Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "European standards" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Struktura i działalność Europejskiego Instytutu Norm Telekomunikacyjnych (ETSI)
The structure and activity of the European Telecommunications Standards Institute
Autorzy:
Przyłuska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/317468.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Instytut Łączności - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
telekomunikacja
normalizacja
ETSI
europejskie organizacje normalizacyjne
telecommunication
standardization
European Standards Organizations
Opis:
Opisano strukturę Europejskiego Instytutu Norm Telekomunikacyjnych oraz scharakteryzowano jego działalność. Wskazano, jak ważną rolę odgrywa ta organizacja w tworzeniu norm dotyczących różnych obszarów telekomunikacji. Omówiono też poszczególne rodzaje dokumentów wydawanych przez ETSI i stosowne procedury ich zatwierdzania.
ETSI plays an important role in developing a wide range of telecommunications standards. This paper presents the organization structure of the Institute and its technical activity. Kinds of its documents and relevant approval procedures are also presented.
Źródło:
Telekomunikacja i Techniki Informacyjne; 2002, 1-2; 87-98
1640-1549
1899-8933
Pojawia się w:
Telekomunikacja i Techniki Informacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategia bezpieczeństwa maszyn i instalacji
The safety strategy for machine installation
Autorzy:
Kramarek, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/270105.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wrocławska Rada Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych
Tematy:
strategia bezpieczeństwa
maszyna
proces
normy europejskie
safety strategy
machine
process
European Standards
Opis:
W artykule omówiono strategię bezpieczeństwa maszyn, urządzeń i procesów. Zgodnie z encyklopedyczną definicją (A.D. Chandler; 1962) strategia wyraża cele długoterminowe przedsiębiorstwa, odpowiadające generalnym kierunkom działania. Jednym z bardzo ważnych celów działania firmy jest zapewnienie bezpieczeństwa personelowi i środowisku. Cel ten można osiągnąć przez rozbudowę odpowiednich środków technicznych lub organizacyjnych. Artykuł przedstawia zagadnienie konstrukcji wewnętrznie bezpiecznych oraz aktywnych i pasywnych systemów bezpieczeństwa jako przykładów środków technicznych zwiększających bezpieczeństwo projektowanej maszyny lub procesu. Przedstawiono także zagadnienie wielowarstwowych poziomów zabezpieczeń oraz zagadnienie konstruowania układów w kierunku uszkodzeń bezpiecznych. Zamieszczono praktyczne przykłady ich realizacji, a na przykładzie reaktora jądrowego omówiono pasywny system bezpieczeństwa reaktora oraz układ awaryjny fail-safe. Ponadto omówiono wielowarstwowe poziomy zabezpieczeń, właściwe dla instalacji lub procesów stwarzających poważne zagrożenia dla bezpieczeństwa.
The paper presents safe strategy for machines and processes in industrial systems. Elimination of hazards or prevention of risks connected to the hazard is possible by designing active or passive safety systems. Another thing discussed is the problem of Safety Layer Protection as a countermeasure crucial in any hazardous plants such as oil and gas or nuclear plants. They are used to protect humans, plant and the environment in case the process goes beyond the control margins. Newest solutions are connected with methodology of inherently safe designs. In the paper there are presented examples of different safety systems like passive safe system and fail safe system used for protection of nuclear reactors.
Źródło:
Inżynieria Maszyn; 2012, R. 17, z. 2; 84-94
1426-708X
Pojawia się w:
Inżynieria Maszyn
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ europeizacji prawa na standardy ochrony jednostki przed władzą dyskrecjonalną organów administracji publicznej
The impact of Europeanisation on the standards of protection of an individual against the discretionary power of public administration
Autorzy:
Jędrzejczak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693426.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
administrative discretion
European standards
protection of the individual
dyskrecjonalność
europejskie standardy
ochrona jednostki
Opis:
This article presents the concept of discretion in Polish administrative law and EU law. The inequality of parties in an administrative law relationship is increased by existence of administrative discretion. The legal situation of an individual is weaker when the administrative body has clearance decision-making. This problem has also been reflected in the planned regulation and standards of the EU legislation in the field of administrative law (Law of Administrative Procedure of the European Union) designed to protect individuals. It is recommended that a balance between the public interest and the legitimate interests of the party be maintained. The Court of Justice of the European Union pointed out that in the international order it is not only Member States, but also individuals who are subject to protection.
W artykule zostało przedstawione pojęcie dyskrecjonalności w polskim prawie administracyjnym oraz w prawie unijnym. Nierównorzędność stron stosunku administracyjnoprawnego jest potęgowana przez działanie organów administracji publicznej w ramach władzy dyskrecjonalnej. Sytuacja prawna jednostki wobec organu ulega tym większej dysproporcji, im więcej luzu decyzyjnego przyznanego przez prawodawcę posiada organ. Problem ten zauważa także prawodawca unijny. Z tego względu istniejące standardy oraz planowane regulacje w zakresie prawa administracyjnego (Europejski kodeks postępowania administracyjnego) mają na celu przede wszystkim ochronę jednostki. Wskazuje się na konieczność zachowania równowagi między interesem publicznym a słusznym interesem strony. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zauważył, że w porządku międzynarodowym podmiotami są nie tylko państwa członkowskie, ale także same jednostki i to one zostały objęte szczególną ochroną prawną.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 4; 57-68
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody badań bezpośrednich opatrunków ran wg serii norm PN-EN 13726 i możliwość ich aplikacji w Laboratorium Badań Metrologicznych ITB "Moratex"
Methods of tests on the wound direct packs according to the PN-EN 13726 standard and their suitability for the Metrology Laboratory of "Moratex" Institute
Autorzy:
Cichecka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237922.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Technologii Bezpieczeństwa Moratex
Tematy:
opatrunki
normy europejskie
chłonność
wodoszczelność
właściwości antybakteryjne
packs
European Standards
absorptivity
waterproofing
antibacterial properties
Źródło:
Techniczne Wyroby Włókiennicze; 2008, R. 16, nr 1/2, 1/2; 17-20
1230-7491
Pojawia się w:
Techniczne Wyroby Włókiennicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualna ocena szczególnych potrzeb ofiary : europejskie standardy a regulacje polskie
An Individual Evaluation of the Specific Needs of Victims: European Standards and Polish Regulations
Autorzy:
Mazowiecka, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698614.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
prawo konstytucyjne
prawo karne
praworządność
victim of crime
European standards
law
constitution
jurisprudence
criminal law
Opis:
This article is devoted to discussing a new EU law institution which is about theindividual assessment of the specific needs of victims within the framework ofprotection. The issue is important since the institution for individual assessmentshould be implemented in the Polish system of law, but it also happens to invokemany controversies and misunderstandings. Most accurately it became accepted inthe Directive of the European Parliament and Council 2012/29/EU on 25 October2012, establishing minimum standards for the rights, support and protection ofvictims of crimes, thus replacing Council Framework Decision 2001/220/JHA. Therehad previously been talk about it in two other directives, namely Directive of theEuropean Parliament and Council 2011/36/EU from 5 April 2011 which was aboutpreventing human trafficking and combating it as well as protecting victims, whichreplaced Council Framework Decision 2002/629/JHA, and Directive of the EuropeanParliament and Council 2011/93/EU from 13 December 2011 on combating sexualabuse, the sexual exploitation of children and child pornography, which replacedCouncil Framework Decision 2004/68/JHA. An instrument closer to individualevaluation was also introduced by the European Council Convention for preventingand combating violence against women and domestic violence on 11 May 2011. Analysis of the regulations contained in these documents proved that victims ofcrimes have to be subjected to individual assessment every single time, the basis ofwhich are their personal qualities, type and character of the crime, as well as theirlocation. A particular weight is attached to ensuring the protection of the personalqualities of the victim. Individual assessment, on the one hand, should get confirmationif the given victim has specific needs, and if so, what kind of protection in criminalproceedings and support they need. On the other hand, it describes concrete means ofprotection and support as foreseen in the articles of the above-mentioned documents.So it is therefore best to adapt these means to specific needs.The discussed international documents prescribe always recognising a child asa person of specific needs, defining them as any person under 18 years of age. It alsoindicates that a person whose age cannot be confirmed, but for whom there are reasonsto believe they are a child, should be considered a child. For children that are victims ofcrimes, they also anticipate a wider catalogue of measures than for adult victims withspecific needs. An analysis of Polish law regulations has been made against a background ofsolutions accepted in international law acts. The analysis included in its particularscovers issues such as the problem of informing the victim about their entitlement torights, professional preparation of people who have contact with them on a professionalbasis, confirmation of special protection measures for the victims in criminal proceedings, appointment of procedural curators for harmed minors to preventconflicts of their interests with those of people who have parental custody or care overthem. Also referenced were solutions introduced by the act from 28 November 2014 about protection and aid for victims and witnesses, as well as the “Blue Card” procedurecarried out during interventions in situ undertaken in relation to family violence. Also discussed were the questionnaires prepared by the Ministry of Justice tocarry out the evaluations of specific needs of victims – this is part of the scope of thespecialist help they are meant to provide non-governmental organisations supportingvictims as well as within the scope of sharing special means for protection during criminal proceedings. It turned out that a significant majority of Polish legal normsand practices do not conform to international standards in the discussed field. With fullcertainty, institutions of individual assessment have not yet been implemented in Polish legislation, while the achieved undertakings appear insufficient. One can even say thatthey have only been pretending to aim to implement them. A specific objection is thefailure to achieve any activities aimed at ensuring a uniform standard of protectionfor all children. So children are held using current regulations under which the levelof their protection is dependent on their age and the type of criminal victimisationexperienced. Nor was there a separate category of victim with special needs in terms of protection. So special protection methods are still only given to victims of crimesof a sexual nature, as classified in articles 197 to 199 of the Criminal Code. In place ofthis, regulations ought to be introduced enabling specific methods of interrogating allvictims with special protection needs. Nor does it take into account the will of victimsabout the use of certain measures that they agree with subjectively
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2015, XXXVII; 253-278
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena nośności podłoża gruntowego pod fundamentem bezpośrednim w nawiązaniu do norm europejskich
Estimating of bearing capacity of subsoil under shallow foundations related to European Standards
Autorzy:
Nepelski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390182.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
projektowanie fundamentów
nośność podłoża
eurokod
porównanie norm
design foundation
bearing capacity of subsoil
European Standards
Eurocode
comparison of standards
Opis:
W artykule opisano metodę wyznaczania nośności podłoża gruntowego zgodnie z wytycznymi norm europejskich. Przedstawiono analizę nośności podłoża uzależnioną od parametrów wytrzymałościowych gruntu. Wyniki pokazano w formie graficznej za pomocą wykresów. Rezultaty obliczeń omówiono w odniesieniu do Polskiej Normy PN-81/B-03020 [2]. Dla każdej z nośności oszacowano niezbędne wymiary fundamentu, dla obliczeniowych oddziaływań wyznaczonych zgodnie z wytycznymi Eurokodu [1] i Polskiej Normy [2].
The paper presents the calculation method of bearing capacity based on European Standards. The analysis of bearing capacity depends on the strength parameters of soil. Results were presented as a graph "bearing capacity" - "strength parameter". All of the results were compare to Polish Standards. Minimal dimensions of foundation were calculated for every bearing capacity. The design value of an action was calculated on the basis of European and Polish Standards.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2013, 12, 3; 113-120
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błędy metodyczne w planowaniu i prowadzeniu lekcji
Methodological mistakes in planning and teaching classes
Autorzy:
Janowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/966823.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
błąd
nauczyciel języków obcych
kształcenie nauczycieli
standardy europejskie
refleksyjność
mistake
foreign language teacher
teacher training
european standards
reflection
Opis:
Niniejszy artykuł nie jest repertuarem błędów nauczycielskich, chociaż o nich wielokrotnie mowa. Odwołując się do schematu działań nauczyciela w różnych momentach procesu dydaktycznego, nakreślonego w "Europejskim Portfolio dla studentów – przyszłych nauczycieli języków" koncentrujemy się głównie na takich pytaniach jak: co powinien robić nauczyciel w danej, niekiedy trudnej sytuacji; jaka powinna być jego rola, postawa; czego powinien się wystrzegać, o co szczególnie zabiegać etc. Najbardziej typowe niedociągnięcia i uchybienia (ponieważ wszystkich nikt nie jest w stanie, ani policzyć ani przewidzieć) zostały przedstawione w kontekście negatywnych konsekwencji jakie powodują oraz środków zaradczych, które należy podjąć, by móc uniknąć podobnych nieprawidłowości. Remedium, które okazuje się skuteczne w rozwiązywaniu problemów dydaktycznych spotykanych na co dzień, jest szeroko pojęta refleksja nad własnym warsztatem pedagogicznym oraz doskonalenie zawodowe.
This paper is not a simple enumeration of teachers’ mistakes although it discusses them often. Referring to the operational framework for teachers at various stages of the didactic process outlined in the European Portfolio for Student Teachers of Languages, we mainly focus on questions such as what teachers should do in specific – sometimes difficult – situations, what their roles or attitudes should be, what they should avoid, what they should pay special attention to, etc. The most typical drawbacks and shortcomings (as they are not countable or predictable) are presented in the context of negative consequences they cause as well as the remedies to be applied in order to prevent such anomalies in the future. A remedy that is often found effective in solving didactic issues we encounter in our daily work is a widely understood reflection on our own educational competencies and professional improvement.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2015, 22
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interes publiczny w radiofonii i telewizji. Zagadnienia wybrane.
The public interest in broadcasting. Selected issues.
Autorzy:
Waniek, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528713.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
democratic media governance
the public interest
market of electronic media
public broadcasting
public media
digitization
capital accumulation
the European standards
Opis:
The author attempts to describe the constitutional definition of the public interest in broadcasting, concluding however that elements forming the definition cannot be treated as permanent measures, because they are dependent on ever-changing technology, economy and social conditions.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2015, 1; 113-124
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polski Trybunał Konstytucyjny wobec europejskich standardów prawa do sądu
Polish Constitutional Tribunal towards European standards of the right to a fair trial
Autorzy:
Michalak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941042.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do sądu
trybunał konstytucyjny
europejskie standardy ochrony praw człowieka
right to a fair trial
the constitutional court
the European standards of Human Rights
Opis:
Trybunał Konstytucyjny nie sprawuje wymiaru sprawiedliwości jednak jest organem władzy sądowniczej, a możliwość domagania się zbadania zgodności aktu normatywnego z Konstytucją stanowi współcześnie nieodłączny element demokratycznego państwa prawa i prawa do sądu. Jak wynika z analizy orzecznictwa TK, polski sąd konstytucyjny stosuje standardy prawa do sądu wynikające z Konwencji i Karty, odwołuje się do orzecznictwa europejskich trybunałów, do kognicji których należy wykładnia odpowiednich postanowień tych aktów prawa międzynarodowego. Praktykę tę należy ocenić jednoznacznie pozytywnie, gdyż prowadzi do tworzenia wspólnego standardu ochrony praw podstawowych w krajach Unii Europejskiej. Respektowanie orzecznictwa ETPCz czyni jednak koniecznym uznanie, że w postępowaniach toczących się w ramach kontroli konkretnej zastosowanie mają gwarancje wynikające z art. 6 Konwencji. Oczywistym jest, że Trybunał Konstytucyjny jako sąd prawa a nie faktów nie może być traktowany jako kolejna instancja odwoławcza, a skarga konstytucyjna nie powinna być wykorzystywana jako instrument korygowania błędów popełnionych na wcześniejszych etapach postępowania. Niemniej także umiejscowienie TK wśród organów władzy sądowniczej, ukształtowanie przez ustawodawcę trybu postępowania przed TK, wreszcie status sędziów TK pozwalają – w moim przekonaniu – na postawienie tezy o konieczności stosowania w postępowaniu skargowym przez TK, europejskich standardów prawa do sądu. Standarów, które jak wynika z orzecznictwa trybunalskiego, gwarantują także przepisy Konstytucji.
The Constitutional Tribunal (TK) does not exercise justice, however, it is a judicial authority. The right to request an examination of compatibility of the normative act with the Constitution is today an integral part of the democratic rule of law and the right to court. As the analysis of the case law of the Constitutional Tribunal shows, the Polish constitutional court applies the standards of the right to a fair trial established under the Convention and the Charter as well as refers to the case law of the European Courts including the interpretation of the relevant provisions of international law. This practice should be assessed unambiguously positive, because it leads to the creation of a common standard of protection of fundamental rights in the European Union. However respecting the ECHR case-law makes necessary to recognize that in proceedings related to the specific constitutional control before Constitutional Tribu- nal should be applied the guarantees arising from Art. 6 of the Convention. It is obvious that the TK as a court of law not facts cannot be treated as another instance of appeal and a constitutional complaint should not be used as an instrument for correcting mistakes made in the earlier stages of the proceedings. However, the constitutional position of TK among the judiciary, the legislative shape of the proceedings before the Tribunal, and finally the status of TK judges allow – in my opinion – to put forward the thesis of the need for abandonment of the European standards of the right to a fair trial before TK. Standards that according to the TK case law, are also guaran- teed by the provisions of the Constitution.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 3 (31); 329-348
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanowisko Komisji Weneckiej dotyczące pozycji ustrojowej sądownictwa konstytucyjnego w demokratycznym państwie prawa
Opinion of the Venice Commission on the place of the constitutional judiciary in a democratic state
Autorzy:
Suchocka, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693676.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
constitution
constitutional judiciary
Venice Commission
European standards of the rule of law
separation of powers
konstytucja
sądownictwo konstytucyjne
Komisja Wenecka
europejskie standardy państwa prawa
podział władz
Opis:
The debate on the Constitutional Tribunal in Poland that has been going on in recent months concerns one of the principal foundations of a state governed by the rule of law: the place of the constitution in the system of sources of law and the related role of the constitutional judiciary in a political regime founded on the separation of powers. Throughout recurrent discussions in Poland since 1989 the axiom of the role of the constitution and the autonomy of the court adjudicating on the compliance of laws with the constitution, which is an element of the European and democratic constitutional tradition, has always remained intact. The current political debate would appear to undermine this axiom today. The constitutional judiciary is an important foundation of democracy; consequently the concern of European institutions about changes implemented in this area in any European state is not surprising. The European Union Commission, commonly referred to as the Venice Commission, plays a special role here. This role may be described as that of a specific body giving legal advice on matters of public law. The Commission acts at the request of an interested state or other European body. In its opinions it indicates certain substantive issues that are essential for ensuring the autonomy and impartiality of constitutional courts. Although the opinions of the Venice Commission are not binding, the soft law that the Commission makes is relevant not only for its member states but also for other states which work with it and which wish to be perceived as members of a community of states sharing ideals of human rights, democracy and the rule of law as set out by the Venice Commission. As a reputation-enhancing community, the Venice Commission provides an opportunity for states to participate in the preparation of these standards, at the same time treat the recommendations of the Commission as part of their sovereign responsibility for the shape of their legal system.
Debata, jaka toczy się od kilku miesiącu wokół Trybunału Konstytucyjnego, dotyczy jednego z zasadniczych fundamentów państwa prawa, jakim jest miejsce konstytucji w systemie źródeł prawa i związana z tym rola sądownictwa konstytucyjnego w systemie ustrojowym opartym na podziale władz. W toku wielu dyskusji ustrojowych, jakie toczyły się w naszym państwie od 1989 r., aksjomat dotyczący roli konstytucji i autonomii sądu oceniającego zgodność prawa z konstytucją, jako należący do europejskiej i demokratycznej tradycji konstytucyjnej, był nietknięty. Trwająca debata polityczna wydaje się ten aksjomat podważać. Skoro mamy do czynienia z tak ważnym fundamentem demokracji, jakim jest sądownictwo konstytucyjne, trudno się dziwić zainteresowaniu instytucji europejskich zmianami dokonywanymi w tym obszarze w jakimkolwiek państwie europejskim. Szczególną rolę w tym obszarze pełni Komisja Rady Europy nazywana potocznie Komisją Wenecką. Można ją określić jako swoisty organ udzielający doradztwa prawnego państwom z zakresu prawa publicznego. Działa na wniosek danego państwa albo organów europejskich. Komisja wskazuje w swoich opiniach na cały szereg merytorycznych kwestii istotnych dla zapewnienie autonomii i bezstronności sądów konstytucyjnych. Opinie Komisji nie mają charakteru wiążącego. Mimo niewiążącego charakteru, tworzone przez Komisję wenecką soft law jest istotne nie tylko dla państw będących jej członkami, ale także dla państw współpracujących z Komisją. Państwa te bowiem chcą być postrzegane jako należące do wspólnoty państw przywiązanej do idei praw człowieka, demokracji i rule of law w granicach nakreślonych przez Komisję Wenecką. Jako reputation-enhancing community, Komisja Wenecka stwarza państwom możliwość współudziału w przygotowywaniu tych standardów, a zarazem traktowania rekomendacji Komisji jako części swojej suwerennej odpowiedzialności za kształt system prawnego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 1; 5-18
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe zasady wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych
New rules of marketing of construction products
Autorzy:
Tworek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/144674.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej
Tematy:
rozporządzenie 305/2011
wyroby budowlane
oznakowanie CE
deklaracja właściwości użytkowych
zharmonizowane normy europejskie
Europejskie Oceny Techniczne
regulation 305/2011
construction products
CE marking
declaration of performances
harmonized European Standards
European Technical Assessments
Opis:
Przedstawiono nowe zasady wspólnego europejskiego systemu wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych z oznakowaniem CE wynikające z rozporządzenia nr 305/2011, które wejdzie w życie 1 lipca 2013 r. zastępując dyrektywę 89/106/EWG. Rozporządzenie nakłada na producentów nowe obowiązki w zakresie identyfikacji wyrobu i jego cech wprowadzając odmienne zasady deklarowania właściwości użytkowych wyrobów na podstawie oceny i weryfikacji ich stałości. Liczne zmiany wymagają dobrego przygotowania wszystkich uczestników rynku budowlanego, nie tylko producentów lecz także projektantów, stosujących i użytkowników wyrobów budowlanych.
New rules of the common European system of marketing of the construction products with CE marking are described, according to the EU Regulation No 305/2011, which enters into force on 1 July 2013, replacing Directive 89/106/EEC. It imposes new obligations on manufacturers to identify the products and their characteristics by introducing different rules for declaring performances of the products based on the assessment and verification of constancy. Numerous changes require good preparation of the all construction market operators not only manufacturers but also designers, together with professional and final users of the construction products.
Źródło:
Drogownictwo; 2012, 6; 195-199
0012-6357
Pojawia się w:
Drogownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu modelu ustrojowego prokuratury (w świetle prac Komisji Rady Europy „Demokracja poprzez Prawo”)
Searching for a new model of the public prosecution regime (in light of the work of the European Commission for Democracy through Law)
Autorzy:
Suchocka, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692974.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the prosecution
General Prosecutor
European prosecution standards
council of prosecutors
prokuratura
Prokurator Generalny
standardy europejskie dotyczące prokuratury
rada prokuratorów
Opis:
Looking back at the twenty five years that have passed after the transformation processes started in the countries of Eastern and Central Europe we may say that each of these countries had to cope with the same major challenge in the course of the reform of the system of state organs: the place of the prosecution regime. Consequently, each embarked on finding solutions which, by breaking away with the principle of the unity of power, would allow to arrive at the most effective model for situating the prosecution within the system of separation and balance of powers. As emphasised by the Venice Commission, there is no uniform model of the prosecution regime in the European system. Lawmakers may therefore choose from among different scenarios which all meet so-called European standards. Consequently, it may be claimed that none of the existing solutions, be it a model subordinating the prosecution to the parliament, or to the government, may be classified as contrary to democratic norms. No doubt, further, that in individual states efforts to find a proper place for the prosecution were determined by their legal traditions. Poland for that matter found itself in a relatively privileged position when compared with other states as it already had its own tradition. Thus, in an attempt to find the best possible option in the circumstances of 1989 with respect to the regime structure it was decided to rely on the solutions existing prior to the Constitution of 1952, and to rely on the solutions from before 1950 with respect to the prosecution. Following the amendments to the Constitution in 1989, the prosecution became subordinate to government. The logical consequence of this decision was a regulation that the function of the Attorney General (General Prosecutor) is performed by the Minister of Justice. Irrespective of the absence of precision in this expeditious formulation, the very idea of the concept of government-subordinated prosecution was  justified and could not be considered contradictory to the democratic solution and the rule of law. There was no time, however, to draft and adopt a new act on the prosecution. Consequently, it was decided to regulate the prosecution by amending the existing law of 1985. Unfortunately, this other option of regulating the prosecution has continued till the present, with the result that the prosecution today is governed by the provisions of an act adopted five years before the process of transformation even began. The act underwent multiplied amendments, both before the adoption of the Constitution of 1997 as well as thereafter. One of the important changes was the amendment of 1996, liquidating the prosecution department at the Ministry of Justice and creating the National Public Prosecutor’s Office and the office of the Public Prosecutor who became at the same time deputy General Prosecutor (Attorney General) – the Minister of Justice. Another substantial amendment to the act of 1985 was adopted in 2009 when the functions of the Prosecutor General and the Ministry of Justice had been separated. The National Public Prosecutor’s Office was liquidated and replaced with the General Prosecutor’s Office taking the role of the central organisational unit of the prosecution. This amendment allowed to securea number of executive power competences in relation to the prosecution. Despite that, it seems that a step has been made towards singling out the prosecution from the executive power in order to, as may be assumed, turn it into an independent body. Certain doubts, however, arise regarding the validity of the place of the prosecution as a body independent of the government in light of the provisions of the Constitution of 1997: since the office of the General Prosecutor is no longer to be tied to the function of the Minister of Justice (i.e. a member of government), it seems that such change must be anchored in the Constitution. It also needs to be emphasised that regardless of the place the prosecution occupies in the state bodies regime, which of course is also of importance, what is really necessary is a catalogue of principles and guarantees that will not only ensure impartiality of the prosecutor in decisions making, but will also determine his liability. These guarantees are equally essential in the case of the government-subordinated prosecutor (to free him from political pressure) as well as in the case of independent prosecution (to eliminate pressures within the prosecution itself). It is rather obvious that twenty five years after the beginning of transformations and almost thirty years since the adoption of the still binding and applicable Act on Prosecution in the Polish People’s Republic, a new act on the prosecution must be drafted in line with the European standards, which will also account at the same time, for the positive experiences of the past decades.  
Dwadzieścia pięć lat od rozpoczęcia procesu transformacji w państwach Europy Środkowej i Wschodniej pokazało, że jednym z najtrudniejszych problemów ustrojowych, z jakim przyszło się zmierzyć państwom Europy Środkowej i Wschodniej w procesie reformowania systemu organów państwowych, jest kwestia usytuowania ustrojowego prokuratury. Wszystkie te państwa zatem poszukiwały rozwiązań, które zrywając z zasadą jedności władzy, pozwalałyby znaleźć najefektywniejszy model usytuowania prokuratury wpisany w system podziału i równowagi władz. W systemie europejskim brak jednolitego modelu ustrojowego prokuratury (co podkreśla Komisja wenecka). Daje to legislatorom możliwość wyboru różnych wariantów w ramach tzw. standardów europejskich. W świetle tej tezy należy zatem stwierdzić, że żadnego z rozwiązań, czy to podporządkowania parlamentowi, czy podporządkowania rządowi, nie można zakwalifikować jako sprzecznego ze standardami demokratycznymi. Nie ulega wątpliwości, że w poszukiwaniu rozwiązań w poszczególnych państwach dla usytuowania prokuratury istotną rolę odgrywała także ich tradycja prawna. Polska znajdowała się w tym względzie w korzystnej sytuacji w porównaniu z innymi państwami. Miała swoją własną tradycję ustrojową. Poszukując optymalnych, w ówczesnych warunkach 1989 r., rozwiązań ustrojowych, sięgano zatem do rozwiązań sprzed wejścia w życie konstytucji z 1952 r. W przypadku zaś prokuratury – do rozwiązań sprzed 1950 r., tj. do okresu przed uchwaleniem ustawy o prokuraturze. W wyniku zmian w konstytucji w 1989 r. prokuratura została podporządkowana rządowi, czego logiczną konsekwencją było uregulowanie, że funkcje Prokuratora Generalnego pełni Minister Sprawiedliwości. Niezależnie jednak od nieprecyzyjności tych sformułowań wynikających z nacisku chwili, sama koncepcja podporządkowania prokuratury rządowi była koncepcją uzasadnioną. Nie można jej było uznać za sprzeczną z rozwiązaniami demokratycznymi i państwa prawa. Konieczne jednak było uchwalenie ustawy o prokuraturze, co w tak krótkim czasie było niemożliwe. Pozostała zatem droga dokonywania zmian w ustawie już istniejącej, pochodzącej z 1985 r. I niestety ten sposób regulacji trwa do dzisiaj, poprzez kolejne nowelizacje ustawy uchwalonej pięć lat przed rozpoczęciem procesu transformacji. Ustawa była zmieniania wielokrotnie, zarówno przed uchwaleniem Konstytucji z 1997 r., jak i po jej uchwaleniu. Jedną z istotnych nowelizacji była zmiana ustawy dokonana w 1996 r., kiedy to zniesiono Departament Prokuratury w Ministerstwie Sprawiedliwości i powołano Prokuraturę Krajową z Prokuratorem Krajowym, który został zastępcą Prokuratora Generalnego Ministra Sprawiedliwości. Kolejnej, fundamentalnej zmiany ustawy z 1985 r. dokonano w 2009 r. Wówczas to ustawą z 9 października 2009 r. dokonano rozdzielenia funkcji Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości. Zlikwidowano Prokuraturę Krajową. Utworzono Prokuraturę Generalną jako centralną jednostkę organizacyjną prokuratury. Zachowano tez w wyniku tej nowelizacji szereg uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do prokuratury. Wydaje się jednak, że niezależnie od tych uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do Prokuratora Generalnego, w wyniki tej nowelizacji zrobiono krok w kierunku wydzielenia prokuratury z władzy wykonawczej i, można zakładać, uczynienia jej organem niezależnym Można jednak wyrazić zasadnicze wątpliwości, czy usytuowanie prokuratury jako organu niezależnego od rządu posiada umocowanie w świetle przepisów Konstytucji z 1997 r. Skoro urząd Prokuratora Generalnego przestaje być powiązany z funkcją ministra – członka rządu, wówczas wydaje się, wymaga on zakotwiczenia konstytucyjnego. Podkreślić jednak należy, że niezależnie od sposobu usytuowania prokuratury w systemie organów państwowych, co wydaje się kwestią ważną, ale jednak nie pierwszoplanową, konieczny jest pewien katalog zasad, gwarancji, które mają zapewnić bezstronność prokuratora przy podejmowaniu decyzji, ale także i określić zasady jego odpowiedzialności. I są one tak samo ważne zarówno w przypadku podporządkowania prokuratora rządowi (aby uwolnić go od nacisków politycznych), jak i w przypadku niezależności organów prokuratury (aby uwolnić go od nacisków wewnątrz prokuratury). Wydaje się zatem oczywiste, że dwadzieścia pięć lat, jakie upłynęło od początku transformacji i prawie 30 lat od uchwalenia ustawy o prokuraturze PRL stale obowiązującej w polskim systemie, wymaga bezwzględnie nowej ustawy o prokuraturze, będącej w zgodzie ze standardami europejskimi, a zarazem wykorzystującymi pozytywne doświadczenia minionych lat.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 2; 161-174
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejskie standardy powoływania na stanowisko sędziowskie w świetle najnowszego orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
European standards of appointment to a judicial position in the light of the latest case-law of the European Court of Human Rights
Autorzy:
Borkowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032161.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
niezawisłość sędziowska
standardy europejskie w zakresie niezależności sądów
rady sądownictwa
procedura powoływania sędziów
Europejski Trybunał Praw Człowieka
judicial independence
judicial appointment procedure
european standards of judicial independence
european court of human rights
judicial councils
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie europejskich standardów w zakresie powoływania sędziów, wynikających z opracowań przeróżnych ciał doradczych i eksperckich, w tym: Komitetu Ministrów Rady Europy, organów Rady Europy: CCJE (Rady Konsultacyjnej Sędziów Europejskich), Komisji Weneckiej czy GRE- CO (Grupa Państw Przeciwko Korupcji), jak również ENCJ (Europejskiej Sieci Rad Sądownictwa), znajdujących odzwierciedlenie w orzecznictwie ETPCz, jak również TSUE w Luksemburgu. Jako niezwykle istotny jawi się w tym względzie wyrok w sprawie Gudmundur Andri Astradsson przeciwko Islandii, do którego artykuł się głównie odwołuje i na którym bazuje, oraz argumentacja ETPCz tam przedstawiona. Z uwagi na to, że jest to orzeczenie, które zapadło niedawno i nie jest powszechnie znane (w chwili powstania artykułu nie ma jeszcze tłumaczenia orzeczenia na język polski), w założeniu artykuł ma pokazać standardy europejskie w zakresie powoływania sędziów oraz argumentację, jaką posłużył się ETPCz, bez krytyki i komentarzy własnych, aby umożliwić czytelnikowi wyrobienie sobie własnych poglądów na temat tych standardów oraz ewolucji poglądów ETPCz w tym zakresie.
The article aims to present European standards concerning the appointment of judges, resulting from the studies of various advisory and expert bodies, including: the Committee of Ministers of the Council of Europe, bodies of the Council of Europe, including the CCJE (Consultative Council of European Judges), the Venice Commission or GRECO (Group States against Corruption) as well as ENCJ (European Network of Councils for the Judiciary), as reflected in the case law of both the European Court of Human Rights and the Court of Justice of the European Union in Luxembourg. The judgment in the case of Gudmundur Andri Astradsson v. Iceland, to which the article mainly refers, and the arguments of the European Court of Human Rights presented therein, appear to be extremely important in this respect. Due to the fact that this is a recent ruling and is not widely known (there is no Polish translation of the judgment), the article is intended to show European standards relating to the appointment of judges. It presents in the descriptive manner the arguments invoked by the European Court of Human Rights to enable the reader to form their own views on these standards and the evolution of the views of the European Court of Human Rights in this regard.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 2 (6); 314-337
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie trendów w rozwoju „zielonych” zamówień publicznych w świetle uregulowań wspólnotowych
Trend shaping in the development of Green Public Procurement and the European Union law regulations
Autorzy:
Matusiak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692996.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Green Public Procurement
public procurement resolution
directives
environment
environmental friendly
implementation procurement
legal aspects
ecological criteria
European standards
EU
European Commission
zamówienia publiczne
zielone zamówienia publiczne
kryteria środowiskowe dyrektywy Unii Europejskiej
Komunikat Komisji Europejskiej
ekologiczne środowisko
procedura zamówień
postępowanie przetargowe
GPP
Opis:
Green Public Procurement denotes a proceeding in which the procurement process involves at least one environmental factor already present at the needs assessment stage, when the subject of procurement is defined, its technical specifications formulated, and the procurement criteria or the manner in which it will be conducted are decided upon. The aim of the GPP is to determine the environmental issues in the tendering procedures to the fullest possible extent. The main idea behind the GPP is establishment of clear and challenging ecological criteria for products and services. Green Public Procurements are not obligatory, only recommended, and sadly not at all popular in Poland where ecological criteria in tenders are seldom respected, despite the fact that if properly promoted, in a long perspective GPP could bring considerable profits to all the environment.
Termin „zielone” zamówienie odnosi się do takiego postępowania, w którym zamówienie uwzględnia przynajmniej jeden z czynników środowiskowych już na etapie określenia potrzeb, zdefiniowania przedmiotu zamówienia, sformułowania specyfikacji technicznych, wyboru kryteriów udzielenia zamówienia lub sposobu wykonania zamówienia. Celem zielonych zamówień publicznych jest w możliwie najszerszym zakresie uwzględnianie kwestii środowiskowych w procedurach przetargowych. Główną ideą ekologicznych zamówień publicznych jest ustalenie jasnych i ambitnych kryteriów środowiskowych dla produktów i usług. Nie bez znaczenia jest działalność Komisji Europejskiej w tym zakresie. Należy zachęcać przedsiębiorstwa do rozwijania technologii środowiskowych. Nie wolno zapominać, że bardziej zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych i surowców będzie korzystne dla środowiska i całej gospodarki. Ze względu na interes społeczny, poprawę jakości życia i stanu środowiska naturalnego ważne jest, aby w zamówieniach publicznych aspekty środowiskowe były uwzględniane w możliwie jak najszerszym zakresie. Należy podkreślić, że co prawda „zielone” zamówienia publiczne stanowią instrument dobrowolny, niestety obecnie kryteria środowiskowe są przez polskich zamawiających stosowane nad wyraz rzadko.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 49-58
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyczne uwarunkowania funkcjonowania mediów. Część 2.
Ethical conditions of media functioning. Part II
Autorzy:
Sobczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484222.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
ethics
media
ethical codes
the Mexican Statement
European ethical standards
Polish codes of journalistic ethics
etyka
kodeksy etyki
Deklaracja Meksykańska
europejskie standardy etyki
polskie kodeksy etyki dziennikarskiej
Opis:
There is a strong global tendency to codify ethical norms concerning various professions. Creating ethical codes aims at counteracting breaching moral boundaries. At times norms of journalistic professional ethics are not written into separate codes, but are an integral part of statutes or press offi ce rules. There have been attempts of creating international ethical codes, with a global or regional dimension. The system of European journalistic ethical standards was established during European conferences of ministers dedicated to policies on means of social communication. Ethical standards were also shaped by the Parliamentary Assembly of the Council of Europe. Particularly important is resolution 1003 of the Assembly. An attempt at defi ning journalistic ethical standards was also made in the legal fi elds of the European Union. It is worth noting that journalistic ethical codes indicate a lack of sense of security and are forms of defense from growing reluctance on the part of receivers. The hidden agenda of their existence is self-promotion of the industry. Polish ethical codes strike us as general and lacking precision.
Na świecie istnieje silna tendencja do kodyfi kowania norm etycznych dotyczących różnych zawodów. Tworzenie kodeksów etycznych ma przeciwdziałać przekraczaniu granic moralnych. Niekiedy normy dziennikarskiej etyki zawodowej nie są wpisywane do odrębnych zbiorów, lecz stanowią integralną część statutów bądź regulaminów redakcji. Podjęto próby formułowania kodeksów etycznych o charakterze międzynarodowym, przy czym mają one wymiar albo globalny, albo regionalny. System europejskich standardów etyki dziennikarskiej był wypracowywany na europejskich konferencjach ministerialnych poświęconych polityce wobec środków społecznego przekazu. Standardy etyczne kreowało także Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy. Istotna wydaje się zwłaszcza rezolucja 1003 tegoż Zgromadzenia. Próbę określenia standardów etyki dziennikarskiej podejmowano także w obszarze prawnym Unii Europejskiej. Wypada jednak skonstatować, że kodeksy etyki dziennikarskiej świadczą o braku poczucia bezpieczeństwa i są formą obrony przed narastającymi falami niechęci ze strony odbiorców. Ukrytym celem ich istnienia jest autopromocja środowiska. Polskie kodeksy etyki dziennikarskiej rażą swoją ogólnikowością i brakiem precyzji.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2014, 2 (57); 41-62
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies