Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Danzig/ Gdańsk" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Sąd nad Manfredim Graviną, Wysokim Komisarzem Ligi Narodów w Wolnym Mieście Gdańsku w latach 1929–1932
Autorzy:
Sierpowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1628428.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Manfredi Gravina
League of Nations
Free City of Danzig (Gdansk)
Liga Narodów
Wolne Miasto Gdańsk
Opis:
Autor artykułu podejmuje próbę racjonalizacji funkcjonowania wysokich komisarzy Ligi Narodów w Wolnym Mieście Gdańsku. Koncentruje się na osobie włoskiego Wysokiego Komisarza Manfrediego Graviny, działającego na terenie Wolnego Miasta w latach 1929–1932. Stara się zdjąć z niego etykietę polityka antypolskiego.
The article attempts to rationalise the functioning of the League of Nations High Commissioners in the Free City of Danzig (Gdansk). It focuses on the person of High Commissioner Manfredi Gravina of Italian nationality, active in the Free City in 1929–1932, trying to remove from him the label of an anti-Polish politician.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 2; 19-34
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The English Connection: Jacob and Johann Philipp Breyne, James Petiver and Plants: The Correspondence between the Breynes and Petiver from the 1690s
Autorzy:
Pękacka-Falkowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050975.pdf
Data publikacji:
2022-01-02
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
history of science
transfer of knowledge
Polish Prussia (in the seventeenth century)
Danzig/Gdańsk, Royal Society
Opis:
The article discusses the hitherto unknown correspondence between the Danzig (present-day Gdańsk) botanist Jacob Breyne, his son Johann Philipp Breyne, and James Petiver in the last decade of the seventeenth century. Their correspondence documents contacts between one of the most important naturalists of the Polish-Lithuanian Commonwealth in the second half of the seventeenth century and members of the Royal Society. The content of the letters reveals how books, naturalia and various artefacts circulated between Western and East-Central Europe. It also reveals the principles of reciprocity and friendship followed by those who conducted inquiries into natural history.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2022, 128, 2; 167-198
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W trosce o zbawienie – testamenty kupców Gdańska i Elbląga z drugiej połowy XV i początku XVI wieku
Out of Concern for Salvation – Testaments of Danzig’s and Elbing’s Merchants from the Second Half of the 15th and the Beginning of the 16th Centuries
Autorzy:
Kubicki, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591209.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
burghers’ testaments
Gdańsk (German: Danzig)
Elbląg (German: Elbing)
pious bequest or legacy (Latin: legatum pium)
piety
zapisy dewocyjn
Elbląg
Gdańsk
testamenty mieszczańskie
pobożność
Opis:
The author analyses the instructions included in the testaments of the burghers fromDanzig and Elbing, written in the second half of the 15th and at the beginning of the 16thcenturies. After going through the pious legacies made by merchants and members of thetown’s elite it may be claimed that the instructions in the testaments are quite similar asfar as the numbers and amounts of the legacies are concerned; the legacies are made tolocal parish churches, monastic orders, towns’ hospitals and the poor. It was also quitecommon to give legacies to church institutions situated outside the towns where the benefactorslived; for example, the monastic complex of the Carthusian Order called Mary’sParadise (Polish: Raj Maryi) in Kartuzy (German: Karthaus) and mendicant orders inthe State of the Teutonic Order in Prussia (merchants from Danzig and Elbing) and inRoyal Prussia (merchants from Elbing alone), which – in exchange for that – offered thebenefactors a prayer and Masses for their souls and the ones of their families. Such obligationswere consciously published in many places simultaneously, in an attempt to additionallysecure prayers needed to be redeemed. The richest also financed pilgrims whowould visit pilgrimage centres for them. The sums for that purpose were in both townsequal, which probably resulted from actual costs and accepted norms. Generally speaking,pious legacies constituted an insignificant part of the merchants’ property, unless thebenefactor had any inheritors. In part of the testaments there are no instructions for piousbequests; however, it does not mean that the burghers did not give part of their propertyad pias causas. The pressure both of the existing norms and the religious conceptions ofthe way that might lead to redemption made it indispensable to make that last contract.
Tematem artykułu jest analiza dyspozycji zawartych w testamentach mieszczan Gdańskai Elbląga spisanych w drugiej połowie XV w. i na początku XVI w. Przypatrującsię głównie zapisom na cele pobożne osób trudniących się kupiectwem i członków elitymiejskiej można stwierdzić, iż w dyspozycjach ich testamentów widoczne są duże podobieństwazarówno w liczbie, jak i wysokości legatów na rzecz konkretnych instytucji.Zazwyczaj przede wszystkim miejscowego kościoła parafialnego, klasztorów i szpitaliw mieście, a w dalszej kolejności ubogich. Również charakterystyczne jest uwzględnianiew zapisach wielu instytucji kościelnych położonych poza miastem, w którym samimieszkali. W tym klasztoru kartuzów z Raju Maryi (Kartuzy) i konwentów mendykanckichw Prusach Królewskich (kupcy z Gdańska i Elbląga) i Prusach Krzyżackich (tylkokupcy z Elbląga), które w zamian gwarantowały ofiarodawcy wspomnienie modlitewne,msze za dusze jego i rodziny. Zobowiązania te świadomie powielano jednocześniew wielu miejscach, chcąc w ten sposób dodatkowo zabezpieczyć sobie modlitwy za duszę,potrzebne w drodze do zbawienia. Najbogatsi finansowali również pielgrzymów,którzy w ich intencji odwiedzali najważniejsze ośrodki pielgrzymkowe. Sumy przeznaczanena ten cel były jednakowe w obu miastach, zapewne odpowiadały realnym kosztomi przyjętemu zwyczajowi. W sumie legaty dewocyjne stanowiły w wypadku kupcówzazwyczaj niewielki procent posiadanego przez nich majątku, chyba że ofiarodawca niemiał spadkobierców. W części testamentów brak dyspozycji na cele pobożne. Nie oznaczato jednak, że mieszczanie ci nie przeznaczali części swego majątku ad pias causas. Zarówno siła obyczaju, jak i przede wszystkim panujących wówczas wyobrażeń religijnycho drodze prowadzącej do zbawienia, nakazywała zawarcie tej ostatniej w życiumieszczanina umowy.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 1; 111-128
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W trosce o zbawienie – testamenty kupców Gdańska i Elbląga z drugiej połowy XV i początku XVI wieku
Autorzy:
Kubicki, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137885.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
testamenty mieszczańskie
Gdańsk
Elbląg
zapisy dewocyjne
pobożność
burghers’ testaments
Gdańsk (German: Danzig)
Elbląg (German: Elbing)
pious bequest or legacy (Latin: legatum pium)
piety
Opis:
Tematem artykułu jest analiza dyspozycji zawartych w testamentach mieszczan Gdańska i Elbląga spisanych w drugiej połowie XV w. i na początku XVI w. Przypatrując się głównie zapisom na cele pobożne osób trudniących się kupiectwem i członków elity miejskiej można stwierdzić, iż w dyspozycjach ich testamentów widoczne są duże podobieństwa zarówno w liczbie, jak i wysokości legatów na rzecz konkretnych instytucji.Zazwyczaj przede wszystkim miejscowego kościoła parafialnego, klasztorów i szpitali w mieście, a w dalszej kolejności ubogich. Również charakterystyczne jest uwzględnianie w zapisach wielu instytucji kościelnych położonych poza miastem, w którym sami mieszkali. W tym klasztoru kartuzów z Raju Maryi (Kartuzy) i konwentów mendykanckich w Prusach Królewskich (kupcy z Gdańska i Elbląga) i Prusach Krzyżackich (tylko kupcy z Elbląga), które w zamian gwarantowały ofiarodawcy wspomnienie modlitewne,msze za dusze jego i rodziny. Zobowiązania te świadomie powielano jednocześnie w wielu miejscach, chcąc w ten sposób dodatkowo zabezpieczyć sobie modlitwy za duszę,potrzebne w drodze do zbawienia. Najbogatsi finansowali również pielgrzymów,którzy w ich intencji odwiedzali najważniejsze ośrodki pielgrzymkowe. Sumy przeznaczane na ten cel były jednakowe w obu miastach, zapewne odpowiadały realnym kosztom i przyjętemu zwyczajowi. W sumie legaty dewocyjne stanowiły w wypadku kupców zazwyczaj niewielki procent posiadanego przez nich majątku, chyba że ofiarodawca nie miał spadkobierców. W części testamentów brak dyspozycji na cele pobożne. Nie oznacza to jednak, że mieszczanie ci nie przeznaczali części swego majątku ad pias causas. Zarówno siła obyczaju, jak i przede wszystkim panujących wówczas wyobrażeń religijnych o drodze prowadzącej do zbawienia, nakazywała zawarcie tej ostatniej w życiu mieszczanina umowy.
The author analyses the instructions included in the testaments of the burghers from Danzig and Elbing, written in the second half of the 15th and at the beginning of the 16th centuries. After going through the pious legacies made by merchants and members of the town’s elite it may be claimed that the instructions in the testaments are quite similar as far as the numbers and amounts of the legacies are concerned; the legacies are made to local parish churches, monastic orders, towns’ hospitals and the poor. It was also quite common to give legacies to church institutions situated outside the towns where the benefactors lived; for example, the monastic complex of the Carthusian Order called Mary’s Paradise (Polish: Raj Maryi) in Kartuzy (German: Karthaus) and mendicant orders in the State of the Teutonic Order in Prussia (merchants from Danzig and Elbing) and in Royal Prussia (merchants from Elbing alone), which – in exchange for that – offered the benefactors a prayer and Masses for their souls and the ones of their families. Such obligations were consciously published in many places simultaneously, in an attempt to additionally secure prayers needed to be redeemed. The richest also financed pilgrims who would visit pilgrimage centres for them. The sums for that purpose were in both towns equal, which probably resulted from actual costs and accepted norms. Generally speaking, pious legacies constituted an insignificant part of the merchants’ property, unless the benefactor had any inheritors. In part of the testaments there are no instructions for pious bequests; however, it does not mean that the burghers did not give part of their property ad pias causas. The pressure both of the existing norms and the religious conceptions of the way that might lead to redemption made it indispensable to make that last contract.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 1; 111-128
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Okno na świat” i „dwójka”. Działalność placówki polskiego wywiadu i kontrwywiadu wojskowego w Gdyni w latach 1933-1939
Autorzy:
Skóra, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591030.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
military intelligence
the port in Gdynia
Pomerania
sea policy
counter-intelligence
the Free City of Gdańsk/Danzig
wywiad wojskowy
port w Gdyni
Pomorze
polityka morska
kontrwywiad
Wolne Miasto Gdańsk
Opis:
W Gdyni w latach 1933-1939 działała placówka polskiego wywiadu wojskowego. Był to Posterunek Oficerski nr 2 (PO 2), podlegający większej agendzie, Ekspozyturze nr 3 Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego. Pod kierownictwem oficera pracowało w nim kilku wojskowych i cywilów. Podlegali im agenci, zbierający wiadomości w terenie. Ich liczba oscylowała między 6 a 13. Ogółem, w latach 1933-1938 dla PO 2 pracowało w Gdańsku i Niemczech co najmniej 37 agentów. PO 2 utworzono kilka miesięcy po objęciu władzy w Rzeszy przez nazistów i tuż po wystąpieniu Niemiec z Ligi Narodów. Lata 1931-1933 były okresem wyjątkowego napięcia w stosunkach polsko-gdańskich. Ich widownią było głównie forum Ligi Narodów. Prawdopodobnie powołanie posterunku kontrwywiadu ofensywnego (bo taki miał profil działalności przez pierwsze dwa lata) spowodowane było obawą przed rozwojem sytuacji w Wolnym Mieście. Naziści byli nieobliczalni i groźni. W zakresie kontrwywiadowczym PO 2 był tarczą osłaniającą port w Gdyni i najbliższy rejon przed penetracją niemiecką idącą. Sąsiedztwo Wolnego Miasta Gdańska było główną przyczyną powołania posterunku. Było to miasto cieplarniane dla działalności szpiegowskiej i nielegalnej. Przybywali tam dezerterzy, przemytnicy, fałszerze, pospolici przestępcy, działacze polityczni i uciekinierzy przed prześladowaniami. Do listopada 1935 roku gdyński PO 2 koncentrował się na pracach kontrwywiadowczych związanych z Gdańskiem. Do łatwych zadań należało namierzanie mieszkań, w których niemieckie służby spotykały się ze współpracownikami. Kilkadziesiąt zadań rocznie dotyczyło sprawdzenia doniesień posterunków oficerskich, ekspozytury lub innych służb polskich w odniesieniu do podejrzanych osób. Szukano szpiegów i zdrajców. Badano zachowania – zwłaszcza gdańszczan – nietypowe i występujące regularnie.Zbierano wiadomości o powiązaniach między przedsiębiorstwami polskimi, gdańskimi i niemieckimi na Wybrzeżu. Sprawdzano kontakty towarzyskie oficerów Wojska Polskiego i członków ich rodzin (zwłaszcza żon). Od 1935 roku, w związku z powstaniem niemieckiej armii z poboru powszechnego (Wehrmacht) PO 2 został przestawiony na działania ofensywne, głównie na terenie Pomorza Zachodniego (czyli wschodniego obszaru Provinz Pommern oraz Grenzmark Posen Westpreussen). Chodziło o poznanie stanu niemieckich zbrojeń, dyslokacji wojsk, budowy lotnisk i umocnień (na późniejszym tzw. Wale Pomorskim, (Pommern stellung – d 1).I przewidzenie szybkości mobilizacji.
In the years 1933-1939 in Gdynia there was a post of Polish military intelligence. It wasan officers’ Post no 2 (PO-2), subordinated to a bigger agency, the Branch Office no 3 ofthe Second Department of the Polish Army’s General Staff. An officer managed a teamof several people, military men and civilians. In turn, they managed agents, who collected information. Their number oscillated between 6 and 13. Altogether, in the years1933–1938 there were at least 37 agents working for PO-2 in Gdańsk and Germany. PO-2 was created a few months after the Nazis assumed power in the Reich andjust after Germany left the League of Nations. The years 1931–1933 were a period ofexceptional tension between Poland and Gdańsk/Danzig. It was especially visible in theforum of the League of Nations. The reason behind creating a post of offensive counter-intelligence (such was the profile of the post for the first two years) was a fear of howthe situation in the Free City of Danzig might develop. The Nazis were unpredictable anddangerous. From the counter-intelligence point of view PO-2 was a shield protecting the port in Gdynia and its surroundings from the German penetration. The vicinity of Gdańsk wasthe main reason to create the post. It was a propitious city for espionage. The Free Cityof Gdańsk/Danzig was full of deserters, smugglers, forgers, common criminals, politicalactivists, escapees and refugees. Until November 1935 the Gdynia PO-2 concentrated on counter-intelligence concerning Gdańsk. A relatively easy task was to identify flats where the Germans met withtheir collaborators. Several score of tasks were related with checking the reports concerning various people; the reports were coming from the officers’ posts, the branch office or other sources. Spies and traitors were looked for. The behaviours of selected inhabitantsof Gdańsk were investigated, especially the uncharacteristic and – at the same time –regular ones. The information was collected on the connections between Polish, Gdańskand German enterprises. Social contacts of officers of the Polish Army and the membersof their families (especially their wives) were looked at carefully. Since 1935 in connection with creating Wehrmacht out of compulsory conscriptionPO-2 changed its mode of action into offensive, mainly in West Pomerania, i.e. the eastern part of Provinz Pommern and Grenzmark Posen Westpreussen. The point was to define the state of the German armaments, the deployment of German troops, the locationof their airports and fortifications (of what was to become the Pomeranian Embankment,Pommernstellung) and the speed of mobilisation.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2019, 2; 99-131
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie i działalność ewangelickiego Macierzystego Domu i Szpitala Diakonis w Gdańsku w latach 1857-1945
Founding and activity of the evangelical Diakon’ s Maternal House and Hospital in Gdańsk (Danzig) in the years 1857-1945
Autorzy:
Von Grabowski, Michał T.W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530641.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Historia gdańskiej medycyny
historia gdańskich szpitali
ewangelicki Macierzysty Dom i Szpital Diakonis w Gdańsku
History of medicine in Gdańsk (Danzig)
hospitals history of Gdańsk
the evangelical Diakon’ s Maternal House and Hospital in Gdańsk
Opis:
W pracy przedstawiono okoliczności powstania i działalność ewangelickiego Macierzystego Domu i Szpitala Diakonis w Gdańsku w latach 1857-1945. Przypomniano sylwetki sióstr przełożonych oraz naczelnych lekarzy szpitala.
In the paper are presented the circumstances of founding, development and activity of the evangelical Diakon’s Maternal House and Hospital in Gdańsk (Danzig) in the years 1857-1945. Are remembered the diakon’ s matronsisters and the leading doctors of the hospital.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2019, 82; 9-26
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Azyl kościelny w protestanckim Gdańsku w świetle incydentu z 1700 roku, opisanego w diariuszu syndyka miejskiego Johanna Ernesta von der Lindego
Church sanctuary in Protestant Gdańsk in the light of the incident from 1700, described in the diary of the municipal syndic, Johann Ernst von der Linde
Autorzy:
Kościelak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533062.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Gdańsk (Danzig)
Carmelites
Catholics and Lutherans in Gdańsk
penitentiary (prison)
diaries of town clerks
Gdańsk and Pomeranian offi cial court
Gdańsk
karmelici
katolicy i luteranie w Gdańsku
Dom Poprawy
diariusze urzędników miejskich
oficjalat gdański i pomorski
Opis:
The event from 1700 presented in the article was described in the diary of a contemporary municipal syndic, Johann Ernst von der Linde. A group of fugitives from the Gdańsk Penitentiary (i.e. prison) attempted to invoke the right of the church sanctuary. For this purpose they claimed sanctuary inside the Carmelite Monastery in the Old Town of Gdańsk (Danzig). The incident illustrates tendencies present in the transitional period between early modern times – when such right was accepted – and more recent times – when sense and legitimacy of such procedure were already questioned. The event took place in Gdańsk, a powerful, self-governing, economic centre with a very good system of local law, additionally being a mainstay of Protestantism in the region. The event was also a particular test of authority between the dominant religion and a religious minority. A successful escape from the municipal prison, negotiations between the stakeholders referring to the written law, custom and precedents, and the final lack of any consequences for the fugitives casts an interesting light on the penitentiary and criminal system of Gdańsk and the issue of maintaining order in the city in the late 17th and early 18th centuries.
Przedstawione w niniejszym artykule zdarzenie z 1700 r., opisane w diariuszu ówczesnego syndyka miejskiego, Johanna Ernesta von der Lindego, to próba odwołania się do prawa azylu kościelnego przez grupę zbiegów z gdańskiego Domu Poprawy, chroniących się w klasztorze karmelitów na Starym Mieście. Incydent ten ilustruje tendencje okresu przejściowego pomiędzy epoką wczesnonowożytną – skłonną to prawo akceptować, a nowszymi czasami – kwestionującymi jego sens i zasadność. Do zdarzenia doszło w Gdańsku, silnym, samorządnym ośrodku gospodarczym z doskonale ukształtowanym systemem własnego prawa, na dodatek bastionie protestantyzmu w tym regionie. Była to więc zarazem swoista próba sił pomiędzy wyznaniem dominującym a mniejszościową grupą religijną. Udana ucieczka z miejskiego więzienia, negocjacje zainteresowanych stron, odwołujących się do litery prawa, obyczaju i precedensów, wreszcie – w ostatecznym rozrachunku – uniknięcie konsekwencji przez uciekających z Domu Poprawy przestępców, w ciekawym świetle przedstawiają gdański system penitencjarny i karny oraz kwestię utrzymania porządku w mieście na przełomie XVII i XVIII w.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2016, 19; 109-125
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formuła "transivit per manus" w średniowiecznych dokumentach arcybiskupów gnieźnieńskich
Die Formulierung transivit per manus in mittelalterlichen Dokumenten der gnesener Erzbischöfe
Autorzy:
Adamska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042005.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Mittelalter
Danzig
Erzbischof
Dokumentation
średniowiecze
Gdańsk
arcybiskup
dokumentacja
Middle Ages
archbishop
records
Opis:
Im Artikel zum Thema der Formulierung transivit per manus in den mittelalterlichen Dokumenten der Gnesener Erzbischöfe stellt die Verfasserin fest, diese Diplome seien arm an Kanzleinotationen. Von den fast 400 gedruckt veröffentlichten Dokumenten besitzen nur etwa 90 Kanzleinotationen. Die meisten Kanzleinotationen stammen aus der zweiten Hälfte des 14. und vom Beginn des 15. Jahrhunderts. Die Formulierung transivit per manus gehörte zu den wichtigsten Kanzleinotationen in den Dokumenten der Gnesener Erzbischöfe und war eng verbunden mit der Organisation der erzbischöflichen Kanzlei im Spätmittelalter.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1996, 65; 393-400
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okoliczności powstania i działalność Szpitala Najświętszej Maryi Panny Sióstr Boromeuszek w Gdańsku w latach 1852-1945
Circumstances of Founding and Activity of St. Mary Hospital of the Sisters of St. Borromaeri Order in Gdańsk in the Years 1852-1945
Autorzy:
Von Grabowski, Michał T.W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530808.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Historia medycyny w Gdańsku do 1945 r.
Szpital Najśw
Maryi Panny Sióstr Zakonu Boromeuszek w Gdańsku
historia szpitali gdańskich
History of medicine in Gdańsk (Danzig) until 1945
St Mary Hospital of the sisters of St Borromaeri Order in Gdańsk
hospitals history of Gdańsk
Opis:
W pracy przedstawiono okoliczności powstania, rozwój i działalność Szpitala Najświętszej Maryi Panny sióstr Zakonu Boromeuszek w Gdańsku w latach 18521945. Zamieszczono życiorysy ordynatorów i kilku byłych polskich lekarzy szpitala.
In the paper are presented the circumstances of founding, development and activity of the St. Mary Hospital of the Sisters of St. Borromaeri Order in Gdansk (Danzig) in the years 1852-1945. The biography of the seniorconsultans and some polish doctors of the hospital are described.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2018, 81; 9-23
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słynna gdańska polonuska: Siostra Lucjana Maria Wanda Makurath (1911-1999)
Eine berühmte Polin: Schwester Lucjana Maria Wanda Makurath (1911-1999)
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559034.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Wanda Makurath
Wolne Miasto Gdańsk
dominikanki
dominikanie świeccy
Freie Stadt Danzig
Dominikanerinnen
Dominikanische Tertiaren
Opis:
Wanda Makurath pochodziła z dawna zasiedziałej w Gdańsku polskiej rodziny Kaszubów. Urodziła się w Stegnie (Steegen) 5 maja 1911 r. Uczęszczała do Polskiej Szkoły Senackiej. W 1928 r. wstąpiła do Zgromadzenia Dominikanek Kontemplacyjno-Czynnych III Zakonu Św. Dominika. Tam złożyła 19 listopada 1934 r. śluby wieczyste. W 1934 r. uzyskała w Tarnowie dyplom nauczycielki. Zaraz też podjęła pracę pedagogiczną, kolejno w Kielcach i Skarszewach koło Kościerzyny. W dniu 17 kwietnia 1937 r. została wysłana do Wolnego Miasta Gdańska, by objąć posadę nauczycielki w mieszczącej się w Domu Polskim szkole w miejscowości Piekło (Peickel). W dniu 1 września 1939 r. hitlerowcy aresztowali trzy dominikanki, po uwolnieniu siostra Lucjana przyjechała do Gdańska, skąd została wysiedlona do Generalnego Gubernatorstwa. Podjęła się tam prowadzenia tajnych kompletów w ramach działalności w Polskim Komitecie Rady Głównej Opiekuńczej. Po wyzwoleniu powróciła do pracy szkolnej: była zatrudniona (1945-1953) w Orzeszu koło Pszczyny na Górnym Śląsku. Od 1 września 1956 r. pracowała w szkole w Gdańsku. Do 1957 r. była związana ze Zgromadzeniem Dominikanek Życia Apostolskiego. Potem związała się ślubami z Fraternią Gdańską Trzeciego Zakonu Dominikańskiego. Jako przełożona tercjarzy dominikańskich w Gdańsku wiele wysiłku włożyła w rozwój fraterni. Zmarła 16 grudnia 1999 r. zamykając rozdział, jakim byli niegdyś niezłomni Polacy w Gdańsku.
Wanda Makurath stammte aus einer seit langer Zeit in Danzig wohnenden polnischen Kaschuben Familie. Sie wurde in Steegen am 5. Mai 1911 geboren. Sie besuchte die Polnische Schule des Senats. Im Jahre 1928 trat sie in die beschaulich-tätige Kongregation der Dominikanerinnen des Dritten Ordens des Hl. Dominikus. Dort legte sie am 19. November 1934 die ewige Profess. 1934 erlangte sie das Lehrerdiplom. Gleich begann sie die pädagogische Arbeit, zuerst in Kielce dann in Skaryszewa bei Kościerzyna. Am 17. April 1937 wurde sie in die Freie Stadt Danzig gesandt, um dort den Lehrerposten in einer polnischen Schule in Peickel anzutreten, die in der Gabel der Weichsel und des Nogat lag. Hier zeigte sich die heroische und heldenhafte Haltung der Sr. Lucjana als Polin und als Ordensfrau. In der Schule leitete sie den Gesangsunterricht, einen Chor, Pfadfinder für Mädchen und Buben, einen Kunstkreis. Sie begeisterte Mädchen für den Polnisch Unterricht, die Handarbeit und das Turnen. Sie setzte sich beträchtlich in der Pfarre Pieklo ein, und gründete den Eucharistischen Kreuzzug, den Katholischen Jugendverein, den Katholischen Mütterverein, den Katholischen Jugendverein für die Mädchen und den Lebendigen Rosenkranz. Am 1. September 1939 verhafteten die Nazis drei Dominikanerinnen, und fuhren sie in die Haft in Elbląg. Nach dem Freispruch kam Sr. Lucjana nach Danzig aber bald wurde sie nach Generalgouvernement vertrieben. Dort begann sie heimlich zu unterrichten, im Rahmen der Tätigkeit des Polnischen Komitees des Rats der Wohlfahrt. Sr. Lucjana hielt sich zuerst in Nozdrzec bei Przeworsk auf, wo sie einen Kindergarten für die Dorfkinder mitorganisierte. Dann vom 1. August 1942 bis 31. Januar 1943 lebte sie im Kloster in Bieliny und arbeitete im Polnischen Rat der Wohlfahrt. Von März 1943 bis Mai 1945 hielt sich Sr. Lucjana im Generalhaus der Kongregation im Biała Niżna auf. Dort arbeitete sie in einer halblegalen Volksschule. Gleichzeitig leitete sie den hiesigen Chor und lehrte dabei die Jugendlichen Polnisch, Geschichte und Gesang. Nach der Freisetzung nahm sie den Lehrposten wieder auf. Sie arbeitete: 1945-1953 in Orzesz bei Pszczyna in Oberschlesien, vom 1. September 1956 in einer Schule in Danzig. Bis 1957 war sie mit der Kongregation der Dominikanerinnen des Hl. Dominikus verbunden. Dann legte sie in Danzig die Gelübde in der Fraternität des dominikanischen Dritten Ordens ab. Als langjährige Oberin (1973-1993) diente sie ihr fruchtbar mit großem Engagement und Hingabe. Sie war ein Mitglied des Provinzrates (1972-1991). Treu ihrem dominikanischen Charisma wirkte sie im Geiste ihrer verborgenen Weihe an Gott, als Lehrerin in der Grundschule Nr. 27 in Danzig bis zur ihrer Pensionierung im Jahre 1968. Als Oberin der dortigen dominikanischen Terziaren gab sie sich viel Mühe um die Entwicklung der Fraternität zu fördern. Sie starb am 16. Dezember 1999 und schloss das Kapitel der unbeugsamen Polen in Danzig.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2015, 36; 231-248
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opracowanie rzeczowe zbiorów w Bibliotece Gdańskiej PAN
Die Nachkriegsgeschichte der Sacherschließung in der Danziger Bibliothek
Autorzy:
Walczak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040955.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Konferenz
Bibliothek
Bibliotheksammlungen
Danzig
PAN
konferencja
biblioteka
zbiory biblioteczne
Gdańsk
conference
library
library collection
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2003, 79; 259-263
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izba Lekarska i inne organizacje lekarskie w Gdańsku do 1945 r.
Chamber of Physicians and Dentists and other doctors’ organizations in old Gdansk until 1945
Autorzy:
Machaliński, Zbigniew
Grabowski, Michał J. W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901873.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
Chamber of Physicians and Dentists
Gdansk until 1945
Collegium Medicum
Doctors’ Society
Abraham Lissauer
Free City of Danzig
Opis:
Founded by Danzig doctors in 1612 Collegium Medicum can be considered the first Chamber of Physicians and Dentists in the territory of the Kingdom of Poland. Its aim and objective was representing the interests of the medical pro-fession and specialist training. The medical section of The Danzig Research Society (Danziger Naturfor-schende Gesellschaft) established in 1743, was transformed into Doctors’ Society (Arztlicher Verein zu Danzig) on November 29, 1876. On May 25, 1887 Chambers of Physicians and Dentists were created in all subdivisions of the Kingdom of Prussia. Abraham Lissauer (1832–1908), a German physician and anthropologist be-came the first president of the Chamber of Physicians and Dentists of West Prussia located in Danzig. The Chamber of Physicians and Dentists in the Free City of Danzig was reactivated in 1925.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2012, 9; 313-319
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrematonimy w funkcji społeczno-kulturowej na przykładzie druków ulotnych Wolnego Miasta Gdańska 1920–1939
The socio-cultural function of chrematonyms on the example of advertisement prints in the Free City of Danzig in the years 1920–1939
Autorzy:
Olszewska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475549.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
chrematonimy
onomastyka kulturowa
druki ulotne
Wolne Miasto Gdańsk
chrematonyms
cultural onomastics
advertisement prints
the Free City of Danzig
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest analiza chrematonimów w realiach historycznych oraz ich roli jako symboli tożsamości kulturowej. Omawiane w tekście niemieckojęzyczne chrematonimy z okresu Wolnego Miasta Gdańska (WMG) 1920–1939 nie były dotąd przedmiotem analizy kulturowej. Podstawę podziału i analizy chrematonimów wyekscerpowanych na potrzeby niniejszego artykułu z druków ulotnych WMG stanowi model badawczy Artura Gałkowskiego (2011) wraz z podziałem chrematonimów w funkcji kulturowo-użytkowej na chrematonimy marketingowe, społecznościowe i ideacyjne. Analiza wykazała, iż nazwy zakodowane w drukach ulotnych są odzwierciedleniem obrazu otaczającego świata mieszkańców WMG oraz utrwalonym symbolem ich tożsamości kulturowej.
The aim of the following article is the analysis of chrematonyms in historical reality and of their role as the symbols of cultural identity. The German language chrematonyms from the period of the Free City of Danzig covered in the following article have not been the object of the cultural analysis so far. The basis of the division and analysis of chrematonyms excerpted on the needs of the following article from the advertisement prints of the Free City of Danzig is constituted by the research model by Gałkowski (2011) together with the division of chrematonyms into marketing chrematonyms, social chrematonyms and idea-creating chrematonyms in the culturally usable function. The analysis showed that names coded in advertisement prints mirror the surrounding world of the inhabitants of the Free City of Danzig and create a fixed symbol of their cultural identity.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2017, 31; 163-175
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tercjarki Zakonu Kaznodziejskiego na Pomorzu XIV–XVI w.
Tertiary sisters of the Preachers Order in Pomerania in 14‒16th century
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559046.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Beginki
Burg
Dominikanki
Gdańsk
Klepka
Kopelcypel
Mantelatka
Piotr Goldbach
Tercjarki
Toruń
Beguines
Danzig
Dominican nuns
Dominican Order
Mantellate
Peter Goldbach
Tertiaries
Opis:
W okresie średniowiecza na terenie Pomorza funkcjonowały dwie wspólnoty tercjarek dominikańskich, mianowicie w Toruniu i Gdańsku. Wpisywały się one w nurt niewielkich miejskich wspólnot religijnych istniejących w XIV‑XVI w: odwiedzały chorych, biednych i więźniów a na swój byt zarabiały pracą ręczną. Ich życie religijne koncentrowało się w wyznaczonej im kaplicy w kościele dominikanów. Siostry zobowiązane były do wspólnych pacierzy i poddane były władzy miejscowego przeora, co stanowiło o ich przynależności zakonnej. Typowe średniowieczne miejskie wspólnoty tercjarek na Pomorzu przetrwały do czasów reformacji, kiedy społeczność Torunia i Gdańska przeszła na protestantyzm.
The Dominican tertiaries of the Middle Ages existed in the region of Pomerania (Pomorze) in two communities, respectively in Toruń and Gdańsk. Both communities belonged to a current of minor urban religious societies that existed between the 14th and 16th century within the orbit of influence the mendicant orders exerted. Both communities resided in the neighborhood of Dominican convents. Despite the specifics of a given location, both communities of tertiaries reflected the life and ministry typical for Beguines (Roman Catholic lay religious communities). They visited the sick, the poor, and the prisoners, and supported themselves through the work of their own hands. Their prayer life was centered in the designated chapel in the Dominican church. The sisters were mandated to pray in common. They were also subjected to the local prior who constituted a decisive component of their religious membership. Typical Middle Age communities of tertiaries in Pomerania survived till the time of Reformation when the society of Toruń and Gdańsk converted to Protestantism. Hence, after 1525 both communities ceased to exist.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 27; 131-151
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Macocha idealna: aktywność Anny Luizy z Mycielskich Radziwiłłowej w świetle francuskiej korespondencji dyplomatycznej (1764–1765)
Autorzy:
Bajer, Jakub
Mariani, Andrea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630875.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Anna Luiza Radziwiłłowa nee Mycielska
Karol Stanislaw “Panie Kochanku” Radziwiłł French diplomacy
king Stanisław August
the Czartoryski family
18th century
Gdańsk
Danzig
Polish-Lithuanian Commonwealth
Opis:
The paper offers an insight into the diplomatic activities of princess Anna Luiza Radziwiłłowa nee Mycielska, second wife and widow of the great general of Lithuania, Michał Kazimierz “Rybeńko” Radziwiłł, in the aftermath of the election of Stanisław August to the Polish throne. The main sources comprise diplomatic correspondence between France and Gdańsk, where the princess lived during the exile of her stepson, following his opposition to the new king. The paper aims at showing how Anna Luiza tried to gain political support from France as well as how her efforts were perceived by the French diplomacy.     
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2014, 10; 281-311
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies