Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Crimen" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Wincentego Skrzetuskiego mowa Przeciwko Kroloboystwu
Wincenty Skrzetuski’s Speech Against Regicide
Autorzy:
Organiściak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621400.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Wincenty Skrzetuski, Oświecenie, królobójstwo, crimen laesae maie- statis, przestępstwa polityczne
Wincenty Skrzetuski, Enlightment, regicide, crimen laesae maiestatis, poli- tical crimes
Opis:
Wincenty Skrzetuski, a member of the SchP convent, was an outstanding educationist, historian, lawyer and political writer. In Mowy o główniejszych materiach politycznych, issued in 1773 and in a handbook published from 1782–1784 Prawo polityczne narodu Polskiego, he discussed the problem of prevention of the King’s authority. He discussed the issue in the context of the attempted abduction of King Stanisław August Ponia- towski in 1771. His reflections indicate that he was mostly following older views on the crime of regicide and contrary to humanitarian ideas he argued on using the death penalty against all, with no exception, who took part in regicide. Skrzetuski mentioned the fact of not very wide competences of the elective Polish king, but he didn’t follow the Enlightment’s concept of the King’s power. Thus he followed the Catholic concept of the monarch’s power. He justified the full ban of regicide by rational reasons, as well as the reasons coming from the law of nature and from political rules.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 2; 229-244
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocenny charakter znamion przestępstw narkotykowych
Evaluative characteristics of elements of drug offences
Autorzy:
Kowalewska-Łukuć, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693297.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
evaluative characteristics
nullum crimen sine lege certa principle
Act on Preventing Drug Addiction
znamiona ocenne
zasada nullum crimen sine lege certa
ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii
Opis:
The article discusses the evaluative and vague characteristics used in the descriptions of the various types of offences in the context of the nullum crimen sine lege certa principle. The analysis of these characteristics was conducted on the grounds of the provisions of the Act on Preventing Drug Addiction in terms of the so-called allowable span and freedom of decision left for the authorities applying the law. The results of this analysis indicate that often enough the use by the legislature of the evaluative characteristics strains the principle of nullum crimen sine lege certa. The article also raises the issue of the possibility of proving in a criminal trial that the offender’s conduct has fulfilled some specific characteristics of an offence. The subjectivity principle in criminal law in the context of evaluative characteristics has also been discussed. In conclusions, a possible solution to the problem of evaluative characteristics used in the provisions of the Act on Preventing Drug Addiction is proposed.
Artykuł porusza problematykę ocennych i nieostrych znamion używanych w opisach różnych typów czynów zabronionych w kontekście gwarancyjnej funkcji prawa karnego i zasady nullum crimen sine lege certa. Analiza charakteru tych znamion została przeprowadzona w oparciu o przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii pod kątem dopuszczalnej rozpiętości tzw. pasa nieostrości i luzu decyzyjnego pozostawionego organom stosującym prawo. Wyniki tej analizy wskazują, że niejednokrotnie posłużenie się przez ustawodawcę znamionami ocennymi nadwyręża zasadę nullum crimen sine lege certa. W artykule poruszona została również kwestia możliwości udowodnienia w procesie karnym realizacji przez sprawcę poszczególnych znamion czynu zabronionego oraz problematyka zasady subiektywizmu prawa karnego na tle znamion ocennych. W konkluzji autorka proponuje możliwe rozwiązania problemu znamion ocennych użytych w przepisach ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 151-160
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To Question the Existence of Authorities to Prosecute Crimes and Represent the State in the Medieval Kingdom of Hungary
Autorzy:
Považan, Michal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926197.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
prosecution, Kingdom of Hungary, Middle Ages, crimen publicum, criminal law, trial
Opis:
Nowadays, the office of public prosecutor is the commonly accepted legal institution in the Western legal culture. Its existence is understood as something taken for granted. This was different in the Middle Ages. At first, the criminal trial proceedings were not distinguished from the civil ones, and therefore they were conducted on the basis of the same fundamental principles. There was no public authority engaged in instituting the criminal trial. The latter had to be instituted by private individuals who were the injured parties. This had an impact on the forming of the concept of crime which was not viewed as an offence against the society or the State but against the injured individual. The paper is concerned with the medieval Kingdom of Hungary and discusses the development of State structures, criminal substitutive law and the criminal procedure.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 1; 1-12
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Realizacja zasady nullum crimen sine lege za popełnione delikty administracyjne z zakresu prawa bankowego w Polsce i w Niemczech
Implementation of the principle nullum crimen sine lege for an administrative offence in the area of banking law in Poland and Germany
Autorzy:
Stawińska-Artecka, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2186102.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
administrative offences
banking law
financial penalty
nullum crimen sine lege principle
human rights
zasada nullum crimen sine lege
prawa człowieka
delikty administracyjne
prawo bankowe
kara pieniężna
Opis:
Naczelną zasadą prawa penalnego o fundamentalnym znaczeniu dla praw człowieka jest zasada legalizmu – nullum crimen sine lege, która oznacza, że nie ma czynu zabronionego bez dokładnego określenia go w akcie prawnym. W sytuacji, gdy omawiana zasada jest realizowana, każdy człowiek może być pewien, że zostanie mu wymierzona kara tylko za zachowanie ściśle oznaczone w akcie prawnym oraz w granicach przewidzianych prawem. Omawianą zasadę stosuje się również do czynów stanowiących delikty administracyjne. W ich przypadku przestrzeganie przedmiotowej zasady jest szczególnie ważne, grożące kary pieniężne liczone są bowiem w milionach złotych, jak chociażby w przypadku prawa bankowego, a ustawodawca wciąż rozszerza katalog aktów prawnych, w których wprowadzana jest ta kategoria czynów. W Polsce i w Niemczech model odpowiedzialności za delikty administracyjne jest ukształtowany odmiennie, a w obu państwach widoczny jest wzrost liczby przepisów wprowadzających ten rodzaj odpowiedzialności. Powyższe uwidacznia nowe wyzwanie, aby dokonać weryfikacji, czy osobom zainteresowanym gwarantowana jest zasada nullum crimen sine lege.
The guiding principle of a penal law, of fundamental importance for human rights, is the principle of legalism - nullum crimen sine lege, which means that there is no criminal act without a precise definition of it in a legal act. When the principle in question is implemented, every person can be sure that they will be punished only for the conduct strictly specified in the legal act and within limits prescribed by law. The rule discussed above also applies to acts that constitute administrative offences. Compliance with this rule is essential in the model of liability for them because the anticipated fines are counted in millions of zlotys, as in the case of banking law, and the legislator continues to expand the catalogue of legal acts, in which this category of acts is introduced. In Poland and Germany, the liability model for administrative offences is shaped differently, and in both countries, there is a visible increase in the number of regulations introducing this type of liability. The above shows a new challenge, the need to verify that the nullum crimen sine lege principle is guaranteed to the persons concerned.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2022, 17; 77-90
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znamiona ilościowe w procesie kontrawencjonalizacji w kontekście zasady nullum crimen sine lege – wybrane zagadnienia
Quantitative traits in the process of contraventionalisation in the context of the principle of nullum crimen sine lege – selected issues
Autorzy:
Pawlik, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476965.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
process of contraventionalisation
principle nullum crimen sine lege
misdemeanour
offences
“petty offences”
Opis:
As for now, the Polish law of misdemeanours has not worked out a uniform concept. Historically, its developments have assumed various conceptual structures – starting with an administration type of model through the current one that comes closer to that of a criminal liability. As early as in 1918, while developing a concept of the law of misdemeanours, it was disputed whether misdemeanours should be recognised as a separate category, including cases of violation of the order, or as those that were primarily related to the sphere of administrative actions or whether they should be established on the basis of that social harm they caused and to assume that a misdemeanour was a petty form of an offence. The current model that has been worked out in the course of transformation is characterised by a significant lack of cohesion, and this assessment is even more substantiated by implementation of a concept of the socalled hybrid offences. The concept itself consisting in the diversification of liability by creating the so-called hybrid offences is a relatively new solution under the Polish system which raises significant doubts, largely in terms of its theoretical aspects, and also the one that creates serious practical issues (e.g. in 87 of the Code of Misdemeanours and under 178a of the Polish Penal Code). Conducting research within the planned extent process of contraventionalisation and principle nullum crimen sine lege has been assumed to provide for working out the basis for adopting coherent and uniform solutions with regard to the liability for what is referred to “petty offences,” and then allow undertaking further research, for example, into specific Polish solutions concerning offences and misdemeanours against safety in traffic in terms of clear limits and nature of such a liability which would serve as a reference point in legislation works in the future.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2014, 2(15); 111-146
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo kradzieży z włamaniem w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego w odniesieniu do wykładni norm prawa karnego materialnego
The crime of burglary in the view of the Supreme Courts case-law regarding the interpretation of substantive criminal law
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047180.pdf
Data publikacji:
2021-04-18
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
burglary
linguistic interpretation
rule of nullum crimen sine lege
legal definitione
interpretation
Opis:
Przestępstwo kradzieży z włamaniem funkcjonujące w polskim systemie prawa karnego dość długo jest odpowiednim przykładem na dokonanie analizy zasad jakimi powinno się kierować przy dekodowaniu norm prawa karnego materialnego. Ze względu na to, że zasady odpowiedzialności karnej podlegać muszą ścisłym regułom dotyczącym zasady proporcjonalności wywodzonym z Konsytuacji RP, również opis czynu zabronionego i zasady wykładni jego znamion muszą być precyzyjne i nie mogą prowadzić do rozszerzającej wykładni znamion tego czynu. Wyłom w takim postrzeganiu tych wskazań czyni utrwalone stanowisko Sądu Najwyższego i doktryny postrzegające pojęcie włamania jako autonomiczne pojęcie na gruncie prawa karnego, z czym autor stanowczo się nie zgadza postulując prymat wykładni językowej nad wykładnią celowościową w obrębie prawa karnego.
The crime of burglaray functioning in the Polish criminal law system for a long time is quite a good example of analyzing the principles that should be followed when decoding the norms of substantive criminal law. Due to the fact that the principles of criminal liability must be subject to strict rules regarding the principle of proportionality derived from the Polish Constitution, the description of the prohibited act and the principle of interpretation of its features must be precise and cannot lead to a broad interpretation of the features of this act. A breakthrough in this perception of these indications makes the established position of the Supreme Court and doctrine perceiving the notion of burglary as an autonomous concept under criminal law, with which the author strongly disagrees by postulating the primacy of linguistic interpretation over the teleological interpretation within criminal law.
Źródło:
Civitas et Lex; 2021, 29, 1; 27-40
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada nullum crimen sine lege certa i jej ograniczenia na tle języka etnicznego
The principle nullum crimen sine lege certa and its limitations on the grounds of an ethnic language
Autorzy:
Tomczyk, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692676.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nullum crimen sine lege certa
criminal provision
punishable act
przepis karny
czyn zabroniony
Opis:
This paper is an attempt to answer the question if it is possible to achieve full unambiguity and precision of an abstract and general description of features of a prohibited act within the substantive criminal law while maintaining communicativeness and conciseness of a legal text so that it is comprehensible for all the addressees of a criminal norm. In other words, the author seeks to resolve the issue of whether it is possible to implement the nullum crimen sine lege certa principle, which requires full characterisation of the prohibited act, to an extent that is even ‘idealised.’ In this respect, the author seeks to highlight the thesis that norms of criminal law describing punishable acts are addressed to the general society and as such should be read directly and understood without the need to apply complicated rules of interpretation of a criminal norm from a criminal provision at each time, which, according to the author, constitutes an element of the nullum crimen sine lege principle referred to in Article 42(1) of the Polish Constitution. However, it turns out that achieving full unambiguity and precision, without going into too much detail in a legal provision, and at the same time maintaining communicativeness and conciseness of a legal text is not possible. The reason is that criminal provisions containing a description of features of the type of a prohibited act are the result of a compromise between unambiguity, precision, communicativeness and imperfections of the ethnic language in which they were formulated. The wording of a criminal provision is asymptotic, but the legislator should be guided by the fact that it should, as far as possible, be comprehensible to every addressee, especially the one without adequate legal training.
Artykuł stanowi próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy w ramach prawa karnego materialnego możliwe jest osiągnięcie pełnej jednoznaczności i precyzji abstrakcyjnego i generalnego opisu znamion typu czynu zabronionego, przy jednoczesnym zachowaniu komunikatywności i zwięzłości tekstu prawnego, w sposób prowadzący do zrozumienia go przez wszystkich adresatów normy karnej. Innymi słowy, w ramach prezentowanego opracowania autor stara się rozstrzygnąć problem, czy możliwe jest pełne, a wręcz „wyidealizowane” urzeczywistnianie postulatu nullum crimen sine lege certa, nakazującego zachowanie pełnej określoności znamion czynu zabronionego. W powyższym zakresie autor dąży do podkreślenia tezy, że normy prawa karnego określające karalne typy zachowań są zaadresowane do powszechnego i przeciętnego społeczeństwa, a zatem winny być one bezpośrednio odczytywane i rozumiane, bez konieczności każdorazowego uruchamiania skomplikowanych procedur wykładni normy karnej z przepisu karnego, co też – zdaniem autora – wpisuję się w treść zasady nullum crimen sine lege z art. 42 ust. 1 Konstytucji RP. Jak się jednak okazuje, osiągnięcie pełni jednoznaczności, precyzji, tak aby nie doprowadzić do nadmiernej kazuistyczności przepisu, a zarazem zachowanie komunikatywności i zwięzłości tekstu prawnego nie jest możliwe, albowiem przepis karny zawierający opis znamion typu czynu zabronionego jest rezultatem kompromisu między właśnie jednoznacznością, precyzją, komunikatywnością, a także niedoskonałościami języka etnicznego, w którym został sformułowany. Tekst przepisu karnego jest tekstem asymptotycznym, niemniej ustawodawca winien kierować się przede wszystkim tym, aby był zrozumiały w miarę możliwości dla każdego adresata, zwłaszcza niedysponującego odpowiednim przygotowaniem prawniczym.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 2; 101-114
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada "nullum crimen sine lege" w orzecznictwie sądów administracyjnych
Autorzy:
Błachnio-Parzych, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48899285.pdf
Data publikacji:
2023-01-23
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
nullum crimen sine lege
principle of legality
penal responsibility
administrative-criminal responsibility
lex retro non agit
Opis:
"Nullum crimen sine lege" is one of the main principles of penal law, to which responsibility for specific administrative offenses, so-called administrative-criminal responsibility, belongs. This principle means that penal offenses and penalties for their commission should be prescribed in statutes, in a manner that is precise and clear. It also requires a strict interpretation of penal law and prohibits retroactive application of provisions introducing and tightening penal responsibility. The importance of this principle under substantive criminal law is reflected in the rulings of the courts. The purpose of this article is to answer the question of how this principle is perceived and whether it plays the same role in the rulings of administrative courts in cases concerning administrative-criminal responsibility.
Źródło:
Studia Iuridica; 2022, 93; 20-35
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada określoności przepisów prawa karnego i strona podmiotowa a normy ostrożności (zagadnienia wybrane)
The lex certa principle in the criminal law, the subjective side of the crime and the norms of cautiousness (selected questions)
Autorzy:
Byczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596044.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
criminal law
nullum crimen sine lege certa principle
norms of cautiousness
congruity of the norms of substantial criminal law with the constitutional regulations
prawo karne
zasada nullum crimen sine lege certa
normy ostrożności
konstytucyjność norm prawa karnego
Opis:
Opracowanie poświęcono nierozstrzygniętemu do tej pory problemowi braku kongruencji pomiędzy stroną przedmiotową a podmiotową czynu zabronionego w perspektywie norm ostrożności. O ile bowiem jasne jest, że w istotnej części kontynentalnych systemów prawa karnego zabronione jest sprawcy chcieć zrealizować zachowanie opisane w przepisie typizującym czyn zabroniony w sposób nieostrożny bądź też nakazane jest mu przewidzieć, iż swoim nieostrożnym w danej sytuacji zachowaniem wypełni on ustawowy opis typu czynu zabronionego, to brak jest dostatecznej jasności co oznaczać ma owa przesłanka nieostrożności działania sprawcy. Nie ma na to wpływu stosunkowo szeroki konsensus co do tego, iż warunek nieostrożności czynu eksplikuje się względnie powszechnie jako wymagający przekroczenia pewnej normy ostrożności. Powoduje to, iż liczni autorzy − w szczególności na gruncie nauki niemieckiej − kwestionują zgodność instytucji normy ostrożności i w konsekwencji całej regulacji dotyczącej odpowiedzialności za czyny zabronione o charakterze nieumyślnym, gdzie rzeczone normy ostrożności odgrywają pierwszoplanową rolę, z zasadą nullum crimen sine lege certa. Wobec tej niezgodności proponuje się rozmaite rozwiązania, począwszy od prostego dążenia do wyrugowania norm ostrożności z prawa karnego aż do propozycji tzw. wykładni prokonstytucyjnej tejże instytucji. W poniższym opracowaniu podjęto próbę zaprezentowania niedostateczności wszystkich powyższych koncepcji i przedstawienia propozycji własnego (choć opartego na jednym z już rozwiniętych) rozwiązania tego aktualnego karnistycznego problemu.
The paper is devoted to the still unresolved question of the lack of compatibility between the objective and subjective side of the crime in respect to the norms of cautiousness. However clear it might be in the significant part of the continental legal systems that it is prohibited for a person to want to commit – as a result of their incautious behaviour – an act that is prohibited or that a person is positively obliged to foresee that their incautious behaviour might constitute a prohibited act, it is not certain what this premise of the incautiousness shall mean. This situation is not changed by the fact that there is a widespread consent that incautiousness is to be perceived as an infringement of a concrete norm of cautiousness. It leads to a situation when numerous authors in the literature of the subject, especially in the german science of criminal law, put in question the compatibility of the institution of the norms of cautiousness, and consequently of the entire construction of unintentional crimes, with the nullum crimen sine lege certa principle. There are also proposed various solutions to this problem, starting from an idea of entirely discarding norms of cautiousness to the proposition of their pro-constitutional interpretation. In this paper an attempt has been made to present the disadvantages of the existing answers to this problem and to propose a new solution to this unresolved in the science of substantial criminal law issue.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 141-164
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘MODUS OPERANDI’ SPRAWCY PRZESTĘPSTWA KARNEGO W ROZWAŻANIACH RZYMSKIEJ JURYSPRUDENCJI?
A criminal offender’s modus operandi in Roman jurisprudence?
Autorzy:
Amielańczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096769.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przestępstwo prawa publicznego; rzymskie prawo karne; jurysprudencja; Claudius Saturninus.
crimen publicum; Roman criminal law; jurisprudence; Claudius Saturninus.
Opis:
W dobie integracji i budowy europejskiego prawa karnego, rzymskie postrzeganie przestępstwa może wzbogacić dyskusję nad europejską koncepcją sprawstwa czynu kryminalnego o doświadczenie historyczne. Wprawdzie juryści rzymscy nie rozwinęli nauki o przestępstwie karnym, podejmowali jednak nieliczne próby opisania istoty przestępstwa prawa publicznego. Stylistyka wywodów Claudiusa Saturninusa i Paulusa może budzić dalekie skojarzenia z pojęciem modus operandi sprawcy przestępstwa, znanym współczesnej kryminologii. Juryści tworząc modele sposobów popełniania przestępstw opierali się na opisach przestępstw znanych im z leges iudiciorum publicorum, ale ograniczyli się głównie do strony przedmiotowej przestępstwa. Problematyka modus operandi w prawie rzymskim wymaga zatem dalszych badań uwzględniających specyfikę norm rzymskiego prawa karnego, którą wyraża penalizacja wskazanych w ustawach różnorodnych sposobów działania sprawców czynów kryminalnych.
At a time when European criminal law is undergoing a process of integration and development, the way the concept of an offence was perceived in Roman law may make a helpful contribution to the European concept of causation in criminal law, enhancing it from a perspective on historical experience. While the Roman jurists did not advance a highly sophisticated notion of the criminal offence in their theory, nonetheless they did make a few attempts to describe the nature of the crimen publicum. The style Claudius Saturninus and Paulus employed in their work may conjure up a remote association with the idea of a criminal offender’s modus operandi – a familiar concept in modern criminology. To create their models of the ways in which ancient offenders committed their crimes, Roman jurists relied on the accounts of crimes given in the leges iudiciorum publicorum, but they usually kept their remarks to the offence’s normative aspect. For a better insight into the question of modus operandi in Roman law, we shall have to embark on further research, taking a closer look at the specific features of the provisions of criminal law in ancient Rome, as expressed in the penalties prescribed in the relevant legal provisions depending on the different methods ancient offenders used to commit their crimes.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 15-42
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Judgement of the Supreme Court – Criminal Chamber of 17 October 2017 (III KK 103/17)
Autorzy:
Stokłosa, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619123.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law
trafficking in human beings
international law
nullum crimen sine lege
prawo karne
handel ludźmi
prawo międzynarodowe
Opis:
The gloss approves the position of the Supreme Court presented in the judgement of 17 October 2017 (III KK 103/17). Trafficking in human beings cannot be understood only as a commercial transaction involving the transfer of a person’s property to another entity in return for other benefits. At the same time, it should be emphasized that even the possible consent of the aggrieved party does not affect the crime of this procedure. The definition of trafficking in human beings should be understood broadly, and its interpretation should be governed by EU and international law. When interpreting norms, it is possible to use the norms of international law, especially self-executing standards, as an interpretative guideline, although they are not formally in law.
Niniejsza glosa aprobuje stanowisko Sądu Najwyższego przedstawione w wyroku z dnia 17 października 2017 r. (III KK 103/17). Handel ludźmi nie może być rozumiany tylko jako transakcja handlowa, polegająca na przeniesieniu własności człowieka na inny podmiot w zamian za inne korzyści. Należy przy tym podkreślić, że nawet ewentualna zgoda pokrzywdzonego nie wpływa na przestępność tego procederu. Definicję handlu ludźmi należy rozumieć szeroko, a przy jego wykładni stosować przepisy prawa unijnego i międzynarodowego. Przy wykładni norm można jako wskazówkę interpretacyjną stosować normy prawa międzynarodowego, zwłaszcza normy samowykonalne, choć formalnie nie obowiązują one w porządku prawnym.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada nullum crimen sine lege w kontekście przestępstw stypizowanych w art. 256 § 1 k.k.
The principle of nullum crimen sine lege in the context of crimes typified in Art. 256 §1 of the Penal Code
Autorzy:
Scheffler, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697498.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
nullum crimen sine lege
hate speech
freedom of speech
limits of freedom of speech
fascism
totalitarianism
penal code
discrimination
Opis:
The paper presents interpretations of the content of the legal principle of nullum crimen sine lege and the influence of this principle on legal characterisation of crime of public propagation of a fascist or other totalitarian governance system and crime of public agitation to hatred based on national, ethnic, racial or religious differences or for reason of a lack of any religiousdenomination. In the author’s opinion, the most difficult problem in the case of crimes typified in Art. 256 § 1 of Polish Penal Code lies in that many layers consider the legal principle of nullum crimen as a commonplace. In the paper, there are several cases presented of adjudications of the Polish Supreme Court relating to what considerations of the legal principle of nullum crimen may cause so that we can obtain clear views on the problem.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2018, 16, 4 (2); 119-140
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między jednoznacznością a zrozumiałością zakazu karnego. Uwagi o regule nullum crimen sine lege certa w perspektywie konstytucyjnej
Between Unambiguity and Intelligibility of a Criminal Prohibition. Notes on the Rule Nullum Crimen Sine Lege Certa in the Constitutional Perspective
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129902.pdf
Data publikacji:
2022-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
The principle of the protection of trust
nullum crimen sine lege certa
principles of decent legislation
Zasada ochrony zaufania
Opis:
The object of the papet is to resolve a possible collision of the directives of unambiguity and communicativeness of a criminal prohibition arising from the principle of nullum crimen sine lege certa. The principle of nullum crimen follows from the rule of law, protection of trust and is an element of the principle of decent legislation, which dictates that they should be taken into account when resolving a conflict. The author is in favour of placing greater emphasis on the clarity of the prohibition, while maintaining unambiguity. He also supports the view that the incomprehensibility of the prohibition may be the basis for excluding liability in the case of an error as to the unlawfulness of an act. The text is of a dogmatic and theoretical-legal nature. It uses the method of dogmatic analysis.
Przedmiotem artykułu jest rozstrzygnięcie kolizji dyrektyw jednoznaczności i komunikatywności zakazu karnego wynikających z zasady nullum crimen sine lege certa. Zasada ta wynika z zasady państwa prawa, ochrony zaufania i jest elementem zasady przyzwoitej legislacji, co nakazuje wzięcie ich pod uwagę przy rozstrzyganiu kolizji. Autor opowiada się za położeniem większej wagi na zrozumiałość zakazu, przy zachowaniu jednoznaczności. Opowiada się też za poglądem, że niezrozumiałość zakazu może być podstawą wyłączania odpowiedzialności wobec błędu co do bezprawności czynu. Tekst ma charakter dogmatyczny i teoretycznoprawny. Wykorzystano w nim metodę analizy dogmatycznej.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 5(69); 339-351
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada nullum crimen sine lege jako źródło poszukiwania językowej granicy wykładni prawa karnego?
The Principle of Nullum Crimen Sine Lege as a Source for Search for the Limits of Linguistic Interpretation in Criminal Law?
Autorzy:
Tkacz, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531369.pdf
Data publikacji:
2020-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
nullum crimen sine lege
granice wykładni prawa
wykładnia prawa
prawo karne
teoria prawa
limits of legal interpretation
legal interpretation
criminal law
theory of law
Opis:
Zasada nullum crimen sine lege uznawana jest współcześnie za standard państwa prawnego. Doktryna wiąże z nią postulat zakazu stosowania analogii i wykładni rozszerzającej przepisów prawa na niekorzyść sprawcy. Punktem wyjścia prowadzonych rozważań jest wskazanie, że teksty przepisów karnych mają różny charakter. Z uwagi na to należy postawić pytanie o charakter wymienionych postulatów w odniesieniu do rozmaitych przepisów. Odrębny problem stanowi kwestii rozróżnienia sytuacji wnioskowania w drodze analogii oraz wykładni prawa. Prowadzone rozważania mają na celu odpowiedzieć na pytanie o to, czy zasada nullum crimen sine lege pozwala na ustalenie językowej granicy wykładni prawa karnego. Jeżeli tak jest, to jakie zakresy aktywności interpretacyjnej są w jej ramach dopuszczalne. Prowadzone analizy ilustrują przykłady z zakresu orzecznictwa karnoprawnego. Artykuł ma skłonić do refleksji nad dopuszczalnymi granicami wykładni prawa karnego, o ile takie granice można określić. Prowadzone rozważania kończą konkluzje o charakterze ogólnym.
The principle of nullum crimen sine lege is nowadays recognized as the standard of the rule of law. This doctrine prohibits the use of analogies and extensive interpretation of legal provisions to the disadvantage of the perpetrator. The starting point of these considerations is that texts of criminal provisions vary in nature. Therefore a question should be asked about the nature of these prohibitions in relation to various provisions. A separate problem is to distinguish inference by analogy from legal interpretation. The presented considerations are aimed at answering the question whether the nullum crimen sine lege principle allows determining the linguistic limits for the interpretation of criminal law. The analyses are illustrated by examples from the field of criminal case law. The article aims to provide reflection on the acceptable limits of interpretation of criminal law, if such limits can be defined. The considerations end with general conclusions.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 2(23); 81-95
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klauzula norymberska siedemdziesiąt lat później
The Nuremberg Clause Seventy Years Later
Autorzy:
Gacka, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1772025.pdf
Data publikacji:
2021-05-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ogólne zasady prawa uznane przez społeczność międzynarodową
zasada legalizmu
nullum crimen sine lege
nulla poena sine lege
lex retro non agit
general principles of law recognized by the international community
the principle
of legalism
Opis:
W artykule analizie poddana została wyrażona w art. 7 ust. 2 EKPC, art. 15 ust. 2 MPPOiP oraz art. 49 ust. 2 KPP klauzula norymberska. W założeniu jej twórców miała ona za zadanie źródłowo uszczegółowić zakres zasady legalizmu, pełniąc przy tym funkcję swoistej „tarczy” przed potencjalnymi zarzutami naruszenia zasady nullum crimen nulla poena sine lege przez powojenne procesy karne zbrodniarzy wojennych. W artykule wykazano, iż wbrew formułowanym niekiedy twierdzeniom, nie stanowi ona jednak wyjątku od zasady lex retro non agit, lecz konstytuuje autonomiczny pod względem źródeł zakazów karnych standard wyrażany przez zasadę nullum crimen sine iure. W pracy zbadano ponadto stosowalność ogólnych zasad prawa uznanych przez społeczność międzynarodową w kontekście odpowiedzialności karnej, a także wykazano praktyczną nieoperatywność klauzuli norymberskiej. Krytycznej analizie poddano także konstrukcję klauzuli norymberskiej. Artykuł wykazuje jej merytoryczną i logiczną wadliwość. W podsumowaniu, autor sugeruje natomiast zastąpienie klauzuli norymberskiej klauzulą prawa natury.
The article analyzes the Nuremberg Clause contained in art. 7(2) ECHR, art. 15(2) ICCPR and art. 49(2) CFR. The underlying idea of the clause was to specify the scope of the principle of legalism, while fulfilling the function of a “shield” against potential allegations that post-war criminal trials led to a violation of the principle of nullum crimen nulla poena sine lege. The article shows that, contrary to sometimes formulated claims, the clause should not be regarded as an exception to the lex retro non agit (lex praevia) principle, for it constitutes an autonomous standard expressed by the less strict principle of nullum crimen sine iure. The study also examines the applicability of general principles of law recognized by the international community in the context of criminal liability and demonstrates the practical inoperability of the Nuremberg Clause in that context. The structure of the Nuremberg Clause is also critically examined. The article demonstrates its substantive and logical defects. In conclusions, the author suggests a replacement of the Nuremberg clause with the ‘law of nature’ clause.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 4; 167-198
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies