Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ENT" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Rośliny źródłem leku laryngologicznego (część 2)
Plants as sources of ent medicines (part 2)
Autorzy:
Jędrzejko, Krzysztof
Kozłowski, Mariusz
Maniara, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035134.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
zasoby roślinne
surowce roślinne
schorzenia laryngologiczne
plant resources
plant materials
ent disorders.
Opis:
INTRODUCTION The paper constitutes a follow up to the analysis concerning the use of medicinal plants of the world, with special focus on the production of medicines used in preventive activity and treatment of ENT disorders. RESULTS An index of 226 species of medicinal plants used in ENT practice worldwide was presented according to their pharmacologic properties and valuable application properties. The categories presented in eight columns were: ordinal number, the name of the species, life form, application in various treatment types, pharmacologically active agents present in plant materials, main pharmacologic activity, plant material and other application properties. CONCLUSION The species selected are mainly perennial plants. They are frequently used in traditional Polish folk medicine, natural medicine, homeopathic medicine and veterinary treatment. Many of them are taxonomic units recorded in pharmacopoeias, the offi cial index of medicines and the index of medicinal plants of the world. Among numerous active chemical substances, the most frequently mentioned are: isoprenoids, fl avonoids, carbohydrates and related compounds, phenols, alkaloids, and tannins. Among the pharmacologic eff ects most often used in ENT practice are: antiseptic, anti-infl ammatory, astringent, antispasmodic, expectorant, analgesic and antibacterial. The main raw materials are: leaf, herb and essential oils. Less numerous are: root, fruit and fl ower. Rare raw materials are: bark, seeds and resin. In the index there are also species having many other application properties, such as: decorative and aromatic, as well as properties used in cosmetic industry, food processing and farming. Some of them may contain substances toxic for people or animals.
WSTĘP Artykuł jest kontynuacją opracowań dotyczących wykorzystania zasobów roślin leczniczych na świecie z możliwością ich wykorzystania jako źródła surowcowego do produkcji leków przydatnych w lecznictwie i profi laktyce schorzeń laryngologicznych. WYNIKI Przedstawiono wykaz 226 gatunków roślin leczniczych stosowanych w laryngologii na świecie pod kątem ich właściwości farmakologicznych i cennych cech użytkowych. W ośmiu kolumnach przedstawiono: liczbę porządkową, nazwę gatunkową, formę życiową, zastosowanie w typach lecznictwa, związki czynne farmakologicznie zawarte w surowcach roślinnych, główne działania farmakologiczne, surowiec roślinny i inne cechy użytkowe. WNIOSKI Wybrane gatunki w zdecydowanej większości należą do roślin wieloletnich. Często wykorzystywane są w tradycyjnej polskiej medycynie ludowej, naturalnej, homeopatycznej i weterynaryjnej. Nierzadko są to taksony farmakopealne i ujęte w Urzędowym spisie leków oraz indeksie roślin leczniczych świata. Spośród wielu aktywnych substancji chemicznych do najczęściej wymienionych należą: izoprenoidy, fl awonoidy, węglowodany i związki pokrewne oraz fenole, alkaloidy i garbniki. Z działań farmakologicznych najczęściej wykorzystanych w laryngologii najliczniej reprezentowane są surowce wykazujące właściwości: antyseptyczne, przeciwzapalne, ściągające, rozkurczowe, wykrztuśne, przeciwbólowe i przeciwdrobnoustrojowe. Główne surowce lecznicze to: liść, ziele oraz olejki eteryczne. Do średnio licznych należą: korzeń, owoc i kwiat. Do rzadkich surowców zaliczono korę, nasiona oraz żywicę. W wykazie znajdują się gatunki posiadające wiele innych cech użytkowych jak: ozdobne, aromatyczne, przydatne w przemyśle kosmetycznym, barwierskim, spożywczym i w rolnictwie. Niektóre z nich zawierają substancje toksyczne dla ludzi i zwierząt.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 3; 7-32
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rośliny źródłem leku laryngologicznego (część 1)
Plants as sources of ENT medicines (part 1)
Autorzy:
Jędrzejko, Krzysztof
Kozłowski, Mariusz
Maniara, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039798.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
ENT disorders
a natural medicine
herbal raw materials
lek naturalny
schorzenia laryngologiczne
surowce roślinne
Opis:
INTRODUCTION. Emphasis should be placed on introducing preparations of natural origin to expand the range of medicines used in the treatment of ENT disorders. The article constitutes a follow-up to a previously published study on the use of medicinal plants in dentistry and concerns the search for sources of natural medicines to be applied in ENT treatment. MATERIAL AND METHODS. Part one of the study presents the results of the analysis of extensive world literature related to basic features of 226 plant species recorded in the systematic index. Part two presents application features of these plants in the form of a chart for analysis (8 columns). RESULTS AND CONCLUSIONS. Among the 226 species analysed, the most numerous groups are: perennials, trees, bushes and others, providing 39 diff erent types of raw materials, such as: leaf folium, essential oils oleum aetherum, herb herba, and less commonly, root radix, fruit fructus, fl ower fl os and others. The largest group consists of species recorded in the index of medicinal plants of the world, less numerous is the group of homeopathic materials, ingredients of offi cially registered preparations and ingredients used in natural and folk medicine as well as the ones recorded in pharmacopoeias. In the practice of ENT treatment worldwide 147 diff erent types of pharmacologic activity of herbal materials have been recognised. The most common are: antiseptic antisepticum, anti-infl ammatory antiphlogisticum, astringent adstringens, antispasmodic spasmolyticum, expectorant expectorans, and others. Among the numerous endogenous chemical substances recognised in ‘ENT plants’ the most common are: isoprenoids, fl avonoids, carbohydrates, phenols, alkaloids, organic acids, as well as tannins and coumarin. The analysis has led to the selection of 226 species (out of over 20 thousand) of both practical and potential application in herbal ENT treatment. They are found in various climatic zones of the world. The selected species can be applied in the treatment of oral cavity, nose and throat disorders, as well as in many other diseases.
WSTĘP. W lecznictwie laryngologicznym wskazane jest rozszerzenie zakresu leków o preparaty pochodzenia naturalnego. Artykuł stanowi kontynuację publikowanego opracowania o wykorzystaniu roślin leczniczych w stomatologii i dotyczy poszukiwania źródeł surowcowych leku naturalnego pod kątem praktycznego wykorzystania w terapii chorób laryngologicznych. MATERIAŁ I METODY. W części pierwszej opracowania przedstawiono wyniki analiz obszernego piśmiennictwa światowego dotyczących podstawowych cech 226 gatunków roślinnych zamieszczonych w indeksie systematycznym. W części drugiej przedstawiono cechy użytkowe tych roślin w formie tabeli do analizy (8 kolumn). WYNIKI I WNIOSKI. Spośród 226 gatunków najliczniejszą grupę tworzą: byliny, drzewa, krzewy i inne dostarczające 39 różnych typów surowców głównie w postaci: liścia folium, olejku eterycznego aetherooleum (oleum aetherum), ziela herba, rzadziej korzenia radix, owocu fructus i kwiatu fl os i innych. Najszerszą reprezentację stanowią gatunki uwzględnione w indeksie roślin leczniczych świata, rzadziej dostarczające surowców homeopatycznych, składników preparatów mających charakter ofi cjalny oraz stosowane w medycynie naturalnej i ludowej świata i te z list farmakopealnych. W praktyce laryngologicznej na świecie stwierdzono łącznie 147 odmiennych typów działań farmakologicznych surowców roślinnych, z których najczęstsze to: odkażające antisepticum, przeciwzapalne antiphlogisticum, ściągające adstringens, rozkurczowe spasmolyticum, wykrztuśne expectorans i inne. Spośród bardzo wielu wyróżnionych endogennych substancji chemicznych stwierdzonych w roślinach „laryngologicznych” do najczęściej spotykanych należą: izoprenoidy, fl awonoidy, węglowodany, fenole, alkaloidy, organiczne kwasy roślinne oraz garbniki i kumaryny. Analiza pozwoliła wyłonić 226 gat. (spośród ponad 20 tys.), które znajdują praktyczne i potencjalne wykorzystanie w fi tolaryngoterapii. Występują one w różnych strefach klimatycznych świata. Wyłonione gatunki znajdują zastosowanie nie tylko w przypadku leczenia schorzeń jamy ustnej, nosa i gardła, lecz także znane ich wykorzystanie w terapii wielu innych chorób.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 2; 24-35
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies