-146
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobiety według Freuda
Autorzy:
Ryziński, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158577.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Freud
psychoanalyses
women
misogynies
Opis:
Sigmund Freud is considered revolutionary in the field of women's sexuality. His findings, resulting in part from frequent contact with patients, some of the assumptions of theoretical and too bold, strongly influenced the evolution of twentieth-century and contemporary attitudes toward women, both in terms of their sexuality, and everyday life. We can say that thanks to his research women as a topic became not only art but also in medicine, philosophy, politics. There is no doubt that his openness and courage on the one hand, and trust from Freud's patients have had direct relevance to the emerging feminist movement, and women's studies, even if over time and radically changed the point of views. Freud was initially seen as one who has opened many opportunities in research and female discourse. Currently, the dominant position is rather critical of him and his theories. Nevertheless, the fact that Freud even if shortsighted and highly patriarchal first drew attention to some women's issues, worthy of note. Perhaps this is the era in which he lived, and perhaps his personal experiences, family, both that from which it originated, but also that he himself created, or at the end of its history and tradition have made their mark on the views of Freud. Of course, repeatedly describing his anachronistic language quite freely and naturally women as creatures a bit too emotionally unpredictable, a little naive, weak, but also "smart" and "quite similar to men," continues today, opposition or possibly amusement. We can see that Freud unconsciously attributed to himself and the man at all right to rule over women, and in turn to them the obligation to adapt to there male standard. Nevertheless, in many writings while trying to defend women and indicate their equal rights, which in those days often evoked adverse moods. First of all, the very fact that Freud wrote about women and their sexuality in an open and scientific approach, however, and that (at least sometimes ...) allow them to speak about themselves, about their medical conditions, about his sexuality it was quite clearly an act of great courage and evolutionary trends.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2011, 2(2); 39-47
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podwojone ciała i trauma. Figura sobowtóra w gatunku fantastyki naukowej
Body Doubles and Trauma: The Figure of the Doppelgänger in the Science Fiction Genre
Autorzy:
Korczarowska, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38621426.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
trauma
sobowtór
Zygmunt Freud
ekokrytyka
Steven Soderbergh
Baltasar Kormákur
doppelganger
Sigmund Freud
ecocriticism
Opis:
Przedmiotem artykułu jest refleksja nad funkcją figury sobowtóra w kontekście traumy w gatunku fantastyki naukowej na przykładzie filmu Solaris (2002) Stevena Soderbergha i serialu Katla (2021) Baltasara Kormákura. Ich twórcy przeciwstawiają się tradycji literackiego gotyku, ugruntowanej przez kanoniczny esej Freuda Niesamowite i przywołanej przez René Girarda w koncepcji „potwornego sobowtóra”. Problematyka egzystencjalna i namysł nad cielesnym aspektem doświadczania inności sytuują omawiane filmy w paradygmacie ekokrytyki. Autorka podkreśla, że – w przeciwieństwie do wielu współczesnych utworów science fiction – nie koncentrują się one na relacji (podwojone) ciało – technologia, lecz (podwojone) ciało – natura. Natura wchodzi tu w bezpośrednią interakcję z człowiekiem, odpowiadając – za pośrednictwem zmaterializowanych ciał sobowtórów – na jego podświadome pragnienia związane z przeżytą traumą. Nieodłącznie w przypadku teorii traumy pojęcia z obszaru psychoanalizy freudowskiej pozwalają wydobyć konstruktywny aspekt konfrontacji z podwojonym ucieleśnionym Innym. 
The article discusses the function of the figure of the double in the context of trauma in the science fiction genre, based on the example of the film Solaris (2002) by Steven Soderbergh and the series Katla (2021) by Baltasar Kormákur. Their creators strongly oppose the literary Gothic tradition as established by Freud’s canonical essay “The Uncanny” and evoked by René Girard in the concept of the “monstrous double.” Existential issues and reflection on the corporeal aspect of experiencing otherness place the discussed films in the paradigm of ecocriticism. The author emphasizes that, unlike many contemporary science-fiction works, they do not focus on the (doubled) body – technology relationship, but on the (doubled) body – nature relationship. Here, nature interacts directly with humans, responding – through the materialized bodies of doppelgängers – to their subconscious desires related to the trauma they have experienced. Concepts from the field of Freudian psychoanalysis inherent in trauma theory allow us to bring out the constructive aspect of confrontation with a doubled embodied Other.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 6-28
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Freud. Zastrzyk Irmy
Autorzy:
Ryziński, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158614.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Freud
Die Traumdentung
Irma
injection
Opis:
The author descibes a dream of one of Freud’s patients based on his paper The Interpretation of Dreams Die Traumideutung.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2012, 1(3); 91-95
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezwstydny czy prawdziwy? Lucian Freud – malarz ludzkiego ciała
Shameless or Realist? Lucian Freud: A Painter of the Human Body
Autorzy:
SOLIŃSKI, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046764.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Lucian Freud, ciało, nagość, wstyd, zmysłowość, realista
Lucian Freud, body, nakedness, shame, sensuality, realist
Opis:
W artykule scharakteryzowana została – w najogólniejszych zarysach – sylwetka twórcza Luciana Freuda. Pod uwagę wzięto prezentację nagiego ciała w jego pracach. W ramach analizy dzieła brytyjskiego malarza poczyniono odniesienia do twórczości tzw. dawnych mistrzów, jak: Matthias Grünewald, Diego Velázquez, Rembrandt van Rijn, Peter Paul Rubens, Frans Hals, John Constable, a przede wszystkim Gustave Courbet. „Zmysłowo-biologiczny” charakter malarstwa Freuda został przeanalizowany w kontekście relacji łączących człowieka jako organizm ze światem zwierząt, a także bezpośredniej obecności zwierząt w pracach artysty. W ostatniej części artykułu podjęto próbę oceny dzieła Luciana Freuda w relacji do kategorii wstydu. Analiza została dokonana między innymi przez zwrócenie uwagi na specyfikę metody twórczej brytyjskiego malarza oraz przez odniesienie jego dzieła do myśli egzystencjalistycznej.
The article offers a general description of the artistic profile of Lucian Freud with regard to the ways the presentation of the naked human body is accomplished in his works. As part of the analysis, references were made to paintings by the so-called ‘old masters,’ e.g., Matthias Grünewald, Diego Velázquez, Rembrandt van Rijn, Peter Paul Rubens, Frans Hals, John Constable and, last but not least, Gustave Courbet. The ‘sensual-biological’ character of Freud’s work was studied on the one hand in the context of the painter’s perception of the links between the human being and the animal world, and on the other by pointing to the actual presence of animals in his paintings. In the concluding part of the article, an attempt was made to evaluate Lucian Freud’s work in relation to the category of shame. The analysis was made, among others, by focusing attention on the specificity of the British artist’s creative method and on the reference to the existentialist thought.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 2 (118); 157-170
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wina bez prawa. Struktura nowej iluzji
Punishment without Law The Structure of a New Illusion
Autorzy:
Leder, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534910.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Freud
Žižek
Father
Law
conscience
drive
Opis:
Basing his argumentation on Freud’s essay Civilisation and Its Discontents, the author poses a question about the essence of suffering which appears when the Law of the Father is suspended and no longer protects against the death drive. The author formulates a thesis that in the contemporary social space, abandoned by the Law of the Father, it is disciplinary practices that play a key regulative role, pretending to form the relations based on the law. These practices transform the drive energy of Thanatos, which then finds its embodiment in the everyday lifelessness of bureaucracy, the coolness of rules and the excess hidden beneath them. The answer to this situation is Eros, which drives people to community – yet not so much in the form of a family as of an infinite and noneconomic continuum of local games of love and death.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 7, 2; 7-11
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbrodnia inkorporowana. O konwencji „paranoicznego gotyku” w Zbrodni z premedytacją Witolda Gombrowicza
Crime incorporated. About the convention of „paranoid gothic” in Witold Gombrowicz’s short story The Premeditated Crime
Autorzy:
Warkocki, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041761.pdf
Data publikacji:
2017-09-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gombrowicz
paranoid gothic
queer
Sedgwick
Freud
Opis:
The article presents the analysis and interpretation (in the form of a close reading) of Witold Gombrowicz’s short story The Premeditated Crime from his debut collection Memoirs from a Time of Immaturity , 1933 (later published under the title Bakakaj  or Bacacay  in the English translation). The main theoretical framework is the concept of „paranoid Gothic” by Eve Kosofsky Sedgwick, which is based on the reinterpretation of Sigmund Freud’s classic essay Psychoanalytical comments on autobiographically described paranoia . From that perspective Gombrowicz’s narrative is interpreted as a paranoid homosexual narrative, and paranoia itself as a form of love.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2017, 30; 237-258
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Melancholia dyskursu kresoznawczego
The Melancholy of The Borderland Discourse
Autorzy:
Skórczewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179225.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
melancholia
Sigmund Freud
psychoanalysis
“Borderlands”
Polish “Borderland” discourse
postcolonialism
Zygmund Freud
psychoanaliza
„Kresy”
dyskurs kresoznawczy
postkolonializm
Opis:
Poszukując odpowiedzi na pytanie o przyczyny trudności, jakie sprawia Polakom rozpoznanie i krytyczne opisanie swej obecnej postkolonialnej tożsamości, autor odwołuje się do pojęcia melancholii, dostrzegając w niej kategorię interpretacyjną pozwalającą objaśnić postkolonialną kondycję Polski w kontekście „kresowym” i wynikające stąd współczesne problemy Polaków z autodefinicją. Freudowska koncepcja melancholii stanowi proponowane narzędzie analizy praktyk panujących na terenie tzw. dyskursu kresoznawczego. Dyskurs ten podtrzymuje wśród jego użytkowników poczucie Freudowskiej melancholii i subtelnie skłania do trwania w tym stanie. Podczas gdy tradycyjne podejścia badawcze, w znacznej części przemycające postawę tęsknoty za świetną przeszłością polsko-litewskiej Rzeczypospolitej, utrudniają Polakom pogodzenie się ze swą postkolonialną kondycją jako dawnych kolonizatorów i skolonizowanych, przyszłe studia postkolonialne nad dyskursem kresoznawczym nie powinny poprzestać na krytyce status quo, a raczej uczynić postkolonialną melancholię obiektem swoich badań, lokując ją jednak bezwzględnie w szerszym kontekście rosyjskiego i sowieckiego kolonializmu.
In seeking to answer the question why Poles are having difficulties in recognizing and critically describing their present postcolonial identity, the author refers to the notion of melancholia as an important interpretative category for illuminating the postcolonial condition of Poland in relation to its former Eastern territories, known as “Borderlands,” and accounting for the nation’s present problematic self-definition. The paper adopts the Freudian concept of melancholia to the study of discursive practices of the so-called Polish “Borderland” discourse. This discourse reinforces the view that Poles are in a condition of Freudian melancholia and subtly encourages the Poles to remain in such a condition. While traditional critical approaches to a great extent implicitly smuggle the attitude of yearning for the splendid past of the Polish-Lithuanian Republic and thus prevent Poles from coming to terms with their postcolonial condition as both “colonisers” and colonised, the prospective postcolonial studies in the “Borderland” discourse should not stop at the critique of this status quo. Instead, it should make the Polish postcolonial melancholia an object of scrutiny by placing this melancholia within the broader context of Russian and Soviet colonialism. 
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 125-138
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunek Zbigniewa Herberta do psychoanalizy
Zbigniew Herbert’s attitude towards psychoanalysis
Autorzy:
Butewicz, Walery
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363428.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Zbigniew Herbert
Zygmunt Freud
psychoanaliza
psychologia głębi
świadomość
podświadomość
Sigmund Freud
psychoanalysis
depth psychology
consciousness
unconsciousness
Opis:
Artykuł poświęcony jest stosunkowi Zbigniewa Herberta do psychoanalizy. Spuścizna polskiego poety cieszy się dużym zainteresowaniem wśród badaczy literatury, chociaż – o ile mi wiadomo – do tej pory nie powstał żaden artykuł, który analizowałby twórczość Herberta we wspomnianym kontekście. Dlatego ten szkic jest próbą wypełnienia tej luki, ale nie w sensie interpretacji poszczególnych utworów, lecz w sensie próby odpowiedzi na pytanie: dlaczego badacze pomijają psychoanalityczne wątki i nie korzystają z psychoanalitycznych narzędzi. Stosunek poety do psychoanalizy był ambiwalentny. Z jednej strony w wypowiedziach publicznych Herbert podkreślał swoją niechęć do Freuda i psychoanalizy. Z drugiej zaś – dużo wskazuje na to, że nie był całkowicie obojętny wobec tej tradycji intelektualnej, co zresztą odpowiada zasadzie poetyckiej praktyki Herberta; w jednym z wywiadów poeta określił ją jako: „zasadę podważalności własnych przekonań. Jest to zasada wewnętrznego dialogu i dialektycznego napięcia między racją głoszoną i racją, która temu zaprzecza”.
This article analyses Zbigniew Herbert’s attitude towards psychoanalysis. The legacy of the Polish poet is prevalent among literary scholars. However, until now – as far as I know – no work has been written that would analyse Herbert’s work in the context of psychoanalysis. This sketch attempts to fill this gap, but not in the sense of interpreting individual works. It aims to answer the question: why researchers ignore psychoanalytical threads and do not use psychoanalytical tools. The poet’s attitude towards psychoanalysis was ambivalent. On the one hand, in public statements, Herbert emphasised his reluctance to Freud and psychoanalysis. On the other hand, a lot strongly indicates that he was not indifferent to this intellectual tradition, which, moreover, agrees with the main principle of Herbert’s poetic practice, escribed by the poet in one of the interviews: „The principle of your own opinions questionability. It is the principle of internal dialogue and dialectical tension between preached reason and reason that negates it”.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2020, 6; 73-83
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bułgarscy międzywojenni interpretatorzy Freuda
Autorzy:
Ciesielska, Ida
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677599.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Freud
psychoanalysis
tabooisation
sacralisation
body
soul
reception
Opis:
Bulgarian Interwar Interpreters of FreudThis article aims at analysing views of the so-called “orthodox” Bulgarian psychoanalysts. The discussed subject-matter is used to infer a set of intellectual trends that influenced the formation of the interwar period anthropological and philosophical discourse that centred around the categories of the body, sexuality, gender and femininity. The analysis of the selected research material is intended to provide context for and a source of understanding of certain complex interwar projects of religious and philosophical character. Bułgarscy międzywojenni interpretatorzy FreudaCelem tego artykułu jest analiza myśli tzw. ortodoksyjnych bułgarskich psychoanalityków. Podejmowana tematyka służy ukonstytuowaniu pewnego zestawu prądów intelektualnych, które wpłynęły na kształtowanie się międzywojennego dyskursu o charakterze antropologiczno-filozoficznym, а w którego centrum stanęły kategorie ciała, seksualności, płci i kobiecości. Analiza wybranego materiału badawczego ma posłużyć za kontekst i źródło zrozumienia niektórych złożonych międzywojennych projektów o charakterze religijno-filozoficznym.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatni harem w Maroku; feminizm Fatimy Mernissi
The Last Harem in Morocco; the Feminism of Fatima Mernissi
Autorzy:
Machut-Mendecka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/577919.pdf
Data publikacji:
2018-11-20
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
feminism
Islam
harem
Mernissi
Al-Ghazali
Freud
Opis:
Arab feminism started in the 20th century and was reminiscent of similar movements in the West, but was never as dynamic nor successful as them. Arab women worked actively to promote equal rights for females at that time, and their leaders became the first feminists. They presented concepts that may be divided into groups according to the three main currents initiated by Egyptian activists. The first one aimed at reforms in favour of women and equality of the two sexes and was introduced by the Cairo aristocrat Huda Sharawi and women from the Egyptian upper class. Conservative activist Zaynab al-Ghazali established the second current along Islamic lines, encouraging women to demand their rights according to the Islam paradigm. The trend initiated by medical doctor and writer Nawal as-Sadawi can be referred to as progressive because it aimed to break the taboos of sexuality and carnality as forbidden subjects in public. Fatema Mernissi was a Moroccan writer and sociologist who combined Islam and feminism, grounding her arguments in Islamic teachings. The article discusses Mernissi’s life and work in terms of her efforts to seek the full equality of women and men in personal and public spheres. She benefited from her own experience, research and works on Islam as well as psychology. Mernissi described her childhood and youth in a traditional Moroccan harem, which underwent some decisive changes in the second half of the 20th century. It is noteworthy that two types of behaviour were observed in the harem: aggressive (characteristic of men) and assertive (connected with women). They are a basis for presenting the customs of the harem in the light of Mernissi’s writings. The author also deals with sexuality as an important subject for women yet rarely discussed in public. She made an interesting comparison between the concepts of sexuality developed by medieval famous Arab scholar Al-Ghazali (12th century) and the contemporary theory of Sigmund Freud. Mernissi emphasized that Muslim ideas were more favourable for the two sexes than Western ones.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2018, 1-2 (265-266); 55-71
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojciec po śmierci ojca – (post)lacanowski ateizm w spojrzeniu z Odradka
The Father after the Death of the Father: (Post)Lacanian Atheism in the View from “Odradek”
Autorzy:
Tacik, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534610.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Freud
Lacan
Kafka
atheism
psychonalaysis
postsecularism
the Law
Opis:
The paper calls into question the status of (post)Lacanian atheism as can be inferred from writings of Lacan himself (mainly seminaries XI, XVIII, XX and XXIII) and Slavoj Žižek. Such atheism is based on the inexistence of “the Other of the Other”, which, however, cannot be merely stated, but must take the form of an injunction. In this postlacanian logic, true atheists are not those who deny the existence of God – even in its symbolic functions – but those who – actively relying on the absence of “the Other of the Other” – are able to carry out fundamental shifts within the symbolic structure of the Other. Yet, this atheism, which might be viewed as one of the strongest forms of denying the divine, is based itself on the monotheistic grid. Drawing upon some remarks from the late writings of Freud, the paper aims to reveal the inner, self-referential logic of the Father, whose position is preserved and strengthened after the actual death of the Father. Postlacanian atheism might be conceived of as the latest form of fatherly self-grounding, in which divine position perpetuates itself under the cover of injunctions to radical atheism. Finally, the paper propounds an interpretation of Kafka’s short story The Cares of a Family Man (Die Sorge des Hausvaters), in which the enigmatic figure of “Odradek” – a deathless half-object, half-creature – stands for the final material embodiment of the futile injunction to renounce the divine. Thus Odradek epitomises the Law, which is nothing but an insoluble rattle, emptied from the tension of desire, in front of which Kafka’s characters are forced to wait.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 7, 2; 25-44
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Auto)analityczny opis przypadku. Wspomnienia Izydora Sadgera o Zygmuncie Freudzie
(Auto)analytical case study. Isidor Sadger’s recollections of Freud
Autorzy:
Więckiewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041002.pdf
Data publikacji:
2019-11-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
psychoanalysis
autobiography
pathography
Isidor Sadger
autoanalysis
Sigmund Freud
antisemitism
Opis:
The article presents an analysis of Freud’s early biography written by Isidor Isaak Sadger, one of his earliest students. The author argues that Sigmund Freud. Persönliche Erinnerungen bonds together different literary genres such as biography, autobiography and pathography, thus allowing for studying the impact of life-writing literature on psychoanalysis. The first part of the article is devoted to the relation between introspection, auto-analysis and everyday writing practices of Freud and his students. In the second part, the author presents unknown facts from Sadger’s history in the psychoanalytic movement and reads his biography as an example of a heterogeneous literary genre where he becomes a writer-biographer and a doctor-autobiographer simultaneously.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 35; 253-276
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyrok Rafała Wojaczka jako kres możliwości podmiotu
Rafał Wojaczek’s “Wyrok” as the limit of capabilities of the subject
Autorzy:
Pertek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1534331.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Rafał Wojaczek
Freud
psychoanalysis
Oedipus complex
unawareness
author
interpretation
Opis:
The present article attempts to interpret the poem Wyrok [The Verdict] written by Rafał Wojaczek. The author tries to reveal the rules of the game in the play with psychoanalysis that are set in motion in the poem by the introduction of the Freudian signature to the text. Citing the Oedipus complex as one of the “representative” mechanisms for the development of the phenomenon of unawareness, he proceeds to prove that the theory of psychoanalysis as the interpretative context can function on the principle of the paradox, i.e. the stronger the denial of it within the subject, the more important it becomes for the understanding of the work. In this way, Wojaczek, by making the poem heretically sealed, opens it up to interpretation and, eventually, implies that its sense goes beyond any explanation (negation of psychoanalysis as an interpretative method). This last statement makes the basis for a formulation of further assumptions on the psychical structure of the subject (conscious unawareness and unconscious awareness), as well as the relations between the author, the subject and the lyrical protagonist where the author, after exceeding the limits of the poem, splits himself into two instances: textual representation (that of the father) and the lyrical “I” that is the irrevocable verdict condemning the poet to making them fit into language and grammar. An attempt, then, at salvation and a coupling of the body (blood) with the lingering word turns out, however, to be deadly, a carrying out of the verdict.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2012, 19; 173-187
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 32

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies